Jump to content

Ποτε να χρησιμοποιησω μαγεια?


ΡΟΖΕΤΑ
 Share

Recommended Posts

Τώρα μάλιστα. Αυτό αξίζει κουβέντα.

Κατ' αρχήν να πω, εισαγωγικά, ότι η μαγεία - ακόμα και στις ανεκτικότερες κοινωνίες και σε οποιοδήποτε θρησκευτικό πλαίσιο μπορεί να σκεφτεί κανείς σε κάθε ιστορική στιγμή και τόπο - δεν απέφυγε ποτέ διωγμούς, νόμους και απαγορεύσεις. Και ναι μεν ορισμένες φορές η εναντίωση της κοινωνίας ήταν προς κάποιες σκοτεινές "πλευρές", πλην όμως δε το "μπαλάκι" συχνότερα απ' όσο νομίζουμε έπαιρνε κι άλλους.

Κι αυτό είναι απόλυτα λογικό. Κάτι που τελικά λίγοι το βιώνουν - και το οποίο είναι και δυνητικά επικίνδυνο - είναι λογικό η κοινωνία να επιχειρή να το ρυθμίσει, να το ελέγξει κι αν δεν τα μπορέσει αυτά να το απαγορεύσει. Αυτές λοιπόν οι προσπαθειες ρύθμισης, ελέγχου ή και απαγόρευσης βρήκαν και το δρόμο τους σε ιερά κείμενα και αυτό δεν είναι αδικαιολόγητο.

ο ντουρκχαιμ και η θρησκειολογικη σχολη του βελχαουσεν θετουν το ερωτημα ποιο μεγεθος προηγειται του αλλου? η θρησκεια η η μαγεια γιατι και η θρησκεια εχει "μαγικα¨" χαρακτηριστικα και η μαγεια θρησκευτικα

απο αυτο προκυπτει και ο εντονος ανταγωνισμος τους???

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 108
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

αγαπητε ολα αυτα μπορεις να τα ζητησεις απο τον Κυριο με την προσευχη και θα εχεισ αποτελεσματα που καμμια μαγεια δεν μπορει να δωσει.στην αγια γραφη λεγει οτι΄"οσα εαν αιτησετε εν τη προσευχη σας πιστευοντες ληψεσθαι".αυτο ειπε ο Κυριος στους μαθητες του και ετσι οι μαθητες θεραπευαν και γενικα θαυματουργουσαν.η διαφορα προσευχης και μαγειας ειναι τεραστια, αυτο πρεπει να ειπωθει αρχικα και αν χρειαστει θα συζητηθει εν συνεχεια.οτι ακομα ομως θελεις και το γνωριζω με ευχαριστηση να στο πω. :)

 

Κάτι μπερδεύεις φίλε solomon... Ελπίζω οι απαντήσεις των υπολοίπων μελών να σε βοηθήσουν...

Θα με διευκόλυνες ιδιαίτερα αν άνοιγες θέμα με τίτλο "Διαφορά μαγείας και προσευχής"...

 

Όπως εμμέσα σου είπα, μου φάνηκε ότι διαχωρίζεις την μαγεία από την προσευχή.

Ένας Χριστιανός μπορεί να προσεγγίσει αυτό που ονομάζουμε Τέχνη μέσω της πίστης του στο ένα και μοναδικό (γι' αυτόν) Θεό.

Ένας Δωδεκαθεϊστής μέσω της πίστης του στο Δωδεκάθεο.

Ένας Βουδιστής... μπλα μπλα μπλα

Ένας άθεος μέσω της πίστης του στον άνθρωπο.

 

Πάντου (όπως βλέπεις) υπάρχει η πίστη σε κάτι. Πίστη. Και πως αυτή εξωτερικεύεται? Μέσω της προσευχής. Η προσευχή λοιπόν είναι η οδός για να φτάσουμε στην Τέχνη. (Ότι και αν σημαίνει "προσευχή" για τον καθένα)

Δεν νομίζω λοιπόν πως υπάρχει διαφορά πίστης με Τέχνη.

 

Άρα με την προσευχή μπορείς να ζητήσεις από τον/τους/τις Κύριο/ους/ες ότι θες. Και αυτό είναι μαγεία.

 

(Θα ήθελα πολύ την άποψή σου...:))

Link to comment
Share on other sites

 

Ένας άθεος μέσω της πίστης του στον άνθρωπο.

