Jump to content

Σεβασμός στον Άλλον - Αυτολογοκρισία: Που είναι τα όρια;


Minerva
 Share

Recommended Posts

Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν με τις γελοιογραφίες του Μωάμεθ , συνεχίστηκαν πρόσφατα με τις δηλώσεις του Πάπα. Λίγες μέρες αργότερα η όπερα του Βερολίνου αποφάσισε να ακυρώσει την παράσταση "Ιδομενέας" για να μην προκαλέσει το μένος των Ισλαμιστών. Σήμερα έχουμε νέο επεισόδιο. Τι γίνεται τελικά; Έχουν όλα αυτά τα περιστατικά την ίδια βαρύτητα ή όχι; Που χαράζονται τα όρια ανάμεσα στο σεβασμό για την ετερότητα και την αυτολογοκρισία;

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα σπεύσω να παρατηρήσω το εξής....

 

Η λογοκρισία που επιβάλεται σε αυτές τις περιπτώσεις, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τον Ισλαμισμό και τίποτα άλλο. Μήπως θα ήταν καλύτερα να κοιτάξουμε τον αποδέκτη και οχι την απόρροια της πράξης που "υποχρεώνονται" να κάνουν κάποιοι , για να μην θερίσουν θύελες;

 

avaris... περιμένω και την δική σου γνώμη εδώ.

Link to comment
Share on other sites

Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν με τις γελοιογραφίες του Μωάμεθ , συνεχίστηκαν πρόσφατα με τις δηλώσεις του Πάπα. Λίγες μέρες αργότερα η όπερα του Βερολίνου αποφάσισε να ακυρώσει την παράσταση "Ιδομενέας" για να μην προκαλέσει το μένος των Ισλαμιστών. Σήμερα έχουμε νέο επεισόδιο. Τι γίνεται τελικά; Έχουν όλα αυτά τα περιστατικά την ίδια βαρύτητα ή όχι; Που χαράζονται τα όρια ανάμεσα στο σεβασμό για την ετερότητα και την αυτολογοκρισία;

 

Ο σεβασμός δεν εκφράζεται με το φίμωτρο...Υπάρχει πάντα ο χρόνος και ο τρόπος να πει κάποιος κάτι, όταν ο πομπός, αλλά και ο δέκτης έχουν διάθεση διαλόγου(πράγμα πολύ δύσκολο, από την στιγμή που το σύνηθες είναι πλεόν οι παράλληλοι μονόλογοι). Στις περιπτώσεις που αναφέρει η Minerva, θεωρώ πως η κάθε πλευρά από μέρους της έχει λόγους ώστε να μην υπάρξει διάλογος. Λογικό είναι, αφού σπάνια στην ιστορία σε πολιτικά, κοινωνικά και θρησκευτικά ζητήματα συναντάμε ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων προς συζήτηση. Η μη λογοκρισία στην ουσία μπορεί να υπάρξει μόνο σε ένα ιδανικό σύστημα, όπου ο σεβασμός θα είναι από όλους μια αποδεκτή, αλλά και κατανοητή έννοια.

 

Όμως ο σεβασμός είναι κάτι που, δυστυχώς, ελάχιστοι επιδιώκουν...Το ζήτημα στην ουσία δεν είναι η λογοκρισία, αλλά οι ιδέες. Από την στιγμή που υπάρχουν κάποια στιγμη θα εκδηλωθούν με αποιονδήποτε τρόπο. Ακόμά και η ίδια η λογοκρισία, είναι μια ιδέα και με κάποιον τρόπο θα εκδηλώνεται, από την στιγμή που έχει εκφραστές.

 

Ακόμα και μέσα στο forum, προκειμένου να λειτουργήσει ορθά, υπάρχουν οι συντονιστές που φροντίζουν να τηρούνται οι κανόνες. Άρα η λογοκρισία είναι κάτι το απαραίτητο για την λειτουργία ενός συστήματος όπου όλοι έχουν δικαίωμα στην έκφραση. Όμως όσο μεγαλώνει το σύστημα και όσο πιο σύνθετη η λειτουργία του, τόσο πιο λεπτό είναι και το θέμα της λογοκρισίας. Μέσα σε ένα forum πχ, εάν κάποιος δημιουργεί πρόβλημα, του γίνονται συστάσεις και εφόσον και πάλι αρνείται να συμμορφωθεί, τον κάνεις ban και τελειώνει το ζήτημα. Τουλάχιστον έτσι γίνεται στα περισσότερα forum. Στην κοινωνία, όμως τι κάνεις; Προφανώς δεν μπορείς να απαγορεύσεις σε κάποιον να είναι μέλος της, αλλά ούτε και μπορείς να του επιτρέψεις να κρεμάσει στο μπαλκόνι του μια σημαία που θα λέει : "Σκατά στον τάφο σας". Άρα πρέπει να τον κάνεις να συμμορφωθεί και να τον μάθεις να εκφράζεται με κόσμιους τρόπους που θα συμβαδίζουν με τους κανόνες τις κοινωνίας σου.

