Jump to content

Απ? την Αφροδίτη και τον Άρη


Νεφέλη
 Share

Recommended Posts

Πολυ συνοπτικα:

 

Για μενα και οι αντρες και οι γυναικες μπορουν να ειναι το ιδιο εξυπνοι η χαζοι, το ιδιο καλοι η κακοι, και πιστευω οτι ολα εχουν να κανουν με το πως μεγαλωσε, τι εκπαιδευση πηρε και τι χαρακτηρα ανεπτυξε το καθε ατομο, οπως ακριβως συμβαινει και στα ατομα ιδιου φυλου.

Οσο για τον "πολεμο" που υπαρχει μεταξυ των δυο φυλων κατα την ταπεινη μου αποψη εχει αρχισει απο αρχαιοτατων χρονων σε πατριαρχικες κοινωνιες οπου η γυναικα αντιμετωπιζοταν σαν αντικειμενο, δεν μορφωνοταν και το μονο για το οποιο ηταν προορισμενη ηταν για να κανει απογονους και να ειναι νοικοκυρα. Επισης υπηρχαν πολλοι οι οποιοι υποστηριζαν οτι οι γυναικες ηταν η αρχη του κακου (βλ. Αδαμ και Ευα και ποσα αλλα παραδειγματα).

Ετσι, οταν οι καιροι αυτοι αρχισαν να αλλαζουν οι γυναικες εχοντας υποστει καταπιεση αρχισαν να "¨σηκωνουν κεφαλι", να προσπαθουν να γινουν καλυτερες απο τους αντρες και καπως ετσι καταληξαμε σ'αυτον τον τρελο ανταγωνισμο, στην κουρσα ποιος ειναι καλυτερος και ποιος εχει το "πανω χερι".

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 32
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Όλοι έχουμε ακουστά το «οι γυναίκες είναι από την Αφροδίτη, οι άντρες από τον Άρη»... Πρόκειται για έναν πολύ εύγλωττο τίτλο βιβλίου, που αναφέρεται στον αιώνιο πόλεμο των φύλων.

 

Αλήθεια, εσάς ποια η γνώμη σας;

Υπάρχει πράγματι «πόλεμος» μεταξύ των φύλων;

Αν ναι, ποια νομίζετε ότι είναι η ρίζα/αιτία αυτού του πολέμου;

16767[/snapback]

κατα την γνωμη μου αιτια του "πολεμου" αυτου ειναι η αιτια ολων των πολεμων...

Για να γινω πιο σαφης Ο Εγωισμος.

βαση αυτου του αμφισβιτουμενου δωρου(το οποιο δημιουργει και καταστρεφει..) γινονται πολλα, ασχημα και ομορφα...

Εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι ο εσωτερικος(αυτος που δεν ανοιγεται)εγωισμος βοηθαει τον ανθρωπο να εξελισεται και να θελει να ξεπερναει τους υπολοιπους καλοπροαιρετα και ει δυνατον να τους βοηθαει να "ανεβουν" και εκεινοι.

Αντιθετα ο εξωτερικος(αυτος που βγαινει με τη συμπεριφορα μας) εγωισμος αναγκαζει τον ανθρωπο να βρισκει συνεχως ευκολους-κακους(μαλλιστα) τροπους ωστε να ξεπερναει τους υπολοιπους,και σε καμια περιπτωση δε θελει να βοηθησει κανενα χωρις να εχει εκεινος μεγαλυτερο κερδος.

 

προσωπικα στις προσωπικες μου σχεσεις δεν ειμαι εγωιστης, αυτο με κανει πολυ βαρετο στους περισσοτερους και πολλες φορες με εχει "θυματοποιησει", ομως ποσως με ενδιαφερει...

με νοιαζει μονο οταν η κοπελα μου(we got together again!!!! :cheerful: :cheerful: :cheerful: ) θελει τσακωμους για να αναψουν λιγο τα αιματα και παντα υποχωρω απο την αρχη, κανοντας την να με βαριεται σε πολλες περιπτωσεις, επισης εχει παρει αρκετον αερα μεχρι τωρα και θελει να εχει δικιο σε ολα...Αλλα αφου αυτο ειναι το τιμημα θα το πλερωσω!!(εμ δε το σκεφτηκα ετσι ο %$#$)

Πιστευα οτι θα καταλβαινε οτι ειμαι peAcEfulL&KInD...ομως δε θελει να διαβαζει(τουλαχιστον ανοιχτα) τους υπολοιπους γυρω της...για να μη δινει δικαιωμα να της κανουν το ιδιο(σωστο απο τη μια, απο την αλλη...ανωριμο να το πω???)

Link to comment
Share on other sites

...Yπάρχει πράγματι «πόλεμος» μεταξύ των φύλων;

 

H γυναίκα είναι η ΓΗ πού διαχειρίζεται τίς πηγές, πού καρπίζει καί θρέφει τό σώμα καί τό πνεύμα τών βλαστών της.

Ο άνδρας είναι ο σπορέας καί ο τρυγητής ο αιώνια ερωτευμένος μέ τήν πηγή τής ζωής τήν γυναίκα.

 

Δύο διαφορετικές συγκροτήσεις. σοφά μέσα στό χρόνο, ταιριασμένες στήν αντιθετότητα καί τήν συμπληρωματικότητά τους.

 

...δέν πιστεύω στά κοινωνικά φαινόμενα γιατί ...απατούν!

Link to comment
Share on other sites

Πατριαρχικές κοινωνίες στην Ελλάδα, αλλά η Ασπασία σήκω σήκω - κάτσε κάτσε τον είχε τον Περικλάκο...

17086[/snapback]

:063laugh: πολυ σωστο σαμπρινα!

Δεν ηταν ολες ομως οι κοινωνιες στην Ελλαδα πατριαρχικες... σε πολλες οι γυναικες μορφωνονταν και εκαναν κουμαντο στα οικονομικα του σπιτιου :cheerful:

Link to comment
Share on other sites

Seirie δε σταματας να με εκπλησεις!!! :clapping::clapping::clapping:

Σκεφτομαι ποσο συχνα τα ακους αυτα, οχι μονο εδω μεσα αλλα και στην προσωπικη σου Ζωη, εχεις τον Μεγα σεβασμο μου :worthy::worthy::worthy:

Link to comment
Share on other sites

αυτο που μου ελεγε η γιαγια μου σχετικα με τα φεμινιστικα.. ηταν " o καθενας στην ασχολια του"..

Η γυναικα γεναγε, προσεχε τα παιδια.. επρεπε ομως καποιος να φερει να φαμε... οποτε ετρεχε ο μπρατσαρας ανδρας κ εφερνε το Μαμουθ...

 

ετσι κυλησαν τα χρονια...

και ο αρσενικος ο μπρατσαρας το επαιξε κυριαρχος.. του στιλ.."αμα θελω.. δε φερνω φαι" ...εεε και μεις τα δολια τα θηλυκα..μειναμε πισω..

 

ωστοσο.. εγω προσωπικα δε γουσταρω τα ΤΡΕΛΑ φεμινιστικα μανιφεστα...

 

γουσταρω να ειμαι Βαλκανια γυναικα.. κ θελω ο ανδρας να ειναι λιγο πιο πανω απο μενα..

