Jump to content

Εγωϊσμός και Φώτιση


Recommended Posts

Είναι λίγο περίεργο το θέμα αλλά αρκετά ενδιαφέρον πιστεύω...

Ξεκίνησε από μια συζήτηση που είχα με ένα αρκετά κοντινό μου πρόσωπο για το αν ο Βούδας είχε καλύτερες προϋποθέσεις να φτάσει στην Φώτιση από τον Χριστό, κρίνοντας από τον τρόπο ζωής τους κατά τα παιδικά τους χρόνια.

 

Δεν θα αναλύσω όμως αυτό το θέμα (αν και είναι και αυτό αρκετά ενδιαφέρον)...

Απλά... λόγω της αντιπαράθεσης απόψεων που είχαμε, άρχισα να ψάχνω λεπτομέρειες για την ζωή του Βούδα (μιας και δεν τον "κατείχα" ιδιαίτερα)...

Ανακάλυψα λοιπόν κάτι που μου έκανε πολύ εντύπωση.

Ο Βούδας ζούσε σε μια ψεύτικη ουτοπία μέχρι τα 29 του. Αποφάσισε λοιπόν να βγεί έξω και να ανακαλύψει τί υπήρχε στ'αλήθεια, μιας και δεν ήταν ευτυχισμένος μέσα στον τέλειο κόσμο του.

Στον δρόμο, συνάντησε έναν ηλικιωμένο. Ενοχλημένος από την θέα του, ρώτησε τον ύπηρέτη του γιατί ήταν αυτός ο άνθρωπος έτσι. Όταν ο υπηρέτης του είπε πως αυτή είναι η φυσική κατάληξη όλων των ανθρώπων, ακόμα και του ίδιου, σοκαρίστηκε.

 

Πιο κάτω, συνάντησε έναν βαριά άρρωστο, ένα πτώμα σε κατάσταση αποσύνθεσης και έναν οστεωμένο ασκητή.

Βαθιά θλιμμένος από τις ανακαλύψεις του, αποφάσισε πως εκείνος ήθελε να υπερνικήσει τα γηρατειά, την αρρώστια και τον θάνατο, προσπαθώντας να φτάσει τον Ανώτερο Εαυτό του. Έτσι, έζησε σαν ασκητής μέχρι την περίφημη Φώτισή του.

 

Αυτό ήταν λοιπόν που μου έκανε εντύπωση: ο Βούδας έφτασε στην Φώτιση όχι αναζητώντας την, αλλά προσπαθώντας να νικήσει τις αδυναμίες του θνητού σώματός του... Τα κίνητρά του ουσιαστικά ήταν καθαρά εγωϊστικά.

 

Προσπάθησα να ενώσω αυτήν την κατάληξη με τον Χριστό. Αν πάρουμε τον Χριστό ως ένα ιστορικό πρόσωπο, έναν προφήτη που έφτασε στην Φώτιση, όπως ο Βούδας και τόσοι άλλοι, δεν ήταν εξίσου εγωϊστικό που πίστεψε α)πώς ήταν υιός Θεού, και β) πώς η θυσία του ήταν τόσο πολύτιμη που θα έσωζε την Ανθρωπότητα;

 

Άρα δηλαδή... η διαδικασία Φώτισης ξεκινάει/εξαρτάται από τον ανθρώπινο εγωϊσμό...;;

Φυσικα!!!

Εχω αναφερει παλιοτερα πως ο εγωισμος ειναι ενα αμφιλεγομενο "δωρο" προς την ανθρωποτητα, υπαρχουν 2 ειδη οπως το βλεπω.

Υπαρχει αυτος που μας ωθει να ξεπερασουμε τους γυρω μας με οποιο κοστος

και αυτος που μας ωθει να ξεπερασουμε τον εαυτο μας.

 

Ο βουδας σε αυτη την ιστορια θελησε να ξεπερασει τη φθαρτοτητα του σωματος του (οπως ειπες), και αυτο τον προετρεψε να ασχοληθει με την μη φθαρτη φυση, την αιωνια.

Το καλο σε ολη την Ιστορια (για αυτο και εγινε τοσο μεγαλο συμβολο) ειναι πως χρησιμοποιησε μονοτον δρομο της αρετης για να φτασει εκει που εφτασε

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 122
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

... Τήν στιγμή πού τά παιδιά, βγαίνουν από τόν Κόσμο τού παραμυθιού καί αρχίζουν νά γεύονται τίς χαρές τής ζωής, τήν ίδια στιγμή αποκτούν καί τήν συναίσθηση τού τέλους...! ...

