Niliolans Posted July 5, 2007 Report Share Posted July 5, 2007 Κάποιος,σε κάποιο βιβλίο που χάζευα προχθές είπε πως η ισορροπία αποφέρει αγονία.Συμφωνείτε πως ο ανισόρροπος άνθρωπος είναι και δημιουργικός? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
martina Posted July 5, 2007 Report Share Posted July 5, 2007 Κάποιος,σε κάποιο βιβλίο που χάζευα προχθές είπε πως η ισορροπία αποφέρει αγονία.Συμφωνείτε πως ο ανισόρροπος άνθρωπος είναι και δημιουργικός? ναι ,συμφωνώ.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted July 5, 2007 Report Share Posted July 5, 2007 Κάποιος,σε κάποιο βιβλίο που χάζευα προχθές είπε πως η ισορροπία αποφέρει αγονία.Συμφωνείτε πως ο ανισόρροπος άνθρωπος είναι και δημιουργικός? Μόνο αγωνία; Μόνο και μόνο η προσπάθεια διατήρησης ισορροπίας σου χάνει όλο το χρόνο, που να σκεφτείς μετά δημιουργικά; Ναι κι εγώ συμφωνώ και επαυξάνω.. Άλλωστε οι περισσότεροι καλλιτέχνες ανισσόροποι δεν ήταν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Άλλο λέει βρε. Κατ'αρχήν ο δρόμος για να επιτευχθεί η ισορροπία είναι δημιουργικός, μόνο και μόνο λόγω της προσπάθειας να ισορροπήσει κανείς. Όταν αυτή η ισορροπία επιτευχθεί, επέρχεται μια στατικότητα (εφόσον πλέον δεν πασχίζεις να ισορροπήσεις) και πιθανώς και μια "αγονία" (και όχι "αγωνία" Σαμπρίνα :blblbl: ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fan4fun Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Κάποιος,σε κάποιο βιβλίο που χάζευα προχθές είπε πως η ισορροπία αποφέρει αγονία.Συμφωνείτε πως ο ανισόρροπος άνθρωπος είναι και δημιουργικός? Απόλυτα σωστό. Η ισορροπία σε όλα τα επίπεδα φέρνει στατικότητα (οπως είπε και ο Johny). Επίσης αν το πάρουμε σε συλλογικότερο επίπεδο αυτό φαίνεται καλύτερα. Οταν στην χώρα μας υπήρχε πολιτική ανισορροπία γεννήθηκε το έντεχνο τραγούδι από ανθρώπους που έφεραν αντίσταση και πολλοί επίσης βρέθηκαν στην εξορία (βλέπε Χατζιδάκη, Λοίζο, Θεοδωράκη, Ξυλούρη). Ηταν η περίοδος που και ο Ελληνικός κινηματογράφος μαζί με την τηλεόραση δημιούργησε ίσως για μοναδική φορά τέχνη. Επίσης ακμή γνώρισαν και άλλες μορφές τέχνης, λογοτεχνία, ποίηση κτλ. Το ίδιο θα παρατηρήσουμε μελετώντας ιστορία. Πάντα μετά από επαναστάσεις, πολέμους αλλά και σε κοινωνίες που υπάρχουν μεγάλες ανισσότητες ή επικρατούν κακές συνθήκες διαβίωσης, διαφαίνεται μία ξεχωριστή κουλτούρα, πολλές φορές και οικονομική ανάπτυξη. Δυστηχώς παρατηρούμαι ότι συνήθως ο άνθρωπος για να δημιουργήσει πρέπει να έχει ένα ισχυρό κίνητρο, μία ενέργεια (κυρίως αρνητική) που πρέπει να την εκτονώσει, να την διοχετεύσει κάπου. Χρειάζεται το 'κάτι' που θα το ωθήσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Κάποιος,σε κάποιο βιβλίο που χάζευα προχθές είπε πως η ισορροπία αποφέρει αγονία.