Jump to content

Σας τρομάζει ο Θάνατος???


Recommended Posts

Πως αντιδράτε στην ιδέα του θανάτου σας?

Δεν μιλάω για τις αντιδράσεις σε περίπτωση κινδύνου, αναφέρομαι στην ιδέα και μόνο του ότι θα πεθάνετε (ανεξάρτητα από τον τρόπο).

 

Συγχωρέστε με αν είμαι μακάβριος.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 97
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

τον περιμένω με χαρά και περιέργια...

 

είμαι και λιγάκι φίλος του θέματος οπόταν επιτρέψτε μου λίγη εμπάθεια περί του θέματος...

 

ναι ότι έχει αρχή έχει και τέλος, υπάρχει κάτι μετά, όλα αυτά τα υπαρξιακά που δεν αφήνουν 'ανέγγιχτο' κανένα...

 

Κατά τον Τάκη Ευδόκα (στο βιβλίο Τέλος, ή αρχή: Παραθανάτιες και Επιθανάτιες εμπειρίες)... όλοι ευαισθητοποιούνται φτάνει ο θάνατος (ο μη γένοιτο) να φτάσει πιο κοντά μας...

 

με χαλαρώνει ότι αυτό που βιώνω θα έχει ημερομηνία λήξεις, παρά να με τρομάζει... Κι' όμως με τρομάζει αν μετά έχει απλά ένα Τίποτα! Οπόταν δηλώνω και λίγο 'εθισμένος' με την ζωή και τις χαρές της...

Link to comment
Share on other sites

Με αγχώνει πάρα πολύ. Και μόνον με την απλή ιδέα του θανάτου μου, αυτόματα αισθάνομαι ότι πρέπει να τρέξω, να βιαστώ, να προλάβω, να κάνω, να πω, να ακούσω, να διαβάσω, να δω, να μην αφήσω εκκρεμότητες. Με κάνει να αγωνιώ η ιδέα της επιθανάτιας στιγμής. Πως θα αισθάνομαι; Τι θα σκέφτομαι; Θα είμαι ήρεμη και σοφή ή αγριεμένη και ανυπότακτη; Το μετά δεν με αγχώνει ούτε με απασχολεί. Το πριν όμως μου κόβει το στομάχι στα δύο.

Αν και είχα «σχετικές» εμπειρίες (ένα αυτοκινητιστικό που σκέφτηκα «οκ, τώρα πεθαίνω» και έκλεισα τα μάτια περιμένοντας ήσυχα να συμβεί, ένα ατύχημα της μητέρας μου που «πήγε» μια βόλτα και «γύρισε» και μας εξιστόρησε απίθανα πράγματα) παρ? όλα αυτά με αγχώνει.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν έχω πρόβλημα αρκεί να μην πονέσω!!! :whistling::019blush:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν έχω πρόβλημα αρκεί να μην πονέσω!!! :whistling::019blush:

Φοβάμαι τον βίαιο θάνατο. Θέλω να πεθάνω όταν είναι πραγματικά η ώρα μου, και όχι επειδή ο άλλος ήταν μεθυσμένος και καρφώθηκε πάνω στο μηχανάκι μου και με έστειλε?. Νεύριασα τώρα?. :015annoyed:

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά δέν με τρομάζει η ιδέα τού θανάτου

 

αλλά θα προτιμούσα όταν έρθει η ώρα μού να μη καταλάβω τίποτα....

Link to comment
Share on other sites

Είναι μια καλή ερώτηση αλλά... :unsure:

Από τη μια σκέφτομαι πως όταν είναι να πεθάνω, θα το καταλάβω ή έστω έτσι θα πρέπει να γίνει - θα έχω εκπληρώσει τους σκοπούς μου σε αυτή τη ζωή και πλέον θα αναζητώ την επόμενη...

Από την άλλη, θεωρώ πως δεν είμαι έτοιμος ακόμα γιατί νομίζω πως έχω να προσφέρω κι άλλα, έχω να ζήσω κι άλλα, έχω προγραμματίσει κι άλλα... :angel:

Υποθέτω πως αν πραγματοποιήσω τους στόχους μου, τότε θα είμαι πιό ήσυχος και θα τον περιμένω πιό πρόσχαρα... Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι τον φοβάμαι!

