Jump to content

Στα πρόθυρα της... αθανασίας;;


Recommended Posts

Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει (σίγουρα το έχετε προσέξει) αλλά η ιατρική (αλλά και γενικότερα ο τρόπος που ζούμε) όσο πάει και «στρετσάρει» την διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, «αναβάλλοντας» συνέχεια τον θάνατο.

Μέχρι που πιστεύετε ότι μπορεί να φτάσει αυτό; Τώρα ειδικά με την αποκωδικοποίηση του DNA, τα όρια θα στρετσαριστούν ακόμα περισσότερο...

Υπάρχει περίπτωση να φτάσουμε στο... επιστημονικής φαντασίας σενάριο της αθανασίας;

 

Κι αν ναι, πως σας ακούγεται αυτό;

 

 

(το θέμα είχε συζητηθεί και στο MindTrap, προ κάποιων μηνών)

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 128
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Χμμμ Χμμ Χμ

ΟΚ

2 Σεναρια Περιληπτικα

 

1ο

Με τα nanobots(νανορομποτ-1 δισεκατομυριοστο του μετρου)που θα βαζουμε στο σωμα μας(για να επιταχυνουν ή να αντικαθιστουν βασικες λειτουργιες πχ αναδομηση ιστων του οργανισμου μας) θα μπορουμε καλιστα να ανανεωνομαστε ανελειπως εις αει... Φτανει φυσικα να μην υπαρχει ελειψη πρωτων υλων, που θα μπορουμε να τις προμηθευομαστε απο οπουδηποτε(μαλλον Νοσοκομεια)

 

2ο

UPLOADING!!!!

ηδη η πληροφορικη εχει φτασει σε υπερβολικα επιπεδα(σε σχεση με τις υπολοιπες επιστημες), σεναρια υποστηριζουν οτι (ΘΑ) ειναι δυνατον να φορτωσουμε σε εναν επεξεργαστη ολο μας το ειναι και να "ζησουμε" ως μια προσωπικοτητα αιωνιως...

Το καλο ειναι οτι δεν θα μας επηρεαζει καθολου η καταστροφη του περιβαλοντος...

Το κακο...αυτονοητο

Link to comment
Share on other sites

Να τι θα γίνει:

 

Θα χαθεί η αίσθηση του κινδύνου.

Υπερπληθυσμός

Δολοφονίες

Ανεργία

Φτώχεια

Αρρώστιες

Πόλεμοι

Και τέλος: το τέλος του ανθρώπου.

Link to comment
Share on other sites

Το σενάριο την αθανασίας;;;;Πολύ πλατύ το θέμα.

 

Πιθανόν να δοθει η δυνατότητα στο μέλλον. Το ερώτημα είναι για πόσους και για ποιούς. Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για αθανασία όταν πιθανόν μόνο ένα ποσοστό ανθρώπων θα μπορεί να έχει το πλεονέκτημα. Είναι αντίστοιχο με το σημερινό φαινόμενο που λίγοι είναι αυτοί που ευημερούν ενώ οι περισσότεροι άνρθωποι πεθαίνουν από πείνα, από ασθένειες. Τώρα για αυτούς που θα έχουν την δυνατότητα να ζήσουν για πάντα αναρωτιέμαι είναι σίγουρο ότι θα το επιθυμούν τελικά; Πιστεύω πως η αγάπη για την ζωή πηγάζει μέσα από τα ένστικτα του ανθρώπου. Αυτά τα ένστικτα μεγαλώνοντας χάνουν την αρχική δύναμή τους. Παράδειγμα στο ένστικτο της αναπαραγωγής που μας κάνει να ερωτευόμαστε, και να κάνουμε παιδιά και οικογένεια με τα χρόνια γνωρίζει τον κορεσμό. Το ένστικτο της κοινωνικότητας που μας κάνει να επιθυμούμε να συμετέχουμε και να δημιουργούμε κοινωνικές ομάδες με τον ίδιο τρόπο φθείνει και αυτό. Ακόμα και ένστικτο της αυτοσυντήρησης που σε παρακεινεί να δείχνεις επαγγελματικό ζήλο για να βγάλεις και να δημιουργήσεις όσα περισσότερα έχει την ίδια κατάληξη. Το συμπέρασμα μου είναι ότι φτάνεις κάποια στιγμή μετά από πολλά χρόνια να είσαι χορτασμένος από την ζωή και με την ίδια φθείνουσα συχνότητα κάποια στιγμή θα βρεθείς κουρασμένος να ζεις.

