Jump to content

Εγωϊσμός και Φώτιση


Recommended Posts

Είναι λίγο περίεργο το θέμα αλλά αρκετά ενδιαφέρον πιστεύω...

Ξεκίνησε από μια συζήτηση που είχα με ένα αρκετά κοντινό μου πρόσωπο για το αν ο Βούδας είχε καλύτερες προϋποθέσεις να φτάσει στην Φώτιση από τον Χριστό, κρίνοντας από τον τρόπο ζωής τους κατά τα παιδικά τους χρόνια.

 

Δεν θα αναλύσω όμως αυτό το θέμα (αν και είναι και αυτό αρκετά ενδιαφέρον)...

Απλά... λόγω της αντιπαράθεσης απόψεων που είχαμε, άρχισα να ψάχνω λεπτομέρειες για την ζωή του Βούδα (μιας και δεν τον "κατείχα" ιδιαίτερα)...

Ανακάλυψα λοιπόν κάτι που μου έκανε πολύ εντύπωση.

Ο Βούδας ζούσε σε μια ψεύτικη ουτοπία μέχρι τα 29 του. Αποφάσισε λοιπόν να βγεί έξω και να ανακαλύψει τί υπήρχε στ'αλήθεια, μιας και δεν ήταν ευτυχισμένος μέσα στον τέλειο κόσμο του.

Στον δρόμο, συνάντησε έναν ηλικιωμένο. Ενοχλημένος από την θέα του, ρώτησε τον ύπηρέτη του γιατί ήταν αυτός ο άνθρωπος έτσι. Όταν ο υπηρέτης του είπε πως αυτή είναι η φυσική κατάληξη όλων των ανθρώπων, ακόμα και του ίδιου, σοκαρίστηκε.

 

Πιο κάτω, συνάντησε έναν βαριά άρρωστο, ένα πτώμα σε κατάσταση αποσύνθεσης και έναν οστεωμένο ασκητή.

Βαθιά θλιμμένος από τις ανακαλύψεις του, αποφάσισε πως εκείνος ήθελε να υπερνικήσει τα γηρατειά, την αρρώστια και τον θάνατο, προσπαθώντας να φτάσει τον Ανώτερο Εαυτό του. Έτσι, έζησε σαν ασκητής μέχρι την περίφημη Φώτισή του.

 

Αυτό ήταν λοιπόν που μου έκανε εντύπωση: ο Βούδας έφτασε στην Φώτιση όχι αναζητώντας την, αλλά προσπαθώντας να νικήσει τις αδυναμίες του θνητού σώματός του... Τα κίνητρά του ουσιαστικά ήταν καθαρά εγωϊστικά.

 

Προσπάθησα να ενώσω αυτήν την κατάληξη με τον Χριστό. Αν πάρουμε τον Χριστό ως ένα ιστορικό πρόσωπο, έναν προφήτη που έφτασε στην Φώτιση, όπως ο Βούδας και τόσοι άλλοι, δεν ήταν εξίσου εγωϊστικό που πίστεψε α)πώς ήταν υιός Θεού, και β) πώς η θυσία του ήταν τόσο πολύτιμη που θα έσωζε την Ανθρωπότητα;

 

Άρα δηλαδή... η διαδικασία Φώτισης ξεκινάει/εξαρτάται από τον ανθρώπινο εγωϊσμό...;;

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 122
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Morgainne ψάχτο λίγο παραπάνω. Αναζήτησε περισσότερες πληροφορίες για την ζωή του Βούδα. Είμαι σίγουρος οτι θα εμβαθύνει την σκέψη σου και την συζήτηση.

 

Ο Βούδας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πιο "εγωιστής" σε σχέση με τον Χριστό όχι για τους λόγους που αναφέρεις αλλά γιατι ουσιαστικά ο πρώτος δημιούργησε δικό του δρόμο αφού δοκίμασε και απέρριψε όλους τους άλλους. Ο Βούδας δημιούργησε τον δρόμο της Αυτολύτρωσης. Ο Χριστός αντιθέτως επαναλαμβάνει παλαιότερα μοτίβα συμβόλων και έναν δρόμο που ήδη είχαν περπατήσει άλλοι πριν από αυτόν με στόχο να λυτρώσει την Ανθρωπότητα (αν και αυτό είναι πάλι συμβολικό). Και οι δύο βεβαίως ήταν μεγάλοι αρνητές της εγωσυνείδησης.

