Jump to content

Η θρησκεία στους αιώνες, ο(ι) Θεός(οι) και ο(ι) Διάβολος(οι) και η εξέλιξη του ανθρώπου


Recommended Posts

Χαιρετώ τους αγαπητούς ομοϊδεάτες,

 

Μεσημέρι Τρίτης σήμερα, δύσκολη ημέρα ==> Η Παρασκευή είναι ακόμη μακριά!!! Αυτό είναι το πρώτο μου topic μιας και πάντα έχω διάθεση για αμπελοφιλοσοφία και κουβέντα είπα να μοιραστώ μερικές σκέψεις μου μαζί σας. Να τονίσω οτι με τις σκέψεις που παραθέτω δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν και είμαι πάντα ανοικτός για οποιονδήποτε αντίλογο και αντίθετη άποψη. Όυτως ή άλλως στην Ελλάδα που ζούμε, αυτό ηταν και το θεμέλιο της Δημοκρατίας.

Θα ήθελα να τονίσω εδώ, οτι προσωπικά δεν πιστεύω ούτε στον θεό ούτε στον διάβολο και προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ουδέτερος.

 

Κατ' αρχάς πιστεύω οτι όλοι θα συμφωνήσετε μαζί μου οτι για την ιστορία και στην συνείδηση των περισσοτέρων ανθρώπων η ύπαρξη ή μη ύπαρξη ενός θεού εξαρτάται από τους πιστούς που πιστεύουν σε αυτήν την θρησκεία. Για παράδειγμα, οι 12 Θεοί που γιά αιώνες πίστευαν οι Πρόγονοί μας έχουν πλέον παροπλιστεί και θεωρούνται "πεθαμένοι" για την ιστορία (λέω για την ιστορία γιατί ολοι οσοι βρισκόμαστε σ'αυτό το blog προφανώς και δεν ενστερνιζόμαστε τέτοιες αντιλήψεις).Και άν σκεφτείτε πόσοι θεοί έχουν παροπλιστεί ανα τους αιώνες (από τις πρώτες πολυθεϊστικές θρησκείες, εως και τις νεώτερες), είναι πολύ περισσότεροι οι "παροπλισμένοι" θεοί από τους ζώντες.

Προσωπική μου εκτίμηση για αυτήν την μετάλλαξη των θρησκειών είναι η πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου. Όσο εξελίσσεται (ή εξελισσόταν) δηλαδή πνευματικά και κοινωνικά ο άνθρωπος οι διάφοροι θεοί που κατα καιρούς λάτρευε δεν εξυπηρετούσαν πλέον τις ανάγκες του και έμπαιναν στο "ράφι". Αντικαθίσταντο συνήθως από άλλους θεούς ή εμπλουτίζονταν με νέες ιδιότητες - ικανότητες ==> μεταλλάσοντο δηλαδή. Έτσι στις μέρες μας (και τα τελευταία 2007 χρόνια) έχουμε καταλήξει να πιτεύουμε στην μετάλλαξη του εβραϊκου δόγματος του Γιαχβε σε Χριστιανισμό. (==>χωράει πολλή κουβεντα εδώ, ίσως σε κάποιο άλλο post<==)

Τι θεότητες ορίζει λοιπόν ο Χριστιανισμός; Ορίζει λοιπόν έναν καλό θεό (τον τριαδικό) και έναν κακό θεό (τον διάβολο). Ο άνθρωπος (και γενικότερα ο κόσμος μας) ακροβατεί ανάμεσα σε αυτές τις δύο θεότητες και πρέπει να επιλέξει κάθε φορά έναν από τους δύο δρόμους: τον δρόμο του θεού ή τον δρόμο του διαβόλου, ο ένας έχει ως ανταμοιβή όλα τα καλά(και όλα τα αγαθά στον παράδεισο) και ο άλλος τα καζάνια της κολάσεως. Αρα σε κάθε επιλογή του ανθρώπου ο ένας δρόμος λειτουργεί ως θέλγητρο ενώ ο άλλος ως αποτροπή.

