Jump to content

αυταπατες


Recommended Posts

Καλέ μου φίλε,

... οι άλλοι δέν σού φταίνε! Μήν τούς τραβάς λοιπόν στόν βυθό σου.

... Οπως δέν φταίς κι εσύ. Αργοτερα, αν τά καταφέρεις, άν δόσεις μιά, πιάνοντας πάτο, κι ανεβείς, θά είσαι καλά.

Καλή επιτυχία

 

Γιατί επηρεάζονται οι άλλοι από τις δικές σου αυταπάτες;

ή

Πως επηρεάζονται οι άλλοι από τις δικές σου αυταπάτες;

Link to comment
Share on other sites

name='Minerva' date='Dec 2 2006, 01:13 PM' post='41895']

 

Τώρα το έθεσες πολύ - πολύ καλύτερα Avaris. Δεν τίθεται λοιπόν ερώτημα για το να έχουμε αυταπάτες, έχουμε όλοι μας. Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να τις εξαφανίσει κανείς από τη ζωή του, δεν ξέρω καν αν έχει νόημα όταν όλη μας η ζωή και οι αξίες μας είναι δομημένες πάνω τους. Και στο κάτω - κάτω της γραφής για καποιον άλλον αυτό που εσύ εδώ περιγράφεις ως αυταπάτη είναι το υπέρτατο νόημα της ύπαρξής του.

 

Οι αυταπάτες είναι για όλους το υπέρτατο νόημα της ύπαρξής τους. Σε αυτές στηρίζονται για να κάνουν τα πάντα. Άλλωστε, μέχρι να τις συνειδητοποιήσεις ως τέτοιες "Δεν είναι αυταπάτες" και κανείς δεν δικαιούται να τις χαρακτηρίσει ως τέτοιες. Για τον άλλον που τις "πιστεύει" είναι φιλοσοφικές βάσεις και πολύ σοβαρές μάλιστα, είναι η ζωή του. Σε αυτές τις βάσεις στηρίζει όλη του την "ενέργεια" και "δραστηριότητα". Και καλά κάνει και τις πιστεύει, αφού στη "φάση" που διέρχεται του είναι πολύτιμες ως "στήριγμα"...

 

Εαν και εφόσον τις "συνειδητοποιήσει" ως "αυταπάτες" ακόμη και ως αναλαμπή, εκεί αρχίζει το "μαρτύριο"....η "προσωπική μάχη"...

Και ναι, όταν είσαι "έτοιμος"..."εξαφανίζονται"....

 

Κάποιος που δεν αρκείται στο παραπάνω "σετάκι" για να νιώθει ευτυχισμένος και πλήρης νοήματος μια καλή αρχή είναι να νιώθει τις αναλαμπές που περιγράφεις ......

 

Να μην το εύχεσαι σε κανέναν να το "δει" πριν της "ώρας" του....γιατί τότε δεν θάναι "δώρο", θάναι "κατάρα"...

 

....εαν είναι "έτοιμος", τότε ναι οι "αναλαμπές της αυταπάτης" είναι μια "καλή αρχή".... .και "θείο δώρο"...

 

 

.......και σε διαβεβαιώ, με την πείρα των τριών τελειωτικών αποχαιρετισμών (θανάτων) κοντινών μου προσώπων σε 14 μήνες, ότι δε χρειάζεται κανείς να ανακράζει τπτ εν χορώ για να κατανοήσεις πόσες αυταπάτες τρέφουμε όλοι καθημερινώς.

 

...ο άνθρωπος που είναι "πλήρως εγκλωβισμένος" στα "γρανάζια" του "εξωτερικώς και υλικώς σκέπτεσθαι και πράττειν" καταλαβαίνει μόνον απο "σοκ" (....συναισθηματικά, ψυχολογικά, πνευματικά....) μόνον έτσι δημιουργούνται οι απαραίτητες "ρωγμές" στην υλιστική κοσμοθεωρία του, την φιλοσοφία του και κυρίως "αποσυνδέεται απο το υλικό παρόν"....

 

....διαφορετικά, εξακολουθεί να θεωρεί τις "αυταπάτες" ως την "μόνη πραγματικότητα"...μέχρι τουλάχιστον να "νοιώσει την ανάσα του θανάτου"...είτε απο "γηρατειά" είτε απο "άλλη αιτία"...

