Morgainne Posted April 25, 2007 Report Share Posted April 25, 2007 (edited) ..."Ο χρόνος μας σε τούτη τη γή είναι ιερός και πρέπει να γιορτάζουμε την κάθε του στιγμή. Η σημασία αυτού έχει ξεχαστεί εντελώς: ακόμα και τις θρησκευτικές αργίες τις βλέπουμε σαν ευκαιρία για να πάμε στην παραλία, στο πάρκο, σε χιονοδρομικά κέντρα. Δεν υπάρχουν πλέον τελετές. Οι άνθρωποι δεν προσπαθούν πια να μετατρέψουν πράγματα που κάνουν καθημερινά σε ιερές κινήσεις. Μαγειρεύουμε και παραπονιόμαστε για το χρόνο που χάνουμε, ενώ θα μπορούσαμε να μεταμορφώνουμε την αγάπη σε φαγητό. Δουλεύουμε πιστεύοντας ότι πρόκειται για θεόσταλτη κατάρα, ενώ θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε τις δεξιότητές μας για να προσφέρουμε ικανοποίηση στον εαυτό μας και για να σκορπάμε γύρω μας την ενέργεια της Μητέρας (ή της Δύναμης ή του Κόσμου)..." Η Μάγισσα Του Πορτομπέλο - Paulo Coehlo Σύμφωνα με τον μεγάλο Δάσκαλο πάνω σε θέματα θρησκειών, μύθων, συμβόλων και τελετουργικών, Mircea Eliade (ο οποίος αναφέρεται πολύ συχνά στο συγκεκριμένο βιβλίο του Coehlo), οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο διαφορετικούς τρόπους ύπαρξης: σε αυτούς που ακόμα βλέπουν το ιερό σε ο,τιδήποτε κάνουν, είτε είναι η δουλειά τους, το φαγητό, το σεξ, ακόμα και οι πιο μικρές καθημερινές εργασίες τους και σε αυτούς που όλα τα παραπάνω τα βλέπουν απλά ως φυσικές ανάγκες για επιβίωση και εξηγούν τα πάντα επιστημονικά και ορθολογιστικά... Το πρώτο είδος το ονομάζει Homo Religiosus, η ύπαρξή του ξεκινά με την ύπαρξη των πρώτων ανθρώπων και "διασώζεται" ακόμα σε περιοχές που δεν έχει φτάσει πλήρως ο "πολιτισμός" της μεταμοντέρνας εποχής ... Τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής ο Eliade τον χαρακτηρίζει "ιερό". Το δεύτερο είδος είναι αυτό που πλέον συναντάμε πολύ συχνά, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις. Ο Eliade ονομάζει αυτό το είδος ανθρώπων non-religious και χαρακτηρίζει τον κόσμο τους και τρόπο ζωής τους "βέβηλο". Ποιά είναι η γνώμη σας για τους δύο κόσμους, ανθρώπους και χαρακτηρισμούς; Μπορεί να υπάρξει ένας αρμονικός συνδυασμός και των δύο τρόπων ζωής ή είναι ο άνθρωπος αναγκασμένος να επιλέξει έναν από τους δύο...; Edited April 25, 2007 by Morgainne Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted April 26, 2007 Report Share Posted April 26, 2007 ...Σύμφωνα με τον μεγάλο Δάσκαλο πάνω σε θέματα θρησκειών, μύθων, συμβόλων και τελετουργικών, Mircea Eliade (ο οποίος αναφέρεται πολύ συχνά στο συγκεκριμένο βιβλίο του Coehlo), οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο διαφορετικούς τρόπους ύπαρξης: σε αυτούς που ακόμα βλέπουν το ιερό σε ο,τιδήποτε κάνουν, είτε είναι η δουλειά τους, το φαγητό, το σεξ, ακόμα και οι πιο μικρές καθημερινές εργασίες τους και σε αυτούς που όλα τα παραπάνω τα βλέπουν απλά ως φυσικές ανάγκες για επιβίωση και εξηγούν τα πάντα επιστημονικά και ορθολογιστικά...Το ότι τι ορισμένοι "βλέπουν" του ιερό σε κάθε τι δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ή δεν ισχύουν επιστημονικές και ορθολογικές εξηγήσεις, βέβαια... απλά ότι προτιμούν να δούνε και μια άλλη πλευρά....