 

Η διαφωνία μου τώρα:

1. Δεν πιστεύω οτι ο θεός ή οι Θεοί λειρουργούν σε δίπολα (ένας καλός και ένας κακός).Ο θεός είναι ένας (το ένας δέν το χρησιμοποιώ αριθμητικά αλλα για να δηλώσω οτι περιέχουν και αυτο που θεωρούμε καλό και αυτο που θεωρούμε κακό). Επανέρχομαι λοιπόν(για να το θέσω καλύτερα), ο θεός εκτιμώ ως ανώτερη δύναμη οτι είναι ενιαίος και εμπεριέχει και την έννοια του καλού και την έννοια του κακού.Για αυτόν τον λόγο και η κοινωνία μας (οπως και εμνείς ως πλάσματα του θεού) δεν είμαστε σαν τα γουέστερν ο σερίφης που είναι πάντα καλός και οι κλέφτες που είναι πάντα κακοί.

2. Ας εξετάσουμε λίγο και την έννοια του καλού και την έννοια του κακού. Τί θεωρεί ο χριστιανός θεός καλό και τι κακό? Αυτό που θεωρούσε η κοινωνία της εποχής του καλό και κακό. Εκφράζει δηλαδή την ηθική τάξη που επικρατούσε στην Ιουδαία την εποχή του Χριστού.Και γενικότερα κάθε θρησκεία εκφράζει την ηθική τάξη της κοινωνίας και εποχής που εμφανίζεται. Από εδώ ξεκινάει η εξής σκέψη:

Οι ηθικές αξίες είναι δεν διαχρονικές και μεταβάλλονται αναλόγως του πνευματικού επιπέδου του ανθρώπου.Για παράδειγμα

εάν ένας άνθρωπος σκότωνε στους πρωτόγονους λαούς αυτό μπορεί να μην ήταν κατακριτέο απο του θεούς εκείνης της εποχής, ίσως να το επιδοκίμαζαν κιόλας. Όσο εξελίσσοντο κοινωνικά ο άνθρωπος η νέα ηθική τάξη του του επέβαλλε να μήν σκοτώνει. Άρα αντίστοιχα οι ηθικές αξίες που επιβάλλει ο Χριστιανισμός ίσως με την πάροδο των χρόνων να ξεπεραστούν γιατί δεν θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας.Ίσως αυτό να έχει ήδη συμβεί (π.χ. με τις προγαμιαίες σχέσεις)

3. Ας μιλήσουμε και λίγο και για τον αντιπροσωπο του κακού τον διάβολο. Τι είναι ο διάβολος? Είναι ο έκπτωτος άγγελος ο οποίος έχει φέρει όλα τα κακά στην γή και ζητά ανθρωποθυσίες (κατσούλας, μαργετη δημητροκάλης κτλ). Ως΄τωρινή εικόνα του διαβόλου και αν κρίνω και από αυτούς που την εκφράζούν (κατσούλας και το λοιπό team) μπορώ να πω οτι είναι τουλάχιστον αποτρόπαια και αναφέρεται σε ψυχασθενείς. Η αρχική όμως πράξη του διαβόλου η επανάσταση ενάντια του θεού μου προκαλέι τον θαυμασμό. Δεν επέλεξε να είναι μια ζωή υποδουλωμένος στον Θεό αλλα δημιούργησε το δικό του βασίλειο στην κόλαση(μικρότερο μεν αλλά ανεξάρτητο). μπορώ να πώ οτι έπραξε ως Έλληνας (το ίδιο δεν κάναμε και εμείς το 1821 για παράδειγμα???)

4. Ως τελευτάια σκέψη επιτρέψτε μου να παραθέσω τον προβληματισμό μου κατα΄πόσο χρειαζόμαστε σήμερα τον διάβολο, κατά πόσο δηλαδή χρειαζόμαστε ένα όν να λειτουργεί ως αποτροπή, έναν μπαμπούλα να μας φοβίζει με την παρουσία του και να μας βάζει σε δοκιμασίες (γενικά ότι αντιπροσωπέυει ο διάβολος). Αντίστοιχα οι αρχαίοι μας προγόνοι στο όλο σύστημα των θεών τους δεν είχαν αντίστοιχη οντότητα αλλά είχαν τέτοιο επίπεδο και κοινωνική μόρφωση που η ύπαρξη του διαβόλου δεν θα εξυπηρετούσε κανένα σκοπό.(==> και αυτό χωράει πολλή κουβέντα<==)

 

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας, με συγχωρείτε αν πλατείασα ( το αρχικό μου κείμενο ήταν πολυ μεγαλύτερο και έκανα όσο το δυνατόν πιο πολλές περικοπές)

Περιμένω με ανυπομονησία σχόλια και σκέψεις σας.