Link to comment
Share on other sites

ωστοσο.. εγω προσωπικα δε γουσταρω τα ΤΡΕΛΑ φεμινιστικα μανιφεστα...

Και πολύ καλά κάνεις! :cheerful: (κατά την γνώμη μου βέβαια)

 

Το φεμινιστικό κίνημα, όπως έχει την σήμερον ημέρα, έχει ξεχάσει κάτι πολύ βασικό:

 

άλλο ίσοι, άλλο ίδιοι κυρίες και κύριοι!

Ας μην τα μπλέκουμε ^_^

Link to comment
Share on other sites

Είναι κοινωνικό καθαρά το θέμα. Ξεκινάει όμως από του διαφορετικούς ρόλους που έχουν τα δύο φίλα λόγω των βιολογικών, γενετικών διαφοροποιήσεων. Σωματική δύναμη, ορμόνες, μητρότητα κτλ.Οι ρόλοι όσο εξελίσεται η κοινωνίας μας, ακολουθούν την εξέλιξη και κάποια στιγμή τείνουν να πλησιάσουν μεταξύ τους χωρίς ποτέ όμως να ταυτίζονται. Σε αυτήν την πορεία για σύγκλιση παρουσιάζονται προβλήματα.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν σεβαστούμε και δεχθούμε την φύση και τα ένστικτά μας ποτέ δεν θα συμβιώσουμε αρμονικά.

Link to comment
Share on other sites

Είναι κοινωνικό καθαρά το θέμα. Ξεκινάει όμως από του διαφορετικούς ρόλους που έχουν τα δύο φίλα λόγω των βιολογικών, γενετικών διαφοροποιήσεων. Σωματική δύναμη, ορμόνες, μητρότητα κτλ.Οι ρόλοι όσο εξελίσεται η κοινωνίας μας, ακολουθούν την εξέλιξη και κάποια στιγμή τείνουν να πλησιάσουν μεταξύ τους χωρίς ποτέ όμως να ταυτίζονται. Σε αυτήν την πορεία για σύγκλιση παρουσιάζονται προβλήματα.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν σεβαστούμε και δεχθούμε την φύση και τα ένστικτά μας ποτέ δεν θα συμβιώσουμε αρμονικά.

 

Το ερωτημα ομως ειναι σε μια κοινωνια οπου τεινουν τα δυο φυλλα να εξισωθουν και πλεον δεν υπαρχουν ξεκαθαρα κοινωνικα προτυπα για τον ανδρα και για την γυναικα. Που οδευουμε?? Και για να το δυσκολεψω και λιγο, οταν πλεον ολα τα υπολοιπα κοινωνικα προτυπα για πετυχημενη ζωη μας αποκρυνουν απο τα αρχεγονα βιολογικά μας ενστικτα μας. Τι κανουμε???

 

Ισως να ειμαι σχετικα :offtopic: αλλα νομιζω οτι ειναι σχετικοι και ασχετοι μαζι οι προβληματισμοι μου..... :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Το φεμινιστικό κίνημα, όπως έχει την σήμερον ημέρα, έχει ξεχάσει κάτι πολύ βασικό:

άλλο ίσοι, άλλο ίδιοι κυρίες και κύριοι!

Ας μην τα μπλέκουμε ^_^

Αυτή είναι η χαζομάρα... αλλιώς ξεκίνησε το φεμινιστικό κίνημα (αιτήματα ίσης παιδείας και πολιτικής συμμετοχής) και πλέον τείνει να υποστηρίζει άλλα πράγματα. Και αυτό πιστεύεται πλέον και από τα περισσότερα μέλη μιας κοινωνίας, ότι ο φεμινισμός θέλει τη γυναίκα πάνω από τον άντρα. Θα συμφωνήσω με αυτά που λέει ο Fan4fun... Ο άντρας σε μία γέννα θα πέθαινε καθώς το σώμα του δε θα άντεχε τον πόνο αυτό (ελπίζω να μη το διαβασα αυτό εδώ..) και μία γυναίκα δε θα άντεχε ορισμένες αρμοδιότητες του άντρα καθώς είναι πολυ πιο ευαίσθητη και ρομαντική..

 

Το ερωτημα ομως ειναι σε μια κοινωνια οπου τεινουν τα δυο φυλλα να εξισωθουν και πλεον δεν υπαρχουν ξεκαθαρα κοινωνικα προτυπα για τον ανδρα και για την γυναικα. Που οδευουμε?? Και για να το δυσκολεψω και λιγο, οταν πλεον ολα τα υπολοιπα κοινωνικα προτυπα για πετυχημενη ζωη μας αποκρυνουν απο τα αρχεγονα βιολογικά μας ενστικτα μας. Τι κανουμε???

 

Που οδεύουμε..; Στο να γίνονται bysexual και να το θεωρούνε κάτι το φυσιολογικό (να μη πω ομοφυλόφιλοι). 'Η στο να πάρει η γυναίκα το ρόλο του κυνηγού και ο άντρας το ρόλο του θηράματος.. Και στην τελική να χαρακτηρίζονται και οι γυναίκες :censored: που αναλαμβάνουν το ρόλο αυτό... Ή και σε πολλά άλλα ακόμη...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Σαφέστατα υπάρχουν διαφορες που μερικές φορες οδηγούν σε "πόλεμο"..

Παρόλο που δεν συμφωνώ και εγώ 100% το παρακατω άρθρο απο τον ειδικό ψυχίατρο Α.Κοτανίδη δινει αρκετα πειστικές εξηγήσεις..

Το παραθέτο αυτούσιο γιατι πιστευω πω αξιζει το κοπο και ζηταω συγγνώμη για το μεγαλο copy-paste..

 

Συναισθηματική αναστροφή των ρόλων 2 - Από τον ειδικό ψυχίατρο Α.Κοτανίδη

 

"Ο λόγος που αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα στις σχέσεις μας με το άλλο φύλο σήμερα, είναι επειδή ο ένας μας δεν καταλαβαίνει τον άλλον. Οί μεν άντρες δεν καταλαβαίνουν τι χρειάζονται οί γυναίκες ώστε να είναι ευτυχισμένες, οί δε γυναίκες δεν ξέρουν να εκφράζουν τις ανάγκες τους με τρόπο κατανοητό στους άντρες. Οί παλιοί κανόνες των ανθρώπινων σχέσεων όχι μόνο δεν ισχύουν πλέον, αλλά συχνά αποδεικνύονται και αντιπαραγωγικοί. Κατανοώντας τα άγχη και τις ανάγκες των σύγχρονων αντρών και γυναικών θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε σχέση αγάπης και αλληλοστήριξης με το άλλο φύλο.

 

Οί σχέσεις των δύο φύλων επί αιώνες υπαγορεύονταν από την αρχή ότι οί άντρες είναι προμηθευτές της τροφής και προστάτες, ενώ οί γυναίκες πρέπει να είναι ευχάριστες και βολικές. Αν αυτή η αρχή εφαρμοσθεί στη σύγχρονη ζωή, θα αποτελέσει αιτία προβλημάτων, παρά λύση. Όταν οί σύγχρονοι άντρες επικεντρώνουν τις προσπάθειες τους στο να γίνουν καλύτεροι κουβαλητές και προστάτες, το μόνο που κατορθώνουν είναι να εξαντλούνται δουλεύοντας ολοένα και περισσότερο και επιπλέον να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στη σύντροφο τους.

