Jump to content

«Προσεύχομαι» σημαίνει...


Recommended Posts

Προσευχή είναι η ανταλλαγή ενέργειας με ό,τι θεωρεί κάποιος ανώτερο. Για μένα και η φύση η ίδια μιλάει με εμάς..

Προσευχή είναι η προσφορά ενέργειας ψυχικής στον εαυτό μας..

Τουάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι :smilewink: .

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 36
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ?

ΑΝ ΝΑΙ, ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ? ΔΕΝ ΑΝΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΒΓΑΖΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ....

Link to comment
Share on other sites

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ?

ΑΝ ΝΑΙ, ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ?

Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι φίλε gothic angel. :)

Θα άλλαζα όμως την λέξη "εξισορρόπηση" με την λέξη "επαφή"... :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ?

ΑΝ ΝΑΙ, ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ?

Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι φίλε gothic angel. :)

Θα άλλαζα όμως την λέξη "εξισορρόπηση" με την λέξη "επαφή"... :smilewink:

 

Ναι... με τον "εσωτερο εαυτό μας" και με τις δυνάμεις μας και τις ικανότητές μας...

Link to comment
Share on other sites

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ?

ΑΝ ΝΑΙ, ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ? ΔΕΝ ΑΝΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΒΓΑΖΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ....

 

Το να λέμε ότι ο Θεός συγχωρεί τα παραπτώματά μας ,δεν έχει σχέση με τον Θεό ή τη συναισθηματική μεγαλοψυχία Του.Έχει σχέση με μας. Όταν νιώσει κανείς ότι έχουν συγχωρεθεί τα παραπτώματα του ,είναι ελεύθερος να προχωρήσει στο μέλλον απαλλαγμένος από τα λάθη του παρελθόντος , παίρνοντας θάρρος από τη γνώση ότι μπορεί να ωριμάσει , να αλλάξει και να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη.

Link to comment
Share on other sites

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΟΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ?

ΑΝ ΝΑΙ, ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ?

Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι φίλε gothic angel. :)

Θα άλλαζα όμως την λέξη "εξισορρόπηση" με την λέξη "επαφή"... :smilewink:

Δεν θα διαφωνήσω με αυτό που λες Νεφέλη μου, αλλά όταν είπα εξισορρόπηση εννοούσα ότι για να είναι μία προσευχή αποτελεσματική θα πρέπει να φέρουμε τον εαυτό μας σε μία κατάσταση( κατάσταση Alpha), κατά την οποία να λειτουργήσει το υποσυνείδητο, έτσι ώστε να έρθουμε σε επαφή με τον εσώτερο εαυτό μας. Δεν θα πρέπει λοιπόν να μιλάμε εμείς οι ίδιοι με την λογική μας αλλά αυτά που πηγάζουν από τα την καρδιά μας, αυτά που είναι καθαρά συναισθήματα. Αυτός είναι και ο ρόλος της προσευχής να εξωτερικεύσουμε τα συναισθήματά μας, σε κάποιον που πιστεύουμε ότι μπορεί να μας καταλάβει.

Link to comment
Share on other sites

...τό ρήμα "προσεύχομαι" εκφράζει τήν επίκλησή μου προς κάποια "δύναμη" γιά τήν πραγματοποίηση μίας επιθυμίας - ευχής -.

 

Είναι ο εκλαϊκευμένος τρόπος παρουσίασης μίας εσωτερικής διαδικασίας, επειδή οι πολλοί, συνήθως, τήν χρησιμοποιούν όταν βρίσκονται στήν ...ανάγκη γιά τήν πραγματοποίηση μιάς προσωπικής επιθυμίας.

 

Βέβαια, σέ θρησκευτικούς ή μυστικιστικούς χώρους η έννοια "προσευχή", έχει καί άλλες ονομασίες καί ταυτίζεται μέ τήν ανάβαση σέ ένα ανώτερο επίπεδο επίγνωσης καί τήν επικοινωνία μέ κάποιο υπέρτατα ευφυιές Ενα, μέ σκοπό τήν ατομική ή συλλογική εναρμόνιση καί ευτυχία.