Συμφωνείτε πως ο ανισόρροπος άνθρωπος είναι και δημιουργικός? Δεν συμφωνώ... Κι αυτό γιατί υπάρχουν πολλά είδη δημιουργικότητας, άλλα από τα οποία έρχονται μέσα από την ισορροπία και άλλα μέσα από την αντίθεσή της... Εξάλλου, εκτός από τα πολλά είδη δημιουργικότητας, υπάρχει και η διαφορετικότητα στον κάθε άνθρωπο... Υπήρξαν μεν καλλιτέχνες όπως ο Edvard Munch ή ο Richard Dadd (ο οποίος άρχισε να ζωγραφίζει συστηματικά όταν τον έκλεισαν στο ψυχιατρείο) που "δημιούργησαν" μέσα από μια κατάσταση ανισορροπίας... Από την άλλη όμως, υπήρξε και ένας Raphael ή ένας Sandro Botticelli που έφτιαξαν αριστουργηματα ζώντας σε μια μέση κατάσταση ισορροπίας (και λέω μέση γιατί η αντίληψη ισορροπίας που είχαν κατά την Αναγέννηση και όχι μόνο ήταν σίγουρα διαφορετική από την πιο "εσωτεριστική" έννοια ισορροπίας που ίσως μας έρχεται εμάς στο μυαλό...) Είναι άξιο αναφοράς πως όταν ο Botticelli έγινε φανατικός ακόλουθος και υποστηρικτής του Savonarola (φανατικός Δομινικανός μοναχός που διακήρυττε κατά των αρχών της Αναγέννησης) όχι μόνο έπαψε να "δημιουργεί" αλλά άρχισε να καταστρέφει ο ίδιος τους πίνακές του που είχαν παγανιστικό θέμα... (μιας και όλοι ξέρουμε πως ο φανατισμός είναι ένα είδος ανισορροπίας...) ΥΓ. Ως βοήθεια για εκείνους που δεν γνωρίζουν κάποιον από τους καλλιτέχνες που ανέφερα, θα παραθέσω κάποια παραδείγματα για να μπορέσει να γίνει η "σύγκριση" μεταξύ "ισορροπημένης" και "ανισόρροπης" δημιουργικότητας... Edvard Munch Richard Dadd Raphael Sandro Botticelli Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Θεωρώ πως όταν αναφερόμαστε σε καλλιτέχνες όπως αυτοί που προανέφερες, χάνεται λίγο η μπάλα μεταξύ ισορροπίας και ανισορροπίας. Για μένα, από τη στιγμή που τους δημιουργείται η ανάγκη να ζωγραφίσουν το οτιδήποτε (μιας και δεν έχουμε να κάνουμε με στρατευμένη τέχνη, έτσι δεν είναι?!), αυτόματα παύουν να βρίσκονται στην όποια ισορροπία ενδεχομένως να βρίσκονταν. Και αυτό οφείλεται στο ότι πιθανότατα δε νιώθουν ολοκληρωμένοι (νομίζω πως ένας ισορροπημένος άνθρωπος είναι κατ'αρχήν ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος) παρά μόνο όταν τελειώσουν το έργο, δηλαδή όταν θα εξωτερικεύσουν τελείως αυτή την "εσωτερική παρόρμηση" ("εσωτερική φωνή" συνηθίζεται να λέγεται), με έναν λιγότερο ή περισσότερο δημιουργικό τρόπο. Τότε θα ισορροπήσουν, όχι νωρίτερα. Πάντως μου αρέσει πολύ η προσέγγιση που έκανες morgainne, αναρωτιέμαι αν θα δούμε και κάποιο άρθρο παρόμοιου περιεχομένου από τα χεράκια σου σύντομα...! :whistling: ...και καλές μου διακοπές! :angel: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Άλλο λέει βρε. Κατ'αρχήν ο δρόμος για να επιτευχθεί η ισορροπία είναι δημιουργικός, μόνο και μόνο λόγω της προσπάθειας να ισορροπήσει κανείς. Όταν αυτή η ισορροπία επιτευχθεί, επέρχεται μια στατικότητα (εφόσον πλέον δεν πασχίζεις να ισορροπήσεις) και πιθανώς και μια "αγονία" (και όχι "αγωνία" Σαμπρίνα :blblbl: ). Xμμ... Εχμμμ.. Ναι... Ουπς! Να μια λέξη που δεν είχα ακούσει (κουτό ε;), ούτε που το συνδύασα και το πέρασα για ορθογραφικό λάθος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fan4fun Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Θεωρώ πως όταν αναφερόμαστε σε καλλιτέχνες όπως αυτοί που προανέφερες, χάνεται λίγο η μπάλα μεταξύ ισορροπίας και ανισορροπίας.