Minerva Posted November 29, 2007 Report Share Posted November 29, 2007 Ολα είναι ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοή σα λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή (;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
divemaster Posted November 29, 2007 Report Share Posted November 29, 2007 Ολα είναι ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοήσα λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή (;) ε; πως; τι; το μερτικό μου απ' την χαρά / μου το 'χουν πάρει άλλοι ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dromos Posted November 30, 2007 Report Share Posted November 30, 2007 Δηλαδή, η επιστήμη δεν είναι/εμπεριέχει σοφία; Το εύρος της φιλοσοφίας/αγάπης για σοφία δεν μπορεί να συμπεριλάβει και την επιστημονική σοφία; Φυσικά! Δεν είπα (ή εννόησα) το αντίθετο. Με τη ευρεία έννοια σοφία είναι τα πάντα και αυτός που την αγαπά είναι φιλό-σοφος. Νομίζω όμως ότι στην εποχή μας η φιλοσοφία πραγματεύεται άλλα πράγματα και όχι ιατρική, φυσική κλπ. Αυτά τα ονομάζουμε επιστήμη. Η (σημερινή) φιλοσοφία είναι αρκετά έως εντελώς αναπόδεικτη. Στα αρχαία χρόνια ονομάζονταν όλοι οι επιστήμονες της εποχής φιλόσοφοι. Στο σύγχρονο κόσμο όμως έχουν αλλάξει πολλά. Η ιατρική για παράδειγμα δεν ασχολείται με ρητορικά ερωτήματα του τύπου «Ποια είναι η πραγματικότητα και ποιος την ορίζει?;». Αναζητά απαντήσεις μέσα από πειράματα και αποδείξεις προσπαθώντας να σώσει ζωές. Τέτοια ερωτήματα, χωρίς σαφείς απαντήσεις, μπορεί να οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα. Και θα ρωτήσεις πάλι με τη σειρά σου «τι είναι σαφές;» και μετά θα ρωτήσεις τι είναι το άλλο και στο τέλος θα καταλήξουμε ότι όλα είναι ενέργεια και ότι τα είχαν πει όλα αυτά οι αρχαίοι φιλόσοφοι. Αυτός ο ατέρμον κοχλίας δεν τελειώνει και δεν αποδεικνύει τίποτα. Απλά δημιουργεί διάφορες εντυπώσεις (με ή χωρίς στόχο). Ασφαλώς η πραγματικότητα είναι (εν μέρει) υποκειμενική εφ όσων την βιώνει ένα σύνολο. Όμως για το σύνολο υπάρχει και συνολική πραγματικότητα λαμβάνοντας υπ? όψιν το «μέσο όρο» αντίληψης του συνόλου. Αυτή είναι και η επιστημονική απάντηση για το ερώτημά σου. Η φιλοσοφική απάντηση είναι άλλη (άλλες). Έχουμε απόκλιση όμως από το κεντρικό θέμα μας και μια σωστή και καλή συζήτηση πρέπει να περιφέρεται γύρο από αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted November 30, 2007 Author Report Share Posted November 30, 2007 Νομίζω όμως ότι στην εποχή μας η φιλοσοφία πραγματεύεται άλλα πράγματα και όχι ιατρική, φυσική κλπ. Αυτά τα ονομάζουμε επιστήμη.[...] Η ιατρική για παράδειγμα δεν ασχολείται με ρητορικά ερωτήματα του τύπου «Ποια είναι η πραγματικότητα και ποιος την ορίζει…;». Μη βιάζεσαι τόσο να "αποβάλλεις" την φιλοσοφία από την σύγχρονη επιστήμη. Θυμίσου την κβαντική φυσική που έχει μεγάλο "ρεπερτόριο" φιλοσοφικών ερωτημάτων, μεταξύ των οποίων και το «ποια είναι η πραγματικότητα και ποιος την ορίζει…;». Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι η κβαντική έχει/εμφανίζει σχέση και εφαρμογή σε σχεδόν όλους τους άλλους κλάδους της επιστήμης (μεταξύ των οποίων και την ιατρική), τότε η φιλοσοφία τελικά δεν είναι και τόσο μακριά από την σύγχρονη επιστήμη. (είμαστε λίγο αλλά δε πειράζει... θα επανέλθουμε σύντομα :cheerful: ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dromos Posted December 1, 2007 Report Share Posted December 1, 2007 Μη βιάζεσαι τόσο να "αποβάλλεις" την φιλοσοφία από την σύγχρονη επιστήμη. Θυμίσου την κβαντική φυσική που έχει μεγάλο "ρεπερτόριο" φιλοσοφικών ερωτημάτων, μεταξύ των οποίων και το «ποια είναι η πραγματικότητα και ποιος την ορίζει?;». Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι η κβαντική έχει/εμφανίζει σχέση και εφαρμογή σε σχεδόν όλους τους άλλους κλάδους της επιστήμης (μεταξύ των οποίων και την ιατρική), τότε η φιλοσοφία τελικά δεν είναι και τόσο μακριά από την σύγχρονη επιστήμη.(είμαστε λίγο αλλά δε πειράζει... θα επανέλθουμε σύντομα :cheerful: ) Εν πολλοίς σεκτό! (με αρκετές διαφωνιούλες) Δεν αποβάλω όμως την φιλοσοφία. Πάντως οι παραλληλισμοί σου είναι πολύ προχωρημένοι. Π.χ. κβαντική~φιλοσοφία~ιατρική άρα κβαντική=ιατρική Θα ήθελα σε παρακαλώ μερικές από τις πηγές σου για το θέμα της κβαντικής ιατρική (αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι). Συμφωνώ. Δεν αλλάζουμε θέμα με τίτλο «Σκέψεις και κβαντική μηχανική»; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted December 1, 2007 Author Report Share Posted December 1, 2007 Πάντως οι παραλληλισμοί σου είναι πολύ προχωρημένοι.Π.χ. κβαντική~φιλοσοφία~ιατρική άρα κβαντική=ιατρική Δεν είπα ότι κβαντική = ιατρική, είπα ότι η κβαντική έχει εφαρμογή και στην ιατρική (μεταξύ άλλων). Νομίζω ότι είμαι σαφής. Θα ήθελα σε παρακαλώ μερικές από τις πηγές σου για το θέμα της κβαντικής ιατρική (αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι). Υπάρχει κβαντική ιατρική. Με ακριβώς αυτήν την ονομασία. Εδώ και αρκετά χρόνια. Ρίξε μια ματιά : http://www.medicum.gr/therapeies/index.cfm...mp;articleID=23 http://www.energy-medicine.info/core/quantum-medicine.html http://merimed.org/english/medicine/quantum_medicine/ http://www.quackwatch.org/04ConsumerEducat...ecorg/aaqm.html Κι αν θέλεις κι άλλα, βάλε απλά για αναζήτηση "quantum medicine" :smilewink: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dromos Posted December 1, 2007 Report Share Posted December 1, 2007 Δεν είπα ότι κβαντική = ιατρική, είπα ότι η κβαντική έχει εφαρμογή και στην ιατρική (μεταξύ άλλων). Νομίζω ότι είμαι σαφής.Υπάρχει κβαντική ιατρική. Με ακριβώς αυτήν την ονομασία. Εδώ και αρκετά χρόνια. Ρίξε μια ματιά : http://www.medicum.gr/therapeies/index.cfm...mp;articleID=23 http://www.energy-medicine.info/core/quantum-medicine.html http://merimed.org/english/medicine/quantum_medicine/ http://www.quackwatch.org/04ConsumerEducat...ecorg/aaqm.html Κι αν θέλεις κι άλλα, βάλε απλά για αναζήτηση "quantum medicine" :smilewink: Thnx! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
chicorS Posted September 21, 2008 Report Share Posted September 21, 2008 Φανταστείτε ένα παιδί που παίζει με τα παιχνίδια του και πλάθει μόνο του σενάρια, μιλάει σε ανύπαρκτους φίλους ή/και στα ίδια τα παιχνίδια του? Συνηθισμένη σκηνή, απόλυτα φυσιολογική, ίσως και χαριτωμένη. Φανταστείτε τώρα έναν έφηβο ή ενήλικα (δηλ. από 13 ετών και άνω), να κάθεται μόνος του και να μιλάει σε ανύπαρκτους ανθρώπους ή/και να κινείται σα να βρίσκεται αλλού (π.