Jump to content

εγχειρίδιο πολεμιστή....


 Share

Recommended Posts

Μη μου παραθέσεις σαν παράδειγμα το κουνγ φου γιατί πρώτον είναι μια τέχνη που δεν αποδέχομαι ( και μπορώ να σου εξηγήσω το γιατί αν θελήσεις με πμ)

δλδ τι ειναι για σενα πολεμικη τεχνη? (ορισμο, αν θες)

Link to comment
Share on other sites

Δε θα μιλήσω για εμένα γιατί πολύ απλά δε γουστάρω, γιατί απλά δε σας ξέρω, γιατί απλά δε μπορεί κανείς εύκολα να είναι αντικειμενικός σε ότι αφορά τον εαυτό του. Δε θα δώσω ορισμό γιατί υπάρχουν πολλοί και αν δώσω κάποιον δικό μου θα είναι σα να ακυρώνω κάποιους.

Τώρα σε ότι αφορά το κουνγ φου, όποιος πιστεύει πως μπορεί να χτυπήσει ένα συγκεκριμένο σημείο ( πολύ μικρό σε επιφάνεια) την ώρα που ο αντίπαλος δεν είναι στατικός, την ώρα που ο άλλος βγάζει άμυνα και σύγχρονος μπορεί να επιτεθεί και ο κουνγ φου μαστερ έχει τα χέρια πολύ πιο κάτω από το ζωτικής σημασίας σαγόνι τότε τι να πω πραγματικά με εκπλήσσει. Το μόνο χτύπημα που μπορεί εύκολα να επιτευχθεί είναι η μπροστινή κλωτσιά στο γόνατο κάτι που προκαλεί ρήξη συνδέσμων και είναι απαγορευτικό σε όλα τα αθλήματα σε αγωνιστικό επίπεδο. ( έχω κάνει κουνγ φου και είδα προσωπικά πως ΔΕ δουλεύει )

 

Για εμένα η πιο ολοκληρωμένη πολεμική τέχνη από μόνη της είναι το παραδοσιακό μουαι ται ένα αγώνισμα που δε διδάσκετε σχεδόν πουθενά στην Ελλάδα. Σαφώς όμως αν θέλουμε να μιλήσουμε για έναν ολοκληρωμένο μαχητή θα μιλήσουμε για μια μίξη πολεμικών τεχνών κάτι με στραικινγ και κάτι με γραπλινγ.

Link to comment
Share on other sites

Τώρα σε ότι αφορά το κουνγ φου, όποιος πιστεύει πως μπορεί να χτυπήσει ένα συγκεκριμένο σημείο ( πολύ μικρό σε επιφάνεια) την ώρα που ο αντίπαλος δεν είναι στατικός, την ώρα που ο άλλος βγάζει άμυνα και σύγχρονος μπορεί να...

Αν αυτό νομιζεις ότι είναι το Kung fu τοτε ειναι φανερο πως εισαι ασχετος.

 

 

..

Link to comment
Share on other sites

Τι σχέση έχει το άθλημα, ας πούμε Tae Kwon Do, με τη πολεμική τέχνη, ας πούμε Aikido?

Το ένα είναι άθλημα και έχει καθαρά αγωνιστικό χαρακτήρα, και το άλλο το χρησιμοποιείς στο πόλεμο για να σκοτώσεις. Τόσα χρόνια εμπειρίας πολέμου δε δούλευε το Aikido για τους Ιάπωνες;

Romeo πιστεύω πως θα συμφωνήσεις ότι τα πράγματα θέλουν λίγο περισσότερο ψάξιμο. Η επιπολαιότητα και η βιασύνη σε έχουν αφήσει εκτεθειμένο αυτή τη στιγμή στους συνομιλητές σου.