 

Ο σεβασμός είναι παιδεία και όσο δεν υπάρχει παιδεία, δεν θα υπάρχει σεβασμός...Οπότε θα έχουμε δηλώσεις που θα απειλούν και ανθρώπους που θα τιμωρούν. Όμως ας μην ξεχνάμε πως οι ακραίες απειλές γέννουν και μεγάλες αλήθειες...

"'Ισως εσείς που με δικάζετε, αναγγέλετε την ποινή με μεγαλύτερο φόβο απ' ότι εγώ την αποδέχομαι"

Ο Giordano Bruno ήταν ένας από τους ανθρώπους που απείλησε και διώχθηκε.

Link to comment
Share on other sites

Οποιοσδήποτε είναι ανίκανος να αποδεχτεί τα εξής:

 

α) κριτική

β) χιούμορ

γ) αλήθεια

 

δεν αξίζει να λέγεται άνθρωπος και κατά την γνώμη μου δεν είναι άνθρωπος. Είναι κάτι άλλο.

 

Παράλληλα το ίδιο ισχύει και για αυτούς που κάνουν τα εξής:

 

α) κατακρίνουν

β) προσβάλουν

γ) προβάλουν την ματαιοδοξία τους με διάφορους τρόπους.

 

~~

 

Η χρυσή τομή στο αστειεύομαι-προσβάλω δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρεθεί.

Η προσβολή δεν έχει να κάνει ποτέ με τον δέκτη, πάντα με τον πομπό. Οποιαδήποτε περίπτωση προσβολής που έχει να κάνει με τον δέκτη και όχι με τον πομπό δεν είναι προσβολή αλλά κόμπλεξ του δέκτη. Συνεπώς ευαισθησία στην ανεκτικότητα του άλλου δεν (θα έπρεπε) να υφίσταται.

 

Το να αστειευτώ με τον φίλο μου τον γιώργο και να του πω "άντε ρε με τον -βάλτε εδώ ιερό πρόσωπο της θρησκείας του γιώργου- σας βλαμμένοι :P" δεν αποτελεί προσβολή σε καμία περίπτωση. Αν ο γιώργος μου πει "ξεκόλα, δεν αστειεύομαι με αυτά" τότε μου δείχνει τον φανατισμό του, τα κολλήματά του και τα κόμπλεξ του. Μου δείχνει οτι δεν ακολουθεί την εξελιξη του ανθρώπινου είδους, έχει αποκλείνει.

 

Το να έχεις κάτι ιερό δεν είναι κακό. Κακό είναι να το κορνιζάρεις και να ενεργοποιείς τον απαρχαιωμένο μηχανισμό του φοβερού και τρομερού γεγονότος. Δηλαδή, έχε εσύ τα ιερά σου, αλλά μην φανατίζεσαι και μην γίνεσαι απόλυτος με αυτά. Δεν είναι αυτός ο ορισμός του ιερού άλλωστε.

Link to comment
Share on other sites

Ολοι λιγο πολυ γνωριζουμε την ευαισθησια που εχουν οι περισσοτεροι μουσουλμανοι με την θρησκεια τους καθως

και αναμεσα τους υπαρχουν πολλοι που εκμεταλλευονται αυτην την ευαισθησια μετατρεπωντας την σε φανατισμο για δικους τους σκοπους

Εγω δεν καταλαβαινω γιατι καποιοι μονιμος ριχνουν λαδι στην φωτια,ειτε ζωγραφιζοντας των Μωαμεθ.ειτε με δηλωσεις

Αν θεωρουμε μια φορα κολλημενους η κομπλεξικους τους μουσουλμανους,προκαλλωντας τους, δειχνουμε και ανωριμοτητα και ελλειψη αυτοσεβασμου

Link to comment
Share on other sites

--------------------------------------------------------

 

Εdit: περιεχόμενο που ίσως έθιγε τη μουσουλμανική κοινότητα, αφαιρέθηκε προληπτικά.

