Jump to content

ήταν κάποτε , οι Βίβλοι των ΝΕΚΡΩΝ...


Recommended Posts

Εσχάτως εκδόθηκε βιβλίο, αναφερόμενο στις αρχαιοελληνικές αντιλήψεις περί θανάτου.

Ένα σύνολο, ενωμένο, θα αποτελούσε άνετα μια ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ.

Όμως, δεν ήταν μόνο η αρχαία Ελλάδα: ήταν και η Αίγυπτος, ήταν και οι Ινδίες, ήταν και το Θιβέτ (θρησκεία θιβετανικού Βουδδισμού)...

Κάποιοι θα έχετε σε γνώση σας την ύπαρξη σχετικών "βίβλων":ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, ΘΙΒΕΤΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ,κ.τ.λ.

Και πάλι εσχάτως, υπάρχουν ερευνητές συγγραφείς και ακαδημαϊκοί που σε συγγραφικά πονηματά τους κάνουν λόγο για πιθανή ύπαρξη αντίστοιχων "βίβλων των Νεκρών" και σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς: Κεντρικής-νότιας Αμερικής, Βόρειας Αφρικής, Δυτικής Ευρώπης(!) και αλλού...

 

Τι συμβαίνει λοιπόν; Υιοθετώντας κανείς μια ειρωνική διάθεση απέναντι στο θέμα,θα'λεγε: <<πολύ νεκρόφιλοι αυτοί οι αρχαίοι! Θανατόλαγνοι και δε συμμαζεύεται!>>. Μήπως στη πραγματικότητα, εμείς έχουμε πλέον ξεχάσει πως να αντιμετωπίζουμε τον Θάνατο; Βεβαίως, από πολλούς θα ακούσουμε "δε φοβάμαι τον θάνατο-έχω αρ :censored: δια εγώ!" αλλά την ύστατη στιγμή..."βοήθεια!!!Δεν θέλω να πεθάνω!!!". Επομένως, παρά τα (λιγοστά έστω) κρούσματα ...έπαρσης , την ομολογουμένη απορία και κατάπληξη πάνω στο μέγα αυτό ύστατο Μυστήριο, την άγνοια για το Επέκεινα, μερικοί τολμούν και το ψάχνουν το θέμα: τι στο καλό είναι επιτέλους αυτός ο κ.Θάνατος με το δρεπάνι και με τη κουκούλα; Ερωτήματα επί ερωτημάτων εις τους Αιώνες...Και το θέμα δε φαίνεται να έχει τελειωμό. Τελικά, μήπως δεν είναι βλάκες οι αρχαίοι (που τους κατηγορούμε για υπερβολική έμφαση στο θέμα -ταμπου σήμερα(;)- του Θανάτου/ αποσύνθεσης του ανθρώπινου σώματος δίχως να κοιτάν τις χαρές της Ζωής)αλλά εμείς, που κατέχουμε την τεχνολογία "που μας δίνει παμπολλες ανέσεις", την υλιστική πρόοδο και την ιατροφαρμακευτική ανάπτυξη, ασχολούμενοι με οτιδήποτε άλλο εκτός από ζητήματα "ταμπού" όπως Θάνατος-θεωρώντας τα "ενασχολήσεις για περίεργους, τρελούς και περιθωριακούς αμπελοφιλόσοφους";?

Και ίσως αυτό να συμβαίνει: Παραγνωρίζουμε αδίκως πολλά αρχαία συγγράμματα για το Θάνατο, για τις έννοιες της επαναγέννησης (όπως λ.χ. κάνει η θιβετανική βίβλος των Νεκρών)και του αέναου κύκλου της Ζωής, καταλήγοντας σήμερα, να είμαστε όχι μονάχα στο σκοτάδι πάνω στο θέμα αυτό-αλλά και εντελώς απροετοίμαστοι για το Μέγα Μυστήριο του Επέκεινα...Πως χάσαμε πλέον την "μαγική" επαφή μας και εσωτεριστική κατανόηση με τον κ.Θάνατο; Και τελικά: ΤΙ είναι ακριβώς αυτό το Μυστήριο το Μέγα-που επηρεάζει όχι μόνο τον Άνθρωπο,αλλά σύμπασα την Φύση/Οικουμένη;

Link to comment
Share on other sites

...και στό σωστό μέρος τοποθέτησα το εν λόγω τόπικ: περί της συμπεριφοράς/ψυχολογίας μας απέναντι στο θάνατο, πρόκειται... :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Ο θανατος οσο ρομαντικος και να ειναι (σε αυτους που τους συναρπαζει το αγνωστο, στους εραστες της ζωης) δεν εχει να προσφερει τιποτα, το ολο μεγαλειο που πρεπει να εκτιμησουμε ειναι η ζωη η ιδια, βεβαια υπαρχουν τροποι που ο θανατος ο ιδιος βοηθαει σε αυτο.