 

Όλα αυτά βεβαίως δεν έχουν καμία σχέση με τον εγωισμό έτσι όπως το θέτεις (κατα την γνώμη μου) και ελπίζω το θέμα να μην σταθεί στην επιφάνεια δηλ. αν είναι εγωιστές λες και αυτό είναι κακό πράγμα. Τρέφω ελπίδες οτι η όμορφη προσπάθεια συγκριτισμού που έκανες θα συνεχιστεί.

 

Πραγματικά είναι πολύ, μα πάρα πολύ, ενδιαφέρον θέμα.

Link to comment
Share on other sites

Είναι λίγο περίεργο το θέμα αλλά αρκετά ενδιαφέρον πιστεύω...

Ξεκίνησε από μια συζήτηση που είχα με ένα αρκετά κοντινό μου πρόσωπο για το αν ο Βούδας είχε καλύτερες προϋποθέσεις να φτάσει στην Φώτιση από τον Χριστό, κρίνοντας από τον τρόπο ζωής τους κατά τα παιδικά τους χρόνια.

 

Δεν θα αναλύσω όμως αυτό το θέμα (αν και είναι και αυτό αρκετά ενδιαφέρον)...

Απλά... λόγω της αντιπαράθεσης απόψεων που είχαμε, άρχισα να ψάχνω λεπτομέρειες για την ζωή του Βούδα (μιας και δεν τον "κατείχα" ιδιαίτερα)...

Ανακάλυψα λοιπόν κάτι που μου έκανε πολύ εντύπωση.

Ο Βούδας ζούσε σε μια ψεύτικη ουτοπία μέχρι τα 29 του. Αποφάσισε λοιπόν να βγεί έξω και να ανακαλύψει τί υπήρχε στ'αλήθεια, μιας και δεν ήταν ευτυχισμένος μέσα στον τέλειο κόσμο του.

Στον δρόμο, συνάντησε έναν ηλικιωμένο. Ενοχλημένος από την θέα του, ρώτησε τον ύπηρέτη του γιατί ήταν αυτός ο άνθρωπος έτσι. Όταν ο υπηρέτης του είπε πως αυτή είναι η φυσική κατάληξη όλων των ανθρώπων, ακόμα και του ίδιου, σοκαρίστηκε.

 

Πιο κάτω, συνάντησε έναν βαριά άρρωστο, ένα πτώμα σε κατάσταση αποσύνθεσης και έναν οστεωμένο ασκητή.

Βαθιά θλιμμένος από τις ανακαλύψεις του, αποφάσισε πως εκείνος ήθελε να υπερνικήσει τα γηρατειά, την αρρώστια και τον θάνατο, προσπαθώντας να φτάσει τον Ανώτερο Εαυτό του. Έτσι, έζησε σαν ασκητής μέχρι την περίφημη Φώτισή του.

 

Αυτό ήταν λοιπόν που μου έκανε εντύπωση: ο Βούδας έφτασε στην Φώτιση όχι αναζητώντας την, αλλά προσπαθώντας να νικήσει τις αδυναμίες του θνητού σώματός του... Τα κίνητρά του ουσιαστικά ήταν καθαρά εγωϊστικά.

 

Προσπάθησα να ενώσω αυτήν την κατάληξη με τον Χριστό. Αν πάρουμε τον Χριστό ως ένα ιστορικό πρόσωπο, έναν προφήτη που έφτασε στην Φώτιση, όπως ο Βούδας και τόσοι άλλοι, δεν ήταν εξίσου εγωϊστικό που πίστεψε α)πώς ήταν υιός Θεού, και β) πώς η θυσία του ήταν τόσο πολύτιμη που θα έσωζε την Ανθρωπότητα;

 

Άρα δηλαδή... η διαδικασία Φώτισης ξεκινάει/εξαρτάται από τον ανθρώπινο εγωϊσμό...;;

 

 

Αυτό που οδήγησε του Βούδα να ψάξει για την αρχή των πάντων ήταν μια καταστροφή. Ηταν μια καταστροφή όλων του των αξιών. Ό Βούδας έζησε έναν θάνατο, ένα απόλυτο σκοτάδι. Και για να δει φώς, να μάθει την αλήθεια, ο Βούδας ξεχνάει τα πάντα, και αρχίζει απεγνωσμένα να την ψάχνει. Δεν το έκανε απο το εγωισμό. Ειμαι σίγουρος ότι ο Βούδας ψάχνοντας την αλήθεια είχε ξεχάσει το ίδιο του το εγώ. Και όποιος ξεχνάει το εγώ του δεν νομίζω ότι μπορεί να νιωθει τον εγωισμό.

