Jump to content

Aντιο Αρχιεπισκοπε


Αrtzuna
 Share

Recommended Posts

Ο κ.Χριστοδουλος ηταν μια προσωπικοτητα που δεν σε αφηνε αδιαφορο.Ειχε πολλους φανατικους επικριτες και πολλους φανατικους υποστηρικτες

Προσωπικα ασχετος αν συμφωνουσα η' αν διαφωνουσα κατα περιοδους με τα λεγωμενα του, μου ηταν αρκετα συμπαθεις σαν φυσιογνωμια και δεν αισθανθηκα ποτε

ντροπη οτι ηταν ο Αρχιεπισκοπος στην Ορθοδοξη εκκλησια της Ελλαδος μια που αποτελει παραδοσιακα την θρησκεια στην οποια μεγαλωσα και σεβομαι απεριοριστα

Δεν θα ξεχασω την ατακα 'Σας παω" και τα ανεκδοτα που ελεγε κατα καιρους ...

Αισθανομαι την αναγκη να πω ενα αντιο και να κλεισω ευχαριστα με ενα δικο του ανεκδοτο

 

Ένας μητροπολίτης έκανε έρανο για ένα φιλανθρωπικό έργο. Ετσι, κάλεσε τους

ιερείς του και τους ζήτησε να πουλήσουν όσα περισσότερα αντίτυπα της Αγίας

Γραφής μπορούσαν. Μεταξύ των κληρικών ήταν και ένας βραδύγλωσσος, για τον

οποίο όλοι πίστευαν ότι δεν θα κατάφερνε να πουλήσει ούτε ένα αντίτυπο.

Επειτα από δύο εβδομάδες, ο δεσπότης τους κάλεσε και πάλι για τον

ενημερώσουν για τις πωλήσεις. Ολοι είχαν πουλήσει πέντε έξι αντίτυπα, ενώ ο

τσεβδός ιερέας είχε πουλήσει είκοσι! Ο δεσπότης έκπληκτος τον ρώτησε πώς τα

κατάφερε και ο τσεβδός του αποκάλυψε το μυστικό: «πή-πή-γαι-γαι-να στους

στους πι-πιστούς και και και τους ρω-ρω τού-τούσα: τι τι θέ-θέ -θέ-λετε, να

σας διαβά-βά-σω την Α-Α-Αγία Γρα-Γραφή ή θα θα την α-α-γοράσετε;».

:cheerful:

 

Αντιο Αρχιεπισκοπε...

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 40
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

johny ....

 

Διαφωνώ με την άποψη σου...

 

Θα έλεγα οτι ήταν χαρισματικό ηγέτης (μπορείς να δείς πόσοι τον υποστήριζαν), επίσης ο πρώτος που μίκρυνε την απόσταση του "σχίσματος" , ο πρώτος επίσης που κατέρριψε τον μύθο της εμφάνισης όσον αφορά το εκκλησίασμα αλλά και ικανός ομιλητής καθώς αρκετές φορές , είχε κατορθώσει να φέρει σε δύσκολη θέση πάρα πολλούς.

 

Όσον αφορά τα πάθη του ... ξέρεις κανέναν που να μην έχει κάποιο;... τουλάχιστον , ειδικά τα τελευταία χρόνια , δεν είχε τάσει υπερφίαλης προβολής όπως έχουν κάποιοι που ακολουθούν αυτή την στιγμή ώς διάδοχοι.

 

Προσωπικά σέβομαι απίστευτα τόσο την πορεία του ώς ηγέτης μια θρησκείας, όσο και την ικανότητα αποδοχής του ακόμα και απο αλλόθρησκους ηγέτες.

Link to comment
Share on other sites

Ξέχασες να αναφέρεις τη ροπή του προς τον πολιτικό λόγο και στη γενικότερη επιρροή που επεδίωκε να έχει στο χώρο της πολιτικής, και μάλιστα μέσα από κηρύγματα εντός της εκκλησίας... Εκτός και αν το συμπεριλαμβάνεις και αυτό στο χαρακτηρισμό "χαρισματικός ηγέτης"! Επίσης, θεωρώ απαράδεκτη τη σύγκρισή του με τους υποψήφιους διαδόχους του όσον αφορά την αυτοπροβολή του. Γιατί το μέτρο σύγκρισης να είναι οι διάδοχοι και όχι, ας πούμε, ο προηγούμενος αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ?