 

Πάντου (όπως βλέπεις) υπάρχει η πίστη σε κάτι. Πίστη. Και πως αυτή εξωτερικεύεται? Μέσω της προσευχής. Η προσευχή λοιπόν είναι η οδός για να φτάσουμε στην Τέχνη. (Ότι και αν σημαίνει "προσευχή" για τον καθένα)

Δεν νομίζω λοιπόν πως υπάρχει διαφορά πίστης με Τέχνη.

 

Άρα με την προσευχή μπορείς να ζητήσεις από τον/τους/τις Κύριο/ους/ες ότι θες. Και αυτό είναι μαγεία.

 

 

 

 

Ο άθεος που προσεύχεται; :unsure:

Link to comment
Share on other sites

Αρχικα εχω την αναγκη να πω οτι γινονται απο παντου ευστοχα σχολια και αυτο με ευχαριστει,γιατι ετσι ειμαστε ολοι πιο κοντα ο ενας στον αλλο.Θεωρω,οτι καλα εκανε ο Ανορ και εγραψε τις πληροφοριες για το τι φημολογειται για τον Σολομωντα και ο Ουτις σχολιασε θεωρω σωστα και εκεινος.Βεβαια,ουτι,συμφωνω σε κατι που ειπες"κακο οχι γιατι το λεει το βιβλιο,αλλα επειδη ειναι κακο το λεει το βιβλιο".Ναι,θεωρω οτι το ιδιο συμβαινει οπως λες και με το Δευτερονομιο.Για να φυγουμε ,ομως,απο το Δευτερονομιο και να διευκολυνθουμε θα πω,οπως και θα συμφωνησεις πιστευω ουτι, οτι και στην καινη Διαθηκη σε πολλα σημεια γινεται εμμεσως πλην σαφως κατηγορηματικα-συγκεκριμενα νυξη κατα της μαγειας,αλλα παραμενω σταθερος στην παραπανω δικια σου προταση.

Sucore και εγω μαζι σου θαυμαζω την ελληνικη φιλοσοφια και ιστορια,εξαλλου καθε ανθρωπος των γραμματων εχει την ιδια αποψη.Εγω,βεβαια,δεν θα τα εβαζα σε αντιθεση θρησκεια και ελληνικη φιλοσοφια,και εξηγουμαι.Σημερα,μετα απο τοσσους αιωνες εχουν γινει ενα.Ο χριστιανισμος ειναι πια εξ ολοκληρου ελληνικος.Ποσοι Αγιοι ειναι Ελληνες!Ποσοι μαρτυρες!Μετα βλεπεις στο Αγιο Ορος εχουν σε τοιχογραφια τον Πυθαγορα,ενω πολλοι Αγιοι,οπως ο Μεγας Βασιλειος,Ιωαννης ο Χρυσοστομος ησαν λαμπροι διδασκαλοι ελληνικης φιλοσοφιας και Μαρτυρες του Ιησου Χριστου.Ετσι, το βλεπω το θεμα.Εσυ τι αποψη εχεις?

Μαριλενα, χαρηκα πολυ για την απαντηση σου.Θα σου δωσω απαντηση στο ερωτημα σου.Για τους χριστιανους η προσευχη ειναι μια πραξη αγαπης προς το Θεο,δοξολογιας και τελες αιτησης βοηθειας.Ενας χριστιανος καποια στιγμη μεσω της προσευχης αισθανεται πλημμυρισμενος απο την αγαπη του Χριστου και δεν ζηταει τποτα πια.Αρχικα,επικοινωνει με το Θεο ,οπως θα μιλουσε με τον πατερα του,και εκεινος δινει οχι αυτο που εμεις θεωρουμε σωστο,αλλα αυτο που ειναι πραγματικα καλο.Στην προσευχη δεν υπαρχει εγω,υπαρχει ταπεινωση-αγαπη στο θειο.Αντιθετα,στη μαγεια ζητας για την ικανοποιηση του εγωισμου,ακομα και αν φαινομενικα το κανεις προς ωφελεια των αλλων.Τελος,νιωθω οτι πρεπει να πω και τουτο.Καθε μαγεια νικηθηκε απο την προσευχη.Και μεγαλοι μαγοι αλλοι νικηθηκαν και αλλοι αρνηθηκαν την μαγεια και μαρτυρησαν για τον Χριστο,οπως επι παραδειγματι ο Αγιος Κυπριανος,

Μινερβα, ο αθεος θεωρει οτι δεν εχει την αναγκη να προσευχηθει,μεχρι που παρατηρει οτι παντα καπου προσευχοταν,γιατι προσευχη λεει η εκκλησια μας ειναι ακομα και να συζητας η να σκεφτεσαι για τον Θεο.

