Jump to content

Οι Νεράϊδες δεν μένουν πια εδώ...


Anor
 Share

Recommended Posts

Όταν η Πάρνηθα καίγεται και εμείς παίρνουμε οτι μας αξίζει...

 

Νομίζω οτι το παρακάτω τα λέει όλα...

 

Αντιγράφω από άλλο φόρουμ (http://www.adslgr.com/forum/showpos...mp;postcount=83)

 

"Παράθεση:

Κύριοι, όσοι είδατε την Πάρνηθα θα έχετε να το διηγήστε στα παιδιά σας. ...

Στα παιδιά μας; Ποια παιδιά μας; Θα μπορέσουν να ζήσουν σε τέτοιο περιβάλλον;

 

Εκτός αν μεταλλαχθούν... Αλλά για να μεταλλαχθούν, πρέπει πρώτα η μετάλλαξη να ξεκινήσει από τους γονείς. Και από ότι παρατηρώ η γενιά μας έχει ήδη αρχίσει να μεταλλάσσεται.

 

Χθες αργά το απόγευμα, μετά την δουλειά, πήρα τον Ηλεκτρικό για να ανέβω προς Κηφισιά. Στο ύψος του Περισσού διέκρινα την Πάρνηθα να φλέγεται ολόκληρη. Οι καπνοί είχαν γεμίσει εκείνο το μέρος του ουρανού...

 

Εμείς μέσα στο Ηλεκτρικό, με την δροσούλα του κλιματισμού και απλά κοιτάζαμε στο πέρα δώθε. Τα μάτια μου κοίταζαν την Πάρνηθα αλλά και τους Έλληνες μέσα στον ηλεκτρικό. Λίγοι αυτοί που παρατηρούσαν το φαινόμενο της καταστροφής. Μάλλον το θεωρούσαν φυσιολογικό. Οι περισσότεροι με ακουστικά στα αυτιά και με Nokia (connecting people) απολάμβαναν τη δροσούλα του κλιματιζόμενου συρμού με μουσικούλα. Μία ευτυχισμένη Νεοελληνίδα (ετών περίπου 27-30) διατυμπάνιζε στο κινητό για το μπάνιο που θα κάνει το Σαββάτο στο Αγκίστρι μαζί με το Σάκη, το Στέλιο και τη Μαρία και προσπαθούσε να πείσει το Τάκη στο τηλέφωνο να πάει και αυτός. Φυσικά το βλέμμα της, ήταν αφιερωμένο μόνο στο κινητό και στην "απόλυτη ευτυχία" του Σαββατιάτικου μπάνιου.

Εκεί συνειδητοποίησα ότι λαμβάνουμε ότι μας αξίζει.

 

Με λίγα λόγια και απλά. Οι Έλληνες, κύριοι, περνούν όμορφα. Όλα πάνε καλά. Και αν καούμε και ζωντανοί δεν τρέχει και τίποτα...Και ήδη προετοιμάζουμε το (καμένο) έδαφος και για τα παιδιά μας..."

 

Και να ήταν μόνο η Πάρνηθα... Η Πεντέλη , ο Υμητός, η Χαλκιδική, η Χίος, Η Σάμος, και τόσα άλλα μέρη που έγιναν κάρβουνο...

 

Δεν έχω άλλα λόγια.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 49
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Sabrina... αυτό ήταν έργο ΥΠ-ανθρώπου. Η φύση θα εκδικηθεί τον χειμώνα, όταν το νερό θα κατεβάσει όλη την λάσπη και τα αποκαϊδια΄απο την Πάρνηθα. Όταν το Μενίδι και Λίοσια γίνουν και πάλι λίμνες και ο Κηφισσός ξεχειλίσει για να πάρει κάποια στιγμή όλη την Αθήνα μέσα , μπας και ξεβρωμίσει μια και καλή αυτός ο τόπος.

 

Πιστέψτε με , η αγανάκτηση είναι έκδηλη σε πολλές ηλεκτρονικές κοινότητες που παρακολουθώ και ακόμα περισσότερο στην πραγματικότητα.

