Anor Posted April 14, 2008 Report Share Posted April 14, 2008 Το τι παραθέτω εδώ αφορά αποκλειστικά την δική μου σκέψη και κρίση. Όποιος θέλει συμμετέχει σε αυτό ή απλά αδιαφορεί. Η σκέψη μου έχει να κάνει με το πόσο μάταιο είναι μερικές φορές, η αίσθηση της έρευνας "εις βάθος". Εξηγούμαι. Κάθε φορά θα τεθεί ένα θέμα, εδώ , παραπέρα ... ίσως και απο τον ίδιο τον εαυτό μας, που να αφορά κάτι που εγείρει την περιέργεια μας. Μπαίνουμε στην διαδικασία αναζήτησης σε λογική ή/και μεταφυσική σφαίρα. Στο κυνήγι "μαγισσών & χίμαιρων" όπως το αναφέρω εγώ. Η ερώτηση προς τον καθρέφτη είναι πάντα η ίδια... ποιό το κέρδος της ανακάλυψης; Δηλαδή αίντε και το βρήκα... το κατανόησα.. το συνέλλαβα κτλ. Και τι έγινε;... θα αλλάξει ο τρόπος αντίληψης των πραγμάτων γύρω μου , ίσως πεί κάποιος/α... ή το οτι θα εξελιχθώ σαν προσωπικότητα. Δεκτά... όμως είναι τόσο σημαντικά για να αποτελούν αυτοσκοπό; Μήπως κάπου έχουμε χάσει τον στόχο που είναι το ζείν την στιγμή; Σαν άνθρωποι , είμαστε περιορισμένης χρονικής διάρκειας, εύθραυστοι, άμεσα επηρρεπείς σε ασθένειες και με όμοια κατάληξη ακόμα και αν γλυτώσουμε απο τα παραπάνω , που δεν είναι παρά ο Θάνατος μας. Ποιό θα είναι το τελικό κέρδος όλης αυτής της "σοφίας" που θα έχουμε συσωρρεύσει σε βιβλία, σελίδες και μνήμες εγκεφάλου μας; Να σας πω... τρία επί δύο μέτρα χώμα, μήπως; Μην μου πεί κάποιος τώρα για το μεταφυσικό , γιατί ενώ δέχομαι οτι ισχύει σαν επόμενο στάδιο, δεν γνωρίζουμε πραγματικά ποιά θα είναι η υπόσταση μας και ποιές μνήμες θα έρθουν μαζί μας. Αν το γνωρίζει παρόλα αυτά κάποιος/α , αν θέλει να το μοιραστεί, είμαι όλος αυτιά. Είναι η ματαιότητα λοιπόν του κυνηγιού της γνώσης σαν αυτοσκοπός που οδηγεί στα πολύ ωραία και ίσως πολύ αντιληπτά (εκ μέρους μου τουλάχιστον) ώς "τα πάντα είναι μάταια", "εν οίδα οτι ουδέν οίδα" κτλ. Μήπως τελικά όντως η άγνοια είναι κάτι πολύ καλό που αφήνει το μυαλό σαν σφουγγάρι πραγματικά να ζήσει την στιγμή (χωρίς κρυφούς ή υλιστικούς σκοπούς) αφήνοντας το χωρίς βάσανα περιττά; Τι θα γίνει ακόμα και αν ανακαλύψω την 13 διάσταση της ύλης και του χρόνου;... ή αν δώ οτι τελικά η πίστη της όποιας θρησκείας στηρίζεται περισσότερο σε κοινωνικά πρότυπα, παρά σε αληθινά γεγονότα; ... Αν ο άνθρωπος που τελικά βλέπω στον καθρέφτη κάθε μέρα, είναι υποχείριο υλικό σαν πόρος συστήματος ή χεριαγωγημένος απο μύστες της γνώσης; Τι θα αλλάξει αυτό στο τέλος μου , που θα είναι πάντα με όποιο τρόπο , ο Θάνατος; Επειδή κάποιοι θα σπεύσουν να πουν τώρα πως καλό είναι να μην είμαστε απαισιόδοξοι, κτλ... ναι συμφωνώ και σαφώς λέω πως καλό είναι και το διάβασμα και η γνώση και η έρευνα...και οτι θέλετε/θέλουμε... με μια πολύ μεγάλη διαφορά όμως. Να είναι μέρος της ζωής μας και οχι η ζωή μας μέρος των παραπάνω. Συνεχίστε και εύχομαι οτι καλύτερο σε όλους. Anor. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nounou Posted April 14, 2008 Report Share Posted April 14, 2008 Πιστευω πως θα ηταν καλο να διαβασεις αυτο το βιβλιο του Κοελο δινει απαντησεις σε ολες αυτες τις ερωτησεις που κανεις και σε ολες αυτες που η ανθρωπινη φυση αναποφευκτα εχει. Αν και ειναι ενα επικαιρο παραμυθι εμενα με εξεπληξε με την αμεσοτητα του. Παντα η απαντηση θα ειναι το "δεν γνωριζω" οσα αστρικα ταξιδια και αν πραγματοποιησουμε το θεμα ομως ειναι η διαδρομη. Και οπως λενε και οι υπεροχοι Aerosmith: "Life's a journey not a destination" στο "Amazing" απολαυσε την αγνοια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρχάγγελος Posted April 14, 2008 Report Share Posted April 14, 2008 (edited) Διότι έτσι μπορείς να επιλέξεις αν θα ζήσεις εσύ την ζωή σου ή αν θα αφήσεις άλλους να την χρησιμοποιήσουν για να ζήσουν καλύτερα την δική τους. Η διαφορά βρίσκεται στην συνείδηση (όχι των άλλων, αλλά στην δική σου) Υ.Γ. Συγνώμη....εσύ πρώτα ξεκίνησες το ταξίδι, και ύστερα αναρωτήθηκες για το πού πας; Edited April 14, 2008 by Αρχάγγελος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted April 14, 2008 Report Share Posted April 14, 2008 Συμφωνώ με τον Αρχάγγελο... Το να "ψαχτείς" δεν σε βοηθά σε τίποτα άλλο παρά να επιλέξεις την ζωή που θες να ζήσεις εσύ, τουλάχιστον όσο σου επιτρέπει η τάξη πραγμάτων... Έχω κάνει κι εγώ χιλιάδες φορές αυτό το ερώτημα στον εαυτό μου και τελικά αποφάσισα πως, είναι καλύτερα να κάνω συνειδητά τις επιλογές μου, παρά να τις κάνουν οι άλλοι για μένα και να με αφήνουν να νομίζω πως τελικά τις έκανα εγώ. Και δεν είναι μόνο αυτό. Αν χρησιμοποιήσεις σωστά όλα αυτά τα εργαλεία που ψάχνοντας βρήκες πως κατέχεις, πραγματικά έχεις τον κόσμο στα χέρια σου. Ή μάλλον καλύτερα, τον Κόσμο ΣΟΥ. Δεν είναι και λίγο.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted April 15, 2008 Author Report Share Posted April 15, 2008 Αρχάγγελε... την πιθανότητα να έχω πετύχει αυτό που ήθελα και πάλι να μην με έχει ικανοποιήσει αυτό που είδα σαν αποτέλεσμα την βγάζεις απο έξω; Καλό το ταξίδι και η αναζήτηση κατά την διάρκεια του, αλλά στην πορεία μπορείς να διαπιστώσεις και πράγματα που δεν είχες υπολογίσει ή είχες άλλη οπτική γωνία για αυτά. Αυτά στο τέλος να καθορίζουν εκ νέου την οπτική σου. Morgaine... κανείς δεν κατέχει τον δικό του κόσμο. Απλά έχει μια υποκειμενική αντίληψη των πραγμάτων βάσει των εμπειριών του και τίποτα παραπάνω. Ούτε καν ικανοί να χειριστούμε την μοίρα μας δεν είμαστε , απο την στιγμή που η ζωή μας σε πολύ μεγάλο βαθμό καθορίζεται και επηρρεάζεται απο πράξεις άλλων. Μόνο την ψευδαίσθηση και την ικανοποίηση οτι κάνουμε τις "δήθεν ανεξάρτητες" επιλογές μας , κερδίζουμε.... Το κόσμος στα χέρια μας, είναι πολύ μεγάλη κουβέντα και θα έλεγα οτι είναι