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά δε θα προσπαθήσω να πείσω κανέναν τα έργα και τα videogames έχουν κάνει τη δουλειά τους. Απλά θα πω 2 πραγματάκια έτσι για το γαμοτο. Πρώτον το αγωνιστικό TKD δεν έχει και τοοοοοοσα κοινά με το κανονικό, έχει υποστεί πααααααρα πολλούς περιορισμούς για να μπορέσει να γίνει ολυμπιακό άθλημα. Το TDK δε το ασπάζομαι σαν την καλύτερη πολεμική τέχνη γιατί πρώτον είναι αμυντική και δεύτερον έχει κατεβασμένα χέρια και λακτίσματα με το κάτω μέρος του ποδιού, μπορώ να του αναγνωρίσω όμως πως είναι μια καλή βάση για ξεκίνημα σε ένα παιδάκι για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και ανοίγματα ( άλλωστε και το TDK κάποιας χώρας παραδοσιακή πολεμική τέχνη είναι, αυτούς δε τους είχε βοηθήσει όσο τους Ιάπωνες νομίζεις? ) το κουνγ φου από την άλλη έχει και αγωνιστικό κομμάτι που και αυτό ουδεμια σχέση έχει με το παραδοσιακό, τα ελαττώματα του είναι πως είναι αρκετά στατικό έχει χαλαρή άμυνα ( κάτι που όποιος έχει ασχοληθεί με κάτι σοβαρά και όχι χτυπώντας τον αέρα, κοινός αυτός που έχει νιώσει την κεφάλα του να κουδουνίζει ξέρει τι σημαίνει σωστή γκαρντ) + για να πεις πως κατέχεις έστω και λίγο πρέπει να κάνεις ένα κάρο χρόνια ( μη βλέπετε τα βιντεακια με τους σαολιν που τους κλωτσούν τα παπάκια και δε νιώθουν τίποτα) το αικιντο είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πολεμική τέχνη που απαιτεί μεγάλη αυτοσυγκέντρωση και τύχη όμως για να «βγει» αυτό που πρέπει να βγει, έτσι νομίζω τουλάχιστον γιατί δεν έχω εμπλακεί ποτέ μου με κάποιον που να έχει ασχοληθεί σοβαρά με αικιντο.

Τώρα για να μη λέμε λόγια του αέρα όμως και επειδή είδα και κάποια επιθετικά σχόλια να πούμε πως σχεδόν όλες οι πολεμικές τέχνες έχουν δημιουργηθεί για την άμυνα σε περίπτωση μάχης! Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε η πυγμαχία, η ελληνορωμαϊκή πάλη και το παγκράτιο όπου εκεί χρησιμοποιούσαν τους πιο πυγμαχικούς από τους παλαιστές και τους πιο παλαιστικούς από τους πυγμάχους. Στην Ιαπωνία είχαν πάρα πολλές πολεμικές τέχνες και πολλές από αυτές είχαν και τη χρήση όπλων, από το σουμο ( οι καθαυτού φύλακες του αυτοκράτορα και δοξασμένοι σαν ημίθεοι) μέχρι νιντζιτσου και αικιντο. Στην Ταϊλάνδη είχαν τους πολεμιστές μουαι ται οι οποίοι ήταν πάνω σε ελέφαντες κυρίως και έφεραν και ελαφρύ οπλισμό. Μπορούμε να γράψουμε βιβλία ολόκληρα αναλύοντας πολεμικές τέχνες και άκρη δε θα βγει. Από προσωπική εμπειρία και ενασχόληση με το χώρο καμιά 10αρια χρόνια πιστεύω πως το πιο αποτελεσματικό στο δρόμο είναι το μουαι ται σε συνδυασμό με καλό γκραπλινγ πχ σα την ελευθέρα πάληΤο επόμενο βήμα είναι να κανονίσουμε μια συνάντηση σε κάποιο χώρο που θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε?

 

Φιλικά George

Link to comment
Share on other sites

Βασικα επειδη βαριομουνα δεν εκατσα να τα διαβασω ολα αλλα θα πω τα εξεις.