 

000000000000000000000000000000000000000

 

Τι είναι εγωισμός?

Είναι όταν προσπαθείς να βρείς άπειρα σμαραγδια και να τα κρατήσεις όλα για τον εαυτό σου.

Ο Βούδας δεν τα κράτησε ,αντιθέτως τα μοίρασε σε όλον τον κόσμο.

Link to comment
Share on other sites

Αν πάρουμε τον Χριστό ως ένα ιστορικό πρόσωπο, έναν προφήτη που έφτασε στην Φώτιση, όπως ο Βούδας και τόσοι άλλοι, δεν ήταν εξίσου εγωϊστικό που πίστεψε α)πώς ήταν υιός Θεού, και β) πώς η θυσία του ήταν τόσο πολύτιμη που θα έσωζε την Ανθρωπότητα

 

Με θεωρίες μπορείς να καταλήξεις όπως ακριβώς έκανε ο σκύλος όταν κυνηγούσε την ουρά του.

 

1. Ο Βούδας δεν έσωσε κανένα ούτε και ώς θαύμα καταγεγραμμένο σε κάποιο βιβλίο.

Αντίθετα υπάρχουν καταγραφές θαυμάτων (ή όπως αλλιώς θες να το πείς) στην περίπτωση του Χριστού.

 

2. Η Σταύρωση του Χριστού έγινε με γνώμονα την αγάπη και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που μόνο αυτολύτρωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Αντίθετα , απο όσο θυμάμαι τουλάχιστον ο Βούδας πουθενά δεν μπήκε στην διαδικασία τέτοιας ενέργειας.

 

3. Ο χαρακτηρισμός Υιός του Ανθρώπου θα έπρεπε να λέει κάτι παραπάνω. Μεσσίας και ΘεάΑνθρωπος χαρακτηρίστηκε λόγω της αυτοθυσίας του , πολύ μετά απο τους ανθρώπους. Ο ίδιος αποκαλούσε Πατέρα του τον Θεό όπως κάνει και κάποιος που απλά πιστεύει , αλλά και Υιό του Ανθρώπου όπως είμαστε ακριβώς και εμείς.

 

Πατάς σε λάθος βάσεις για την θεωρία του εγωισμού.

Link to comment
Share on other sites

...Βαθιά θλιμμένος από τις ανακαλύψεις του, αποφάσισε πως εκείνος ήθελε να υπερνικήσει τα γηρατειά, την αρρώστια και τον θάνατο, προσπαθώντας να φτάσει τον Ανώτερο Εαυτό του.

 

Καλή μου φίλη Morgainne,

 

... Τήν στιγμή πού τά παιδιά, βγαίνουν από τόν Κόσμο τού παραμυθιού καί αρχίζουν νά γεύονται τίς χαρές τής ζωής, τήν ίδια στιγμή αποκτούν καί τήν συναίσθηση τού τέλους...! Δέν είναι ακριβό τό ...αντίτιμο;

Είναι παράλογο πού τρομάζουν από έναν νομοτελειακά σκληρό καί συναισθηματικά βίαιο Κόσμο;

 

Αυτή είναι λοιπόν η στιγμή πού θά εκφραστεί τό πεπρωμένο τους, σέ συνέχεια μέ τό παρελθόν καί μέ συνέπειες για τό μέλλον τους...

 

Στό σημείο αυτό ξεκινούν οι πορείες τών ανθρώπων, ακόμα καί αυτών πού η μοναδική τους πορεία, χάραξε τήν πορεία όλης τής ανθρωπότητας...!

Link to comment
Share on other sites

Την περίπτωση του Ιησού σε σχέση με τον εγωισμό την έχω σκεφτεί και εγώ.

 

Ύστερα από αρκετή σκέψη κατέληξα ότι ο Ιησούς ήταν Ο εγωιστής των μυστών της εποχής του που χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να πετύχει με το ζόρι τον σκοπό του και σώνει και καλά να γίνει θεός. Αργότερα μου δημιουργήθηκαν και υποψίες ότι μπορεί να ήταν κάποιος που τον αποβάλανε από κάποιο μυσταγωγικό κέντρο και για αυτό έγινε τόσο εγωιστής.

 

Το ότι ονομάστηκε θεάνθρωπος κτλ απλά ήταν η εκμετάλλευση του ντόρου του κινήματος, που εξαπλώθηκε μετά 2 αιώνες από τον θάνατο του, από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (βλ Βυζάντιο) για λόγους καθαρά πολιτικούς αφού ο συγκρητισμός τότε διέλυε την συνοχή της αυτοκρατορίας.

