Minerva Posted November 1, 2006 Report Share Posted November 1, 2006 οι "αντι-ψυχιατρικοί" δυστυχώς δεν έχουν ικανοποιητικότερες προτάσεις. Συνολικά όχι. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted November 2, 2006 Report Share Posted November 2, 2006 Συνολικά όχι. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις; Σε μεμονωμένες περιπτώσεις οι ..."ψυχιατρικοί" έχουν πολύ περισσότερες ικανοποιητικές απαντήσεις. Αλλά κι αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις δεν μπορούν να είναι "αποδείξεις" ολόκληρων θεωριών. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted November 2, 2006 Author Report Share Posted November 2, 2006 Δεν ξέρω... με το να μιλάμε γενικά και αόριστα περί μεμονωμένων και γενικών προτάσεων, έχω την αίσθηση πως δε λέμε τίποτα... Ας πιάσουμε κάτι συγκεκριμένο, για παράδειγμα το δικαίωμα χορήγησης φαρμάκων, ή για τη λίστα DSM όπου καθορίζονται οι περιπτώσεις που κάποιος είναι "ψυχικά ασθενής". Υπάρχουν ικανοποιητικά επιχειρήματα, ας πούμε γι'αυτά τα δύο στοιχεία? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted November 2, 2006 Report Share Posted November 2, 2006 Σε μεμονωμένες περιπτώσεις οι ..."ψυχιατρικοί" έχουν πολύ περισσότερες ικανοποιητικές απαντήσεις. Αλλά κι αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις δεν μπορούν να είναι "αποδείξεις" ολόκληρων θεωριών. Δεν υποστήριξα ποτέ το αντίθετο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seth Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 Δεν ξέρω... με το να μιλάμε γενικά και αόριστα περί μεμονωμένων και γενικών προτάσεων, έχω την αίσθηση πως δε λέμε τίποτα... Ας πιάσουμε κάτι συγκεκριμένο, για παράδειγμα το δικαίωμα χορήγησης φαρμάκων, ή για τη λίστα DSM όπου καθορίζονται οι περιπτώσεις που κάποιος είναι "ψυχικά ασθενής". Υπάρχουν ικανοποιητικά επιχειρήματα, ας πούμε γι'αυτά τα δύο στοιχεία? Οι θεωρίες και οι διαγνώσεις της σύγχρονης ψυχιατρικής δεν θεωρούνται παγιωμένες, αλλά υπόκεινται σε τροποποιήσεις με βάση νέες ανακαλύψεις και διαπιστώσεις. Απόδειξη το DSM, σε κάθε έκδοση του οποίου γίνονται σημαντικές τροποποιήσεις στα διαγνωστικά κριτήρια διαφόρων συνδρόμων. Ορισμένες καταστάσεις μάλιστα που θεωρούνταν παθολογικές παλαιότερα, θεωρούνται τώρα απόλυτα φυσιολογικές. Για παράδειγμα η ομοφυλoφιλία, η οποία θεωρείτο ψυχασθένεια μέχρι και στο DSM που εκδόθηκε το 1980, αλλά τώρα θεωρείται ως μία απόλυτα φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου. Η ψυχιατρική λοιπόν επηρεάζεται άμεσα από τις ισχύουσες κοινωνικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις. Για παράδειγμα, στη πρώην Σοβιετική Ένωση θεωρείτο ψυχασθένεια το να έχει κάποιος αντιλήψεις αντίθετες με τη γραμμή του κόμματος. Επίσης, σε όλες τις κοινωνίες η συμπεριφορά των σχιζοφρενών δεν είναι αποδεκτή από το κοινωνικό σύνολο το οποίο και απαιτεί