 

Πολλά φιλιά και να είστε πάντα υγιείς

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 32
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Χαιρετώ τους αγαπητούς ομοϊδεάτες,

 

Μεσημέρι Τρίτης σήμερα, δύσκολη ημέρα ==> Η Παρασκευή είναι ακόμη μακριά!!! Αυτό είναι το πρώτο μου topic μιας και πάντα έχω διάθεση για αμπελοφιλοσοφία και κουβέντα είπα να μοιραστώ μερικές σκέψεις μου μαζί σας. Να τονίσω οτι με τις σκέψεις που παραθέτω δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν και είμαι πάντα ανοικτός για οποιονδήποτε αντίλογο και αντίθετη άποψη. Όυτως ή άλλως στην Ελλάδα που ζούμε, αυτό ηταν και το θεμέλιο της Δημοκρατίας.

Θα ήθελα να τονίσω εδώ, οτι προσωπικά δεν πιστεύω ούτε στον θεό ούτε στον διάβολο και προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ουδέτερος.

 

Κατ' αρχάς πιστεύω οτι όλοι θα συμφωνήσετε μαζί μου οτι για την ιστορία και στην συνείδηση των περισσοτέρων ανθρώπων η ύπαρξη ή μη ύπαρξη ενός θεού εξαρτάται από τους πιστούς που πιστεύουν σε αυτήν την θρησκεία. Για παράδειγμα, οι 12 Θεοί που γιά αιώνες πίστευαν οι Πρόγονοί μας έχουν πλέον παροπλιστεί και θεωρούνται "πεθαμένοι" για την ιστορία (λέω για την ιστορία γιατί ολοι οσοι βρισκόμαστε σ'αυτό το blog προφανώς και δεν ενστερνιζόμαστε τέτοιες αντιλήψεις).Και άν σκεφτείτε πόσοι θεοί έχουν παροπλιστεί ανα τους αιώνες (από τις πρώτες πολυθεϊστικές θρησκείες, εως και τις νεώτερες), είναι πολύ περισσότεροι οι "παροπλισμένοι" θεοί από τους ζώντες.

Προσωπική μου εκτίμηση για αυτήν την μετάλλαξη των θρησκειών είναι η πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου. Όσο εξελίσσεται (ή εξελισσόταν) δηλαδή πνευματικά και κοινωνικά ο άνθρωπος οι διάφοροι θεοί που κατα καιρούς λάτρευε δεν εξυπηρετούσαν πλέον τις ανάγκες του και έμπαιναν στο "ράφι". Αντικαθίσταντο συνήθως από άλλους θεούς ή εμπλουτίζονταν με νέες ιδιότητες - ικανότητες ==> μεταλλάσοντο δηλαδή. Έτσι στις μέρες μας (και τα τελευταία 2007 χρόνια) έχουμε καταλήξει να πιτεύουμε στην μετάλλαξη του εβραϊκου δόγματος του Γιαχβε σε Χριστιανισμό. (==>χωράει πολλή κουβεντα εδώ, ίσως σε κάποιο άλλο post<==)

Τι θεότητες ορίζει λοιπόν ο Χριστιανισμός; Ορίζει λοιπόν έναν καλό θεό (τον τριαδικό) και έναν κακό θεό (τον διάβολο). Ο άνθρωπος (και γενικότερα ο κόσμος μας) ακροβατεί ανάμεσα σε αυτές τις δύο θεότητες και πρέπει να επιλέξει κάθε φορά έναν από τους δύο δρόμους: τον δρόμο του θεού ή τον δρόμο του διαβόλου, ο ένας έχει ως ανταμοιβή όλα τα καλά(και όλα τα αγαθά στον παράδεισο) και ο άλλος τα καζάνια της κολάσεως. Αρα σε κάθε επιλογή του ανθρώπου ο ένας δρόμος λειτουργεί ως θέλγητρο ενώ ο άλλος ως αποτροπή.