Μια πολεμικη τεχνη για να θεοριθει πολεμικη τεχνη πρεπει να εχει τα εξεις στοιχεια:

 

αοπλη μαχη με χερια και ποδια, ενοπλη μαχη, λαβες (η και παλη).....αυτα ειναι τα standar, τωρα εγω για να πω κατι πολεμικη τεχνη θελω να εχει κ μια ιδεολογια/φιλοσοφια η γενικοτερα κατι θεοριτικο τριγηρο του.

 

Και οσο αφορα αυτο που ειπες για το κουνγκ φου, φοβαμε πως θα πρεπει να συμφωνισω με τον rasputin.

Εχει πολλα περισσοτερα πραγματα απο απλα επιθεσεις σε σημεια πιεσεις, κ παρωτη σε αυτες τις τεχνικες ισως (και δικαιος) να δινετε μεγαλη βαση, για να καταφερεις να της εφαρμοσεις, θα πρεπει να περασουν πολλα χρονια, και παλι ισως να μην το καταφερεις, παντως περα απο την παρα πολυ σκληρη δουλεια, θελει κ αφοσιωσει και σιγουρα να εχεις κ μια ταδε νοοτροπια. Με το δικο σου σκεπτικο σηγουρα το κουνγκ φου δε θα μπορει να σου προσφερει παρα πολλα.

Και το μουι ται αν θες να χερεις ειναι πολη απλα κατι σαν το Ταιλανδεζικο kick-boxin μονο που ειναι πιο βιαιο, χρεισιμοποιεις ανγωνες κ γονατα, ειναι πιο κινιτικο, και εχει κ μια ταδε παραδωση μιας και ειναι αρητα σινδεδεμενο με την Ταιλανδεζικη κουλτουρα.

 

 

(μια συμβουλη, αν θες πραγματικα να ασχολιθεις με τις πολεμικες τεχνες, διαβασε βιβλια, μιλα με ανθρωπους του χορου, και δοκιμασε οσες περισσοτερες τεχνες μπορεις, αλλα καθε τεχνη ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΩΝ για ενα χρονο και, γιατι διαφορετικα δε θα την εκτιμισεις ουτε στο ελαχιστο απ αυτο που αξιζει)

 

Κατι αλλο που ειδα. Το αγωνιστικο κουνγκ φου ειναι το SANDA. Και κανω και απ αυτο, κ νε, ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ δεν εχει καμια σχεση, αλλα αν δεν χρησειμοποιησεις της παραδοσιακες στασεις, το παραδοσιακο τροπο χρησεις του σοματος κτλ κτλ, ΔΕΝ υπαρχει περιπτωση να κανεις τιποτα. Απλα για να ξερεις.

Link to comment
Share on other sites

Εφόσον δε τα διάβασες όλα πως απαντάς? Το ταιλανδεζικο kick boxing είναι το μουαι ται. To kick boxing είναι ένα άθλημα που ανακαλύφτηκε 40 χρόνια πριν και απλά έκλεψε στοιχεία από το μουαι ται και την πυγμαχία, η διαφορά τους είναι πως στο μουαι ται τα λακτίσματα είναι με το καλάμι και όχι με το κουτουπιε + το ταιλανδεζικο έχει 9 γονατιές και όχι 3 όπως το kick boxing + το ταιλανδεζικο έχει αγκώνες και λαβές, στο πραγματικά παραδοσιακό έχει και όπλα. Είπα για το κουνγ φου την άποψη μου από εκεί και πέρα το μόνο που μένει είναι να μαζευτούμε και να κάνουμε δοκιμές ( μπορούμε να βγάλουμε και κανα ψιλό αν θέλετε ) :clapping: . Μα πως μπορείς να ξέρεις τη νοοτροπία μου και τι έχω διαβάσει, μάλιστα από ότι βλέπω είμαι ο μόνος που έχει άποψη για τα περισσότερα από αυτά που λέτε σε αλλά ιδία πείρα σε άλλα επιφανειακή θα έλεγα γιατί μόνο έχω διαβάσει και όπου δε ξέρω το λέω.