 

Αλλά για να καταλάβουμε την γλώσσα της εποχής πρέπει να δούμε τι σημαίνει αγάπη εκείνα τα χρόνια.

 

Στο έργο Όροι της Πλατωνικής σχολής βρίσκουμε τον όρο αγάπησις με ερμηνεία «παντελής αποδοχή».

 

Ο Ιησούς λέει καθαρά ότι πρέπει να αγαπάμε όλους ακόμα και τους εχθρούς μας

Άρα ορθώς ο Ιησούς επικαλείται την αποδοχή όλων των ανθρώπων ακόμη και αγάπη μεταξύ εχθρών.

 

Αλλά η αγάπη δεν σταματά μόνο στους ανθρώπους. Τι γίνεται στο πνευματικό πεδίο;

Ο ίδιος τον κυριότερο εχθρό του τον Σατανά τον αποστρέφεται λέγοντας «πίσω μου πάνε» και μάλιστα λέει ότι «εσύ Σατανά θα προσκυνήσεις τον Θεό σου».

 

Αυτή η σκληρή γλώσσα δε μου φαίνεται ότι είναι αγάπη.

 

Άρα ο Ιησούς αποτυγχάνει παταγωδώς στις δοκιμασίες που του έβαλε ο Σατανάς.

 

Υπάρχει και μια άλλη ερμηνεία του όρου αγάπη στο Etymologicum Magnum

«Αγάπη εκ του άγει το παν».

 

Αυτό όμως σημαίνει ότι το παν αποτελείται από πλήθος αντιθέτων που όλα άγονται και όχι μόνο ένα από αυτά. Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχει φιλαλληλία και το αντίθετο της το μίσος, ο Θεός που άγει το παν, άγει και τα δύο δηλαδή και το μίσος άγεται όχι μόνο η φιλαλληλία. Άρα το αίτιο των κακών πάντα θα βρίσκεται μέσα στο παν για να υπάρχει αρμονία.

Επομένως αυτό που πιστεύουν οι χριστιανοί ότι το αίτιο του κακού κάποια στιγμή θα εξουδετερωθεί από την εκάστοτε παρουσία του Υιού του Θεού είναι καθαρά μια δυσαρμονία της ισορροπίας της φύσης και δεν θα γίνει.

 

Άρα άγω το παν δεν σημαίνει δυσαρμονία της φύσης αλλά και

Αγάπη σημαίνει αγαπώ ακόμα και τον πνευματικό εχθρό μου π.χ. Σατανά.

 

Ύστερα ο Ιησούς κάνει τα αδύνατα δυνατά για να ικανοποιήσει το εγώ του.

Μην ξεχνάτε ότι το εγώ του φανερώνεται μπροστά στον Πιλάτο.

«- Είσαι βασιλιάς των Ιουδαίων;

- Η βασιλεία μου ακόμα δεν έχει έρθει»

 

Δηλαδή ο άνθρωπος έχει όνειρο να γίνει θεός στα ουράνια ενώ έχει αποτύχει να αγαπήσει τον πνευματικό εχθρό του?τον Σατανά.

 

Ακόμα και τον Ιούδα αυτός τον στέλνει να τον προδώσει για να αναγκάσει τα πράγματα να τον σταυρώσουν ώστε σώνει και καλά να γίνει θεός.

 

Η σταύρωση είναι σικέ αφού κανονίζεται να γίνει σε περίοδο χάριτος αφού Παρασκευή τον σταυρώνουν και Σαββάτο (το Πάσχα και μόνο οι σταυρωμένοι αποκαθηλώνονταν) τον αποκαθηλώνουν και παρακαλώ χωρίς να του σπάσουν τα πόδια, όπως γινόταν με όλους τους σταυρωμένους.

Ακόμα ο τάφος είναι ρεζερβέ αφού τότε σε τάφο μόνο οι πλούσιοι ενταφιάζονταν και οι φτωχοί σε λάκκο με ένα σεντόνι μονάχα.

Και τα έλαια που είναι για την ανάνηψη μετά το σοκ μιας σταύρωσης και αυτά ήταν προνόμιο μόνο των πλουσίων.

 

Τα ερωτήματα που δημιουργούνται πολλά?το κυριότερο γιατί όλα αυτά;

 

Άποψη μου ότι όλα αυτά έγιναν καθαρά για εγωιστικούς λόγους ή κάποιοι τον χρησιμοποίησαν.