χ. λες και είναι τραγουδιστής σε συναυλία)? Παράξενη σκηνή, ενοχλητική και συνήθως προκαλεί την σκέψη «σάλεψε ο καημένος». Γιατί και πότε (δηλαδή από ποια ηλικία και μετά) δημιουργείται αυτός ο διαχωρισμός του ?φυσιολογικού? από του ?διαταραγμένου? ; Γιατί, πως και πότε παύουμε να θεωρούμε φυσιολογικό το να πλάθουμε δικούς μας κόσμους και να ζούμε μέσα σ?αυτούς όταν θέλουμε μια ?διέξοδο? από την καθημερινότητα ; Γιατί και πότε χάνει ο άνθρωπος το δικαίωμα στην φαντασία?; (...θ'ακολουθήσουν κι άλλες ερωτήσεις...) οσο μεγαλωνει ο ανθρωπος τοσο περισσοτερο βασιζεται στη λογικη..τοσο περισσοτερο υποστηριζει την πραγματικοτητα..το γεγονος πως καποιος ζει στον δικο του κοσμο τον τρομαζει γιατι γι αυτον το μονο που υπαρχει ειναι αυτο που βλεπει... αρνειται να δεκτει οτιδηποτε δεν μπορει ν αποδειξει λογικα... γιατι??? διοτι ειναι εγωιστης και αρνειται οτιδηποτε τον κανει να αισθανεται κατωτερο, οτιδηποτε φοβαται πως ειναι δυνατοτερο απο εκεινον και ισως τον νικησει.. δεν αποδεικνυεται?αρα δεν υπαρχει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάτζικα Ντε Σπελ Posted September 25, 2008 Report Share Posted September 25, 2008 Δε θα έλεγα ότι χάνει το δικαίωμα στη φαντασία, αλλά ότι του το στερούν. Από τότε που οι ευθύνες μεγαλώνουν, το μυαλό αρχίζει να ασχολείται και με ποιο "σοβαρά" πράγματα.. Πλέον, η κάποτε αθώα ηλικία των 10 ετών έχει γίνει ηλικία ευθυνών, ΄που τα παιδία τρέχουν με διαγωνίσματα, ένες γλώσσες και ό,τι άλλο χωράει στο πρόγραμμα, χάνοντας την ευκαιρία για λίγο παιχνίδι αλάνας.. Αχ!!! Δεν πιστεύω ότι παύουμε να ασχολούμαστε με ασόβαρα πράγματα όταν μεγαλώνουμε, απλώς εμείς τα βαφτίζουμε σοβαρά για κάποιο λόγο (τον οποίο ακόμη και τώρα δεν έχω καταλάβει). Όσο σοβαρό είναι (ή δεν είναι) για ένα παιδί να παίζει ποδόσφαιρο ή να κάνει βόλτα με το ποδήλατο, άλλο τόσο είναι (ή δεν είναι επίσης) για έναν ενήλικα να κάνει βόλτα με το αμάξι του ή να ασχολείται με τη δουλειά του. Τα πράγματα από μόνα τους δεν είναι ούτε σοβαρά ούτε ασόβαρα. Ούτε μαύρα, ούτε άσπρα, ούτε μπλε, ούτε κίτρινα. Ούτε σημαντικά ούτε ασήμαντα. Τις παραμέτρους αυτές τις δίνουμε εμείς σε αυτά. Αυτό δεν είναι καθόλου άσχετο με το αρχικό θέμα, που είναι η φαντασία. Παρατηρείται ότι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, τόσο οι παράμετροι που επιλέγει να βάλει στα πράγματα αλλάζουν. Το αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών παραμέτρων, μεταξύ άλλων, είναι και η δημιουργία άγχους η οποία οδηγεί στην εντύπωση του "σημαντικού". Πιστεύω λοιπόν, πως όλη αυτή η αλλαγή γίνεται για να δώσει ο άνθρωπος νόημα στη ζωή του. Να νιώθει ότι ασχολείται με σημαντικά πράγματα τώρα, και ότι άφησε τα "ασήμαντα" με τα οποία ασχολιόταν ως παιδί. Τον βοηθάει να διαχωρίσει τον τωρινό του εαυτό με τον παιδικό του εαυτό. Ίσως είναι και μια προσπάθεια να αυτοεπιβεβαιώσει την «ωρίμανσή» του. Κοινωνία των ανηλίκων=καταπίεση,σοβαροφάνια και μαζοποιήση σε συγκεκριμένα στάτους!!!! Μου φάνηκε χθες τόσο άσχημο το εξής: Καθόμουν συζητούσα με έναν μαθητή μου 10 ετών για κονσόλες Wii, που κάθομαι και εγώ η "δασκάλα" και παίζω. Και έρχεται μια μαθήτρια μου και μου λέει σε κατάσταση σοβαρού και αστείου "Καλά κυρία δε θα σοβαρευτείτε ποτέ;" Της απάντησα αναλόγως, αλλά μου έκανε τόσο εντύπωση που από αυτή την ηλικία κάθονται και σκέφτονται τί είναι σοβαρό και τι όχι. Και