 

Υγ από βιβλία και από ντοκιμαντέρ δε μαθαίνετε κάτι που έχει πάρα πολλές απαιτήσεις σωματικές και δική μου φιλική συμβουλή δοκίμαζε αν κάτι αποδίδει αν όχι απλά μη το κάνεις. (πχ βγάλε εσύ άμυνα με το ένα χέρι σε λάκτισμα που είναι και το βάρος του σώματος μαζί? αν το καταφέρεις είσαι σούπερ μαν και υποκλίνομαι)

Edited by Romeo
Link to comment
Share on other sites

Βασικα αποτι καταλαβα επικοινωνοθμε σε διαφορετικο μηκος κηματος και δε βλεπω να αληλοκαταλαβενομαστε επωμενος παραδινομε....(βασικα βαριεμε και λιγο τςρα επομενως.... :surrender:

 

Αλλα θα απαντισω στη τελευτεα σου αρωτηση:

 

εκει το καλητερο πραγμα που θα μπορουσα να κανω θα ηταν να "αποροφισω" το χτηπιμα σου (πιανοντας το ποδι σου κ κηνοντας το σωμα μου στη κατευθινση της κλοτσιας σου) κ θα χρησειμοποιουσα την δικια σου ορμη κ διναμη για να σε πεταξω κατω (τραβοντας το ποδι σου με το να γιρισω την μεση μου προς την κατευθηνση της κλοτσιας).

Δε λεω πως ειναι ευκολο, θελει κ αντανακλαστικα, και να ξερεις καλα αυτην τη τεχνικη, αλλα αν τα κατεχεις αυτα ειναι αρκετα απλο.

(στο λεω γιατι στην προπονηση στο SANDA ολο κατι τετεια κανουμε)

Τη ωμη δηναμη δεν την νικας με ωμη δηναμη, την νικας με χαλαρωτιτα.

 

 

(παντως η προταση περι δοκιμων θα εχει πολη πλακα, ιδικα αμα αρχιζει ο καθενας να σινδιαζει τις 2-3-4 τεχνες ποθυ εχει κανει, τωρα αν θα βγαλουμε λεφτα σαν μαχητες η σαν κλοουν.....αφτο ειναι αλλο θεμα :unsure: )

Link to comment
Share on other sites

Όντως σκεφτόμαστε διαφορετικά, αλλά οκ δε παίζει πρόβλημα ανταλλαγή απόψεων κάνουμε.

 

Η κίνηση που αναφέρεις γίνετε αν το λάκτισμα είναι από μακριά και με το κοτουπιε, αν ο άλλος προσπαθεί να περάσει από μέσα σου και σε χτυπάει με το δεύτερο τρίτο του ποδιού του δε γίνετε, από την άλλη ποτέ δε ξέρεις ίσως απλά εγώ να τα βλέπω λάθος.

 

Αν οι αθλητές είναι ισάξιοι θα μπορούσε να γίνει μια καλή διοργάνωση ανάμεσα σε διαφορετικές πολεμικές τέχνες και σίγουρα και με καλά λεφτά, μου μπαίνουν ιδέες. :-p

Link to comment
Share on other sites

μάλιστα από ότι βλέπω είμαι ο μόνος που έχει άποψη για τα περισσότερα από αυτά που λέτε

Φυσικα και δεν εισαι ο μονος που εχει αποψη. Σκεφτηκες ότι ισως οι υπολοιποι δε νοιαζονται να την ποσταρουν?

 

Εν πασει περιπτωση,

σχετικα με το kung fu, δεν είναι τοσο το ότι φυσικα ανηκει στις πολεμικες τεχνες, οσο το ότι συνηθως το χρησιμοπουμε σαν ενα γενικοτερο ορο που αποδιδετε σε παρα πολλα διαφορετικα στυλ και συστηματα..