 

Συγνώμη αν τους φίλους χριστιανούς τους πίκρανα αλλά αυτή είναι η άποψη μου.

 

Για λεπτομέρειες δείτε:

- Το βιβλίο του Καλόπουλου «Το θέατρο της σωτηρίας»

- Τον τελευταίο πειρασμό του Καζαντζάκη (αν και στο τέλος τον αποθεώνει το Ιησού, ωστόσο έχει μια φοβερή σύλληψη ο Καζαντζάκης να παρουσιάζει τον Σατανά ως Φύλακα άγγελο του Ιησού και ταυτόχρονα Δοκιμαστή άγγελο/δαίμονα στην ζωή του)

- Τα απόκρυφα Ευαγγέλια (που δείχνουν τον διαφορετικό ρόλο του Ιούδα και της Μαγδαληνής)

Link to comment
Share on other sites

Εντάξει, ίσως το "λάθος" μου ήταν πώς έβαλα δύο τόσο δυσαρμονικές λέξεις δίπλα δίπλα και μπορεί το θέαμα να έπεσε .... βαρύ στα μάτια των επίδοξων διαφωτισμένων (δεν βγάζω την ουρά μου απ'έξω, κι εγώ μέσα σε αυτούς είμαι...) :angel:

 

Μπορεί πάλι να έπεσε βάρυς ο συσχετισμός Χριστού-εγωϊσμού, μιας και ζούμε σε χώρα με επίσημη θρησκεία τον Χριστιανισμό...

 

Θέλω καλά να παρατηρήσετε πως τον εγωϊσμό τον συσχέτισα με το ΞΕΚΙΝΗΜΑ της διαδικασίας φώτισης και όχι με την ίδια την Φώτιση...

 

Απλά... η θέση μου είναι πώς ΟΛΟΙ ξεκινάμε να φτάσουμε τον ανώτερο εαυτό μας έχοντας περισσότερο εγωϊστικά κίνητρα (δύναμη, ανωτερότητα κτλ κτλ) αλλά η πορεία δείχνει ποιός από εμάς αργότερα αναγνωρίζει το συγκεκριμένο γεγονός και, ευχαριστώντας τον εγωϊσμό του, τον αφήνει πίσω...

Link to comment
Share on other sites

dimulator.... τουλάχιστον αφελές το...

 

Αλλά η αγάπη δεν σταματά μόνο στους ανθρώπους. Τι γίνεται στο πνευματικό πεδίο;

Ο ίδιος τον κυριότερο εχθρό του τον Σατανά τον αποστρέφεται λέγοντας «πίσω μου πάνε» και μάλιστα λέει ότι «εσύ Σατανά θα προσκυνήσεις τον Θεό σου».

 

Αυτή η σκληρή γλώσσα δε μου φαίνεται ότι είναι αγάπη.

 

Άρα ο Ιησούς αποτυγχάνει παταγωδώς στις δοκιμασίες που του έβαλε ο Σατανάς.

 

Όπως λες και παρακάτω ο Σατανάς ήταν μέρος του Θεού (Εωσφόρος γαρ, αν θυμάσαι). Η προτροπή του Χριστού και "θα προσκυνήσεις τον Θεό σου" ποιόν άραγε υποδυκνείει; Και μήπως είναι περισσότερο προφητεία (διάβασε την Αποκάλυψη του Ιωάννη) παρά προτροπή;

 

Αν ήταν τόσο εγωιστής, δεν θα έλεγε ο ίδιος "προσκύνησε με"; Ειδικά μάλιστα όταν τόσο αφελέστατα φίλε μου αναφέρεις πως έκανε το παν για να "Θεοποιηθεί";

 

Επίσης την καταστροφή των ποδιών Του , την απέτρεψε ο Ιουδαίος επίτροπος/αξιωματούχος που έδωσε και τον οικογενειακό του τάφο , έτσι ώστε να μεταφερθεί η Σωρός του Ιησού. Κάτι που εντέχνως δεν αναφέρεται πουθενά.