 

Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω. Συνήθως ψαχουλεύοντας εννοιολογικά μία λέξη βρίσκουμε και την σημασία της. Προσ - ευχή. Στέλνω την ευχή μου προς κάποιον. Οι Πατέρες της εκκλησίας και γενικώτερα οι φωτισμένοι άνθρωποι χρησιμοποιούν την έκφραση θα προσευχηθώ για εσένα. Ο περισσότερος κόσμος προσεύχεται για τον εαυτό του και τις προσωπικές επιθυμίες του. Υπάρχει επίσης η προσευχή στον Θεό ή σε κάποιον Αγιο για συγκεκριμένο σκοπό. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το μέσο ή ο ενδιάμεσος που είναι οποιοδήποτε Θείο (οχι η θεία Μαρίκα). Αλλά μπορούμε να προσευχόμαστε και χωρίς να κάνουμε επίκληση κάπου. Απλά να στέλνουμε την θετική μας σκέψη ή ενέργια όπου υπάρχει ανάγκη.

Link to comment
Share on other sites

Κάθε ευχή είναι προσευχή,

Κάθε επιθυμία είναι προσευχή .Κάθε προσπάθεια να επικοινωνήσουμε με το Θεό είναι προσευχή.

Δεν έχει σημασία πως και που προσευχόμαστε ( στο Χριστό , στο Βούδα , ή σε κάποιο ξόανο ), σημασία έχει

η προσευχή μας να εναρμονίζεται με το νόμο του νου. Και αυτός είναι ο νόμος της πίστης .Γι΄ αυτό μην απορούμε πως ένας απλός Εβραίος (ο Απόστολος Παύλος ) άλλαξε τη ιστορία του πλανήτη.''Αν δεν έχω πίστη και αγάπη στην καρδιά μηδένα ωφελούμαι'' Απ.Π.

Γι' αυτό να μην απορούμε πως οι Εβραίοι νίκησαν τους Έλληνες.Γιατί είχαν πίστη ενώ οι Έλληνες γνώσεις.

Edited by Νηρηίδα
Link to comment
Share on other sites

Γι' αυτό να μην απορούμε πως οι Εβραίοι νίκησαν τους Έλληνες.Γιατί είχαν πίστη ενώ οι Έλληνες γνώσεις.

Αυτό σηκώνει συζήτηση και μπόλικη αμφισβήτηση...

 

Κατ? αρχάς, όταν λες «νίκησαν τους Έλληνες», τι ακριβώς εννοείς;

Link to comment
Share on other sites

Κάθε ευχή είναι προσευχή,

Κάθε επιθυμία είναι προσευχή .Κάθε προσπάθεια να επικοινωνήσουμε με το Θεό είναι προσευχή.

Δεν έχει σημασία πως και που προσευχόμαστε ( στο Χριστό , στο Βούδα , ή σε κάποιο ξόανο ), σημασία έχει

η προσευχή μας να εναρμονίζεται με το νόμο το νου.

συμφωνώ και εγώ μέχρι εδώ.

Και αυτός είναι ο νόμος της πίστης .Γι΄ αυτό μην απορούμε πως ένας απλός Εβραίος (ο Απόστολος Παύλος ) άλλαξε τη ιστορία του πλανήτη.''Αν δεν έχω πίστη και αγάπη στην καρδιά μηδένα ωφελούμαι'' Απ.Π.

Γι' αυτό να μην απορούμε πως οι Εβραίοι νίκησαν τους Έλληνες.Γιατί είχαν πίστη ενώ οι Έλληνες γνώσεις.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο… « πίστη που να μετακινεί βουνά να έχω αγάπη αν δεν έχω, τίποτα δεν έχω!!!!»

