Άκου Ανθρωπάκο

[Kouranis]

Για να Ζήσεις πρέπει πρώτα να Πεθάνεις. Αλλά ποιός έχει πραγματικά τα κότσια να σκοτώσει τον πολύτιμο και ταυτόχρονα μίζερο εαυτούλη του;

 

***

 

Αποσπάσματα απο το βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ

 

«Άκου, Ανθρωπάκο!»

 

Σε ονομάζουν «Ανθρωπάκο», «Κοινό Άνθρωπο». Λένε ότι μια νέα εποχή άρχισε, η «Εποχή του Κοινού Ανθρώπου». Δεν το λές εσύ αυτό, Ανθρωπάκο. Το λένε αυτοί, οι αντιπρόεδροι των μεγάλων εθνών, οι εκλελεγμένοι ηγέτες της εργατιάς, οι μετανοιωμένοι απόγονοι των μπουρζουάδων, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι. Σου δίνουν το μέλλον μα δε ρωτάνε για το παρελθόν σου.

Είσαι κληρονόμος ενός φοβερού παρελθόντος. Η κληρονομιά σου είναι σαν πυρωμένο διαμάντι στο χέρι σου. (...)

 

Απ?τις σκέψεις σου και τις πράξεις σου εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Μα οι δάσκαλοι σου και οι αφέντες σου ποτέ δε σου λένε ποιός είσαι και πώς σκέφτεσαι, κανείς δεν τολμά να σ?επικρίνει στο μόνο σημείο που θα μπορούσε να σε κάνει στιβαρό κυβερνήτη της μοίρας σου. Είσ? «ελεύθερος» μόνο με μια έννοια: ελεύθερος απο μόρφωση για το πώς θα ρυθμίζεις μόνος σου τη ζωή σου, ελεύθερος απο αυτοκριτική. Αφήνεις τους ανθρώπους της εξουσίας να αναλάβουν δύναμη «για το καλό του Ανθρωπάκου». Μα εσύ ο ίδιος μένεις σιωπηλός. Δίνεις στους ανθρώπους της εξουσίας, ή σ?ανθρώπους με κακόβουλες προθέσεις, τη δύναμη να σε αντιπροσωπεύουν. Και πολύ αργά ανακαλύπτεις ότι πάντα είσαι το κορόιδο.

Σε νιώθω. Γιατί πολλές φορές σ?έχω δει γυμνό, σωματικά και ψυχικά, χωρίς τη μάσκα, χωρίς τη ταυτότητα του κόμματος, χωρίς τον πατριωτισμό σου. Γυμνό σαν νεογέννητο μωρό, γυμνό σαν ένα Στρατάρχη με τα εσώρουχα. (...) Θα σου πώ πώς πραγματικά είσαι Ανθρωπάκο, γιατί στ?αλήθεια πιστεύω στο υπέροχο μέλλον σου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ανήκει σε σένα. Γι?αυτό πρώτα απ?όλα, κοίταξε τον εαυτό σου. Δές τον όπως είναι στην πραγματικότητα. Άκου αυτό που κανένας απ?τους Ηγέτες σου και τους εκπροσώπους σου δεν τολμά να σου πεί:

Είσαι ένας «κοινός Ανθρωπάκος». Κατάλαβε το διπλό νόημα αυτών των λέξεων: «κοινός» και «Ανθρωπάκος».

Μη φεύγεις. Βρές το θάρρος να κοιτάξεις τον εαυτό σου.

«Με ποιό δικαίωμα μου λές τι να κάνω;» Βλέπω την ερώτηση αυτή στο φοβισμένο βλέμμα σου. Ακούω την ερώτηση απ?το αυθάδες στόμα σου. Φοβάσαι να κοιτάξεις τον εαυτό σου, φοβάσαι την κριτική, Ανθρωπάκο, όπως φοβάσαι και τη δύναμη που σου υπόσχεται κάποιος. Δε θάξερες πώς να τη χρησιμοποιήσεις μια τέτοια δύναμη. Δεν τολμάς να σκεφτείς ότι κάποτε μπορεί να αισθανθείς διαφορετικά: ελεύθερος και όχι καταπτοημένος, ευθύς και όχι πονηρός, να ερωτεύεσαι ανοιχτά και όχι «ώς κλέπτης εν νυκτί».(...)

 

Ο μεγάλος άνθρωπος επομένως ξέρει πότε και πού είναι μικρός. Ο Ανθρωπάκος δεν ξέρει ότι είναι μικρός και φοβάται να το μάθει. Συγκαλύπτει τη μικρότητα του με ψευδαισθήσεις δύναμης και μεγαλείου, με τη δύναμη και το μεγαλείο άλλων. Είναι περήφανος για τους μεγάλους στρατηγούς του, μα όχι περήφανος για τον εαυτό του. Θαυμάζει τη σκέψη που δεν έκανε και όχι τη σκέψη που έκανε. Πιστεύει στα πράγματα, τόσο πιο απόλυτα, όσο λιγότερο τα καταλαμβαίνει, και δεν πιστεύει την ορθότητα αυτών των εννοιών που τις κατανοεί πιο έυκολα.

ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΟΔΗΓΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ. Κανένας άλλος ? κανένας άλλος εκτός απο σένα δε φέρνει την ευθύνη για την σκλαβιά σου. Αυτό είναι κάτι το καινούργιο για σένα, έτσι δεν είναι; Οι απελευθερωτές σου σου λένε ότι δυνάστες σου είναι ο Γουλιέλμος, ο Νικόλαος, ο Πάπας Γρηγόριος ο 28ος, ο Μόργκαν, ο Κρούπ, ο Φόρντ. Και οι «απελευθερωτές» σου ονομάζονται Μουσολίνι, Ναπολέων, Χίτλερ, Στάλιν.

Σου λέω λοιπόν ότι μόνο εσύ ο ίδιος μπορείς να γίνεις απελευθερωτής του εαυτού σου.(...)

 

Η σκέψη μου μου λέει: «Πές την αλήθεια, ό,τι και αν αυτό σου κοστίσει». Ο Ανθρωπάκος μέσα μου λέει: «Είναι ηλίθιο να εκτίθεσαι στον Ανθρωπάκο, να εγκαταλείπεσαι στο έλεος του. Ο Ανθρωπάκος δε θέλει ν?ακούει την αλήθεια για το άτομο του. Δε θέλει να αναλάβει τη μεγάλη ευθύνη που έπεσε στα χέρια του. Θέλει να παραμείνει Ανθρωπάκος ή να γίνει ένας μεγάλος Ανθρωπάκος. Θέλει να γίνει πλούσιος, ή αρχηγός κόμματος, ή διοικητής λεγεώνος ή γραμματέας του Συλλόγου Ηθικής Αναγέννησης.

Σε φοβάμαι βαθειά Ανθρωπάκο. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Εγώ ο ίδιος ήμουν κάποτε Ανθρωπάκος ανάμεσα σ?εκατομμύρια άλλα Ανθρωπάκια. Μετά έγινα φυσικός επιστήμονας και ψυχίατρος και άρχισα να βλέπω πόσο άρρωστος είσαι και πόσο επικίνδυνος γίνεσαι με την αρρώστια σου. Άρχισα να καταλαμβαίνω ότι πρόκειται για δική σου, εσωτερική συγκινησιακή αρρώστια ?και όχι κάποια εξωτερική δύναμη- που συνέχεια σε καταπιέζει, ακόμα και όταν δεν υπάρχει φαινομενικά καμιά εξωτερική πίεση. Θα είχες απο καιρό αποτινάξει τους τυράννους αν ήσουν εσωτερικά ζωντανός και υγιής. (...)