 

Η διαφωνία μου τώρα:

1. Δεν πιστεύω οτι ο θεός ή οι Θεοί λειρουργούν σε δίπολα (ένας καλός και ένας κακός).Ο θεός είναι ένας (το ένας δέν το χρησιμοποιώ αριθμητικά αλλα για να δηλώσω οτι περιέχουν και αυτο που θεωρούμε καλό και αυτο που θεωρούμε κακό). Επανέρχομαι λοιπόν(για να το θέσω καλύτερα), ο θεός εκτιμώ ως ανώτερη δύναμη οτι είναι ενιαίος και εμπεριέχει και την έννοια του καλού και την έννοια του κακού.Για αυτόν τον λόγο και η κοινωνία μας (οπως και εμνείς ως πλάσματα του θεού) δεν είμαστε σαν τα γουέστερν ο σερίφης που είναι πάντα καλός και οι κλέφτες που είναι πάντα κακοί.

2. Ας εξετάσουμε λίγο και την έννοια του καλού και την έννοια του κακού. Τί θεωρεί ο χριστιανός θεός καλό και τι κακό? Αυτό που θεωρούσε η κοινωνία της εποχής του καλό και κακό. Εκφράζει δηλαδή την ηθική τάξη που επικρατούσε στην Ιουδαία την εποχή του Χριστού.Και γενικότερα κάθε θρησκεία εκφράζει την ηθική τάξη της κοινωνίας και εποχής που εμφανίζεται. Από εδώ ξεκινάει η εξής σκέψη:

Οι ηθικές αξίες είναι δεν διαχρονικές και μεταβάλλονται αναλόγως του πνευματικού επιπέδου του ανθρώπου.Για παράδειγμα

εάν ένας άνθρωπος σκότωνε στους πρωτόγονους λαούς αυτό μπορεί να μην ήταν κατακριτέο απο του θεούς εκείνης της εποχής, ίσως να το επιδοκίμαζαν κιόλας. Όσο εξελίσσοντο κοινωνικά ο άνθρωπος η νέα ηθική τάξη του του επέβαλλε να μήν σκοτώνει. Άρα αντίστοιχα οι ηθικές αξίες που επιβάλλει ο Χριστιανισμός ίσως με την πάροδο των χρόνων να ξεπεραστούν γιατί δεν θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας.Ίσως αυτό να έχει ήδη συμβεί (π.χ. με τις προγαμιαίες σχέσεις)

3. Ας μιλήσουμε και λίγο και για τον αντιπροσωπο του κακού τον διάβολο. Τι είναι ο διάβολος? Είναι ο έκπτωτος άγγελος ο οποίος έχει φέρει όλα τα κακά στην γή και ζητά ανθρωποθυσίες (κατσούλας, μαργετη δημητροκάλης κτλ). Ως΄τωρινή εικόνα του διαβόλου και αν κρίνω και από αυτούς που την εκφράζούν (κατσούλας και το λοιπό team) μπορώ να πω οτι είναι τουλάχιστον αποτρόπαια και αναφέρεται σε ψυχασθενείς. Η αρχική όμως πράξη του διαβόλου η επανάσταση ενάντια του θεού μου προκαλέι τον θαυμασμό. Δεν επέλεξε να είναι μια ζωή υποδουλωμένος στον Θεό αλλα δημιούργησε το δικό του βασίλειο στην κόλαση(μικρότερο μεν αλλά ανεξάρτητο). μπορώ να πώ οτι έπραξε ως Έλληνας (το ίδιο δεν κάναμε και εμείς το 1821 για παράδειγμα???)

4. Ως τελευτάια σκέψη επιτρέψτε μου να παραθέσω τον προβληματισμό μου κατα΄πόσο χρειαζόμαστε σήμερα τον διάβολο, κατά πόσο δηλαδή χρειαζόμαστε ένα όν να λειτουργεί ως αποτροπή, έναν μπαμπούλα να μας φοβίζει με την παρουσία του και να μας βάζει σε δοκιμασίες (γενικά ότι αντιπροσωπέυει ο διάβολος). Αντίστοιχα οι αρχαίοι μας προγόνοι στο όλο σύστημα των θεών τους δεν είχαν αντίστοιχη οντότητα αλλά είχαν τέτοιο επίπεδο και κοινωνική μόρφωση που η ύπαρξη του διαβόλου δεν θα εξυπηρετούσε κανένα σκοπό.(==> και αυτό χωράει πολλή κουβέντα<==)

 

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας, με συγχωρείτε αν πλατείασα ( το αρχικό μου κείμενο ήταν πολυ μεγαλύτερο και έκανα όσο το δυνατόν πιο πολλές περικοπές)

Περιμένω με ανυπομονησία σχόλια και σκέψεις σας.