πλεονασμός αν αυτό αναφέρεται μόνο στην προσωπική και υποκειμενική συνάμμα αντίληψη μας. Το ταξίδι λοιπόν είναι σημαντικό και ίσως έχει και κάποια , προσωρινά οφέλη... είναι δυνατόν όμως να γίνεται αυτοσκοπός και να ξεχνάμε να ζήσουμε αυτό που περνάει μπροστά μας τώρα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βελανιδιά Posted April 15, 2008 Report Share Posted April 15, 2008 Μόνο την ψευδαίσθηση και την ικανοποίηση οτι κάνουμε τις "δήθεν ανεξάρτητες" επιλογές μας , κερδίζουμε.... Συμφωνώ. Εϊναι τόσοι οι εξωτερικοί, αστάθμητοι παράγοντες που τελικά μας οδηγούν, και στρώνουν -ή ξεστρώνουν- δρόμους, που καταλήγει όντως ψευδαίσθηση η "ανεξάρτητη" επιλογή... Έβαλα μόνο τη μια μια λέξη στα εισαγωγικά. Διότι ανεξάρτητη, δε νομίζω πια ότι είναι. Επιλογή όμως, δεν παύει ποτέ να είναι. Το ταξίδι λοιπόν είναι σημαντικό και ίσως έχει και κάποια , προσωρινά οφέλη... είναι δυνατόν όμως να γίνεται αυτοσκοπός και να ξεχνάμε να ζήσουμε αυτό που περνάει μπροστά μας τώρα; Η ζωή είναι στιγμούλες, μόνο... Σύμφωνα με το παλιό αλλά καλό: Lıfe ıs not measured by the number of breaths you take, but by the number of the moments that took your breath away... Ισορροπία φίλε μου. Αυτό αναζητούμε τελικά. Να μη μας ρουφήξουν τα άκρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρχάγγελος Posted April 15, 2008 Report Share Posted April 15, 2008 Αρχάγγελε... την πιθανότητα να έχω πετύχει αυτό που ήθελα και πάλι να μην με έχει ικανοποιήσει αυτό που είδα σαν αποτέλεσμα την βγάζεις απο έξω; Καλό το ταξίδι και η αναζήτηση κατά την διάρκεια του, αλλά στην πορεία μπορείς να διαπιστώσεις και πράγματα που δεν είχες υπολογίσει ή είχες άλλη οπτική γωνία για αυτά. Αυτά στο τέλος να καθορίζουν εκ νέου την οπτική σου. Σε περίπτωση που έβαλες λάθος στόχο, δεν σημαίνει ότι κάποιος άλλος δεν πρέπει να ακολουθήσει την ίδια μέθοδο για να επιτύχει κάποιον άλλο στόχο. Το ότι ένα αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό δεν σημαίνει ότι φταίει η μέθοδος. Εσύ για παράδειγμα τι στόχο έβαλες; Το ταξίδι λοιπόν είναι σημαντικό και ίσως έχει και κάποια , προσωρινά οφέλη... είναι δυνατόν όμως να γίνεται αυτοσκοπός και να ξεχνάμε να ζήσουμε αυτό που περνάει μπροστά μας τώρα; Εσύ μίλησες για αυτοσκοπό. Εγώ σου είπα ότι κάνω αυτό που κάνω για να μπορέσω να ζήσω συνειδητά. Για να ζήσω δηλαδή αυτό που περνάει από μπροστά μου, ακόμα πιο έντονα και πιο κατανοητά. Το χρησιμοποιώ σαν μέσον και όχι σαν στόχο. Επίσης, το γεγονός αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι θα βελτιώσει τον τρόπο ζωής, αλλά σίγουρα θα σου επιτρέψει να κάνεις επιλογές που δεν θα τον χειροτερεύσουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anor Posted April 15, 2008 Author Report Share Posted April 15, 2008 Σε περίπτωση που έβαλες λάθος