Είναι παράλογο πού τρομάζουν από έναν νομοτελειακά σκληρό καί συναισθηματικά βίαιο Κόσμο;

 

Αυτή είναι λοιπόν η στιγμή πού θά εκφραστεί τό πεπρωμένο τους, σέ συνέχεια μέ τό παρελθόν καί μέ συνέπειες για τό μέλλον τους...

 

Στό σημείο αυτό ξεκινούν οι πορείες τών ανθρώπων, ακόμα καί αυτών πού η μοναδική τους πορεία, χάραξε τήν πορεία όλης τής ανθρωπότητας...!

 

συνεχίζω έχοντας μελετήσει όλες τίς μέχρι τώρα απαντήσεις,

 

... η έννοια"Φώτιση", υπονοεί ότι εκτός από τήν λογική αναζήτηση κάποιας αλήθειας, υπάρχει καί κάποιος άλλος δρόμος αναζήτησης "πέρα από τήν λογική".

 

Εκ προϊμίου αναφέρω ότι αυτοί οι δρόμοι μπορούν νά βρεθούν καί είναι μοναδικοί γιατί είναι προσωπικοί.

 

Ασχέτως λοιπόν τής αιτίας πού ξεκινά κάποιος ένα τέτοιο μονοπάτι, τό προσδοκώμενο αποτέλεσμα απαντάται μόνον όταν ο βαθμός τής κάθαρσής του συναντήσει τό επίπεδο τής αλήθειας πού αναζητά.

Link to comment
Share on other sites

 

Ασχέτως λοιπόν τής αιτίας πού ξεκινά κάποιος ένα τέτοιο μονοπάτι, τό προσδοκώμενο αποτέλεσμα απαντάται μόνον όταν ο βαθμός τής κάθαρσής του συναντήσει τό επίπεδο τής αλήθειας πού αναζητά.

 

Aρα λοιπον δεν ψαχνουμε τις αιτιες κοιταζοντας το παρελθον αλλα κοιταζουμε επαγωγικα να κανουμε καθαρση "πετωντας" οτι δεν μας κανει απο τον εαυτο μας για να βρεθουμε κοντα στην στο επιθυμητο αποτελεσμα..[η απαντηση μου μπορει και να θεωρηθει και σαν ερωτημα]

 

Σε τετοια θεματα πολλες φορες μου ερχεται στο μυαλο γνωστο στιχακι απο τον ευφιεστατο συνθετη Μανωλη Ρασουλη..Ποτε Βουδας,ποτε Κουδας,ποτε Ιησους και Ιουδας εχω καταλαβει ηδη της ζωης μου το παιχνιδι............ειμαι και σοφος,ειμαι και λαικος γουσταρω το ποδοσφαιρο,μ'αρεσει να κουβαλαω τον σταυρο μου,και φιλαω υπεροχα

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα της "ΦΩΤΙΣΗΣ" και της αλήθειας είναι καθαρά υποκειμενικό.

 

Ο κάθε ένας μας ανεβαίνει σκαλοπάτι σκαλοπάτι το δικό του πνευματικό οικοδόμημα.

 

Για να έρθει η Φώτιση όπως το βλέπω εγώ πρέπει να έχεις τριφτεί πολύ με κάτι και όχι να κλεινόμαστε σε εικονικούς παράδεισους και να προσπαθούμε να φτάσουμε την φώτιση...

 

Αν η φώτιση τώρα έρχεται με κάποιο είδος κάθαρσης το τεστ αν όντως αξίζουμε την φώτιση είναι να βρεθούμε αντιμέτωποι με τον πειρασμό που θα μας κατέβαζε από το σκαλοπάτι της κλίμακας που έχουμε ανέβει.

 

Άρα και το κακό ως πειρασμός έχει τον ρόλο του μέσα στην φύση...και η αμαρτία είναι ανάγκη εκ του Θείου ως μέτρο προφύλαξης της ψυχής των αμύητων.

Αν δεν υπήρχε πειρασμός θα μπορούσε η ψυχή να προοδεύσει πνευματικά...και αν δεν υπήρχε αμαρτία θα υπήρχε αυτογνωσία στον άνθρωπο ή θα τα θεωρούσε όλα μέλι γάλα.