 

Πολλά φιλιά και να είστε πάντα υγιείς

 

Πολυ καλος λογος Φιλε μου αλλα ας μιν ξεχναμε οτι δεν υπαρχει μονο η κριση υπαρχει και η διοικηση των ιδεων δυστιχως :) τοτε οχι σε διπολα αλλα σε τριπολα κινουμαστε ¨) αυτο ειναι το ζητουμενο και οχι η υποκειμενικη θεικη ουσια :)

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστώ πολυ αγαπητέ μου φίλε, την επόμενη φορά θα προσπαθήσω για καλύτερα. Μαθηματικός γαρ, δεν το κατέχω πολύ το λέγειν. :cheerful:

 

τα λέμε

Link to comment
Share on other sites

panselinos... απο που να ξεκινήσω;... το κείμενο έχει φοβερές αδυναμίες και πολλά στεγανά.

 

Να με συγχωρείς που θα τα πάρω αποσπασματικά μιας και το κείμενο σου , είναι γραμμένο με αυτόν τον τρόπο. Διαφορετικά δεν θα μπορούσα να δώσω το δικό μου σχόλιο.

 

Στην έννοια θεός(οι) ... έχεις ενα λάθος. Οι παλαιότεροι θεοί , στα μάτια των θνητών αντιπροσώπευαν κάτι που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν. Ενα φυσικό φαινόμενο, μια αντίδραση του κόσμου, που ελλείψη άλλου ονόματος και περιγραφής απλά θεοποιούταν. Τα παραδείγματα πάρα πολλά σε πολλές κουλτούρες. Απο τον Θώρ και την Βαλχάλα μέχρι και τα Ιλλύσια πεδία και το 12-θεο.

Στις σημερινές μονοθεϊστικές θρησκείες, η Πίστη πλέον γυρνάει στον άνθρωπο μέσα απο την δύναμη μιας ανώτερης ύπαρξης. Αυτό δεν είναι ούτε ανεξήγητο , ούτε "ονοματοποίηση". Πρόκειται για μια πράξη θέωσης προς τον Άνθρωπο , έστω και με έμμεσο τρόπο. Ισλαμισμός, Βουδισμός, Χριστιανισμός , μιλάνε για την Ανθρώπινη φύση ώς τον προθάλαμο για το Θεϊκό. Δεν είναι κάτι τρίτο.. δεν είναι κάτι ουδέτερο ούτε απροσδιόριστο. Είναι εδώ και σήμερα και είναι πραγματικά στο χέρι του καθενός να φτάσει στην δική του "Θέωση". Συγκρίνεις για μένα λοιπόν , ανόμοια πράγματα.

 

Στο θέμα κακού καλού.. έχεις δίκιο... δεν είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι μέρος του ΟΛΟΥ. Μιας και είσαι μαθηματικός, θα γνωρίζεις πιστεύω την έννοια της δυαδικότητας. Το πόσο εξαρτώμενα είναι το ένα απο το άλλο και τι γίνεται με την ύπαρξη τους. Είναι πραγματικά μια ύπαρξη με δύο πρόσωπα. Δεν είναι κάτι διαφορετικό. Στο θέμα της επανάστασης... δεν θα το έλεγα έτσι και σίγουρα δεν θα προχωρούσα σε τόσο ανόμοιο παράδειγμα. Θα το ονόμαζα απόσχιση που πραγματικά εξυπηρετούσε την πορεία προς το τέλειο σε μια κυκλική κίνηση του καλού και του κακού προς το ΕΝΑ.