 

Δεν έχεις αισθητήριο όργανο για να ξεχωρίζεις τον πραγματικό μεγάλο άνθρωπο. Ο τρόπος ζωής του, ο πόνος του, η επιθυμία του, ο θυμός του, η πάλη του για σένα, σου είναι άγνωστα. Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι υπάρχουν άντρες και γυναίκες που δεν μπορούν να σε καταπιέσουν και να σε εκμεταλλευτούν και που θέλουν να είσαι ελεύθερος, ειλικρινής και τίμιος. Δεν αγαπάς τους άντρες αυτούς και τις γυναίκες γιατί είναι ξένοι πρός την ύπαρξη σου. Είναι απλοί και ακέραιοι γι?αυτούς η αλήθεια είναι ότι για σένα η πονηριά. Κοιτάζουν τον εσωτερικό σου κόσμο, όχι με χλευασμό, αλλά με πόνο για τη μοίρα του ανθρώπου. (..)

Ο μεγάλος άνθρωπος, αντίθετα με σένα, δεν βάζει σαν στόχο στη ζωή του τα λεφτά, ή τον καλό κοινωνικά γάμο των κοριτσιών του, ή την πολιτική σταδιοδρομία, ή τους ακαδημαικούς τίτλους ή το βραβείο Νόμπελ. Για το λόγο αυτό, επειδή δε είναι σαν και σένα, τον αποκαλείς «μεγαλοφυία» ή «παλαβό». (...) Τον ονομάζεις «ακοινώνητο» επειδή προτιμά τη μελέτη, μόνος με τις σκέψεις του ή το εργαστήριο, με τη δουλειά του, και όχι τα άδεια και χαζά κοινωνικά «πάρτυ» σου. Τον αποκαλείς τρελό επειδή ξοδεύει τα λεφτά του για επιστημονική έρευνα και όχι για ν?αγοράζει μετοχές και να συσσωρεύει αποθέματα σαν και σένα. Τολμάς Ανθρωπάκο, απ?τα βάθη της έσχατης κατάπτωσης σου, ν?αποκαλέσεις τον απλό και ειλικρινή άνθρωπο «ανώμαλο», συγκρίνοντας τον με σένα, το πρότυπο της «ομαλότητας», τον «homo normalis». Τον μετράς με το δικό σου μέτρο, της μικροπρέπειας, και βρίσκεις ότι δεν ανταποκρίνεται στις δικές σου προδιαγραφές ομαλότητας. (...)

 

Είναι αλήθεια, θέλεις να έχεις «μεγαλοφυείς» και είσαι πρόθυμος να τους προσφέρεις σεβασμό. Μα θέλεις ένα «καλό» μεγαλοφυή, κάποιον ευπρεπή, μετριοπαθή και χωρίς σαχλαμάρες, με δύο λόγια ένα σοβαρό, μετρημένο και συμμαζεμένο μεγαλοφυή και όχι έναν ανάγωγο κι ατίθασο μεγαλοφυή που γκρεμίζει τους φραγμούς και τους περιορισμούς σου. Θέλεις ένα προσγειωμένο, με κομμένα τα φτερά και καλοντυμένο μεγαλοφυή που, χωρίς να ντρέπεσαι, μπορείς να περιφέρεις πανηγυρικά στους δρόμους της πόλης σου. Να ποιός είσαι Ανθρωπάκο. Κάνεις μόνο για να ανακατεύεις το φαγητό και για να το σερβίρεις με την κουτάλα, μα δεν μπορείς να το δημιουργήσεις. Να γιατί είσαι αυτός που είσαι, όλη σου τη ζωή κλεισμένος σ?ένα βαρετό γραφείο, ή σκυμμένος στο τραπέζι σχεδίασης η περιορισμένος στο συζυγικό ζουρλομανδύα ή φυλακισμένος σε μια αίθουσα να μαθαίνεις γράμματα σε παιδιά που μισείς. Δεν πρόκειται να αναπτυχθείς και δεν έχεις καμιά δυνατότητα για καινούργιες σκέψεις, γιατί πάντα έπαιρνες, πάντα σέρβιρες με την κουτάλα το φαγητό που κάποιος άλλος σου το έφερνε έτοιμο μέσα σ?ασημένιο πιάτο. (...)

 

Τι σε κινεί να κάνεις πράγματα σαν και αυτά: να εξευτελίζεις τον άνθρωπο που παντρεύτηκες επειδή σ?απογοήτευσε, να βασανίζεις το παιδί σου επειδή απέτυχε να ευχαριστήσει τον κακεντρεχή γείτονα, να προδίνεις τους φίλους σου(..), να λές ψέματα εκεί που χρειάζεται η αλήθεια και να καταδιώκεις πάντα την αλήθεια και ποτέ το ψέμα. Είσαι πάντοτε με το μέρος των διωκτών Ανθρωπάκο.

Για να αποκτήσει την εύνοια σου, Ανθρωπάκο, για να κερδίσει την άχρηστη φιλία σου ο μεγάλος άνθρωπος πρέπει να φέρει τον εαυτό του στα μέτρα σου, θα έπρεπε να μιλά με το τρόπο που μιλάς, θα έπρεπε να στολιστεί με τις αρετές σου. Αλλά αν είχε τις αρετές σου, τη γλώσσα σου και τη φιλία σου, δε θα?ταν πια μεγάλος, ειλικρινής και απλός. Απόδειξη: οι φίλοι σου που μιλάνε όπως θέλεις εσύ να μιλάνε, ποτέ δεν ήταν μεγάλοι άνδρες. (...)

 

Ξέρω ότι έχεις τις «μεγάλες στιγμές» σου στη ζωή, στιγμές «έκστασης» και «μεγαλείου», στιγμές «μεσουρανήματος». Αλλά δεν έχεις το σθένος να πετάξεις όλο και πιο ψηλά, ν?αφήσεις την αγαλίαση να σε μεταφέρει στα ουράνια. Φοβάσαι το πέταγμα, φοβάσαι το ύψος και το βάθος. Ο Νίτσε σου το είπε καλύτερα, πρίν απο πολύ καιρό. Μα δεν σου είπε γιατί είσαι έτσι. Προσπάθησε να σε μεταμορφώσει σ?έναν υπεράνθρωπο, έναν «Ubermensch», ώστε να μπορείς να ξεπεράσεις το ανθρώπινο στοιχείο μέσα σου. Ο «Υπεράνθρωπος» του έγινε ο «Φύρερ Χίτλερ» σου και σύ έμεινες υπάνθρωπος, ένας «Untermensch». Θέλω να πάψεις να είσαι «Untermensch» και να γίνεις ο εαυτός σου. Ο εαυτός σου και όχι η εφημερίδα που διαβάζεις, ούτε η άθλια γνώμη του κακού γείτονα σου. (...)

Ζητάς την ευτυχία στη ζωή μα η σιγουριά έχει μεγαλύτερη σημασία για σένα, ακόμη και αν σου κοστίσει το χέρι σου ή τη ζωή σου. Κι επειδή ποτέ δεν έμαθες να δημιουργείς ευτυχία, να την απολαμβάνεις και να την προστατεύεις, δεν μπορείς να καταλάβεις τη γενναιότητα του ειλικρινούς ατόμου. Θέλεις να μάθεις τι είσαι Ανθρωπάκο; Άκου στο ραδιόφωνο τις διαφημίσεις των καθαρτικών, της οδοντόκρεμας, των αποσμητκών κτλ. Μα δεν καταφέρνεις ν?ακούσεις τη μουσική της προπαγάνδας. (...)

 

Απο καιρό σου είπα ότι κι εσύ μπορείς να μιλάς και να γράφεις σαν κι εμένα, αρκεί μόνον, ώ μικρέ και εκλεκτέ άνθρωπε, να μην ουρλιάζεις πάντοτε, «ζήτω ο Σωτήρας μας». Γιατί η νικητήρια αυτή κραυγή νεκρώνει το πνέυμα σου και παραλύει τη δημιουργική σου φύση.