Edited by johnny
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
748069_b.jpg

 

Αγκυρα

 

Το υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας λογόκρινε από τα σχολικά βιβλία τον γνωστό πίνακα του Ντελακρουά «Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό» (1830), σύμβολο της Γαλλικής Επανάστασης, στον οποίο εμφανίζεται μια γυναίκα με γυμνό στήθος.

 

Ο εκδοτικός οίκος του βιβλίου της πολιτικής αγωγής, που διδάσκεται εδώ και πέντε χρόνια σε μαθητές 13 ετών, δήλωσαν ότι έλαβαν ειδοποίηση από το υπουργείο Παιδείας που τους ζητεί να «αποσύρουν από τη σελίδα 65» το έργο του Ντελακρουά (1798-1863), σύμφωνα με την εφημερίδα Milliyet.

 

Ο πίνακας του Ντελακρουά εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.

 

«Αυτός ο πίνακας είναι το σύμβολο της Γαλλικής Επανάστασης, και κατά συνέπεια δεν είναι σύμβολο μόνο της Γαλλίας, αλλά της δημοκρατίας» σχολιάζει ο συγγραφέας του κύριου άρθρου της εφημερίδας, ο οποίος προτείνει ειρωνικά να απαγορευθεί η είσοδος των μαθητών στα μουσεία, για να προστατευθούν από τη θέα του γυμνού στήθους.

 

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntit...69&lngDtrID=253

Link to comment
Share on other sites

Εγώ θα σπεύσω να παρατηρήσω το εξής....

 

Η λογοκρισία που επιβάλεται σε αυτές τις περιπτώσεις, αφορούν αποκλειστικά και μόνο τον Ισλαμισμό και τίποτα άλλο. Μήπως θα ήταν καλύτερα να κοιτάξουμε τον αποδέκτη και οχι την απόρροια της πράξης που "υποχρεώνονται" να κάνουν κάποιοι , για να μην θερίσουν θύελες;

 

avaris... περιμένω και την δική σου γνώμη εδώ.

 

Για την ώρα, φίλε Anor,

 

Αξίζει να εμφανιστεί εδώ η επιστολή που έστειλε στο Βήμα ο Βουλευτής Α.Ανδριανόπουλος με αφορμή το θέμα των Σκίτσων του Μωάμεθ:

 

Επιστολή στο ΒΗΜΑ για Μουσουλμάνους

 

22/02/2006

Κύριε Διευθυντά,

 

Έχω πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για το πνεύμα υποχωρητικότητας απέναντι στους μουσουλμάνους που μεταφέρει το άρθρο στο «Βήμα» του Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Σωτ. Χατζηγάκη («Τα Όρια της Ελευθερίας του Λόγου»). Υπάρχουν πραγματικά στην δυτική πολιτική παράδοση όρια στην ελευθερία της έκφρασης. Αλλά σε κάθε περίπτωση αυτά έχουν να κάνουν με την άσκηση αυτοπεριορισμών για λόγους ηθικής τάξης και καλού γούστου. Τα μέσα ενημέρωσης δηλ. ασκούν κάποιο είδος «δημοσιογραφικής επιμέλειας» ώστε οι αναγνώστες η οι τηλεθεατές τους να μην βρίσκονται αντιμέτωποι με εικόνες τεμαχισμένων πτωμάτων, κακόγουστων στάσεων του ανθρώπινου σώματος, παράνομους λίβελους και άλλα παρόμοια.

 

Στην περίπτωση των σκίτσων του Μωάμεθ τα πράγματα υπήρξαν εντελώς διαφορετικά. Για καιρό τώρα ένα κλίμα έμμεσης απειλής ήταν φανερό πάνω από κάθε εκδήλωση δημόσιας πληροφόρησης στην Ευρώπη για ζητήματα που είχαν σχέση με το Ισλάμ. Συγγραφέας παιδικών βιβλίων στη Δανία δεν μπορούσε να βρει σκιτσογράφο που να μην φοβάται να απεικονίσει ένα βιβλίο για την ζωή του Μωάμεθ. Κανένας ευρωπαίος μεταφραστής του επικριτικού για το Ισλάμ βιβλίο ενός Ολλανδό-Σομαλού βουλευτή δεν τολμούσε να δημοσιεύσει το όνομά του. Ενώ μεγάλα Μουσεία στο Λονδίνο (Τate Gallery) και στη Σουηδία (Γκότεμποργκ) κατέβασαν πίνακες με θέματα παρεξηγήσιμα από τους μουσουλμάνους.