την καταστολή της. Είμαι εναντίον των ψυχοφαρμάκων το οποία δεν τα θεωρώ σαν θεραπεία αλλά σαν καταστολή. Καταστολή με την έννοια ότι μπλοκάρουν, όσο διαρκεί η επίδρασή τους, ορισμένα εξωτερικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα αυτά όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξωτερική εκδήλωση εσωτερικών καταστάσεων. Τι γίνεται όμως όταν αυτά τα συμπτώματα φθάνουν σε επίπεδο οξείας κρίσης που περιέχει συμπεριφορές επικίνδυνες για το άτομο ή / και για τους γύρω του; Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως, τα ψυχοφάρμακα δεν επιβάλλονται στο άτομο από τον ψυχίατρο. Το άτομο επισκέπτεται τον ψυχίατρο επειδή δεν αισθάνεται καλά με τον εαυτό του και περιμένει (μερικές φορές απαιτεί) από τον ψυχίατρο να του χορηγήσει φάρμακα για να αισθανθεί ή να λειτουργήσει καλύτερα. Σύμφωνα με τους νόμους περί ψυχικής υγείας σε όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου, η λήψη ψυχοφαρμάκων επιβάλλεται μόνο σε άτομα των οποίων η συμπεριφορά αποτελεί αποδεδειγμένα κίνδυνο για του εαυτό τους ή για τους άλλους γύρω του. Είναι η ψυχιατρική απάτη; Ίσως ναι. Ότι κι αν είναι όμως, δεν παύει να αποτελεί ένα μέρος της σύγχρονης κοινωνίας, τις αντιλήψεις και προσεγγίσεις της οποίας εκπροσωπεί με το δικό της τρόπο :smilewink: . Seth Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted November 3, 2006 Author Report Share Posted November 3, 2006 Οι θεωρίες και οι διαγνώσεις της σύγχρονης ψυχιατρικής δεν θεωρούνται παγιωμένες, αλλά υπόκεινται σε τροποποιήσεις με βάση νέες ανακαλύψεις και διαπιστώσεις. Απόδειξη το DSM, σε κάθε έκδοση του οποίου γίνονται σημαντικές τροποποιήσεις στα διαγνωστικά κριτήρια διαφόρων συνδρόμων. Ορισμένες καταστάσεις μάλιστα που θεωρούνταν παθολογικές παλαιότερα, θεωρούνται τώρα απόλυτα φυσιολογικές. Για παράδειγμα η ομοφυλoφιλία, η οποία θεωρείτο ψυχασθένεια μέχρι και στο DSM που εκδόθηκε το 1980, αλλά τώρα θεωρείται ως μία απόλυτα φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου. Η ψυχιατρική λοιπόν επηρεάζεται άμεσα από τις ισχύουσες κοινωνικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις. Για παράδειγμα, στη πρώην Σοβιετική Ένωση θεωρείτο ψυχασθένεια το να έχει κάποιος αντιλήψεις αντίθετες με τη γραμμή του κόμματος. Επίσης, σε όλες τις κοινωνίες η συμπεριφορά των σχιζοφρενών δεν είναι αποδεκτή από το κοινωνικό σύνολο το οποίο και απαιτεί την καταστολή της. Είμαι εναντίον των ψυχοφαρμάκων το οποία δεν τα θεωρώ σαν θεραπεία αλλά σαν καταστολή. Καταστολή με την έννοια ότι μπλοκάρουν, όσο διαρκεί η επίδρασή τους, ορισμένα εξωτερικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα αυτά όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξωτερική εκδήλωση εσωτερικών καταστάσεων. Τι γίνεται όμως όταν αυτά τα συμπτώματα φθάνουν σε επίπεδο οξείας κρίσης που περιέχει συμπεριφορές επικίνδυνες για