 

Σχετικά με την νίκη των Εβραίων απέναντι στους Έλληνες ούτε και εγώ μπορώ να καταλάβω τι εννοείς, σίγουρα σε μια «κόντρα» «πίστης» εναντίων «γνώσης» νικητής θα βγει ή πίστη, αλλά τι σχέση έχει αυτό μεταξύ Ελλήνων και Εβραιών;

Στα βιβλία του αγίου Αυγουστίνου δίνετε σαφής απάντηση στον διαχωρισμό πίστης και γνώσης.

 

Νικητής είναι ο κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτου φυλής ο οποίος έχει κατακτήσει το «γνώθι σεαυτόν» και που μπορεί να προσεύχεται με καθαρή καρδιά στον θεό.

 

 

 

Ευχαριστώ .

Edited by all_one
Link to comment
Share on other sites

..οταν λεει "νικησαν" μαλλον εννοει οτι επικρατησε η μια θρησκεια σε βαρος της αλλης..

 

αλλα ειναι μεγαλο λαθος , γιατι δεν επικρατησε με την φιλοσοφια της αλλα με το μαχαιρι της..

 

αλλωστε οι πρωτοι χριστιανοι φιλοσοφοι δανειζονται αρκετα κομματια μεσα απο την αρχαια Ελληνικη φιλοσοφια και δεν θα γινοταν αλλιως αφου ηταν Ρωμαιοι η Ελληνες..

 

Μια ματια στα γραπτα π.χ. στον Ωριγενη και φενεται αρκετα εντονα αυτο..

 

Η Ιστορια ειναι το καλυτερο "απολυμαντικο" για ολα αυτα..

Link to comment
Share on other sites

Νικητής είναι ο κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτου φυλής ο οποίος έχει κατακτήσει το «γνώθι σεαυτόν» και που μπορεί να προσεύχεται με καθαρή καρδιά στον θεό.

:clapping::worthy:

Link to comment
Share on other sites

Νικητής είναι ο κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτου φυλής ο οποίος έχει κατακτήσει το «γνώθι σεαυτόν» και που μπορεί να προσεύχεται με καθαρή καρδιά στον θεό.

 

..TOO DAMN HARD!!

Link to comment
Share on other sites

?..πως οι Εβραίοι νίκησαν τους Έλληνες.....

 

Θα παραθέσω χωρίς σχόλιο την άποψη του Δ. Λιαντίνη , ενός αγνού Έλληνα (του σύγχρονου Εμπεδοκλή ) για να μην χάσει τίποτε από την ομορφιά και τη λογική της.

Τα σχόλια δικά σας....

 

 

 

Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταδά. Γιατί;

Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι αυτή:νεοέλληνες ίσον ελληνοεβραίοι.

Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα

Οι νεοέλληνες είμαστε ένα γέννημα μπασταρδεμένο και νόθο. Ούτε ίπποι, ούτε όνοι, ούτε όνισσες ούτε φοράδες. Είμαστε μούλοι. Δηλαδή μουλάρια. Και τα μουλάρια δεν γεννούν.

Ότι οι νεοέλληνες είμαστε ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής:ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σαν να είμαστε εβραίοι.

Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά.

 

 

Τους ξέρει κανείς;

 

...Να μας πούνε δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα:Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντινός, Διογένης ο Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας που στον καιρό μας σημαίνουν αντίστοιχα Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλάνκ, Ροντέν, Κολόμβος.

Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρος στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς.

Να μας ειπούν οι κάθε λογής έλληνες επιστήμονες τι λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταβάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη?

 

 

Αυτούς;

 

Από το ελληνικό ερχόμαστε στο Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωυσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα άλλα και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα όνόματα?.

Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξέρει αυτούς τους Εβραίους; δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες , ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη.

 

 

Υπάρχουν Έλληνες;

 

Οι εβραίοι εκαλλιέργησαν τη γη της πίστης. Οι έλληνες εκαλλιέργησαν τη γη της γνώσης. Οι εβραίοι ήσαν δήμιοι, οι έλληνες ήταν οι δικαστές. Οι εβραίοι ήσαν αδίσταχτοι, οι έλληνες ήσαν ευγενικοί.

