shadowlord Posted February 27, 2008 Report Share Posted February 27, 2008 Καλησπέρα σας. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν ο άνθρωπος δεν έχει μόνο μια ψυχή αλλά δύο η και παραπάνω; Τι εννοώ με αυτό. Βλέπουμε κάποιον ο οποίος είναι ένας γλυκύτατος κι ευγενικός άνθρωπος που λατρεύει την οικογένεια του και δεν πειράζει ούτε μυρμήγκι. Ξαφνικά ένα πρωί αρπάζει ένα όπλο και σκοτώνει όλοι του την οικογένεια χωρίς να νιώσει κανέναν οίκτο. Μπορεί να μετανιώσει αν συνειδητοποιήσει τι έκανε αλλά μπορεί και όχι. Οι περισσότεροι σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάνε για ψυχολογικά προβλήματα και διάφορα τέτοια. Μήπως όμως γεννιόμαστε με δύο ψυχές μια φωτεινή και μια σκοτεινή και σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας η μια παλεύει με την άλλη για το πια θα υπερισχύσει; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted February 27, 2008 Report Share Posted February 27, 2008 Καλησπέρα σας.Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν ο άνθρωπος δεν έχει μόνο μια ψυχή αλλά δύο η και παραπάνω; Τι εννοώ με αυτό. Βλέπουμε κάποιον ο οποίος είναι ένας γλυκύτατος κι ευγενικός άνθρωπος που λατρεύει την οικογένεια του και δεν πειράζει ούτε μυρμήγκι. Ξαφνικά ένα πρωί αρπάζει ένα όπλο και σκοτώνει όλοι του την οικογένεια χωρίς να νιώσει κανέναν οίκτο. Μπορεί να μετανιώσει αν συνειδητοποιήσει τι έκανε αλλά μπορεί και όχι. Οι περισσότεροι σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάνε για ψυχολογικά προβλήματα και διάφορα τέτοια. Μήπως όμως γεννιόμαστε με δύο ψυχές μια φωτεινή και μια σκοτεινή και σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας η μια παλεύει με την άλλη για το πια θα υπερισχύσει; Δεν ξέρω αν αυτό που λες ονομάζεται ψυχή ή κάπως διαφορετικά... Κι εγώ πιστεύω πως ο άνθρωπος γεννιέται με τις δύο πλευρές του σε ισορροπία, ένα τέλειο yin yang... Το τί επικρατεί εξαρτάται από πολλά, αλλά ποτέ η μια πλευρά δεν αναιρεί την άλλη.. Προσωπικά θα ονόμαζα την δεύτερη, "κρυφή ψυχή" αν θες, alter ego... Όσο για την πάλη, δεν συμφωνώ απόλυτα, πιο πολύ πιστεύω πως το άτομο σαν τρίτη υπόσταση (και η πιο δυνατή) προσπαθεί να κρατήσει το άσπρο και το μαύρο σε ισορροπία (που είναι και πιο δύσκολο)... ΥΓ. By the way, ωραία υπογραφή! :cheerful: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted February 27, 2008 Report Share Posted February 27, 2008 Η δικιά μου άποψη είναι ότι : Ο άνθρωπος είναι ψυχή (μία) η οποία χρησιμοποιεί το σώμα τον νου κτλ. Η ψυχή έχει "πέσει" από την κατάσταση ισορροπίας της στο κόσμο των αντιθέτων (υλαίο κόσμο). Έτσι αισθανόμαστε όλα τα αντίθετα, κρύο, ζέστη, φως, σκοτάδι, καλό, κακό κτλ. Η εναλλαγή ψυχικών καταστάσεων γίνεται γιατί η ψυχή παλεύει να βρει την ισοροπία της στον κόσμο των αντιθέτων. Η ενέργεια με την οποία η ψυχή ενώνεται παροδικά με κάποιο από τα αντίθετα ονομάζεται "μέθεξη" Η μέθεξη είναι αυτή που δίνει την εντύπωση ότι η ψυχή δεν είναι κάτι το σταθερό και το μόνιμο ή ότι έχουμε πολλές ψυχές. Αυτά προς το παρόν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted February 27, 2008 Report Share Posted February 27, 2008 Συμφωνω με dimulator βασικα, εκτος του σημειου πως εχει πεσει η ψυχη εκει. Εκει βρεθηκε, το οτι πρεπει να ανεβει χρησιμοποιωντας μια το ενα και μια το αλλο δεν σημενει πως βρισκοταν ανωθεν παλαιοτερα. (ανεβει εννοω ισορροπησει) Επισης πιστευω πως δεν πρεπει να υπαρχει μεθεξη (ευχαριστω για την λεξη) με καμια πλευρα, χανεται το ολο νοημα της αντιθεσης ετσι, της ισορροπιας αν θες καλυτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
shadowlord Posted February 28, 2008 Author Report Share Posted February 28, 2008 Σέβομαι απόλυτα τις γνώμες σας αλλά επιτρέψτε μου να αναπτύξω λίγο περισσότερο τις ιδέες μου πάνω στο θέμα. Πιστεύω ότι όταν γεννιόμαστε έχουμε μέσα μας δύο ψυχές η πνεύματα (για μένα είναι το ίδιο απλά μου αρέσει περισσότερο η λέξη ψυχή). Αν λάβουμε και την μετενσάρκωση σαν κάτι δεδομένο (εγώ το πιστεύω) μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής σκεπτικό. Οι ψυχές καθώς αποχωρίζονται το υλικό σώμα κατά τον θάνατο κουβαλάνε στις πλάτες τους όλες τις πράξεις που έκανε το σώμα που τις φιλοξενούσε όταν ήταν στη ζωή. Αν στη ζωή του κάποιος για παράδειγμα ήταν ένας δολοφόνος η ένας βιαστής η ψυχή του θα χρειαστεί κάθαρση. Δεν θα πάει ούτε σε καμία κόλαση ούτε σε κανένα παράδεισο. Απλά θα παιδεύεται για εκατοντάδες χρόνια μέσα σε διάφορα σώματα μέχρι να βρει ας πούμε το φωτεινό μονοπάτι. Η κάθε ψυχή μετά τον θάνατο του υλικού σώματος αυτόματα ξεχνάει τι είχε διαπράξει γιατί αλλιώς θα ήταν εύκολο να βγει από το σκοτεινό μονοπάτι χωρίς να παιδευτεί. Αλλά τι θα ήταν μια ψυχή απαίδευτη; Κατά τη γνώμη μου μία κενή ψυχή. Γι?αυτό το λόγο θα συγκατοικεί με μία φωτεινή ψυχή μέχρι να αφομοιωθεί από αυτή. Υπάρχει η περίπτωση να περάσουν και χιλιάδες χρόνια μέχρι να γίνει αυτό, αλλά μπορεί να μη γίνει και ποτέ. Τις περισσότερες φορές η μια ψυχή είναι πιο δυνατή από την άλλη. Αν είναι και οι δύο το ίδιο ισχυρές το σώμα μέσα στο οποίο κατοικούν τρελαίνεται. Ελπίζω απλά να σας προβλημάτισα και να μην σας κούρασα η να σας μπέρδεψα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted February 28, 2008 Report Share Posted February 28, 2008 Shadowlord, το διάβασα και το ξαναδιάβασα το τελευταίο σου post. Δε βλέπω να αναφέρεις μία διττή ψυχή, αλλά μιλάς για μία ψυχή, η οποία ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες είτε είναι εξελιγμένη είτε προχωράει προς τα πίσω.. Και αν κατάλαβα στην αρχή λες ότι έχουμε δύο ψυχές οι οποίες μετά αποχωρίζονται και πάνε σε διαφορετικά σώματα; Δεν κατάλαβα... Αλλά αν λες αυτό, πως γίνεται; Να είμαστε σε πόσα μέρη συγχρόνως; Θα συμφωνήσω με τους προλαλίσαντες ότι η ψυχή είναι μία. Απλά τα σώματα αλλάζουν. Υπάρχει πριν τη γέννηση μας, συνεχίζει να υπάρχει και με την καταστροφή του υλικού μας σώματος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