Από μια αποψη είναι περισσοτερο φιλοσοφια και όχι τοσο ένα συγκεκριμενο συστημα. Από μια άλλη εχει τοσες υποκατηγοριες (βορειο, νοτιο στυλ, 5 βασικα ζωα κλπ, αναλογα σε ποιο μερος της Κινας βρισκομαστε), που πραγματικα χανεται η μπαλα.

Και εκει ακριβως είναι η δυναμη του Kung Fu.

Στη προσαρμογη. Προσαρμόζεται και το προσαρμοζεις αναλογα με το σωματοτυπο σου, τις συγκεκριμενες ιδιαιτεροτητες που μπορει να εχεις, τα γουστα σου , τον αντιπαλο κλπ.

Πρακτικα & θεωρητικά εχει απειρες κινησεις. Δεν υπαρχει κανενας περιορισμος. Οσο εχεις κατα νου τη προσαρμογη μπορεις να αναπτυξεις ανετα το δικο σου προσωπικο στυλ (βλεπε Bruce Lee).

Εισαι ευελικτος στα χερια? δουλευεις πιο συνθετες κινησεις χεριων. Εχεις γρηγορα ποδια? Τελειοποιείς δυσκολες κινησεις ποδιων αποκτωντας ετσι πλεονηκτημα. Σου λειπει ένα χερι? Αναπτυσσεις κινησεις και στυλ ώστε τα αλλα μελη σου να λειτουργουν προς καλυψη της οποιας αδυναμιας.

Αυτό πολλοι το εφαρμοζουν και στη προσωπικη τους ζωη. Αυτό σημαινει να εισαι μαχητης.

Και αυτό είναι το Κung fu. Πιο πολύ στο μυαλο κ λιγοτερο στο σωμα.

Γι?αυτό και το κάθε μουι-τουτι-φρουτι είναι για μενα απλα ενας τροπος (ή στυλ αν προτιμας) να κανεις ζημια στον άλλο. Αυτό όμως μπορεις να το πετυχεις ευκολα και με λιγη τυχη και ένα γυαλινο τασακι διπλα σου.. δε χρειαζεται ουτε ανωτερη τεχνικη ουτε φιλοσοφια.

Τελος παντων η συζητηση για το kung fu πραγματικα δεν εχει τελειωμο (κ εγω ηδη εχω σκυλοβαρεθει)

 

 

πχ βγάλε εσύ άμυνα με το ένα χέρι σε λάκτισμα που είναι και το βάρος του σώματος μαζι ?αν το καταφέρεις είσαι σούπερ μαν και υποκλίνομαι

κλωτσησε αγκωνα αντιπαλου και θα καταλαβεις γιατι σε λεω ασχετο.

απλα δοκιμασε το - μην υποκλιθεις.

Link to comment
Share on other sites

Δε νομίζω να είμαι εριστικός, εσυ γίνεσαι όμως. Αν έχεις άποψη και απλά δε θες να την παραθέσεις τότε μη γράφεις στο τοπικ. Μπορείς επίσης να πιστεύεις ότι θες εκ του ασφαλούς φυσικά, μπορείς να πιστεύεις πως η επίθεση της αδερφαρας κότας η η πορδη του νταβραντισμένου αετού είναι πιο αποτελεσματική από οποιαδήποτε άλλη πολεμική τέχνη? άποψη σου δε θα προσπαθήσω να στην αλλάξω γιατί πολύ απλά και δε με νοιάζει αλλά και με βολεύει.