Μας δινει να καταλαβουμε ποσο πολυτιμο ειναι το δωρο αυτο, και με τι τροπο θα πρεπει να το χαρουμε, ειδικα οταν μας εχει επισκευθει για λιγο τοτε ειναι που πραγματικα η ζωη αξιζει σε ολο της το μεγαλειο (μεχρι να αποροφηθουμε παλι στην καθημερινοτητα και να ξεχασουμε τους λογους).

Πραγματικα ο θανατος μας διχνει τι εστι ζωη, και για αυτο δεν πρεπει σε καμια περιπτωση να ισχυρισθουμε πως τον κατανοουμε και οτι μπορουμε να τον "διαβασουμε", ο θανατος ειναι ο δασκαλος και εμεις οι μαθητες (σε οποιο επιπεδο και να βρισκεται καποιος, και να αναστενει κοσμο δεν εχει νοησει τον θανατο, το μονο που μπορει να κανει ειναι να πισογυρισει τον αποθανωντα, πραγμα καλο μονο αν ελαβε καποιο μαθημα ο δευτερος)

Link to comment
Share on other sites

Ναι,σωστά λες για το νόημα της Ζωής, αλλά...έτσι σκεφτόντουσαν πραγματικά οι Αρχαίοι;

 

Φαντάσου, κάναν τον κόπο να χτίσουν Ναούς και ολόκληρες τοιχογραφίες-ανάγλυφα με θέματα...που μυρίζουν πολύ θανατίλα!

Ο.Κ. Περίεργοι ίσως για τα δικά μας σημερινά "μέτρα" οι άνθρωποι τότε, αλλά μήπως εμείς τους "βλέπουμε" λάθος...;

Link to comment
Share on other sites

Τώρα που λέτε για τις βίβλους των νεκρών εγώ θα ήθελα να δώ το βιβλίο των νεκρών του Anubis (όποιος δεν ξέρει θεωρείται ο θεός των νεκρών στην αρχαία Αίγυπτο.) που βρίσκεται στο μουσείο του Λονδίνου. :whistling:

Link to comment
Share on other sites

kailor μαζι σου! Ομολογω πως και εγω θα ηθελα να του ριξω μια ματια! ΣΥμφωνω με τους προλαλησαντες αλλα οταν ερ8ει ο θανατος να τον υποδεχτουμε σαν παλιο καλο φιλο. Θα πρεπει ν αφησουμε χωρο στις επομενες γιενιες αλλιως ηδη θα ειχμε ολους τους ανθρωπους που εχουν ζησει μεχρι τωρα στιβαγμενους στον πλανητη μας. Εξαλλου με τον θανατο μας δινουμε ζωη σε τοσους αλλους οργανισμους. Ισως αυτο να ειχαν στο μυαλο τους οι αρχαιοι και γι αυτο να ειχαν τετοια φιλοσοφια.

Link to comment
Share on other sites

Εσχάτως εκδόθηκε βιβλίο, αναφερόμενο στις αρχαιοελληνικές αντιλήψεις περί θανάτου.

Ένα σύνολο, ενωμένο, θα αποτελούσε άνετα μια ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ.

Όμως, δεν ήταν μόνο η αρχαία Ελλάδα: ήταν και η Αίγυπτος, ήταν και οι Ινδίες, ήταν και το Θιβέτ (θρησκεία θιβετανικού Βουδδισμού)...

Κάποιοι θα έχετε σε γνώση σας την ύπαρξη σχετικών "βίβλων":ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, ΘΙΒΕΤΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ,κ.τ.λ.

Και πάλι εσχάτως, υπάρχουν ερευνητές συγγραφείς και ακαδημαϊκοί που σε συγγραφικά πονηματά τους κάνουν λόγο για πιθανή ύπαρξη αντίστοιχων "βίβλων των Νεκρών" και σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς: Κεντρικής-νότιας Αμερικής, Βόρειας Αφρικής, Δυτικής Ευρώπης(!) και αλλού......