Να με συγχωρειται για το μακροσκελες του λογου,ηθελα να απευθυνθω σε ολους και οσο ηδυναμην λακωνισα :)

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα κι απο μένα!!

...

Για τους χριστιανους η προσευχη ειναι μια πραξη αγαπης προς το Θεο,δοξολογιας και τελες αιτησης βοηθειας.Ενας χριστιανος καποια στιγμη μεσω της προσευχης αισθανεται πλημμυρισμενος απο την αγαπη του Χριστου και δεν ζηταει τποτα πια.Αρχικα,επικοινωνει με το Θεο ,οπως θα μιλουσε με τον πατερα του,και εκεινος δινει οχι αυτο που εμεις θεωρουμε σωστο,αλλα αυτο που ειναι πραγματικα καλο.Στην προσευχη δεν υπαρχει εγω,υπαρχει ταπεινωση-αγαπη στο θειο.Αντιθετα,στη μαγεια ζητας για την ικανοποιηση του εγωισμου,ακομα και αν φαινομενικα το κανεις προς ωφελεια των αλλων.

....

Λοιπόν, φίλε solomon, τα κείμενα σου έχουν αρκετό ζουμάκι για σχολιασμό!

Καταρχήν, μου αρέσουν οι αντιπαραθέσεις, οι διαφωνίες, και γενικά ο διάλογος/αντίλογος! Και θεωρώ ανούσιο να λέει κάποιος κάτι κι οι υπόλοιποι να συμπληρώνουν "Ναι, συμφωνώ...". Αυτό σαν παρένθεση, προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης!

 

Προς στιγμήν δεν τάσσομαι υπέρ/κατά ούτε του Χριστιανισμού, ούτε της Τέχνης.

Αλλά προσωπικά διαφωνώ εν μέρη στον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη μαγεία και την προσευχή.

Και θα εξηγήσω αμέσως γιατί.

 

Καταρχήν, θεωρώ οτι είναι τουλάχιστον παράδοξο κάποιος που εξασκεί την Τέχνη, να μην πιστεύει σε κάποια Ανώτερη/Θεία Δύναμη. Οπότε βάζω στην άκρη τους Άθεους, προς το παρόν.

 

Λες λοιπόν:

Για τους χριστιανους η προσευχη ειναι μια πραξη αγαπης προς το Θεο,δοξολογιας και τελες αιτησης βοηθειας
Το ίδιο και για τους εξασκούντες την Τέχνη. Κι εκείνοι εκδηλώνουν την αγάπη τους προς το Θείο, κι όχι μόνο αυτό! Εξασκώντας την Τέχνη, προσπαθούν να το ευχαριστήσουν, να συντονιστούν με αυτό, να το αισθάνθούν, να το κατανοήσουν, να το φέρουν κοντά! Κι όλα αυτά γιατί πραγματικά απολαμβάνουν τη διαδικασία.

 

Επίσης, λες:

Αρχικα,επικοινωνει με το Θεο ,οπως θα μιλουσε με τον πατερα του,και εκεινος δινει οχι αυτο που εμεις θεωρουμε σωστο,αλλα αυτο που ειναι πραγματικα καλο.Αρχικα,επικοινωνει με το Θεο ,οπως θα μιλουσε με τον πατερα του,και εκεινος δινει οχι αυτο που εμεις θεωρουμε σωστο,αλλα αυτο που ειναι πραγματικα καλο.
Δυό σχολιάκια πάνω σε αυτό.

1ον. Ο εξασκών την Τέχνη μπορεί να έχει ακόμη πιο κοντά κι απο πατέρα του τον Θεό, γιατί είναι απαλλαγμένος απο τον φόβο του αυστηρού-πατέρα-Θεού, του πατέρα-Θεού-τιμωρού, του πατέρα-Θεού-που-ντρέπεται-να-αντικρύσει. Επίσης, δεν λατρεύει το Θεό περιμένοντας κάποιο αντάλλαγμα..