 

Πριν μιλήσεις για μια τέχνη να ξέρεις κάτι γι αυτή, αν κλωτσήσω ψηλά και προλάβεις να βγάλεις αγκώνα το ξανασυζητάμε + να ξέρεις πως το πρώτο πράγμα που κάνεις στο μουαι ται είναι να κλωτσάς σάκο με πριονίδι, μπαμπού και να τρίβεις με τον πλάστη για να νεκρώνεις τα καλάμια σου. Πίστεψε με αν θέλεις το πιο πιθανό είναι να σε γονατίσει μια κλωτσιά τέτοιου τύπου αν σε πιάσει στατικό η στην κόντρα. Απλά σε αυτά που έχεις δει κλωτσιά με κουτουπιε και έχει μεγάλη διαφορά. Όπως και να το κάνουμε η μπουνιά της πυγμαχίας ( kick boxing kai μουαι ται ) είναι οι πιο ισχυρές όπως τα πιο ισχυρά λακτίσματα είναι του μουαι ται. Τώρα τα περί ασχέτου κτλ τα επιστρέφω και αν θες έλα με πμ να σου πω ποιους δασκάλους είχα και στο κουνγ φου τους ελάχιστους μήνες που ασχολήθηκα :)

Link to comment
Share on other sites

Μια γρήγορη απάντηση και απο μένα...

 

Θα είμαι ειλικρινής...

το WTF TKD (και οχι το πολεμικό ITF - Περιλαμβάνει γροθιές) είναι πράγματι στο αγωνιστικό ταπί , μια κίνηση μπαλέτου και αντίδρασης περισσότερο για να ακουστεί ο Θώρακας να πάρεις μισό ή ένα πόντο. Η γροθιά χρησιμοποιείται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ στον θώρακα και εκλαμβάνεται ώς υπεροχή.

ΑΠο εκεί και μετά όμως , καλό είναι να μην συγχέουμε το αγωνιστικό με το τι λαβές ή άμυνες μαθαίνεις για να ανταπεξέρθεις σε δύσκολες καταστάσεις.

 

Στο Kick Boxing , εκείνο που θυμάμαι χαρακτηριστικά ΄, ήταν το διάστημα προσαρμογής προστασίας της guard εν κινήσει, μιας και ο αντίπαλος ουσιαστικά δεν είχε περιορισμό στον άνω κορμό και μπορούσε να ανοίξει άμυνες ευκολότερα απο το WTF TKD. Απο εκεί και πέρα όμως, ο βαθμός δυσκολίας δεν ξεπέρναγε αισθητά την προηγούμενη πολεμική τέχνη.

 

Και έρχομαι στο Muai Thai όπου πραγματικά , αποτελεί δοκιμασία ύλης και πνεύματος. Δεν ντρέπομαι να πω οτι λόγω ηλικίας , πνεύματος ή οτι άλλο θέλετε, δεν άντεξα πάνω απο 6 μήνες και τα παράτησα (βέβαια έπαιξε ρόλο και΄κάποιο προσωπικό θέμα).

Εκείνο που θυμάμαι είναι τον σάκο που έμοιαζε να έχει μπετόν μέσα (αν θυμάμαι καλά είχε άμμο και ήταν "τσίτα) όπου ικανά χτυπήματα είχα μόνο με το δεξί... μια - δύο φορές με το αριστερό και τέρμα ο δικός σου.

 

Για αγωνιστικό ούτε κουβέντα μιας και μόνο για να προσαρμοστώ σε τεχνικές κίνησης και ανάπτυξη καρδιοαγγειακού , ήθελα μήνες. ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.

 

Και για να επανέρθω στο θέμα μας.....ή μάλλον να σας επαναφέρω...:D

 

Κάθε πολεμική τέχνη έχει μια ατραπό... μια νοοτροπία που εφαρμόζεται ή μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα μας. Όλες ...ΟΛΕΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι πολεμικές τέχνες βασίζονται σε μια πιο αμυντική στάση απέναντι στο "πρόβλημα" (είτε λέγεται σωματική επίθεση είτε ψυχολογική βία).

 

Το πρόβλημα ξεκινάει με τις σχολές όταν κινούνται στο πλαίσιο μόνο του αγωνιστικού.

