Νεφέλη Posted February 14, 2006 Report Share Posted February 14, 2006 Το κακό γίνεται χωρίς να κάνουμε κάποια προσπάθεια. Έρχεται φυσικά, μοιραία και αναπόφευκτα. Το καλό είναι πάντοτε προϊόν προσπάθειας. ~ Charles Beaudelaire ~ ...Σχόλια; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted February 14, 2006 Report Share Posted February 14, 2006 Μπα δε θα συμφωνήσω... Το καλό βγαίνει από μέσα μας. Όταν όμως είναι "ειλικρινές" καλό. Εάν κάποιος είναι της τακτικής "κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό", έτσι μόνο και μόνο για να το κάνεις, τότε ναι θέλει προσπάθεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted February 14, 2006 Report Share Posted February 14, 2006 Το κακό γίνεται χωρίς να κάνουμε κάποια προσπάθεια. Έρχεται φυσικά, μοιραία και αναπόφευκτα. Το καλό είναι πάντοτε προϊόν προσπάθειας. ~ Charles Beaudelaire ~ ...Σχόλια; Κατ' αρχήν η διαπίστωση είναι σωστή. Απαιούνται χρόνια για να μεγαλώσει ένας άνθρωπος και δευτερόλεπτα για να πεθάνει, χρόνος και τέχνη για να φτιάξεις ένα γυάλινο ποτήρι και μια στιγμή για να διαλυθεί ανεπανόρθωτα, ένας χρόνος για να χτίσεις ένα σπίτι και λιγότερο από λεπτά για να καταρρεύσει (οπωσδήποτε αρκεί πολύ λιγότερος κόπος για να το γκρεμίσεις". Το "κακό" είναι τρόπον τινά "φυσικό" (και ετυμολογικά). Το "καλό" είναι εξ' ορισμού "τεχνητό" - πλάσμα (και ετυμολογικά). Η αιτία είναι τελικά η μορφή των δύο "τάσεων": Το "κακό" αντιπροσωπεύει την αταξία/καταστροφή, ενώ το "καλό" την τάξη/οικοδομή/δημιουργία. Γι' αυτό ακριβώς και η "ισορροπία" ποτέ δεν επιτυγχάνεται κάνοντας και πράξεις καλές και κακές "οικοδομής-δημιουργίας=καλές" και "καταστροφής=κακές". Γιατί η ...τραμπάλα γέρνει ήδη προς το κακό. Οπότε οι πράξεις εξισορρόπησης είναι γενικά "καλές" ακόμα και όταν περιλαμβάνουν και "κακό" (σε ζητήματα δικαιοσύνης). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted February 14, 2006 Report Share Posted February 14, 2006 Χμμμμμ.... Όχι..... Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του "καλά και κακά" που του βγαίνουν εξίσου εύκολα και χωρίς προσπάθεια... Εξαρτάται πάντα από το άτομο... Είναι πολύ γενικοποιημένο αυτό που λέει ο Beaudelaire.... Μάλλον μιλάει για τον εαυτό του... Αλήθεια, από που είναι??? Από τα "Άνθη του Κακού"?? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
El Morya Posted February 14, 2006 Report Share Posted February 14, 2006 Ο Λαο Τσου λέει: Όταν το καλό αναγνωρίζεται μόνο στην καλοσύνη,τοτε το κακό δημιουργήται. Ο Εl Morya θα πει : To καλό και το κακό είναι Εφευρέσεις του ανθρώπου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Namiarlda Posted February 15, 2006 Report Share Posted February 15, 2006 Και εγω πιστευω πως και το καλο και το κακο εξισου ευκολα