Για αυτό και νίκησαν οι εβραίοι τους έλληνες.

Εχρησιμοποίησαν σαν όπλο τους βέβαια το χριστιανισμό, ένα νόθο και μυσαρό παρασάρκωμα του σώματος τους, από τους ίδιους απόβλητο, και αφάνισαν την ωραία Ελλάδα. Ότι δεν εκατάφερε η ανδρεία, το κατάφερε ο δόλος. Η κλασική περίπτωση του έλληνα Διγενή. Ζηλεύγει ο Χάρος, με χωσιά μακρά τονε βιγλίζει, και λάβωσέ του την καρδιά και την ψυχή του επήρε.

?Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών.

Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι έλληνες. Και περιμένουν.

Link to comment
Share on other sites

?..πως οι Εβραίοι νίκησαν τους Έλληνες.....

 

Θα παραθέσω χωρίς σχόλιο την άποψη του Δ. Λιαντίνη , ενός αγνού Έλληνα (του σύγχρονου Εμπεδοκλή ) για να μην χάσει τίποτε από την ομορφιά και τη λογική της.

Τα σχόλια δικά σας....

 

 

Έχω λοιπόν το δικαίωμα να σχολιάσω ελεύθερα το κείμενο-post σου.

 

 

Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταδά. Γιατί;

Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι αυτή:νεοέλληνες ίσον ελληνοεβραίοι.

Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα

Οι νεοέλληνες είμαστε ένα γέννημα μπασταρδεμένο και νόθο. Ούτε ίπποι, ούτε όνοι, ούτε όνισσες ούτε φοράδες. Είμαστε μούλοι. Δηλαδή μουλάρια. Και τα μουλάρια δεν γεννούν.

Ότι οι νεοέλληνες είμαστε ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής:ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σαν να είμαστε εβραίοι.

Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά.

 

 

 

 

Τους ξέρει κανείς;

 

...Να μας πούνε δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα:Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντινός, Διογένης ο Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας που στον καιρό μας σημαίνουν αντίστοιχα Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλάνκ, Ροντέν, Κολόμβος.

Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρος στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς.

Να μας ειπούν οι κάθε λογής έλληνες επιστήμονες τι λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταβάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη?

 

 

Αυτούς;

 

Από το ελληνικό ερχόμαστε στο Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωυσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα άλλα και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα όνόματα?.

Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξέρει αυτούς τους Εβραίους; δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες ,ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη.

 

 

Υπάρχουν Έλληνες;

 

Οι εβραίοι εκαλλιέργησαν τη γη της πίστης. Οι έλληνες εκαλλιέργησαν τη γη της γνώσης. Οι εβραίοι ήσαν δήμιοι, οι έλληνες ήταν οι δικαστές. Οι εβραίοι ήσαν αδίσταχτοι, οι έλληνες ήσαν ευγενικοί.

Για αυτό και νίκησαν οι εβραίοι τους έλληνες.

Εχρησιμοποίησαν σαν όπλο τους βέβαια το χριστιανισμό, ένα νόθο και μυσαρό παρασάρκωμα του σώματος τους, από τους ίδιους απόβλητο, και αφάνισαν την ωραία Ελλάδα. Ότι δεν εκατάφερε η ανδρεία, το κατάφερε ο δόλος. Η κλασική περίπτωση του έλληνα Διγενή. Ζηλεύγει ο Χάρος, με χωσιά μακρά τονε βιγλίζει, και λάβωσέ του την καρδιά και την ψυχή του επήρε.

?Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών.

Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι έλληνες. Και περιμένουν.

 

 

Η βασική διαφορά ενός έλλην από ενός νεοέλλην δεν είναι ο τόπος καταγωγής ούτε το θρήσκευμα ή η πίστη. Καθώς είναι γνωστό τις πάσι ότι πριν το δωδεκάθεο λατρεύαμε τις Αστάρτες και τα λοιπά ανατολικής καταγωγής ξόανα και ακόμα πιο πριν την μητέρα φύση η οποία ήταν θεά καθώς βλάσταινε και μας έθρεφε?

