ΓΕΝΕΣΙΣ: Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ... ή μήπως Ισμαήλ;

[Neraida]

Το άστρο της Βηθλεέμ έλαμψε για την Γέννηση του Θεαθρώπου που θα ελάμβανε το Ύψιστο Χρίσμα, θα ήτο δηλαδή κεχρισμένος=Χριστός, του επωνομαζόμενου Εμμανουήλ (=ο θεός είναι μαζί σου). Ένα άλλο άστρο προέβλεψε ότι μετά τη Γέννηση του Μωάμεθ δεν θα γεννιόταν άλλος προφήτης.

Η μητέρα του Μωάμεθ σεβόταν την Παναγία και το απέδειξε παραδίδοντας την Τίμια Ζώνη της στο Άγιο Όρος.

Η νηστεία των Χριστουγέννων συμπίπτει σχεδόν με το ραμαζάνι.

Τότε.... τι μας χωρίζει και τι μας ενώνει με τους <αλλόθρησκους>, τους <μουσουλμάνους>;

 

Όλοι έχουμε κοινό πατέρα, διαβάζουμε και ακούμε από τα γεννοφάσκια μας (όσοι φασκιωθήκαμε), προκειμένου, μεταξύ άλλων, να συγκλίνουμε το χάος που μας χωρίζει με την άλλη μεγάλη θρησκεία, τον Μωαμεθανισμό.

 

Αυτό που δεν ακούμε είναι ότι δεν έχουμε κοινή μητέρα...

Παραδόξως λοιπόν, ενώ ισχύει για όλη την ανθρωπότητα να είναι γνωστή η μητέρα και αμφίβολος ο πατέρας, για τα θρησκευτικά συμβαίνει το αντίθετο. Ξέρουμε τον πατέρα μας και δεν ξέρουμε τη μάνα μας!

 

Εδώ θυμόμαστε το ρητό <ο άνδρας γεννά και η γυναίκα τίκτει>. Αφού λοιπόν μας γέννησε ο ίδιος άνδρας, ο Αβραάμ, ποιά μας έτιξε;

 

<Πρώτος εκ των Αγίων Αρχαγγέλων ενεφανίσθη εις τους ανθρώπους ο θείος Μιχαήλ. Συγκεκριμένα, ο Πατριάρχης Αβραάμ είχε σύζυγό του την Σάρρα, ήτις ήτο στείρα. Μαζί τους ζούσε και κάποια γυναίκα αιχμάλωτος, ονόματι Άγαρ, ο δε Αβραάμ συνευρέθη με την αιχμάλωτο και εγέννησε τον Ισμαήλ.

Από τότε ο Αβραάμ αγαπούσε περισσότερο την Άγαρ, επειδή του είχε κάμει παιδί. Η Σάρρα εφθόνει την Άγαρ και παρεκίνησε τον Αβραάμ να εκδιώξει την αιχμάλωτο μαζί με το παιδί της.

Αφού ανεχώρησε από το σπίτι του Αβραάμ, συνάντησε καθοδόν τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, ο οποίος την ηρώτησεν από πού ήρχετο και εις ποίαν κατεύθυνσιν επήγαινεν.

Εκείνη του εξιστόρησε τα γεγονότα και ο Μιχαήλ την διέταξε να επιστρέψει εις την κυρίαν της και να ταπεινωθεί εις αυτήν (ού μοιχεύσεις). Πράγματι, η Άγαρ επέστρεψε (υκοκοή στον Μιχαήλ, μετάνοια και συγχώρεση), και εντός ολίγου η Σάρρα εγέννησε τον Ισαάκ.

Οι δύο γυναίκες όμως συνέχισαν να φιλονικούν λόγω των τέκνων των και ο Αβραάμ εξεδίωξεν και πάλιν την Άγαρ παρακινούμενος από την Σάρραν (θιγμένη ή Κατίνα, δεν ήμουν παρούσα για να μπορέσω να την κρίνω, πάντως ο Αβραάμ μόνο πυγμή δεν είχε).

Η Άγαρ κλαίουσα ανεχώρησεν μαζί με τον Ισμαήλ εις την έρημον και σύντομα έμεινε χωρίς νερό. Δια να μην ιδή τον θάνατο του παιδιού της, το άφησε κάτω από ένα δέντρο και ανεχώρησε, ενώ το παιδί έκλαιε από την δίψαν. Τότε εφάνη πάλιν ο Μιχαήλ εις την γυναίκα και της έδωσε νερό δι αυτή και το παιδί της από πηγή που άνοιξε δια θαύματος εκείνη τη στιγμή και εγέμισαν και τον ασκόν τους.