shadowlord Posted February 28, 2008 Author Report Share Posted February 28, 2008 Αγαπητή Sabrina για δύο ψυχές μιλάω και στο τελευταίο μου post και λέω ότι η σκοτεινή ψυχή συγκατοικεί με την φωτεινή ψυχή και παλεύουν μεταξύ τους. Η φωτεινή έχει περάσει όλα τα στάδια και δεν πισωγυρίζει ενώ η σκοτεινή ψυχή μαθαίνει, αλλά μαθαίνει αργά και βασανιστικά η δεν μαθαίνει ποτέ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted February 28, 2008 Report Share Posted February 28, 2008 Οk.. αλλά και πάλι θα συμφωνήσω με τους προλαλίσαντες. Μία ψυχή με δύο πτυχές ναι, αλλά όχι δύο ψυχές.. Αυτή σου την άποψη την έχεις διαβάσει από κάποιον; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted February 28, 2008 Report Share Posted February 28, 2008 Shadowlord, γιατί θέλεις να το προσεγγίζεις ως δύο πράγματα, αντί για δύο διαστάσεις-συνιστώσες του ίδιου πράγματος? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
shadowlord Posted February 28, 2008 Author Report Share Posted February 28, 2008 Οk.. αλλά και πάλι θα συμφωνήσω με τους προλαλίσαντες. Μία ψυχή με δύο πτυχές ναι, αλλά όχι δύο ψυχές..Αυτή σου την άποψη την έχεις διαβάσει από κάποιον; Η άποψη μου αυτή έχει προκύψει μετά από μακροχρόνια μελέτη πάνω στις σκέψεις και διδασκαλίες των αρχαίων Δρυίδων την φιλοσοφία των οποίων λατρεύω. Βέβαια δεν είμαι δογματικός μπορεί να είμαι και λάθος σε αυτά που λέω. Απλά με ενδιαφέρουν οι απόψεις όλων σας πάνω σε αυτή μου την σκέψη. Άλλωστε μέσα από συζητήσεις και διαφωνίες βγαίνουν οι καλύτερες φιλοσοφίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
shadowlord Posted February 28, 2008 Author Report Share Posted February 28, 2008 Shadowlord, γιατί θέλεις να το προσεγγίζεις ως δύο πράγματα, αντί για δύο διαστάσεις-συνιστώσες του ίδιου πράγματος? Απλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι μια ψυχή μένει για πάντα ίδια και δεν αλλάζει προς το καλύτερο και ντε και καλά μετά το θάνατο θα καεί στο πυρ το εξώτερο. Πιστεύω ότι χρειάζεται μια καθοδήγηση από μια άλλη καλύτερη για να βρει το σωστό δρόμο. Αλλά αυτό μπορεί να γίνετε και με άλλο τρόπο, απλά εγώ το βλέπω έτσι. Μπορεί όπως είπα να είμαι και τελείως λάθος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted February 28, 2008 Report Share Posted February 28, 2008 shadowlord, συγχώρα με αλλά ακόμα δεν έχω καταλάβει την προσέγγισή σου. Η ψυχή δεν είναι πάντοτε η ίδια, αλλά εξελίσσεται. Η καθοδήγηση υπάρχει τόσο από εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς παράγοντες, κι εκεί μάλλον εντοπίζεις την ύπαρξη κάποιας δεύτερης ψυχής, αλλά δεν καταλαβαίνω τί μπορεί να εννοείς μ' αυτό. Θα ήθελα να μου πεις πού ακριβώς εντοπίζεις την ύπαρξή της, να αναπτύξεις περισσότερο τη θέση σου.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ingmar Posted February 28, 2008 Report Share Posted February 28, 2008 Δεν ξέρω αν αυτό που λες ονομάζεται ψυχή ή κάπως διαφορετικά... εγώ το λέω: Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... ΥΓ. By the way, ωραία υπογραφή! :cheerful: όντως! :cheerful: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