 

Ο Διευθυντής της Δανέζικης εφημερίδας που δημοσίευσε τα σκίτσα ξεκαθάρισε με άρθρο του στην Washington Post τα κίνητρά του. «Οι σκιτσογράφοι που ανέλαβαν την σχετική ευθύνη», έγραψε, «χειρίσθηκαν το Ισλάμ με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουν τον Χριστιανισμό, τον Βουδισμό, τον Ινδουισμό και τις άλλες θρησκείες. Κι αντιμετωπίζοντας τους μουσουλμάνους της Δανίας με ίσους όρους πέρασαν ένα μήνυμα: Σας ενσωματώνουμε στην Δανέζικη παράδοση δημόσιας σάτιρας γιατί είσαστε μέρος της κοινωνίας μας, δεν είσαστε ξένοι. Τα σκίτσα ενσωματώνουν, δεν εξαιρούν τους μουσουλμάνους». Ήταν ένα κήρυγμα ? πρόκληση στους μετριοπαθείς μουσουλμάνους, να βγουν δημόσια και να τοποθετηθούν. «Στόχος μας», σε τελευταία ανάλυση, τόνισε ο Δανός δημοσιογράφος «ήταν να αντιστρέψουμε το αυτό-επιβαλλόμενο κύμα λογοκρισίας, που είχε αρχίσει να μας σφίγγει επικίνδυνα».

 

Ανδρέας Ανδριανόπουλος

 

 

....ίσως ακολουθήσουν και....άλλα.... :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

Και κάτι εξίσου αξιόλογο .

 

Η απάτη με τα σατυρικά σκίτσα του Μωάμεθ

 

 

Δυστυχώς η Δύση και ολόκληρος ο μουσουλμανικός κόσμος έπεσε θύμα απάτης με την ιστορία των σκίτσων του Προφήτη Μωάμεθ. Δεν θα ασχοληθώ εδώ με την απαράδεκτη στάση πολλών δυτικών που προσέτρεξαν πρόθυμα να ζητήσουν συγγνώμη επειδή κάποιες εφημερίδες έκαναν ακριβώς αυτό που επιβάλουν οι δυτικές αξίες του Διαφωτισμού και της ανοχής. Αλλά κυρίως με το γεγονός πως η όλη φασαρία προκλήθηκε από σκόπιμες διαστρεβλώσεις του τι ακριβώς δημοσίευσε η γνωστή Δανέζικη εφημερίδα από μια Ισλαμική οργάνωση που έχει σαν έδρα της την Κοπεγχάγη.

 

Η οργάνωση «Ισλαμική Κοινότητα της Δανίας» που έχει σαν επικεφαλής της ένα γνωστό ακραίο ισλαμιστή και πολέμιο της Δύσης σε ταξίδι μελών της στην Μέση Ανατολή έδωσε στην δημοσιότητα τρία προσβλητικά σκίτσα για το Ισλάμ (τα δύο φαίνονται παρακάτω) που όμως δεν είχαν ποτέ δημοσιευθεί σε δυτικές εφημερίδες. Ήταν κατασκευασμένα αποκλειστικά από τα μέλη της οργάνωσης αυτής με στόχο να ερεθίσουν τους μουσουλμάνους εναντίον της Δύσης. Και είναι φανερό πως το σχετικό τους σχέδιο πέτυχε απόλυτα!!

 

 

Ο Μωάμεθ σαν δαίμονας παιδεραστής (Σκίτσο Μωάμεθ 1).

 

post-1097-1161685256.jpg

 

 

Ένας προσευχόμενος μουσουλμάνος βιάζεται από ένα σκύλο (Σκίτσο Μωάμεθ 2).

 

post-1097-1161685323.jpg

 

Στην όλη ιστορία όμως υπάρχει και κάποια άλλη παρανόηση. Που επιβεβαιώνει έμμεσα τον υπονομευτικό ρόλο της Ισλαμικής αυτής οργάνωσης. Πρώτον, δεν είναι αλήθεια πως στην μουσουλμανική παράδοση απαγορεύεται α απεικόνιση του Προφήτη. Όπως φαίνεται από τις δύο παλιές εικόνες που ενδεικτικά παραθέτω, στη διάρκεια της ιστορίας έχουν υπάρξει πολλές καλλιτεχνικές απεικονίσεις του Προφήτη Μωάμεθ.

