Jump to content

Η Επιλογή Θρησκείας


Recommended Posts

Ο αληθινά θρήσκος άνθρωπος δεν ασπάζεται καμία θρησκεία.

Κι εκείνος που ασπάζεται μια θρησκεία δεν έχει καμία.

~ Χαλιλ Γκιμπραν ~

 

Σχόλια...;

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 52
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Έχω την εντύπωση ότι εξισώνει το ''θρήσκος'' με το ''πνευματικός'' και όχι με το ''πιστός''.

Είμαστε σίγουροι ότι η μετάφραση είναι όντως έτσι;

Κάθε λέξη έχει το νόημά της και το δικό της βάρος.

Άλλο θρήσκος, άλλο πιστός, άλλο φανατισμένος.

 

Αν και καταλαβαίνω τί θέλει να πεί, θεωρώ ότι η διατύπωση δεν είναι ακριβής.

Link to comment
Share on other sites

Εγω θα συμφωνησω με το πρωτο,αλλα διαφωνω με το δευτερο

Χρειαζεται ελευθερια για να εισαι "θρησκευτικος" με την ιδια σου την ζωη,και ετσι ναι, ισως ο αληθινα θρησκευτικος ανθρωπος δεν εχει αναγκη τις θρησκειες..αλλα

αυτος που επιλεγει μια θρησκεια να ασπαστει συνηδειτοποιημενα δεν νομιζω οτι δεν μπορει να θεωρηθει θρησκος..ισως ο "ποιητης" εννοει τους θρησκολυπτους στην συγκεκριμενη περιπτωση

Link to comment
Share on other sites

Γενικώς ο συγκεκριμένος "ποιητής" φαίνεται να αρέσκεται στην έκφραση προχωρημένων ιδεών, αλλά χρησιμοποιώντας με περίτεχνο τρόπο τη γλώσσα, κάτι που μερικές φορές ενδεχομένως να μην του πετυχαίνει και να γενικεύει κάπως επικίνδυνα τη θέση που προσπαθεί να προβάλλει. :unsure:

Κατά τ'άλλα, "Ο αληθινά θρήσκος άνθρωπος δεν ασπάζεται καμία θρησκεία" διότι κατανοεί τον όρο "θρησκεία" καλύτερα από κάποιον που ακολουθεί πιστά το δόγμα της οποιασδήποτε θρησκείας.

"εκείνος που ασπάζεται μια θρησκεία δεν έχει καμία" διότι λογικά, όπως το καταλαβαίνω εγώ, ο ασπασμός θα μπορούσε να οδηγήσει στο δογματισμό. Όχι όμως και η διαμόρφωση των προσωπικών "πιστεύω" και το "μοντάρισμα" της κάθε θρησκείας, όπου αυτό επιτρέπεται, ώστε να ανταποκρίνεται στις πραγματικές του ανάγκες και στις πραγματικές του απαιτήσεις από αυτήν.

Τόσοι άνθρωποι έχουν πάρει άλλωστε "λίγο απο 'δω και λίγο απο 'κει" για να διαμορφώσουν το τέλειο (γι'αυτούς) "μοντέλο" θρησκείας που να τους γεμίζει, δε νομίζω να απαγορεύεται... ^_^

Link to comment
Share on other sites

μου θύμισε αυτό του Όσσο:

 

Όταν επιλέγεις είσαι δέσμιος της επιλογής σου.. Όταν δεν επιλέγεις πάλι είσαι δέσμιος της μη επιλογής σου... Ναι νομίζω συμφωνώ με φίλο Johny παίζει και λίγο λογοπαίγνιο εδώ

 

Όσο με συνεπαίρνει ο ''χριστιανισμός'' έρχεται ο ''βουδισμός'' να υπερτερίσει. Μετά ο Σουφιμός, ο Σαμανισμός, να μην μιλήσω για την λατρεία του ''Μηδενός'' και έπειτα της ''Οφιολατρείας''

 

Μα...