Δεν καταδιώκεις την «ανύπαντρη μητέρα» σαν ανήθικο πλάσμα, Ανθρωπάκο; Δεν κάνεις αυστηρό διαχωρισμό μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν «εντός του γάμου» και είναι «νόμιμα» και των παιδιών που γεννήθηκαν «εκτός του γάμου» και είναι «παράνομα»; Άθλιο πλάσμα δεν έχεις ιδέα του τι λές: Σέβεσαι το Χριστό. Ο Χριστός γεννήθηκε απο μια γυναίκα που δεν είχε πιστοποιητικό γάμου. Έτσι, χωρίς να το καταλαμβαίνεις, σέβεσαι στο πρόσωπο του Χριστού τον πόθο σου για σεξουαλική απελευθέρωση, γυναικόδουλε Ανθρωπάκο. Έκανες τον «παράνομα» γεννημένο Χριστό, παιδί του Θεού, που δεν ξεχωρίζει παράνομα και νόμιμα παιδιά. Μ?αργότερα σαν Απόστολος Παύλος, άρχισες να κυνηγάς τα παιδιά του αληθινού έρωτα και να παρέχεις στα παιδιά του αληθινού μίσους την προστασία των θρησκευτικών σου νόμων. Είσαι ένας πανάθλιος Ανθρωπάκος. (...)

 

Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το γεγονός ότι η ακάθαρτη φαντασία σου και η σεξουαλική σου ανευθυνότητα σου περνούν στα χέρια τις χειροπέδες του νόμου «περί γάμου».

Αισθάνεσαι κακόμοιρος και μικρός, βρωμερός, ανίκανος, άκαμπτος, άψυχος και άδειος. Δεν έχεις γυναίκα ή αν έχεις θέλεις να την «κάνεις δική σου» μόνο και μόνο για ν?αποδείξεις ότι είσαι «άντρας». Δεν ξέρεις τι είναι ο έρωτας. Έχεις δυσκοιλιότητα και παίρνεις καθαρτικά. Μυρίζεις άσχημα και το δέρμα σου είναι λιπαρό. Δεν έχεις κανένα αίσθημα για το παιδί στην αγκαλιά σου, γι?αυτό το μεταχειρίζεσαι σαν σκυλί, που μπορείς να δέρνεις όποτε θέλεις. (...)

 

Η βάση κάθε μεγάλου επιτεύγματος, που διαπλάθηκε με βάση την αλήθεια και όχι τη σιγουριά, είναι: να καταβροχθιστεί λαίμαργα απο σένα, και να απορριφθεί πάλι με τα κόπρανα σου.(...)

Πολλοί, πάρα πολλοί, θαρραλέοι και μοναχικοί άνθρωποι σου έχουν πεί, απο πολύ καιρό τι πρέπει να κάνεις.(...)Ξανά τις πήρες στραβά, κάνοντας κατευθυντήρια γραμμή της ζωής σου ένα ασήμαντο λάθος τους και όχι τη μεγάλη αλήθεια τους(...) Ρωτάς γιατί το κάνεις αυτό. Δε νομίζω ότι ρωτάς με σοβαρό σκοπό. Γίνεσαι έξω φρενών όταν ακούς την αλήθεια. (...)

Είχες να διαλέξεις μεταξύ της μαγευτικής απλότητας του Χριστού και της διδασκαλίας του Παύλου για αγαμία του κλήρου και υποχρεωτικό ισόβιο γάμο για σένα. Διάλεξες την αγαμία και τον υποχρεωτικό γάμο, ξεχνώντας την απλή μητέρα του Ιησού που γέννησε το γιό της μόνο απο αγάπη.(...)

 

Είχες να διαλέξεις μεταξύ της απάνθρωπης Ιεράς Εξέτασης και της αλήθειας του Γαλιλαίου. Βασάνισες το μεγάλο Γαλιλαίο, που απ?τις αποκαλύψεις του κερδίζεις ακόμα λεφτά, υποβάλλοντας τον στις έσχατες ταπεινώσεις.

Είχες να διαλέξεις μεταξύ της πλήρους κατανόησης των διανοητικών διαταραχών και της θεραπείας τους με ηλεκτροσόκ. Διάλεξες το ηλεκτροσόκ για να μην έρθεις αντιμέτωπος με τις γιγαντιαίες διαστάσεις της αθλιότητας σου, για να συνεχίσεις να μένεις τυφλός εκεί όπου απαιτείται καθαρή, διαπεραστική όραση.

 

Οι δικτάτορες και οι τύραννοι, οι κατεργάρηδες και οι φαρμακόγλωσσες, τα σκουλήκια και οι λύκοι θα πάθουν ό,τι προέβλεψε κάποτε ένας σοφός:

 

Σπόρο αγίων λόγων φύτεψα

σ?ετούτο δω τον κόσμο.

Απο καιρό όταν θάχουνε οι φοινικές πεθάνει

κι οι πέτρες εξαφανιστεί,

απο καιρό όταν θάχουνε οι τρίσλαμπροι μονάρχες

σαν ξερά φύλλα σαρωθεί μπρός στην ορμή τ?ανέμου,

μέσα σε χίλιες κιβωτούς ο λόγος μου θα πλέει

πάνω απ?τους κατακλυσμούς.

Στο τέλος θα νικήσει!

 

***

 

?If you cannot understand this primal script of magic-swallow the whole damn book: then you will obtain astonishing results.?

A.O.S

[Anor]

Το έχω πεί σε χιλιάδες άλλες συζητήσεις με παρόμοιες εκφράσεις και σκέψεις.

 

Το να κατακρίνεις ή να διαπιστώνεις ενα λάθος στην καθημερινή ζωή που ζούμε , είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Το περιτυλίγεις και σε ενα ωραίο κείμενο που περιέχει αρκετά πράγματα προς εντυπωσιασμό , που "τσιγκλάνε" το κοινό αίσθημα και είμαστε έτοιμοι.

 

Το δύσκολο είναι να γίνεις πρωτοπόρος και να βγείς απο το κοπάδι , δείχνοντας τον δρόμο και σε άλλους. Να δώσεις λύση και διέξοδο δηλαδή. Να δημιουργήσεις το μονοπάτι που το σύνολο των "ανθρωπάκων" θα κάνει λεωφόρο με την μάζα του.

 

Μέχρι τώρα ελάχιστα τέτοια κείμενα υπάρχουν. Τα περισσότερα εξ αυτών έχουν γίνει μάλιστα θρησκεία (τυχαίο; ) , ανεξάρτητα αν βάζουν όρια και καλούπια στους δρόμους που προτείνουν. Εκεί είναι το δύσκολο κομμάτι λοιπόν.

 

Όσο για το παραπάνω... ωραίο ανάγνωσμα , αλλά για εμένα προσωπικά, δεν λέει κάτι καινούριο.

[Αυγερινός]

Μπορεί σε'σένα να μην λέει κάτι καινούριο (και χαίρομαι γι'αυτό), είναι όμως μια αρκετά καλή περιγραφή του ανθρώπου. Όσο και να το παλέψουμε, ο ανθρωπάκος θα είναι πάντοτε ανθρωπάκος. Γιατί δεν είναι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει απ'την μοίρα του, είναι ότι δεν θέλει. Ποτέ δεν ήθελε.

 

Παλιότερα, στην αρχαία Ελλάδα, τους λέγανε είλωτες. Τώρα τους λένε Έλληνες Πολίτες.

 

Και είναι το μόνο που άλλαξε.

[johnny]

Πολύ καλό θέμα Κουράνη!

Ολόκληρο το βιβλίο "Άκου Ανθρωπάκο" είναι καταπληκτικό, διότι δεν τηρεί κανενός είδους πρόσχημα και κριτικάρει με ευθύ και ωμό τρόπο την κατάντια του... ανθρωπάκου! Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη.

[XENIA]

Όσο και να το παλέψουμε, ο ανθρωπάκος θα είναι πάντοτε ανθρωπάκος. Γιατί δεν είναι ότι δεν μπορεί να ξεφύγει απ'την μοίρα του, είναι ότι δεν θέλει. Ποτέ δεν ήθελε.

