Jump to content

Λυπηση


Recommended Posts

Εχετε λυπηθει ποτε καποιον ανθρωπο?

Εχετε πει ποτε σε καποιον σε λυπαμαι?

Αλλο ειναι η συμπαρασταση στο πονο και στη θλιψη του αλλου και αλλο να τον λυπασαι γι αυτο που ειναι,

γι αυτο που εχει γίνει ή καταντησει.

Λοιπον....

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα :) Εγω θα θελα να ρωτησω πρωτα αν εχουμε ρωτησει τον εαυτο μας αν ειναι αξιος να λυπηθει καποιον αλλο

Πολυ φοβαμε οτι αυτοι που λυπουνται τους αλλους μαλλον λυπουνται τον εαυτο τους

το εχω κανει και εγω ομως :019blush:

Link to comment
Share on other sites

Ναι εγω το εχω πει στον εαυτο μου....

οτι χειροτερο μπορείς να κανεις στον εαυτό σου..

 

το να σε λυπασε σημαίνει ότι δεν εκτιμάς τις κινήσεις σου..

λυπόμαστε τους άλλους συνήθως όταν τους χτυπάει η μοίρα..

λυπόμαστε τον εαυτό μας όταν κάνουμε λάθος κινήσεις χωρις να το καταλάβουμε και βλέπουμε τα αποτελέσματα...

 

Είναι καλύτερα λοιπόν να μην αφηνόμαστε στην μοίρα μας.. για να μην μας λυπάτε κανείς και να μην λυπόμαστε κανέναν!!

Link to comment
Share on other sites

Πρέπει να μάθουμε να εκφραζόμαστε μου φένεται... Λυπόμαστε; Τί; Βλέπουμε κάποιον που νοιαζόμαστε να πονάει: συμπονάμε. Βλέπουμε κάποιον που δεν μας νοιάζει και ιδιέτερα να πονάει το ίδιο: τον λυπόματσε, αδιαφορούμε ή/και λέμε πάλι καλά που δεν είμαστε στα παπούτσια του. Βλέπουμε κάποιον που αγαπάμε να έχει ξεπέσει: πονάμε για αυτόν και θέλουμε να βοηθήσουμε αν μπορούμε. Το ίδιο με κάποιον που δεν συμπαθούμε; Τον λυπόμαστε, τον απεχνανόμαστε, αδιαφορούμε.

 

Η λύπηση φοριέται συχνά σαν λέξη, τι εννοούμε όμως κάθε φορά; Αν "λυπόμαστε" τον εαυτό μας χαθήκαμε, γιατί τότε τον μισούμε, ή τείνουμε να τον μισήσουμε. Ας μην λυπόμαστε τον εαυτό μας. Να νευριάσουμε μαζί του, ναι, αν μας ενοχλεί κάτι σε αυτόν ή θα το αποδεχτούμε και θα το αφήσουμε ή θα το αντιμετωπίσουμε και θα το βελτιώσουμε.

 

Αυτά

 

ΥΓ. Τι διάολο... δύο πόστ μέσα σε μία μέρα/βδομάδα/μήνα... πρέπει να'μαι άρρωστος... ακόμα

Link to comment
Share on other sites

Ειναι παραξενο.

Με τη φραση τον/την/σε/ λυπαμαι δε ξερεις πως μπορει να το παρει ο αλλος.

Γιατι αλλο συμπαρασταση αλλο λυπηση.

Εγω εχω νιωσει πως ειναι και απο τοτε εχω σταματησει να λυπαμαι για τους αλλους.

Το θεωρω υποτιμητικο για μενα να λυπαμαι καποιον γιατι το εχω νιωσει πως ειναι να σε λυπουνται και ταυτοχρονα το "επιπεδο αυτων των ανθρωπων επεσε".

