Jump to content

Η Παντοδυναμία του Θεού...


Recommended Posts

Φυσικα ενεπνευσε και τους Infected Mushroom, Shpongle, Simon Posford&Raja Ram...

Και χωρις να αναφερω τους Μεγαλους κλασσικους...

 

Ομως αν το καλοσκεφτουμε ΔΕΝ ευθυνεται ο ιδιος για Ο,τι ωραιοτερο εχει να μας δειξει~διδαξει η τεχνη

Τιποτε απο ΟΛΑ τα εργα (των ανθρωπων) δε φτανει~συγκρινεται καν με τα δικα του...

 

Η καθε προσπαθεια μας, οσο ευκαταφρονητη&αξιοθαυμαστη και να ειναι απο εμας..ΔΕ λεει πολλα

 

και αντι να προσπαθησουμε να τον μιμηθουμε στον τομεα της δημιουργιας, τον "διαλυουμε" και προσπαθουμε να ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΜΕ(=ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ του πρωτοτυπου) στις ΒΑΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!

δηλαδη κανουμε τα παντα για να τσακισουμε οτι μας κραταει κοντα του..

 

 

Su.Co.Re.

...

..

.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 55
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Πάντως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, είχαν θεούς με ανθρώπινες αδυναμίες και τους σέβονταν πολύ περισσότερο από ότι σεβόμαστε εμείς σήμερα τον δικό μας παντοδύναμο....

 

 

Ο καθένας μας εδώ θα έλεγα πιστεύει σε έναν δικό του θεό η θεούς και τον σέβεται και πάρα πολύ μάλιστα .

τον δικό μας παντοδύναμο δεν τον σεβόμαστε γιατί ούτε δικός μας είναι και στην ουσία δεν τον παραδεχόμαστε (εγώ τουλάχιστον) για θεό (μιλάω πάντα για τον γιαχβε ) :angel:

 

Είναι περίπου σαν να σου λένε μια ζωή ότι το LADA είναι και γαμώ τα αμάξια ...

αν είναι δυνατόν τώρα... αφού ξέρω ...το αμάξι είναι ένα FIAT .... :worthy::worthy:

 

Νόμιζα πως δεν χρειαζόταν διευκρίνηση...

 

Δεν εννοώ για εμάς εδώ μέσα. Μόνο το γεγονός ότι είμαστε συγκεντρωμένοι σ' ένα τέτοιο forum φαίνεται πως διαφέρουμε. Συγκεντρωνόμαστε εδώ για να μάθουμε την "Τέχνη των Σοφών". Δεν είναι δυνατό κάποιος που να μην σέβεται τον Θεό του να την μάθει... (Έτσι δεν είναι??).

 

Και μάλιστα κρίνοντας από όλους σας εδώ μέσα, πιστεύω πως δεν σέβεστε μόνο τον δικό σας Θεό αλλά και των άλλων.

 

Το ακριβές νόημα αυτού που είπα, φαίνεται στον έξω κόσμο. Ένα παράδειγμα: Λέει ο τάδε πιστεύω στον Θεό (εννοώντας φυσικά τον Θεό των Χριστιανών). Περνάει έξω από εκκλησία και άντε καλά δεν κάνει τον σταυρό του, δεν είναι όμως ασέβια να γυρίσει και να σου πει "Πάλι μ_λ_κ_ια είπες ρε α_χ_δι." Και όχι μόνο, αλλά να του λες "Έξω από εκκλησία βρίσκεσαι, ζήτα μια συγχώρεση τουλάχιστον" και με το πιο βλακώδες ύφος να σου λέει "Σίγα μην αγοράσω και συγχωροχάρτι ρε μ_λ_κα"

 

Αυτό εννοούσα!

Link to comment
Share on other sites

Μάγε, γράφεις :

 

Ω του κερατά!! Λες να έχει το χάλι μας ο θεός ; Ω του κερατά....

Ο άνθρωπος είναι ικανός για κατά βούληση θαυμαστά μεγαλεία, μα και τρομαχτικές καταστροφές... ή μήπως διαφωνεί κάποιος σ? αυτό;

...Ποιά η διαφορά του, λοιπόν, απ? αυτό που λέμε ?Θεός? ;

 

τον δικό μας παντοδύναμο δεν τον σεβόμαστε γιατί ούτε δικός μας είναι και στην ουσία δεν τον παραδεχόμαστε (εγώ τουλάχιστον) για θεό (μιλάω πάντα για τον γιαχβε )

Φίλε μου... γνωρίζεις τι σημαίνει αυτό το «γιαχβέ» (ΥΗVH ορθότερα) που βιάζεσαι να μην παραδεχτείς ;

:whistling:

Link to comment
Share on other sites

Γεια σου νεφέλη !

