Jump to content

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ


Recommended Posts

Μα δεν είπα το αντίθετο...

Αλλά δεν χρειάζεται να αλλάζεις τον εαυτό σου για να έχεις κάτι που πάλι δεν είναι τέλειο αφού έχεις αλλάξει (ρούχα :lol:) .

Η σχέση πάλι είναι ανεπιτυχής και αυτό βγαίνει στην πορεία.

 

Φαντάσου να άκουγα σκυλάδικα, και να με πηγαίνες στο Jazz in Jazz. Ε θα ερχόμουν 1 άντε 2 φορές...μετά από το τηλέφωνο θα τα λέγαμε. Αποτυχία δηλαδή...

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 37
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

κατα τη γνώμη μου δεν πρέπει να φοβάσαι να πλησιασεις τους ανθρώπους είτε φιλικά είτε ερωτικά, η ζωή είναι πολύ μικρή για να χωράει και ο φόβος μέσα πρέπει να έχεις θάρρος ότι και να συμβεί να το αντιμετωπίσεις. η ψυχή μας αναζητά την επαφή όπως και το σώμα αν μια ζωή έχεις ανασφάλειες τότε φτάνεις σε ένα σημείο και λες δεν έκανα τίποτα και έχασα τόσα πολλά γιατί απλά φοβόμουν. να δίνεσαι πάντα αλλά και να πέρνεις να ξεκαθαρίζεις τα πράγματα αυτά που ζητάς από την αρχη και όταν βλέπεις ότι δεν πάει άλλο να φεύγεις πριν να είναι αργα και υπάρχουν "αίματα" το λέω γιατί τα έχω περάσει πάρα πολύ. και επισης ποτέ μη παίζεις με τα συναισθήματα των άλλων γιατί πάντα γυρνάει σε έσένα.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Πάνω στο θέμα των σχέσεων, μια πολύ σωστή.. δεν θα πω εξήγηση γιατί ίσως παραείναι, αλλά ερμηνεία, δίνει ένα βιβλίο, "Η Ουράνια Προφητεία". Όσοι το έχετε διαβάσει, ίσως συμφωνήσετε ότι θα μπορούσε να είναι αλήθεια..

 

Με λίγα λόγια, μέσω μιας παραβολής, το όλο βιβλίο υποστηρίζει την ύπαρξη ενέργειας παντού τριγύρω μας (λογικό) και δίνει συμβουλές ώστε να καταφέρει να την "δει" και "χρησιμοποιήσει" ο καθένας..

 

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι στις σχέσες μεταξύ μας. Στο βιβλίο κάνει αναφορά για "θέατρα" που παίζει ο κάθε άνθρωπος με σκοπό να τραβήξει την προσοχή, να επιβληθεί κλπ και συνάμα να τραβήξει την ενέργεια του άλλου. Σε μια ερωτική σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων, η ενέργεια αυτή ανακυκλώνεται συνέχεια μεταξύ τους μέσω του ποιος θα επιβληθεί σε ποιον, μέχρι που ο ένας ή και οι δύο δεν μπορούν να προσφέρουν άλλη ενέργεια κι έτσι επέρχεται η ρήξη..

Η μοναδική λύση θα ήταν να ανακαλύψει το άτομο την ανώτερη πηγή ενέργειας και να καταφέρει να μείνει συνδεδεμένος σε αυτή.

 

Μια πολύ καλύ θεωρία, που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.. Άμα τύχει, διαβάστε αυτό το βιβλίο, θα σας δώσει πολλά πιστεύω..

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Πάντως, εχω καταλάβει ότι πρέπει πάντα να κρατάς μια "πισινή". Νομίζεις ότι ξέρεις έναν ανθρωπο, ζεις μαζί του, ξυπνάς μαζί του για ενα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και, τελικά, μια κατά τ'άλλα ωραία μέρα συνειδητοποιείς ότι είναι τόσο πανούργος που σου εχει δώσει την εντύπωση που αυτός θέλει για τον εαυτό του και εσύ είσαι τόσο χαζή που προθυμοποιήθηκες να τον πιστέψεις και τα κατάφερες. Στο τέλος, το μαχαίρι που σου έχει βάλει στην πλάτη χωρίς να πάρεις είδηση προσπαθεί να το στρίψει..εκεί είναι, όμως, που αρχίζεις και τον αντιλαμβάνεσαι. Με αυτόν τον άνθρωπο θα σταματήσεις να έχεις σχέσεις πράγμα που σημαίνει ότι 1ον)πήρες ενα μάθημα να είσαι πιο προσεκτικός την άλλη φορά(πισινή) και 2ον)πάει, πέρασε, το έζησες κι αυτό.