Γιατι ετσι και το πω δεν εχω αυτογνωσια

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι η λύπηση σαν συναίσθημα είναι κακό. Είναι σημάδι ότι νοιαζόμαστε όταν κάποιος είναι σε μία άσχημη φάση. Μπαίνουμε στην θέση του, νιώθουμε τον πόνο του, και παράλληλα ευχόμαστε να μην συνεβαινε κάτι τέτοιο ούτε σε εκείνον αλλά ούτε και σε κανέναν. Και πιστεύω ότι αυτό είναι η λύπηση να μοιραζόμαστε τον πόνο ή την άσχημη κατάσταση κάποιου. Θεωρώ επίσης ότι μπορούμε να βοηθάμε χωρίς να λυπόμαστε. Τότε δεν είναι το κίνητρό μας το συναίσθημα απλά ένα χρέος ίσως ή μία ηθική αξία.

 

Δεν έχουμε μάθει δυστηχώς να δεχόμαστε την λύπηση είτε από άλλους, είτε από τον εαυτό μας λόγω του εγωισμού και της περηφάνειας που διακατέχει σε μεγάλο βαθμό όλους μας. Μπορεί να πονάμε αλλά δεν θα ζητήσουμε βοήθεια. Και όταν κάποιος μας κοιτάξει όταν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο μας νιώσει και μας πονέσει συνήθως αρνούμαστε το χέρι βοηθείας του.

 

Θα ξεφύγω λίγο από το θέμα και θα πω ότι λόγω του εγωισμού κάποια στιγμή θα καταστραφούμε. ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΊΣ, ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι η λύπηση σαν συναίσθημα είναι κακό. Είναι σημάδι ότι νοιαζόμαστε όταν κάποιος είναι σε μία άσχημη φάση. Μπαίνουμε στην θέση του, νιώθουμε τον πόνο του, και παράλληλα ευχόμαστε να μην συνεβαινε κάτι τέτοιο ούτε σε εκείνον αλλά ούτε και σε κανέναν. Και πιστεύω ότι αυτό είναι η λύπηση να μοιραζόμαστε τον πόνο ή την άσχημη κατάσταση κάποιου. Θεωρώ επίσης ότι μπορούμε να βοηθάμε χωρίς να λυπόμαστε. Τότε δεν είναι το κίνητρό μας το συναίσθημα απλά ένα χρέος ίσως ή μία ηθική αξία.

 

Δεν έχουμε μάθει δυστηχώς να δεχόμαστε την λύπηση είτε από άλλους, είτε από τον εαυτό μας λόγω του εγωισμού και της περηφάνειας που διακατέχει σε μεγάλο βαθμό όλους μας. Μπορεί να πονάμε αλλά δεν θα ζητήσουμε βοήθεια. Και όταν κάποιος μας κοιτάξει όταν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο μας νιώσει και μας πονέσει συνήθως αρνούμαστε το χέρι βοηθείας του.

 

Θα ξεφύγω λίγο από το θέμα και θα πω ότι λόγω του εγωισμού κάποια στιγμή θα καταστραφούμε. ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΊΣ, ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.

 

 

"Δεν έχουμε μάθει δυστηχώς να δεχόμαστε την λύπηση είτε από άλλους, είτε από τον εαυτό μας λόγω του εγωισμού και της περηφάνειας που διακατέχει σε μεγάλο βαθμό όλους μας. Μπορεί να πονάμε αλλά δεν θα ζητήσουμε βοήθεια. Και όταν κάποιος μας κοιτάξει όταν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο μας νιώσει και μας πονέσει συνήθως αρνούμαστε το χέρι βοηθείας του."

 

Eχω νιωση τη λυπηση απο αποψη βοηθειας και ολων αυτων που ανεφερες την οποια "παραδεχτηκα" και ανταποκριθηκα , αλλα εχω νιωση και τη "κακια" αν μπορουσαμε να την χαρακτηρισουμε ετσι.Ισως γι αυτο εχω τοσο αρνητικη αποψη γι αυτο το θεμα.

Και οπως ειναι γνωστο συνηθως τα περισσοτερα συναισθηματα που πας αποτυπονονται ειναι τα αρνητικα γιατι αυτα κλονιζουν περισσοτερο το "συναισθηματικο μας κοσμο".

Τωρα οσων αφορα τον εγωισμο που ανεφερες δεν υπαρχει ανθρωπος που να μην ειναι εγωιστης.