shadowlord Posted February 28, 2008 Author Report Share Posted February 28, 2008 shadowlord, συγχώρα με αλλά ακόμα δεν έχω καταλάβει την προσέγγισή σου.Η ψυχή δεν είναι πάντοτε η ίδια, αλλά εξελίσσεται. Η καθοδήγηση υπάρχει τόσο από εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς παράγοντες, κι εκεί μάλλον εντοπίζεις την ύπαρξη κάποιας δεύτερης ψυχής, αλλά δεν καταλαβαίνω τί μπορεί να εννοείς μ' αυτό. Θα ήθελα να μου πεις πού ακριβώς εντοπίζεις την ύπαρξή της, να αναπτύξεις περισσότερο τη θέση σου.. Απλά δεν πιστεύω ότι μια ψυχή μπορεί να μάθει εμπειρικά από εξωτερικούς παράγοντες όπως λες. Δηλαδή δεν μπορούμε να πάρουμε ένα πεντάχρονο ας πούμε παιδί και να το πετάξουμε στο δρόμο να μεγαλώσει μόνο του και να περιμένουμε να γίνει επιστήμονας. Σοφός σε κάποια πράγματα μπορεί να γίνει αλλά μέχρι εκεί. Ότι ξέρει θα το γνωρίζει από σκόρπια λόγια του δρόμου. Αν όμως έβρισκε κάποιον καθοδηγητή στην διάρκεια της ζωής του αυτό ίσως να άλλαζε την όλη κατάσταση προς το καλύτερο η προς το χειρότερο, ανάλογα με την καθοδήγηση που θα είχε. Όμως πόσα μπορεί να μάθει ένας άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του ώστε να φτάσει το τέλειο; Μπορεί να χρειαστεί και δέκα ζωές η και παραπάνω. Έτσι πιστεύω πως μια ψυχή για να καθαρίσει χρειάζεται μια άλλη που έχει φτάσει στην θέωση για να την καθοδηγήσει. Με άλλα λόγια το υλικό μας σώμα είναι απλά ένα σχολείο ψυχών. Μόλις πεθαίνουνε δεν θυμόμαστε τίποτα από ότι ζήσαμε. Εμείς δηλαδή είμαστε απλά μια σκέψη που επηρεάζεται από τις ψυχές της και φέρεται ανάλογα. Η σκέψη σβήνει με το θάνατο. Απλά η ψυχή μαθητής περνάει στο επόμενο στάδιο της μάθησης μέσα σε ένα άλλο σώμα με μια άλλη πάλι να την παρακολουθεί και να προσπαθεί να την διδάξει. Δεν έχει ούτε η ψυχή μαθητής μνήμες από τις υλικές της ενσαρκώσεις μέχρι να φτάσει στην θέωση. Ο εσωτερικός παράγοντας μάθησης που είπες για μένα είναι η ψυχή διδάσκαλος. Κι όπως είπα και σε προηγούμενο post δεν είναι πάντα η μαθητευόμενη ψυχή η αδύναμη. Το ότι είμαι σοφός δεν σημαίνει ότι είμαι και ισχυρός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted February 28, 2008 Report Share Posted February 28, 2008 Τώρα είσαι πιό ξεκάθαρος.... και λάθος! Εξαρτάται πώς προσδιορίζεις τους εξωτερικούς παράγοντες φίλε, γιατί η ψυχή δέχεται συνεχώς ερεθίσματα και είναι πολύ "ψύλος στ' άχυρα" το να προσπαθούμε να βρούμε από πού επηρεάζεται και από πού όχι. Μπορείς να επηρεαστείς από τα πάντα! Όπως κι εγώ, όπως και όλοι μας! Μπορεί εσύ ας πούμε να με μια μόνο λέξη που θα πεις να μου αλλάξεις ολόκληρη τη ζωή, τη στιγμή που η ίδια η λέξη μπορεί να μη λέει σε κανέναν τίποτα. Αυτό τί σημαίνει όμως? Ότι είσαι η δεύτερη ψυχή μου?! Θέλω να πω πως ερεθίσματα, μαθήματα, καθοδήγηση κτλ δε δεχόμαστε μόνο από έναν άνθρωπο ή από μια οντότητα ή από μια κατάσταση ή γενικώς από οτιδήποτε μεμονωμένο. Είμαστε πολυσυλλεκτικά σαν όντα γιατί συνειδητά ή μη μπορούμε να "πάρουμε κάτι από το οτιδήποτε"! Θα μπορούσες να δεις μια ψυχή σε όλα αυτά όπως θα μπορούσες και να τα προσεγγίσεις ως συνιστώσες μιας γενικότερης ενότητας. Όχι όμως και να τα διαχωρίσεις... :smilewink: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.