 

Όλες είναι λέξεις... Και η θρησκεία είναι λέξη. Και ο Θεός λέξη είναι αν δεν θέλουμε να σημαίνουν κάτι άλλο... Και όταν επιλέγω τον αλτρουισμό γίνεται κάθε άλλο παρά αρετή όταν το κάνω για την λέξη κι' όχι αυθόρμητα και λιγάκι ''απερίσκεπτα''...

 

Τρέχουμε να σώσουμε τις λέξεις ή την ουσία; Αν θέλω να σώσω την θρησκεία θα λέω τρεις φορές την μέρα ''Αγάπα τον πλησίον σου'', αν θέλω να σώσω τον πλησίον μου όμως θα το πράττω ''τρεις φορές την μέρα''...

 

Υπάρχει γενικά ένα χάσμα μεταξύ των προθέσεων και των πράξεων...

Link to comment
Share on other sites

Ο αληθινά θρήσκος άνθρωπος δεν ασπάζεται καμία θρησκεία.

Κι εκείνος που ασπάζεται μια θρησκεία δεν έχει καμία.

 

Συμφωνώ απόλυτα. :worthy:

Δεν θα σταθώ στο αν η λέξη θρήσκος είναι απόλυτα σωστή, γιατί πολλές φορές για να πούμε κάτι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λέξεις που οι άλλοι θα καταλάβουν. Αυτός που το έγραψε πάντως δείχνει να έχει βαθιά γνώση όλων αυτών των εννοιών.

Link to comment
Share on other sites

Εάν είναι να παίξουμε με τις λέξεις θα πρέπει επίσης να αναλύσετε και το "άνθρωπος", και μετά να δείτε τι θέλει να πει ο ποιητής...

 

Δίκιο έχει πάντως.

Link to comment
Share on other sites

Ο θρησκος κατανοηει πως δεν υπαρχουν διαφορες στις θρησκειες, και απλα πιστευει στο ΕΝΑ συνολο.

(τωρα τι ειναι αυτο ο καθεις το κρινει μονος του)

Ο πιστος απο την αλλη γινομενος μελος μιας θρησκειας κ ακολουθωντας τη πιστα κατα καποιον τροπο εθελοτυφλει για το τι λενε ολοες οι υπολοιπες θρησκειες(που λενε πανω κατω τα ιδια ομως κατα βαθος περιεχουν και καποιες συμαντικες διαφορες απο την ΜΙΑ τη δικη του, ετσι γινεται δεσμιος ενος και μονο δρομου, το οποιο οδηγει ΠΑΝΤΟΤΕ σε αδιεξοδο).

 

Συγχωρεστεμε για την απλοτητα ομως παρακολουθω μια ταινια...

 

Χαιρετησμους Su.Co.Re.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ τον Χαλίλ Γκιμπράν για την συνηγορία του….τώρα κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνος….

 

Λοιπόν, όποτε βρέθηκα σε Χριστιανικό Ναό και τελετή (είτε Ορθόδοξο, είτε Καθολικό, είτε Αγγλικανικό) ένοιωσα ιερότητα. Δεν είμαι όμως με την απόλυτη έννοια Μέλος του Χριστιανικού Εκκλησιαστικού Σώματος. Είμαι πλήρης διαφωνιών.

 

Όταν βρέθηκα σε Αρχαιοελληνικές τελετές, επίσης ένοιωσα ιερότητα. Τους εκτιμώ, αλλά ούτε δικός τους νοιώθω όμως.

 

Βρέθηκα σε πολλές «συνομοταξίες τελετών» και παντού ένοιωσα την ίδια ιερότητα.

 

Τους σέβομαι όλους κι αισθάνομαι την ιερότητα των τελετών τους.

 

Τελικά, πιστεύω ότι αντλώ την ιερότητα από οποιαδήποτε θρησκεία ή λατρεία. Ως εκεί όμως. Παρ’ ότι, ανθρώπινα, έχω την ανάγκη της «ομάδας» δεν μου αρέσουν όλοι αυτοί οι μισαλλόδοξοι κανόνες. Όλες οι Λατρευτικές Ομάδες (και κατ’ επέκτασιν οι Μεταφυσικές) διεκδικούν για τον εαυτό τους το αλάθητο και την κατοχή της Μοναδικής Αλήθειας. Και φυσικά, απορρίπτουν όλες τις υπόλοιπες. Στοιχείο που με εξοργίζει. Και με υποχρεώνει να επιλέγω να βαδίσω το «Μονοπάτι» μόνος.

