Jump to content

Επιλογές...Ζωής


Avaris
 Share

Recommended Posts

  • Replies 74
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Ειχα μια αντιστοιχη συζητηση τωρα τελευταια (που κατεληξε σε τσακωμο....)οπου πεφτεις με το αεροπλανο και μενουν 10 επιζωντες.Βοηθεια πουθενα για 2 μερες και ξαφνικα...εμφανιζεται ενα ποντικι.

Η δικια μου συνεχεια ηταν η εξης:αφου δεν μπορουμε να φαμε τους συνανθρωπους μας (για ηθικους,λογω αηδιας μπλα μπλα) τρεχουμε ολοι για το ποντικι.Ετσι καταλαβαινουμε οτι Ζωη(ποντικιου)<Ζωη(ανθρωπου).

Στην ερωτηση λοιπον αν η ζωη 1ζωου=ζωη 1ανθρωπου δινουμε διπλο δαγκωτο.

Το πρωτο επιχειρημα που ακουσα σε αυτο το σκεπτικο ηταν Φυσικα αφου εμεις ειμαστε ελλογα οντα και ουτως η αλλως βλεπεις κανενα ζωο να τρωει το ομοιο του???(Υπαρχουν παραδειγματα κανιβαλλισμου στη φυση)Αρα να προτεινω και εγω κατι...

1000ποντικια για 2 ανθρωπους???

(το ολο ζητημα ξεκινησε απο τα πειραματοζωα)

 

θεωρώ πως είναι καθαρά ηθικό το ζήτημα....μπορεί να μην έτρωγα και τίποτα....

 

:063laugh: φαντάσου και οι 10 επιζώντες να ήταν χορτοφάγοι

Link to comment
Share on other sites

... καλησπέρα συνταξιδιώτες.

 

Η πρακτική μιάς συντεταγμένης ζωής, είναι χρήσιμη επειδή σέ βοηθά νά μήν αποκλείνεις, από τόν τελικό σκοπό, τού ταξιδιού σου.

 

Αλλωστε σέ αυτό τό χώρο συζητήσεων, αυτό μάς συνδέει! :cheerful: Ο καθένας από εμάς έχει αποφασίσει νά κάνει τό προσωπικό οδοιπορικό του, πρός τήν Ιθάκη του καί γιά αυτό μιλάμε.

 

Οταν λοιπόν αποφασίζουμε νά πάμε από τήν Θεσσαλονίκη στήν Καλαμάτα, προγραμματίζουμε τό μέσον καί τούς σταθμούς πού θά κάνουμε γιά νά συναντήσουμε τελικά τόν σκοπό μάς.

 

Οι αρχές είναι τά οχήματα - τό μέσον - καί οι σταθμοί είναι τό κριτήριο - πού επαληθεύει τήν πορεία. Επειδή δέ ο Κόσμος είναι απρόβλεπτος, οι διορθωτικές ενέργειες, είναι ...δικές μας!! :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

... καλησπέρα συνταξιδιώτες.

 

Η πρακτική μιάς συντεταγμένης ζωής, είναι χρήσιμη επειδή σέ βοηθά νά μήν αποκλείνεις, από τόν τελικό σκοπό, τού ταξιδιού σου.

 

Αλλωστε σέ αυτό τό χώρο συζητήσεων, αυτό μάς συνδέει! :cheerful: Ο καθένας από εμάς έχει αποφασίσει νά κάνει τό προσωπικό οδοιπορικό του, πρός τήν Ιθάκη του καί γιά αυτό μιλάμε.

 

Οταν λοιπόν αποφασίζουμε νά πάμε από τήν Θεσσαλονίκη στήν Καλαμάτα, προγραμματίζουμε τό μέσον καί τούς σταθμούς πού θά κάνουμε γιά νά συναντήσουμε τελικά τόν σκοπό μάς.

 

Οι αρχές είναι τά οχήματα - τό μέσον - καί οι σταθμοί είναι τό κριτήριο - πού επαληθεύει τήν πορεία. Επειδή δέ ο Κόσμος είναι απρόβλεπτος, οι διορθωτικές ενέργειες, είναι ...δικές μας!! :smilewink:

 

 

Οι διορθωτικές ενέργειες είναι αναμφισβήτητα δικές μας, όπως δικές μας είναι και οι επιλογές. Αλίμονο εάν συρόμαστε σε αποφάσεις και πορείες που έχουν χαράξει άλλοι πριν από εμάς για εμάς.