Link to comment
Share on other sites

Είναι μια καλή ερώτηση αλλά... :unsure:

Από τη μια σκέφτομαι πως όταν είναι να πεθάνω, θα το καταλάβω ή έστω έτσι θα πρέπει να γίνει - θα έχω εκπληρώσει τους σκοπούς μου σε αυτή τη ζωή και πλέον θα αναζητώ την επόμενη...

Από την άλλη, θεωρώ πως δεν είμαι έτοιμος ακόμα γιατί νομίζω πως έχω να προσφέρω κι άλλα, έχω να ζήσω κι άλλα, έχω προγραμματίσει κι άλλα... :angel:

Υποθέτω πως αν πραγματοποιήσω τους στόχους μου, τότε θα είμαι πιό ήσυχος και θα τον περιμένω πιό πρόσχαρα... Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι τον φοβάμαι!

Ακριβώς! Ακριβώς τα ίδια!

Πλέον δηλαδή...

Link to comment
Share on other sites

Βασικα δεν φοβαμαι το θανατο αλλα το τι θα επακολουθησει μετα απο αυτον.

Και οσο για τον θανατο πιο πολυ με φοβιζει ο τροπος που θα πεθανω παρα η ιδεα του θανατου.

Παντως αυτο που με φοβιζει ειναι το τι θα γινει μετα απο αυτον :)

Αλλα ποτε δεν ξερεις μεχρι να φτασει η ωρα

Link to comment
Share on other sites

δε νομιζω πως μπορω να απαντησω σ'αυτο, λογο του οτι δεν εχω βιωσει καποια στιγμη του να βρισκομαι προσωπο με προσωπο με τον θανατο (εκτος απο μια, αλλα τον ειδα απο αποσταση, ευτηχως). παντως, σιγουρα θα στενοχωρηθω οταν καταλαβω οτι πεθαινω, αλλα οχι για μενα, για τους αλλους (φιλους, συγγενεις κτλ κτλ)

Link to comment
Share on other sites

O Θανατος δεν με τρομάζει τόσο πολύ σαν θάνατος...

Πιο πολυ με τρομάζει ο τρόπος και ο πόνος....

Επίσης με τον θάνατο όπως εχω ξανααναφερει με τρομάζεο το μετα, με το τι αποφαση θα πάρω....

Θα συνεχίσω ή θα επιστρεψω πάλι για να βοηθησω? :unsure::unsure::unsure::unsure:

Link to comment
Share on other sites

Παλαιοτερα με τρομαζε μονο η ιδεα πως θα φυγω οταν αρχισω να χαιρομαι τη ζωη

Τωρα πια ξερω πως με το που βρω το νοημα δε θα υπαρχει τιποτε αλλο να με κραταει οποτε το ελπιζω

Δε με νοιαζει αν θα πονεσω,αν θα ειναι αδικος ή αν θα με θυμουνται, οπως και να ερθει τωρα πια θα ειναι ολος δικος μου...

Το μονο που θα μου ανηκει πραγματικα... :blink::wacko:

Link to comment
Share on other sites

Θα δω επιτέλους εάν, σε όλα όσα γράφω, μάντεψα σωστά...

Δεν τον φοβάμαι...μόνο για τους δικούς μου φοβάμαι...

Link to comment
Share on other sites

O Θανατος δεν με τρομάζει τόσο πολύ σαν θάνατος...

Πιο πολυ με τρομάζει ο τρόπος και ο πόνος....

Επίσης με τον θάνατο όπως εχω ξανααναφερει με τρομάζεο το μετα, με το τι αποφαση θα πάρω....

Θα συνεχίσω ή θα επιστρεψω πάλι για να βοηθησω? :unsure::unsure::unsure::unsure:

 

Είχαμε τέτοια επιλογή και δεν την ήξερα?

Από ότι γνωρίζω μόνο στη Βουδιστική θρησκεία οι Μποντισατβα έχουν τέτοια επιλογή..

Οι υπόλοιποι θνητοί είναι ότι μας έχει ετοιμάσει το κάρμα μας..

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...