 

 

Από το Jami Al-Tawarikh

("The Universal History" του Rashid Al-Din), από χειρόγραφο στην Βιβλιοθήκη του Εδιμβούργου (Tabriz, Persia, c. 1315.)

(Hat tip: Brett K.) (Σκίτσα Μωάμεθ 3 & 4)

 

post-1097-1161685443.jpg

 

post-1097-1161685478.jpg

 

 

Το χειρότερο απ? όλα όμως είναι πως έχουν υπάρξει δεκάδες σκίτσα σατυρικά του Μωάμεθ στην Δύση τα τελευταία τουλάχιστον οκτώ χρόνια (παραθέτω δύο από αυτά παρακάτω) δίχως να έχει υπάρξει η παραμικρή αντίδραση.

 

(Σκίτσο Μωάμεθ 5)

 

post-1097-1161685509.jpg

Το σκίτσο είναι του Steph Bergoul και στα Γαλλικά λέει:

Μωάμεθ: «Πρόκειται περί δικαστικού λάθους! Είμαι ο Μωάμεθ, ο Προφήτης!»

Άγιος Πέτρος: (με το γιαταγάνι καρφωμένο στο στήθος)

«Απόλυτα ΕΝΟΧΟΣ!».

 

και (Σκίτσο Μωάμεθ 6)

 

post-1097-1161685544.jpg

Από τον σκιτσογράφο Cabu στην σατιρική Γαλλική έκδοση Hebdo το 2002. H ταμπέλα πίσω γράφει: ?Εκλογή της Μις Σάκκος με Πατάτες που οργανώνει ο Μωάμεθ».

Ο οποίος, πίνοντας και καπνίζοντας, δηλώνει: "Διάλεξα την Καλλονή του Φοντεναύ".

(Αναφέρεται σε είδος πατάτας που προέρχεται από το ομώνυμο Παρισινό προάστιο, στο οποίο ζουν κυρίως μετανάστες - και στο οποίο ξέσπασαν ταραχές το 2005).

 

Είναι λοιπόν αυτονόητο πως η σχετική εξέγερση είναι ενορχηστρωμένη με στόχο την διάβρωση των αξιών του Δυτικού πολιτισμού. Με σκοπό δηλαδή η Δύση να αρχίσει να υποχωρεί στις μουσουλμανικές απαιτήσεις αφήνοντας βαθμιαία να διαφανεί η «ανωτερότητα» του Ισλάμ σαν αρχές και αξίες. Θα υποκύψουμε τελικά στον διάφανο και απαράδεκτο αυτό σχεδιασμό;

 

πηγή: http://www.andrianopoulos.gr/

Link to comment
Share on other sites

Guest Black Angel

Καλα, ας μη μιλησουμε για τον Ανδριανοπουλο γιατι

θα ξεπερασουμε αλλα ορια - ανακατευομενοι με

πολιτικη.

Η αφαιρεση του πινακα αυτου ομως απο τα τουρκικα

βιβλια δεν ειναι σημαδι αυτολογοκρισιας αλλα

αντιποινα στο ψηφισμα των Γαλλων για την ποινικοποιηση

της αρνησης της γενοκτονιας των Αρμενιων.

Ας μην τα μπερδευουμε...

Link to comment
Share on other sites

 

Η αφαιρεση του πινακα αυτου ομως απο τα τουρκικα

βιβλια δεν ειναι σημαδι αυτολογοκρισιας αλλα

αντιποινα στο ψηφισμα των Γαλλων για την ποινικοποιηση

της αρνησης της γενοκτονιας των Αρμενιων.

Ας μην τα μπερδευουμε...

 

Είναι σημάδι λογοκρισίας, όχι αυτολογοκρισίας, ας μην τα μπερδεύουμε... Αναμφίβολα σχετίζεται με την απόφαση της Γαλλίας να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων αλλά άμα δούμε τι συμβολίζει ο πίνακας για τη Δύση - τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού- τότε η κίνηση της Τουρκίας παίρνει άλλη χροιά.