Για μένα, από τη στιγμή που τους δημιουργείται η ανάγκη να ζωγραφίσουν το οτιδήποτε (μιας και δεν έχουμε να κάνουμε με στρατευμένη τέχνη, έτσι δεν είναι?!), αυτόματα παύουν να βρίσκονται στην όποια ισορροπία ενδεχομένως να βρίσκονταν. Και αυτό οφείλεται στο ότι πιθανότατα δε νιώθουν ολοκληρωμένοι (νομίζω πως ένας ισορροπημένος άνθρωπος είναι κατ'αρχήν ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος) παρά μόνο όταν τελειώσουν το έργο, δηλαδή όταν θα εξωτερικεύσουν τελείως αυτή την "εσωτερική παρόρμηση" ("εσωτερική φωνή" συνηθίζεται να λέγεται), με έναν λιγότερο ή περισσότερο δημιουργικό τρόπο. Τότε θα ισορροπήσουν, όχι νωρίτερα. ngel: Συμφωνώ και υπερθεματίζω. Καλές διακοπές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρχάγγελος Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Και έρχομαι τώρα εγώ ο σπαστικός με τις ερωτήσεις μου.... Υπάρχει ισορροπία; Εγώ το μόνο που βλέπω είναι ότι η όποια ισορροπία, το μόνο που κάνει είναι φανερώνει ένα επόμενο επίπεδο (ανώτερο ή βαθύτερο, ανάλογα με τα γούστα του καθενός), το οποία υποχρεούμαστε να φέρουμε σε κατάσταση ισορροπίας. Από την άλλη, τα πάντα αλλάζουν συνεχώς και εμείς τρέχουμε συνέχεια πίσω από την ισορροπία. Μόλις πάμε να την επιτύχουμε- έλα λίγο ακόμα και τα κατάφερα- αλλάζουν τα δεδομένα, αλλάζουν τα πάντα. Δεύτερον....δημιουργικός σημαίνει κατ'ανάγκη ανισόρροπος και ανισόρροπος σημαίνει κατ΄ανάγκη δημιουργικός; Υπάρχει δηλαδή άμεση συσχέτιση και εξάρτηση των δύο; Και ένα τρίτο....μόνο η τέχνη είναι δημιουργία; Μόνο αυτήν φέραμε σαν παράδειγμα και ύστερα γενικεύσαμε την θεωρία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 μόνο η τέχνη είναι δημιουργία; Μόνο αυτήν φέραμε σαν παράδειγμα και ύστερα γενικεύσαμε την θεωρία. Ακριβώς Αρχάγγελε Ας ορίσουμε πρώτα τι είναι δημιουργία, διότι κάποιοι την τέχνη την βλέπουν ως χάσιμο χρόνου, ενώ εγώ με αυτούς γελάω επειδή δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Εάν υποθέσουμε πως δημιουργία είναι η οικοδόμηση και υλοποίήση των συναισθημάτων μας, τότε όλοι (τρελοί,σοφοί, κουτσοί, βλαμμένοι) είμαστε δημιουργικοί και αυτός είναι και ο λόγος που επικρατεί το μπάχαλο στο κόσμο μας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fan4fun Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Και ένα τρίτο....μόνο η τέχνη είναι δημιουργία; Μόνο αυτήν φέραμε σαν παράδειγμα και ύστερα γενικεύσαμε την θεωρία. Νομίζω ότι απλά σχολιάσαμε το ρητό. Και η τέχνη είναι ένα παράδειγμα. Θα μπορούσαμε να θέσουμε και την οικονομική εξέλιξη μετά από μία μεγάλη περίοδο έντονων πολιτικών διαταραχών που κρατούν την χώρα δέσμια της ανάπτυξης. Η μία οικοδομική εξέλιξη μετά από ένα σεισμό (λίγο ακραίο αλλά πραγματικό). Οπως επίσης η ανάγκη για ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης μεγαλώνει με την ανάπτυξη νέων ασθενειών οι οποίες αν δεν υπήρχαν κανείς δεν θα σπαταλούσε χρόνο ή ενέργεια για την ιατρική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 (edited) Ακριβώς Αρχάγγελε Ας ορίσουμε πρώτα τι είναι δημιουργία, διότι κάποιοι την τέχνη την βλέπουν ως χάσιμο χρόνου, ενώ εγώ με αυτούς γελάω επειδή δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Εάν υποθέσουμε πως δημιουργία είναι η οικοδόμηση και υλοποίήση των συναισθημάτων μας, τότε όλοι (τρελοί,σοφοί, κουτσοί, βλαμμένοι) είμαστε δημιουργικοί και αυτός είναι και ο λόγος που επικρατεί το μπάχαλο στο κόσμο μας... Δημιουργία είναι η εκδήλωση των συναισθημάτων και του εσωτερικού σου κόσμου, η έκφραση των σκέψεών μας. Ακόμη και η ζωγραφιά μιας φάτσας πάνω σε ένα αυγό δημιουργία είναι. Αυτό σκέφτηκε κάποιος αυτό του ήρθε, είπε να