Γιατί να δίνουμε ελαφρυντικά στη "βρωμιά" συγκρίνοντάς τη με κάτι πιό "βρώμικο" και όχι με κάτι πιό "καθαρό"?

Τη θεωρείς αντικειμενική αυτή την προσέγγιση?

 

Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι θα κηδευτεί με τιμές αρχηγού κράτους και με δημόσιες δαπάνες... λες και η εκκλησία δεν έχει λεφτά! Σα δε ντρεπόμαστε...

Link to comment
Share on other sites

ανεξαρτητα με το τι ειμαι πλεον οφειλω να πω οτι στην αρχη τουλαχιστον ηταν εκφραστης της αλλαγης και της ανανεωσης στην ορθοδοξη εκκλησια

μην ξεχναμε οτι δεν μπορουσε να φερθει διαφορετικα σε καποιεσ περιπτωσεισ δεσμευεται αλλωστε και απο το δογμα του!εν πασει περιπτωσει ειναι ενας ανθρωπος που εσβησε σωματικα τουλαχιστον οποτε ασ σεβαστουμε την μνημη του ασ διδαχθουμε απο τα καλα τοθ και ας αποφυγουμε τα λαθη του.......ας συνεχισει το ταξιδι του με αγαπη και ειρηνη.....

Link to comment
Share on other sites

johny...

 

ο "πολιτικός λόγος" του , χαρακτηρίστηκε με αυτό τον τρόπο , γιατί ενοχλούσε κάποια αυτιά. Ειδικότερα σε εθνικά ζητήματα αλλά και στο θέμα της ταυτότητος που ειλικρινά θα έλεγα οτι σωστά έλεγε... (αν θες μπορούμε να το αναλύσουμε σε άλλο thread αυτό). Εκτός αν θεωρείς οτι σε κάποια θέματα είχε άδικο σε αυτό που έλεγε (ανεξαρτήτως θέσεως και προσχήματος), οπότε είναι όντως θέμα προς συζήτηση, κάτι που δεν είδα όμως να θίγεις.

 

 

Όσον αφορά την σύγκριση... δεν συγκρίνεις με το παρελθόν , γιατί αυτό πάει και πέρασε , οπότε δεν πρόκειται να το ξαναδείς κιόλας. Συγκρίνεις όμως με το παρόν και μέλλον γιατί αυτό θα συναντήσεις μπροστά σου.

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα είναι να αναπαυτεί...γιατί υπέφερε...απλά το θέμα είναι οτι οποιοσδήποτε άλλος θνητός στη θέση του θα χε πεθάνει μήνες τώρα....

Link to comment
Share on other sites

+10% warn στον speedy για αδικαιολόγητη χρήση κόκκινων fonts.

Link to comment
Share on other sites

Το θέμα είναι να αναπαυτεί...γιατί υπέφερε...απλά το θέμα είναι οτι οποιοσδήποτε άλλος θνητός στη θέση του θα χε πεθάνει μήνες τώρα....
Γι' αυτό έχεις κάποιο στοιχείο ή έτσι το λες;

Γιατί οι 7 μήνες (νομίζω) από την ώρα που πήρε την κάτω βόλτα είναι μάλλον τυπικός χρόνος.

Link to comment
Share on other sites

ενα κειμενο που με βρισκει συμφωνο απολυτα περνωντασ θεση στον σχολιασμο του συμβαντος

 

"Δεν συμμετέχουμε στο πανελλήνιο πένθος...

...δεν συμμετέχουμε όμως και στην θανατολαγνεία"

.

(Δεν ειχε ακομη "κοιμηθει" και τα κορακια της Ιερας Συνοδου και οι μητροπολιτες κοιτουσαν μετα την κηδεια για μια θεση στην ιεραρχια. Καλο ταξιδι Χριστοδουλε, αυτος ηταν και θα ειναι ο ναος της εξουσιας...)