 

Ας δούμε ένα χαριτωμένο παράδειγμα, που δείχνει την αλλαγή των καιρών. Όταν οί άντρες ήταν κυνηγοί, ήταν πολύ ευκολότερο να έχουν καλές σχέσεις με τις συντρόφους τους. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα αν αργούσαν να γυρίσουν στο σπίτι. Το μόνο που είχε σημασία ήταν το ότι γύριζαν ζωντανοί - αυτό αρκούσε για να κάνει τις γυναίκες τους ευτυχισμένες.

 

Την παλιά εποχή, όσο περισσότερες ώρες και όσο σκληρότερα δούλευαν οί άντρες, τόσο περισσότερο είχαν οί γυναίκες την αίσθηση ότι ο σύντροφος τους ενδιαφέρεται για εκείνες και τις φροντίζει. Σήμερα, όταν οί άντρες αργούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, πέφτουν στη δυσμένεια των γυναικών τους που θεωρούν ότι αυτό αποτελεί σημάδι αδιαφορίας. Για τους πατεράδες μας τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα στις σχέσεις τους. Όχι μόνο δε διέτρεχαν τον κίνδυνο της απόρριψης, αλλά ούτε καν χρειαζόταν να τηλεφωνήσουν στο σπίτι για να πουν ότι θ' αργήσουν!

 

Από την άλλη πλευρά, οί γυναίκες δέχονταν να είναι ευχάριστες και να φροντίζουν τις ανάγκες του συντρόφου τους όταν επέστρεφε στο σπίτι, επειδή συνήθως ήταν πολύ κουρασμένος και πήγαινε κατευθείαν για ύπνο. Τώρα όμως που οί άντρες περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι, οί γυναίκες αισθάνονται ότι δίνουν περισσότερα απ'όσα παίρνουν. Από αυτή την άποψη, όσο και αν φαίνεται αστείο, οί μητέρες μας αντιμετώπιζαν πολύ πιο εύκολα το να λείπουν οί άντρες τους για μεγάλα διαστήματα από το σπίτι.

 

Ωστόσο, όταν οί σύγχρονες γυναίκες προσπαθούν να είναι πιο ευχάριστες και να φροντίζουν τον σύντροφο τους, καταλήγουν να αισθάνονται μάρτυρες που θυσιάζουν τις προσωπικές τους ανάγκες για να εξασφαλίσουν την αρμονία μέσα στη σχέση. Για τις σημερινές γυναίκες, η επιμονή σ' αυτές τις παλιές πρακτικές, είναι σαν να βάζουν μια ωρολογιακή βόμβα στη σχέση τους. Σταδιακά, φορτίζονται ολοένα και περισσότερο και τελικά εκρήγνυνται, ενώ ταυτόχρονα αισθάνονται πικραμένες και αβοήθητες. Αν και αγαπούν το σύντροφο τους, τους είναι πολύ δύσκολο να είναι στοργικές. Οί άντρες πάλι, βλέποντας ότι η σύντροφος τους δεν είναι ευτυχισμένη, νομίζουν ότι έχουν αποτύχει στη συντήρηση της οικογένειας και με τον καιρό απομακρύνονται εντελώς.

 

Το μόνο αντίδοτο στην απελπισία και το διαζύγιο είναι η εφαρμογή των νέων τρόπων συμπεριφοράς στις σχέσεις, που βασίζονται στους νέους ρόλους των δύο φύλων.

 

Οί γονείς μας δε μας προετοίμασαν γι' αυτή την κατάσταση

 

Αν μια γυναίκα εξακολουθήσει να είναι ευχάριστη και υπάκουη σύντροφος σύμφωνα με τον παλιό ρόλο της γυναίκας ο άντρας της ποτέ δε θα καταλάβει ότι χρειάζεται ένα διαφορετικό τρόπο στήριξης. Ο άντρας συνήθως δεν καταλαβαίνει τις ανάγκες της γυναίκας στο συναισθηματικό επίπεδο. Είναι πολύ απασχολημένος με το να γίνεται ολοένα και καλύτερος στη συντήρηση της οικογένειας του. Όταν μια γυναίκα παραπονιέται, ο άντρας θεωρεί απλώς ότι απαιτεί περισσότερα πράγματα, που σημαίνει ότι δεν της προσφέρει αρκετά. Μη γνωρίζοντας πώς να αντιδράσει, απλώς θα απομακρυνθεί. Νιώθοντας ότι η σύντροφος του δεν εκτιμά αυτά που κάνει, ο άντρας που ακολουθεί τον παλιό τρόπο συμπεριφοράς, αντιδρά συνήθως προσφέροντας όλο και λιγότερα στη σχέση. Αναρωτιέται γιατί να αγωνιστεί να δώσει περισσότερα, αν αυτό που έχει ήδη προσφέρει δε θεωρείται αρκετό.

 

Είναι απαραίτητο για τις γυναίκες να διδαχθούν νέους τρόπους συμπεριφοράς

 

στις σχέσεις τους, ώστε να καταφέρουν να αποκτήσουν αυτό που θέλουν από τους άντρες.

 

Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που τόσες γυναίκες αισθάνονται απογοητευμένες από τους άντρες.

 

Στις προηγούμενες γενιές οί γυναίκες μπορούσαν να είναι ευχάριστες, υπάκουες και καθόλου απαιτητικές, επειδή οί άντρες ήταν καλά εκπαιδευμένοι και ήξεραν ακριβώς ποιος ήταν ο ρόλος τους. Οί γυναίκες δε χρειάζονταν να ζητήσουν βοήθεια ή να εκπαιδευθούν στο πώς θα εκφράζουν τις επιθυμίες τους στους άντρες, αφού αυτοί γνώριζαν το ρόλο τους, όπως με σαφήνεια τους τον περιέγραψαν οί πατεράδες τους και η κουλτούρα τους. Δεν ήταν απαραίτητο να δίνουν οί γυναίκες οδηγίες στο σύντροφο τους. Αντίθετα, προσπαθούσαν να του δείξουν ότι εκτιμούν τις προσπάθειες του και τον συγχωρούν για τα λάθη του.

 

Κάνετε λιγότερα, αλλά προσφέρετε μεγαλύτερη υποστήριξη

 

Όταν η γυναίκα μοιράζεται τις καθημερινές της απογοητεύσεις, ο άντρας νομίζει ότι του ζητάει να της λύσει όλα της τα προβλήματα. Για τους άντρες η σκέψη ότι πρέπει να κάνουν περισσότερα, πολλές φορές σημαίνει ότι τους καταλογίζουν ότι δεν κάνουν ήδη αρκετά. Αν αισθανθούν ότι οί γυναίκες τους δεν αναγνωρίζουν τις προσπάθειες τους, δυσκολεύονται να βρουν τη διάθεση και την ενέργεια για να κάνουν περισσότερα.

 

Όταν ο άνδρας καταλάβει ότι η σύντροφος του δεν απαιτεί από εκείνον να της λύσει τα προβλήματα της ή να κάνει περισσότερες δουλειές στο σπίτι, αλλά ότι θέλει κυρίως να την ακούει με προσοχή και να τη στηρίζει συναισθηματικά, τότε θα μπορέσει να χαλαρώσει και να την ακούσει πραγματικά.