 

Αυτό που δεν εχω καταφέρει μέχρι στιγμής είναι να εφαρμόσω το "σχέδιο της πισινής". Κι εχω και γω μια απορία: δεύτερη ευκαιρία. Είναι στο έλεος της κρίσης του καθένα μας αν θα τη δώσει ή όχι. Το θέμα είναι: μπορείς να μην τη δώσεις;

Link to comment
Share on other sites

Πάντως, εχω καταλάβει ότι πρέπει πάντα να κρατάς μια "πισινή". Νομίζεις ότι ξέρεις έναν ανθρωπο, ζεις μαζί του, ξυπνάς μαζί του για ενα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και, τελικά, μια κατά τ'άλλα ωραία μέρα συνειδητοποιείς ότι είναι τόσο πανούργος που σου εχει δώσει την εντύπωση που αυτός θέλει για τον εαυτό του και εσύ είσαι τόσο χαζή που προθυμοποιήθηκες να τον πιστέψεις και τα κατάφερες. Στο τέλος, το μαχαίρι που σου έχει βάλει στην πλάτη χωρίς να πάρεις είδηση προσπαθεί να το στρίψει..εκεί είναι, όμως, που αρχίζεις και τον αντιλαμβάνεσαι. Με αυτόν τον άνθρωπο θα σταματήσεις να έχεις σχέσεις πράγμα που σημαίνει ότι 1ον)πήρες ενα μάθημα να είσαι πιο προσεκτικός την άλλη φορά(πισινή) και 2ον)πάει, πέρασε, το έζησες κι αυτό.

 

Αυτό που δεν εχω καταφέρει μέχρι στιγμής είναι να εφαρμόσω το "σχέδιο της πισινής". Κι εχω και γω μια απορία: δεύτερη ευκαιρία. Είναι στο έλεος της κρίσης του καθένα μας αν θα τη δώσει ή όχι. Το θέμα είναι: μπορείς να μην τη δώσεις;

 

Οταν εχεις καταφερει να νιωσεις 5 πραγματα για καποιον σε οποιοδηποτε ειδος σχεσης οτι κ αν γινει αυτα δεν σταματουν να υπαρχουν μεσα σου (αν ειναι αληθινα..)..απλα στην επιφανεια μενει η απογοητευση.. Αρα ναι.. αν οντως θελεις μπορεις να δωσεις

δευτερη ευκαιρια ειτε αξιζει ειτε οχι ειτε δε βγει σε καλο το θεμα ειναι αν το νιωθεις κ αν θες να το κανεις..

Link to comment
Share on other sites

Εγώ είμαι υπέρ της δεύτερης ευκαιρίας αρκεί να μη γίνεσαι κορόιδο και θύμα. Αλλά όντως πρέπει να έχεις το ψυχικό σθένος να τη δώσεις..

Και όσον αφορά την "πισινή".. Τίποτα και ποτέ δεν είναι κάτι δεδομένο. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου έρθει κάτι από εκεί που δε το περιμένεις. Και όταν λέμε ότι κρατάμε πισινή δεν εννοούμε ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη (γιατί δίχως αυτή καταστρέφονται τα πάντα).