Το πως καθορίζεται το καλό και το κακό , είναι κάτι που άρχισε να υπάρχει απο την στιγμή που ο άνθρωπος ξεκίνησε να δημιουργεί πολιτισμό. Σαφώς και στην αρχή , κάποια πράγματα ήταν αποδεκτά έστω και με τις σημερινές παραμέτρους , αποτροπαία. Αυτό όμως άλλαξε όσο τελειοποιούταν ή αν θες γινόταν καλύτερης μορφής ο ανθρώπινος πολιτισμός. Όσο δηλαδή η ανθρώπινη υπόσταση , προσπαθεί να φτάσει σε τελειότερο επίπεδο. Ανακαλύπτει στην πορεία καινούριες αξίες που πρέπει να τηρηθούν για να εξελιχθεί ο πολιτισμός.

 

Έτσι ο φόνος ενός μοίχου/μοιχαλίδας μπορεί να ήταν δεκτός στον Μεσαίωνα αλλά σήμερα να υπερβαίνει αυτό το πράγμα η αξία της ανθρώπινης ζωής. Σε αντιστοιχία με αυτό μπορείς να δείς χώρες του Ισλάμ που ισχύει ακόμα το παραπάνω και να συγκρίνεις το επίπεδο πολιτισμών και την αντιμετώπιση της ανθρώπινης ζωής, για να δείς γιατί μαζί με τον άνθρωπο η απόδοση του καλού και του κακού μπαίνει σε νέα επίπεδα, αλλά χωρίς ουσιαστικά να αλλάζει μορφή.

 

Αυτό είναι το σχόλιο μου σύμφωνα πάντα με όσα διάβασα.

Edited by Anor
Link to comment
Share on other sites

[...]

 

Έτσι ο φόνος ενός μοίχου/μοιχαλίδας μπορεί να ήταν δεκτός στον Μεσαίωνα αλλά σήμερα να υπερβαίνει αυτό το πράγμα η αξία της ανθρώπινης ζωής. Σε αντιστοιχία με αυτό μπορείς να δείς χώρες του Ισλάμ που ισχύει ακόμα το παραπάνω και να συγκρίνεις το επίπεδο πολιτισμών και την αντιμετώπιση της ανθρώπινης ζωής, για να δείς γιατί μαζί με τον άνθρωπο η απόδοση του καλού και του κακού μπαίνει σε νέα επίπεδα, αλλά χωρίς ουσιαστικά να αλλάζει μορφή.

Δυστυχως δεν προλαβα να διαβασω ΟΛΑ τα προηγουμενα, ομως Anor δεν καταλαβα κατι.

Ειπες κατι για συγκριση επιπεδου πολιτισμου, πως ακριβως το εννοεις;

Συγκριση Κουλτουρας ή απλη συγκριση επιπεδου ζωης; Κατα τη γνωμη μου υπαρχει μια μεγαλη διαφορα αναμεσα σε αυτα τα δυο.

Βεβαια υποψιαζομαι πως βγαινω εκτος θεματος, αλλα οχι τοσο ωστε να ειναι δυσκολο να επανελθει καποιος με μια απλουστατη "τριπλα".

Link to comment
Share on other sites

H κουλτούρα ή αν θες η αντιμετώπιση κάποιων πραγμάτων μέσα απο την οπτική του Ισλαμισμού καθορίζει και την ποιότητα και το επίπεδο της ζωής. Νομίζω οτι μια απλή ματιά στα καθημερινά τεκταινόμενα αρκεί για να βγούν συμπεράσματα σε σύγκριση πάντα με τον δυτικό τρόπο ζωής και την δυνατότητα ύπαρξης ανεξιθρησκείας σε πολλές χώρες.

 

Με λίγα λόγια, ανάλογα με την θρησκεία και τον βαθμό που επικρατεί ή κυριαρχεί στον πληθυσμό έχεις και τις αντίστοιχες αποδόσεις σε επίπεδο πολιτισμού και κουλτούρας.

Link to comment
Share on other sites

H κουλτούρα ή αν θες η αντιμετώπιση κάποιων πραγμάτων μέσα απο την οπτική του Ισλαμισμού καθορίζει και την ποιότητα και το επίπεδο της ζωής. Νομίζω οτι μια απλή ματιά στα καθημερινά τεκταινόμενα αρκεί για να βγούν συμπεράσματα σε σύγκριση πάντα με τον δυτικό τρόπο ζωής και την δυνατότητα ύπαρξης ανεξιθρησκείας σε πολλές χώρες.