 

Ο άνθρωπος είναι ικανός για κατά βούληση θαυμαστά μεγαλεία, μα και τρομαχτικές καταστροφές... ή μήπως διαφωνεί κάποιος σ? αυτό;

...Ποιά η διαφορά του, λοιπόν, απ? αυτό που λέμε ?Θεός? ;

Για τον θεό της αγάπης μιλάμε πάντα τον ελεήμον και πανάγαθο θεό εγώ τουλάχιστον γι αυτόν μιλούσα...

 

Φίλε μου... γνωρίζεις τι σημαίνει αυτό το «γιαχβέ» (ΥΗVH ορθότερα) που βιάζεσαι να μην παραδεχτείς ;

:whistling:

Η ουσιοκρατία της εβραϊκής παράδοσης ως προς την απόδοση ονόματος στον Θεό καταδεικνύεται κυριότατα από το τετραγράμματο ΥΗVH. Σύμφωνα με την παράδοση αυτή, κάθε ένα από τα σύμφωνα που συναποτελούν το τετραγράμματο αποκαλύπτει και συγχρόνως συμβολίζει ιδιαίτερες πτυχές της θείας ουσίας. Για τον λόγο αυτό, το τετραγράμματο αποκαλείται «πλήρες όνομα» ή «σύνθεση των συνθέσεων». Μέσω της επίκλησης αυτού του «μοναδικού ονόματος» παράγεται μια ασύγκριτη πνευματική ενεργητικότητα και παρέχεται η δυνατότητα μιας απευθείας ενεργοποίησης της Σεκινά, δηλαδή της θείας παρουσίας (Schaya, 1974).

Το βρήκα στο Internet αυτό.

Λέγοντας γιαχβε πάντως εννοούσα τον θεό που μας παρουσιάζει η παλιά διαθήκη αυτόν δεν παραδέχομαι

Link to comment
Share on other sites

η παντοδυναμία του θεού είναι η παντοδυναμία του ανθρώπου....

ο άνθρωπος "έπλασε" μια εικόνα για τον θεό που πιστεύει ώστε να εξηγήσει κάποια φαινόμενα της φύσης αλλά και για να "εξηγήσει" τις δικές του πράξεις. καλοσύνη, τιμωρία, μίσος, θυμός, αγάπη.....και πάνω απόλα η "πολυπόθητη" εξουσία του πάνω σε άλλα ζώα.......

 

(ελπίζω να μην βγήκα :offtopic::019blush: )

Link to comment
Share on other sites

...... έτσι και οι Θεοί, μάλλον δεν είναι κακό να νταλκαδιάζουν για πόνο-φωτιά που τους βαράει την καρδούλα τους, πίσω από ένα θολό ποτήρι με αγγλικό ουισκάκι και 5-6 Αλβανές σκέτες Ιταλίδες στην πίστα...

 

Αν δεν ακούς λαϊκά, δεν μπορώ να σου απαντήσω. :blblbl:

 

... δεν ακούω... :(

 

Εγώ όμως όχι μόνο ακούω λαϊκά (σε περιόδους αυτοκαταστροφής βέβαια)

αλλά και έχω ειδικό χώρο στο δωμάτιό μου, προκειμένου να ανοίγω τα χέρια σαν σταυρωμένος,

ενώ ταυτόχρονα ακούω βαριές ανδρειωμένες νότες, με συμπαντικές αδυναμίες ένθεν,

καθώς στροβιλίζομαι, στο μυστικιστικό ρεφρέν της αγαπημένης ανημποριάς : «Ηλί Ηλί Λαμά Σαβαχθανί».

 

2 φορές μετά από κάθε κουπλέ, σου παραθέτει όλη τη συμπαντική ανημποριά, σε μινόρε-γκάου.

Και "καπάκι" ένα κρεσέντο λυπητερές πενιές όλο νόημα και εξασθένηση !!

 

ΝΤΟ λέμε

Εκεί να δεις γαρδένια...... να σου φύγει ο "Παύλος" από την ισχνότητα......

Link to comment
Share on other sites

Για τον θεό της αγάπης μιλάμε πάντα τον ελεήμον και πανάγαθο θεό εγώ τουλάχιστον γι αυτόν μιλούσα...