Το πρώτο είδος το ονομάζει Homo Religiosus, η ύπαρξή του ξεκινά με την ύπαρξη των πρώτων ανθρώπων και "διασώζεται" ακόμα σε περιοχές που δεν έχει φτάσει πλήρως ο "πολιτισμός" της μεταμοντέρνας εποχής ... Τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής ο Eliade τον χαρακτηρίζει "ιερό".Το δεύτερο είδος είναι αυτό που πλέον συναντάμε πολύ συχνά, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις. Ο Eliade ονομάζει αυτό το είδος ανθρώπων non-religious και χαρακτηρίζει τον κόσμο τους και τρόπο ζωής τους "βέβηλο".... Αυτό δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει έτσι. Ο ιερός τρόπος ζωής περιλαμβάνει και την παρουσία του "βέβηλου" (αλλά αποφεύγει, θεωρητικά). Ο "άλλος" είναι αποκομμένος από τη σχέση ιερού-βέβηλου και δεν αναγνωρίζει το βέβηλο, ενώ αδιαφορεί για το ιερό. Είναι αυτό "βέβηλο"; Δυνητικά, ίσως..........Ποιά είναι η γνώμη σας για τους δύο κόσμους, ανθρώπους και χαρακτηρισμούς;Μπορεί να υπάρξει ένας αρμονικός συνδυασμός και των δύο τρόπων ζωής ή είναι ο άνθρωπος αναγκασμένος να επιλέξει έναν από τους δύο...; Υπάρχουν μερικοί που προσπαθούν να τα συνδυάσουν. Τελικά - κι εφόσον οδηγούνται σε ζωή αρμονική και "πληρότητας" - αυτό γίνεται όταν (πρακτικά) επιλέγουν τον τρόπο ζωής του "Religiosus" έστω και για διαφορετικούς ("επιστημονικούς και ορθολογιστικούς" π.χ.) λόγους και με άλλα κίνητρα. Το αποτέλεσμα μέχρι ένα σημείο φαίνεται το ίδιο, οπότε......μήπως η διαφορά είναι στην ορολογία; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted April 26, 2007 Author Report Share Posted April 26, 2007 Αυτό δεν είμαι σίγουρος ότι ισχύει έτσι. Ο ιερός τρόπος ζωής περιλαμβάνει και την παρουσία του "βέβηλου" (αλλά αποφεύγει, θεωρητικά). Ο "άλλος" είναι αποκομμένος από τη σχέση ιερού-βέβηλου και δεν αναγνωρίζει το βέβηλο, ενώ αδιαφορεί για το ιερό. Είναι αυτό "βέβηλο"; Δυνητικά, ίσως... Και ο δεύτερος τρόπος ζωής όμως, δεν περιλαμβάνει την παρουσία του ιερού...; Μην ξεχνάμε ότι ο μοντέρνος "βέβηλος" άνθρωπος προέρχεται από τον Homo Religiosus... Για να αδιαφορείς ή για να αποφύγεις κάτι, δεν σημαίνει πως πρέπει να το γνωρίζεις πρώτα...; Το ίδιο ισχύει βέβαια και για αυτούς που ακολουθούν τον ιερό τρόπο ζωής, αν και πιστεύω πως για εκείνους, το να αποφύγουν το βέβηλο και ίσως και να μην το αναγνωρίσουν είναι ευκολότερο από τους "βέβηλους" να μην αναγνωρίσουν το ιερό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atma Posted April 26, 2007 Report Share Posted April 26, 2007 (edited) Namaste, ενδιαφέρον..το ατέρμονο αυτό δίπολο που σου έφερε προβληματισμό Όπως όλες οι δυιστικές κατάστασεις θέλει κι αυτό μια τρίτη οδό για να συμπεράνουμε.. μεγάλο θέμα και για να αναλυθεί βέβαια γιατί οι μεν ή γιατί οι δε/ μάταιο κιόλας! κάτι που θυμάμαι από παιδί είναι που έλεγαν πως αν είσαι ζωηρός σαν παιδί όταν μεγαλώνεις σοβαρεύεις...κα το αντίθετο// υπήρξαν παραδειγματα που το επιβεβαίωσαν // τα ακρα πάντα τίνουν στα ακρα...---ευτυχως δεν ημουν ποτε αυτης της αποψης,ουτε και αυτης της στασης,αλλα αυτο δεν σημαινει πως δεν ισχυει γενικοτερα--- η συζευξη θαρρώ πως έρχεται μονάχα αν δεν υπάρχει φανατισμός....