 

Σικέ η σταύρωση;... Μήπως ξεχνάς οτι κατόπιν διαταγής της μάζας , σύμφωνα πάντα με όσα γνωρίζουμε , έγινε και κατόπιν προτροπής των Ιεραρχών προς τον Ρωμαίο Έπαρχο, Πιλάτο, έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν περαιτέρω προβλήματα (έμμεση απειλή);

 

Όσον αφορά το Χριστιανικό κίνημα, αυτό δαιμονοποιήθηκε κυρίως απο τον Νέρωνα , αλλά και άλλους Αυτοκράτορες που για να διατηρήσουν την Ρωμαική συνοχή , επιννόησαν τον εσωτερικό τρομοκράτη στο πρόσωπο του Χριστιανού. Κάτι σαν τις σημερινές ΗΠΑ δηλαδή και τον αόρατο εχθρό της τρομοκρατίας σήμερα.

 

όσον αφορά τις πηγές που παραθέτεις... λίγο "μονόπλευρες" δεν είναι; Καλό είναι βέβαια να έχουμε μια σφαιρική άποψη, αλλά οχι να αποδεχόμαστε τα επειχηρήματα τους ώς de facto.

Edited by Anor
Link to comment
Share on other sites

Ας μείνει η συζήτηση ως έχει μια και δεν έχω πρόθεση να "ανάψουν τα αίματα" :whistling: υπάρχουν πολλές αντιφάσεις στην όλη ιστορία...για εμένα.

 

(deleted by me)....

Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Αυτό ήταν λοιπόν που μου έκανε εντύπωση: ο Βούδας έφτασε στην Φώτιση όχι αναζητώντας την, αλλά προσπαθώντας να νικήσει τις αδυναμίες του θνητού σώματός του... Τα κίνητρά του ουσιαστικά ήταν καθαρά εγωϊστικά.

 

Προσπάθησα να ενώσω αυτήν την κατάληξη με τον Χριστό. Αν πάρουμε τον Χριστό ως ένα ιστορικό πρόσωπο, έναν προφήτη που έφτασε στην Φώτιση, όπως ο Βούδας και τόσοι άλλοι, δεν ήταν εξίσου εγωϊστικό που πίστεψε α)πώς ήταν υιός Θεού, και β) πώς η θυσία του ήταν τόσο πολύτιμη που θα έσωζε την Ανθρωπότητα;

 

Άρα δηλαδή... η διαδικασία Φώτισης ξεκινάει/εξαρτάται από τον ανθρώπινο εγωϊσμό...;;

 

Καταρχάς, ωραίο το Αβατάρ που επέλεξες...

 

Ο Βούδας επέλεξε την προσωπική του Οδό Φώτισης. Το ίδιο και ο Ιησούς. Το ίδιο και ο Απόλλωνας ο Τυανέας,ο Πυθαγόρας, ο Μωάμεθ και ένα σωρό άλλοι με σπάνια χαρακτηριστικά Μυστών. Το πραγματικό θέμα είναι ΕΣΥ. Τι Οδό θα ακολουθήσεις (και πως -με ποιον επιθυμητό τρόπο;) για την προσωπική σου Φώτιση. Όταν το'φερνα συζήτηση με φίλους (Ο.Κ. καραμπινάτοι υλιστές -που δεν πολυσκοτίζονται με αυτά...) θυμάμαι που μου έλεγαν: "Φώτιση; Αν γουστάρω φώτιση, προτιμώ το...σεξ! Άφθονο άνευ ορίων σεξ για να ξελαμπικάρω...αυτό μάλιστα είναι φώτιση!" <_< ή άλλη : "Τι τα συζητάμε αυτά; Μόλις χώρισα και μου λες γι αυτά τα αλαμπρουνέζικα;" :063baby: και παρόμοια φαιδρά...Τότε κατάλαβα τι ακριβώς λείπει στη ζωή τους, αλλά αδυνατούν να το συνειδητοποιήσουν. Πόσο άτυχοι είναι. Κολλάν αποκλειστικά σε επιφανειακά (προς θεά! Δεν εννοώ πως είναι χάσιμο χρόνου να ασχολείσαι με αισθηματικής/σαρκικής φύσεως ζητήματα!) πράγματα ενώ υπάρχουν τόσα άλλα εξίσου σηματικά και ουσιώδη...Η Φώτιση δεν δίνει απλά Γνώση: σκορπά τα σκοτάδια του Άγχους, της Ανασφάλειας, του Στρες, της Έλειψης Αυτοπεποίθησης... Αλήθεια, πόσο συχνά το θυμόμαστε αυτό;

Link to comment
Share on other sites

Θέλω καλά να παρατηρήσετε πως τον εγωϊσμό τον συσχέτισα με το ΞΕΚΙΝΗΜΑ της διαδικασίας φώτισης και όχι με την ίδια την Φώτιση...