 

Να σημειώσω, δε, ότι αυταπάτη είναι και η εντύπωση ότι μερικές ώρες διαλογισμού την εβδομάδα μας εξιλεώνουν για όλα όσα κάνουμε καθημερινά που μπορεί να αντιτίθενται στον βαθύτερο εαυτό μας.

 

Όπως μια μικρή "αναλαμπή της αυταπάτης" είναι μια "καλή αρχή"....έτσι και "μερικές ώρες διαλογισμού" είναι επίσης μια "καλή αρχή"....

Link to comment
Share on other sites

name='Minerva' date='Dec 2 2006, 01:13 PM' post='41895']

 

 

...ο άνθρωπος που είναι "πλήρως εγκλωβισμένος" στα "γρανάζια" του "εξωτερικώς και υλικώς σκέπτεσθαι και πράττειν" καταλαβαίνει μόνον απο "σοκ" (....συναισθηματικά, ψυχολογικά, πνευματικά....) μόνον έτσι δημιουργούνται οι απαραίτητες "ρωγμές" στην υλιστική κοσμοθεωρία του, την φιλοσοφία του και κυρίως "αποσυνδέεται απο το υλικό παρόν"....

 

Όπως μια μικρή "αναλαμπή της αυταπάτης" είναι μια "καλή αρχή"....έτσι και "μερικές ώρες διαλογισμού" είναι επίσης μια "καλή αρχή"....

 

Δεν είμαι σίγουρη για το πρώτο. Έγκειται αποκλειστικά στην προσωπική πορεία ενός ανθρώπου. Γνωρίζω για παράδειγμα ανθρώπους που υπήρξαν θρησκευόμενοι με την συμβατική έννοια (την κενή νοήματος για πολλούς από εμάς) και ένα τραυματικό γεγονός αντί να τους κάνει να εμβαθύνουν στην πνευματικότητα τους έστρεψε προς τον απόλυτο υλισμό. Πιστεύω ότι καποιες στιγμές όλοι οι άνθρωποι αμφισβητούν τη ζωή τους και αναρωτιούνται τι θα είχε συμβεί αν άλλαζαν κάτι. Ομως κάθε ενσυνείδητη μεταβολή χρειάζεται κουράγιο, ενώ η έκβασή της είναι αβέβαιη. Έτσι αυτή η κρίσιμη καμπή που πολλούς από εμάς θα οδηγούσε σε περισυλλογή, κάποιους άλλους μπορεί να τους οδηγεί σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.

 

Με το τελευταίο που γράφεις, για το διαλογισμό, συμφωνώ - εφόσον δεν θεωρείται πανάκεια.

Link to comment
Share on other sites

name='Minerva' post='41980' date='Dec 4 2006, 01:09 AM']

 

Δεν είμαι σίγουρη για το πρώτο. Έγκειται αποκλειστικά στην προσωπική πορεία ενός ανθρώπου.

 

Σίγουρα δεν μπορείς να επιβάλλεις σε κάποιον την "αλλαγή Συνειδητότητας"....

Ούτε έχεις δικαίωμα άλλωστε....

Μπορείς όμως να του δώσεις "ερεθίσματα"....πχ εαν πας έναν/μια έφηβο (ή και μικρότερο) στο ΚΑΤ (για να καταλάβει τι παθαίνεις άμα καρφωθείς χωρίς κράνος, μπότες και θώρακες στην άσφαλτο ή απλώς σε ένα μπαρπριζ) για να καταλάβει πως η ζωή δεν είναι Χόλιγουντ και πως είσαι ένα βήμα απο την αναπηρία ή τον θάνατο, του ανοίγεις με "οδυνηρό" τρόπο μια "ρωγμή" στην τωρινή "συνειδητότητά" του....

 

Αντίστοιχα, εαν το βάλεις να περιποιηθεί τραυματισμένα ζώα....και πάλι του προκαλείς μια "ρωγμή"...