Δεν ησουνα ο "Χριστοδουλος μας". Το σεβομαστε για τους αλλους, αν και εμεις δεν συμμετεχουμε στο πανελληνιο πενθος για τον Χριστοδουλο

Δεν συμμετεχουμε ομως και στην θανατολαγνεια καποιων. Με την αλαζονεια και τον φανατισμο της "ορθοδοξης απολυτης πιστης", τον θρησκευτικο σκοταδισμο και το χρηματιστηριο του "Οικου του Θεου" που ευλογησανε χουντες και δημοκρατιες βρεθηκαμε και βρισκομαστε απεναντι.

Την ωρα που φευγει ομως ακομα και ο αντιπαλος και εχθρος για το ταξιδι που κανεις δεν θα αποφυγει, δεν εχει θεση η φιλια με τον νεκροθαφτη και τον θανατο!

Πολυ περισσοτερο δεν εχει χωρο αναμεσα σε αναρχικους και αγωνιστες το μισος,η κακια και ο μισανθρωπισμος!

Και οταν εκφραζεις δημοσια με αφισσα την χαρα για την αρρωστια του Χριστοδουλου εισαι ετοιμος να το κανεις για τον καθενα απο εμας αθλιο κουφαρι της "αυτονομιας"!

Γιατι εχεις στο μυαλο σου και στο στομα σου κατι χειροτερο απο τον καρκινο που "σαπισε τον πατερ"!

Την μποχα και την σαπιλα απο το πτωμα της "ιδεολογιας" σου και τον χουλιγκανισμο της θρησκειας σου που ξεχασε το καπακι της αποχευτεσης της ανοικτο!

ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ, ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΗ

ΧΩΡΙΣ "ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ",

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

"Μαυρο και Κοκκινο", νότια της Αθηνας

"Ελευθεριακη Κινηση Κορινθιας"

"Πολιτικο Καφενειο", διαδικτυακη ιστοσελιδα εναλλακτικης ενημερωσης και αντιπληροφορησης.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά, θα πω ότι ο άνθρωπος ήταν συμπαθής. Ήταν πολύ κεφάτος άνθρωπος, γελούσε πολύ και εύκολα, ήταν αρκετά προοδευτικός για ιερωμένος... αλλά ήταν και πολύ γυναικάς (χωρίς όμως να γίνεται γλοιώδης ή χυδαίος). Ζητώ συγνώμη εάν αυτό ίσως θίξει, αλλά είναι η αλήθεια. Σαν άνθρωπος λοιπόν, μια χαρά άνθρωπος ήταν. Σαν Αρχιεπίσκοπος... μάλλον δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του.

Όπως και νά'χει πάντως, είθε να αναπαύεται, διότι σίγουρα ταλαιπωρήθηκε πολύ τους τελευταίους μήνες (και σε κανέναν δεν αξίζει αυτή η ταλαιπωρία).

Link to comment
Share on other sites

Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος γεννήθηκε το 1939 στην Ξάνθη και σπούδασε Νομικά και Θεολογία. Διδάκτωρ Θεολογίας, πτυχιούχος γαλλικής και αγγλικής γλώσσας, γνώστης ιταλικής και γερμανικής, χειροτονήθηκε διάκονος το 1961 και πρεσβύτερος το 1965.

 

Εννέα χρόνια ήταν ιεροκήρυκας στο ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Φαλήρου, ενώ διετέλεσε επί επτά χρόνια γραμματέας της Ιεράς Συνόδου.

 

Νεότατος, μόλις 35 ετών το 1974 εξελέγη μητροπολίτης Δημητριάδος, απ΄όπου αναχώρησε, όταν εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών.

 

Πήρε μέρος σε πολλές εκκλησιαστικές αποστολές στο εξωτερικό, ενώ συνέγραψε πλήθος επιστημονικών και εποικοδομητικών κειμένων. Αρθρογράφησε στον εκκλησιαστικό Τύπο, αλλά και σε εφημερίδες.