 

 

Τι μου θυμίζει αυτό?....

 

χμμμ....τι μου θυμίζει?.....

 

 

Αααα, μάλιστα....

 

 

Ότι ο καθένας έχει την "τιμή" του.....

 

 

Ότι πάντα θα υπάρχει ένα "παράθυρο" στον "ψυχισμό" του άλλου, το οποίο εαν το "εντοπίσεις", μπορείς να τον βάλεις να κάνει τα πιο "παράλογα" πράγματα.....

 

Να δεις εμένα τι μου θυμίζει αυτή σου η άποψη Αβαρι........

 

"Η τιμή, τιμή δεν έχει και χαρά σ' όποιον την έχει"

 

"Η τιμή της αγάπης"

 

"Η χαμένη τιμή"

 

"Ο πιμί με τη δραχμή"

 

 

Την τιμή μου (εντός και εκτός εισαγωγικών) την καθορίζω εγώ και ο κόσμος που επιλέγω να έχω στη ζωή μου.

Link to comment
Share on other sites

Την τιμή μου (εντός και εκτός εισαγωγικών) την καθορίζω εγώ και ο κόσμος που επιλέγω να έχω στη ζωή μου.

 

 

Ναι, ε?

 

 

Άμα σε πλακώσουν με το ζόρι στην ηρωίνη επί δέκα μέρες και μετά σε αφήσουν 12 ώρες χωρίς δόση και βάλουν κι ένα μαχαίρι στο λαιμό του παιδιού σου απειλώντας να του κόψουν αργά αργά το λαιμό του μπροστά στα μάτια σου, να δεις για πότε θα κάνεις ΟΤΙ κι αν ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ οι εκβιαστές σου.

Edited by Avaris
Link to comment
Share on other sites

Εκεί έχει παραβιαστεί η ελευθερία της. Σε κάθε παράβαση ακυρώνεται ένας κανόνας.

Άλλη περίπτωση.

Link to comment
Share on other sites

Εκεί έχει παραβιαστεί η ελευθερία της. Σε κάθε παράβαση ακυρώνεται ένας κανόνας.

Άλλη περίπτωση.

 

 

 

Και ποιός ισχυρίστηκε Αυγερινέ ότι αυτό το παιγνίδι είναι "καθαρό" και "έντιμο"?

 

Ο ίδιος ο "Μηχανισμός επιβολής της Θέλησης" είναι "βρώμικος" απο την φύση του....

 

 

Ο "Απώτερος σκοπός" είναι να σε "πείσει παντοιοτρόπως" κάποιος να κάνεις κάτι που "δεν θέλεις" υπο φυσιολογικές συνθήκες" ακυρώνοντάς σου τις όποιες ηθικές σταθερές σου και αρχές....

 

 

 

πχ απο "ειρηνικό αμνό" του Θεού να σε κάνει αδίστακτο φονιά....

 

ή μια "15άχρονη" να την μετατρέψει σε αδίστακτη πόρνη

 

 

Και πάει λέγοντας....

Link to comment
Share on other sites

Καταλαβαίνω τι λες, αλλά κατάλαβε κι εσύ ότι η πράξη απ'τον λόγο έχει μια διαφορά.

 

Αν ο άλλος προσπαθεί με κάθε τρόπο (εντός λόγου, όχι εντός πράξεων) να με πείσει για κάτι, δεν θα φταίει αυτός εάν εγώ τελικά τον πιστέψω. Ούτε μου παραβίασε κάποια ελευθερία. Την ευκαιρία και το δικαίωμα να μην τον πιστέψω την έχω.

 

Αντίθετα στην πράξη, όταν σε βάλει ο άλλος με το στανιό να κάνεις κάτι - χωρίς να έχεις την ευκαιρία να το αποφύγεις - τότε έχει παραβιαστεί η ελευθερία σου και πλέον δεν μπορούμε να μιλάμε για δικές μας ηθικές αρχές, απόψεις και θεωρίες.

