Neraida Posted December 30, 2004 Report Share Posted December 30, 2004 Αν μόνο είχε πει, και δεν είχε κάνει, σήμερα δε γνωρίζω αν θα θυμόμασταν ούτε τον Κρίτωνα, ούτε τον Δάσκαλό του. Κυρίες και Κύριοι η αυτού μεγαλειότης, Σωκράτης... ...για να μην ξεχνιόμαστε. **************************************************** Ο Δάσκαλος όλη νύχτα δεν έκλεισε μάτι παίρνοντας τη μεγάλη του απόφαση. Μια απόφαση με την οποία θα δίδασκε για τελευταία φορά πως οι μεγάλοι, οι αληθινοί, οι ασυμβίβαστοι και ανυποχώρητοι Δάσκαλοι απ? τις ιδέες, τα ??πιστεύω?? και τα κηρύγματά τους, με το ίδιο αδιόρατο χαμόγελο που θεωρούν, σαρκάζουν και λοιδορούν την ώρα που η ζωή τους απλώνει σπάταλα το χαλί στα πόδια, με το ίδιο βρίσκονται και αντίκρυ στον θάνατο ήρεμοι, πράοι, νηφάλειοι και αποφασισμένοι!.. -Καλημέρα Δάσκαλε!.. τον λαχτάρισε ξαφνικά μια φωνή. -Τι ζητάς εδώ τέτοια ώρα Κρίτων; -Ξέρεις? εμείς καταφέραμε και συνεννοηθήκαμε για μια σκηνοθετιμένη ψιλοαπόδραση χωρίς ιδιαίτερο ντόρο. Δηλαδή... όπως λέμε, θα περάσει στα ψιλά? Μια-δυο μέρες το πολύ, και μετά ούτε γάτα ούτε ζημιά? Όλα θα ξεχαστούν? Πρώτη φορά ένιωσε ο Κρίτων το βλέμμα του Δασκάλου του να πέφτει τόσο άγριο επάνω του. -Τι είναι αυτά που μου λες Κρίτων; Δεν σε αναγνωρίζω. Αυτή τη γνώμη σχημάτισες για μένα τόσα χρόνια μαθητής μου; Πως είναι δυνατόν να με θεωρείς ικανό να παραβώ το νόμο δραπετεύοντας, μόνο και μόνο για να ζήσω λίγα χρόνια παραπάνω, αναιρώντας με μια τέτοια πράξη μου τα όσα μέχρι στα γεράματά μου δίδαξα; Αυτό, παρ? το απόφαση, δεν πρόκειται να γίνει με τίποτε. Εγώ την απόφασή μου την έλαβα και όπου να ?ναι θα την πραγματοποιήσω? -Μα, ξέρεις Δάσκαλε? -Ξέρω?και πολύ καλά μάλιστα? Κι αν αυτός ειν? ο λόγος που σ? έφερε εδώ τέτοια ώρα, τότε μάθε πως ο λόγος σου είναι κακός και ο κόπος σου άδικος!.. Παρακάλεσε, χτυπήθηκε, γονάτισε μπροστά του ο Κρίτων, όμως τίποτε?Κι όπως σε κάποια στιγμή βρέθηκε με το βλέμμα προς τα έξω κοιτώντας την όμορφη μέρα που ζύγωνε, σαν γύρισε τον βρήκε με μια άδεια κούπα στο χέρι? Την ψυλλιάστηκε τη δουλειά? -Τι έκανες Δάσκαλε;? -Τίποτε παραπάνω από αυτό που όφειλα σαν ανταπόδοση στο νόμο? Κάτι ακόμη προσπάθησε να ψιθυρίσει γερμένος στην αγκαλιά του Κρίτωνα, όμως άδικα? Βαριά ήρθαν κι έκλεισαν τα βλέφαρα, την ώρα που γεμάτος περιέργεια μίσευε για τους κόσμους που πίστεψε και δίδαξε μια ζωή!? (κείμενο από μετάφραση) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seirios Posted December 30, 2004 Report Share Posted December 30, 2004 ...για να μην ξεχνιόμαστε. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Αριστο δέιγμα ΑΝΘΡΩΠΟΥ καί πρακτικής. Εξειδανίκευσε μέ τήν απλή καί μεστή ζωή του (πολίτης - πολεμιστής - ερευνητής - δάσκαλος ) τήν εικόνα τού Ανθρώπου, χωρίς νά χρειαστεί νά τήν υπερυψώσει από τήν μάννα γή, φυλή, πόλη. Σέ ευχαριστούμε καλή μας φίλη Νεράϊδα γιά τήν υπόμνηση Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Neraida Posted December 30, 2004 Author Report Share Posted December 30, 2004 .................Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ένα νεαρό αγόρι, πολύ άσχημο αλλά με σπινθηροβόλο βλέμμα, εμφανίστηκε στην είσοδο. ?Σανδάλια θέλεις; φώναξε ο χειροτέχνης, σηκώνοντας το κεφάλι από το εργαλείο του. ?Σίγουρα όχι. Ξυπόλυτος γεννήθηκα και ξυπόλυτος θα περπατώ τους δρόμους αυτής της πόλης, απάντησε το νεαρό αγόρι. Η Ασπασία τον κοίταξε έκπληκτη. Δεν είχε ξαναδεί τόσο άσχημο αλλά και τόσο ελκυστικό πρόσωπο. ?Αντε δίνε του, παλιόπαιδο. ?Γιατί να του δίνω; Η Αγορά ανήκει σ' όλο τον κόσμο απ' ό,τι ξέρω. ?Αν ανήκει σε όλους τότε δεν ανήκει σε κανέναν, του είπε ο τσαγκάρης. ?Τι ωραίος συλλογισμός! ειρωνεύτηκε το αγόρι. ? Πάντως εδώ είναι το μαγαζί μου. Ουστ... ? Μήπως πρέπει να πληρώσω για να δω απλώς μία νέα και ωραία κυρία που της πουλάς παπούτσια; ρώτησε κοροϊδευτικά. ?