 

Θα μου άρεσε όμως το εξής σενάριο. Να υπήρχε μία ομάδα αθανάτων που έχοντας ζήσει πολλά χρόνια και έχοντας αποκομίσει και κερδίσει την σοφία και την γνώση που υπάρχει στον κόσμο και παραμένει τώρα μόνο σε βιβλία και θα την χρησιμοποιούσαν για να πάρουν σωστές αποφάσεις και να βγάλουν σωστά συμπεράσματα για την ζωή και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Link to comment
Share on other sites

Όχι δεν είναι απαισιοδοξία.

 

Αυτά τα ανέφερα στην περίπτωση της εφαρμογής της αθανασίας.

Αν η αθανασία δεν έλθει μαζί με την δυνατότητα της αυτοεπιβίωσης (χωρίς τροφή, νερό, λεφτά κλπ) - - (κάτι άτοπο) - - τότε θα συμβούν αυτά που ανέφερα.

 

Δεν είναι απαισιοδοξία, απλώς η λογική μου εκεί με οδηγεί. Ξέχασα και την στειρότητα;

Link to comment
Share on other sites

Θα μου άρεσε όμως το εξής σενάριο. Να υπήρχε μία ομάδα αθανάτων που έχοντας ζήσει πολλά χρόνια και έχοντας αποκομίσει και κερδίσει την σοφία και την γνώση που υπάρχει στον κόσμο και παραμένει τώρα μόνο σε βιβλία και θα την χρησιμοποιούσαν για να πάρουν σωστές αποφάσεις και να βγάλουν σωστά συμπεράσματα για την ζωή και το μέλλον της ανθρωπότητας.

15879[/snapback]

 

και πού ξερεις οτι δεν υπαρχει μια τετοια ομαδα??

ή παραπανω απο μια, 2 ας πουμε, Χωρισμενες σε στρατοπεδα..

ποιος ξερει τι υπαρχει εκει εξω?περα απο τα ορια της κοινωνιας(ως ευρητερη εννοια)

"Φυσιολογικα" παιζουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ>>ως και τρυπες στον Χωροχρονο(φτανει να υπαρχει ΠΙΣΤΗ πραγματικη και οχι επιφανιακη,και μαλλον καλη θεληση)

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει (σίγουρα το έχετε προσέξει) αλλά η ιατρική (αλλά και γενικότερα ο τρόπος που ζούμε) όσο πάει και «στρετσάρει» την διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, «αναβάλλοντας» συνέχεια τον θάνατο.

Μέχρι που πιστεύετε ότι μπορεί να φτάσει αυτό; Τώρα ειδικά με την αποκωδικοποίηση του DNA, τα όρια θα στρετσαριστούν ακόμα περισσότερο...

Υπάρχει περίπτωση να φτάσουμε στο... επιστημονικής φαντασίας σενάριο της αθανασίας;

 

Κι αν ναι, πως σας ακούγεται αυτό;

 

 

(το θέμα είχε συζητηθεί και στο MindTrap, προ κάποιων μηνών)

15858[/snapback]

 

Με την πρωτη καλο μου ακουγεται αλλα με τη δευτερη δεν μου πολυ αρεσει... :unsure: γενικως δεν μου αρεσει τιποτα που παρεμβαινει στους νομους της Φυσης..

Link to comment
Share on other sites

Παράδειγμα στο ένστικτο της αναπαραγωγής που μας κάνει να ερωτευόμαστε, και να κάνουμε παιδιά και οικογένεια με τα χρόνια γνωρίζει τον κορεσμό.

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι το ένστικτο της αναπαραγωγής αυτό που μας κάνει να ερωτευόμαστε ή η ανάγκη να μοιραστούμε με κάποιον τις χαρές και τις λύπες μας.

Η ανάγκη για σεξ είναι σίγουρα θέμα ένστικτου αναπαραγωγής... Αλλά ο έρωτας, μάλλον κινείται σε διαφορετικά πλαίσια.