 

Με λίγα λόγια, ανάλογα με την θρησκεία και τον βαθμό που επικρατεί ή κυριαρχεί στον πληθυσμό έχεις και τις αντίστοιχες αποδόσεις σε επίπεδο πολιτισμού και κουλτούρας.

 

Anor, οι μουσουλμάνοι Άραβες έχουν να παρουσιάσουν εκπληκτικά επιτεύγματα στις επιστήμες και τον πολιτισμό.

Link to comment
Share on other sites

Anor, οι μουσουλμάνοι Άραβες έχουν να παρουσιάσουν εκπληκτικά επιτεύγματα στις επιστήμες και τον πολιτισμό.

Πιστευω πως ΔΕΝ αναφερεσαι στους τωρινους.

Υπηρχε μια εποχη οπου οι Αραβες ηταν σε τεραστιο (συγκινομενος με την τωρινη εποχη) βαθμο πολιτισμιακης αναπτυξης, οπως και οι περισσοτεροι λαοι της αρχαιοτητας (λιγο πριν την εμφανιση του Χριστιανισμου δηλαδη).

Τωρα δεν νομιζω πως υπαρχει καποια χωρα που να πρωτοπορει στην αναπτυξη κουλτουρας, το μονο που κανουν ειναι να ανακυκλωνουν, και πολλες φορες λανθασμενα ή ελλειπτικα, την κουλτουρα του παρελθοντος.

Link to comment
Share on other sites

Πιστευω πως ΔΕΝ αναφερεσαι στους τωρινους....
Πάντως ισχύει και για τους τωρινούς (άσχετα με τη "χροιά" των σημερινών τους "επιτευγμάτων")

 

Σημ. Αναφέρομαι σε "επιστημονικά" επιτεύγματα κυρίως. Ο πολιτισμός είναι κάτι τόσο σχετικό που δεν γίνεται εύκολα αξιολόγηση

Edited by outis
Link to comment
Share on other sites

παρακαλώ όπως μου υποδείξετε μια χώρα με Ισλαμιστική κουλτούρα που παράγει πολιτισμό ή έστω είναι χώρα που θα μπορούσατε να ζήσετε εκεί, δηλώνοντας την γνώμη και την ανεξιθρησκεία σας , όπως κάνετε εδώ ή σε άλλη χώρα της Ευρώπης.

 

Οι Άραβες που δημιούργησαν πολιτισμό , βρισκόντουσαν στις αρχές της πρώτης χιλιετίας μ.Χ. και κυρίως προς τις ακτές της Β.Αφρικής , προς τον Ατλαντικό (Τυνησία, Μαρόκο , κτλ.). Η ανάπτυξη που αναφέρθηκε αφορούσε κυρίως αρχιτεκτονική και μαθηματικά παρά φιλοσοφία (ελάχιστα δείγματα) και γραπτά κείμενα λογοτεχνίας.

 

Και πάλι όμως μιλάμε για 1000-1200+ έτη απο τότε. Σήμερα τι γίνεται;

Link to comment
Share on other sites

παρακαλώ όπως μου υποδείξετε μια χώρα με Ισλαμιστική κουλτούρα που παράγει πολιτισμό ή έστω είναι χώρα που θα μπορούσατε να ζήσετε εκεί, δηλώνοντας την γνώμη και την ανεξιθρησκεία σας , όπως κάνετε εδώ ή σε άλλη χώρα της Ευρώπης.

 

Οι Άραβες που δημιούργησαν πολιτισμό , βρισκόντουσαν στις αρχές της πρώτης χιλιετίας μ.Χ. και κυρίως προς τις ακτές της Β.Αφρικής , προς τον Ατλαντικό (Τυνησία, Μαρόκο , κτλ.). Η ανάπτυξη που αναφέρθηκε αφορούσε κυρίως αρχιτεκτονική και μαθηματικά παρά φιλοσοφία (ελάχιστα δείγματα) και γραπτά κείμενα λογοτεχνίας.

 

Και πάλι όμως μιλάμε για 1000-1200+ έτη απο τότε. Σήμερα τι γίνεται;

 

Islamic science - fields

 

 

Θα μπορούσε, οποιοσδήποτε από εμάς, να ζήσει άνετα στον Λίβανο (πριν και στα μεσοδιαστήματα των πολέμων).