το άτομο ή / και για τους γύρω του; Καλώς ήρθες Seth. Αυτό που καταλαβαίνω από τα παραπάνω, είναι ότι όντως η ψυχιατρική δεν αποτελεί κομμάτι της ιατρικής, αφού "επηρεάζεται άμεσα από τις ισχύουσες κοινωνικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις" και όχι από τις επιστημονικές προόδους πάνω στην ιατρική. Εμμέσως - διόρθωσέ με αν κάνω λάθος - επιβεβαιώνεται με τα παραπάνω ο ταξικός και πολιτικός ρόλος της ψυχιατρικής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 Οι θεωρίες και οι διαγνώσεις της σύγχρονης ψυχιατρικής δεν θεωρούνται παγιωμένες, αλλά υπόκεινται σε τροποποιήσεις με βάση νέες ανακαλύψεις και διαπιστώσεις. ...Αυτό είναι αλήθεια για κάθε επιστήμη......Είναι η ψυχιατρική απάτη; Ίσως ναι. Ότι κι αν είναι όμως, δεν παύει να αποτελεί ένα μέρος της σύγχρονης κοινωνίας, τις αντιλήψεις και προσεγγίσεις της οποίας εκπροσωπεί με το δικό της τρόπο...Αυτό είναι αλήθεια για κάθε "ανθρωπιστική" επιστήμη (soft).Άρα δεν πρόκειται για "απάτη" εκτός κι αν θεωρήσουμε "απάτη" κάθε ανθρωπιστική επιστήμη ...Αυτό που καταλαβαίνω από τα παραπάνω, είναι ότι όντως η ψυχιατρική δεν αποτελεί κομμάτι της ιατρικής, αφού "επηρεάζεται άμεσα από τις ισχύουσες κοινωνικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις" και όχι από τις επιστημονικές προόδους πάνω στην ιατρική. Εμμέσως - διόρθωσέ με αν κάνω λάθος - επιβεβαιώνεται με τα παραπάνω ο ταξικός και πολιτικός ρόλος της ψυχιατρικής.Σύμφωνα λοιπόν με ένα τέτοιο κριτήριο το ίδιο π.χ. ισχύει και για τις οικονομικές και πολιτικές επιστήμες, τη θεολογία/θρησκειολογία, την κοινωνιολογία και την ψυχολογία κτλ. κτλ. κτλ.Είναι λοιπόν όλες οι soft επιστήμες "απάτες" επειδή κάποιο κράτος (όπως έκανε η ΕΣΣΔ με όλες τις παραπάνω) τις εκμεταλλεύτηκες πολιτικά/ταξικά. Αλλά τι λέω, η ΕΣΣΔ εκμεταλλέυτηκε ακόμα τη Βιολογία που είναι από τις "hard" (σκληρές) επιστήμες (Φυσικομαθηματικά κτλ.) Η εκμετάλλευση λοιπόν και η κοινωνική διαστρεύλωση δεν είναι ούτε καν ένδειξη ότι μια επιστήμη (γνωστικός τομέας) είναι "απάτη". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 Αυτό που καταλαβαίνω από τα παραπάνω, είναι ότι όντως η ψυχιατρική δεν αποτελεί κομμάτι της ιατρικής, αφού "επηρεάζεται άμεσα από τις ισχύουσες κοινωνικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις" και όχι από τις επιστημονικές προόδους πάνω στην ιατρική. Εμμέσως - διόρθωσέ με αν κάνω λάθος - επιβεβαιώνεται με τα παραπάνω ο ταξικός και πολιτικός ρόλος της ψυχιατρικής. H ψυχιατρική επηρεάζεται άμεσα από τις γενικότερες εξελίξεις στην ιατρική και δη στην τεχνολογία (απεικονιστικές μέθοδοι κ.