 

Ακόμα και ένστικτο της αυτοσυντήρησης που σε παρακεινεί να δείχνεις επαγγελματικό ζήλο για να βγάλεις και να δημιουργήσεις όσα περισσότερα έχει την ίδια κατάληξη.

Αυτοσυντήρησης... ή μήπως οικονομικής ευημερίας (έως φιλαργυρίας και πλεονεξίας μερικές φορές) ή/και δόξας;

Το «δουλεύω για να ζω» διαφέρει από το «ζω για να δουλεύω»... :smilewink:

 

Το συμπέρασμα μου είναι ότι φτάνεις κάποια στιγμή μετά από πολλά χρόνια να είσαι χορτασμένος από την ζωή και με την ίδια φθείνουσα συχνότητα κάποια στιγμή θα βρεθείς κουρασμένος να ζεις.

Συμφωνώ με το συμπέρασμα, πάντως. ^_^

 

Θα μου άρεσε όμως το εξής σενάριο. Να υπήρχε μία ομάδα αθανάτων που έχοντας ζήσει πολλά χρόνια και έχοντας αποκομίσει και κερδίσει την σοφία και την γνώση που υπάρχει στον κόσμο και παραμένει τώρα μόνο σε βιβλία και θα την χρησιμοποιούσαν για να πάρουν σωστές αποφάσεις και να βγάλουν σωστά συμπεράσματα για την ζωή και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Καλό για την ανθρωπότητα αυτό (έως πολύ καλό!) αλλά κακό για αυτήν την ομάδα ανθρώπων... Έως κατάρα, θα έλεγα! :(

 

γενικως δεν μου αρεσει τιποτα που παρεμβαινει στους νομους της Φυσης.

Μην βιάζεσαι τόσο να λές «τίποτα»... Καθημερινά παρεμβαίνεις (όλοι μας δηλαδή) στους νόμους της Φύσης, απλά δεν σου κάνει εντύπωση, διότι έτσι έχεις συνηθίσει.

 

Επίσης, σκέψου και κάτι άλλο: όλ? αυτά τα ιατρικά μηχανήματα (αιμοκάθαρσης, καρδιακών βαλβίδων, απινιδωτές, τεχνητής αναπνοής κλπ κλπ κλπ...) δεν παρεμβαίνουν στους φυσικούς νόμους...;

Link to comment
Share on other sites

Να τι θα γίνει:

 

Θα χαθεί η αίσθηση του κινδύνου.

Υπερπληθυσμός

Δολοφονίες

Ανεργία

Φτώχεια

Αρρώστιες

Πόλεμοι

Και τέλος: το τέλος του ανθρώπου.

15874[/snapback]

Συμφωνώ! Ήδη έχουμε γίνει πολλοί και σε λίγο χώρο (βλέπε Κίνα=υπερπληθυσμός)... Αυτό συνεπάγεται με αυξημένη ζήτηση για ενέργεια (=πόλεμοι). Επιπλέον, εξαιτίας του υπερπληθυσμού έρχονται και ζητήματα όπως η εργασία: "πόσοι θα δουλέψουν πιά?!" (=ανεργία, φτώχια) ενώ η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού σε μικρό χώρο ενέχει τον κίνδυνο της γρήγορης εξάπλωσης επιδημιών (πάλι βλέπε Κίνα...=αρρώστιες).

Για να μη μιλήσουμε γι'αυτούς που θα έχουν τη φαεινή ιδέα μετά "να μείνουμε λιγότεροι γιατί πολλοί μαζευτήκαμε" (=δολοφονίες, πόλεμοι).

 

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη άποψη, αυτή της φύσης, που μας λέει ότι αν η φύση δεν εγκρίνει τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούμε για να μην πεθάνουμε, θα βρει άλλους τρόπους να μας σκοτώσει, δεν έχει πρόβλημα... Μπορεί και χωρίς εμάς άλλωστε (και φυσικά δεν ισχύει το αντίθετο).

 

...Κι αν θέλετε να το πάτε ακόμη πιό μακριά, σκεφτείτε πως μόνο φέτος μετράμε πάνω από 360.000 θύματα από φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, σεισμοί, τυφώνες). Μήπως έχει αρχίσει ήδη να μας "κλείνει το μάτι" ειρωνικά?