 

Αντιλαμβάνομαι τελικά ότι η ανάγκη του Ατόμου να «λατρέψει» απευθύνεται στα Ιερατικά Αρχέτυπα των Θρησκειών, στις κοινές ρίζες των θρησκειών. Είναι μια εγγενής ανάγκη του ατόμου. Απλώς κάποιοι έξυπνοι (πχ Μωάμεθ από το Ισλάμ ή ο Επίσκοπος της Λυόν Ειρηναίος από το Χριστιανισμό ή ο Μωυσής απο τον Ιουδαισμό), δημιούργησαν στρατηγικές marketing για να στήσουν αυτοκρατορίες επάνω σε αυτή την αρχέγονη κατανοητή ανάγκη του Λαικού πληθυσμού που αδυνατεί να προσεγγίσει Γνωστικιστικά ή φιλοσοφικά την Επαφή με το Θείο και επιλέγει την παραδοσιακή «απαλά μυστικιστική οδό του οργανωμένου μαζικού εκκλησιάσματος».

 

Πάντα έτσι ήταν κι έτσι θάναι.

Link to comment
Share on other sites

avaris...

 

Σου παραθέτω μια μόνο φράση που αναφέρεται άτυπα από απλούς ιερωμένους και σε κάποιες συζητήσεις που είχα παλιότερα.

 

"Αν θες να δεις ποίος είναι ο Θεός, κοίτα μέσα σου"

 

Αν και η δική τους εκδοχή βασίζεται στο σημείο που λέει πως η δημιουργία μας , σαν οντότητες , είναι προϊόν Θεϊκής ενέργειας, εντούτοις , από μόνο του το γνωμικό σε οδηγεί στην κατεύθυνση , που λέει , πως πραγματικά αν θες να έρθεις σε επαφή με το "Θείο", τότε δεν χρειάζεσαι τον μαζικό εκκλησιασμό , σαν επιβολή.

 

Η γνώμη σου;

Link to comment
Share on other sites

avaris...

 

Σου παραθέτω μια μόνο φράση που αναφέρεται άτυπα από απλούς ιερωμένους και σε κάποιες συζητήσεις που είχα παλιότερα.

 

"Αν θες να δεις ποίος είναι ο Θεός, κοίτα μέσα σου"

 

Αν και η δική τους εκδοχή βασίζεται στο σημείο που λέει πως η δημιουργία μας , σαν οντότητες , είναι προϊόν Θεϊκής ενέργειας, εντούτοις , από μόνο του το γνωμικό σε οδηγεί στην κατεύθυνση , που λέει , πως πραγματικά αν θες να έρθεις σε επαφή με το "Θείο", τότε δεν χρειάζεσαι τον μαζικό εκκλησιασμό , σαν επιβολή.

 

Η γνώμη σου;

 

 

Φίλε Άνορ, θα πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό και ευλογημένο για να πέσεις σε τέτοιον ιερέα. Δεν ταιριάζει με το Επίσημο Φιλοσοφικό Μοτίβο της Εκκλησίας. Θεωρείται μάλλον «αιρετική άποψη». Επειδή ακριβώς θεωρείται το σημείο σύγκλισης κάθε Μυστικής Παράδοσης.

Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι φίλε Άνορ. Είναι μια τρομακτικά μοναχική πορεία. Την ξέρουμε καλά άλλωστε. Την έχουμε νοιώσει όλοι οδυνηρά στο πετσί μας από παιδιά άλλωστε. (Αναρωτιέμαι….υπάρχει έστω κι ένας εδώ στο forum που να μην ήταν πάντα ο «διαφορετικός» στους κύκλους του?)

 

Για να έρθουμε όμως στο προκείμενο:

 

«Αν θες να δεις ποιος είναι ο Θεός, κοίτα μέσα σου» σε αντιπαραβολή με τον «ομαδικό εκκλησιασμό».