 

Παλιότερα, στην αρχαία Ελλάδα, τους λέγανε είλωτες. Τώρα τους λένε Έλληνες Πολίτες.

 

Και είναι το μόνο που άλλαξε.

 

είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο και το απόσπασμα αυτό είναι αντιπρωσοπευτικό για το καθένα μας ξεχωριστά με άλλη σημασία αλλά δεν θα συμφωνήσω πως ο ανθρωπάκος θα ειναι πάντοτε ανθρωπάκος, ο καθένας μπορεί να αλλάξει ο καθένας μπορεί να γίνει καλύτερος και να ξεφύγει από αυτή τη "κατάρα" που μας πρικίζει ο κόσμος μας

[Αυγερινός]

Βέβαια. Ο καθένας μπορεί να το κάνει. Αλλά κανένας δεν θα το κάνει.

Και δεν το λέω καθόλου εύκολα αυτό, μου πήρε πολλά χρόνια μέχρι να το δεχτώ.

 

Φυσικά όταν λέμε κανένας εννοούμε την μάζα. Γιατί η λέξη ανθρωπάκος εκεί αναφέρεται. Όχι στο 2% της μάζας. Στο 98%.

[Sucore]

Καθε "Ανθρωπακος" ειναι αυτο που ειναι γιατι κοιταει πανω απο ολα τον "Εαυτουλη" του!

Συμφωνω απολυτα με το :

"Θέλεις ένα μεγαλοφυή με κομμένα τα φτερά και καλοντυμένο, που να μπορείς, χωρίς να ντρέπεσαι, να τον περιφέρεις στους δρόμους της πόλης σου"

Βίλχελμ Ράιχ "Άκου, Ανθρωπάκο!"

Και ειναι ακριβως αυτο που εννοω οταν λεω "Εαυτουλη", αν κοιταγε ο καθε "Ανθρωπακος" τον εαυτο του (Οχι επιφανιακα...αλλα βαθια) τοτε θα διαφοροποιείτο απο τη μαζα ακουσια κ αμεσως!

 

Αν'αυτου ο καθενας κοιταει πως να διαφοροποιηθει εκ της μαζας μεσω των ορων οπου θετει η ιδια..

Φυσικα και ειναι Ατοπο..

αλλα προφανως ελαχιστοι το κατανοουν και τελικα διαφερουν!

 

Αγαπητε Αυγερινε..πιστευω πως οι περισσοτεροι με την ταμπελα: "Ανθρωπακος", δεν εχουν διδαχτει με ποιον τροπο θα μπορουσαν να ξεφυγουν απο την μοιρα τους...γι'αυτο και φαινεται σαν να μη Θελουν να ξεφυγουν.

Απ?τις σκέψεις σου και τις πράξεις σου εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Μα οι δάσκαλοι σου και οι αφέντες σου ποτέ δε σου λένε ποιός είσαι και πώς σκέφτεσαι, κανείς δεν τολμά να σ?επικρίνει στο μόνο σημείο που θα μπορούσε να σε κάνει στιβαρό κυβερνήτη της μοίρας σου. Είσ? «ελεύθερος» μόνο με μια έννοια: ελεύθερος απο μόρφωση για το πώς θα ρυθμίζεις μόνος σου τη ζωή σου, ελεύθερος απο αυτοκριτική. Αφήνεις τους ανθρώπους της εξουσίας να αναλάβουν δύναμη «για το καλό του Ανθρωπάκου». Μα εσύ ο ίδιος μένεις σιωπηλός. Δίνεις στους ανθρώπους της εξουσίας, ή σ?ανθρώπους με κακόβουλες προθέσεις, τη δύναμη να σε αντιπροσωπεύουν. Και πολύ αργά ανακαλύπτεις ότι πάντα είσαι το κορόιδο.

 

 

ΥΓ> Κατι ειπες για κοτσια...

Για να Ζήσεις πρέπει πρώτα να Πεθάνεις. Αλλά ποιός έχει πραγματικά τα κότσια να σκοτώσει τον πολύτιμο και ταυτόχρονα μίζερο εαυτούλη του;

Απο οτι φαινεται..(το ειχαμε αναλυσει λιγο παλαιοτερα αυτο, πιστευω στο θεμα της Φιλοσοφιας του Θανατου) ελαχιστοι!

Οι περισσοτεροι το κανουν πραγματικα απο δειλία...Ομως πιστευω πως πρεπει να τον κανεις "Φαινομενικα">Δηλαδη να ΑΠΟΒΑΛΛΕΙΣ αυτην την εικονα του εαυτου σου απο το μυαλο σου~Σχημα.

Τοτε αρχιζει η ζωη, με ολα τα στραβα κ αναποδα. Με ολες τις φαινομενικες αντιθεσεις οπου στη πραγματικοτητα ειναι ενας δρομος ζικ-ζακ, και "βλεποντας" τον Τρισδιαστατα μοιαζει πολυ με μια σπειροειδης σκαλα...Με 12 σκαλοπατια ανα κυκλο(βλ. Ζωδια, Αθλοι,Οροφοι χωρις το Ισογειο~πρωτο βημα{Τρυπες} κλπ)...

Edited February 28, 2007 by Sucore

[joanna81]

Για να Ζήσεις πρέπει πρώτα να Πεθάνεις. Αλλά ποιός έχει πραγματικά τα κότσια να σκοτώσει τον πολύτιμο και ταυτόχρονα μίζερο εαυτούλη του;

 

*

 

Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για το γεγονός ότι η ακάθαρτη φαντασία σου και η σεξουαλική σου ανευθυνότητα σου περνούν στα χέρια τις χειροπέδες του νόμου «περί γάμου».

Αισθάνεσαι κακόμοιρος και μικρός, βρωμερός, ανίκανος, άκαμπτος, άψυχος και άδειος. Δεν έχεις γυναίκα ή αν έχεις θέλεις να την «κάνεις δική σου» μόνο και μόνο για ν?αποδείξεις ότι είσαι «άντρας». Δεν ξέρεις τι είναι ο έρωτας. Έχεις δυσκοιλιότητα και παίρνεις καθαρτικά. Μυρίζεις άσχημα και το δέρμα σου είναι λιπαρό. Δεν έχεις κανένα αίσθημα για το παιδί στην αγκαλιά σου, γι?αυτό το μεταχειρίζεσαι σαν σκυλί, που μπορείς να δέρνεις όποτε θέλεις. (...)

 

Η βάση κάθε μεγάλου επιτεύγματος, που διαπλάθηκε με βάση την αλήθεια και όχι τη σιγουριά, είναι: να καταβροχθιστεί λαίμαργα απο σένα, και να απορριφθεί πάλι με τα κόπρανα σου.(...)

Πολλοί, πάρα πολλοί, θαρραλέοι και μοναχικοί άνθρωποι σου έχουν πεί, απο πολύ καιρό τι πρέπει να κάνεις.(...)Ξανά τις πήρες στραβά, κάνοντας κατευθυντήρια γραμμή της ζωής σου ένα ασήμαντο λάθος τους και όχι τη μεγάλη αλήθεια τους(...) Ρωτάς γιατί το κάνεις αυτό. Δε νομίζω ότι ρωτάς με σοβαρό σκοπό. Γίνεσαι έξω φρενών όταν ακούς την αλήθεια. (...)

Είχες να διαλέξεις μεταξύ της μαγευτικής απλότητας του Χριστού και της διδασκαλίας του Παύλου για αγαμία του κλήρου και υποχρεωτικό ισόβιο γάμο για σένα. Διάλεξες την αγαμία και τον υποχρεωτικό γάμο, ξεχνώντας την απλή μητέρα του Ιησού που γέννησε το γιό της μόνο απο αγάπη.(...)