Φύγε, σου λέω... Και το αγόρι έφυγε. ? Ποιος είν' αυτός; Η Ασπασία δεν μπόρεσε να μη ρωτήσει, εντυπωσιασμένη από το χιούμορ και τη ζωντάνια του πνεύματος αυτού του αγοριού. ? Είναι ο νεαρός Σωκράτης. Δουλεύει με τον πατέρα του το Σοφρωνίσκο, το γλύπτη, αλλά δε θα συνεχίσει για πολύ σ' αυτό το δρόμο... Τι αυθάδεια! ..... ************ Aπό την γνωριμία της περίπου 19χρονης Ασπασίας την πρώτη μέρα της στην Αγορά των Αθηνών, με τον 13χρονο ακόμα τότε Σωκράτη. Η Ασπασία ήταν η πρώτη που ξεχώρισε το πνεύμα του και τον ενέταξε στην αυλή της. Ως γνωστόν η Ασπασία είχε έρθει από την Ιωνία, για να βρει τον αγαπημένο της Ιππόδαμο (άριστος πολεοδόμος), ήταν ρήτορας (πρωτόγνωρο για γυναίκα στην Αθήνα αυτό) και ο πατέρας της είχε σχολή ρητορικής και πυθαγόρειας φιλοσοφίας. Η γνωριμία της με τον Περικλή έγινε αργότερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Phevos Posted December 30, 2004 Report Share Posted December 30, 2004 Σωκράτη εσύ Super Star!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Τράγου Κέρατο Posted December 31, 2004 Report Share Posted December 31, 2004 Ρε παιδιά, εγώ το Σωκράτη το θεωρώ κάπως.... τώρα πώς να τον χαρακτηρίσω, ρεμάλι; Τεσπα, κομιστής δεινών σίγουρα. Μια ματιά στα φυντανάκια που μάζεψε για μαθητές, αρκεί: Αλκιβιάδης, Κριτίας... Και ναι, έχω κακή άποψη για τον Πλάτωνα και κάκιστη για τον Ξενοφώντα. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δεν μπόρεσε να κάνει ενάρετους τους μαθητές του. (Αλλά τώρα είναι διδάξιμη η Αρετή; Άλλο ερώτημα... ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Neraida Posted January 3, 2005 Author Report Share Posted January 3, 2005 Ρε παιδιά, εγώ το Σωκράτη το θεωρώ κάπως.... τώρα πώς να τον χαρακτηρίσω, ρεμάλι; Τεσπα, κομιστής δεινών σίγουρα.Μια ματιά στα φυντανάκια που μάζεψε για μαθητές, αρκεί: Αλκιβιάδης, Κριτίας... Και ναι, έχω κακή άποψη για τον Πλάτωνα και κάκιστη για τον Ξενοφώντα. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δεν μπόρεσε να κάνει ενάρετους τους μαθητές του.(Αλλά τώρα είναι διδάξιμη η Αρετή; Άλλο ερώτημα... ) <{POST_SNAPBACK}> Ένα ανοιξιάτικο πρωινό πλησιάζει τον Σωκράτη κάποιος γνωστός του και του λέει -Σωκράτη, ξέρεις τι έμαθα μόλις τώρα για τον καλύτερο σου φίλο; -Περίμενε ένα λεπτό, του λέει ο Σωκράτης, πριν μου πεις οτιδήποτε, θέλω να σου κάνω το τέστ του τριπλού φιλτραρίσματος. -Το τέστ του τριπλού φιλτραρίσματος; ρωτάει ο γνωστός του. -Ακριβώς, απάντησε ο Σωκράτης,πριν μου πεις οτιδήποτε σχετικά με τον καλύτερο μου φίλο, να το πρώτο φιλτράρισμα: η αλήθεια. Είσαι σίγουρος πως αυτό που θέλεις να μου διηγηθείς είναι αλήθεια; -Χμ, όχι! απάντησε ο γνωστός, στην πραγματικότητα το άκουσα να το λένε. -Ωραία, άρα δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια ή όχι! Έτσι περνάμε στο δεύτερο φιλτράρισμα: την καλοσύνη. Αυτό που θέλεις να μου διηγηθείς είναι κάτι καλό; -Όχι! Αντιθέτως! απάντησε ο γνωστός. -Ωραία! Άρα θέλεις να μου διηγηθείς κάτι αρνητικό. Και τώρα το τελευταίο φιλτράρισμα: η χρησιμότητα. Αυτό που θέλεις να μου πεις για τον καλύτερο μου φίλο θα έχει κάποια χρησιμότητα για μένα; -Όχι! Νομίζω πως όχι! - Λοιπόν, συνεχίζει ο Σωκράτης,αυτό που θέλεις να μου πεις δεν είναι αλήθεια, δεν είναι καθόλου καλό και δεν μου χρησιμεύει να το ξέρω! Άρα γιατί να μου το πεις; Να γιατί ο Σωκράτης που ήταν ένας μεγάλος φιλόσοφος και απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης, δεν έμαθε ποτέ ότι η γυναίκα του, τον απατούσε με τον καλύτερο του φίλο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
rasputin Posted January 4, 2005 Report Share Posted January 4, 2005 ...δεν ειναι χρησιμο να ξερεις οτι η γυναικουλα σου πνιγει το κουνελι με το καλυτερο σου φιλο ? Σωκρατακο τα θελε και σενα ο κω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.