Link to comment
Share on other sites

Τωρα για το ποσο Φυσικες ειναι αυτες οι καταστροφες δε γνωριζω, ομως γαντι τους ηρθε(για το Κεφαλαιο μιλαω) τοσοι ανθρωποι της κατω ταξης να αφανιστουν...

ουτως η αλλως δεν προσφεραν και τιποτα σπουδαιο, θα ελεγε κανεις οτι ηταν βαρος στην οικονομια στην τελικη... (i:suck) :shocked:

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ! Ήδη έχουμε γίνει πολλοί και σε λίγο χώρο (βλέπε Κίνα=υπερπληθυσμός)... Αυτό συνεπάγεται με αυξημένη ζήτηση για ενέργεια (=πόλεμοι). Επιπλέον, εξαιτίας του υπερπληθυσμού έρχονται και ζητήματα όπως η εργασία: "πόσοι θα δουλέψουν πιά?!" (=ανεργία, φτώχια) ενώ η μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού σε μικρό χώρο ενέχει τον κίνδυνο της γρήγορης εξάπλωσης επιδημιών (πάλι βλέπε Κίνα...=αρρώστιες).

Για να μη μιλήσουμε γι'αυτούς που θα έχουν τη φαεινή ιδέα μετά "να μείνουμε λιγότεροι γιατί πολλοί μαζευτήκαμε" (=δολοφονίες, πόλεμοι).

 

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη άποψη, αυτή της φύσης, που μας λέει ότι αν η φύση δεν εγκρίνει τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούμε για να μην πεθάνουμε, θα βρει άλλους τρόπους να μας σκοτώσει, δεν έχει πρόβλημα... Μπορεί και χωρίς εμάς άλλωστε (και φυσικά δεν ισχύει το αντίθετο).

 

...Κι αν θέλετε να το πάτε ακόμη πιό μακριά, σκεφτείτε πως μόνο φέτος μετράμε πάνω από 360.000 θύματα από φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, σεισμοί, τυφώνες). Μήπως έχει αρχίσει ήδη να μας "κλείνει το μάτι" ειρωνικά?

Πολύ σωστή η τοποθέτησή σου.

Ας μην ξεχνάμε και το γνωστό σε όλους μας "Η φύση εκδικείται" στις ανθρώπινες και μη φυσικές και φυσιολογικές παρεμβάσεις.

Αλήθεια ποσα παραδείγματ άλλωστε υπάρχουν.

θυμηθείτε λίγο τα ποτάμια που έγιναν δρόμοι ή σπίτια τι κατάληξη έχουν ύστερα από μια επίδειξη δυνάμεως της φύσης.

 

Ετσι λοιπόν πιστεύω ότι ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ.

Προτιμώ την φυσιολογική μου φθορά και συνέχεια :angel:

Link to comment
Share on other sites

(όχι δε το έχω διαβάσει)

 

Πάντως εμένα το σενάριο αθανασίας με "φρικάρει" εν ολίγοις.Πολύ διεστραμμένο.Και όσο για τους σοφούς που θα κυβερνούσαν ,βρίσκω την ιδέα όχι και τόσο καλή.Με 10-20 μπάρπμες πάνω από το κεφάλι μας , μάλλον σα χούντα μου ακούγεται.Έστω και αν ήταν όντως σοφοί και δε σφάζονταν μεταξύ τους.Και ποιός θα τους επέλεγε άλλωστε;Και μήπως δε θα πηγαίναμε ποτέ μπροστά αλλά θα παραμέναμε στατικοί;Και θα θέλαν οι ίδιοι οι σοφοί να το κάνουν αυτό;

Λοιπόν, γενικά η αθανασία μου φαίνεται κατάρα.Για τον οποιονδήποτε.Κάπου είχα διαβάσει οτι ο jesus είχε πεί σε ένα στρατιώτη που ενώ ανέβαινε το γολγοθά του είπε να βιαστεί και τον χτύπησε το εξής"εγώ θα βιαστώ αλλά εσύ θα περιμένεις εδώ μέχρι να επιστρέψω" or sth.Πραγματικά ασήκωτο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...