 

Όταν μια γυναίκα στείλει στο σύντροφο της το μήνυμα ότι μπορεί να κάνει λιγότερα και να τη στηρίζει περισσότερο με το να την ακούει, εκείνος, αργά αλλά σταθερά, θα αρχίσει να νιώθει πιο ενεργητικός και δραστήριος και θα αρχίσει αυτομάτως να προσφέρεται να τη βοηθήσει. Αν ένας άντρας κατανοήσει πραγματικά ένα πρόβλημα, μια εσωτερική ενέργεια αναδύεται και τον κινητοποιεί, οδηγώντας τον στη λύση του προβλήματος. Αν όμως του πούνε ότι το πρόβλημα είναι αυτός ο ίδιος και ότι πρέπει να κάνει ακόμα περισσότερα, αισθάνεται χωρίς ενέργεια και απρόθυμος να βοηθήσει.

 

Ενώ οί γυναίκες θέλουν από τους άντρες να κάνουν περισσότερα, οί άντρες θέλουν να αισθάνονται ότι κάνουν ήδη αρκετά. Ο πιο επιτυχημένος δρόμος για μια σωστή σχέση είναι η καλή επικοινωνία μεταξύ των δύο συντρόφων. Μόλις λοιπόν οί άντρες αισθανθούν ότι η σύντροφος τους εκτιμά επειδή της δείχνουν κατανόηση και συμπάθεια, τότε, ως δια μαγείας, θα αρχίσουν να προσφέρουν περισσότερα.

 

Οί γυναίκες για να πάρουν από τους συντρόφους τους αυτά που επιθυμούν, πρέπει να μάθουν να εκφράζουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, χωρίς να φαίνεται ότι τους κατηγορούν ή ότι προβάλλουν παράλογες απαιτηθείς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οί γυναίκες αισθάνονται ευτυχισμένες δίπλα σε άντρες που κάνουν μεν λιγότερα, αλλά τις στηρίζουν με άλλους τρόπους, συμφωνά με τους νέους τρόπους συμπεριφοράς που είναι απείρως αποτελεσματικότεροι. Αν οί άντρες συνειδητοποιήσουν αυτή την αλήθεια, θα έχουν ένα επιπλέον κίνητρο για να αλλάξουν τρόπο συμπεριφοράς.

 

Μέρος της απογοήτευσης που συχνά βιώνουν οί άντρες οφείλεται στη λανθασμένη ιδέα τους ότι πρέπει να ικανοποιήσουν όλες ανεξαιρέτως τις ανάγκες της συντρόφου τους. Δε συνειδητοποιούν ότι προσφέροντας λίγη βοήθεια, όσο μικρή και αν είναι, στις δουλειές του σπιτιού, σε συνδυασμό με καλύτερη επικοινωνία, η γυναίκα τους θα γίνει πολύ πιο ευτυχισμένη.

 

Καθώς οί δύο σύντροφοι θα δίνουν και θα παίρνουν τη στήριξη που χρειάζονται, θα αρχίσουν πλέον να προσφέρουν και να βοηθούν ο ένας τον άλλον με ευχαρίστηση: Εκείνος θα καλύπτει όλο και περισσότερο τις ανάγκες της κι εκείνη θα του δίνει όλο και περισσότερο αυτό που πραγματικά χρειάζεται.

 

Σήμερα οί ρόλοι των δύο φύλων δεν είναι πλέον τόσο αυστηρά οριοθετημένοι και οδεύουν προς την ολότητα. Στα πλαίσια των νέων τους ρόλων, οί άντρες θα προσφέρουν στις γυναίκες αυτό που χρειάζονται περισσότερο και οί γυναίκες θα δίνουν στους άντρες αυτό που πραγματικά θέλουν.

 

Πριν από τον έλεγχο των γεννήσεων

 

Για να ανακαλύψουμε πώς διαμορφώθηκαν οί ρόλοι των δύο φύλων, ας επιστρέψουμε για λίγο στον κόσμο του άντρα προμηθευτή της τροφής και της γυναίκας που φροντίζει το σπίτι. Η θρησκεία και οί κοινωνικές συμβάσεις ενθάρρυναν τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, καθορίζοντας διαφορετικούς ρόλους για τους άντρες και τις γυναίκες. «Αντρικές δουλειές», όπως έχουμε πει, ήταν η παροχή αγαθών, η προστασία και η βασική ευθύνη για την οικογένεια και την κοινότητα, ενώ «γυναικείες δουλειές» ήταν γενικά η ανατροφή των παιδιών, το νοικοκυριό και η φροντίδα της οικογένειας. Αυτή η διάκριση των ρόλων των δύο φύλων επικράτησε για χιλιάδες χρόνια, έως την εποχή των γονιών μας.

 

Η ζωή των κυνηγών ήταν όλο κινδύνους και το μόνο που επεδίωκαν ήταν να προστατέψουν το σπίτι τους και να επιστρέψουν με ένα θήραμα. Και η ζωή των οικογενειών τους βασιζόταν στην ικανότητα τους, τη διεκδικητικότητα, την επιθετικότητα και την επιδεξιότητα που διέθεταν. Οι άντρες προσαρμόστηκαν σ' αυτές τις απαιτήσεις προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις πιέσεις του ρόλου που είχαν αναλάβει ι

 

Η ζωή των γυναικών ήταν μια σειρά πολύ συγκεκριμένων και επαναλαμβανόμενων ενεργειών με στόχο την ανατροφή και τη στήριξη των παιδιών τους, της οικογένειας τους και της κοινότητας. Η ζωή της οικογένειας τους βασιζόταν στην ικανότητα τους να επικοινωνούν, να διαπραγματεύονται, να προσαρμόζονται και να συνεργάζονται. Οί γυναίκες προσαρμόστηκαν κι αυτές στις διάφορες απαίτησης, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις πιέσεις του δικού τους ρόλου,

 

Ο παραδοσιακός ρόλος των αντρών ήταν η προστασία, η παροχή αγαθών και η ευθύνη για την οικογένεια και την κοινότητα, ενώ ο παραδοσιακός ρόλος των γυναικών ήταν η φροντίδα, το νοικοκυριό και η προσφορά βοήθειας και συναισθηματικής στήριξης.

 

Σήμερα, οί διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους δύο ρόλους ξεθωριάζουν. Οί άντρες έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή στην ανατροφή των παιδιών τους και απολαμβάνουν τις σχέσεις τους μέσα στο σπίτι, ενώ οί γυναίκες αναπτύσσουν την ανταγωνιστικότητα που είναι απαραίτητη στο αντρικό πεδίο δραστηριοτήτων. Αυτές οί μεταβολές στους ρόλους των δύο φύλων αποτελούν πηγή ικανοποίησης και ελευθερίας, αλλά και πηγή άγχους και προβλημάτων. Αν κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο οί πρόγονοι μας αντιμετώπιζαν αυτά τα προβλήματα και ιδιαίτερα το άγχος, θα είμαστε σε θέση να στηρίξουμε καλύτερα ο ένας τον άλλο σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο των μεγάλων αλλαγών.