 

Είχες να διαλέξεις μεταξύ της απάνθρωπης Ιεράς Εξέτασης και της αλήθειας του Γαλιλαίου. Βασάνισες το μεγάλο Γαλιλαίο, που απ?τις αποκαλύψεις του κερδίζεις ακόμα λεφτά, υποβάλλοντας τον στις έσχατες ταπεινώσεις.

Είχες να διαλέξεις μεταξύ της πλήρους κατανόησης των διανοητικών διαταραχών και της θεραπείας τους με ηλεκτροσόκ. Διάλεξες το ηλεκτροσόκ για να μην έρθεις αντιμέτωπος με τις γιγαντιαίες διαστάσεις της αθλιότητας σου, για να συνεχίσεις να μένεις τυφλός εκεί όπου απαιτείται καθαρή, διαπεραστική όραση.

 

 

Χμμ...Το διαβασα ολο και εχει πολλες αληθειες μεσα

Σε ποιον απευθυνεται ομως? Σε ολους? στον εαυτο του?

Πολυ δυσκολο να κανεις ενα τοσο γερο ξεκαθαρισμα στον εαυτο σου ,ποσο μαλλον στους γυρω σου ε?

Καλημερες ,αν και προτιμω ενα ποιημα παρα ενα μανιφεστο... :cheerful:

[Magenta]

Χμμ...Το διαβασα ολο και εχει πολλες αληθειες μεσα

Σε ποιον απευθυνεται ομως? Σε ολους? στον εαυτο του?

Πολυ δυσκολο να κανεις ενα τοσο γερο ξεκαθαρισμα στον εαυτο σου ,ποσο μαλλον στους γυρω σου ε?

Καλημερες ,αν και προτιμω ενα ποιημα παρα ενα μανιφεστο... :cheerful:

 

 

 

Μάλλον σε όλους, και για να μπορεί να το κάνει αυτό πρώτα έχει απευθυνθεί στον εαυτό του.

Για να κάνεις ένα τόσο γερό ξεκαθάρισμα στους γύρο σου πρέπει πρώτα να έχεις κάνει στον εαυτό σου. Αλλιώς δεν έχεις ούτε το δικαίωμα ούτε την ικανότητα να κάνεις ξεκαθαρίσματα

Ότι είναι πολύ δύσκολο είναι, αλλά αν το καταφέρεις να τον κάνεις πράξη θα κερδίσεις μια απίστευτη ψυχική ηρεμία και γαλήνη και πολλά άλλα................... αυτά!!!!!!!!! :cheerful:

[Magenta]

Για να Ζήσεις πρέπει πρώτα να Πεθάνεις. Αλλά ποιός έχει πραγματικά τα κότσια να σκοτώσει τον πολύτιμο και ταυτόχρονα μίζερο εαυτούλη του;

 

 

Απίστευτα καλή επιλογή βιβλίου και αποσπάσματος ( αν και δύσκολο να επιλέξεις κομμάτι από αυτό το βιβλίο. Είναι όλο καταπληκτικό.)!!!!!!!!!!!!

 

Τέλειο βιβλίο!

 

Ίσως το μοναδικό που διάβασα δυο φορές και άνετα το ξανακάνω.

[NARGATHEM]

Ο Βίλχελμ Ράιχ, όντας γιατρός, προσέγγισε την ψυχανάλυση μέσα από τη θεραπευτική μέθοδο και δεν περιορίστηκε απλώς σε μια γενικόλογη ερμηνεία της ψυχικής διεργασίας. Στο κλινικό περιβάλλον αναπτύχθηκαν οι πρώτες διαφωνίες του:

«Ούτε οι ψυχίατροι, ούτε οι ψυχαναλυτές δεν συνήθιζαν να ρωτούν τους ασθενείς για τις κοινωνικές συνθήκες διαβίωσής τους. Ήξεραν γενικά ότι ζούσαν μέσα στη φτώχεια και τη μιζέρια. Αλλά αυτό δεν τον θεωρούσαν σχετικό με την αρρώστια. Στην κλινική, όμως, βρισκόμαστε μόνιμα αντιμέτωποι μ' αυτούς τους παράγοντες» (Η Λειτουργία του Οργασμού)

 

Ο Ράιχ ασκεί κριτική στην επίσημη ψυχανάλυση ότι υποτιμάει τις κοινωνικές αιτίες της ψυχικής ασθένειας, αντιλαμβάνεται τα όρια της ατομικής θεραπείας και υποστηρίζει ότι η καταπολέμηση των νευρώσεων περνάει μέσα από την «σεξουαλική οικονομία», μια ελεύθερη και αυτορυθμιζόμενη διαχείριση της σεξουαλικής ζωής. Υιοθετεί το συμπέρασμα του Φρόυντ ότι η βασική πηγή της νεύρωσης είναι η καταπίεση της σεξουαλικής επιθυμίας. Για τον Φρόυντ, όμως, η σεξουαλική απώθηση είναι ένα αναγκαίο κακό του «πολιτισμού» και μέσω της διαδικασίας της «εξιδανίκευσης», η λίμπιντο (σεξουαλική ενέργεια) μπορεί να διοχετευθεί σε «ανώτερους σκοπούς», όπως η εργασία. Για τον Ράιχ, αντίθετα, η σεξουαλική ικανοποίηση αποτελεί ένα απαραίτητο όρο για την αντιμετώπιση της ψυχικής ασθένειας. Η σεξουαλική απώθηση δημιουργεί ανθρώπους υποτακτικούς και σχετίζεται άμεσα με θεσμούς της καθεστηκυίας τάξης, όπως είναι η οικογένεια, η εκκλησία και το σχολείο.

 

Ο Ράιχ προσπάθησε να εμπλουτίσει την ψυχανάλυση με την κριτική και μεθοδολογία του μαρξισμού: α) θεμελίωση της υλιστικής βάσης της ψυχανάλυσης, β) ανάδειξη της διαλεκτικής των συγκρούσεων των ψυχικών διεργασιών, και, γ) κριτική της αστικής κοινωνικής θέσης και σύνθεσης του ψυχαναλυτικού ρεύματος. Οι θέσεις του αυτές τον έφερναν σε μια διαρκή τριβή με τους κύριους εκπρόσωπους της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας£ και κυρίως η επιμονή του η ψυχανάλυση να τοποθετηθεί απέναντι στην κοινωνική και σεξουαλική καταπίεση.

 

Υληστης και μονόπλευρος , πλέων ξεπερασμένος . Θα μπορούσε να κάνει εντύπωση μόνο σε άτομα μικρής ηλικίας που ψάχνονται .

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το παραθέτεις : επειδή συμφωνείς ή επειδή διαφωνείς?? παραθέτεις ένα κείμενο αλλά δεν πέρνεις θέση ?!

 

Αν συμφωνείς και ΑΝ! ασχολήσε με την τέχνη , τότε πως θεωρείς τον εαυτό σου άξιο να ασκεί και να προσπαθεί να δημιουργήσει, μέσα απο κάτι το οποίο δεν ασχολήθηκε ποτέ κανένα απο αυτά τα ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ οπως πλέων άτυχα χαρακτιρήζει ο Ράιχ? ή μήπως θεωρείς την τέχνη της μαγείας ευτελή και αντικείμενο ενασχόλησης μόνο αυτών που είναι μήζεροι ?

 

ΚΑΙ πάλι να δηλώσω ότι ΔΕΝ είμαι όρθογράφος και ζητάω συγνώμη για τα λάθη μου

Edited March 3, 2007 by NARGATHEM

[NARGATHEM]

Ας μάθουμε ποιός ήταν ο κατ'άλλα σεβάστος κύριος Ραιχ ( το σεβαστός το λέω πολύ σοβαρά , απλά ξέπερασμένος )

 

Βίλχελμ Ράιχ ( Wilhelm Reich) 1897- 1957

Ο Β. Ράιχ γεννήθηκε στις 24 του Μάρτη του 1897 στη Γαλικία, την περιοχή που βρισκόταν τότε στην ανατολική παραμεθόριο, κομμάτι της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ο Ράιχ ήταν παιδί μιας οικογένειας γερμανόφωνων εύπορων αγροτών. Από τα έξι μέχρι τα δέκα του χρόνια ο πατέρας του τον εμπιστεύθηκε σ' έναν παιδαγωγό. Αργότερα φοίτησε σ' ένα γερμανικό λύκειο, απ' όπου και έλαβε το 1915 το πρώτο του δίπλωμα φυσικών επιστημών.