>>σπάνιο να μην τον συναντήσεις, χμ;<< Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την ενεργειακές θεραπείες/και θα τολμήσω να βάλω κι εμενα μεσα/πιστεύουμε πως αν καταφέρουμε να εναρμονιστούμε με το ολον σιγά σιγα ,ενας προς εναν, (..τοτε θα εξαφανιστούμε από αυτό το γηινο πλανητη,και αυτή η πολύχρωμη σφαίρα θα απαλλαγει απο την παρουσια μας!.!)δηλαδη η γη θα ολοκληρωσει τον κύκλο....ζωής της και οι ενέργειες μας θα καταφερουν να ανελθουν σε αλλες μορφες υπαρξης... //// θαρρω πως θα παρει πολλες πολλες πολλες ανασες του Μπραχμα...(που και αυτος υλη ειναι!) κι ολα αυτα επειδη: η αλήθεια είναι αυτή: θα πρέπει να κανεις το ενα ή το άλλο.....ή τελικα να καταφέρειςνα βρεις τη χρυση τομη αυτων των δύο..... και να επιστρέψεις στην...αιωνια μοναδα... για να υπαρξη η συνειδητοτητα να πραττουν ολοι τη χρυση τομη ενω η δια-βολη ειναι κυριαρχη αυτου του πλανητη.....χμ... θα παραμεινω αισιοδοξη αλλα θα πω:αργει πολυ η συζευξις των ολων... ΟΜ Edited April 26, 2007 by Atma Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted April 26, 2007 Report Share Posted April 26, 2007 Είναι μια πολύ ρομαντική οπτική γωνία του συνγραφέα. Δεν είμαι αντίθετος σε αυτή. Μακάρι όμως να ήταν πάντα έτσι τα πράγματα. Μακάρι να μπορούσα να βρω κάτι ιερό στους υπολογιστές...Ναι στην ιερότητα της φύσης. Στο φάγητο, στον περίπατο, στις σκέψεις. Αλλά δεν μπορώ να θεωρήσω με τίποτε ιερό, αυτό για το οποίο βιάζομαι. Για αυτό και δεν θέλω να κάνω οποιαδήποτε τέχνη που κατέχω, επάγγελμα. Διότι αυτοί οι επιτήδειοι, και την τέχνη είναι ικανοί να βιάσουν... Ας είμαστε για την επιβίωσή μας απλοί αμνοί... Ας είμαστε για την ιερότητα μας, τέχνη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted April 27, 2007 Report Share Posted April 27, 2007 Μακάρι να μπορούσα να βρω κάτι ιερό στους υπολογιστές... Αναλογίσου από τι είναι φτιαγμένοι... Δεν είναι πρώτες ύλες της φύσης; Δεν χριάστηκε το ανθρώπινο πνεύμα για να επεξεργαστούν και να δημιουργηθούν; Δεν αποτελούν ένα θαύμα της ανθρώπινης σκέψης; Ίσως να μην είναι 'ιεροί' με την 'στενή' έννοια της λέξης, αλλά αν το σκεφτείς καλύτερα, είναι σίγουρα άξιοι σεβασμού ως δημιουργήματα του ανθρώπου. Όπως είναι πάρα πολλά πράγματα που μας περιβάλλουν και τα έχουμε συνηθήσει τόσο πολύ που δεν συνειδητοποιούμε το τι πραγματικά είναι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted April 27, 2007 Report Share Posted April 27, 2007 .... Μακάρι να μπορούσα να βρω κάτι ιερό στους υπολογιστές...Ναι στην ιερότητα της φύσης. ... Για αυτό και δεν θέλω να κάνω οποιαδήποτε τέχνη που κατέχω, επάγγελμα. Διότι αυτοί οι επιτήδειοι, και την τέχνη είναι ικανοί να βιάσουν...... Ας είμαστε για την ιερότητα μας, τέχνη... Για να βρούμε κάτι "ιερό" (ή το ιερό σε κάτι) πρέπει πρώτα να ξέρουμε τι είναι "ιερό" ή να πάμε ανάποδα: Από τη χρήση να καθορίσουμε το "ιερό". Έτσι, ας πούμε, οι υπολογιστές σήμερα, δεν παίζουν το ρόλο του της ...