 

Αλήθεια.. πόσες απο αυτές τις σχολές, έχετε δεί τους sensei να είναι ικανοί να δώσουν και μαθήματα ψυχολογίας και νοοτροπίας σε ενα μαχητή/αγωνιστή αλλά κυρίως άνθρωπο;

 

ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ!

 

όμως αν κάτσεις και το σκεφτείς κάθε πολεμική τέχνη , επιζητεί ενα πράγμα μόνο... την επαναφορά στην στάση ηρεμίας και ειρήνης σώματος και μυαλού. Η οδός για να το πετύχεις αυτό είναι είτε η απενεργοποιήση του αντιπάλου ή αποφυγή σύρραξης.

Στο αγωνιστικό, στην αληθινή μάχη, ακόμα και στα kata/τεχνικές , όλα κάνουν ενα ομοιόμορφο κύκλο που διαταράσσεται απο μια επίθεση. Δράση - αντίδραση , ολοκληρώνεις κύκλο και επανέρχεσαι σε ηρεμία.

 

Στον καθημερινό μας τρόπο ζωής το κάνουμε;.... παράδειγμα;

 

Είμαστε στην δουλειά, γίνεται το όποιο "σκηνικό"! Διαταράσσεται ο κύκλος ηρεμίας.... αντιδρούμε... λύνεται σε ικανό χρονικό διάστημα το πρόβλημα. Επανερχόμαστε σε κατάσταση ηρεμίας ή συνεχίζουμε μετά και είμαστε σε στάση "πολέμου";

 

Αναρρωτηθείτε αυτό και διαπιστώστε τι κακό μπορεί να κάνει στην διάρκεια της ζωής, η συνεχής στάση "πολέμου" απέναντι σε καταστάσεις της καθημερινότητας μας.

 

Σε πόσους ανθρώπους λείπει η αυτοπειθαρχεία, η αυτογνωσία (σε ικανό επίπεδο), η δυνατότητα εξέλιξης άρα και τρόπου σκέψης.

 

Το "εγχειρίδιο του πολεμιστή" δεν αφορά μόνο τεχνικές λακτισμάτων και χτυπημάτων. Ούτε την ικανότητα και την δυνατότητα πολεμιστή του κάθε στύλ πολεμικής τέχνης. Αφορά όλους όσους θέλουν να έχουν μια βάση και μια σκέψη αντιμετώπισης απέναντι στην καθημερινότητα τους, απο το μικρότερο ώς το μεγαλύτερο γεγονός που μπορεί να τους συμβεί!

 

Όσον αφορά τις πολεμικές τέχνες τώρα και γενικά τους απανταχού υποστηρικτές τους... μια σκέψη μόνο..

 

Όσο δυνατοί και να θεωρούνται κάποιοι γνωρίζοντας πόσα newtons/cm2 σκάνε σε κάθε λάκτισμα, πάντα θα πρέπει να γνωρίζουν οτι το μυαλό ή μια σφαίρα είναι ικανότερα όλων των στύλ μαχών και των σωματότυπων που θα αντιμετωπίσουν.

 

Αν δεν υπάρχει ολοκληρωμένη ισορροπία μυαλού και σώματος , (και δεν μιλώ ΄μονο για κατάσταση μάχης) τότε σίγουρα κάπου κινούμαστε λάθος.

Link to comment
Share on other sites

...Και έρχομαι στο Muai Thai όπου πραγματικά , αποτελεί δοκιμασία ύλης και πνεύματος. Δεν ντρέπομαι να πω οτι λόγω ηλικίας , πνεύματος ή οτι άλλο θέλετε, δεν άντεξα πάνω απο 6 μήνες και τα παράτησα (βέβαια έπαιξε ρόλο και΄κάποιο προσωπικό θέμα).