Από πολύ μικρή ηλικία είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις φυσικές επιστήμες. Στα οχτώ του χρόνια έφτιαχνε συλλογές από φυτά και έντομα και μελετούσε τους τρόπους αναπαραγωγής τους. Το 1918 γράφεται στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Κέρδιζε κάποια χρήματα κάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα και ζούσε πολύ μετρημένα αποφεύγοντας τις κοσμικές συγκεντρώσεις και τις καφετέριες.

 

Το 1920, ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, έγινε δεκτός σαν μέλος στη Ψυχαναλυτική Εταιρεία της Βιέννης, που καθοδηγούσε τότε ο Σίγκμουντ Φρόυντ. Οι στενές σχέσεις του με τον Φρόυντ και την ψυχανάλυση συνεχίστηκαν μέχρι το 1934. Το 1922 ο Ράιχ άρχισε μια λαμπρή καριέρα σαν ψυχαναλυτής. Έγινε ένας από τους καλύτερους θεραπευτές της Βιέννης και υπήρξε πιθανόν ο λαμπρότερος ψυχαναλυτής της δεύτερης γενιάς, αυτής που διαδέχτηκε τους μεγάλους προκατόχους του σαν τον Φρόυντ, τον Φερέντσι, τον Άμπραχαμ κ. α.

 

Από εκεί κι έπειτα η ζωή του ακολούθησε μια ταραχώδη πορεία, όπως άλλωστε ήταν και η προσωπικότητά του. Για τις θεωρίες του και τις ανακαλύψεις του διώχθηκε από τέσσερα ευρωπαϊκά κράτη και διαγράφηκε από το Κομουνιστικό κόμμα της Γερμανίας και της Δανίας. Οι εκπρόσωποι του φασισμού τον θεώρησαν κομμουνιστή και πράκτορα της Μόσχας και οι κομμουνιστές τον θεώρησαν αντεπαναστάτη και πράκτορα της αστικής τάξης. Οι ψυχαναλυτές της εποχής του τον θεώρησαν αιρετικό και τον διέγραψαν από την Ψυχαναλυτική Ένωση.

 

Η αντίληψη που είχε για τα πράγματα και οι ανακαλύψεις του ήταν πολύ πλατιές και δεν μπόρεσαν να χωρέσουν στα "στενά καλούπια" της τότε επίσημης επιστήμης. Έτσι έφτασε στο σημείο να θεωρηθεί από πολλούς ως τρελός. Ήταν ένας από τους επιστήμονες που δυσφημήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και προκάλεσε μεγάλη επίθεση από διαφορετικά συμφέροντα και ομάδες ανθρώπων. Τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη Σοβιετική Ένωση και κάηκαν στη Γερμανία, ενώ στις Η.Π.Α. κατέστρεψαν όλες τις επιστημονικές του συσκευές, απαγόρευσαν οποιαδήποτε περαιτέρω εφαρμογή ανακαλύψεών του σε ανθρώπους και συνέχιση των ερευνών και πειραμάτων.

 

Από πολύ νωρίς αντιλήφθηκε ότι ίσως πέρα από τη λίμπιντο του Φρόυντ να κρύβεται μια πραγματική ενέργεια που διακατέχει τον άνθρωπο. Η βάση που στηρίζεται η θεωρία του Ράιχ για την ανθρώπινη παθολογία είναι ο παραλληλισμός του οργασμού με ένα είδος ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που υπάρχει συσσωρευμένη στον άνθρωπο. Όταν υπάρχει ανικανότητα εκφόρτισης αυτής της ενέργειας (θωράκιση), τότε μπορεί να υπάρξουν σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες. Ο Ράιχ παρατήρησε πως, όταν η θωράκιση αφαιρείται με τη θεραπευτική προσέγγιση, τότε αυτή η ενέργεια που υπάρχει στον οργανισμό, δεσμευμένη πριν στη θωράκιση, κινείται ελεύθερα και εμφανίζει έναν παλμό. Προεκτείνοντας τις παρατηρήσεις του σχετικά με τη θωράκιση στον κοινωνικό χώρο, διαπίστωσε ότι τα θωρακισμένα άτομα γίνονται απαθή, υποχωρητικά κι έχουν την ανάγκη της καθοδήγησης, και ακόμα διαμορφώνουν τυραννική συμπεριφορά, ακριβώς γιατί το βιοσύστημά τους είναι άκαμπτο.

 

Όταν ο Ράιχ μετακόμισε απ' την Ευρώπη στη Σκανδιναβία και στην Αμερική, άφησε πίσω του μια σειρά από εξαγριωμένους ειδικούς σε κάθε πεδίο που εξερεύνησε, στην ψυχιατρική, την πολιτική, τη σεξολογία, τη βιολογία, τη μικροσκοπία και την έρευνα για τον καρκίνο. Όμως το ανήσυχο πνεύμα του τον έκανε να μη σταματήσει ποτέ να ερευνά και να αναρωτιέται. Από το 1931 μέχρι το 1941 δίδαξε στη "Νέα Σχολή Κοινωνικής Έρευνας" στη Νέα Υόρκη. Εκεί δεν άργησε να περιτριγυριστεί από πολλούς μαθητές, πάνω στους οποίους ο Ράιχ ασκούσε μια παράξενη γοητεία. Με έξοδα των μαθητών του ίδρυσε ένα εργαστήρι, έναν εκδοτικό οίκο και έβγαλε ένα περιοδικό που δημοσίευε τα σχετικά με τα πειράματά του.

 

Θέλοντας να επιβεβαιώσει την ανακάλυψή του, δηλαδή την ύπαρξη και τις εκδηλώσεις της υγείας ή της αρρώστιας από τον τρόπο που παλλόταν αυτή η ενέργεια μέσα στον οργανισμό, άρχισε να ερευνά τις μικρότερες μονάδες ζωής. Έτσι ανακάλυψε τα βιόντα. Αυτά είναι ενεργειακές κύστες, δηλαδή μεταβατικές μορφές από την άβια και έμβια ύλη. Η συνέχιση αυτής της έρευνας τον οδήγησε σε μια ενοποιητική ανακάλυψη: Μία δίχως μάζα, παλλόμενη ζωτική ενέργεια, την οποία ονόμασε οργόνη, επειδή την ανακάλυψε σε ζωντανούς οργανισμούς πριν ανακαλύψει ότι διαποτίζει επίσης τη γήινη ατμόσφαιρα.

 

Επίσης ανακάλυψε μια συσκευή που μπορούσε να συσσωρεύει την οργόνη. Τη δυνατότητα αυτής της συσκευής να συγκεντρώνει την οργόνη την απέδειξε με πολλά πειράματα και κανένα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί λάθος μέχρι σήμερα. Τη συσκευή την ονόμασε οργονοθάλαμο και τη χρησιμοποίησε σε πειραματικές έρευνες για τη θεραπευτική αγωγή καρκινοπαθών και άλλων ασθενών, με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο συσσωρευτής είναι ένας θάλαμος φτιαγμένος από στρώματα οργανικών και ανόργανων υλικών. Πειράματα με αυτόν παρουσιάζουν ανώμαλα αποτελέσματα. Μια ασυνήθιστη αύξηση της θερμοκρασίας μέσα στο συσσωρευτή, υποδεικνύει περιορισμούς στο δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Άσχετα αν η συγκεντρωμένη οργόνη μπορεί να δώσει λύση σε προβλήματα υγείας, ο συσσωρευτής προκαλεί ακόμη και σήμερα ανοικτά την κατεστημένη επιστήμη.