Εις την Παλαιάν Διαθήκην αναφέρεται ότι ο Θεός θελήσας να δοκιμάσει την πίστιν του Αβραάμ, του είπεν ><Αβραάμ, λάβε τον υιόν σου τον ηγαπημένον, τον Ισαάκ, και ύπαγε επάνω εις το όρος εκείνο και σφάξε αυτόν δια την αγάπην μου> (κι έτσι πια εξηγείται γιατί το ζήτησε ο Θεός αυτό το εξωφρενικό). Και όταν ο Αβραάμ ήτο έτοιμος να αποκόψη την κεφαλήν του υιού του, ενεφανίσθη εις αυτόν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και του είπεν <Αβραάμ μη βάλεις τη μάχαιρα εις τον λαιμόν του υιού σου διότι ο Θεός εγνώρισεν την καρδίαν σου, ότι δεν ελυπήθης τον αγαπητόν σου υιόν δια την αγάπην του Θεού>.

Ο Αβραάμ είδε τότε εις την θέσιν του υιού του ένα κριάρι δεμένο εις το δέντρο το οποίον και έσφαξεν. Ο δε Αγγελος του είπεν <Ούτω προστάζει ο Θεός επειδή συ τον ηγάπησες τόσον και απεφάσισες να σφάξης τον υιόν σου δια την αγάπην Του, και αυτός θα σε αυξήσει και θα πληθύνει το γένος σου υπέρ τους αστέρας του ουρανού και υπέρ την άμμον της θαλάσσης και θέλει φημισθεί το όνομά σου εις πάντα τα έθνη>...

 

Ο Αβραάμ όταν επρόκειτο να σφαγιάσει τον Ισαάκ στην καρδιά του είχε και τον πρωτότοκό του υιό Ισμαήλ, και την αγάπη του για αυτόν, τον οποίο είχε χάσει πια στην έρημο και την τύχη του δεν εγνώριζε, και αυτή την αγάπη του είδε ο Θεός, ότι δηλαδή δεν εξεχώριζε σε αγάπη τους δυό του υιούς, που και τους δύο τους έχανε...

 

Από τον έναν, τον δευτερότοκο Ισαάκ, αλλά νομιμογενή, προήλθε το γένος των χριστιανών.

Από τον άλλο, τον πρωτότοκο τον Ισμαήλ, αλλά μη νόμιμο, προήλθε το γένος των μωαμεθανών.

Με κοινό πατέρα που έτρεψε κοινή απέραντη αγάπη και για τους δύο, αλλά από διαφορετικές μανάδες, που η μία ήτο νόμιμη και του γένους των μυημένων, ατιμασμένη όμως, και η άλλη παράνομη, αιχμάλωτη, ταπεινωμένη και αγαρινή.

Στα πρόσωπα της υπεραγίας Θεοτόκου του Χριστού και της επίσης για τους αλλόθρησκούς μας υπεραγίας μητέρας του Μωάμεθ, τα ποταπά συναισθήματα του μίσους που έτρεφαν οι προκάτοχές τους η μία για την άλλη (Σάρρα με Άγαρ), έλαβαν τέλος.

Ο Αργάγγελος Μιχαήλ, που επίσης δοξάζεται από τους μωαμεθανούς, προστάτης παιδιών (νόμιμων και παράνομων για τα ανθρώπινα νομοθετήματα) και κοινός μας σύνδεσμος με τους <μπάσταρδους>, <άπιστους>, <αλλόθρησκους> που έχουμε ακούσει να λέγονται οι από άλλης μάνας γένος αδερφοί μας, ας γίνει Οδηγός μας αυτές τις άγιες μέρες να ξεπεράσουμε τις διαφορές που μας χωρίζουν και να βρούμε τις ομοιότητες που μας ενώνουν στα πρόσωπα όλων των μικρών παιδιών που πληρώνουν και ξεπληρώνουν τα πάθη των ενηλίκων.

 

Καλά Χριστούγεννα με αγάπη και ειρήνη σε όλα τα μικρά νεραϊδόπουλα του κόσμου, σε όποιας θρησκείας την σκέπη και αν εγεννήθηκαν.

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ας μας δείξει το άστρο της Αγάπης, της Υπέρτατης Αγάπης, που δεν χωρίζει, αλλά ενώνει.