 

Πώς τα κατάφερναν οί προγονοί μας

 

Ο εγκέφαλος και το ανθρώπινο σώμα έχουν εξελιχθεί δια μέσου των αιώνων με τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες των παραδοσιακών ρόλων του άντρα και της γυναίκας. Αν και ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει ξεπεράσει τους παραδοσιακούς ρόλους των δύο φύλων, οί νέοι τρόποι αντιμετώπισης του άγχους δεν έχουν ακόμα καταγραφεί στον εγκέφαλο μας.

 

Στις γυναίκες ο κύριος μηχανισμός αντιμετώπισης των προβλημάτων είναι η καλή επικοινωνία. Για τις γυναίκες ? μητέρες των παλαιότερων εποχών, η φαινομενικά άσκοπη κουβεντούλα, παράλληλα με την ανταλλαγή συναισθηματικής στήριξης, εξασφάλιζε την ηρεμία και την ασφάλεια που είχαν ανάγκη. Εκείνες τις εποχές, οί γυναίκες με παιδιά ήταν πολύ πιο ευάλωτες και συχνά εξαρτιόνταν από την καλή θέληση των υπολοίπων. Πριν καθιερωθούν οί παροχές πρόνοιας, τα νομικά δικαιώματα και η ισότητα στην εκπαίδευση, οί γυναίκες έπρεπε να στηρίζονται στους γύρω τους για να εξασφαλίζουν την επιβίωση τους. Αν οί άντρες τους τις εγκατέλειπαν ή πέθαιναν, οί γυναίκες έπρεπε να στηριχθούν στην οικογένεια τους ή στην κοινότητα για να τις φροντίσει. Γι' αυτόν το λόγο, διατηρούσαν στενές σχέσεις με τον περίγυρο τους. Η κουβέντα ήταν ένα μέσον για να συνδέονται περισσότερο με το περιβάλλον τους και κατά συνέπεια, να αισθάνονται ασφαλείς. Όταν λοιπόν, στην εποχή μας, μια σύγχρονη γυναίκα είναι αναστατωμένη και αρχίζει να μιλά, αυτόματα ξυπνά μέσα της το πανάρχαιο εκείνο αίσθημα της ασφάλειας.

 

Σε παλαιότερες εποχές, οί γυναίκες μοιράζονταν τα προβλήματα τους όχι τόσο για να βρουν λύσεις, όσο για να νιώσουν ότι κάποιος τις στηρίζει και τους συμπαραστέκεται, η επίλυση των προβλημάτων ήταν δευτερεύουσα μπροστά στο αίσθημα της συνεργασίας και της συντροφικότητας.

 

Οί γυναίκες στήριζαν η μια την άλλη χωρίς όρους, χωρίς να τους το ζητήσουν και χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα. Αυτή η αίσθηση της συνεργασίας ισχυροποιούσε τους δεσμούς μέσα στην κοινότητα και εξασφάλιζε την προστασία και την επιβίωση των γυναικών και των παιδιών τους σι περίπτωση χηρείας.

 

Η συζήτηση και κοινοποίηση των προβλημάτων, των συναισθημάτων και των επιθυμιών, έγινε τελικά ένα γυναικείο τελετουργικό που εξασφάλιζε τη σύνδεση με την κοινότητα και ήταν μια έκφραση πίστης προς αυτήν. Σήμερα, οί γυναίκες που πηγαίνουν στο σύμβουλο οικογενειακών σχέσεων , στον ψυχολόγο ή ψυχίατρο αναζητούν την ίδια στήριξη. Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι οί περισσότεροι σύμβουλοι και θεραπευτές έχουν εκπαιδευτεί να επικεντρώνονται περισσότερο στην προσεκτική ακρόαση των προβλημάτων του πελάτη τους, παρά στην επίλυση τους. Αυτή η διαδικασία λοιπόν, βοηθά εκπληκτικά πολύ τις γυναίκες που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά τους άγχη.

 

Καθώς μιλούν και νιώθουν ότι κάποιος τις ακούει με προσοχή, οί γυναίκες που κάνουν θεραπεία αισθάνονται ότι η ανάγκη τους για φροντίδα και στοργή ικανοποιείται και έτσι τα προβλήματα τους φαίνονται λιγότερο αβάσταχτα. Όταν καταφέρουν να χαλαρώσουν και να δουν πιο ανάλαφρα τα πράγματα, τότε είναι πλέον σε θέση να τα αντιμετωπίσουν με ρεαλισμό και λογική.

 

Όταν οί άντρες δίνουν συμβουλές

 

Οί άντρες δεν μπορούν να καταλάβουν αυτή την διαδικασία και αντίθετα από τους θεραπευτές, δε γνωρίζουν πώς να στηρίξουν συναισθηματικά τη σύντροφο τους. Όταν οί γυναίκες μιλούν για τα συναισθήματα τους, οί άντρες νομίζουν ότι ζητούν τη δική τους βοήθεια για να λύσουν τα προβλήματα τους και σπεύδουν ενστικτωδώς να τους προσφέρουν βοήθεια ή συμβουλές.

 

Πάρτε για παράδειγμα, έναν πυροσβέστη. Όταν δεχθεί μια κλήση, πρέπει να εντοπίσει το συντομότερο τον τόπο και το μέγεθος της πυρκαγιάς και μετά να κάνει κάτι για να τη σβήσει. Δεν είναι μέρος της δουλειάς του να κάνει πολλές ερωτήσεις ή να δείξει συμπάθεια στα θύματα.

 

Φανταστείτε τώρα αυτή τη σκηνή. Ο πυροσβέστης μας δέχεται ένα τηλεφώνημα και απαντά, «Ώστε έχετε πιάσει φωτιά. Φρίκη! Πώς αισθάνεστε; Αλήθεια; Έχετε ξαναβρεθεί σε πυρκαγιά; Ναι, πράγματι είναι αποπνικτικά. Εγώ έχω βρεθεί σε πολλές πυρκαγιές. Λυπάμαι που αισθάνεστε τόσο άσχημα. Είστε ολομόναχος ;...» Είναι φανερό ότι τέτοιου είδους «συμπάθεια» είναι εντελώς άχρηστη για την περίσταση.

 

Αυτό το απλό αλλά αντιπροσωπευτικό παράδειγμα δείχνει γιατί οί άντρες δεν μπορούν να ακούν τις γυναίκες χωρίς να τους προσφέρουν λύσεις. Είναι πραγματικά μια μεγάλη αλλαγή για τους άντρες να μάθουν να ακούν χωρίς να προσπαθούν να σβήσουν αμέσως τη φωτιά.

 

Όταν ένας άντρας δείχνει ανυπομονησία ακούγοντας τη σύντροφο του, αυτό δε συμβαίνει επειδή δε νοιάζεται για κείνη. Συμβαίνει γιατί κάθε κύτταρο του σώματος του φωνάζει: Αν έχει πιάσει κάπου φωτιά, πάμε γρήγορα να τη σβήσουμε. Αν διαπιστώσει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, θέλει να περάσει αμέσως στη δράση και θεωρεί τις συζητήσεις χάσιμο πολύτιμου χρόνου.

 

Οί σύγχρονοι άντρες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οί γυναίκες χρειάζονται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, να τους δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουν για τα συναισθήματα τους, χωρίς απαραίτητα να επικεντρωθούν στην επίλυση των αντίστοιχων προβλημάτων. Αν τους δείξουν κατανόηση, συμπάθεια και συμπαράσταση, η θηλυκή πλευρά των γυναικών θα έχει στηριχθεί και θα μπορέσει από μόνη της να αποτινάξει την αίσθηση ότι έχει υπερφορτισθεί.