2ον. Το αν ο Θεός δίνει αυτό που είναι πραγματικά καλό...είναι αρκετά αμφιλεγόμενο. Γιατί ένας Θεός που δίνει αυτό που είναι πραγματικά καλο, να δίνει δυστυχία, πόνο, πολέμους, αρρώστιες, πείνα, θάνατο σε αθώους και μικρά παιδάκια? Τροφή για σκέψη, για το αν ο Θεός δίνει κάτι τελικά...

(Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Θεός δεν δίνει τίποτα.. τα πάντα εξαρτώνται απο το πόσο θέλει ο άνθρωπος να συμβούν)

 

 

Τέλος, λες:

Στην προσευχη δεν υπαρχει εγω,υπαρχει ταπεινωση-αγαπη στο θειο.Αντιθετα,στη μαγεια ζητας για την ικανοποιηση του εγωισμου,ακομα και αν φαινομενικα το κανεις προς ωφελεια των αλλων.
Όσο για τις αιτήσεις βοήθειας που ανέφερες πριν, πάλι κατα την προσωπική μου άποψη, όταν ζητάς κάτι, απ' όπου και να το ζητήσεις, είναι το ίδιο πράγμα. Τόσο οι χριστιανοί, όσο και οι μάγοι θέλουν παρόμοια πράγματα.

 

 

Η διαφορά τους είναι οτι οι μεν ασκούν τη μαγεία ασυνείδητα, ενώ οι άλλοι συνειδητά.

Κι επειδή ίσως υπάρξουν αντιδράσεις, θα γίνω πιο σαφής:

Είναι ή δεν είναι μαγεία να θυμιάζεις/λιβανίζεις κάθε τόσο το χώρο σου ώστε να τον "καθαρίσεις"/"καθαγιάσεις"?

Είναι ή δεν είναι μαγεία να ανάβεις ένα κερί/ένα καντήλι ενώ προσεύχεσαι στο Χριστό με όλο σου το είναι, ώστε να πραγματοποιηθεί κάποια επιθυμία σου?

Είναι ή δεν είναι μαγεία να μεταλαμβάνεις τη Θεία Κοινωνία, που ουσιαστικά είναι ψωμί και κρασί, αλλά να αισθάνεσαι πραγματικά οτι έχεις γίνει ένα με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού?

 

Αν κάποιος υποστηρίξει οτι όλες αυτές οι πράξεις δεν περιέχουν μαγεία, τότε ούτε η Τέχνη περιέχει μαγεία, ούτε οι μάγοι είναι μάγοι και δεν υπάρχει ούτε Θεός....Και τα ισοπεδώσαμε όλα.

Link to comment
Share on other sites

ο ντουρκχαιμ και η θρησκειολογικη σχολη του βελχαουσεν θετουν το ερωτημα ποιο μεγεθος προηγειται του αλλου? η θρησκεια η η μαγεια γιατι και η θρησκεια εχει "μαγικα¨" χαρακτηριστικα και η μαγεια θρησκευτικα

απο αυτο προκυπτει και ο εντονος ανταγωνισμος τους???

Ο ανταγωνισμός είναι μάλλον υστερότερο φαινόμενο, ούτε είναι σίγουρο "ποιο" προηγήθηκε. Θα μπορούσαν να είναι παράλληλες παραδόσεις κάποιου μαγικοθρησκευτικού συνεχούς.

Εκείνο μέσα σ' όλα αυτά που σχετίζεται άμεσα με το "κακό" όνομα της μαγείας στην κοινωνία και τη θρησκεία είναι ότι

1. πραγματικά έχει χρησιμοποιηθεί (και συνεχίζει να χρησιμοποιείται) για ιδιοτελείς και καμιά φορά κακόβουλους σκοπούς.

2. από πολύ νωρίς χρησιμοποιήθηκε για απάτες, αλλά και άλλα χειρότερα και η διαφορά μάγου-μάγου και μάγου-απατεώνα είναι ενός είδους που η κοινωνία αδυνατεί να ξεχωρίσει. Από εκεί προήλθε το μάγος=ταχυδακτυλουργός, το αγύρτης (αρχικά είδος περιπλανώμενου μάγου-ιερέα-θεραπευτή)= απατεώνας κτλ. Αρχικά στοιχεία αυτής της αποστροφής έχει και η Ιλιάδα, δες όπου μιλά για ονειροπόλους και θεοπρόπους - δεν μιλά πάντα θετικά, και η Οδύσσεια (Κίρκη*).