Και οσο και να το αναλυσουμε το θεμα κανεις δε θα το παραδεχθει ουτε εγω θα το παραδεχθω, αλλα και να το παραδεχθω δε θα ολοκλροθω αν με καταλαβες.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ τη λέξη λύπηση τη βλέπω ως αρνητική λέξη. Προτιμώ να μου πει κάποιος ή να πω ότι "σε νιώθω" "σε καταλαβαίνω" παρά αυτό. Όχι δε το έχω πει ποτέ κι ούτε θέλω να φτάσω σε σημείο να το πω...

Link to comment
Share on other sites

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά η αδιαφορία είναι χειρότερη της λύπησης. Η λύπηση προϋποθέτει ενδιαφέρον, είτε αυτό είναι θετικό είτε αρνητικό. Και συνήθως όταν λυπόμαστε κάποιον, δεν έχει να κάνει με αυτόν αλλά με εμάς.

Link to comment
Share on other sites

Εχετε λυπηθει ποτε καποιον ανθρωπο?

Εχετε πει ποτε σε καποιον σε λυπαμαι?

...................................................και αλλο να τον λυπασαι γι αυτο που ειναι,

γι αυτο που εχει γίνει ή καταντησει.

Λοιπον....

 

Ναι, το έχω πεί...και αυτό δεν σήμαινε παρά το τελευταίο σκαλοπάτι της πλήρης απαξίωσης...και δυστυχώς είναι ό,τι χειρότερο ειδικά όταν το εκστομείς για κάποιον που έχεις αγαπήσει...

 

Ουσιαστικά σε αυτήν την περίπτωση το "λυπάμαι" είναι σχήμα λόγου και εύλογα μπορεί να μεταφραστεί ως "δεν λυπάμαι καθόλου"

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ τη λέξη λύπηση τη βλέπω ως αρνητική λέξη. Προτιμώ να μου πει κάποιος ή να πω ότι "σε νιώθω" "σε καταλαβαίνω" παρά αυτό. Όχι δε το έχω πει ποτέ κι ούτε θέλω να φτάσω σε σημείο να το πω...

Κ εγω προτιμω να μου πουν ή να πω τις λεξεις αυτες.

Ειναι πιο ανθρωπινες

Link to comment
Share on other sites

Ναι είναι πιο ανθρώπινες. Επειδή όμως είναι κυρίως αρνητικής χροιάς η λέξη "λύπηση" ενώ αυτές που ανέφερα είναι λέξης συμπόνοιας, θα προτιμούσα να χρησιμοποιούσα τη φράση "ντρέπομαι για λογαριασμό σου". Πάντως το σκέφτηκα χθες και το "σε λυπάμαι" θα το χρησιμοποιούσα μόνο σε ακραίες περιστάσεις και αν είχα βγει κυριολεκτικά εκτός ορίων...

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα σας,

δεν πιστεύω ότι η λύπηση είναι κακό συναίσθημα, δυσάρεστο ναι με την έννοια ότι όταν λυπόμαστε κάποιον τον συμπονάμε για κάτι άσχημο που του συμβαίνει.

Έχει επικρατήσει βέβαια η φράση "σε λυπάμαι" να είναι υποτιμητική και προσβλητική και είναι εν μέρει σωστό αυτό. Όταν λυπάσαι κάποιον θες να τον βοηθήσεις και αν μπορείς το κάνεις, δεν του λες όμως "σε λυπάμαι".Τότε μάλλον ούτε τον λυπάσαι ούτε τον συμπονάς.

Είναι άσχημο έτσι κι αλλιώς για αυτόν που το ακούει, αλλά είναι άσχημο και για αυτόν που το νιώθει αν το νιώθει πραγματικά.

Προσωπικά μου έχει τύχει να λυπηθώ άτομα και καταστάσεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν τους είπα κάτι τέτοιο.Απλά στάθηκα δίπλα τους.Η λύπηση για μένα είναι ένα από αυτά τα συναισθήματα που δεν θέλω να νιώθω για κανέναν και ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

εγω το έχω πει σε έναν άνθρωπο που μου έκανε μεγάλο κακό και όταν λέμε μεγάλο κακό κόντευα να πεθάνω και όταν το είδα ξανά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και πως είχε καταντήσει το λυπήθηκα δεν ήθελα πια το κακό του γιατί ήταν πολύ κακομοίρης

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...