 

Απλά... η θέση μου είναι πώς ΟΛΟΙ ξεκινάμε να φτάσουμε τον ανώτερο εαυτό μας έχοντας περισσότερο εγωϊστικά κίνητρα (δύναμη, ανωτερότητα κτλ κτλ) αλλά η πορεία δείχνει ποιός από εμάς αργότερα αναγνωρίζει το συγκεκριμένο γεγονός και, ευχαριστώντας τον εγωϊσμό του, τον αφήνει πίσω...

 

Δύσκολο πράγμα η "τύφωσις", ποιός άραγε θα νικήσει τον Τυφώνα μέσα του;

Link to comment
Share on other sites

To θεμα εχει παρα πολλες προεκτασεις που μπορουν να συζητηθουν

Με ολους τους συνομιλητες συμφωνω σε πολλα σημεια

Dimulator μην ξεχνας οτι ο ιδιος ο Βουδας προετρεπαι να ακουλουθουμε την δικη μας πιστη ..και

κατι αλλο,,αν δεν στηριζεις το σπιτι σου(βλεπε Ιησους) θα πεσει να σε πλακωσει..

κατανοω την περιοδο αμφισβητησης που εχεις αλλα μην εισαι βιαστικος στα συμπερασματα σου

 

Τωρα, εγωισμος καλοπροαιρετος με αλλα λογια ΘΕΛΗΣΗ χρειαζεται σε οτιδηποτε κανουμε για να πετυχουμε κατι

..Οσο αναφορα Βουδα και Ιησου,μην ξεχναμε οτι ολα ειναι σχετικα

Υπαρχει μια διαφορα οτι ο πρωτος εζησε μεσα στα πλουτη,ειχε οποια γυναικα ηθελε,παντρευτηκε,εκανα παιδι..ολοκληρωσε την γηινη πορεια του στα 29 του χρονια και το μονο που του απεμεινε ηταν να κοιταξει προς τα μεσα..ΠΟΤΕ δεν ισχυριστηκε οτι ηταν Θεος η' ενσαρκωση του Θεου η' προφητης

Ο Ιησους γεννηθηκε σε μια φατνη ταπεινα,και ηταν ενας φτωχος ξυλουργος μεχρι τα 32 του χρονια,εκανε θαυματα,ανεστησε νεκρους,και επελεξε την αυταπαρνηση

και την αυτοθυσια.

Πολλες φορες αναρωτιεμαι ποιος ειναι ανωτερος αν και η συναισθηματικη μου πλευρα και πιστευω και των περισσοτερων ειναι με τον Ιησου..

Link to comment
Share on other sites

Αλλά η αγάπη δεν σταματά μόνο στους ανθρώπους. Τι γίνεται στο πνευματικό πεδίο;

Ο ίδιος τον κυριότερο εχθρό του τον Σατανά τον αποστρέφεται λέγοντας «πίσω μου πάνε» και μάλιστα λέει ότι «εσύ Σατανά θα προσκυνήσεις τον Θεό σου».

 

Αυτή η σκληρή γλώσσα δε μου φαίνεται ότι είναι αγάπη.

 

Άρα ο Ιησούς αποτυγχάνει παταγωδώς στις δοκιμασίες που του έβαλε ο Σατανάς

Απλώς να σου πώ ότι πολλοί γέροντες προσεύχονται και κλένε για την σωτηρία του διαβόλου(άραγε μπορεί να σοθεί;)

 

Η επυθημία της φώτισης πράγματι γεννιέται απο ένα αίσθημα εγωιστικό. Θέλεις να σοσεις τον εαυτό σου απο την υλική φθορά. Το σημαντικό όμως είναι ότι κατα την διάρκεια της καλιέργειάς σου(με σκοπό τη φώτιση) καταλαμβαίνης γιατί είναι πραγματικά αναγκαία η φώτιση. Τότε δημιουργήτε η ανάγκη για σωτηρία όλων των όντων. Τότε βοηθάς και αγαπάς πραγματικά. Βλέπεις ότι η αγάπη και γενικά τα αγαθά και πιο εκλεπτυσμένα αισθήματα είναι αυτά που σου φέρνουν γαλίνη και μπορούν ποιο εύκολα να σε οδηγήσουν προς την φώτιση. Είσαι έτοιμος να προβείς ακόμα και σε τυπικά λανθασμένες πράξεις για να σώσης τον συνάνθρωπό σου. Δεν είναι λίγοι οι χριστιανοί Άγιοι που επισκεύτονταν πορνεία για να φέρουν ΄τις ιερόδουλες σε ένα δρόμο ποιο σωστό. Το να αμαρταίνης τυπικά για να σώσης κάποιον είναι πράξη που γίνεται έπειτα απο πραγματική αντίληψη του όρου φώτιση, δηλαδή "ΣΩΤΗΡΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ".