επειδή είμαι δασκάλα (παρόλο που είμαι κοντά 25), ΠΡΕΠΕΙ να είναι σοβαρή.. Αυτό είναι από τα πράγματα που με θυμώνουν το θεωρώ είδος ρατσισμού και αντίκτυπο στενόμυαλης κοινωνίας! Η πραγματικότητα είναι η δική μου και την ορίζω εγώ! :smilewink: GOOD!!!! Τι είναι φιλοσοφία; Με τι ασχολείται; Δηλαδή, η επιστήμη δεν είναι/εμπεριέχει σοφία; Το εύρος της φιλοσοφίας/αγάπης για σοφία δεν μπορεί να συμπεριλάβει και την επιστημονική σοφία; Φιλοσοφία αρχή όλων των επιστημων και τεχνών,η αγάπη για σοφία-σκέψη-αναζήτηση εμπερίεχεται σε όλες τς επιστήμες και τέχνες,άλλο αν σήμερα όλα έχουν αλλοιωθεί και η φιλοσοφία ως έννοια περιορίζεται μόνο ως θεωρία... οσο μεγαλωνει ο ανθρωπος τοσο περισσοτερο βασιζεται στη λογικη..τοσο περισσοτερο υποστηριζει την πραγματικοτητα..το γεγονος πως καποιος ζει στον δικο του κοσμο τον τρομαζει γιατι γι αυτον το μονο που υπαρχει ειναι αυτο που βλεπει...αρνειται να δεκτει οτιδηποτε δεν μπορει ν αποδειξει λογικα... γιατι??? διοτι ειναι εγωιστης και αρνειται οτιδηποτε τον κανει να αισθανεται κατωτερο, οτιδηποτε φοβαται πως ειναι δυνατοτερο απο εκεινον και ισως τον νικησει.. δεν αποδεικνυεται?αρα δεν υπαρχει... Χμ!! Λες την λογική,την ψυχρή λογική καλύτερα και ναι ότι είναι έξω από αυτήν φοβίζει και χλευάζεται!! Ακόμα κι αν αποδεικνύεται έξω από την "λογική" αυτή και πάλι δεν υπάρχει και δεν έχει τέλος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
exikias Posted March 26, 2009 Report Share Posted March 26, 2009 Καταρχήν χαίρομαι ιδιαίτερα που θίγεται ένα τέτοιο θέμα, αν το σκεφτείται ένας άνθρωπος σε μικρή ηλικία δεν έχει τη νοημοσύνη να καταλάβει τι είναι αληθινό και τι δεν είναι, αυτό έχει ςσ αποτέλεσμα ο εγκεφαλός του ναι λειτουργεί σε άλλες παραμέτρους. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος όσο μεγαλώνει και εξελίσεται μπορεί να καταλάβει να ξεχωρίσει ακόμα και να απορίψει κάποια πράγματα, δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο η δουλεία η υποχρεώσεις του αλλά το ότι από την εφηβική ηλικα κίολας ο νους μας ωριμάζει περνάει σε άλλο επίπεδο σκέψεων η παιδεία επίσης είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την εξελιξή μας, ή φαντασία τώρα όμως δεν είναι κακή αρκεί να μην ξεπερνάμε κάποια βασικά όρια η φαντασία είναι δημιουργία όταν γίνεται μέσα σε υγιή πλαίσια πράγματα που ο άνθρωπος κάποτε τα φαντάζοταν έχουν γίνει πραγματικότητα με τη βοήθεια της επιστήμης. Προσοχή όμως γιατί αν φύγεις μέσα από κάποια πλαίσια κατευθύνεσαι με ταχύτητα φωτός στο παραλήρημα και μετά στη σχιζοφρένεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avis Posted March 26, 2009 Report Share Posted March 26, 2009 Καταρχήν χαίρομαι ιδιαίτερα που θίγεται ένα τέτοιο θέμα, αν το σκεφτείται ένας άνθρωπος σε μικρή ηλικία δεν έχει τη νοημοσύνη να καταλάβει τι είναι αληθινό και τι δεν είναι, αυτό έχει ςσ αποτέλεσμα ο εγκεφαλός του ναι λειτουργεί σε άλλες παραμέτρους. Τη νοημοσύνη την έχει, την εμπειρία δεν έχει... Ο ανθρώπινος εγκέφαλος όσο μεγαλώνει και εξελίσεται μπορεί να καταλάβει να ξεχωρίσει ακόμα και να απορίψει κάποια πράγματα, δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο η δουλεία η υποχρεώσεις του αλλά το ότι από την εφηβική ηλικα κίολας ο νους μας ωριμάζει περνάει σε άλλο επίπεδο σκέψεων η