 

Άρα και αυτά που θεωρούμε κακά έχουν τον σκοπό τους μέσα στο Όλο.

 

Και τέλος πραγματικά φωτισμένος για μένα είναι ο Ελεύθερος και πραγματικά ελεύθερος είναι αυτός που δεν έχει δούλους και δεν είναι δούλος σε κανένα (ούτε σε πάθη, ούτε σε Θεό).

 

Και επίσης ελεύθερος από πάθη και αμαρτίες είναι αυτός που όλοι οι πειρασμοί είναι γύρω του και αυτός πραγματικά ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ δεν υποκύπτει σε αυτούς, αυτές.

 

Αυτή η Ελευθερία είναι για μένα η φώτιση.

 

Όσο για τον εγωισμό κανείς για να μην είναι εγωιστής θα πρέπει πρώτα να έχει Φωτιστεί – Ελευθερωθεί ίδιος και αφού έχει δοκιμάσει την θεωρία-πρακτική του πάνω στον ίδιο του τον εαυτό μετά συζητάμε για το αν θα πάρει και άλλους στο λαιμό του.

 

Δύσκολο πράγμα η κρίση στα πνευματικά πεδία.

Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Μιλώντας για όλους τους ανθρώπους :

 

Η 'φώτιση' σημαίνει απαλλαγή από τον εγωισμό.

Εάν έχεις απαλλαχθεί από τον εγωισμό, είσαι ήδη φωτισμένος/η.

Άρα, σαφώς το ταξίδι ξεκινά με εγωισμό. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, τον χάνεις. Κι έτσι φτάνεις στον προορισμό σου.

Αν ξεκινήσεις χωρίς εγωισμό, βρίσκεσαι ήδη στον προορισμό, χωρίς να έχεις κάνει το ταξίδι.

Link to comment
Share on other sites

Aρα λοιπον δεν ψαχνουμε τις αιτιες κοιταζοντας το παρελθον αλλα κοιταζουμε επαγωγικα να κανουμε καθαρση "πετωντας" οτι δεν μας κανει απο τον εαυτο μας για να βρεθουμε κοντα στην στο επιθυμητο αποτελεσμα..[[...]

Το καλο θα ηταν να μην "πεταμε" τιποτα, απλα να χρησιμοποιουμε την καθε φορα μονο αυτα τα οποια θα μας οδηγησουν στην "καθαρη" συνειδηση.

Οτιδηποτε εχει γινει εγινε για καποιον λογο ο οποιος πελεκαει την υπαρξη μας ελκοντας ή απωθοντας καποια γεγονοτα, το μονο που εχουμε να κανουμε εμεις ειναι να κατανοησουμε τον ΛΟΓΟ.

Κι ομως αυτο ειναι απιστευτα δυσκολο γιατι πρεπει να γινει ενδιαμεσα στη χρονικη περιοδο που θα αρχισει να μορφοποιειτε (1) ο ανωτερος εαυτος μας και στη τελικη του μορφη (2).

(1) πριν ειναι αδυνατο γιατι μπορει να παρει απειρες μορφες και αν Διαλλεξουμε καποια λανθασμενη τοτε αχρηστευεται η λειτουργια.

(2) μετα ειναι αχρηστο γιατι μας εχει δωθει ετοιμο και δεν το εχουμε κατακτησει.

Καθε χτυπημα ή χαδι ή οτιδηποτε ειναι αναγκαιο για την πληρη ολοκληρωση (με την συνεργασια μας) μας.

 

Πανω κατω οπως το βλεπω

Link to comment
Share on other sites

Μου ήρθε τώρα στο νού μια ιστορία με ένα μοναχό. Η ιστορία έγεινε στην ελλάδα. Για να μην πολιλογώ ένας μοναχός που ζούσε προσωρινά σε περιοχή της αθήνας είχε τον εξής διάλογο με μια πόρνη:

Μοναχός:Πές μου με πόσους πηγαίνης μια καλή μέρα;

Πόρνη:γύρο στους 8

Μοναχός:και πόσα χρεόνης?

Πόρνη:30

Βγάζει το τσεντί του ο μοναχός και βγάζει χρήματα:ορίστε 30 και προσπάθησε να πας με 7 αυτήν την φορά.

