Τράγου Κέρατο Posted October 18, 2007 Report Share Posted October 18, 2007 Δηλαδή, επειδή έγινε με το "ζόρι" δεν θα "μεταστρέψει", δεν θα "μεταλλάξει" τον ψυχισμό σου προς "άλλη κατεύθυνση" (είτε για να επιβιώσει της "κατάρρευσης" , είτε γιατί εντέλει του "άρεσε" η "νέα σκοτεινή κατάσταση" - λέμε τώρα). Αυτό εννοείτε? Just what you want to be You will be in the end (Moody blues) Υπάρχει διαφορά. Αν είσαι κατα βάθος φονιάς, απλώς βρήκες μια δικαιολογία, οπότε, ή, δοθείσης της ευκαιρίας θα σκοτώσεις μερικούς παραπάνω πείθοντας τον εαυτό σου πως ήταν αναγκαίο, ή πάνω στη μέθη της μάχης, θα φας το κρέας τους, θα γευτείς το αίμα τους, θα τους κάνεις κιμά, θα πιεις κρασί από τα κρανία τους κ.α. τέτοια πολιτισμένα. Αν είσαι κατα βάθος ειρηνιστής, θα ψάχνεις να βρεις αφορμή να ΜΗΝ σκοτώσεις τον επόμενο, μερικές φορές ρισκάροντας κιόλας να σκοτωθείς ο ίδιος. Ακραία η αντίθεση, αλλά νομίζω γίνεται αντιληπτή η διαφορά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 18, 2007 Author Report Share Posted October 18, 2007 Avaris Δηλαδή, επειδή έγινε με το "ζόρι" δεν θα "μεταστρέψει", δεν θα "μεταλλάξει" τον ψυχισμό σου προς "άλλη κατεύθυνση" (είτε για να επιβιώσει της "κατάρρευσης" , είτε γιατί εντέλει του "άρεσε" η "νέα σκοτεινή κατάσταση" - λέμε τώρα). Αυτό εννοείτε? Just what you want to beYou will be in the end (Moody blues) Υπάρχει διαφορά. Αν είσαι κατα βάθος φονιάς, απλώς βρήκες μια δικαιολογία, οπότε, ή, δοθείσης της ευκαιρίας θα σκοτώσεις μερικούς παραπάνω πείθοντας τον εαυτό σου πως ήταν αναγκαίο, ή πάνω στη μέθη της μάχης, θα φας το κρέας τους, θα γευτείς το αίμα τους, θα τους κάνεις κιμά, θα πιεις κρασί από τα κρανία τους κ.α. τέτοια πολιτισμένα. Αν είσαι κατα βάθος ειρηνιστής, θα ψάχνεις να βρεις αφορμή να ΜΗΝ σκοτώσεις τον επόμενο, μερικές φορές ρισκάροντας κιόλας να σκοτωθείς ο ίδιος. Ακραία η αντίθεση, αλλά νομίζω γίνεται αντιληπτή η διαφορά. Δηλαδή, το κάθε άτομο είναι "Μόνο Λευκό" ή "Μόνο Σκοτεινό"? Κάποιος είναι "Μόνον Γιν" και κάποιος άλλος "Μόνον Γιάνγκ"? Το άτομο άραγε δεν διαθέτει και τις "δύο πλευρές" μέσα του? Δεν υπάρχουν "εξίσου" μέσα του και ο "Κακός" και ο "Καλός Λύκος" ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted October 18, 2007 Report Share Posted October 18, 2007 Δηλαδή, το κάθε άτομο είναι "Μόνο Λευκό" ή "Μόνο Σκοτεινό"? Γκρρρρ... Διάβασε τι γράφω: Ακραία η αντίθεση, αλλά νομίζω γίνεται αντιληπτή η διαφορά. όπερ σημαίνει πως και διαβαθμίσεις υπάρχουν κλπ. Από κει και πέρα, είναι και θέμα του «ποιον λύκο ταΐζεις». Και συνήθως ταΐζεις αυτόν που γουστάρεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 18, 2007 Author Report Share Posted October 18, 2007 Γκρρρρ... Διάβασε τι γράφω: όπερ σημαίνει πως και διαβαθμίσεις υπάρχουν κλπ. Από κει και πέρα, είναι και θέμα του «ποιον λύκο ταΐζεις». Και