 

Θέλει άμεση αντίδραση... αναδάσωση-προστασία, ... για να μην γίνει σαν την Πεντέλη που πλεόν θυμίζει απο την πίσω μεριά μια ατελείωτη κατάσταση οικοδομής.

Link to comment
Share on other sites

Εύκολο να κατηγορούμε και να λέμε ότι ''κοίτα τι κακό'', ''καλά να πάθουμε'' κλπ κλπ.

Εσείς τι κάνετε για αυτό;

Για ποιό λόγο καίγονται τα δάση;

Το έχετε σκεφτεί ποτέ;

Τι ξέρετε πάνω σε αυτό;

Έχετε ενημερωθεί;

Ποιά είναι η λύση;

 

Πάμε να το συζητήσουμε λίγο, διότι δεν είναι έξω από τα πλαίσια του εσωτερισμού και της αυτοβελτίωσης.

Link to comment
Share on other sites

προσωπικά έχω πολεμήσει με την φωτιά , όταν έμενα Πεντέλη. Ξέρω γιατί πράγμα μιλάω και για να είμαι ειλικρινής, έχω στα χέρια μου μια αίτηση εθελοντή πυροσβέστη που κατά 95% θα κατατεθεί στο κοντινό πυροσβεστικό τμήμα.

 

Αυτό είναι η προσωπική μου συνδρομή.

Link to comment
Share on other sites

Πως λειτουργεί ένας εθελοντής πυροσβέστης..?? δλδ τι κάνει ή καλύτερα τι του επιτρέπεται να κάνει..??

Link to comment
Share on other sites

Η φύση θα εκδικηθεί τον χειμώνα, όταν το νερό θα κατεβάσει όλη την λάσπη και τα αποκαϊδια΄απο την Πάρνηθα. Όταν το Μενίδι και Λίοσια γίνουν και πάλι λίμνες και ο Κηφισσός ξεχειλίσει για να πάρει κάποια στιγμή όλη την Αθήνα μέσα , μπας και ξεβρωμίσει μια και καλή αυτός ο τόπος.

Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν χθες που έβλεπα στην τηλεόραση τα καθέκαστα.. Αλλά από την άλλη θα βρέξει καθόλου ή καταντήσουμε όντως έρημος όπως ακούγεται πλέον συχνά πυκνά...;

Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορώ να μην το βάλω... απο μια φίλη που μοιράζεται τα ίδια πιστεύω με μένα για την Γαία και την ομορφιά της σε κάθε σημείο... το παραθέτω.... πόσο αληθινό είναι.

 

Αυτό εδώ, δεν είναι για εμένα.

 

Είναι για τα μποτάκια μου τα μπλε, που οι σόλες τους έχουνε λιώσει στις φλέβες και στα μονοπάτια σου.

 

Είναι για όσες φορές λούστηκα στα ρυάκια σου, και ξεδίψασα στα νερά σου.

 

Είναι για τη σπηλιά του Πάνα και για την κορυφή της Κυράς, όπου οι θρύλοι ακόμα μιλούν για την Αρτέμιδα Κυνηγό � ακόμα αχολογά το τρέξιμό της τις φεγγαρόλουστες βραδιές, τρέχει με τα ελάφια της και τα σκυλιά της.

 

Είν΄ για την κούκλα ελαφίνα που συνάντησα στην τελευταία βόλτα μας, λίγο πριν ξεσπάσει η μεγάλη καταιγίδα με τους κεραυνούς, στ΄αρχαίο το Φρούριο που κάποτε επέβλεπαν ποιοί μπαίνουν και ποιοί βγαίνουν στο κλεινόν το άστυ.

 

Ας είναι ευλογημένη. Όλες πια οι καταιγίδες που είναι να �ρθουν θα θυμίζουνε εκείνη. Ας είναι ευλογημένη.

 

Είναι για όλα τα κλάμματα της ζωής μου που ξεσπάσαν από χθες κι όμως δε λεν να σταματήσουν. Στέγνωσαν σαν το χώμα σου τα μάτια μου κι όμως τα κλάμματα βγαίναν ακόμη, κι άλλο, σαν κραυγές.