 

Η επαφή με τον μονάχό συνεχίστηκε όσπου η πόρνη ξέκοψε απο το επάγγελμά της. Απλός σκευτήτε ότι δεν νιάζονταν ο μοναχός για τους περαστικούς που τον έβλεπαν να μηλά με πόρνη και να βγάζει και χρήματα!(εγωισμός-0)

 

Για τους καημένους πελάτες της που έβρισκαν την ψυχική τους ισορροπία ικανοποιώντας τις ορμές τους ποιος τους σκέφτηκε;

Έχετε αναλογισθεί ότι μια ιερόδουλη ασκεί λειτούργημα γιατί άγει την ψυχή των πελατών της σιγά σιγά δίνοντας τους ελπίδα, όνειρα, έρωτα; (δεν μιλάω για αυτές που είναι σκουπίστε ψεκάστε τελειώσαμε?).

 

Μιλώντας για όλους τους ανθρώπους :

 

Η 'φώτιση' σημαίνει απαλλαγή από τον εγωισμό.

Εάν έχεις απαλλαχθεί από τον εγωισμό, είσαι ήδη φωτισμένος/η.

Άρα, σαφώς το ταξίδι ξεκινά με εγωισμό. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, τον χάνεις. Κι έτσι φτάνεις στον προορισμό σου.

Αν ξεκινήσεις χωρίς εγωισμό, βρίσκεσαι ήδη στον προορισμό, χωρίς να έχεις κάνει το ταξίδι.

 

Για να απαλλαγεί από τον εγωισμό κάποιος, σημαίνει ότι πλέον δεν έχει ανάγκες το εγώ του, άρα μιλάμε για ένα ον έξω από τον κόσμο των ανθρώπων, αφού η ανάγκη για ζωή επιβίωση (με οποιοδήποτε τρόπο, σε οποιαδήποτε κοινωνία) αλλά και μια απλή επιθυμία τροφοδοτεί τα εγώ όλων των όντων.

Ότι κάνουμε το κάνουμε για την ικανοποίηση των δικών μας ψυχικών θέλω και αναγκών.

Η Τέχνη όμως είναι να ανάγουμε το εγώ στο ημείς δημιουργώντας μια συνισταμένη δύναμη, ένα υπέρ-εγώ.

Αλλά και αυτό θα γίνει από κάποια ανάγκη απλά θα είναι ανάγκη όλων των εγώ.

 

Όπως βλέπουμε απαλλαγή από το εγώ ή το υπερ-εγώ δεν υπάρχει.

Έτσι πάντα βαθιά μέσα μας θα κατοικεί το εγώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Να νομίζουμε ότι απαλλασσόμαστε θα ήταν σαν να αυτοκτονούσαμε?ή για παράδειγμα θα ήταν σαν να υπήρχε άνθρωπος χωρίς επιθυμίες για τον εαυτό του ή την ψυχή του.

 

Απλά μέσα σε μια κοινωνία υπάρχει ταυτόχρονα το εγώ και το ημείς (=πολλά εγώ).

Link to comment
Share on other sites

Για τους καημένους πελάτες της που έβρισκαν την ψυχική τους ισορροπία ικανοποιώντας τις ορμές τους ποιος τους σκέφτηκε;

 

για να κάνουμε και λίγο πλάκα... να καταργηθεί η δικαιολογία του "πονοκεφάλου" για το έταιρον ήμισυ τους, και δεν θα έχουν πρόβλημα πλέον.

 

Απο εκεί και πέρα

 

Όπως βλέπουμε απαλλαγή από το εγώ ή το υπερ-εγώ δεν υπάρχει.

Έτσι πάντα βαθιά μέσα μας θα κατοικεί το εγώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

 

Η παγίδα εδώ είναι αυτό που είπα και πριν... κρίνουμε με τα στοιχεία που έχουμε τώρα στο κεφάλι μας και σίγουρα απέχουν πολύ απο αυτό που αποκαλούμε "φωτισμένο".

Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής Ανόρ:

Ο αλτρουϊσμός δεν δείχνει την επιθυμία της ψυχής προς αυτήν της την ανάγκη;

Η ανάγκη της ψυχής δεν δείχνει το εγώ ενός όντος;

 

Αν ισχύουν τα παραπάνω, το εγώ δεν πρόκειται να εξαλειφθεί ποτέ.

 

Και ο αλτρουϊσμός είναι απλά ιδεατός.

 

Κάποιες σκέψεις τώρα?