 

Εαν απο τη μια το σπρώξεις πχ μόνον στις Χρηματιστηριακές σπουδές και αμελήσεις να του δώσεις πολύπλοκη παιδεία απο παιδί, ώστε να ανοίξουν ταυτόχρονα όλοι οι ορίζοντές του, τότε του στέρησες την ευκαιρία να ανοίξουν πολλές "ρωγμές" μαζί....

 

Η προσωπική πορεία του ανθρώπου μπορεί να "βοηθηθεί" (όχι να επιβληθεί) , δεν είναι και τόσο "μόνη"...

 

 

Γνωρίζω για παράδειγμα ανθρώπους που υπήρξαν θρησκευόμενοι με την συμβατική έννοια (την κενή νοήματος για πολλούς από εμάς) και ένα τραυματικό γεγονός αντί να τους κάνει να εμβαθύνουν στην πνευματικότητα τους έστρεψε προς τον απόλυτο υλισμό.

 

Ακόμη κι αυτοί, μόλις νοιώσουν να πλησιάζει ο θάνατός τους θα μεταστραφούν και πάλι....

 

 

Πιστεύω ότι καποις στιγμές όλοι οι άνθρωποι αμφισβητούν τη ζωή τους και αναρωτιούνται τι θα είχε συμβεί αν άλλαζαν κάτι. Ομως κάθε ενσυνείδητη μεταβολή χρειάζεται κουράγιο, ενώ η έκβασή της είναι αβέβαιη. Έτσι αυτή η κρίσιμη καμπή που πολλούς από εμάς θα οδηγούσε σε περισυλλογή, κάποιους άλλους μπορεί να τους οδηγελι σε αυτοκατσατροφικές συμπεριφορές.

 

Το πρώτο σύμπτωμα , ούτως ή άλλως είναι η "μελαγχολία" (ή ακόμη και η καταθλιπτική συμπεριφορά) σε όλους. Εαν το "ζει", σημαίνει πως "έφτασε" η ώρα της "ρωγμής του χρόνου"....έχει μια ευκαιρία μπροστά του...

Το αν θα την εκμεταλλευτεί είναι στο χέρι του.....

 

 

Με το τελευταίο που γράφεις, για το διαλογισμό, συμφωνώ - εφόσον δεν θεωρείται πανάκεια.

 

Στην αρχή όλα ως πανάκεια τα νοιώθουμε...ο ενθουσιασμός του Νεοφώτιστου....δεν είναι κακό...αυτός ο ενθουσιασμός άλλωστε είναι το καύσιμο για να πάει παραπέρα...φαντάσου να μην το θεωρούσε ως πανάκεια...για ποιό λόγο τότε να θυσιάσει όλα αυτά τα γνώριμα υλιστικά που ήξερε για να αφιερώσει χρόνο σε κάτι "νέο" και "αναπόδεικτα θετικό"?

 

Στην πορεία θα ανακαλύψει τους "ορθούς λόγους", και τις "ορθές πράξεις" και στην πορεία κι αυτά θα του ανατραπούνε για να ανακαλύψει κάποια άλλα and again, and again, and again...

Link to comment
Share on other sites

Και εγώ έχω αυταπάτες! Νομίζω πως είμαι... συντονηστής :blink:

 

Αυταπάτες έχουμε όλοι, το πώς τις αντιμετωπίζουμε είναι το θέμα. Για μένα οι λύσεις είναι:

1)Ένα καλό γνώσι το ευαυτό σου

2)Ένα καλό Prozak

3)Ένα καλό *γκουχ*

 

Αυτιά ^_^

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
Το τελευταιο διαστημα της ζωης μου ασχολουμε με τις αυταπατες μου,φυσικα με καθοδηγηση..

 

Φοβερό θέμα arzuna.Μπορείς να με πάρεις στον βυθό σου;

 

Αλλα αν μου πάρεις μια αυταπατη θέλω να μου δωσεις μια καινούργια.

 

Αλλιώς θα σε μισήσω.

Link to comment
Share on other sites

Θα θελα την γνωμη σας για τις αυταπατες..Αν τις αναγνωριζεται? αν βλεπεται μια η πολλες στον εαυτο σας?

αν τις βλεπεται τι κανεται γι αυτες? τις καταπολεματε? τις αποδεχεσται?