συνήθως ταΐζεις αυτόν που γουστάρεις. Ναι, ναι, το ξέρω το topic. Εξακολουθεί όμως να παραμένει το ερώτημα : Είσαι σίγουρος ότι μόνον εσύ δύνασαι να "ταϊσεις" τους λύκους σου? Δηλαδή, όσο ειρηνιστής κι αν είσαι, εαν κάποιος θέλει να σε κάνει σώνει και καλά "λυσσώδη φονιά" και αρχίσει να χρησιμοποιεί επάνω σου όλες αυτές τις "ευφάνταστες" (και νοσηρές) μεθόδους επιβολής που ανακάλυψε ο άνθρωπος (πχ ναρκωτικά, στερήσεις, κακοποίηση, εκβιασμός, θανάτωση αγαπημένων σου προσώπων, κλπ κλπ) , επειδή κατά βάθος μπορεί να ήσουν ειρηνιστής, σημαίνει πως θα παραμείνεις κιόλας στο τέλος αυτής της (επιεικώς) "οδυνηρής διαδικασίας"? Και στην προκειμένη περίπτωση, δεν σου τάϊσε άραγε κάποιος άλλος τρίτος, τον "κακό σου λύκο"? (ακόμη και αν δεν τον γουστάρεις) :smilewink: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted October 18, 2007 Report Share Posted October 18, 2007 Με έχει καλύψει η Minerva. Εάν κάποιος σε εξαναγκάζει σε οτιδήποτε προφανώς δεν έχεις περιθώρια επιλογής. Συνεπώς είναι ανόητο να το συζητάμε, είμαστε εκτός θέματος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 19, 2007 Author Report Share Posted October 19, 2007 Με έχει καλύψει η Minerva. Εάν κάποιος σε εξαναγκάζει σε οτιδήποτε προφανώς δεν έχεις περιθώρια επιλογής. Ε, λοιπόν μου φαίνεται όλο και πιο γνωστό αυτό το "άλλοθι". Κάνει κάποιος ότι οικτρό και νοσηρό γουστάρει και κατόπιν επικαλείται το ακαταλόγιστο. Το γνωστό δηλαδή, πως "η κακούργα η κοινωνία τον ανάγκασε να κάνει ότι έκανε και πως ο "βαθύτερος εαυτός του" δεν θα έκανε ποτέ κατά συνείδησιν κάτι τέτοιο". Πως το βαφτίζουνε να δεις οι ποινικολόγοι για να την σκαπουλάρουν οι πελάτες τους? Α, ναι.... "...Προσωρινή απώλεια συνείδησης...." Απο πότε κύριοι, η συνείδηση κόβει βόλτες εκτός εαυτού? Δηλαδή, άμα σε αναγκάσουν να κάνεις κάτι και το κάνεις, ποιός το έκανε δηλαδή? Ο γείτονας? Εσύ το έκανες σ' αρέσει δεν σ' αρέσει....και για να το κάνεις χρειάζεται να βάλεις και ψυχή....μην προσπαθείς να γλιτώσεις απο τις τύψεις με ψευτοδικαιολογίες.... Δεν εξαυλώνεται η συνείδηση, δεν φεύγει απο το σώμα όταν κάνεις κάτι οικτρό έστω και υπο αναγκασμό... Εκεί είναι ακόμη και τότε θες δε θες.... Οικτρός σύμμαχός σου και ωραιοποιητής των πράξεών σου για να μην τα "παίξεις" απο το ατόπημά σου..... Κι εκεί είναι το "πρόβλημα"..... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted October 19, 2007 Report Share Posted October 19, 2007 Άβαρι, μετακινείς το τέρμα. Και το μετακινείς συνέχεια. Στο κάτω κάτω κάπου είχαμε συζητήσει το θέμα της ελεύθερης βούλησης και είχα υποστηρίξει πως δεν υπάρχει μόνο ελεύθερη βούληση και καταναγκασμός, αλλά πολλές διαβαθμίσεις. Αλλιώς, αυτή τη στιγμή θα έκοβα βόλτες στο Trocadero του Παρισιού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 19, 2007 Author Report Share Posted October 19, 2007 ......