 

Μου ήρθε τώρα στο νού μια ιστορία με ένα μοναχό. Η ιστορία έγεινε στην ελλάδα. Για να μην πολιλογώ ένας μοναχός που ζούσε προσωρινά σε περιοχή της αθήνας είχε τον εξής διάλογο με μια πόρνη:

Μοναχός:Πές μου με πόσους πηγαίνης μια καλή μέρα;

Πόρνη:γύρο στους 8

Μοναχός:και πόσα χρεόνης?

Πόρνη:30

Βγάζει το τσεντί του ο μοναχός και βγάζει χρήματα:ορίστε 30 και προσπάθησε να πας με 7 αυτήν την φορά.

 

Η επαφή με τον μονάχό συνεχίστηκε όσπου η πόρνη ξέκοψε απο το επάγγελμά της. Απλός σκευτήτε ότι δεν νιάζονταν ο μοναχός για τους περαστικούς που τον έβλεπαν να μηλά με πόρνη και να βγάζει και χρήματα!(εγωισμός-0)

 

Αυτό θυμίζει ίσως σε πολλούν την ιστορία:Χριστός-σαμαρίτισσα. Αν ήταν τόσο εγωιστής ο Ιησούς θα μηλούσε σε μια πόρνη και μάλιστα Σαμαρίτισσα;Αυτό ήταν μέσα στα εγκλήματα που καταδίκασαν το Ιησού.

Ο Ιησούς είπε "Αγάπα τον εχθρό σου" και ο Βουδισμός "Μην δίνης συμασία στον εχθρό". Ο Χριστιανισμός διδάσκει ουσιαστικά ταπύνωση.

Link to comment
Share on other sites

:offtopic::offtopic::offtopic:

 

Ο Ιησούς είπε "Αγάπα τον εχθρό σου" και ο Βουδισμός "Μην δίνης συμασία στον εχθρό". Ο Χριστιανισμός διδάσκει ουσιαστικά ταπύνωση.

 

 

Βασικα ουτε το αγαπα τον εχθρο σου μου πολυαρεσει ουτε το μην δινεις σημασια....μου αρεσει το να παλεψεις για τα πιστευω σου με μια συζητηση(κυριως) εστω και με εντονο τροπο(εστω και εαν αναψουν τα αιματα).Ετσι ουτε σκοτωνεις τον αλλο με αδιαφορια ουτε τον κανεις να νιωσει κατωτερος,"πεφτεις στο επιπεδο του" γιατι σε χρειαζεται,γιατι ειναι ανθρωπος.Κατι τετοιο λεει και ο νιτσε στο ταδε εφη ζαρατουστρα εαν θυμαμαι καλα...

Edited by Aiolos
Link to comment
Share on other sites

dimulator...

 

προς θεού δεν ανάβουν τα αίματα... το έχω πεί χιλιάδες φορές... ακόμα και ενας έντονος αντίλογος αφήνει κάτι στους συνομιλητές.

 

Απο εκεί και πέρα σέβομαι την άποψη σου , απλά δεν την αποδέχομαι.

 

Στο θέμα του εγωισμού. Η παγίδα ξέρετε ποιά είναι;

 

Οτι άνθρωποι κοινοί , όπως είμαι εγώ, ο διπλανός , όλοι μας, κρίνουμε με δικά μας κριτήρια τις επιλογές που έκαναν κάποιοι για να φτάσουν ή να δείξουν οτι αποτελούν κομάτι του Θείου.

Οι κανόνες μας , σε αυτό το σημείο της ζωής μας, είναι υποδέεστεροι ακόμα και να φτάσουν στο επίπεδο της λογικής τους εκείνη την στιγμή , πόσο μάλλον για να χρησιμοποιηθούν σαν μέτρο/κανόνας/γνώμονας

 

Απο εκεί και πέρα... ακολουθήστε την τακτική του σφουγγαριού που ποτέ δεν έβλαψε κανέναν... απορροφήστε, αποκτήστε "τροφή" με αυτό τον τρόπο, αλλά βγάλτε μόνο εκείνο που δεν χρειάζεται.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...