γινεται χωρις προσπαθεια, γιατι απλουστατα και τα δυο συνηπαρχουν μεσα μας. Αναλογα με την κοινονια και την εποχη που ζουμε καποια πραγματα ειναι κατακριτεα και καποια οχι. Κατα την γνωμη μου ο Beaudelaire μιλαει για την "εκπαιδευση" των ανθρωπων και ποσο δυσκολο ειναι να συνειδιτοποιηση καποιος το κοινα αποδεκτα σωστο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Initiate4 Posted February 15, 2006 Report Share Posted February 15, 2006 πώς όρισε αυτός ο τύπος το ''καλό'' και το ''κακό...; ρηχή μου κάνει λίγο η δήλωση, γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικά ''καλό'' ή ''κακό''...επειδή ακόμη πιστεύω ότι δεν μου κάνει καλό να είμαι καλός! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted February 16, 2006 Author Report Share Posted February 16, 2006 To καλό και το κακό είναι Εφευρέσεις του ανθρώπου Σωστά! :cheerful: (είχε γίνει και σχετική συζήτηση στο φόρουμ, παλιότερα) Νομίζω όμως, ότι εάν αντικαταστήσουμε την λέξη «κακό» με την λέξη «επιθετικότητα» στην ρήση του Beaudelaire, και την λέξη «καλό» με την λέξη «ηρεμία» ή «ψυχραιμία» ή κάτι ανάλογο, τότε βγαίνει πιο εύκολα νόημα. Διότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, η ανθρώπινη φύση είναι επιθετική και κτητική. Πράγματι η πρώτη φυσική αντίδραση του ανθρώπου είναι επιθετική, εγωιστική, κτητική κλπ. και πράγματι χρειάζεται προσπάθεια για να «πολεμήσει» αυτήν του την φύση και να την... εξευγενίσει (και εξευμενίσει), αν θέλετε. Απλό παράδειγμα: αν πάρουμε από ένα μωράκι το αγαπημένο του παιχνίδι μέσα από τα χέρια του, τι θα κάνει;; Ή θα βάλει τα κλάματα (κτητικότητα) ή θα προσπαθήσει να μας χτυπήσει (επιθετικότητα) ή... και τα δύο. Αν πάρουμε από ένα γατάκι ή από ένα κουτάβι το αγαπημένο του παιχνίδι ενώ παίζει μ? αυτό, τι θα κάνει; Θ? απορήσει για λίγο και μετά θ? αναζητήσει νέο παιχνίδι... δηλαδή, κτητικότητα και επιθετικότητα: μηδέν! Τα περισσότερα ζώα, μαθαίνουν (από την μητέρα τους) να είναι επιθετικά μεγαλώνοντας, για λόγους επιβίωσης. Ο άνθρωπος γεννιέται επιθετικός, δεν γίνεται στην πορεία. Άλλωστε, γι αυτό ο άνθρωπος -όχι απλά επιβίωσε, αλλά και κυριάρχησε στο ζωικό βασίλειο. Η διάνοιά του δεν ήταν αρκετή από μόνη της για να συμβεί αυτό (και τα δελφίνια έχουν υψηλή ευφυία, όπως και τα γουρούνια επίσης... και λοιπόν;;...). Η ευφυία του ανθρώπου όμως, σε συνδυασμό με την επιθετική και κτητική του φύση, ήταν το «κοκτέιλ» που τον έφτασε εδώ που τον έφτασε. Λέω κάτι λάθος...; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted February 16, 2006 Report Share Posted February 16, 2006 ...