Edited by Minerva
Link to comment
Share on other sites

Ο Λίβανος ήταν και είναι κατά όνομα το "Παρίσι" της Μ.Ανατολής που δείχνει ουσιαστικά το πολυ-πολιτισμικό συνοθύλευμα ανθρώπων που μένουν ή μάλλον έμεναν εκεί (προ πολέμου).

 

Αλλά ακόμα και έτσι , η κοινωνία τους, δεν είναι στο ίδιο επίπεδο νοοτροπίας και συμπεριφοράς όπως οι Δυτικές χώρες. Τώρα για το Link που έβαλες...

 

δεν διαφωνώ... όπως είπα, μαθηματικά (κατά επέκταση θετικές επιστήμες μιας και τα μαθηματικά είναι "μητέρα" τους, αρχιτεκτονική αλλά σαν φιλοσοφία και λογοτεχνία....natha. Μόνο ιστορικές απογραφές.

Link to comment
Share on other sites

δεν διαφωνώ... όπως είπα, μαθηματικά (κατά επέκταση θετικές επιστήμες μιας και τα μαθηματικά είναι "μητέρα" τους, αρχιτεκτονική αλλά σαν φιλοσοφία και λογοτεχνία....natha. Μόνο ιστορικές απογραφές.

Και οι θετικές επιστήμες, φιλοσοφία είναι φίλε μου.

Link to comment
Share on other sites

Ο Λίβανος ήταν και είναι κατά όνομα το "Παρίσι" της Μ.Ανατολής που δείχνει ουσιαστικά το πολυ-πολιτισμικό συνοθύλευμα ανθρώπων που μένουν ή μάλλον έμεναν εκεί (προ πολέμου).

 

'Εως πριν από μερικούς μήνες δηλαδή.

 

Αλλά ακόμα και έτσι , η κοινωνία τους, δεν είναι στο ίδιο επίπεδο νοοτροπίας και συμπεριφοράς όπως οι Δυτικές χώρες.

 

 

Ναι, σε πολλά ζητήματα είναι παρασάγγας πιο ανεπτυγμένοι.

 

δεν διαφωνώ... όπως είπα, μαθηματικά (κατά επέκταση θετικές επιστήμες μιας και τα μαθηματικά είναι "μητέρα" τους, αρχιτεκτονική αλλά σαν φιλοσοφία και λογοτεχνία....natha. Μόνο ιστορικές απογραφές.

 

Δεν υφίστανται μαθηματικά χωρίς φιλοσοφία. Να θυμίσουμε επίσης ότι ήταν οι πρώτοι αλχημιστές.

Link to comment
Share on other sites

Η θρησκεία είναι κάπως άσχετη με την εξέλιξη. Μερικές φορές δείχνει να την ευνοεί. Άλλοτε όχι. Ποτέ σε σχέση με το περιεχόμενό της, αλλά μάλλον με την έκφραση της. Με την έννοια ότι η εξέλιξη παρουσιάζεται ανεξάρτητα από ταμπέλες πολυθεϊσμούς και μονοθεϊσμούς. Οι Άραβες, μονοθεϊστές και καράφανατισμένοι είχαν την καλή τους εποχή και παρήγαγαν "πολιτισμό", τεχνολογία, τέχνες, φιλοσοφία όταν τους δόθηκε η ιστορική δυνατότητα. Ακόμα το κάνουν στην τεχνολογία - ειδικά σε σύγκριση με την Ελλάδα - ενώ παράγουν και πολιτισμό κάτω από αντίξοες συνθήκες. (ΠΡΟΣΟΧΗ! Επειδή εμείς τυχαίνει να μη γνωρίζουμε κάτι δεν σημαίνει ότι αυτό δεν υπάρχει)

Εκείνο που φαίνεται είναι ότι η καλλιτεχνική, φιλοσοφική και τεχνολογική παραγωγή σχετίζεται με την κοινωνία που ανάλογα αν είναι συντηρητική ή όχι, καταπιεστική ή όχι κτλ. προσαρμόζει τα τρέχοντα θρησκευτικά δεδομένα. Σε περιπτώσεις που "λιμνάζει" η κοινωνία δεν παράγει δημιουργικό έργο και δεν είναι αυτό κάτι σχετικό με την θρησκεία - συνέβει σε κάθε χωρικό, χρονικό και θρησκευτικό περιβάλλον.

Edited by outis
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...