 

Στην πράξη, αν ο άντρας απλώς και μόνο καθίσει και ακούσει τη γυναίκα, θα την κάνει να ξεχάσει τα προβλήματα της και να θυμηθεί πόσο υπέροχος τύπος είναι.

 

Όταν οί γυναίκες είναι δυστυχισμένες και μιλούν για προβλήματα, οί άντρες πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι δεν είναι εκείνοι υπεύθυνοι για τη συναισθηματική σύγχυση των συντρόφων τους, αλλά η σύγχρονη κοινωνία, που απαιτεί από αυτές να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις δύο ρόλων ταυτόχρονα: της εργαζόμενης και της νοικοκυράς. Αν ο άντρας θυμάται πάντα, ότι δεν αποτελεί τη μοναδική πηγή απογοητεύσεων για τη σύντροφο του, δε θα νιώθει κάθε φορά ότι κατηγορείται για τη δική της δυστυχία. Κι αυτή η συνειδητοποίηση θα τον βοηθήσει να της συμπαρασταθεί και να πάψει να κρατάει αμυντική στάση.

 

Πώς αντιμετωπίζουν οί άντρες τις δυσκολίες

 

Οί άντρες συνήθως αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες με διαφορετικό τρόπο. Προσπαθούν για παράδειγμα να εκτονωθούν οδηγώντας το αυτοκίνητο τους, χτυπώντας μια μπάλα του τένις, παίζοντας γκολφ, ή κάτι άλλο παρόμοιο. Μέσα από αυτές τις απλές δραστηριότητες οί άντρες τακτοποιούν τις σκέψεις τους, ξεκαθαρίζουν τις αξίες και τις προτεραιότητες τους και αναπτύσσουν ένα σχέδιο δράσης. Κι αυτό τους δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας.

 

Θυμηθείτε ότι η επιβίωση του κυνηγού βασίζεται στην αθόρυβη κίνηση και στο ξαφνικό χτύπημα. Με το κυνήγι - ή με την ικανότητα του να λύνει τα προβλήματα - ο άντρας εξασφαλίζει την επιβίωση της οικογένειας του. Αυτός ο αρχέγονος κυνηγός είναι που ξυπνά μέσα στους σύγχρονους άντρες και τους κάνει να νιώθουν σιγουριά, όταν, για παράδειγμα, ευστοχήσουν στο μπάσκετ.

 

Όταν οί άντρες διοχετεύουν σε πράξεις τα συναισθήματα τους, αισθάνονται ότι ελέγχουν την κατάσταση. Βαδίζοντας πάνω κάτω, όταν είναι απογοητευμένοι, ανακουφίζονται, όπως ακριβώς ανακουφίζονται και οί γυναίκες όταν μιλούν. Αν οί άντρες και οί γυναίκες καταλάβουν αυτή τη βασική διαφορά, θα μπορέσουν να στηρίξουν πιο αποτελεσματικά ο ένας τον άλλον.

 

Γιατί οί άντρες δεν καταλαβαίνουν τις γυναίκες

 

Όταν οί άντρες λύσουν ένα πρόβλημα, νιώθουν ανακουφισμένοι και ευτυχισμένοι. Έτσι όταν οί γυναίκες συζητούν για τα προβλήματα τους, οί άντρες πιστεύουν ότι θα τις κάνουν να νιώσουν καλύτερα αν τους προτείνουν λύσεις και όχι αν καθίσουν και κουβεντιάσουν μαζί τους.

 

Καθώς οί άντρες δεν έχουν μάθει να κάθονται υπομονετικά και να ακούν τη σύντροφο τους, θα προσπαθήσουν να τη διακόψουν για να της προσφέρουν λύσεις. Όταν εκείνη δείχνει να μην εκτιμά τις λύσεις τους, θυμώνουν. Εκείνη τη στιγμή οί άντρες αισθάνονται αποτυχημένοι, επειδή δεν κατόρθωσαν να λύσουν τα προβλήματα των γυναικών τους.

 

Μετά από μερικές συγκρούσεις τέτοιου είδους, οί γυναίκες θα κλειστούν στον εαυτό τους για να αποφύγουν παρόμοιες διαφωνίες. Μακροπρόθεσμα, αυτή η στάση θα αυξήσει απλώς το άγχος που αισθάνονται. Θα νιώθουν ολοένα και πιο πιεσμένες και η επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη.

 

Καθισμένος σιωπηλά σε ένα βράχο

 

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μια από τις θεμελιώδεις διαφορές των δύο φύλων είναι ότι οί γυναίκες ξεπερνούν το στρες μιλώντας γι'αυτό, ενώ οί άντρες προτιμούν να δίνουν άμεσες λύσεις. Οί άντρες πάντα αντιμετώπιζαν σιωπηλοί τα προβλήματα τους και εύρισκαν υπομονετικά τη λύση τους. Οί αρχαίοι κυνηγοί κάθονταν σιωπηλά σ' ένα βράχο και ατένιζαν τον ορίζοντα για να εντοπίσουν το θήραμα τους ή παραμόνευαν ακίνητοι και αμίλητοι το στόχο τους, μελετώντας τις κινήσεις του και σχεδιάζοντας την επίθεση τους.

 

Αυτή η διαδικασία της αναμονής, του υπολογισμού και του σχεδιασμού τους επέτρεπε να χαλαρώσουν και να φυλάξουν την ενέργεια τους για την αναπόφευκτη σύγκρουση. Με την αυτοσυγκέντρωση έδιωχναν από το μυαλό τους το φόβο μιας ενδεχόμενης ξαφνικής επίθεσης ή μιας πιθανής αποτυχίας. Κι όταν πετύχαιναν το στόχο τους, επέστρεφαν στο σπίτι τους ευτυχισμένοι και απαλλαγμένοι από κάθε άγχος.

 

Οί γυναίκες ξεπερνούν τα προβλήματα τους μιλώντας γι'αυτά, ενώ οί άντρες προσπαθώντας να δώσουν άμεσες λύσεις."

Link to comment
Share on other sites

..συνεχεια

"Γιατί οί άντρες βλέπουν τηλεόραση

 

Όταν ο σύγχρονος άντρας επιστρέφει στο σπίτι του, συνήθως κάθεται στην αγαπημένη του πολυθρόνα και είτε διαβάζει εφημερίδα είτε βλέπει τηλεόραση. Όπως ο αρχαίος κυνηγός που χρειαζόταν ανάπαυση από το άγχος της ημέρας, έτσι και ο σημερινός άντρας βρίσκει ενστικτωδώς το «βράχο» του, κάθεται και ατενίζει τον ορίζοντα.

 

Διαβάζοντας την εφημερίδα του ή παρακολουθώντας τηλεόραση, στην ουσία περιεργάζεται και παρατηρεί τον κόσμο γύρω του. Πατώντας τα πλήκτρα του τηλεχειριστηρίου ή ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα του, έχει πάλι στα χέρια του τον έλεγχο της κατάστασης: σιωπηλά και αθόρυβα συνεχίζει το κυνήγι του.