 

Βλέπεις, εγώ δεν είμαι δέντρο σου, για να πεθάνω όρθια και σιωπηλή.

Ούτε είμαι ελάφι σου, κι ας κλαίω με δάκρυα, κι ας τρέχω στις πλαγιές σου.

 

Δεν είμαι ούτε βουνό, όσο κι αν προσπαθώ � κι ό,τι κι αν μου ΄μαθες φαντάζει άχρηστο, τώρα που σε βλέπω να κείτεσαι έτσι όπως σε καταντήσαν, Ομορφιά μου και Αύρα μου. Ό,τι μου έμαθες ήτανε πάντα μέσα μου θάλασσα σιωπηλή, ακύμαντη και παντοδύναμη �τώρα, σα να �ρθε η ώρα της παλίρροιας.

 

Δεν είμαι βουνό. Γιατί αν ήμουν, θα �χα τους κεραυνούς και την οργή σου.

 

Δεν είμαι.

 

Είμαι μονάχα ένας ηλίθιος άνθρωπος. Κι έχω μονάχα κλάμματα, και Λόγο. Κι όσο κι αν η παλίρροια των «γιατί» με πλυμμυρίζει, λογόφιλη δεν θα γίνω. Θα είμαι υπάκουη σε σένα, θα είμαι όλα αυτά που μου όρισες. Θα είμαι σαν κι εσένα, σιωπηλή, κι ας τρέχουνε ποτάμι από τα χθες τα δάκρυα που κάνουνε τους γύρω μου να ψιθυρίζουν.

 

Σιωπή επέλεξες κι εσύ, ετούτη τη φορά, για να μιλήσεις. Ούτε το θρόισμά σου, ούτε την πρωινή σου ανάσα από πάχνη, ούτε τα πλασματάκια που πηδοβολούσαν σε μυριάδες μονοπάτια. Ούτε και κεραυνούς � σιωπή. Και τη νεκρή σου εικόνα. Κι αντί για τη δροσιά σου και την ορεινή ευλογία, μας έστειλε ο άνεμος σήμερα το πρωί τη νεκρική σου τέφρα μες τα μούτρα. Αυτό που μας αξίζει.

 

Πάμε για ν� αποκοιμηθούμε μες τις βατραχοπυτζάμες μας. Να πάρουμε διακοποδάνεια και κάρτες, να ψωνίσουμε και κάτι ακόμα, να φάμε ώσπου να σκάσουμε, να ανοίξουμε το Playboy και να βάλουμε το μαύρο το κουτάκι όχι στο αιδοίο αλλά στο πρόσωπο, να χαζέψουμε στην τηλεόραση γελοίους και να ψηφίσουμε νεοπουτάνες στα καλλιστεία. Αυτό που μας αξίζει.

 

Εγώ θα είμαι βουνό. Θα είμαι αυτό που μου έμαθες, και θα σιωπώ, σε μια σιωπή που θα καταλαβαίνουμε μονάχα οι δυό μας, μάνα και κόρη με ομφάλιο λώρο. Γιατί αυτό τους αξίζει. Γιατί ο μακροσαγιτάρης Φοίβος, η Αρτέμιδα και τα ελάφια τους δεν τρέχουν πια εδώ. Απέσβετο και λάλον ύδωρ.

 

Link to comment
Share on other sites

προσωπικά έχω πολεμήσει με την φωτιά , όταν έμενα Πεντέλη. Ξέρω γιατί πράγμα μιλάω και για να είμαι ειλικρινής, έχω στα χέρια μου μια αίτηση εθελοντή πυροσβέστη που κατά 95% θα κατατεθεί στο κοντινό πυροσβεστικό τμήμα.

 

Αυτό είναι η προσωπική μου συνδρομή.

 

Σα να λέμε, τι κάνεις για να σταματήσει ο πόλεμος;

Γίνομαι εθελοντής νοσοκόμος.

Link to comment
Share on other sites

ακόμα και αυτό που λες Αρχάγγελε είναι ενα μικρό βήμα..