3. Ένα μέρος της πραγματικά ασχολείται με επικλήσεις αμφίβολης προέλευσης ή κακόβουλων δυνάμεων/πνευμάτων.

4. Το μυστηριώδες (ειδικότερα στη "γυναικεία" μαγεία*, καθώς οι γυναίκες ήταν έτσι κι αλλώς "σφραγισμένο βιβλίο" για τις πατριαρχικές εξουσίες που άρχισαν να κυριαρχούν στον πλανήτη κάπου 4-5 χιλιάδες χρόνια πριν).

Και υπάρχουν κι άλλα...

Link to comment
Share on other sites

Να το θέσουμε διαφορετικά παιδια;

 

Τι εννοεί κάποιος όταν ονομάζει μια πράξη ή ενέργεια ώς μαγική;

 

Στο μυαλό του 99.9% απο εμάς έχει περάσει οτι η σύνδεση της γίνεται με την επίκληση δαιμονίων , (κυρίως της τρίτης ιεραρχίας) και σχετίζεται με πάθη/πόθους και επιθυμίες "ανίερες" κατά την σημερινή ηθική.

 

Στην πράξη , (μιλώ πάντα εκ προσωπικού) διαπίστωσα οτι όντως κάνεις επίκληση σε κάτι που δεν ανήκει σε αυτό που λέμε "φωτεινός κόσμος".

 

Στην ουσία όμως, η λέξη μαγεία, εκφράζει κάτι πολύ περισσότερο απο μια επίκληση σε κάποια δύναμη , μέσα σε κύκλο ή πεντάλφα ή το άστρο του Δαβίδ μέσω κάποιας ιεροτελεστίας.

 

Η λέξη μαγεία, εκφράζει στο σύνολο την ανθρώπινη παρουσία και εκείνο που την συνοδεύει. Εκέινο που δεν μπορούμε να δούμε με ορατό μάτι και τετράγωνη λογική.

 

Την πνευματική αύρα, την θετική ενέργεια, την δύναμη της Πίστης αν θέλετε.

 

Και κάπου εκεί αρχίζουν και συγχέονται τα πράγματα.

 

Η δέηση-προσευχή προς τον Θεό , δεν είναι μαγεία καταρχάς. Είναι ενας τρόπος διαλογισμού που ηρεμεί το πνεύμα και δεν αποζητά αντίτιμο ή κάτι άλλο σαν κερδος.

 

Το άναμα κεριού και το λιβάνισμα, είναι μια τελετή εξαγνισμού όντως. Αλλά οχι ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΥ.

Στην μαγεία, αν θυμάμαι καλά , ανάλογα την τέχνη, ακολουθείς μια ανάλογη διαδικασία, με πλύσιμο , αρώματα κτλ. Αυτή είναι τεχνική εξαγνισμου.

 

Τίποτα μαγικό δεν περιέχεται σε αυτές τις τεχνικές. Είναι απλά μια προετοιμασία όπως και το να κάνεις μπάνιο για να πάς σε μια "τρυφερή" συνάντηση. Ο τελικός σκοπός μόνο αλλάζει.

 

Στην σκοτεινή μαγεία αυτό που συνήθως μαθαίνει κάποιος , είναι πως κάθε επίκληση/ξόρκι έχει και το αντίτιμο του.

Στο αντίστοιχο κομμάτι η προσευχή προς τον Θεό/Αλλάχ/12Θεο κτλ.... ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΤΙΜΟ... είναι αίτηση προς το Θείο χωρίς παρενέργειες.

 

Η οπτική λοιπόν γωνία μπορεί να διαφέρει σε κάθε περίπτωση , αλλά σε καμία συνθήκη δεν πρέπει να "τσουβαλιάζονται" αυτά τα δύο.

Link to comment
Share on other sites

Η δέηση-προσευχή προς τον Θεό , δεν είναι μαγεία καταρχάς. Είναι ενας τρόπος διαλογισμού που ηρεμεί το πνεύμα και δεν αποζητά αντίτιμο ή κάτι άλλο σαν κερδος
Για ποια προσευχή μιλάς Anor ?