Λέω κάτι λάθος...; Θα έλεγα ναι... To καλό και το κακό είναι Εφευρέσεις του ανθρώπου Σωστά! :cheerful: (είχε γίνει και σχετική συζήτηση στο φόρουμ, παλιότερα) ... Λάθος! (όσα κι αν λένε οι συζητήσεις και οι δημοσκοπήσεις... αλλά βέβαια...) Το καλό και το κακό είναι *διαπιστώσεις* του ανθρώπου όσον αφορά καταστάσεις που υπάρχουν στη φύση. Δεν είναι πιο αφηρημένα πράγματα απ'όσο το κρέας και τα ορυκτά, αλλά σχετίζονται με την χρήση ως προς τον άνθρωπο: ωφέλεια-βλάβη κτλ. Σ' αυτό η σχετικότητα υπάρχει, στα κίνητρα, τα μέσα, στο σκοπό, χωρίς να είναι αρκετή για να διακιολογεί μια συνολική απόρριψη του πράγματος. ...Θ? απορήσει για λίγο και μετά θ? αναζητήσει νέο παιχνίδι... δηλαδή, κτητικότητα και επιθετικότητα: μηδέν! Τα περισσότερα ζώα, μαθαίνουν (από την μητέρα τους) να είναι επιθετικά μεγαλώνοντας, για λόγους επιβίωσης. Ο άνθρωπος γεννιέται επιθετικός, δεν γίνεται στην πορεία. Άλλωστε, γι αυτό ο άνθρωπος -όχι απλά επιβίωσε, αλλά και κυριάρχησε στο ζωικό βασίλειο. Η διάνοιά του δεν ήταν αρκετή από μόνη της για να συμβεί αυτό (και τα δελφίνια έχουν υψηλή ευφυία, όπως και τα γουρούνια επίσης... και λοιπόν;;...). ... Λέω κάτι λάθος...; Το ζωάκι σου ίσως να μην σου κρατήσει κακία για πάντα, κι αυτό εξαρτάται, αλλά ανάλογα με το χαρακτήρα του ζώου δεν θα μείνει μόνο στην απορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted February 16, 2006 Author Report Share Posted February 16, 2006 ...Λέω κάτι λάθος...; Θα έλεγα ναι... Καλά, δε περίμενα κάτι διαφορετικό! To καλό και το κακό είναι Εφευρέσεις του ανθρώπου Σωστά! :cheerful: (είχε γίνει και σχετική συζήτηση στο φόρουμ, παλιότερα) Λάθος! (όσα κι αν λένε οι συζητήσεις και οι δημοσκοπήσεις... αλλά βέβαια...) Το καλό και το κακό είναι *διαπιστώσεις* του ανθρώπου όσον αφορά καταστάσεις που υπάρχουν στη φύση. Δεν είναι πιο αφηρημένα πράγματα απ'όσο το κρέας και τα ορυκτά, αλλά σχετίζονται με την χρήση ως προς τον άνθρωπο: ωφέλεια-βλάβη κτλ. Σ' αυτό η σχετικότητα υπάρχει, στα κίνητρα, τα μέσα, στο σκοπό, χωρίς να είναι αρκετή για να διακιολογεί μια συνολική απόρριψη του πράγματος. Το ίδιο πράγμα λέμε όλοι. Ότι δηλαδή, στην ουσία τους το καλό και το κακό είναι πολύ σχετικές έννοιες και εξαρτάται από ποιά «οπτική γωνία» εξετάζεις το κάθε γεγονός, προτού το χαρακτηρίσεις καλό ή κακό. Επ? αυτού, ένα από τα (πετυχημένα) παραδείγματα που είχανε αναφερθεί στην παλαιότερη σχετική συζήτηση, ήταν το εξής (αναφέρω χωρίς ν? αναλύσω): Λέαινα κυνηγά ζαρκάδι, το σκοτώνει και το τρώει = Καλό για την λέαινα, κακό για το ζαρκάδι, αδιάφορο για τον άνθρωπο. Για την ζωή, είναι απλά ένας φυσικός νόμος και τίποτε παραπάνω. Ούτε καλό, ούτε κακό. Το ζωάκι σου ίσως να μην σου κρατήσει κακία για πάντα, κι αυτό εξαρτάται, αλλά ανάλογα με το χαρακτήρα του ζώου δεν θα μείνει μόνο στην απορία. Γι αυτό αναφέρθηκα σε μωρά, σε γατάκια και σε κουτάβια, κι όχι σε ενήλικους, σε γάτες και σε σκύλους! Διότι μεγαλώνοντας, σαφώς πολλά πράγματα αλλάζουν. Το θέμα είναι ποιές είναι οι πρώτες «βασικές» (λάθος λέξη, αλλά δεν μού ?