λπ). Υπό συζήτηση εδώ θα μπορούσε να είναι το πώς επιλέγει κάποιο καθεστώς να ενσωματώσει και να εφαρμόσει τις επιστημονικές εξελίξεις. Το ίδιο όμως ισχύει για όλες τις ειδικότητες (σε σχέση με τη φαρμακοβιομηχανία) και για όλα τα γνωστικά πεδία. Seth, καλώς ήρθες κι από εμένα. Γράφεις κάπου: Είμαι εναντίον των ψυχοφαρμάκων το οποία δεν τα θεωρώ σαν θεραπεία αλλά σαν καταστολή. Καταστολή με την έννοια ότι μπλοκάρουν, όσο διαρκεί η επίδρασή τους, ορισμένα εξωτερικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα αυτά όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξωτερική εκδήλωση εσωτερικών καταστάσεων. Με ποια ιδιότητα εκφέρεις αυτή την άποψη; Είσαι απλώς ιδεολογικά αντίθετος ή ασχολείσαι με τις επιστήμες ψυχικής υγείας και θεωρείς ότι δεν προσφέρουν τπτ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seth Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 Ευχαριστώ για τα καλωσορίσματα. Αυτό που καταλαβαίνω από τα παραπάνω, είναι ότι όντως η ψυχιατρική δεν αποτελεί κομμάτι της ιατρικής, αφού "επηρεάζεται άμεσα από τις ισχύουσες κοινωνικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις" και όχι από τις επιστημονικές προόδους πάνω στην ιατρική. Εμμέσως - διόρθωσέ με αν κάνω λάθος - επιβεβαιώνεται με τα παραπάνω ο ταξικός και πολιτικός ρόλος της ψυχιατρικής. Johny, πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση που μας βάζει σε σκέψεις. Παρόλο που η ψυχιατρική είναι κλάδος της ιατρικής και όπως πολύ σωστά γράφει η Minerva οπωσδήποτε υιοθετεί τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις στη βιολογία και στις νευροεπιστήμες, είναι ο τομέας της ιατρικής που επηρεάζεται πιο άμεσα και σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από τα ισχύοντα κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά πλαίσια. Στους άλλους τομεις της ιατρικής αλλάζουν ίσως τα διαγνωστικά κριτήρια και η θεραπευτική αγωγή για μια ασθένεια, η ασθένεια όμως εξακολουθεί πάντα να είναι ασθένεια, δεν μετατρέπεται σε φυσιολογική κατάσταση επειδή άλλαξε η στάση της κοινωνίας απέναντί της. Αυτό συμβαίνει μόνο στην ψυχιατρική. Απάτη όμως; Εσκεμμένη καταστολή ενός τμήματος του πληθυσμού; Αμφιβάλλω, καθώς τουλάχιστον στις δημοκρατικές χώρες η ψυχιατρική θεραπεία είναι θέμα επιλογής, εκτός βέβαια αν κάποιος είναι τόσο κούκου :headb: που μπορεί να βλάψει τον εαυτό του ή κάποιο συνάνθρωπό του. Νομίζω τα πάντα είναι σχετικά. Αν αισθάνομαι έντονο άγχος, νοσηρούς φόβους ή κατάθλιψη, αλλά δεν θέλω με κανένα τρόπο να αντιμετωπίσω, ούτε καν να αναγνωρίσω τα προσωπικά μου φαντάσματα που βρίσκονται πίσω από αυτά τα συναισθήματα, η γρήγορη και σχετικά (αλλά βραχυπρόθεσμα) ανώδυνη λύση είναι τα φάρμακα που θα μου δώσει ο ψυχίατρος. Όπως και η θρησκεία και τόσα άλλα πράγματα, η ψυχιατρική με τα φάρμακά της υπάρχει επειδή υπάρχουν άνθρωποι που τη "χρειάζονται", ή έστω επιλέγουν να τη χρησιμοποιούν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seth Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 Outis, Συμφωνώ μαζί σου όσον αφορά τις ανθρωπιστικές και τις soft επιστήμες, αν και η προσωπική μου άποψη είναι ότι η ψυχιατρική, αλλά ακόμη και οι περισσότεροι τομείς της σύγχρονης ψυχολογίας, δεν ανήκουν στις soft επιστήμες καθώς στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό σε πειραματικές και εργαστηριακές έρευνες, κάτι που είναι χαρακτηριστικό των hard επιστημών. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε soft τη Φροϋδική ψυχανάλυση ή την αναλυτική ψυχολογία του Γιούνγκ καθώς και άλλες σχολές της ψυχολογίας, οι οποίες βασίζονται σε κλινικές παρατηρήσεις και σε θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί με τρόπο παρόμοιο με αυτόν της φιλοσοφίας. Κάποτε, όχι μόνο η ψυχολογία αλλά και η ψυχιατρική επηρεάζονταν σε μεγάλο βαθμό από τέτοιου είδους soft θεωρίες. Στις μέρες μας όμως και οι δύο αυτές επιστήμες έχουν σαν υπόβαθρο την ελεγχόμενη πειραματική και κλινική έρευνα. Παρόλα αυτά, συμφωνώ μαζί σου ότι οποιαδήποτε επιστήμη μπορεί να διαστρεβλωθεί και να γίνει όργανο παραπλάνησης ακόμη και καταπίεσης. Απ' ότι γνωρίζω, οι αντίπαλοι της ψυχιατρικής είναι κυρίως αντίθετοι με τις κατηγοριοποιήσεις που χρησιμοποιεί η ψυχιατρική, τον τρόπο δηλαδή που βάζουν ταμπέλες και τοποθετούν σε κουτάκια ορισμένους ανθρώπους, καθώς και τις θεραπευτικές πρακτικές που χρησιμοποιούνται. Όπως τη χορήγηση για μεγάλα χρονικά διαστήματα φαρμάκων με δυσάρεστες παρενέργειες, αλλά και άλλες μορφές θεραπείας όπως τα ηλεκτροσοκ κτλ. Δεν νομίζω ότι η αντίθεσή αυτή επεκτείνεται και σ' αυτό καθεαυτό το γνωστικό αντικείμενο της ψυχιατρικής, δηλαδή τα τεκμηριωμένα αποτελέσματα των σχετικών επιστημονικών ερευνών. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seth Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 Minerva, Η δήλωσή που έκανα στο προηγούμενο μήνυμα είναι πολύ κατηγορηματική και δεν με εκφράζει. Στην πραγματικότητα είμαι εναντίον της μακροπρόθεσμης χορήγησης ψυχοφαρμάκων σε άτομα που υποφέρουν από άγχη, νευρώσεις, φοβίες και ορισμένους τύπους κατάθλιψης, αλλά και της υπερβολικής χορήγησης φαρμάκων σε περιπτώσεις ψυχώσεων όπως η σχιζοφρένεια, η μανιοκατάθλιψη ή διπολική διαταραχή κτλ., χωρίς την ταυτόχρονη υποστηρικτική ψυχοθεραπεία. Όσον αφορά τις νευρωτικές διαταραχές, τα φάρμακα είναι απαραίτητα σε περιπτώσεις κρίσεων, αλλά μόνο όσο διαρκεί η κρίση. Η μακρόχρονη λήψη αυτών των φαρμάκων όχι μόνο δεν θεραπεύει, αλλά είναι και από άλλες απόψεις επιζήμια για το άτομο. Στην περίπτωση των ψυχώσεων, κάποια φάρμακα είναι απαραίτητα σε μόνιμη βάση αλλοιώς το άτομο δεν μπορεί να λειτουργήσει. Έχει όμως αποδειχθεί εδώ και πολλά χρόνια ότι η ταυτόχρονη ψυχοθεραπεία βοηθάει το ψυχωσικό άτομο να αισθάνεται καλύτερα με τον εαυτό του και, σε πολλές περιπτώσεις, να επανενταχθεί στην κοινωνία. Με ποια ιδιότητα εκφέρεις αυτή την άποψη; Είσαι απλώς ιδεολογικά αντίθετος ή ασχολείσαι με τις επιστήμες ψυχικής υγείας και θεωρείς ότι δεν προσφέρουν τπτ; Και πάλι, μάλλον δεν εκφράστηκα σωστά, όχι δεν θεωρώ ότι οι επιστήμες της ψυχικής υγείας δεν προσφέρουν τίποτα. Το αντίθετο. Ναι, ασχολούμαι επαγγελματικά και διδάσκω ψυχολογία και ψυχοθεραπεία εδώ και πολλά χρόνια. Εργάσθηκα για τρία χρόνια full-time και πάνω από επτά χρόνια σαν εξωτερικός συνεργάτης σε μεγάλα ψυχιατρικά νοσοκομεία, στο εξωτερικό όχι στην Ελλάδα, με την ιδιότητα του bilingual counsellor. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 ... Η ψυχιατρική λοιπόν επηρεάζεται άμεσα από τις ισχύουσες κοινωνικές και πολιτισμικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις. ... Seth Για μενα αυτο τα λεει ολα. Τα κοινωνιολογικα στανταρ (οχι τα φυσιολογικα που λανθασμενα αποκαλουνται) αλλαζουν συνεχως. Ομως μεσα στην "εξελιξη" τους εντοπιζονται στοιχεια τα οποια απεχουν πολυ απο την φυσιολογικη μορφη τους. Ωντας καποιος ελαφρα παρανοϊκος αντιλαμβανεται πολλα που οι "φυσιολογικοι" δεν ειναι σε θεση να τα εντοπισουν, ομως κατ'εμε φυσιολογικη αντιδραση σε αυτα θα ηταν η προσπαθεια για την κατανοηση τους και οχι η καταπολεμηση των.Ετσι το μονο που πετυχαινουμε ειναι να βασιζομαστε ολο και περισσοτερο στις αποφασεις των "ειδικων" (που ενας θεος ξερει τι κοληματα μπορει να εχουν) και η γνωμη τους ειναι διαταγη προς εμας μονο κ μονο επειδη φοβομαστε να ξεχωρισουμε απο τη Μαζα... Δεν συνεχιζω γιατι αν το κανω θα γραψω ασχημα πραγματα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted November 3, 2006 Report Share Posted November 3, 2006 Στους άλλους τομεις της ιατρικής αλλάζουν ίσως τα διαγνωστικά κριτήρια και η θεραπευτική αγωγή για μια ασθένεια, η ασθένεια όμως εξακολουθεί πάντα να είναι ασθένεια, δεν μετατρέπεται σε φυσιολογική κατάσταση επειδή άλλαξε η στάση της κοινωνίας απέναντί της. Αυτό συμβαίνει μόνο στην ψυχιατρική. Η ασθένεια δεν παύει να είναι ασθένεια, όμως η αλλαγή στη στάση της κοινωνίας απέναντί της βελτιώνει αισθητά την ποιότητα ζωής του ασθενούς (κάνοντας τη νόσο πιο υποφερτή). Πολλά τα παραδείγματα με πιο πρόσφατα τους φορείς του HIV, τους φυματικούς ή τους επιληπτικούς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dakkon Darkblade Posted November 8, 2006 Report Share Posted November 8, 2006 Δεν συνεχιζω γιατι αν το κανω θα γραψω ασχημα πραγματα... Μην τα κόβεις αυτά στην μέση ρε Sucore! Μπορεί να έβγαινε κάτι άσχημο αλλά θα μπορούσε και κάτι πολύ καλό(στην χειρότερη θα έπεφτε λογοκρισία ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted January 24, 2012 Author Report Share Posted January 24, 2012 Ξεθάβω αυτό το παμπάλαιο θέμα με αφορμή ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο με ανθρώπους που κατέφεραν να επιζήσουν (κυριολεκτικά και μεταφορικά) του ψυχιατρικού "θεσμού" και εκφράζουν τη γνώμη τους επ' αυτού. http://www.dailymotion.com/video/xgib22_tvxs-gr-yy-yyyyyyyyy_people Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.