Φαντάζομαι όχι για την προσευχή του τυπικού προσευχόμενου Χριστιανού κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί. Η οποία πάνω κάτω αποτελείται απο το Πάτερ Ημών κ μέτα το "Θεέ μου σε παρακαλώ, έχε καλά τον τάδε, την τάδε, τους τάδε [..παράθεση μελών της οικογένειας..], τους φίλους μου [..παράθεση ονομάτων..] και τα πρόσωπα που αγαπώ, φώτιζε και φύλαγε μας"...Δι' ευχών ..κλπ

Διότι εδώ ζητάς κάτι.

Link to comment
Share on other sites

Για να φυγουμε ,ομως,απο το Δευτερονομιο και να διευκολυνθουμε θα πω,οπως και θα συμφωνησεις πιστευω ουτι, οτι και στην καινη Διαθηκη σε πολλα σημεια γινεται εμμεσως πλην σαφως κατηγορηματικα-συγκεκριμενα νυξη κατα της μαγειας,αλλα παραμενω σταθερος στην παραπανω δικια σου προταση.

 

Έχω σχηματίσει μια άποψη αλλά είναι καλή ευκαιρία για σχολιασμό...

Νύξεις κατά τις μαγείας...

Για μένα μαγεία = δύναμη... ανυπολόγιστης αξίας.

Όποιος κατέχει αυτή τη δύναμη αυτομάτως αποκτά εξουσία... Ποιοί είχαν εξουσία εκείνα τα χρόνια;

 

Εγω,βεβαια,δεν θα τα εβαζα σε αντιθεση θρησκεια και ελληνικη φιλοσοφια,και εξηγουμαι.Σημερα,μετα απο τοσσους αιωνες εχουν γινει ενα.Ο χριστιανισμος ειναι πια εξ ολοκληρου ελληνικος.Ποσοι Αγιοι ειναι Ελληνες!Ποσοι μαρτυρες!Μετα βλεπεις στο Αγιο Ορος εχουν σε τοιχογραφια τον Πυθαγορα,ενω πολλοι Αγιοι,οπως ο Μεγας Βασιλειος,Ιωαννης ο Χρυσοστομος ησαν λαμπροι διδασκαλοι ελληνικης φιλοσοφιας και Μαρτυρες του Ιησου Χριστου.Ετσι, το βλεπω το θεμα.Εσυ τι αποψη εχεις?

 

Που το στηρίζεις αυτό; Το σήμερα εννοώ...

 

Μαριλενα...

 

Νιώθω πλήρως καλυμένη από την Oneiromantis :cheerful:

 

Μινερβα, ο αθεος θεωρει οτι δεν εχει την αναγκη να προσευχηθει,μεχρι που παρατηρει οτι παντα καπου προσευχοταν,γιατι προσευχη λεει η εκκλησια μας ειναι ακομα και να συζητας η να σκεφτεσαι για τον Θεο.

 

Συγνώμη... καταρρίπτεις τον αθεϊσμό τώρα? :unsure:

 

_________________________

Πέραν τούτου νομίζω ότι έκανα λάθος στον όρο... μάλλον εννοούσα ουμανιστής... (γιατί μίλησα για άνθρωπο ενώ έγραφα για αθεϊσμο :wacko: ... τέσπα... ελπίζω να καταλάβατε...)

 

Και με βοήθησε αυτή η ερώτηση να καταλάβω το λάθος...

Ο άθεος που προσεύχεται; :unsure:

(στην οποία όπως καταλαβαίνετε δεν έχω απάντηση....)

Link to comment
Share on other sites

Oneiromantis....

 

Σαφώς και ζητάς κάτι... αλλά εδώ είναι και το αντίθετο με την μαγεία...

δεν υπάρχει αντίτιμο να πληρώσεις.

 

Στην μαγεία κάθε επίκληση , (μιλάμε για ξόρκια και εκπλήρωση επιθυμιών έτσι; ) φέρει σχεδόν πάντοτε ενα αντίτιμο που πρέπει να "πληρώσεις" προσωπικά για να εκπληρωθεί η επιθυμία σου.