ρχεται η σωστή ) αντιδράσεις του κάθε πλάσματος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MIXAHL Posted February 16, 2006 Report Share Posted February 16, 2006 Το κακό γίνεται χωρίς να κάνουμε κάποια προσπάθεια. Έρχεται φυσικά, μοιραία και αναπόφευκτα. Το καλό είναι πάντοτε προϊόν προσπάθειας. ~ Charles Beaudelaire ~ ...Σχόλια; Τι θέλει να πει εδώ ο καλλιτέχνης... Αγνωσται αι βουλαί αυτού... Μπα δεν νομίζω. Το κακό και το καλό είναι έννοιες που όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές είναι προϊόν του ανθρώπου. Ποιος φταίει ο φονιάς ή ο σκοτωμένος; Σίγουρα και οι δυο θα έχουν μερίδιο της κατηγορίας. Αν θέλετε όμως μπορούμε να το σκεφτούμε αλλιώς... Τι εννοώ; κακό πολλές φορές αν όχι όλες είναι το απαγορευμένο. Λοιπόν είναι στη φύση του ανθρώπου να ζητάει το απαγορευμένο. Είναι αυθόρμητος σε αυτό γιατί μεε αυτό μπορεί να επιβιώσει. ΚΑι το απαγορευμένο δεν είναι μόνο το αμάρτημα αλλά και ας πούμε να φάει πάρα πολύ και να πιει. Φυσικά είναι ευκολότερο να περάσει τα όρια παρά να τα κρατήσει είτε γιατί αυτά αλλά ζουν με τις εποχές είτε γιατί νοιώθει κύριος των ορίων που ο ίδιος έχει θεσπίσει. Δεν ξέρω ίσως το καλό να μας έβγαινε πιο εύκολα αν δεν είχαμε όλα αυτά τα ατού της σημερινής κοινωνίας και τα πρωτόκολλα συμεριφοράς ή αυτές τις καθορισμένες/καθοδηγούμενες/ ενδεικνυόμενες σκέψεις... Ποιος ξέρει? Μιχαηλ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Saginie Posted February 18, 2006 Report Share Posted February 18, 2006 Κατα την γνωμη μου ο Beaudelaire μιλαει για την "εκπαιδευση" των ανθρωπων Θα συμφωνήσω με αυτό! Είναι εύκολο να κάνει ο άνθρωπος ό,τι έχει μέσα του. Το δύσκολο είναι να καταλάβει τι πρέπει να διορθώσει και να το κάνει ως "σκεπτόμενο όν". Οσο για το μωρό και το γατάκι, νομίζω πως ο άνθρωπος δεν είναι περισσότερο κτητικός από τα ζώα. Βέβαια, μας παρουσιάζεται ως το εξευγενισμένο όν που έχει κατακτήσει τον πλανήτη, ενώ με αυτή την κακία του (που μεταφράζεται είτε ως επιθετικότητα είτε ως κτητικότητα) έχει καταστρέψει μεγάλο μέρος από αυτό που κατέκτησε και μαζί μ'αυτό και τον ίδιο τον άνθρωπο. Ετσι, ναι, ο άνθρωπος είναι πιο κτητικός. Ομως, αν στη θέση του γατιού βάζαμε μία σιαμαία γατούλα, τότε θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Οχι μόνο θα προσπαθούσε να το πάρει πίσω, αλλά θα ήταν και εκδικητική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
all_one Posted February 18, 2006 Report Share Posted February 18, 2006 καλό υπάρχει όταν υπάρχει και κακό. κακό υπάρχει όταν δεν υπάρχει καλό. καλό και κακό υπάρχει μόνο στην συνείδηση. κακό είναι να μην υπάρχει συνείδηση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.