 

Ο άνθρωπος που θα δει την αυταπάτη, όπως τη λες, ούτε να την καταπολεμήσει, ούτε να την αποδεχτεί μπορεί, γιατί αυτή πλέον δεν υπάρχει.

Link to comment
Share on other sites

"Ειμαι αλητης στη χωρα των θαυματων..Ορατων αποτελεσμα Αορατων

Ειμαι αλητης στη χωρα των θαυματων...βλεπω αληθεια εμεσω οραματων"

 

Βαβυλωνα ομονυμο..

Link to comment
Share on other sites

Ο άνθρωπος που θα δει την αυταπάτη, όπως τη λες, ούτε να την καταπολεμήσει, ούτε να την αποδεχτεί μπορεί, γιατί αυτή πλέον δεν υπάρχει.

 

..είπε ο Βούδας...

 

Ευγε!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Εγρήγορση

 

Κοιμήθηκα απόψε μια νέα αυταπάτη και το πρωί ξύπνησα μέσα της.

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά συγνώμη είναι σχεδον 3 τα ξημερώματα, κάθομαι και διαβάζω τα όσα γράφεται και προσπαθώ να καταλάβω τελικά τι ειναι οι αυταπάτες...

Τι είναι η αυταπάτη; δεν ρωτάω το γιατί και το πως δεν έχουν σημασία αυτές οι 2 ερωτήσεις...

 

Δηλαδή, αν εγώ πιστεύω πως είμαι έτσι, και αλλιώς, και παρά αλλιώς αλλα στην πραγματικότητα δεν είμαι σημαίνει πως έχω αυταπάτες για τον εαυτό μου;

 

και αν δεν πιστεύω τίποτα για τον εαυτό μου; αν απλά ζω με την ύπαρξη μου όπως είναι; τότε τι σημαίνει, πως έχω και πάλι αυταπάτες για το πως είμαι γιατι μάλλον δεν ειμαι αυτο που εχω συνειδητοποιησει πως είμαι αλλά είμαι κάτι άλλο που δεν ξέρω;

:S

 

Τελικά τι είναι οι αυταπάτες;

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
Το τελευταιο διαστημα της ζωης μου ασχολουμε με τις αυταπατες μου,φυσικα με καθοδηγηση..

 

Θα θελα την γνωμη σας για τις αυταπατες..Αν τις αναγνωριζεται? αν βλεπεται μια η πολλες στον εαυτο σας?

αν τις βλεπεται τι κανεται γι αυτες? τις καταπολεματε? τις αποδεχεσται?

Μηπως τις αφομοιωνουμε και κανουμε πως δεν τις βλεπουμε γιατι αυτο βολευει?

Τι ειναι αυτο τελικα που μας κανει να τις εχουμε αναγκη?

περιμενω τις αποψεις σας

 

Η αυταπατη είναι αυτό που δεν μπορείς να αποφύγεις.

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά συγνώμη είναι σχεδον 3 τα ξημερώματα, κάθομαι και διαβάζω τα όσα γράφεται και προσπαθώ να καταλάβω τελικά τι ειναι οι αυταπάτες...

Τι είναι η αυταπάτη; δεν ρωτάω το γιατί και το πως δεν έχουν σημασία αυτές οι 2 ερωτήσεις...

 

Δηλαδή, αν εγώ πιστεύω πως είμαι έτσι, και αλλιώς, και παρά αλλιώς αλλα στην πραγματικότητα δεν είμαι σημαίνει πως έχω αυταπάτες για τον εαυτό μου;

 

και αν δεν πιστεύω τίποτα για τον εαυτό μου; αν απλά ζω με την ύπαρξη μου όπως είναι; τότε τι σημαίνει, πως έχω και πάλι αυταπάτες για το πως είμαι γιατι μάλλον δεν ειμαι αυτο που εχω συνειδητοποιησει πως είμαι αλλά είμαι κάτι άλλο που δεν ξέρω;

:S

 

Τελικά τι είναι οι αυταπάτες;

 

Αυταπατη σημαινει αυτο+απατη. Δηλαδη κοροιδευω τον ιδιο μου τον εατο. Δεν καταλαβαίνω γιατί προσπαθεις να βγαλεις απο την μυγα γαλα.

Edited by Anthropos
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...