δεν υπάρχει μόνο ελεύθερη βούληση και καταναγκασμός, αλλά πολλές διαβαθμίσεις.... Επιτέλους! Και σε αυτές τις "διαβαθμίσεις" δηλαδή, όσο πλησιάζουμε στον "καταναγκασμό" δεν υπάρχει "ψυχική όσμωση" στις "πράξεις" του ατόμου? Το άτομο σε αυτό το ακραίο σημείο του καταναγκασμού δεν "αλλάζει" χαρακτήρα, συμπεριφορά, στάση και τρόπο ζωής, φιλοσοφία, ψυχολογία, τύπο reaction κλπ κλπ - προς το "σκοτεινότερο/χειρότερο"? Απλώς "πράττει το ανοσιούργημα" αλλά μέσα του παραμένει αθώα περιστερά? Το βράδυ εγκληματίας και την ημέρα καλός πατέρας και ηθικό μέλος της ενορίας και της κοινωνίας ? Κάπως έτσι δηλαδή ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted October 19, 2007 Report Share Posted October 19, 2007 Κοίτα, με υπερβολές και ακρότητες δεν πρόκειται να βγάλουμε άκρη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 19, 2007 Author Report Share Posted October 19, 2007 (edited) Το θέμα απο μόνο του ερευνά τις "ακρότητες" και τις "υπερβολές". πχ Το κατά πόσο μπορείς να "ταξιδέψεις" στην "Σκοτεινή Πλευρά" και να επιστρέψεις στο "φως" αλώβητος. Edited October 19, 2007 by Avaris Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 19, 2007 Author Report Share Posted October 19, 2007 Ας προσθέσουμε τώρα μια ακόμη παράμετρο. Τα "κίνητρα". Σου λένε πρώτα να κοιτάξεις αυτό όπου θα δεις με φρίκη τι σημαίνει ερημοποίηση του πλανήτη και μετά σου δείχνουν φωτογραφίες 100 ανθρώπων αποδεικνύοντάς σου πως αυτοί είναι οι κυριότεροι υπεύθυνοι - αυτή την στιγμή - για την καταστροφή του πλανήτη. Και σου λένε πως μπορείς να σταματήσεις αυτό το κακό και τον θάνατο δισεκατομμυρίων ανθρώπων (και παιδιών) αρκεί να εκτελέσεις αυτούς τους εκατό ανθρώπους. Θα σου τα φροντίσουν όλα τα οργανωτικά "αυτοί". Εσύ απλώς θα "σημαδέψεις" στο μέτωπο τον στόχο και θα τραβήξεις τη σκανδάλη. Ψυχικά πως νοιώθεις γι' αυτό? Νοιώθεις έτοιμος να το κάνεις? Νοιώθεις ηθικά δικαιολογημένος να το πράξεις? Θα αλλάξει άραγε αυτή η πράξη "κάτι" στον "ψυχισμό" σου? Μετά την πράξη αυτή θα είσαι πάλι ο ίδιος? Ή μήπως θα έχεις "πληρώσει κάποιο ψυχικό τίμημα" γι' αυτή σου την πράξη? Και το όποιο "καρμικό αντίτιμο" άραγε, θα είναι "θετικό" ή "αρνητικό"? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted October 22, 2007 Report Share Posted October 22, 2007 Ε, λοιπόν μου φαίνεται όλο και πιο γνωστό αυτό το "άλλοθι". Ποιο είναι το "άλλοθι" Αβαρι; Προσπαθώ να βρω κάποια παλαιότερη μεταξύ μας διένεξη αλλά δε λειτουργεί επαρκώς το σύστημα αναζήτησης αυτή τη στιγμή (τεχνικό πρόβλημα προφανώς). Επανειλημμένως έχουμε διαξιφιστεί γύρω από αυτό το θέμα. Θυμάμαι που έλεγες κάτι για πιόνια που "προβιβάζονται" στην πραγματικότητα εξωθούνται σε άλλες θέσεις. Εσύ το θυμάσαι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 23, 2007 Author Report Share Posted