 

Το 1998, μετά το θάνατο του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, τρείς ήταν οι επικρατέστεροι υποψήφιοι: ο Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο Θηβών Ιερώνυμος και ο τότε Αλεξανδρουπόλεως (νυν Θεσσαλονίκης) Ανθιμος.

 

Εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο από Δημητριάδος Χριστόδουλος, ο οποίος προκάλεσε αίσθηση στην κοινή γνώμη, από την πρώτη στιγμή που άρχισε να διαβάζει τον «επιβατήριο» λόγο του στον κατάμεστο μητροπολιτικό ναό Αθηνών.

 

Πολύ γρήγορα, όλοι μιλούσαν για τον Αρχιεπίσκοπο, που καλούσε τη νεολαία να πλησιάσει την Εκκλησία, «ακόμα και με το σκουλαρίκι», ζητούσε συγγνώμη απο τους νέους για όσα δεν έγιναν απο τους μεγαλύτερους, ενώ άρχισε αμέσως να ασχολείται με την αναζωογόνηση όλων των υπηρεσιών της Εκκλησίας και κυρίως του φιλανθρωπικού τομέα.

Υπό την ηγεσία του, προάγεται το έργο της Εκκλησίας σε ολόκληρο τον κοινωνικό τομέα. Ιδρύονται νέοι οργανισμοί που καλύπτουν τομείς, όπως η βιοηθική, η μέριμνα για τους τοξικομανείς, την κακοποιημένη γυναίκα, την άγαμη μητέρα.

 

Τέλος ίδρυσε την Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Αλληλεγγύη» μέσω της οποίας γίνεται παρέμβαση με ανθρωπιστική βοήθεια, σε παγκόσμια κλίμακα.

 

Ίδρυσε την υπηρεσία Διαδικτύου, δημιουργώντας συγχρόνως ψηφιακή βιβλιοθήκη σε 9 γλώσσες, πινακοθήκη, μουσικοθήκη και πύλη πολιτιστικών ειδήσεων στα ελληνικά και αγγλικά.

 

Ο Αρχιεπίσκοπος με το λόγο του προκάλεσε αντιδράσεις. Σχολιάσθηκε θετικά, αλλά και αρνητικά.

 

Δύο μεγάλα γεγονότα σημάδεψαν τα πρώτα χρόνια της ποιμαντορίας του: η σύγκρουση με την κυβέρνηση Κ.Σημίτη για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, που άρχισε την άνοιξη του 2000 και απασχόλησε για περίπου δύο χρόνια την κοινή γνώμη, ενώ αμέσως μετά άρχισε και η κρίση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο που κράτησε ως το 2004 και έληξε μετά την παρέμβαση της υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου.

 

Για πρώτη φορά στα χρονικά, το 2001 αρχίζει να διαφαίνεται οτι ο Αρχιεπίσκοπος θα δεχθεί στην Αθήνα τον τότε Πάπα Ιωάννη Παύλο Β', γεγονός που πριν συμβεί φαινόταν αδιανόητο.

 

Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις, υπήρξαν ανακοινώσεις από φανατικούς, όμως ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος καταφέρνει και πείθει πρωτίστως τους ιεράρχες και ο Πάπας επισκέπτεται την Αθήνα, κατόπιν προσκλήσεως του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κ.Στεφανόπουλου.

 

Στο αρχιεπισκοπικό Μέγαρο, και παρουσία των μελών της Ιεράς Συνόδου, ο Ποντίφηκας ζήτησε συγγνώμη για τα δεινά του παρελθόντος.

 

Ο Αρχιεπίσκοπος αρχίζει πρώτος να τον χειροκροτεί και ακολουθούν οι συνοδικοί Ιεράρχες. Ο πάγος μεταξύ των δύο Εκκλησιών, εκείνη τη στιγμή άρχισε να λιώνει.

 

Πέντε χρόνια αργότερα, το Δεκέμβριο του 2006, ο Αρχιεπίσκοπος θα ανταποδώσει την επίσκεψη του Πάπα, πηγαίνοντας στο Βατικανό, και συναντώντας πλέον το νεοεκλεγέντα Πάπα Βενέδικτο ΙΣτ'.