 

Μπορείς να σταματήσεις τους εμπρησμούς; ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ;

Μπορείς να σταματήσεις ενα πόλεμο;

 

Μπορείς όμως να γιατρέψεις τις πληγές; ...ΝΑΙ... είναι στις δυνάμεις μου και δεν περιμένω τον κόσμο να αλλάξει για να το κάνω.

 

Μπορείς να δημιουργήσεις ενα δάσος;....σίγουρα οχι.. μπορείς όμως να φυτέψεις ενα πεύκο.

 

Ο καθένας κάνει ενα προσωπικό βήμα που είναι στις δυνάμεις του. Στην περίπτωση της πυρκαγιάς, δύσκολα μπορείς να προλάβεις και θέλει τρομερή οργάνωση απο μεγαλύτερο φορέα και ομάδα ατόμων. Στον δικό σου μικρόκοσμο , είναι λογικό να μπορείς να κάνεις άλματα.. αυτά όμως στον πραγματικό κόσμο είναι απλά ενα βήμα. Δεκάδες χιλιάδες τέτοια πρώτα βήματα απο όλους μας , είναι ενα άλμα.

Link to comment
Share on other sites

Αλήθεια ρε παιδιά...εντάξει ότι έγινε έγινε και δεν ξέρουμε ακόμα και εάν είναι εμπρησμός, πολλά ακούγονται. Τώρα τι γίνεται;

Το κράτος τι θα κάνει για το βουνό; Θα ξεκινήσει την αναδάσωση; Αλήθεια ποιες είναι οι διαδικασίες και που θα βρεθούν τόσα δέντρα;

 

Πρέπει να κινητοποιηθεί άμεσα έτσι ώστε να έχουμε το δάσος σε 20-25 χρόνια, και να μην χτίσει κανένας :censored:.

Εμείς τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;

Link to comment
Share on other sites

Το κράτος τι θα κάνει για το βουνό; Θα ξεκινήσει την αναδάσωση; Αλήθεια ποιες είναι οι διαδικασίες και που θα βρεθούν τόσα δέντρα;

 

Πρέπει να κινητοποιηθεί άμεσα έτσι ώστε να έχουμε το δάσος σε 20-25 χρόνια, και να μην χτίσει κανένας :censored:.

Εμείς τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;

20-25 χρόνια??

Όοοχι φίλε, τα χιλιάδες στρέμματα δάσους που κάηκαν σε 1-2 ημέρες, θα χρειαστούν τουλάχιστον 100 χρόνια για να αρχίσουν να θυμίζουν ξανά δάσος.

Και φυσικά, σε 100 χρόνια θα υπάρχει όντως δάσος εκεί, μόνο που εκείνο το δάσος θα μοιάζει πιό πολύ με τον Πειραιά (τσιμεντένιο δάσος) παρά με την Πάρνηθα όπως την ξέραμε.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε ήδη πνιγεί στη στάχτη και η θερμοκρασία του λεκανοπεδίου, λόγω της φωτιάς, έχει αυξηθεί κατά 3-4 βαθμούς.

 

Αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο δε, είναι πως σε λίγο καιρό η καλή μας δικαιοσύνη θα βρει τον δήθεν ένοχο ο οποίος θα παραδεχτεί πως έβαλε τις φωτιές "επειδή του άρεσε να βλέπει τις φλόγες" και οι τηλεορασόπληκτοι αμερικανοτσολιάδες νεοέλληνες θα το χάψουν για άλλη μια φορά. :headb:

 

Και για άλλη μια φορά ο -γνωστός πλέον- θύτης θα έχει ξεφύγει.

Edited by johnny
Link to comment
Share on other sites

Θα ξεκινήσω μία σειρά από ποστ τα οποία θα είναι μεγάλα και κουραστικά. Λυπάμε για αυτό, αλλά το θέμα είναι μεγάλο και σχετικά πολύπλευρο και πολύπλοκο. Τα ποστ δεν τα έχω έτοιμα, τα γράφω επιτόπου. Αυτό το λέω, διότι δεν μπορώ να προβλέψω τον χρόνο δημοσίευσής τους. Από την άλλη, δεν έχει έννοια να περιμένω να τα δημοσιεύσω όλα μαζί, γιατί θα πέσει πολύ βαρύ.

