Αrtzuna Posted March 20, 2008 Report Share Posted March 20, 2008 (edited) Λοιπόν, τον τελευταίο καιρό ψάχνω πληροφορίες για τη Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής, ένα θέμα το οποίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον από εσωτερικής και ψυχολογικής πλευράς, αλλά κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει καλά το θέμα....κανας εθελοντής να μας διαφωτίσει? Αν κοιταξεις μεσα σου και στο παρελθον,σιγουρα πιστευω θα εχεις βιωσει μια τετοια Νυχτα.. Δυσκολο θεμα και ειναι καθαρα προσωπικης εμπειριας Ναι... είναι μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος αποκόβεται ενεργειακά από το κέντρο κεφαλής, συνεπώς σταματά να δέχεται ενέργεια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια μεγάλη κατάθλιψη και έναν απερίγραπτο ψυχικό πόνο. . Αυτο που λες φιλε Johnny απο οσο ξερω δεν ισχυει..Δεν μπορεις να αποκοπεις απο το κεντρο κεφαλης γιατι αυτο σημαινει αυτοματα και Θανατο εξαλλου τα ενεργειακα κεντρα και ειδικα το κεντρο κεφαλης εχουν την δικια τους ευφυια και αυτονομια και ειναι πολυ δυσκολο να επεμβεις σε αυτα. Υπαρχουν καποιοι μοναχοι βουδιστες που επιλεγουν μεσα στον διαλογισμο τους ποτε θα πεθανουν.Ειναι ομως αρκετα εκπαιδευμενοι ωστε να μπορουν να επεμβουν το Κεντρο Κεφαλης η' αλλιως το νημα της ζωης. Συνηθως σε αυτην την κατασταση και σε περιπτωσεις καταθλιψης τα ενεργειακα κεντρα που εχουν προσβληθει ειναι το Κεντρο Βασης(επιθυμια για ζωη), και επειτα το Κεντρο Καρδιας(αγαπη) και το Κεντρο Αζνα (αυτοελεγχος) Edited March 20, 2008 by Αrtzuna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted March 21, 2008 Report Share Posted March 21, 2008 Να σε καλα ρε Morgainne !! Βασικα δεν ειμαι σιγουρος για το αν σκοτωνεις κοματια του ΕΓΩ, ή ολοκληρο και επειτα το ξαναφτιαχνεις απο την αρχη... Και στις 2 περιπτωσεις παντως το πνευμα ειναι πολυ ευαισθητο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted March 21, 2008 Report Share Posted March 21, 2008 (edited) Πράγματι, νομίζω πως είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα Ο τίτλος μου θυμίζει κάτι που αναφέρεται από τον Γιούνγκ ως «Νυχτερινό θαλασσινό ταξίδι» και είναι φυσικά ένα ταξίδι της ψυχής. Ήταν η περίοδος που ο Γιούνγκ περνούσε την δική του κρίση, την δική του καμπή στην ζωή του. Οι θεωρητικές του διαφωνίες (η διευρυμένη έννοια της λίμπιντο, η μελέτη του για τα αρχέτυπα και οι μυστικιστικές-θρησκευτικές διαθέσεις του) είχαν οδηγήσει στην οριστική ρήξη με τον Φρόιντ, οι σχέσεις του με τον μέχρι πρότινος "δάσκαλο" και "φίλο" είχαν διαρραγεί ανεπιστρεπτί. Το αποτέλεσμα ήταν να απομακρυνθεί από την προεδρία της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρίας (θέση που κατείχε κυρίως λόγω της εύνοιας του Φρόιντ) και να παραιτηθεί από την έδρα του στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης (κάτι για το οποίο δεν ήταν υποχρεωμένος, αλλά έγινε μάλλον για λόγους ευθιξίας). Έτσι