 

 

Στην τελική αν θεωρείται μια σχέση δεδομένη -είτε φιλική είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή- τότε χάνεται όλη η μαγεία

Link to comment
Share on other sites

Και όταν λέμε ότι κρατάμε πισινή δεν εννοούμε ότι δεν υπάρχει εμπιστοσύνη

Στην τελική αν θεωρείται μια σχέση δεδομένη -είτε φιλική είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή- τότε χάνεται όλη η μαγεία

Η εμπιστοσύνη είναι απαραίτητη. Οταν δίνεσαι σε μια σχέση -είτε φιλική είτε οτιδήποτε- και υπάρχει ανταπόκριση, τότε δε θα σκεφτείς "α, ας κρατήσω μια πισινή". Ομως, αν σε αυτήν την περίπτωση πληγωθείς από τη συμπεριφορά του άλλου, τότε θα βγει το συμπέρασμα της "πισινής". Παρόλαυτά, όμως, την επόμενη φορά, δε θα κρατήσεις την "πισινή" ελπίζοντας πάντα σε κάτι καλύτερο.

 

Η υπαρξη μιας σχέσης μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη...η εξέλιξή της δε θεωρείται δεδομένη. Διότι τα παιδιά θεωρούν δεδομένη την αγάπη των γονιών τους και τη σχεση μεταξύ τους. Μια πολύ καλή φιλική σχέση το ίδιο. Αυτό δεν αναιρεί τη χημεία μεταξύ 2 ανθρώπων, ούτε μεταβάλλει τη συμπεριφορά του καθένα.

Link to comment
Share on other sites

Είμαι τις άποψης ότι όλες οι σχέσεις υπακούουν στον εξής κανόνα

 

'Ότι δώσεις... το ίδιο θα εισπράξεις.'

 

Βεβαια καλούμαστε να επιλέξουμε ΣΕ ΠΟΙΌΝ θα δώσουμε. Και αυτό γιατί ανάλογα με τον άνθρωπο μπορεί να προσφέρουμε για αρκετό καιρό μέχρι να λάβουμε κάτι αντίστοιχο.

 

Επίσης σχετικά με την προσφορά μας σε μία σχέση πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί σε αυτό που δίνουμε και να μην ονειροβατούμε. Γιατί έτσι θα πάρουμε τα αντίστοιχα. Προυποθέτει λοιπόν πολύ καλή γνώση του εαυτού μας πρώτα. Ξέρω τί δίνω, τί ζητάω, τί θέλω..

 

Αρα το παραπάνω ρητό μπορεί να αποδωθεί και έτσι

 

'Συμφωνα με αυτό που είσαι.. κάτι αντίστοιχο θα βρεις

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνούσα αν δεν είχαν τύχει περιπτώσεις σε κοντινούς μου ανθρώπους, οι οποίοι αν και ήταν πολύ ξεκάθαροι και ειλικρινείς δεν εισέπραξαν το αντίστοιχο από ορισμένα (ελάχιστα, περιπτώσεις δλδ) άτομα. Φαίνεται υπάρχουν κ μερικές εξαιρέσεις στον κανόνα.

Link to comment
Share on other sites

Ότι και να κάνουμε, όπως και να φερθούμε, πάντα θα φάμε κάποιες ?σφαλιάρες?, άλλες μικρές άλλες μεγάλες, άλλες δίκαιες άλλες άδικες.

Εάν αλλάξουμε αυτό που είμαστε για χάρη των άλλων, χάνουμε ένα μέρος αυτού που είμαστε.

Όταν αλλάζουμε, πρέπει να το κάνουμε επειδή το θέλουμε κι επειδή νιώθουμε ότι πρέπει ν? αλλάξουμε, όχι επειδή μας το επιβάλλουν κάποιες καταστάσεις ή κάποιοι άνθρωποι.

 

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι, ήταν και πιθανότατα θα είναι πάντα δύσκολες. Ας μην τις χειροτερεύουμε ακόμα περισσότερο με το να δυσκολεύουμε και την σχέση μας με τον εαυτό μας. Ο χειρότερος ?πόνος? είναι η σφαλιάρα από την συνείδησή μας. Αλλά τουλάχιστον αυτήν την ?σφαλιάρα? μπορούμε να την προβλέψουμε κι επομένως να την αποτρέψουμε.

 

Ας φερθούμε κάθε φορά όπως το νιώθουμε ότι είναι σωστό να φερθούμε. Ο κόσμος γύρω μας δεν αλλάζει από έξω προς τα μέσα, αλλά από μέσα προς τα έξω.