 

*ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Οι Άγιοι Ταξιάρχαι Μιχαήλ και Γαβριήλ ? Η Σύναξις και τα θαύματα Αυτών: έκδοση ΜΑΡΓΑΡ ΑΝΔΡ. ΑΠΕΡΓΗ & ΥΙΟΙ Ο.Ε. [Ευχαριστώ τον Πνευματικό μου για την παράδοση του ανωτέρω τεύχους προκειμένου να φωτισθώ σχετικά με τις διαφορές μας με τους μωαμεθανούς και να ξεπεράσω την υπεροψία μου έναντί τους τις άγιες μέρες των χριστουγέννων, πριν την Θεία Μετάληψή μου.

[Eirianwen]

Μάλιστα. Ενδιαφέροντα, αν και γνωστά όλα αυτά, εγώ όμως θα ήθελα να ρωτήσω ποιά η στάση των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών έναντι όσων δεν συμμερίζονται όσα γράφουν τα ιερά βιβλία τους και ακολουθούν άλλους τρόπους διαβίωσης και προσέγγισεις του Θείου.

Υπάρχουμε όλοι σ'αυτόν τον Κόσμο...

Και συγγνώμη για την ελαφρά μου πίκρα, αλλά έχω νιώσει πολύ ρατσισμό στο πετσί μου, χρόνια τώρα...

[Neraida]

Θα σου απαντήσω με παραβολή, όπως ο Μέγας Μύστης, και μάλιστα σύγχρονη. Διάβασε λοιπόν φίλε Eirianwen:

 

 

Μια φορά ο Σέρλοκ Χολμς και ο φίλος του ο Ουάτσον πήγαν για κάμπινγκ.

Έστησαν τη σκηνή τους και έπεσαν να κοιμηθούν.

 

Μερικές ώρες αργότερα ο Χολμς ξυπνάει τον φίλο του και του λέει:

- "Ουάτσον κοίτα στον ουρανό και πες μου τι βλέπεις."

 

Tότε ο Ουάτσον του απαντά:

- "Βλέπω εκατομύρια αστέρια."

 

Χολμς: "Και τι σου λέει αυτό;"

 

Ο Ουάτσον σκέφτεται μερικά λεπτά και λέει:

- "Αστρονομικά, μου λέει ότι υπάρχουν εκατομύρια γαλαξίες και πιθανότατα δισεκατομύρια πλανήτες. Αστρολογικά, μου λέει ότι ο Κρόνος είναι στον Κριό. Ωρολογιακά, μου λέει ότι η ώρα πρέπει να είναι τρεις παρά τέταρτο. Θεολογικά, είναι απόδειξη ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και όλοι εμείς είμαστε μικροί και ασήμαντοι. Μετεωρολογικά, φαίνεται ότι θα έχουμε μια θαυμάσια μέρα αύριο." -- "Τι λέει σε εσένα όμως;"

Τότε ο Χολμς μετά από μερικά λεπτά σιωπής του απαντά:

 

- "Ουάτσον, κάποιος μας έχει κλέψει τη σκηνή!"

 

*************************

το θέμα είναι ότι εσύ φίλε βλέπεις τα άστρα κι εγώ ότι μας πήραν την σκηνή... :cheerful:

μην πω τα σώβρακα :wow:

[The Knights Who Say Ni]

Εγω θα προτεινα να μην επεκτεινουμε παραπανω το θεμα για τις συγκρισεις/συγκρουσεις αναμεσα στη θρησκεια. Ο ενας λογος ειναι οτι υπαρχουν στο φορουμ και χριστιανοι και πολυθειστες και πανθειστες και αγνωστικιστες κλπ, ο δευτερος οτι δεν βγαζουν πουθενα εκτος απο καυγαδες και ο τριτος ειναι οτι μεχρι στιγμης ειναι ισως το μονο φορουμ καθαρο απο απολογητες, ας μεινει ετσι...

[Τράγου Κέρατο]

Η νηστεία των Χριστουγέννων συμπίπτει σχεδόν με το ραμαζάνι.

Λάθος!

 

Το Ραμαζάνι υπολογίζεται με σεληνο-ηλιακό ημερολόγιο και είναι κυλιόμενο μέσα στη χρονιά: σε 30 περίπου χρόνια έχει κάνει όλο τον κύκλο του έτους.

 

Αυτά τα χρόνια πέφτει γύρω στον Νοέμβριο.

[Elladios]

Όταν η Μυθολογία δείχνει την ιστορία, η "επιστήμη" βλέπει το δάκτυλο...

Γι'αυτό ότι και να λέει όποιαδηποτε θρησκεία, που δεν λέω πως όποιαδηποτε θρησκεία είναι λανθασμένη - το αντίθετο μάλιστα, οι απαντήσεις στις πιο κύριες αν όχι σε όλες τις ερωτήσεις βρίσκονται στην αρχαία Ελληνικη και σύγχρονη Ελληνική (και όχι μόνο) μυθολογία.