Link to comment
Share on other sites

... καί βέβαια υπάρχουν ισχυροί τρόποι επιβολής καί μάλιστα πολύ αποτελεσματικοί!!!

 

'Ισως νά έχει σημασία, η ύπαρξη μιάς αχτίδας τού "Εγώ" στό βαθύ σκοτάδι. Αλλιώς, θα χαθείς!!

 

Τό "Εγώ" όμως υπάρχει μόνο άν έχει χτιστεί! Άν δέν αναλώνεις τήν Ζωή, απλά περνώντας, από τήν μιά μέρα στήν ...άλλη.

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα λοιπόν, ήδη έχει μπει σε τρεις "καθοριστικές" διαδρομές.

 

1) Κίνητρα:

 

πρώτη περίπτωση: να κάνεις κάτι "πέραν της φύσης σου" (που σημαίνει "λοξοδρόμηση ψυχισμού") επειδή πείστηκες απο τα "επιχειρήματα" (ή την δημαγωγία, δεν έχει σημασία), γενικά, απο τον "Λόγο" του άλλου.

 

δεύτερη περίπτωση: να το κάνεις επειδή πείστηκες απο το "δέλεαρ" που σου προσέφερε ο άλλος (πχ χρήμα, ηδονή, δύναμη).

 

τρίτη περίπτωση : να το κάνεις λόγω "φόβου". Επειδή "απειλήθηκες" εσύ ή το "άμεσο περιβάλλον" σου.

 

 

Προκύπτει το ερώτημα φυσικά εδώ :

 

Για όποιον λόγο και αν το κάνεις ("πειθώ", "δέλεαρ", "φόβο") - (πχ ένα έγκλημα, ένα φόνο, μια καταστροφή), έχει καμία σημασία? Ο "ψυχισμός" σου θα παραμείνει "ανεπηρέαστος"? Δεν θα "μεταστραφεί" προς το "χειρότερο" για να "επιβιώσει της εσωτερικής κατάρρευσης"?

 

Δηλαδή, τι θα πεις την ώρα που σκοτώνεις τον άλλον?

 

"συγγνώμη Θεέ μου, με ανάγκασαν να βιάσω και να σφάξω για να μην σκοτώσουν την οικογένειά μου"?

 

Άλλωστε, ο κάθε Τορκεμάδα, όταν έσφαζε κατά χιλιάδες, είχε πεισθεί πως έκανε "θεάρεστο έργο". Δεν είχε τύψεις.

 

 

 

2) Σύμφωνα με την οπτική που υπερασπίζεται ο Σείριος, πρέπει να υπάρχει ένα "Εγώ ηθικών Αρχών" μέσα στο άτομο ως "Ηθικός Πλοηγός" για την κάθε του πράξη. Αυτό θα τον προστατεύει απο "παρεκτροπές".

 

Πόσο ισχυρό όμως μπορεί να είναι ένα τέτοιο "προστατευτικό εγώ" μέσα σε ένα 6χρονο παιδί που μέσω των ναρκωτικών, της βίας, της κακοποίησης και του φόβου εκπαιδεύεται για φονικός στρατιώτης ή μέλος εγκληματικής συμμορίας?

Edited by Avaris
Link to comment
Share on other sites

Ας το πάμε πιο "βαθιά" και σε μια ακόμη "κατεύθυνση" το θέμα.

 

Ανεξαρτήτως του "κινήτρου", ας πούμε ότι κάνεις το "κοσμικό βήμα" και "σκοτώνεις".

 

Αυτό φυσικά δεν αφήνει "ανεπηρέαστο" τον "ψυχισμό" σου.

 

Δημιουργεί κάποιες "εσωτερικές μεταστοιχειώσεις" στο "είναι" σου.

 

Καθοριστικές πλέον για τη ζωή σου, τα συναισθήματά σου, τις σκέψεις σου, τις "σταθερές" σου, την συμπεριφορά σου κλπ κλπ

 

 

 

Υπάρχει άραγε "Επιστροφή" ?