ο Θεός δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να είναι μονάχα ελεήμων και πανάγαθος. Χαλάει η μπαλάντζα και αναγκαζόμαστε να κατασκευάσουμε έναν «αντίθεο» (βλ. σατανά, για τον χριστιανισμό) ώστε να εξηγηθεί το από που πηγάζει η κακία, η μοχθηρία κλπ κλπ κλπ... Έτσι, μπαίνουμε στο ερώτημα-γρίφο «και γιατί ο θεός δεν καταστρέφει τον ?αντίθεο?;» που γεννά με την σειρά του τόσα ερωτηματικά και γρίφους, που τελικά το μόνο που καταφέρνουμε, είναι έναν γερό πονοκέφαλο... :wacko:

 

Η ουσιοκρατία της εβραϊκής παράδοσης ως προς την απόδοση ονόματος στον Θεό καταδεικνύεται κυριότατα από το τετραγράμματο ΥΗVH. Σύμφωνα με την παράδοση αυτή, κάθε ένα από τα σύμφωνα που συναποτελούν το τετραγράμματο αποκαλύπτει και συγχρόνως συμβολίζει ιδιαίτερες πτυχές της θείας ουσίας. Για τον λόγο αυτό, το τετραγράμματο αποκαλείται «πλήρες όνομα» ή «σύνθεση των συνθέσεων». Μέσω της επίκλησης αυτού του «μοναδικού ονόματος» παράγεται μια ασύγκριτη πνευματική ενεργητικότητα και παρέχεται η δυνατότητα μιας απευθείας ενεργοποίησης της Σεκινά, δηλαδή της θείας παρουσίας (Schaya, 1974).

Το βρήκα στο Internet αυτό.

Σωστά αυτά που βρήκες, αλλά -με κάθε σεβασμό προς τον Εβραϊκό μυστικισμό- η όλη υπερ-ανάλυση του Τετραγράμματον, περιπλέκει -χωρίς να είναι απαραίτητο- απλά πράματα: το «γιαχβέ» σημαίνει «εγώ είμαι» (ολόκληρο, σε ελεύθερη μετάφραση: «είμαι αυτός που είμαι»)... σκέψου λοιπόν, τι μπορεί να σημαίνει αυτό;

 

Λέγοντας γιαχβε πάντως εννοούσα τον θεό που μας παρουσιάζει η παλιά διαθήκη αυτόν δεν παραδέχομαι

Ο «εγώ είμαι», λοιπόν, της Π.Δ. πράγματι εμφανίζεται μ? έναν χαρακτήρα με μπόλικες ιδιοτροπίες και ελαττώματα: ζηλεύει, τσαντίζεται, κρίνει και κατακρίνει, έχει αδυναμίες και προτιμήσεις σε ανθρώπους ενώ δε γουστάρει άλλους, φάσκει και αντιφάσκει, είναι πονηρός, φθονερός, κυκλοθυμικός... και πάει λέγοντας.

Χμμμ... άραγε, πόσο διαφέρει αυτή η προσωπικότητα του «εγώ είμαι», από την ανθρωπότητα σε σύνολο;;

 

~*~*~

 

Νεκραρχούλη, τι έγινε; Έλλειψες τόσους μήνες και μας γύρισες φορτσάτος; Φρόνιμα, ε;!

Link to comment
Share on other sites

Οπότε ας αποφασίσουν αυτοί πρώτα τι απ όλα αυτά είναι ο θεός τους και μετά ας μας τον πασάρουν :whistling:

Νομίζω ότι 'χάνεις' αυτό που προσπαθώ να πω φίλε μου... :unsure:

Link to comment
Share on other sites

Οπότε ας αποφασίσουν αυτοί πρώτα τι απ όλα αυτά είναι ο θεός τους και μετά ας μας τον πασάρουν :whistling:

Νομίζω ότι 'χάνεις' αυτό που προσπαθώ να πω φίλε μου... :unsure:

:headb:

Link to comment
Share on other sites

  • 11 years later...

Πέρασαν 12 χρόνια...

Άραγε, βγάζετε ακόμα «φλύκταινες» όταν ακούτε/διαβάζετε την λέξη Θεός...;

Πάντως, ακόμα δεν μου έχει λυθεί η απορία του γιατί στο άκουσμα «Θεός» η σκέψη πάει αυθόρμητα στον Μονοθεϊστικό Θεό. Τουλάχιστον τότε, πριν 12 χρόνια.

Άραγε, έχει αλλάξει αυτό τώρα;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...