Ξεκινάω με την ''Φυσική ζωή'' του δάσους. Ερωτήσεις και σχόλια, θα τα απαντήσω στο τέλος, όταν ολοκληρώσω το θέμα.

 

Μιλάμε φυσικά για τα Ελληνικά δάση, τα οποία κατ?αποκλειστικότητα αποτελούνται από πεύκα. Το πεύκο λοιπόν, χαρακτηρίζεται ως πυρόφυτο. Τι σημαίνει αυτό; Το ίδιο το πεύκο δημιουργεί της κατάλληλες συνθήκες για να καεί. Πώς; Με τις πευκοβελόνες δημιουργεί το κατάλληλο υπόστρωμα για την αρχή και επέκταση της φωτιάς κατά μήκος. Με την ρετσίνη, δημιουργεί το κατάλληλο υπόστρωμα για την επέκταση της φωτιάς καθ?ύψος. Με τα κουκουνάρια μεταδίδεται η φωτιά σε μεγάλες εκτάσεις. Για όσους δεν το ξέρουν, τα κουκουνάρια όταν πάρουν φωτιά σκάνε και πετάνε τα σπόρια (φλεγόμενα) σε πολύ μεγάλες εκτάσεις.

Και γιατί τέτοια τάση αυτοκαταστροφής από το πεύκο; Στην πραγματικότητα στρέφεται εναντίον των άλλων ειδών, αλλά και των γηραίων/άρρωστων πεύκων. Το πεύκο, όταν είναι μικρό, μεγαλώνει με αργούς ρυθμούς και επιπλέον έχει φύλλα με μικρή επιφάνεια (πευκοβελόνες) που δεν του επιτρέπουν τον ανταγωνισμό έναντι άλλων φυτών. Άλλα φυτά με μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης και πλατύτερα φύλλα, το σκεπάζουν και χωρίς φως, η φωτοσύνθεση είναι ανεπαρκής. Το πευκάκι μεγαλώνει ακόμα πιο αργά και αν δεν αντέξει τον ανταγωνισμό ξεραίνεται. Τι κάνει λοιπόν η μαμά πευκάρα; Καίει τα πάντα και εξαλείφει τον ανταγωνισμό. Τα δικά της σπόρια ευνοούνται από την φωτιά και βλαστάνουν αμέσως μετά από αυτήν. Τα σπόρια άλλων φυτών έχουν καταστραφεί και δεν βλαστάνουν, όπως και οποιοσδήποτε άλλος φυσικός εχθρός. Κανονική απολύμανση και εκκαθάριση του χώρου. Επιπλέον, η στάχτη (ανόργανα άλατα) αποτελεί ιδανικό θρεπτικό υπόστρωμα για την ανάπτυξη των μικρών φυτών. Όταν πλέον τα πευκάκια έχουν φτάσει σε ένα ικανοποιητικό μέγεθος (σε μερικά χρόνια) καταφέρνουν και τα υπόλοιπα είδη να επαναποικίσουν τον χώρο. Το πεύκο δεν είναι ανταγωνιστικό προς αυτά, και αυτά δεν είναι πλέον ανταγωνιστικά απέναντι στο πεύκο. Ξεκινάει η ανάπτυξη του δάσους. Και θα συνεχίσει αν δεν επακολουθήσει νέα πυρκαγιά που θα κάψει τα νεαρά φυτά (χωρίς σπόρια) ή η καταστροφή των φυτών από οποιαδήποτε αιτία. Υπό αυτές τις συνθήκες το δάσος αναγεννάται πλήρως σε περίπου 30 χρόνια.

 

Βιβλιογραφία για το συγκεκριμένο δεν έχω, λόγω του ότι τα βιβλία μου είναι κάτι χιλιάδες χιλιόμετρα από εδώ και ότι στο ίντερνετ δεν βρήκα κάτι λεπτομερές.

 

....του μπι κοντίνιουντ

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...