Ο όρος "βίβλος νεκρών" δεν είναι αρχαίος. Είναι μια μοντέρνα συμβατική ταμπέλα στο είδος των - αρχαίων - παραδοσιακών κειμένων που ασχολούνται με το θάνατο και το επεκείνα.

Τη επαφή με το θάνατο τη χάσαμε καθώς αυτός έγινε σπανιότερος γύρω μας.

Link to comment
Share on other sites

Χμμ... να πω και εγω την ταπεινη μου αποψη..

 

Λογικο δεν ειναι να εχουμε χασει την επαφη με τον θανατο απο την στιγμη που βελτιωθηκε το επιπεδο ζωης για ενα αρκετα μεγαλο αριθμο ανθρωπων στον πλανητη μας...?

 

Θελω να πω... Αλλη αξια και νοημα εχουν η ζωη μετα τον θανατο κ κατα προεκταση ο θανατος για εναν σκλαβο, κ αλλη για εναν βασιλια...

 

Μπορει να μαι κ :offtopic: βεβαια... :whistling:

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Από τα παραπάνω έχω διαβάσει μόνο την Αιγυπτιακή Βίβλο των νεκρών.

 

Είναι αρκετά αξιόλογο και ενδιαφέρων βιβλίο, αν και αναφέρετέ για την ανάδυση στο φως της ημέρας, κατά την γνώμη μου η κάθοδος στον κάτω κόσμο δεν έχει φως της ημέρας, άλλα κατάδυση στο σκοτάδι της νύχτας και στον υπόκοσμο.

 

Από την Βίβλο των νεκρών, αξιόλογη θεώρησα την Ίσις που κατέβηκε στον κάτω κόσμο, αν και προσωπικά θα ήθελα να δω έναν ποιο μάχιμο και πολεμικό χαρακτήρα πάνω της. :)

 

ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Είναι αρκετά αξιόλογο και ενδιαφέρων βιβλίο, αν και αναφέρετέ για την ανάδυση στο φως της ημέρας, κατά την γνώμη μου η κάθοδος στον κάτω κόσμο δεν έχει φως της ημέρας, άλλα κατάδυση στο σκοτάδι της νύχτας και στον υπόκοσμο.

Είσαι λίγο κολλημένος με το σκοτάδι, ε?! :blblbl:

Σαφώς και η κάθοδος στον κάτω κόσμο δεν έχει το φως της ημέρας, αλλά αυτή η "κάθοδος" έχει συμβολικό χαρακτήρα και όπως κάθε "κάθοδος" ακολουθείται από μια "άνοδο"... και αυτή η "άνοδος" είναι "στο φως της ημέρας".

Ο νεκρός ακολουθεί μια σειρά από σκληρές δοκιμασίες τις οποίες αν περάσει επιτυχώς (με τη βοήθεια της Αιγυπτιακής Βίβλου των Νεκρών που παίρνει μαζί του), πετυχαίνει την αιώνια ζωή στο λιβάδι των καλαμών. :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

Λογικο δεν ειναι να εχουμε χασει την επαφη με τον θανατο απο την στιγμη που βελτιωθηκε το επιπεδο ζωης για ενα αρκετα μεγαλο αριθμο ανθρωπων στον πλανητη μας...?

 

Μου επιτρέπεις να διαφωνήσω εδώ..

Ίσως σε κάποιες χώρες να ανέβηκε όντως το επίπεδο διαβίωσης(και συνηθίζω να λέω πως είμαστε πολύ τυχεροί, εμείς οι Ευρωπαίοι), αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που χάσαμε επαφή με την ιδέα του θανάτου..

Είναι η παγκόσμια καταναλωτική μας κοινωνία, τα ΜΜΕ και αυτοί που κινούν τα νήματα(που τους το επιτρέπουμε εμείς δηλαδή). Όλοι αυτοί μας θέλουν ζωντανούς και αισιόδοξους, μας θέλουν να πιστεύουμε πως θα ζήσουμε για πάντα. Για να είμαστε ήσυχοι και να σπρώχνουμε τον τροχό της κατανάλωσης.

Μα ποιός μπορεί να σκέφτεται ακόμα τον θάνατο; Μπες μωρέ στο βιβλιοπωλείο και αγόρασε έναν οδηγό ζωής, μια συλλογή συμβουλών για καλύτερο living.. :D

 

Και μην ξεχνάς να χτύπας ξύλο και να κουνιέσαι απ'τη θέση σου όταν ακούς να μιλάνε για νεκρούς και για θανάτους..

(φυσικά και δεν απευθύνομαι σε'σένα ειδικά nenya)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...