 

Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στην προσευχή. Αρκεί να Πιστεύεις. Κάτι που δεν ισχύει στην Μαγεία, όπου πρέπει να παραδώσεις κάτι για να εκπληρωθεί η επίκληση/επιθυμία σου. Είναι κοινώς ενα "νταραβέρι" όπως το αποκαλώ εγώ.

 

Marilena...

 

η προσωπική μου διαπίστωση για τον "αθεισμό" είναι ενα παράδοξο. Εκείνος που δεν πιστεύει πουθενά, ουσιαστικά πιστεύει στον ίδιο του τον εαυτό ή αν θες καλύτερα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος όμως, σαν υλική παρουσία, δεν αποτελεί την υπέρτατη δύναμη που δημιούργησε ή έχει σε τάξη αν θες το Σύμπαν. Που με την σειρά του περικλείει τον άνθρωπο σαν μέρος του.

Ο Άνθρωπος ναι μεν έχει δυνάμεις που μπορεί να μην γνωρίζουμε αλλά το σίγουρο είναι οτι δεν είναι υπερφυσικό όν. Αυτό οδηγεί απο μόνο του , στο οτι το Σύμπαν δημιουργήθηκε απο σύμπτωση;

Την ίδια στιγμή που η αρμονία και η μαθηματική του συνοχή, αποδεδειγμένα απο πολύ ανώτερα μυαλά απο τα δικά μας, διά αξιώματος απαλοίφουν την σύμπτωση;

 

Άρα κάτι μεσολάβησε και δημιουργήθηκε;... Μια ανώτερη δύναμη μήπως;.... άρα κάτι ανώτερο υπάρχει απο τον άνθρωπο;... Και αν λάβεις υπόψιν οτι η Γαία είναι μόνο για την φύση του δικού μας πλανήτη, αυτό αφήνει σαν μόνη πιθανότητα μια υπέρτατη κοσμική δύναμη που μπορει να ονομάζεται απο Θεός μέχρι και "Κεφτεδάκι" (αδιάφορη η ονομασία); ...δηλαδή ο αθεϊσμός στην ουσία σφάλει ή αν θες καλύτερα δεν έχει σταθερά και λογικά επειχηρήματα!

 

Μήπως λέω εγώ τώρα, ο αθεϊσμός (που δικαίωμα του καθενός να τον τηρεί) είναι μια ακόμα εκδήλωση του ανθρώπου , τόσο εγωιστική που να θεωρεί πως όλο το σύμπαν περιστρέφεται γύρω του; Άλλωστε δεν θα είναι και η πρώτη φορά που θεωρούμε πως ο μικροκοσμος της ανθρωπότητας είναι το κυρίαρχο στοιχείο, στον κόσμο, ενώ στην πραγματικότητα, είναι ενέργεια και μόρια άνθρακα.

Link to comment
Share on other sites

Σαφώς και ζητάς κάτι... αλλά εδώ είναι και το αντίθετο με την μαγεία...δεν υπάρχει αντίτιμο να πληρώσεις.Στην μαγεία κάθε επίκληση , (μιλάμε για ξόρκια και εκπλήρωση επιθυμιών έτσι; ) φέρει σχεδόν πάντοτε ενα αντίτιμο που πρέπει να "πληρώσεις" προσωπικά για να εκπληρωθεί η επιθυμία σου.
Φίλε Anor, έχεις ακουστά τα "τάματα"?
Link to comment
Share on other sites

Marilena...

 

η προσωπική μου διαπίστωση για τον "αθεισμό" είναι ενα παράδοξο. Εκείνος που δεν πιστεύει πουθενά, ουσιαστικά πιστεύει στον ίδιο του τον εαυτό ή αν θες καλύτερα στον άνθρωπο.

Αυτό το σημείο είναι που με μπερδεύει...

Αυτός που πιστεύει στον άνθρωπο δεν ονομάζεται ουμανιστής?

 

Την ίδια στιγμή που η αρμονία και η μαθηματική του συνοχή, αποδεδειγμένα απο πολύ ανώτερα μυαλά απο τα δικά μας, διά αξιώματος απαλοίφουν την σύμπτωση;

Άρα κάτι μεσολάβησε και δημιουργήθηκε;... Μια ανώτερη δύναμη μήπως;.... άρα κάτι ανώτερο υπάρχει απο τον άνθρωπο;... Και αν λάβεις υπόψιν οτι η Γαία είναι μόνο για την φύση του δικού μας πλανήτη, αυτό αφήνει σαν μόνη πιθανότητα μια υπέρτατη κοσμική δύναμη που μπορει να ονομάζεται απο Θεός μέχρι και "Κεφτεδάκι" (αδιάφορη η ονομασία); ...δηλαδή ο αθεϊσμός στην ουσία σφάλει ή αν θες καλύτερα δεν έχει σταθερά και λογικά επειχηρήματα!