 

Στη συνέχεια άρχισε να διαπιστώνει ότι αυτή η ενέργεια που συγκέντρωνε ο οργονοθάλαμος, είχε κινητήρια δύναμη και τελικά κατάφερε να κινήσει ένα μοτέρ. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για την κίνηση αυτού του μοτέρ και μεταξύ άλλων υπάρχει και σχετικό φιλμ στο Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ, στην κωμόπολη Ρέιντζλι της πολιτείας Μαίην.

 

Το 1942 ο Ράιχ και οι μαθητές του αγόρασαν μια εδαφική έκταση στην Πολιτεία Μαίην, κοντά στα καναδικά σύνορα. Βάφτισαν αυτή την έκταση "Όργονον", και ο Ράιχ έφτιαξε εκεί ένα εργαστήρι όπου συνέχισε να δουλεύει ασταμάτητα μαζί με τους μαθητές του και να πραγματοποιεί πειράματα πάνω στην οργόνη. Ο Ράιχ περιφερόταν μόνος του τη νύχτα και ατένιζε αυτόν τον πελώριο ωκεανό οργόνης (όπως τον ονόμαζε), σκεπτόμενος τους μακρινούς γαλαξίες. Η σκέψη του είχε πάρει μια μυστικιστική χροιά, και αυτό φαινόταν στα τελευταία βιβλία του, όπως "Ο θάνατος του Χριστού" , "Άκου ανθρωπάκο", "Ο Αιθέρας, ο Θεός και ο διάβολος" κ.α.

 

Ο ζωή του Reich τελείωσε στη φυλακή στις 3 Νοεμβρίου του 1957 μετά από μια παρατεταμένη σύγκρουση με την Επιτροπή Τροφής και Φαρμάκων (FDA) των Η.Π.Α. Τα βιβλία και οι σημειώσεις του κάηκαν από ομοσπονδιακούς υπαλλήλους, επειδή η FDA είχε ξεσηκώσει ένα ζήτημα εναντίον της χρήσης για θεραπεία του συσσωρευτή οργόνης του.

 

Έτσι τελείωσε η ζωή ενός γνήσιου επιστήμονα που δε δίστασε να πάει κόντρα στο κατεστημένο και στα συμφέροντα της εποχής του, για να ανακαλύψει την αλήθεια πέρα από προκαταλήψεις και δογματισμούς. Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο πρώτος δυτικός επιστήμονας που κατάφερε να "ξαναανακαλύψει" και να τεκμηριώσει επιστημονικά την ύπαρξη αυτής της λεπτής ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που περιβάλει τα πάντα και που στην Ανατολή ήταν τόσο διαδεδομένη από τα αρχαία χρόνια, ως "Πράνα" στην Ινδία, και "Τσι" στην Κίνα. Οι ανακαλύψεις του άνοιξαν την πόρτα στην εμφάνιση νέων επιστημονικών κλάδων, όπως η Βιοτρονική ή Οργοτρονική.

 

Στη συνέχεια παρατίθεται η απάντηση που έδωσε ο Β. Ράιχ στην απόφαση που εξέδωσε το δικαστήριο των Η.Π.Α.

"Απαγορεύεται η ταχυδρόμηση μεταξύ πολιτειών βιβλίων που φέρουν τη λέξη οργόνη. Επιπλέον θα καούν σε κλιβάνους όλα τα βιβλία και οι εργασίες του Dr Reich, ενώ ο ίδιος καταδικάζεται σε φυλάκιση".

 

Υπόθεση αρ. 1056, 19 Μαρτίου 1954, Περιφερειακό Δικαστήριο Ηνωμένων Πολιτειών, Πόρτλαντ Μέιν, Δικαστής John D. Kliford Jr

 

"Δεν υπάρχουν αποδείξεις. Δεν υπάρχουν αυθεντίες κανενός είδους. Κανένας Πρόεδρος, Ακαδημία, Δικαστήριο, Κογκρέσο ή Γερουσία σ΄ αυτή τη γη δεν έχει τη γνώση ή τη δύναμη να αποφασίσει ποια θα είναι η γνώση του αύριο. Είναι άχρηστο να προσπαθείς να αποδείξεις κάτι που είναι άγνωστο σε κάποιον που είναι αδαής του αγνώστου, ή φοβάται την απειλητική δύναμή του. Μόνο οι παλιοί, καλοί κανόνες της μάθησης θα φέρουν τελικά την κατανόηση για τον εισβολέα της γήινης ύπαρξής μας. Αυτοί που δε γνωρίζουν τους δρόμους της μάθησης ας κάνουν στην άκρη, ενώ αυτοί που ξέρουν τι είναι γνώση, ας τρέξουν στο μονοπάτι προς το άγνωστο. Η Αναζήτηση της Γνώσης είναι Ανώτατη Ανθρώπινη Δραστηριότητα. Τίποτα άλλο παρά οι νόμοι της μάθησης δεν μπορούν να την ορίσουν".

 

Η απάντηση του Dr Wilhelm Reich

[mandrake]

Για να πω την αλήθεια μου, δεν με τρελαίνει ο Ράιχ ως επιστήμων, αλλά απόψεις είναι αυτές.

 

Αυτό που θέλω να προσθέσω όμως, στα όσα έχουν ήδη γραφτεί, είναι πως το "Άκου ανθρωπάκο" το έγραψε στην φυλακή, στα τελευταία του. Και για αυτόν τον λόγο είναι τόσο επιθετικό. Τα βάζει, μες στην απόγνωσή του, με όλη την ανθρωπότητα, και σε ορισμένα σημεία γίνεται και υπερόπτης (αυτό δεν φαίνεται στο απόσπασμα που έχει παρατεθεί).

 

Αν διαβάσει κανείς άλλα βιβλία του, το πνεύμα γραφής, είναι τελείως διαφορετικό.

[joanna81]

Αν διαβάσει κανείς άλλα βιβλία του, το πνεύμα γραφής, είναι τελείως διαφορετικό.

 

Οντως,και νομιζω σε αντιθεση με εσενα οτι μου αρεσει περισσοτερο σαν επιστημονας παρα σαν συγγραφεας..

[Kouranis]

Ο σκοπός του πιο πάνω κειμένου δεν ήταν ο Ράιχ, αυτός καθ?εαυτός, αλλά τα συγκεκριμένα εδάφια, που θα μπορούσαν να γραφτούν απο οποιονδήποτε άλλο που έζησε παρόμοιες καταστάσεις με τον Ράιχ. Μπορούμε φυσικά να συζητήσουμε και για αυτόν...

 

Υληστης και μονόπλευρος , πλέων ξεπερασμένος . Θα μπορούσε να κάνει εντύπωση μόνο σε άτομα μικρής ηλικίας που ψάχνονται .

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το παραθέτεις : επειδή συμφωνείς ή επειδή διαφωνείς?? παραθέτεις ένα κείμενο αλλά δεν πέρνεις θέση ?!

 

Αν συμφωνείς και ΑΝ! ασχολήσε με την τέχνη , τότε πως θεωρείς τον εαυτό σου άξιο να ασκεί και να προσπαθεί να δημιουργήσει, μέσα απο κάτι το οποίο δεν ασχολήθηκε ποτέ κανένα απο αυτά τα ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ οπως πλέων άτυχα χαρακτιρήζει ο Ράιχ? ή μήπως θεωρείς την τέχνη της μαγείας ευτελή και αντικείμενο ενασχόλησης μόνο αυτών που είναι μήζεροι ?

 

Αν σταμάτησες "να ψάχνεσαι" τότε τι κάνεις σε αυτό το φόρουμ;

 

"Only the shallow know themselves"

Oscar Wilde

 

Το τι παράθεσα αποδείχθηκε να είναι αρκετά δυνατό να βγάλει στην επιφάνεια τον τύπο του ανθρώπου που περιγράφει.

Newton's third law of motion...