Εκείνο που θυμάμαι είναι τον σάκο που έμοιαζε να έχει μπετόν μέσα (αν θυμάμαι καλά είχε άμμο και ήταν "τσίτα) όπου ικανά χτυπήματα είχα μόνο με το δεξί... μια - δύο φορές με το αριστερό και τέρμα ο δικός σου....Κάθε πολεμική τέχνη έχει μια ατραπό... μια νοοτροπία που εφαρμόζεται ή μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινότητα μας. Όλες ...ΟΛΕΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι πολεμικές τέχνες βασίζονται σε μια πιο αμυντική στάση απέναντι στο "πρόβλημα" (είτε λέγεται σωματική επίθεση είτε ψυχολογική βία).

 

Το πρόβλημα ξεκινάει με τις σχολές όταν κινούνται στο πλαίσιο μόνο του αγωνιστικού....

Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ασχολούμενοι με μια "πολεμική" τέχνη (σε μια δυτική χώρα σήμερα) γινόμαστε "πολεμιστές". Δεν υπάρχει ούτε πόλεμος, ούτε καν "αγώνας", ούτε είμαστε σε ανάγκη, ούτε κρέμεται η ζωή μας από αυτά.

Τα οφέλη από την εξάσκηση βέβαια υπάρχουν, αλλά είναι ακριβώς αυτά... οφέλη από εξάσκηση που κάνουμε για αναψυχή, αναζητώντας σωματική ευεξία (ή και χάσιμο "περιττών" κιλών).

Είναι δηλαδή ολότελα αποκομμένα όλα αυτά από το "πολεμικό" τους πλαίσιο.

Βέβαια "φουσκώνει" λίγο την αυτοεκτίμηση να νιώθει κανείς "πολεμιστής" μας αρέσει να το ακούμε - και περισσότερο να το λέμε στον εαυτό μας, αλλά όπως και να έχει ο σάκκος "μοιάζει" να έχει μπετόν... ούτε έχει, ούτε μπορεί να αντιδράσει στα χτυπήματά μας.

Link to comment
Share on other sites

outis...

 

ενα λάθος που κάνουν αρκετοί , είναι να διαβάζουν και να απαντούν αποσπασματικά. Διάβασε σε παρακαλώ πάρα πολύ το τι έγραψα και ιδίως εκεί που μιλάω για το αν υπάρχουν sensei που να διδάσκουν και ψυχολογία/νοοτροπία πολεμιστή.

 

Όσον αφορά γενικά τις τέχνες ... η αντιμετώπιση του "εξελίσουμε" μόνο το σώμα μας, είναι μόνο η μια πλευρά του νομίσματος που όντως πάρα πολλοί θεωρούν οτι μόνο αυτή υπάρχει.

 

Πρέπει όμως να αναπτύχθεις σε πολλά σημεία για να ονομαστείς μαχητής. Αλλιώς κάνεις όπως είπες μια απλή γυμναστική. ΄Η πειθαρχία, ο έλεγχος, η αυτογνωσία των ικανοτήτων σου σε σκέψη και σώμα, είναι μόνο μια πτυχή.

 

Αλλά πρέπει πραγματικά να ασχοληθείς με μια "τέχνη". Σε πνευματικό και υλικό επίπεδο.

 

Το Aikido, για παράδειγμα που αναφέρθηκε έχει ολόκληρη φιλοσοφία που σχετίζεται με το Bushido.

 

 

Κάθε τέχνη έχει μια ατραπό. Αν την δείς μόνο σαν χτυπήματα και σωματική βία, τότε κάπου είσαι λάθος.

 

όσον αφορά το σήμερα... είσαι σίγουρος οτι η πειθαρχία, πνευματική και σωματική... ο τρόπος σκέψης στα ίδια επίπεδα , δεν έχουν εφαρμογή σήμερα; Τότε γιατί το Art of War του SunTzu θεωρείται απο πολλούς σαν μια "βίβλο" αντιμετώπισης καταστάσεων ακόμα και σε επαγγελματικά επίπεδα;

Ειδικά σε τομείς όπως business administration & marketing;

Edited by Anor
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...