 

Το ζήτημα όμως της εξάλειψης του εγωισμού είναι στο πως συνυπάρχουν τα εγώ και στο πως δημιουργούν το ημείς. (Γενικός κανόνας, θα έλεγα ιδεατός)

 

Εγωισμός σημαίνει η υπέρμετρη αγάπη για τον εαυτό μας που συνεπάγεται αδιαφορία για τους άλλους.

 

Αλλά πάντα θα υπάρχουν άλλοι και πάντα η ανάγκη για το οργανωμένο ημείς.

 

Είτε πούμε η Ελλάδα νοιάζεται για τους Έλληνες και αδιαφορεί για τους ξένους είτε πούμε οι άνθρωποι νοιάζονται για τους εαυτούς τους και αδιαφορούν για την φύση κτλ είναι όλα είδη εγωισμού απλά είναι εγωισμός του «ημείς».

 

Πιστεύω να καταλαβαίνετε ότι το εγώ αρχίζει και μεταλλάσσεται συνεχώς σε κάτι γενικότερο και ιδανική κατάσταση και εξάλειψη του εγώ δεν υπάρχει, αυτό υποστηρίζω. Το οργανωμένο εγώ που λέγεται ημείς για να επιβιώσει πάντα θα θέλει να συμπεριλάβει στους κόλπους του τους άλλους γιατί αλλιώς απειλείται από ένα άλλο ημείς. (Σε αυτήν την αρχή βασίζεται η παγκοσμιοποίηση.) Έτσι αρχίζουν τα όντα να κάνουν συμμαχίες, οι άνθρωποι κοινωνικά σύνολα, τα ζώα κοπάδια, αγέλες, σμήνη κτλ.

 

Όλα βασίζονται στον εγωισμό αν δεν το έχετε καταλάβει και στην ανασφάλεια του εγώ. Η αδιαφορία για τα άλλα εγώ είναι μια αρχέγονη άμυνα που βρίσκεται βαθιά ριζωμένη μέσα μας.

 

Όλα στην φύση βασίζονται στο οργανωμένο εγωισμό που μετατρέπεται σε μεγαλύτερα σύνολα και το ονομάζουμε «ημείς».

 

Άρα η «Φώτιση» για μένα δεν είναι στο να εξαλείψουμε τον εγωισμό αλλά να μάθουμε την τέχνη του βίου, στο να σεβόμαστε όλα τα έτερα εγώ και ημείς και να συνυπάρχουμε αρμονικά. Δημιουργώντας έτσι ένα υπέρ-εγώ, ίσως ασυνείδητα.

 

Και το πρώτο βήμα όπως είπα σε προηγούμενο άρθρο είναι η Ελευθερία.

 

Το δεύτερο βήμα είναι η εφαρμογή της Τέχνης στο ίδιο το εγώ σεβόμενος την ελευθερία του άλλου αλλά και σκεφτόμενος την περίπτωση ότι αν γίνει λάθος να μην πάρουμε άλλους στο λαιμό μας. Άρα δασκάλους που κατά καιρούς βγαίνουν και λένε ακολουθήστε με τους απορρίπτω είτε λέγονται Ιησούς είτε Βούδας. Γιατί πολύ απλά κανένας δεν έχει αποβάλει το εγώ του εντελώς. Αν ήταν πραγματικά ΔΑΣΚΑΛΟΣ δεν χρειάζεται να ενσαρκωθεί για να επιτελέσει το έργο του. Η ενσάρκωση για μένα είναι για να ελευθερωθούμε από πάθη και να σμιλεύουμε το εγώ μας.

 

Αυτό που υποστηρίζω είναι ο κάθε ένας

να διαβάζει,

να ζητά βοήθεια από το πνευματικό πεδίο,

να συζητά και να ανταλλάσσει απόψεις,

να κρίνει,

να προσπαθεί να κάνει ασκήσεις καθάρσεως

αλλά κυρίως να εφαρμόζει ότι θέλει στον εαυτό του εκτός αν του ζητηθεί βοήθεια.

 

Αλλά και το θέμα της ζήτησης βοήθειας είναι μεγάλο κεφάλαιο.

 

Η φώτιση είναι μια διαδικασία που δεν έχει τέλος. Είναι σαν να προσπαθούμε να φτάσουμε κάτι που ποτέ δεν μπορούμε να το φτάσουμε?κάτι σαν ασύμπτωτη γραμμή σε μαθηματική συνάρτηση. Πάντα όμως θα προοδεύουμε και θα τείνουμε στον προορισμό μας? σε έναν προορισμό δίχως τέλος.