 

Συνεπώς δεν υπάρχει αρχαιοελληνική θρησκεία πρωϊμότερη από αυτήν της μητέρας φύσης.

 

Η εξέλιξη βέβαια είναι νόμος της φύσης συνεπώς καθώς τα χρόνια κυλούσαν και πράγματι καθώς οι Έλληνες ζητούσαν γνώση ενώ οι Εβραίοι ,όχι πίστη, αλλά αποδείξεις κατά το ορθότερο , το πνεύμα τον προγόνων μας μεγαλούργησε και σύνελλαβε ιδέες πραγματικά φωτεινές και αξιοθαύμαστες.

Όχι βέβαια η μεγάλη μάζα του ελληνικού λαού ,είτε ήταν ελεύθερος είτε δούλος, αλλά των μεγάλων και φωτισμένων των οποίων το όνομα έμεινε και μένει στην ιστορία της ανθρωπότητας και όχι των νέο Ελλήνων μόνο.

Η μάζα αυτό που έκανε ήταν να αναπροσαρμόζει και αν προσωποποιεί τις θεότητες τις οποίες είχε ανάγκη για να μπορεί να ζήσει και να πορευτεί σαν έθνος.

 

Η διαφορά είναι ότι άλλο είναι να ταξιδεύεις στον κόσμο συλλέγοντας εμπειρίες και γνώση όπως έκαναν κάποιοι αρχαίοι Έλληνες τους οποίους δεν θυμάμαι καθότι Κρητικός άρα γιδοκλέφτης ή κάτι τέτοιο και άλλο είναι εθνικόφρων .

Διότι πας εθνικόφρων είναι προδότης όπως είπε και ο μακρύς ο γιάννης?

 

Άλλο είναι μέσα από τον διάλογο με την Διοτίμα να προσπαθείς να πείς ότι ο θεός είναι έρωτας δλδ αγάπη και άλλο να σε ποτίζουν κώνειο τα αδέρφια σου οι έλληνες

διότι ο Δίας είναι ο θεός .

 

Άλλο είναι να έχεις και μια καβάτζα για τον άγνωστο θεό και άλλο να λες ότι είσαι ανώτερος από κάποιον λόγο καταγωγής και μόνο.

 

Ο όμηρος μπορεί να πέθανε αλλά δεν του φταίει ούτε ο κλεφτογιδας που μια ζωή ήταν με ένα τουφέκι ελευθερώνοντας από την Κρήτη μέχρι την Μακεδονία , ούτε ο χριστιανός , ούτε ο χ διαφορετικής πίστης. Διότι στο κάτω κάτω ο όμηρος και η κλασική παιδεία δεν ασχολήθηκε ποτέ με το όνομα του θεού για αυτό και μεγαλούργησε.

Τον όμηρο τον σκότωσαν πρώτοι αυτοί που του έδωσαν το κώνειο , αφού δεν τον κατάλαβαν και έπειτα οι απόγονοι τους οι οποίοι αν και τον διαβάζουν για να είναι στη μόδα, αντί να ανέβουν στην ακρόπολη προτιμούν να πιούν καφέ στην πλάκα γιατί έχει ωραίο φόντο με την ακρόπολη από πίσω...

 

Τον σκότωσαν όμως και αυτοί που πιστεύουν ότι αφού είναι , αν είναι , απόγονοι του είναι ανώτεροι από τους άλλους ανθρώπους άσχετα αν το αίμα είναι κόκκινο σε όλων τις φλέβες?

 

 

πόλεμος πράγματι υπάρχει , αλλά δεν είναι ούτε μεταξύ εθνών ούτε ανθρώπων,

είναι με τον ίδιο μας τον εαυτό για να αποκτίσουμε το γνώθι σεαυτον...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...