το κάνει. Όλοι μας είμαστε δημιουργικοί, είτε κουτσοί είτε σοφοί είτε τρελοί, απλά είμαστε σε διαφορετικό τομέα και σε διαφορετικό βαθμό. και αυτός είναι και ο λόγος που επικρατεί το μπάχαλο στο κόσμο μας... Κάντο λίγο αυτό πιο λιανά γιατί δε μου κάθεται καλά η λέξη μπάχαλο... Edited July 6, 2007 by sabrina Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted July 6, 2007 Report Share Posted July 6, 2007 Μπάχαλο εννοώ πως: Από τη στιγμή που ο καθένας μας σκέφτεται, έχει επιλογές (και όλοι σκεφτόμαστε για εμάς), πράττει και δημιουργεί, τα πάντα είναι ανεξέλεγκτα. Αλλά ξεφεύγουμε από το θέμα... Σύμφωνα με την άποψή μου, όπως καταλάβετε πιστεύω πως δεν χρειάζεται να είσαι ανισσόροπος για να δημιουργήσεις το οτιδήποτε. Και σίγουρα η ισσοροπία δίνει καρπούς. Αλήθεια που το διάβασες Niliolans; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted September 8, 2007 Report Share Posted September 8, 2007 "Let' s be more creative" στην αντιμετώπιση του (τάδε) θέματος - προβλήματος. Αυτή η φράση - προτροπή χρησιμοποιείται σε κάθε μα κάθε δραστηριότητα του ανθρώπου. Είτε στις επιχειρήσεις που αναζητούν εναγωνίως νέες ιδέες, είτε στις πολεμικές επιχειρήσεις που αναζητούν και πάλι πρωτότυπα επιχειρησιακά πλάνα αντιμετώπισης του αντιπάλου, είτε στην τέχνη όπου αναζητούνται νέες εμπνεύσεις ή τεχνοτροπίες , είτε στις διαπροσωπικές σχέσεις όπου αναζητούνται νέοι τρόποι καλύτερης επικοινωνίας, είτε στον Λόγο όπου αναζητούνται νέα επιχειρήματα ή βελτιωτικά σχήματα λόγου, είτε στην επιστήμη όπου αναζητούνται πιθανοί νέοι ορίζοντες στην έρευνα..... Παντού, το κοινό στοιχείο είναι οι "νέες ιδέες" που θα προχωρήσουν ένα (οποιοδήποτε) project πιο μπροστά..... Δημιουργικός ήταν και ο Κρισναμούρτι αλλά και ο Άλιστερ Κρόουλι.... Δημιουργικός ήταν και ο Φλέμινγκ αλλά και ο Οπενχάιμερ..... Δημιουργικός ήταν και ο Αϊζενχάουερ αλλά και ο Χίτλερ...... Δημιουργικός είναι ο εγκληματίας του τέλειου σχεδίου αλλά και ο Αστυνομικός ερευνητής που θα λύσει την υπόθεση.... Ο Δημιουργικός κάλιστα μπορεί να είναι ανισόρροπος και συνήθως είναι αν σκεφτούμε ότι αυτά τα άτομα ζούνε στην κόψη του ξυραφιού νοητικά και φαντασιακά.... Η συμπεριφορική τους ψυχολογία δέχεται αφόρητες πιέσεις απο την "σκιά" τους, απο τον "πλούσιο εσωτερικό τους κόσμο", απο το ακατάπαυστο brainstorming που υφίσταται μέσα τους, την ακατάσχετη γέννηση νέων σχεδίων και ιδεών - συνήθως ανεκμετάλλευτων ή απαράδεκτων απο τον περίγυρό τους που αδυνατεί ή να τα κατανοήσει ή να εκμεταλλευτεί δεόντως.... Έτσι, ο "Δημιουργικός" συνήθως αναπτύσσει και την ιδιότητα του "εκκεντρικού".....(πόσες φορές ο Αϊνστάϊν βγήκε απο το σπίτι του με τις πυζάμες! ή είναι γνωστή η "γυμνή έξοδος" απο το μπάνιο του Αρχιμήδη φωνάζοντας "εύρηκα") Αυτή η "εκκεντρικότητα" είναι η άλλη όψη της "ανισορροπίας" που τους καταλογίζεται απο τον "προσγειωμένο πλην μη-δημιουργικό" περίγυρο.... Δεν είναι όμως και απαραίτητο..... Κάποια λίγα άτομα πάντα καταφέρνουν μέσω των διαδικασιών αυτογνωσίας να "ισορροπήσουν εσωτερικά" και ταυτόχρονα να είναι "δημιουργικά". Και είναι "Φάρος" σίγουρα τέτοια άτομα.....αλλά είναι λίγα δυστυχώς.... Σαφώς πολύ λιγότερα απο τα "άλλα".... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.