 

 

RE-SubQE.gif

Link to comment
Share on other sites

Παρεμπίπτοντος η παραπάνω εικόνα δεν μοιάζει σαν έλατο?ένα έλατο που στην βάση του γεννιέται ένας άνθρωπος; Ένας νέος χριστός κάθε χρόνο;

Και που θα ανέβει όλα του τα κλαδιά παίρνοντας τα δώρα που υπάρχουν σε αυτά.

Αλλά τελικά θα πάρει το αστέρι στην κορυφή;

 

Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο να ανέβει θα πρέπει να ξέρει και να κατέβει?

Link to comment
Share on other sites

Παρεμπίπτοντος η παραπάνω εικόνα δεν μοιάζει σαν έλατο?ένα έλατο που στην βάση του γεννιέται ένας άνθρωπος; Ένας νέος χριστός κάθε χρόνο;

Και που θα ανέβει όλα του τα κλαδιά παίρνοντας τα δώρα που υπάρχουν σε αυτά.

Αλλά τελικά θα πάρει το αστέρι στην κορυφή;

 

Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο να ανέβει θα πρέπει να ξέρει και να κατέβει?

Μοιαζει και με κυκλο με ενα σταυρο στη μεση, 360° μερες, 12 μηνες, 4 εποχες με 3 φασεις η καθε μια, και για να ανεβει καποιος περναει* απο ολα αυτα :smilewink:

 

*κατανοωντας τα

Link to comment
Share on other sites

..Οσο αναφορα Βουδα και Ιησου,μην ξεχναμε οτι ολα ειναι σχετικα

Υπαρχει μια διαφορα οτι ο πρωτος εζησε μεσα στα πλουτη,ειχε οποια γυναικα ηθελε,παντρευτηκε,εκανα παιδι..ολοκληρωσε την γηινη πορεια του στα 29 του χρονια και το μονο που του απεμεινε ηταν να κοιταξει προς τα μεσα..ΠΟΤΕ δεν ισχυριστηκε οτι ηταν Θεος η' ενσαρκωση του Θεου η' προφητης

Ο Ιησους γεννηθηκε σε μια φατνη ταπεινα,και ηταν ενας φτωχος ξυλουργος μεχρι τα 32 του χρονια,εκανε θαυματα,ανεστησε νεκρους,και επελεξε την αυταπαρνηση

και την αυτοθυσια.

Πολλες φορες αναρωτιεμαι ποιος ειναι ανωτερος αν και η συναισθηματικη μου πλευρα και πιστευω και των περισσοτερων ειναι με τον Ιησου..

 

'Οπως θυμάστε, στο πρώτο post αυτού του θέματος αναφέρθηκα πώς το ερώτημα "Ξεκινάει η Φώτιση με εγωϊστικά κίνητρα" προήλθε ακριβώς από εδώ...

Μιας και αναφέρθηκε, θα ήθελα πολύ να δώ τί πιστεύετε κι εσείς.

 

Ναι, ο Βούδας γεννήθηκε μέσα στα πλούτη, είχε ό,τι ήθελε, "ολοκλήρωσε" (;) την γήινη πορεία του στα 29 και κατέληξε να αναζητά τον ανώτερο εαυτό του...

Αναρωτιέμαι όμως...

Όταν βγήκε από την ψεύτικη ουτοπία του και ανακάλυψε απότομα ότι υπάρχει αρρώστια, θάνατος, γηρατειά, δεν θα τον έφερε πολύ πίσω;; Για φανταστείτε ξαφνικά να έσπαγε ο γυάλινος κόσμος σας μετά από 29 ολόκληρα χρόνια... Αυτό το σοκ ήταν που τον έφερε να αναζητά την Φώτιση, δεν γεννήθηκε αναζητώντας την...

 

Από την άλλη, ο Ιησούς μεγάλωσε φτωχός, έζησε και μεγάλωσε μέσα στον αληθινό κόσμο βιώνοντας την ζωή όπως όλοι γύρω του, ήταν ξυλουργός (οπότε και ζούσε το θαύμα της δημιουργίας και της μεταμόρφωσης καθημερινά) και έφτασε να αναζητά την Φώτιση σταδιακά, καταλήγωντας στην αυτοθυσία, την οποία υποθέτω θεώρησε σαν την ύστατη πράξη αυτής την αναζήτησης (ο Βούδας επέλεξε να "πεθάνει" για 49 μέρες και ο Χριστός επέλεξε (;) να σταυρωθεί... Και οι δύο αναστήθηκαν έχοντας φτάσει στην Ολοκληρωση)...