έμεινε μόνο με το προσωπικό του ιατρείο και τους ασθενείς του. Ήταν μία δύσκολη περίοδος, για την οποία γράφει : «Αισθανόμουν μετέωρος, γιατί δεν είχα ακόμη βρει τον βηματισμό μου. Πάνω απ’ όλα θεωρούσα απαραίτητο να αναπτύξω μία νέα συμπεριφορά απέναντι στους ασθενείς μου». Δεν είχαν ακόμη αποσαφηνισθεί οι έννοιες του αρχέτυπου και του συλλογικού ασυνειδήτου, πάνω στις οποίες θα θεμελίωνε το δικό του έργο. Έπρεπε τώρα να ξεκινήσει πάλι από την αρχή, μόνος του. Τότε ανακαλύπτει την ποιητική φράση «νυχτερινό θαλασσινό ταξίδι», που φαίνεται να σχετίζεται με την Οδύσσεια του Ομήρου και την Ραψωδία της Νεκυίας, η οποία περιγράφει το ταξίδι του Οδυσσέα στις αλλόκοσμες ακτές του βασιλείου του Άδη. Για να μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι του, ο ομηρικός ήρωας θα πρέπει να πάρει ένα μήνυμα από τον μάντη Κάλχα, αλλά για να τον συναντήσει θα πρέπει να κατέβει ζωντανός στον Άδη και να ανέλθει πάλι επάνω. Κι όπως ο ίδιος αφηγείται στους Φαίακες για την κατάσταση του πλοίου του κατά το ταξίδι «τα πανιά ήταν τεντωμένα». Όμως, το «νυχτερινό θαλασσινό ταξίδι της ψυχής» είναι γνωστό σε πολλές μυθολογίες, πράγμα που δηλώνει ότι εμπεριέχει αρχετυπικά χαρακτηριστικά, κοινά σε όλη την ανθρωπότητα. Ίσως σχετίζεται με το "μυστηριώδες" ταξίδι του Ήλιου (του πρώτου θεού ; ), έτσι όπως το παρατήρησαν οι πρώτοι άνθρωποι : «όπως ο ήλιος, μέρα με την μέρα, καταβροχθίζεται από την δύση για να ξεκινήσει το νυχτερινό του ταξίδι στην μήτρα της κοσμικής μητέρας, προτού ξαναπροβάλλει στην ανατολή, την ίδια πορεία ακολουθεί και ο θεός του ήλιου, η αρχέγονη φιγούρα του (ηλιακού) ήρωα, που δέχεται να καταβροχθιστεί από το πεπρωμένο του, για να βιώσει την αναγέννηση και την ανάσταση». Έτσι, εδώ δεν συναντάμε μόνο ένα πρωτογενές μοτίβο της ανθρωπότητας αλλά και του ίδιου του ατόμου. Υπάρχει ένα «νεκρό σημείο», από το οποίο πρέπει κανείς να περάσει με το δικό του τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι κάθε άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με αυτό το πρόβλημα, λίγοι όμως είναι πλασμένοι για να το βιώσουν με πλήρη συνείδηση, όπως θα δείξει μια πρώτη ματιά στην πνευματική και μυστικιστική ιστορία της ανθρωπότητας. Όπως γράφει ο Γιούνγκ : «Μόνο εκείνος που δέχτηκε την διαδικασία του μυστικού θανάτου, που ταξίδεψε την ψυχή του στην άλλη πλευρά και άντεξε το αρμένισμα στην νυχτερινή θάλασσα («καταδύθηκε στο βασίλειο των νεκρών»), μπορεί να σταθεί μπροστά στους συνανθρώπους του με αυτήν την εμπειρία, ως αλλαγμένος, ακόμα και σαν "καινούριος άνθρωπος", και να τους φέρει την γνώση της νέας ζωής… ο πνευματικός δάσκαλος αντλεί από την ίδια του την εσωτερική εμπειρία, είτε για να δείξει στους άλλους το μυστικό μονοπάτι ως χειραγωγός του στοχασμού ή συμβουλάτορας, είτε για να βοηθήσει, ως θεραπευτής, στον απεγκλωβισμό των αυτοθεραπευτικών ψυχοσωματικών τους δυνάμεων». Συγνώμη που μακρηγόρησα, αλλά νομίζω πως είναι ένα πολύ γοητευτικό