Εστίας (ή του Βωμού ή του Εικονοστάσιου), των παλιών καιρών;Γιατί όχι; Τους έχουμε σε περίοπτη θέση. Στεκόμαστε μπροστά τους ευλαβικά με τις ώρες. Τους "ρωτάμε" πράγματα και παίρνουμε κι απαντήσεις (!!!). Πολλές φορές τους αφήνουμε "ανοιχτούς" μέρα-νύχτα σαν το παλιό "άσβεστο (ιερό βέβαια) πυρ" ή την "ακοίμητη κανδήλα" κτλ. κτλ. κτλ. *Έχουν* λοιπόν τη θέση του "ιερού" μέσα μας από πρακτική άποψη. Απλά δεν τους την αναγνωρίζουμε συνειδητά... ακόμα... ΥΓ. Χμμμ... "Τέχνη και Φύση;" ... Είναι η Φύση "ιερή"; Η "Τέχνη" μπορεί να είναι "ιερή"; Τι είναι τελικά το "ιερό", και τι η Φύση και η Τέχνη (γιατί η Τέχνη είναι "εξ ορισμού" το αντίθετο της Φύσης... κι αν τύχον είναι αμφότερα ιερά, αντιφάσκουμε - εκτός κι αν η ιερότητα καθορίζεται διαφορετικά από την δημοφιλή άποψη.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted April 27, 2007 Report Share Posted April 27, 2007 Νεφέλη μου συνφωνώ σε όσα λες, όπως συνφωνώ και με τον outis. Υπάρχει όμως μαι διαφορά. Αυττή του εργασιακού χώρου. Ναι, στο σπίτι μου ασχολούμαι ώρες με τον υπολογιστή μου. Σχεδόν τα πάντα γίνονται μέσω αυτού. Και φροντίζω ο χώρος αυτός να είναι πεντακάθαρος, σε τάξη, περιτριγυρισμένος από αντικείμενα που μου φτιάχνουν την διάθεση. Αλλά όλα αυτά στο σπίτι μου, που κανείς δεν με ενοχλεί ή με πιέζει με οποιονδήποτε τρόπο. Κάποτε ήταν εφικτό: η τέχνη (οποιαδήποτε) να δίνει τα προς το ζην, και παράλληλα να διατηρείτε ως τέχνη. Μια χαρά... Τώρα, έρχεται ο κάθε ένας και σου λέει: Θέλω να μου γράψεις 35 άρθρα αυτή τη βδομάδα των 4.000 λέξεων. Για να προωθήσω το βιβλίο σου, θέλω άλλο ένα έτοιμο τον επόμενο μήνα ώστε να πλασαριστεί την κατάλληλη στιγμή. Πολύ όμορφο αυτό το τραγούδι, αλλά θα πρέπει να γίνει πιο εμπορικό. Καταλάβατε τι εννοώ; Εκεί η τέχνη χάνεται. Όταν σε βιάζουν, δεν αποδίδεις, δεν ελέγχεις κάθε λέξη του άρθρου διότι δεν προλαβαίενις. Άρα πως να βρω εγώ την ιερότητα στον εργασιακό χώρο; Φαντάζει αδύνατον! Και ειδικά στην Ελλάδα που είμαστε όλοι Βέγγοι. Βγαίνουμε ή μου φαίνεται; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted April 27, 2007 Author Report Share Posted April 27, 2007 ..."Ο μοντέρνος nonreligious(*) άνθρωπος θεωρεί πως μόνο εκείνος είναι ο κύριος συντελεστής της ιστορίας, και αρνείται κάθε είδους προσφυγή στην υπερβατικότητα.... Ο άνθρωπος φτιάχνει μόνος του τον εαυτό του και αυτό γίνεται μόνο με το να αποϊεροποιήσει και αυτόν και τον κόσμο γύρω του. Το ιερό είναι το κυριότερο εμπόδιο προς την ελευθερία του. Θα γίνει ο αληθινός του εαυτός ΜΟΝΟ όταν θα απομυστικοποιηθεί ολοκληρωτικά. Δεν θα γίνει ποτέ πραγματικά ελεύθερος αν δεν σκοτώσει και τον τελευταίο θεό..." Mircea Eliade, "Το Ιερό και το Βέβηλο" *Δυστυχώς δεν μπορώ να δώσω έναν ελληνικό όρο που να εξηγεί αυτόν που ο Eliade θέλει να περιγράψει ως nonreligious, και δεν νομίζω πως το "άθεος" είναι ολοκληρωτικά σωστό... Αν έχει κάποιος καμμιά ιδέα, μπορεί να συμβάλλει. Ιχώρ, βάση αυτού, πιστεύω πως ακόμα και οι άνθρωποι (εμείς...;) που θα ήθελαν να τείνουν προς τον ιερό τρόπο ζωής, συμβάλλουν άθελά τους στην αποϊεροποίηση του κόσμου... Μπορείς να βρείς το ιερό σε ο,τιδήποτε κάνεις, φτάνει να το δείς με την ψυχή και όχι με