 

Και οι δύο έγιναν μεγάλοι Δάσκαλοι για την αναζήτηση της Φώτισης...

 

Ποιό είναι το ερώτημα;

Πιστεύετε πώς υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες μπορεί κάποιος να φτάσει ευκολότερα ή δυσκολότερα στην Φώτιση;

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Ποιό είναι το ερώτημα;

Πιστεύετε πώς υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες μπορεί κάποιος να φτάσει ευκολότερα ή δυσκολότερα στην Φώτιση;

 

:)

 

Πιστεύω ότι ο κάθε ένας μας ενσαρκώνεται και ανεβαίνει ή κατεβαίνει ένα σκαλοπατάκι από το δρόμο της δικιάς του φώτισης.

 

Άρα είναι θέμα καθαρά υποκειμενικό και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που να ταιριάζουν σαν καλούπι σε όλους.

Link to comment
Share on other sites

Και γιατί να οδηγεί μόνο η εξάλειψη του "εγώ" στην φώτιση και όχι διόγκωσή του?

 

Όσο για τα άλα...

 

Όλα βασίζονται στον εγωισμό αν δεν το έχετε καταλάβει και στην ανασφάλεια του εγώ. Η αδιαφορία για τα άλλα εγώ είναι μια αρχέγονη άμυνα που βρίσκεται βαθιά ριζωμένη μέσα μας.

Συμφωνώ

 

Το δεύτερο βήμα είναι η εφαρμογή της Τέχνης στο ίδιο το εγώ σεβόμενος την ελευθερία του άλλου αλλά και σκεφτόμενος την περίπτωση ότι αν γίνει λάθος να μην πάρουμε άλλους στο λαιμό μας. Άρα δασκάλους που κατά καιρούς βγαίνουν και λένε ακολουθήστε με τους απορρίπτω είτε λέγονται Ιησούς είτε Βούδας. Γιατί πολύ απλά κανένας δεν έχει αποβάλει το εγώ του εντελώς. Αν ήταν πραγματικά ΔΑΣΚΑΛΟΣ δεν χρειάζεται να ενσαρκωθεί για να επιτελέσει το έργο του. Η ενσάρκωση για μένα είναι για να ελευθερωθούμε από πάθη και να σμιλεύουμε το εγώ μας.

Άρα είναι θέμα καθαρά υποκειμενικό και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις που να ταιριάζουν σαν καλούπι σε όλους.

Υποκλίνομαι...

 

good night!!!

Link to comment
Share on other sites

Πιστεύετε πώς υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες μπορεί κάποιος να φτάσει ευκολότερα ή δυσκολότερα στην Φώτιση;

Όσο περισσότερο υποφέρει κάποιος άνθρωπος τόσο πυθανότερο είναι να αναζητίση την ανακούφιση μέσω πνευματικών μονοπατιών.Άρα είναι ευκολότερο να φωτιστή από ένα όποιοδίποτε άνθρωπο που είναι βολεμένος. Ακολούθως η μόνη προυπόθεση όπως προαναφέραμε είναι εξάλιψη σταδιακά του εγωισμού, αναπτύσσοντας παράλληλα αισθήματα αγάπης χωρίς όρια και χωρίς να περιμένουμε ανταλάγματα. Αυτό γίνετε μόνο με αυστηρούς ηθικούς κανόνες στην καθημερινή ζωή.

 

Θα ήταν ενδιαφέρον επίσης να εξετάσουμε και την θεωρία του "αριστερού μονοπατιού", που εξιμνεί τον εγωισμό ως τον μόνο τρόπο για να φτάσει κάποιος στην θέωση. Ικανοποίηση δηλαδή του εγωισμού μέσω απόχτυσης δύναμης χωρίς να νιάζοντε για τον αν οι ενέργειές τους είναι σε βάρος άλλον. Πώς μπορούν εδώ να θέλουν να επυτήχουν την φώτιση απο την στιγμή ο εγωισμός στέκεται εμπόδιο(σύμφωνα με εμάς);

 

Εδώ σας θέλω!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...