 

Αυτό που συνήθως ο κόσμος αποκαλεί "μαγεία" δεν θέλω καν να το σχολιάσω. Ουσιαστικά ο μαγικός τρόπος σκέψης και η ουσία της Μαγείας βασίζονται στο συναίσθημα και στα ένστικτα. Χωρίς αυτά μαγεία δεν έχει. ΑΝ! κάποιος έχει ασχοληθεί με τη τέχνη αυτό θα είναι και το βασικότερο που θα έπρεπε να γνωρίζει. Η πρωταρχική έκφανση του ασυνειδήτου είναι η σεξουαλική έλξη/ορμή. Γι'αυτό και στη Μαγεία το σέξ κατέχει πρωταρχικό ρόλο. Η σεξουαλική μαγεία είναι κατ'εξοχή "βίαια" (το βίαια εδώ δεν έχει καμία σχέση με μαζοχισμούς κτλ) τέχνη, γι'αυτό και απωθεί αυτούς που δεν ασχολούνται ουσιαστικά με τη τέχνη. Ο άνθρωπος σαν ψυχοσωματικό σύνολο που είναι, μεταφέρει τη ζωώδη αυτή ορμή στο σύνολο που ονομάζουμε χαρακτήρα και κάποιες φορές στην ίδια του τη φυσιογνωμία. Ο Ράιχ ήταν τέτοιος, ΑΝ! έτυχε να τον μελετήσεις. Οι μεθόδοι του είναι πανομοιότυπες με τις τεχνικές που περιγράφει ο Austin Osman Spare ΑΝ! έτυχε να τον μελετήσεις.

 

Ο Ράιχ δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απο άλλους σύγχρονους του ψυχολόγους. Μάλιστα μπορώ να πώ ότι ήταν πολύ καλύτερους απο πολλούς. Συγκεκριμένα το κυριότερο σημείο και η σημαντικότατη διαφορά του απο άλλους, όπως για παράδειγμα ο Φρόυντ βρίσκεται στη χρήση της διαμορφοποιημένης σεξουαλικής ενέργειας η οποία πηγάζει απο το ασυνείδητο. Ο Φρόυντ ναί μεν αντιλήφθηκε την ενέργεια αυτή την οποία ονόμασε "λίμπιντο", αλλά το τι έκανε με αυτή είναι ακριβώς το αντίθετο απο αυτό που έκανε ο Ράιχ. Η διαδικασία της ψυχανάλυσης την οποία ανέπτυξε ο Φρόυντ έχει ώς σκοπό τον συμβιβασμό κάποιου ανθρώπου με την παρούσα κατάσταση του (όποια και να είναι αυτή), κατευνάζοντας τις ενέργειες αυτές. Ο Ράιχ δούλεψε για να βάλει αυτές τις ενέγειες σε παραγωγικές εργασίες που έχουν ώς σκοπό την βελτίωση του ατόμου. Δηλαδή εντελώς χοντρικά ο Ράιχ στοχεύει στην πρόοδο, ενώ η κλασσική ψυχανάλυση στο συμβιβασμό με την όποια κατάσταση βρίσκεται ο άνθρωπος (μειώνοντας απλώς το άγχος που δημιουργεί αυτή και κάνοντας την πιο ανεκτή). Το ίδιο πράγμα με τον Ράιχ έκανε και ο Σπέαρ με το δικό του τρόπο.

 

Ο κάθε άνθρωπος με ελεύθερο πνεύμα και σκέψη μπορεί να αντιληφθεί την αδικία που έχει υποστεί ο Ράιχ. Το πρόβλημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί δεν είναι αν υπάρχει στο απίστευτα παράξενο σύμπαν που ζούμε, κάτι που ονομάζεται οργόνη. Στο κάτω κάτω καμιά λέξη δεν μεταφέρει την ουσία του τι περιγράφει. Γεγονός είναι ότι οι οργονικοί συσσωρευτές έχουν αποτελέσματα. Εδώ δεν εξετάζουμε το γιατί ή το πώς, αλλά τη λειτουργικότητα. Μπορεί κάποιους να μην ενδιαφέρει αυτό ή στο κάτω κάτω μπορεί να μην είναι δυνατό για την ανθρώπινη νόηση να συλλάβει κάποια πράγματα.

 

Το FDA (Food and Drug Administration) για να προστατέψει δήθεν τον Αμερικάνο πολίτη απόσυρε τους συσσωρευτές και έκαψε τα βιβλία του Ράιχ, σαν μια σύγχρονη Ιερά Εξέταση.

 

Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό «Ανθρωπάκια», δεν τον βρίσκω καθόλου ατυχές. Το ότι τα ανθρωπάκια δεν ασχολήθηκαν (μελέτησαν θέλεις να πείς, διότι στην πραγματικότητα ασχολήθηκαν, όταν τα έκαψαν) με αυτά είναι ακόμη ένας λόγος που αξίζουν να μελετηθούν απο εμάς. Διότι σχεδόν εξ?ορισμού τα ανθρωπάκια δεν ασχολούνται με κάτι που αξίζει, που να είναι ουσιώδες. Κάνουν απλώς μηχανικά ότι τους έμαθαν και δεν τολμούν να ξεστρατίσουν ούτε χιλιοστό απο αυτά που τους επιβάλλουν οι αφέντες τους (όπως και πολλοί «μάγοι» που ασχολούνται με «σκετσάκια»/θεατρινισμούς και ανούσιες τελετουργίες έχοντας χάσει κάθε επαφή με την Ουσία). Ο φίλος Sucore εντόπισε την ουσία του κειμένου. Ποτέ κανένας δεν μας έμαθε ΠΩΣ σκεφτόμαστε, όλοι προσπαθούν να μας μάθουν πώς ΝΑ σκεφτόμαστε. Εάν συνέβαινε αυτό τότε θα κατανοούσαμε το μηχανισμό και τους τρόπους λειτουργίας του, δίνοντας στα άτομα την Δύναμη να τον χειριστούν όπως ορίζει η πραγματική τους Θέληση. Ποτέ κανένας απο τα μεγάλα ανθρωπάκια δεν θέλει να πάρουμε τη Δύναμη στα χέρια μας, την πραγματική ελευθερία και όχι την εικονική που έχουμε σήμερα. Διότι αυτομάτως δεν θα υπάρχει καν χρησιμότητα για το μεγάλο ανθρωπάκι, θα...ξεχαστεί. Αν βρεθεί τώρα κάποιος «Προμηθέας» να ταρακουνήσει το status quo, αμέσως σαν όρνεα πέφτουν πάνω του για να τον φάνε. Για πόσο όμως νομίζουν ότι θα γίνεται αυτό; Μπορεί τα μεγάλα ανθρωπάκια να έχουν δύναμη (οικονομική κτλ) αλλά δεν κατέχουν Δύναμη. Μπορεί να υπερέχουν ποσοτικά, αλλά ποιοτικά όχι. Αργά ή γρήγορα αυτό φαίνεται στην πράξη, και φάνηκε πολλές φορές στην ανθρώπινη ιστορία. Θα φανεί ξανά, απλά εύχομαι αυτή τη φορά να υπάρξουν όσο πιο λίγες απώλειες και δυστυχία γίνεται. Αλλά η ξεροκεφαλιά δυστυχώς καλά κρατεί...

 

 

PS: Υπάρχουν δύο είδη θυμού/οργής. Το πρώτο είναι ο νευρωτικός θυμός και το δεύτερο ο Δημιουργικός θυμός/οργή. Το πρώτο είναι καταπιεσμένες ενέργειες οι οποίες εκδηλώνονται σπασμωδικά (λόγω της καταπίεσης των ενστίκτων) και ο δεύτερος ενέργειες οι οποίες κατευθύνονται και ελέγχονται, πρός κάποιο Δημιουργικό σκοπό, χωρίς να ξεφεύγουν, διατηρώντας τους κανόνες του όποιου παιχνιδιού...