 

Η υποκατάσταση αυτής της αρχέγονης κατάστασης γεμίζει την αντρική ψυχή με καθησυχαστικά συναισθήματα ασφάλειας. Νιώθοντας ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης, ο σύγχρονος άντρας είναι σε θέση να αντιμετωπίσει καλύτερα το γεγονός ότι δεν έχει βρει άμεσες λύσεις στα προβλήματα που τον απασχολούν.

 

Μέσα από αυτή την ενστικτώδη τελετουργία, ο σύγχρονος άντρας ξεχνά παροδικά τα προβλήματα του και νιώθοντας πιο ασφαλής, είναι πλέον σε θέση να ασχοληθεί με τη σύντροφο του.

 

Όταν οί γυναίκες δεν καταλαβαίνουν τους άντρες

 

Όταν οί σημερινοί άντρες προσπαθούν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να μείνουν για λίγο μόνοι, οί σύγχρονες γυναίκες συχνά τους παρεξηγούν και υποθέτουν λανθασμένα ότι περιμένουν από εκείνες να ξεκινήσουν τη συζήτηση. Νομίζουν ότι οί άντρες θέλουν από εκείνες να προσέξουν ότι είναι στεναχωρημένοι και αμέσως να τους ρωτήσουν τι τους ενόχλησε. Δε συνειδητοποιούν ότι το μόνο που θέλουν οί σύντροφοι τους εκείνη την ώρα είναι να τους αφήσουν μόνους.

 

Όσο εκείνες επιμένουν να τους ρωτούν, εκείνοι ενοχλούνται ακόμη περισσότερο. Οί άντρες στέλνουν σαφή μηνύματα για να τους αφήσουν στην ησυχία τους, μηνύματα που, ωστόσο, συχνά παρερμηνεύονται. Να μερικά συνηθισμένα παραδείγματα:

 

Εκείνη:

 

Λέει: «Πώς πέρασες σήμερα;»

 

Εννοεί: «Ας μιλήσουμε. Με ενδιαφέρει πώς πέρασες τη μέρα σου και ελπίζω να ενδιαφέρεσαι κι εσύ για το πώς πέρασα εγώ».

 

Εκείνος:

 

Λέει: «Καλά».

 

Εννοεί: «Σου απαντώ μονολεκτικά γιατί θέλω να μείνω για λίγο μόνος μου».

 

Εκείνη:

 

Λέει: «Πώς πήγε η συνάντηση σου με τον καινούργιο σου πελάτη;»

 

Εννοεί: «θα συνεχίσω να σου κάνω ερωτήσεις για να καταλάβεις ότι πραγματικά νοιάζομαι για σένα και ενδιαφέρομαι να μάθω πώς τα πέρασες. Ελπίζω να ενδιαφέρεσαι κι εσύ για την δική μου μέρα. Έχω τόσα να σου πω."

 

Εκείνος:

 

Λέει: «Καλά πήγε».

 

Εννοεί: «Προσπαθώ να είμαι ευγενικός και να μη νιώσεις ότι σε απορρίπτω, αλλά μπορείς να σταματήσεις να μ' ενοχλείς με τις ερωτήσεις σου;»

 

Εκείνη:

 

Λέει: «Τους άρεσε η πρόταση σου;»

 

Εννοεί: «Υποθέτω ότι δυσκολεύεσαι να μιλήσεις γι'αυτό και έτσι θα ξεκινήσω από ένα πιο αδιάφορο θέμα. Δεν πειράζει αν δεν ανοιχτείς αμέσως. Εγώ είμαι εδώ και ενδιαφέρομαι για σένα. Ξέρω ότι θα εκτιμήσεις το ενδιαφέρον μου και ότι θα θελήσεις να ακούσεις τι έχω να σου πω."

 

Εκείνος:

 

Λέει: «Ναι».

 

Εννοεί: «Κοίτα, δε θέλω να μιλήσουμε αυτή τη στιγμή. Μπορείς να μ' αφήσεις ήσυχο; Μ' ενοχλείς. Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι θέλω να μείνω μόνος μου; Αν ήθελα να μιλήσω, θα μιλούσα».

 

Εκείνη:

 

Λέει: «Τι συμβαίνει;»

 

Εννοεί: «Βλέπω ότι κάτι συνέβη που σε αναστάτωσε. Μπορείς να μου μιλήσεις. Νοιάζομαι για σένα. Αν μου μιλήσεις γι'αυτό, θα αισθανθείς πολύ καλύτερα».

 

Εκείνος:

 

Λέει: «Τίποτα δε συμβαίνει».

 

Εννοεί: «Δε συμβαίνει τίποτα που να μην μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνος μου. Μετά από λίγο θα ξεχάσω τα προβλήματα μου και θα είμαι διαθέσιμος για σένα. Γι' αυτό, αγνόησε με για λίγο και μετά θα είμαι όλος δικός σου. Απλώς, πρέπει να αλλάξω ταχύτητα και να προσαρμοστώ στο περιβάλλον του σπιτιού».

 

Εκείνη:

 

Λέει: «Το ξέρω ότι κάτι συμβαίνει. Τι είναι;»

 

Εννοεί: «Ξέρω ότι κάτι δεν πάει καλά κι αν δε μου μιλήσεις τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Έχεις ανάγκη να μου μιλήσεις!»

 

Εκείνος:

 

Δε λέει τίποτα και φεύγει από το δωμάτιο.

 

Εννοεί: «Δεν θέλω να θυμώσω μαζί σου, γι' αυτό φεύγω. Θα γυρίσω ύστερα από λίγο και δε θα είμαι πια θυμωμένος μαζί σου επειδή με ενόχλησες».

 

Πώς αντιδρούν οί γυναίκες όταν οί άντρες δε θέλουν να μιλήσουν

 

Αναπόφευκτα, όταν ο άντρας αρνείται να συζητήσει και η σύντροφος του δεν κατανοεί την ανάγκη του να μείνει μόνος, θα δημιουργηθούν διάφορες παρερμηνείες και παρεξηγήσεις και η γυναίκα θα αρχίσει να πανικοβάλλεται. Να μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους θα αντιδράσει σε μια τέτοια περίπτωση:

 

Τι νομίζει η γυναίκα:

 

1. Νομίζει ότι κάποιο πρόβλημα υπάρχει στη σχέση τους κι ότι εκείνος δε θέλει να είναι μαζί της.

 

2. Νομίζει ότι δεν την εμπιστεύεται και γι' αυτό δε θέλει να της μιλήσει για τα συναισθήματα του.

 

3. Νομίζει ότι έχει θυμώσει μαζί της.

 

4. Νομίζει ότι δε θέλει να της μιλήσει γιατί κρύβει κάτι που θα μπορούσε να την αναστατώσει.

 

5. Νομίζει ότι είναι εγωιστής και ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του.

 

6. Νομίζει ότι προσπαθεί να την τιβρρρρε!σει στερώντας της την αγάπη και την προσοχή του.

 

7. Νομίζει ότι τον έχει απογοητεύσει.

 

8. Νομίζει ότι είναι απλώς νωχελικός.

 

9. Νομίζει ότι αυτός δεν ενδιαφέρεται πια για κείνη.

 

10. Νομίζει ότι ο σύντροφος της τρομάζει στην ιδέα της οικειότητας, λόγω δυσάρεστων εμπειριών που είχε στο παρελθόν και χρειάζεται ψυχοθεραπεία.