Link to comment
Share on other sites

Κάποιο φιλόσοφος έγραψε ότι δεν ερωτευόμαστε κάποιον άνθρωπο, αλλά ερωτευόμαστε την ευχαρίστηση που μας προσφέρουν οι στιγμές που είμαστε μαζί του. Μάλλον χωράει και αυτό πολύ κουβέντα.

Link to comment
Share on other sites

Κάποιο φιλόσοφος έγραψε ότι δεν ερωτευόμαστε κάποιον άνθρωπο, αλλά ερωτευόμαστε την ευχαρίστηση που μας προσφέρουν οι στιγμές που είμαστε μαζί του. Μάλλον χωράει και αυτό πολύ κουβέντα.

 

Aν όμως δε σε γεμίζει και ο άνθρωπος ως άνθρωπος και ως ιδιοσυγκρασία τότε οι στιγμές καταντάνε μονότονες.

Link to comment
Share on other sites

Τόσο δύσκολες και πολύπλοκες. Πολλές φορές ψεύτικες. Ικανές μόνο για να πάρουν, και μόλις πάρουν φεύγουν χωρίς να δώσουν τίποτα, ούτε ένα αντίο. Φτάνεις κάποια στιγμή να φοβάσαι να πλησίασις τον άλλον και φυσικά να του αφήσεις κι περιθώρια να το κάνει και αυτός, με αποτέλεσμα να μένεις μόνος γιατί φοβάσαι να μην πληγωθείς ξανά. Δεν ξέρεις πια πώς να συμπεριφερθείς.

 

Να δώσεις?

 

Να δοθείς?

 

Να νιώσεις?

 

Να ερωτευτείς?

 

Να αγαπήσεις?

 

Να μοιραστείς?

 

Ή είσαι χαμένος από χέρι?

 

Πολλές φορές η διαίσθηση μας καλύπτεται από τα συναισθήματα και δεν μας αφήνει να δούμε ούτε πέρα από το δάχτυλο μας.

 

Θα ήθελα και την δική σας γνώμη πάνω σε αυτό το θέμα.

Πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι?

Ή γυρνάμε πίσω κολλάμε εκεί και χάνουμε την ουσία?

Πρέπει να ξεχνάμε να βάζουμε το κεφάλι κάτω και να πηγαίνουμε μπροστά και αν φάμε πάλι τα μούτρα μας τα φάγαμε?

 

Επειδη ειναι πρωι δεν αντεχω να διαβάσω όλα τα ποστ απο κάτω...

Θα πω μόνο το εξής, κάθε σχέση είναι κάτι καινούργιο, αν θέλεις να προχωρήσεις μπροστά, κρατάς τα καλά, μαθαινεις από τα λάθη σου και συνεχίζεις να εισαι ο εαυτό σου.... τιποτα αλλο...

Link to comment
Share on other sites

...'Ότι δώσεις... το ίδιο θα εισπράξεις.'....'Συμφωνα με αυτό που είσαι.. κάτι αντίστοιχο θα βρεις
Έτσι ίσως να είναι τα πράγματα, αλλά αυτό δεν φαίνεται τόσο ξεκάθαρα στην πράξη. Δηλαδή "εισπράτεις" εδώ, σήμερα πράγματα που ίσως "έδωσες" πριν 10 χρόνια, κάπου αλλού - οπότε ούτε που σου περνά από το μυαλό να τα συσχετίσεις. Βλέπεις τι "έδινες" χθες, και αυτό που "εισπράτεις" σήμερα δεν κολλάει - "γιατί σε μένα;" λές. (ή αν είναι ευχάριστο, κάτι ανάλογο, δεν είναι μόνο για δυσάρεστα). Εκεί μετρά η επαγρύπνηση, η αυτοπαρατήρηση και η επίγνώση του εαυτού, γιατί μ' αυτά έχεις περισσότερες ευκαιρίες να κάνεις τη σύνδεση των όσων "δίνεις" και όσων "εισπράτεις", άσχετα με το πόσο τα χωρίζει ο χώρος και ο χρόνος...
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...