Link to comment
Share on other sites

Λίγες μέρες αργότερα η όπερα του Βερολίνου αποφάσισε να ακυρώσει την παράσταση "Ιδομενέας" για να μην προκαλέσει το μένος των Ισλαμιστών. (...) Τι γίνεται τελικά; Έχουν όλα αυτά τα περιστατικά την ίδια βαρύτητα ή όχι; Που χαράζονται τα όρια ανάμεσα στο σεβασμό για την ετερότητα και την αυτολογοκρισία;

 

 

Την απόφαση να ανεβάσει τελικά την όπερα Ιδομενέας του Μότσαρτ, έλαβε πριν από λίγες ημέρες η Γερμανική Όπερα του Βερολίνου, και αφού είχε τη διαβεβαίωση της Αστυνομίας ότι σε περίπτωση που κριθεί αναγκαίο θα ληφθούν μέτρα ασφαλείας.

 

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntit...29&lngDtrID=253

 

 

Τώρα τι να πεις; Πάλι καλά ή και μη χειρότερα;

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...
Το 1979, οι ιρανικές αρχές αποφάσισαν να επιβάλουν τη μαντίλα στα νεαρά κορίτσια. Δέκα ετών τότε, η Μαριάν Σατράπι αναγκάστηκε να υπακούσει. Όταν την είδαν έτσι οι συμμαθητές της, με τους οποίους έπαιζε ποδόσφαιρο τα πέντε προηγούμενα χρόνια, αποφάσισαν να τη βγάλουν από τερματοφύλακα. «Δεν μπορούμε να παίζουμε μαζί σου μπάλα γιατί είσαι κορίτσι», της είπαν. Κι έτσι εκείνη πήγε κι έμαθε καράτε.

 

Τα χρόνια εκείνα, οι νέοι του Ιράν - όπως οι νέοι όλου του κόσμου- μεγάλωναν συντροφιά με την αμερικανική κουλτούρα, μουσική, χάμπουργκερ, τηλεόραση, μπόουλινγκ. «Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πόσοι παραλληλισμοί υπάρχουν ανάμεσα στη χώρα μου και την Αμερική», λέει σήμερα η Ιρανή συγγραφέας που ζει πλέον μόνιμα στο Παρίσι. Ύστερα ήρθε η αναταραχή, η επανάσταση, η λογοκρισία, ο φόβος- ή τουλάχιστον ο φόβος των γονιών της για κείνη. Ευτυχώς που είχε τη γιαγιά της και της έλεγε ιστορίες.

 

«Λατρεύω τους μεγάλους ανθρώπους. Άκουσα απίστευτες ιστορίες στη ζωή μου και αγάπησα όλα εκείνα που άλλοι άνθρωποι αντιπαθούν στους ηλικιωμένους». Κάπως έτσι άρχισε να γράφει κι εκείνη ιστορίες. Πολλοί την κατηγορούν ότι οι ιστορίες της είναι ψεύτικες, αλλά εκείνη δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει αυτό το επιχείρημα: «Ψέμα είναι να επωφελείσαι από κάτι. Όταν λες μια όμορφη ιστορία, είναι απλώς όμορφη».

 

Η ιστορία κινουμένων σχεδίων στην οποία βασίζεται η ταινία «Περσέπολις» είναι πάντως περισσότερο αληθινή από τις άλλες, αφού είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφική. Η μικρή Μαρία, κόρη αντιπάλων του Σάχη, αναγκάζεται να αυτοεξοριστεί πρώτα στην Αυστρία και στη συνέχεια στη Γαλλία, αφού είδε τη ζωή της να εξευτελίζεται από την ισλαμική επανάσταση, τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ και την καταστολή των αγιατολάδων. «Δεν με μεγάλωσαν ως κορίτσι, μου έλεγαν πάντα ότι είμαι ένα ανθρώπινο πλάσμα· άλλωστε στα περσικά το αρσενικό και το θηλυκό άρθρο είναι η ίδια λέξη», είπε η Σατράπι στις Κάννες. «Από τη στιγμή που είπαν στις Ιρανές ότι αξίζουν το μισό από τους άνδρες, ο αριθμός των γυναικών στα πανεπιστήμια διπλασιάστηκε. Να γιατί ο πραγματικός εχθρός της δημοκρατίας δεν είναι ούτε ένα άτομο ούτε μια κυβέρνηση, αλλά η πατριαρχική κουλτούρα. Η δημοκρατία περνά από τη χειραφέτηση των γυναικών και η χειραφέτηση δεν είναι δυνατή παρά με την εκπαίδευση, την επιμόρφωση και την εργασία».

 

 

http://www.diastaseis.blogspot.com/

 

 

:headb:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...