Μήπως λέω εγώ τώρα, ο αθεϊσμός (που δικαίωμα του καθενός να τον τηρεί) είναι μια ακόμα εκδήλωση του ανθρώπου , τόσο εγωιστική που να θεωρεί πως όλο το σύμπαν περιστρέφεται γύρω του; Άλλωστε δεν θα είναι και η πρώτη φορά που θεωρούμε πως ο μικροκοσμος της ανθρωπότητας είναι το κυρίαρχο στοιχείο, στον κόσμο, ενώ στην πραγματικότητα, είναι ενέργεια και μόρια άνθρακα.

 

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο :)

Και ναι τα επισχειρήματά σου μου φαίνονται απολύτως λογικά...

Αλλά ως ένα σημείο...

Στην ερώτηση πριν το σύμπαν τι? Ψάχνω απάντηση και αυτός είναι ένας από τους λόγους που βρέθηκα εδώ...

Αλλά δυστυχώς (για μένα) δεν μπορώ να δεχθώ αυτή την "ανώτερη ύπαρξη" γιατί για να υπάρχει σημαίνει ότι δημιουργήθηκε... πως όμως?

 

(Είμαι τρελά μπερδεμένη και ελπίζω να φαίνεται... :headb:)

Link to comment
Share on other sites

"Στην μαγεία κάθε επίκληση , (μιλάμε για ξόρκια και εκπλήρωση επιθυμιών έτσι; ) φέρει σχεδόν πάντοτε ενα αντίτιμο που πρέπει να "πληρώσεις" προσωπικά για να εκπληρωθεί η επιθυμία σου."

 

ποιο ειναι το αντιτιμο ομως???

Link to comment
Share on other sites

Τα αντίτιμα είναι τόσο υλικά όσο και μη υλικά.

 

Στη μαγεία, ο χρόνος σου, η ενέργεια σου, το λιβάνι που θα κάψεις, το κερί που θα ανάψεις, το κρασί που θα κάνεις χοή είναι πιθανά "αντίτιμα"..

 

Όπως και στο Χριστιανισμό, όταν τάζεις κάτι για να εκπληρωθεί κάποια χάρη, αυτό μπορεί να είναι μια φανουρόπιτα, μία λαμπάδα, να ανεβείς γονατιστός τα σκαλιά στην Τήνο, να πας να προσκυνήσεις στο Αγ. Όρος, να βαφτίσεις Μαρία το πρώτο σου παιδί, ή να κρεμάσεις χρυσαφικά και κοσμήματα στη Θαυματουργή εικόνα του Αγίου που ζητάς την χάρη..

 

Και μια ιστορία λίγο πολύ γνωστή!...

...Ο Ιωακείμ και η Άννα είχαν γεράσει άτεκνοι. Παρακαλούσαν νύχτα μέρα τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί, και έκαναν τάμα να του το αφιερώσουν. Έτσι γεννήθηκε η Μαρία. Για να εκπληρώσουν το τάμα τους, όταν το παιδί έγινε τριών χρονών το πήγαν στο Ναό και το παρέδωσαν στον ιερέα Ζαχαρία...

 

 

Πάντα υπάρχει ένα αντίτιμο που πρέπει να πληρώσεις. Το θέμα είναι οτι αν δεν είσαι διατεθιμένος να το πληρώσεις, καλύτερα να μη ζητήσεις...

Link to comment
Share on other sites

"Στην μαγεία κάθε επίκληση , (μιλάμε για ξόρκια και εκπλήρωση επιθυμιών έτσι; ) φέρει σχεδόν πάντοτε ενα αντίτιμο που πρέπει να "πληρώσεις" προσωπικά για να εκπληρωθεί η επιθυμία σου."

 

ποιο ειναι το αντιτιμο ομως???

Πες μου την επιθυμια σου..

Αυταα

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...