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κατ'αρχήν καλημέρα,

το αφαιρείς τη ζωή κάποιου είναι το μεγαλύτερο έγκλημα άσχετα από τους λόγους και τον τρόπο..

Εδώ όμως μιλάμε για πόλεμο, όπου σκοτώνεις για να μην σκοτωθείς.. Σωστά;

Υποτήθεται ότι όταν "πολεμάς " με οποιαδήποτε έννοια γίνεται για κάποια ιδανικά..

Ο πόλεμος όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει να κάνει με ιδανικά αλλά με ένα αξιολογότατο θα μπορούσα να πω δέλεαρ...

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι α΄ν αφαιρούσα μια ζωή για κάποια ιδανικά (πατρίδα, ελευθερία κλπ) φυσικά και θα με επιρέαζε τον ψυχισμό μου και λογικό είναι να υπήρχαν τύψεις αλλά θα υπήρχε σαν ελαφριντικό για την συνείδηση μου ο λόγος.

Τώρα στην περίπτωση που μπαίνεις σε μία τέτοια διαδικασία για αντάλαγμα, δεν μπορείς στη συνέχεια να δικαιολογήσεις ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό...

Προσωπικά αν εμπαινα στον πειρασμό να το κάνω (όπως είπα το αντάλαγμα είναι αξιολογότατο) μετά θα παρανοούσα..

Αλλά εφόσον δεν έχω έρθει ποτέ σε αυτή τη θέση δεν ξέρω ούτε τι θα έκανα, ούτε πως θα έννοιωθα, ούτε αν θα δεχόμουν..

Link to comment
Share on other sites

Εκεί έχει παραβιαστεί η ελευθερία της. Σε κάθε παράβαση ακυρώνεται ένας κανόνας.

Άλλη περίπτωση.

 

Συμφωνώ με τον Αυγερινό.

 

Αβαρι, τα επιχειρήματά σου ακυρώνονται από την ίδια τη γλώσσα. Εάν κάποιος σε εξαναγκάζει σε οτιδήποτε προφανώς δεν έχεις περιθώρια επιλογής. Συνεπώς είναι ανόητο να το συζητάμε, είμαστε εκτός θέματος.

 

 

Σείριε, αυτονόητο είναι αυτό που λες.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
Συμφωνώ με τον Αυγερινό.

 

Αβαρι, τα επιχειρήματά σου ακυρώνονται από την ίδια τη γλώσσα. Εάν κάποιος σε εξαναγκάζει σε οτιδήποτε προφανώς δεν έχεις περιθώρια επιλογής. Συνεπώς είναι ανόητο να το συζητάμε, είμαστε εκτός θέματος.

 

 

Σείριε, αυτονόητο είναι αυτό που λες.

 

 

Συνεπώς,

 

εαν αναγκαστείς να σκοτώσεις με τα ίδια σου τα χέρια εκατοντάδες ανθρώπους, θα εξακολουθήσεις μέσα σου να είσαι ειρηνιστής και σφόδρα ενάντιος στην αφαίρεση ζωής.

 

Η "έντονη επαφή με το φόνο και το αίμα" δεν θα σε μετατρέψει σε "πραγματικό φονιά". Δεν θα σου βγάλει το "φονιά" στην επιφάνεια.

 

Δηλαδή, επειδή έγινε με το "ζόρι" δεν θα "μεταστρέψει", δεν θα "μεταλλάξει" τον ψυχισμό σου προς "άλλη κατεύθυνση" (είτε για να επιβιώσει της "κατάρρευσης" , είτε γιατί εντέλει του "άρεσε" η "νέα σκοτεινή κατάσταση" - λέμε τώρα).

 

Αυτό εννοείτε?

Link to comment
Share on other sites

Συνεπώς,

 

εαν αναγκαστείς να σκοτώσεις με τα ίδια σου τα χέρια εκατοντάδες ανθρώπους, θα εξακολουθήσεις μέσα σου να είσαι ειρηνιστής και σφόδρα ενάντιος στην αφαίρεση ζωής.

 

 

Εάν είσαι ενάντιος στην αφαίρεση ζωής δεν θα σκοτώσεις (εξαιρείται η αυτοάμυνα).

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...