τα μάτια που σου τα "δημιουργούν" συνεχώς από την μέρα που γεννήθηκες... Ο κυριότερος τρόπος να μην συμβάλλεις στην αποϊεροποίηση του Κόσμου είναι με το να είσαι διαφορετικός από τους άλλους ακόμα και στα πιο ασήμαντα πράγματα... ΥΓ. Sorry για το δεύτερο ενικό, δεν στα λέω προσωπικά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αrtzuna Posted April 27, 2007 Report Share Posted April 27, 2007 Σύμφωνα με τον μεγάλο Δάσκαλο πάνω σε θέματα θρησκειών, μύθων, συμβόλων και τελετουργικών, Mircea Eliade (ο οποίος αναφέρεται πολύ συχνά στο συγκεκριμένο βιβλίο του Coehlo), οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο διαφορετικούς τρόπους ύπαρξης: σε αυτούς που ακόμα βλέπουν το ιερό σε ο,τιδήποτε κάνουν, είτε είναι η δουλειά τους, το φαγητό, το σεξ, ακόμα και οι πιο μικρές καθημερινές εργασίες τους και σε αυτούς που όλα τα παραπάνω τα βλέπουν απλά ως φυσικές ανάγκες για επιβίωση και εξηγούν τα πάντα επιστημονικά και ορθολογιστικά... Προσωπικα ειμαι υπερ της τριαδικοτητας,οποτε θα διαφωνησω ελαφρος με τον Μ.Εlliade θα ελεγα οτι υπαρχουν οι "θρησκευομενοι" ανθρωποι...αυτοι που πορευονται στην ζωη με τυφλη πιστη μεσο μιας θρησκειας , οι "αθεοι" που σε αυτην την κατηγορια βαζω και τους υλιστες,τους κουμουνιστες και τους καπιταλιστες..(χωρις παρεξηγηση)αυτους δηλαδη που θεωρουν οτι τα παντα ειναι υλη και ολα κινουνται γυρω απο αυτη οποτε δεν ειναι σε θεση να δουν κατι ιερο στην ζωη και τελος θα εβαζα και μια τριτη κατηγορια που τους ονομαζω "θρησκευτικους" ανθρωπους κατι αντιστοιχο με το Homo religiosus..αυτους δηλαδη που βρισκουν ιερο οτιδηποτε και αν κανουν ακομα και την πιο "ποταπη" εργασια.Αυτο ομως δεν τους κανει να μην ειναι ΚΑΙ ορθολογιστες μαζι,ειναι και τα δυο. Το μονο που αλλαζει στις παραπανω κατηγοριες ειναι η οπτικη γωνια και οι ποιοτητες Τους Αθεους τους θεωρω σαν μια κατωτερη μορφη "θρησκειας" Ειμαι της αποψης οτι ο σκοπος(ιερος) αγιαζει τα μεσα,η υλη δηλαδη(βλεπε υπολογιστης :cheerful: )καθαγιαζεται απο τον σκοπο Καποιος τρωει για να ζησει και καποιος αλλος ζει για να τρωει..εχει διαφορα Σε πολλες ενναλλακτικες θεραπειες υπαρχει ενα "πρωτοκολο" που χρησιμοποιει ο θεραπευτης στον θεραπευομενο πριν αρχισει η συνεδρια το πρωτοκολο αυτο λεει..."ας γινει η θεραπεια συμφωνα με το σχεδιο της ψυχης σου".. :cheerful: Αυτο το σχεδιο της ψυχης του θεραπευομενου οφειλεις να το σεβαστεις...οποιο και αν ειναι..ακομα και αν χρησιμοποιησει ακρος ορθολογιστικα και υλιστικα μεσα για να το πετυχει.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted April 28, 2007 Report Share Posted April 28, 2007 (edited) Artzuna, πολύ σημαντική τοποθέτηση σε κάποια σημεία της! Morgainne, θα μπορούσες να πεις: Ανθρωπος θρησκευόμενος - άθρησκος ιερός - ανίερος Τρόπος σκέψης μαγικός - απομαγεμένος μυθικός/μυθοποιητικός - απομυθοποιημένος/ απομυθοποιητικός Τρόπος ζωής ιεροποιημένος - εκκοσμικευμένος Υπάρχουν πολλές ουσιαστικές και ποιοτικές διακυμάνσεις ανάμεσα στα παραπάνω δίπολα που είναι δύσκολο να διατυπωθούν. Edited April 28, 2007 by Minerva Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.