 

Η ζωή και οι δραστηριότητες του Αρχιεπισκόπου άρχισαν να παίρνουν διαφορετική τροπή το Σάββατο 9 Ιουνίου. Τότε επρόκειτο να επισκεφθεί το πατριαρχείο Αλεξανδρείας, λίγες ώρες μετά από μία κουραστική περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα, όπου εμφανίστηκε ακούραστος, δραστήριος, εντυπωσιάζοντας τους πάντες, αφού μέσα σε λίγες ώρες εκφώνησε 19 ομιλίες.

 

Το πρωί του Σαββάτου, άρχισαν πόνοι, γαστρεντερικές διαταραχές και πυρετός. Δεν το έβαζε κάτω, αρνούμενος να πάει στο γιατρό. Αντίθετα ήθελε να πραγματοποιήσει την επίσκεψη στην Αλεξάνδρεια. Στενοί συνεργάτες του, τον πίεσαν και τον έπεισαν να πάει στο νοσοκομείο. Μπήκε στο Αρεταίειο.

 

Αρχικά δεν υπήρξε ανησυχία. Θεωρήθηκε μια απλή περίπτωση αδιαθεσίας. Ώσπου τα άσχημα νέα χτύπησαν το πρώτο καμπανάκι, για όγκο στο έντερο. Στη συνέχεια υπεβλήθη σε επέμβαση και ανακαλύπτεται ο όγκος στο ήπαρ.

 

Παρέμεινε επί μέρες στην εντατική και στη συνέχεια σε θάλαμο νοσηλείας. Η κατάσταση παραμένει κρίσιμη. Ωσπου ο χειρουργός Δρ Ανδρέας Τζάκης, προσωπικός φίλος του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος μάλιστα είχε τιμηθεί και από την Ιερά Σύνοδο, έρχεται στην Ελλάδα και δίδει το φως της ελπίδας στον Αρχιεπίσκοπο. Η μαγική λέξη ήταν «μεταμόσχευση».

 

Η επέμβαση προγραμματίστηκε για το ειδικό κέντρο Τζάκσον Μεμόριαλ που βρίσκεται στο Μαϊάμι και επικεφαλής είναι ο Ανδρέας Τζάκης.

 

Ο Αρχιεπίσκοπος βγαίνει από το νοσοκομείο στις 20 Ιουλίου. Με τρεμάμενη φωνή, εμφανώς συγκινημένος, απευθύνεται στο πανελλήνιο λέγοντας τις φράσεις: «Είμαι ο Χριστόδουλός σας».

 

Το Σάββατο 18 Αυγούστου αναχωρεί από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Στο Μαϊάμι παρέμεινε πενήντα ημέρες, μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα. Λίγο πριν μπει στο Ειδικό Κέντρο Μεταμοσχεύσεων, είχε ήδη αρχίσει να καταβάλλεται ψυχολογικά από την αδημονία.

 

Ήταν Κυριακή 7 Οκτωβρίου, όταν του ανακοινώθηκε ότι βρέθηκε μόσχευμα από νεαρό υγιέστατο δότη, θύμα τροχαίου. Εισήχθη κατευθείαν στο χειρουργείο, όπου όμως λίγες ώρες αργότερα, απλώς διαπιστώνεται ότι υπάρχει μετάσταση της νόσου και η μεταμόσχευση είναι αδύνατη.

 

Εκείνος αρνείται επίμονα και στις 14 Ιανουαρίου οι γιατροί εκδίδουν ανακοινωθέν στο οποίο τονίζουν την «περαιτέρω επιδείνωση» της υγείας του. Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει...

 

Πληροφορίες: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=867918

 

Μόλις είδα ότι έχει αναρτηθεί το ίδιο θέμα και στη συζήτηση <<τα μέλη γράφουν>> παρακαλώ τους αρμόδιους να μεταφέρουν το άρθρο και να το συγχωνεύσουν με το ήδη υπάρχον ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...