October 23, 2007 (edited) Ποιο είναι το "άλλοθι" Αβαρι; "Άλλοθι" είναι οι "δικαιολογίες" που ψάχνει ο Θύτης για να γλιτώσει απο τις "Ερινύες" Μινέρβα. Τις Ερινύες όπως ξέρεις δεν τις βλέπεις με Σάρκα και Οστά. Παρά τις "αισθάνεται" η ίδια η Συνείδηση του ατόμου. Τις νοιώθει σαν μαχαιριά γιατί τις έλκει η ίδια η Συνείδησή του η οποία βιώνει τις Τύψεις. Όσο και αν πιεί, όσο και αν χαπακωθεί, όσο και αν πιστεύει ότι έγινε χοντρόπετσος, έρχεται κάποια στιγμή που η ίδια η Συνείδησή του γίνεται ο χειρότερος Δικαστής των πράξεών του. Και τότε συνειδητοποιεί πως σε όλες τις νοσηρές πράξεις του, όσο και αν καταλόγιζε τις ευθύνες πάντα σε κάποιους άλλους, η Συνείδησή του αναγνωρίζει πως η τελική ευθύνη ήταν πάντα δική του. Μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή της Οδυνηρής Λύτρωσης το άτομο αρέσκεται να διαφεύγει πάντα των ευθυνών του. Ή μάλλον, να κάνει πως δεν τις βλέπει. Πιστεύοντας ίσως ότι δεν τον βλέπουν κι αυτές. Μάλιστα, ενοχλείται όταν του λένε πως όλα είναι "άλλοθι" και πως "το άτομο είναι οι επιλογές του". Είναι τόσο εύκολο άλλωστε να ρίξεις τις ευθύνες πάντα στους άλλους. Ότι το "Σύστημα" σε υποχρέωσε να κάνεις ετούτο ή το άλλο. Σαν τα παιδιά. Αιωνίως άμοιροι ευθυνών. Edited October 23, 2007 by Avaris Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted October 23, 2007 Report Share Posted October 23, 2007 Avaris, να σε ρωτήσω. Αν πιάσω έναν τυχαίο, τον δέσω χειροπόδαρα και του πατήσω μια ένεση ηρωΐνης, θα γίνει τζάνκι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avaris Posted October 23, 2007 Author Report Share Posted October 23, 2007 Avaris, να σε ρωτήσω. Αν πιάσω έναν τυχαίο, τον δέσω χειροπόδαρα και του πατήσω μια ένεση ηρωΐνης, θα γίνει τζάνκι; Ο καθένας έχει το δικό του όριο αντοχής. Αλλά σίγουρα, κανείς οργανισμός δεν είναι υπεράνω. Όποιον θέλεις μπορείς να σπάσεις πρώτα και να εθίσεις στο τέλος. Όσο δυνατός, όσο εσωτερικά δομημένος κι αν είναι. Ίσως σε κάποιον είναι αρκετή η βίαιη χρήση της ηρωίνης. Ίσως σε κάποιον άλλον χρειαστεί πρώτα να τον "αποδιοργανώσεις" ψυχογογικά, κοινωνικά,οικονομικά. Να χρησιμοποιήσεις δηλαδή, πολλούς "βίαιους παράγοντες" μαζεμένους. Το αποτέλεσμα θα το επιτύχεις οπωσδήποτε. Το ζήτημα είναι τι κάνει αυτός κατόπιν για να "διαφύγει" της πορείας που τον "έβαλες" με το "ζόρι". Μπορεί να κάνει κάτι? Υπάρχει πλέον μέσα του ζωντανή η Εσωτερική Φλόγα , εξακολουθεί να είναι "ομιλούσα η Συνείδησή" του για να του χρησιμεύσουν ως "Πλοηγοί στην Επιστροφή" του? Εννοείται αυτή η ίδια η έννοια της "Επιστροφής" απο την Νέα Κατάσταση που τον έχουν "εισάγει δια της βίας"? Ή μήπως, η "Εξωτερική Επιρροή" τελικά είναι τόσο ισχυρή που τίποτα δεν μπορεί να την υπερνικήσει? (Αυτά είναι μερικά μόνο απο τα ζητήματα που προκύπτουν). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.