θέμα, που κατά κάποιο τρόπο σχετίζεται με τις δοκιμασίες που περνάμε όλοι μας, όταν αισθανόμαστε ότι μας αγγίζουν βαθιά ψυχικά. Ανέφερα την περίπτωση του Γιούνγκ ως ένα πρόχειρο παράδειγμα, αν και ίσως όχι και τόσο κοινό. Τα δικά μας νυχτερινά ταξίδια της ψυχής ποιά να είναι ; Edited March 21, 2008 by synodoiporos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted March 21, 2008 Report Share Posted March 21, 2008 Σφαιρική κι εμπνευσμένη δημοσίευση συνοδοιπόρε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Speedy Posted March 21, 2008 Report Share Posted March 21, 2008 Πολύ ωραία συνοδοιπόρε! Περιμένουμε κι άλλες τέτοιες ωραίες δημοσιεύσεις από σένα! Να σαι καλά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted March 21, 2008 Report Share Posted March 21, 2008 Μάτια που κοιτουν στο απειροΨάχνουν να βρούν μια λύση ... Αντιδραση - Ψυχιατρεια Τα δικα μας "νυχτερινά ταξίδια της ψυχής" γινονται την μερα, γινονται μεσα στο πληθος, οταν ειμαστε πειτρυγυρισμενοι απο αγνωστους και γνωστους κι ομως νιωθουμε πως κατι δεν παει καλα... Κοιταμε και το μονο που εντοπιζουμε ειναι α-νοησια. Τοτε ειναι που αρχιζουμε να ψαχνουμε το νοημα.. Και καθε ταξιδι εχει διαφορετικο προορισμο, τουλαχιστον ετσι φαινεται στην αρχη. Τελικα ο μονος προορισμος ειναι να βγουμε απο το σπηλαιο, παρεα με την Ευριδικη ομως.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted March 21, 2008 Report Share Posted March 21, 2008 Χμ.... ακριβώς δηλαδή η κατάσταση που περιγράφει η Σελήνη της Μεγάλης Αρκάνα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted March 24, 2008 Report Share Posted March 24, 2008 Ευχαριστώ για τα καλά λόγια Χμ.... ακριβώς δηλαδή η κατάσταση που περιγράφει η Σελήνη της Μεγάλης Αρκάνα! Θα ήθελες να πεις περισσότερα, τραγοκέρατε. Δεν γνωρίζω τίποτα για την "Σελήνη της Μεγάλης Αρκάνα"... :cheerful: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted March 24, 2008 Report Share Posted March 24, 2008 Θα ήθελες να πεις περισσότερα, τραγοκέρατε. Δεν γνωρίζω τίποτα για την "Σελήνη της Μεγάλης Αρκάνα"... :cheerful: Βασικά, θα βγούμε , ελπίζω να το διαχωρίσουν, αν και, με τις διευκρινίσεις που έδωσε ο outis, δεν ταιριάζει ακριβώς. Δες την κάρτα, στο σχεδιασμό Rider - Waite. Μερικοί από τους συμβολισμούς: οι πυργίσκοι στο φόντο, σηματοδοτούν ένα είδος "πύλης" που πρέπει να διαβείς. Ανάμεσά τους, περνά ένα μονοπάτι. Στο μονοπάτι αυτό καραδοκούν δυο σκύλοι, οι οποίο συμβολίζουν το "κτήνος" μέσα μας. Ο αστακός ο οποίος, "δε βγαίνει ποτέ ολόκληρος από το νερό" συμβολίζει "αυτό που βρίσκεται ακόμα πιο βαθιά κι από το κτήνος", δηλαδή αρχέγονους φόβους. Η Σελήνη, αντιπροσωπεύει ένα από τα τελευταία στάδια ενός ταξιδιού μυήσεως, όπου ο ταξιδευτής πρέπει να αντιμετωπίσει τους μεγαλύτερους φόβους του. Μετά, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Αυτά χοντρικά και συνοπτικά πάντα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.