παιδεία επίσης είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την εξελιξή μας, ή φαντασία τώρα όμως δεν είναι κακή αρκεί να μην ξεπερνάμε κάποια βασικά όρια η φαντασία είναι δημιουργία όταν γίνεται μέσα σε υγιή πλαίσια πράγματα που ο άνθρωπος κάποτε τα φαντάζοταν έχουν γίνει πραγματικότητα με τη βοήθεια της επιστήμης. Κάποιες ικανότητες του εγκεφάλου εξελίσσονται, ανοδικά και καθοδίκα, όσο το άτομο μεγαλώνει. Κερδίζει και χάνει με τον καιρό... Άν όμως αυτό το καλοσκέφτουμε, μήπως τελίκα καταλήγουμε στην μηδενική εξέλιξη των ικανοτήτων του (μέσου) ανθρώπινου εγκεφάλου; Πι.Ες:Μην παρεξηγείτε, το παθαίνω συχνα. (Το παραλήρημα που ανέφερε ο φίλος exikias) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
stell Posted August 3, 2009 Report Share Posted August 3, 2009 Δεν πιστευω πως ο ανθρωπος χανει ποτε το δικαιομα στη φαντασια... Να σταματαει να πλαθει κοσμους κλπ ναι...Κατα τη γνωμη μου αυτο εχει να κανει με το πως εχει μεγαλωσει ο καθε ανθρωπος και αναλογα το χαρακτηρα που αναπτυσει... Εγω παντως παντα φτιαχνω μια περιπετιωδεις ιστοριουλα στο μυαλο μου πριν κοιμηθω... (Με πρωταγωνιστη εμενα παντα ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιχώρ Posted September 12, 2009 Report Share Posted September 12, 2009 Προσοχή όμως γιατί αν φύγεις μέσα από κάποια πλαίσια κατευθύνεσαι με ταχύτητα φωτός στο παραλήρημα και μετά στη σχιζοφρένεια. Πραγματικά η ιδιοφυία και η τρέλλα είναι δύο έννοιες που η μία καλύπτει την άλλη, δεν ξεχωρίζουν και εάν ναι, τότε χωρίζονται με όριο του μηδενός. Συμφωνώ μαζί σου πως χάρη στην φαντασία έχουν δημιουργηθεί όλα όσα έχουν δημιουργηθεί, αλλά πιστεύω πως πολλοί από αυτούς είχαν και μια γερή δόση τρέλλας. Και πέραν αυτού, η φαντασία βοηθά και σε άλλους τομείς, είναι το βασικότερο εργαλείο ενός μάγου. Η φαντασία είναι ένα δώρο της φύσης προς τον άνθρωπο και πραγματικά αναρωτιέμαι (δεν γνωρίζω) εάν έχει δοθεί και σε άλλα πλάσματα του κόσμου μας με την μορφή που έχει δοθεί σε εμάς. Είναι το στοιχείο που μας διαχωρίζει από αυτά; Ας δούμε τα δελφίνια... τα αμέσως εξυπνότερα πλάσματα που εάν είχαν αντίχειρες θα είχαν και "πολιτισμό". Μπορούν και προ-σχεδιάζουν το κυνήγι τους, φαίνεται πως φαντάζονται την εξέλιξη του κυνηγιού (που έχει πολλά ψάρια, πως θα οργανωθούν ώστε να επιτεθούν ομαδικά κτλ) και την πραγματώνουν. Αλλά αυτός ο σχεδιασμός, θεωρώ πως είναι εμπειρικές μνήμες και μίμηση. Διαχωρισμός λοιπόν: Όσοι θεωρούν πως το παραπάνω παράδειγμα είναι όντως φαντασία, τότε ο άνθρωπος δεν διαχωρίστηκε ποτέ από αυτήν, απλά φαντάζεται ανούσια πράγματα και χρήμα. Σχεδιάζει πως θα βγάλει χρήμα, χρήμα, φαντάζεται πως η ομάδα του κερδίζει στην μπάλα κτλ κτλ. Και φυσικά έχουμε και τους επιστήμονες που σχεδιάζουν όμορφα "πραγματάκια". Όσοι θεωρούν ότι το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι φαντασία αλλά απλές λογικές πράξεις (λογισμός, εγκεφαλικές λειτουργίες), τότε ο άνθρωπος διαχωρίζεται από τα ζώα, και ας αναλύσουν και την έννοια φαντασία... Τι θεωρεί λοιπόν ο καθένας μας ως φαντασία; Ας ανναρωτηθούμε αυτό πρώτα, και ύστερα βρίσκουμε και έαν όντως αποκοπήκαμε. Και μην θεωρήσετε πως όντως είστε αποκομένοι όταν δεν μπορείται να ορίσετε την φαντασία με ακρίβεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.