 

11. Νομίζει ότι κάτι της κρύβει.

 

12. Νομίζει ότι έμπλεξε με λάθος άντρα.

 

Πώς αντιδρά η γυναίκα:

 

1. Αισθάνεται απόρριψη και για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, επιμένει να μιλήσουν για τη σχέση τους.

 

2. Δείχνει τη συμπάθεια της και κάνει πολλές ερωτήσεις προσπαθώντας να δείξει ότι ενδιαφέρεται. Στο τέλος όμως απογοητεύεται, επειδή εκείνος απορρίπτει τη βοήθεια της.

 

3. Αισθάνεται ανεπαρκής και μπερδεμένη.

 

4. Αναστατώνεται πραγματικά, αγωνιώντας για το τι είναι αυτό που της κρύβει.

 

5. Αμφιβάλλει για την αγάπη του.

 

6. Θυμώνει μαζί του και του στερεί την αγάπη και την προσοχή της για να τον τιβρρρρε!σει.

 

7. Νιώθει ότι ο σύντροφος της δεν εκτιμά καθόλου όσα κάνει γι' αυτόν.

 

8. Νιώθει πικραμένη επειδή του προσφέρει πολύ περισσότεροι απ' όσα αξίζει.

 

9. Νιώθει παραμελημένη, απομονωμένη και ανίσχυρη να αποκτήσει αυτά που χρειάζεται. Μπορεί επίσης να αρχίσει να αισθάνεται ότι δεν είναι ελκυστική, ότι είναι βαρετή και ότι δεν αξίζει την αγάπη του.

 

10. Νιώθει ότι μέχρι να θεραπευθεί εκείνος, δεν μπορεί να πάρει αυτά που χρειάζεται από τη σχέση τους.

 

11. Φοβάται ότι ο ένας από τους δυο τους έκανε κάτι στραβό.

 

12. Σκέφτεται ότι οί υπόλοιποι άντρες δεν είναι έτσι και λαχταρά έναν πιο ομιλητικό και ευαίσθητο άντρα.

 

Σ' όλα αυτά τα παραδείγματα, οί αντιδράσεις των γυναικών βασίζονται σε μια παρεξήγηση. Αν οί γυναίκες θέλουν να κάνουν τους άντρες να γυρίσουν κοντά τους, πρέπει να κατανοήσουν και να αποδεχτούν την αντρική ανάγκη για προσωπικό χρόνο και χώρο. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάσουν τη δική τους ανάγκη για συζήτηση. Εκείνο που πρέπει όμως να κάνουν, είναι να διακρίνουν τη στιγμή που είναι κατάλληλη για συζήτηση.

 

Γιατί οί άντρες απομακρύνονται

 

Όταν μια γυναίκα μάθει να παραμερίζει προσωρινά την ανάγκη της για προσωπική επικοινωνία και να αφήνει χρόνο στο σύντροφο της για να προσαρμοστεί στην ατμόσφαιρα του σπιτιού ύστερα από μια μέρα στη δουλειά, τότε κι εκείνος χαλαρώνει και νιώθει να πλημμυρίζει από αγάπη για κείνη. Καθώς εξοικειώνεται με την υποστήριξη που του προσφέρει, αρχίζει να την περιμένει με ανυπομονησία. Στο σημείο αυτό, η σκέψη και μόνο ότι θα γυρίσει στο σπίτι του τον απελευθερώνει από το καθημερινό του άγχος. Όσο περισσότερο του προσφέρεται αυτή η στήριξη, τόσο λιγότερο χρειάζεται να απομακρυνθεί από τη σύντροφο του.

 

Οί γυναίκες όμως που δεν εφαρμόζουν τη νέα αυτή τεχνική, άθελα τους εμποδίζουν τους άντρες τους να μεταβούν ομαλά από το περιβάλλον της δουλειάς στο περιβάλλον του σπιτιού. Αν απαιτούν από αυτόν να προσφέρει περισσότερα πράγματα, ή αν δε σέβονται τον προσωπικό του χρόνο, εκείνος δε θα μπορέσει να χαλαρώσει και να αφοσιωθεί στη σχέση. Κι αν αυτό συνεχιστεί για καιρό, στο τέλος ο άντρας μπορεί να αποξενωθεί εντελώς από τη σύντροφο του. Μπορεί ακόμη και να πιστέψει ότι δεν την αγαπάει πια.

 

Όταν οί άντρες γυρίζουν στο σπίτι και βρίσκουν μια σύντροφο γεμάτη απαιτήσεις, ενστικτωδώς απομακρύνονται από εκείνη.

 

Όσο πιο πολύ πιέζονται οί άντρες να συζητήσουν ή να ασχοληθούν με τη σχέση τους, τόσο περισσότερο θέλουν να απομακρυνθούν για να χαλαρώσουν. Οί άντρες μπορούν να ξεχάσουν τις απαιτήσεις της δουλειάς τους, μόνο όταν δεν αισθάνονται πίεση από τη σύντροφο τους.

 

Αντίθετα, όταν οί άντρες επιστρέφουν στο σπίτι τους και βρίσκουν μια σύντροφο που δεν είναι απαιτητική, αισθάνονται ότι έχουν τον απαραίτητο χρόνο για να χαλαρώσουν. Τότε μπορούν αυτομάτως να εγκλιματιστούν στο περιβάλλον του σπιτιού και να της προσφέρουν την αγάπη που της αξίζει.

 

Χιλιάδες, στην κυριολεξία, γυναίκες που εφάρμοσαν στις σχέσεις τους νέους τρόπους συμπεριφοράς , αναφέρουν ότι η συνειδητοποίηση μόνο και μόνο αυτού του στοιχείου άλλαξε με μαγικό τρόπο τη σχέση τους.

 

Όταν ο άντρας δεν πιέζεται να δώσει περισσότερα, τότε αυτομάτως νιώθει την επιθυμία να το κάνει

 

Όταν οι άντρες δεν καταλαβαίνουν τις γυναίκες

 

Όταν μια γυναίκα είναι αναστατωμένη, οί άντρες νομίζουν ότι αυτό που χρειάζεται για να συνέλθει είναι να μείνει μόνη της, ακριβώς όπως κάνουν κι αυτοί. Έτσι θα την αγνοήσουν και θα της προσφέρουν τον προσωπικό χώρο και χρόνο, που οί ίδιοι θα χρειάζονταν σε μια αντίστοιχη περίπτωση. Αυτό όμως είναι το χειρότερο πράγμα που μπορούν να κάνουν.

 

Ακόμη κι όταν οί άντρες ρωτούν τις συντρόφους τους τι πραγματικά χρειάζονται, μπορεί να παρεξηγήσουν την απάντηση τους. Ας δούμε ένα παράδειγμα.

 

Ο άνδρας ρωτά τη γυναίκα , «Τι συμβαίνει; Φαίνεσαι αναστατωμένη».

 

«Δε συμβαίνει τίποτα», απαντά εκείνη. Αυτό που πραγματικά εννοεί είναι «Δε συμβαίνει τίποτα, εκτός αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά για μένα. Αν ενδιαφέρεσαι, θα συνεχίσεις να μου κάνεις ερωτήσεις μέχρι να σου απαντήσω»."

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...