 

Τι επιδιώκουν και τα δύο? Να το πουμε «Υπέρβαση»? «Έκσταση»? «Νιρβάνα»? «Ένωση με το Θείο»? «Μυστικιστική Ανύψωση»? Όποια λέξη και αν χρησιμοποιήσουμε ένα και το αυτό είναι. Αυτός είναι ο Εσωτερικός Στόχος και είναι κοινός και στους δύο τρόπους προσέγγισής του.

 

Εάν επιχειρήσει κάποιος μόνος του να «Δει μέσα του», να «κάνει την κατάδυση» χωρίς «Οδηγό», «εκπαιδευτή», «Δάσκαλο», «επιτηρητή» - πες το όπως θες –κινδυνεύει να φάει το σοκ της ζωής του από «αυτό που θα δει απότομα». Γιατί όσο αρχάριος και ατζαμής να είναι, κάποια στιγμή θα χαλιναγωγήσει την αυτοσυγκέντρωσή του και θα πέσει «τυχαία» επάνω σε κάποια «περίεργη αίσθηση». Θα νοιώσει ότι είναι έτοιμος να «πετάξει για κάπου». Δεν ξέρει όμως τι είναι. Ούτε πώς να το «χειριστεί». Ευτυχώς που «οι δικλείδες ασφαλείας» δουλεύουν και τον «επαναφέρουν απότομα » μόλις πάει να «ξεφύγει» και να «ρίξει μια απλή ματιά» σε αυτό που «υπάρχει μέσα του». Και όλο προσπαθεί, και όλο αποτυγχάνει και απογοητεύεται και ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι αυτό το «μυστικιστικό συναίσθημα» που αγωνιά να νοιώσει ίσως μπορεί να το «αποκομίσει» (έστω και αμυδρά) μέσα από τη συμμετοχή σε ομαδικά λατρευτικά δρώμενα. Κι έτσι, οδηγείται στον «εκκλησιασμό». Είτε τον «επίσημο» είτε τον «ανεπίσημο». Δεν είναι «μεμπτό». Διψάει αυτό το άτομο για (να το βαφτίσω αυθαίρετα) «Μυστικιστική ενέργεια». Από κάπου πρέπει να τροφοδοτηθεί.

 

Και μην ξεχνάμε την «αίσθηση της Ομάδας», την συγκέντρωση των «παρόμοιων αισθήσεων», της «αύρας» όλων αυτών των ατόμων της ομάδας που «συνεκκλησιάζεται». Δεν μπορείς να πεις. Παρέχει «κάτι» , δεν είναι «χωρίς αντίκρυσμα» όλη αυτή η κατάσταση.

 

Μην ξεχνάμε επίσης, ότι ο άνθρωπος αναζητάει πάντα την «συντροφικότητα» και κυρίως αναζητάει πάντα την «κοινωνία» του, τους ανθρώπους που θα «ταιριάξει». Γι’ αυτό και ρέπει κυρίως προς «Ομαδικές Ατραπούς».

 

Άλλωστε, πόσοι από εμάς θα άντεχαν (ή αλλιώς θα είχαν την ικανότητα) να περάσουν μια ολόκληρη ζωή σαν Ασκητές (τύπου Μιλαρέπα), απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο? Μπορεί να επιλέγουμε να βαδίσουμε "μόνοι" έξω απο ομάδες αλλά ταυτόχρονα "ψαχνόμαστε" κιόλας για την "επαφή με ομοίους", γι' αυτό άλλωστε είμαστε μπροστά σε μια οθόνη, μια "εικονική Πύλη" προς την "Εικονική Ομάδα".

 

Εμείς οι ίδιοι ακόμη και μέσα από το διαδίκτυο δεν αναζητούμε – πχ μέσω αυτού του Forum - αυτή την «αλληλοστήριξη» σε ιδέες, αισθήσεις, γνώσεις, χιούμορ?

 

Πολύ δύσκολο να διακρίνεις τις δύο πορείες μεταξύ τους φίλε μου Άνορ.

 

Εγώ προσωπικά θα προτιμούσα ένα συνδυασμό και των δύο…. Αλλά...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...