στόχο, δεν σημαίνει ότι κάποιος άλλος δεν πρέπει να ακολουθήσει την ίδια μέθοδο για να επιτύχει κάποιον άλλο στόχο. Το ότι ένα αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό δεν σημαίνει ότι φταίει η μέθοδος. Οχι.. το τέρμα του ταξιδιού έίχε την σωστή κατάληξη.. ή τον σωστό στόχο αν θες. Η οπτική όμως αλλάζει στην πορεία και σίγουρα και αυτό που περιμένεις να δείς πλέον δεν ανταποκρίνεται στο αρχικό κάλεσμα του. Όσο για τον αυτοσκοπό , τον θέτω σαν δεδομένο για κάποιους ανθρώπους που θεωρούν οτι το κυνήγι της γνώσης είναι το Α και το Ω και οχι απλά ενα μέσο που μας βοηθά να απολαύσουμε καλύτερα αυτό που ζούμε καθημερινά. Δεν είναι δα και λίγοι εκείνοι που θεωρούν οτι το να γνωρίζουν και να ψάχνουν συνεχώς είναι το απάυγασμα της ζωής τους σε αυτό τον πλανήτη... μέχρι τουλάχιστον με το πέρας αυτής να αντιληφθούν τι έχασαν στην πορεία και πόσο χρόνο ξόδεψαν , παραπάνω και άσκοπα , στο κυνήγι της ουράς τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αrtzuna Posted April 15, 2008 Report Share Posted April 15, 2008 μέχρι τουλάχιστον με το πέρας αυτής να αντιληφθούν τι έχασαν στην πορεία και πόσο χρόνο ξόδεψαν , παραπάνω και άσκοπα , στο κυνήγι της ουράς τους. Θα μπορουσες να βαλεις και το κηνυγι της σκιας τους.... Και ενα σχολιο για τον Αρχαγγελο... Το συγκεκριμενο ταξιδι δεν ειναι Αθηνα -Θεσσαλονικη Το ταξιδι αυτο ειναι σαν να βουτας στον Ινδικο ωκεανο και να ψαχνεις μαργαριταρια σε 9000m βαθος Το ταξιδι αυτο ειναι σαν να ξεκινας ενα ταξιδι στο διαστημα και ψαχνεις να βρεις την ακτη του συμπαντος Οποτε ναι το ξεκινας χωρις να ξερεις που θα σε βγαλει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GIOULY Posted April 15, 2008 Report Share Posted April 15, 2008 Για μενα το ταξιδι εχει νοημα απο μονο του, ανεξαρτητως του αν θα επιτευχθει ο τελικος στοχος η οχι, υπο συγκεκριμενες προυποθεσεις:να ξερεις οτι το κανεις για να γινεις καλυτερος ο ιδιος με οτι αυτο μπορει να σημαινει για τον καθενα απο εμας, να εχεις προθεση μεσα απο αυτα που θα αποκομισεις να βοηθησεις αυτους που αγαπας και αυτους που το αξιζουν και να εισαι αποφασισμενος εξ αρχης να βαδιζεις με γνωμονα μονο το μετρο, με την εννοια που σε αυτο εδιναν οι αρχαιοι ημων.Πιστευω βαθυτατα οτι αν αυτα τα τηρησεις ως το τελος του ταξιδιου τοτε και χωρις να εχεις καταφερει τον στοχο που αρχικα εθεσες, εχεις πετυχει το παν!Πειτε με ρομαντικη ή αφελη ή οτι αλλο θελετε αλλα για μενα το να προχωρας με αρχες και να βοηθας οσο περισσοτερο μπορεις ειναι ο βασικοτερος στοχος ολων, και παροτι ειμαι ενας ανθρωπος με πολλες αδυναμιες, ποτε δεν θα σταματησω να προσπαθω γι' αυτα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
divemaster Posted April 17, 2008 Report Share Posted April 17, 2008 Για μενα το ταξιδι εχει νοημα απο μονο του, ανεξαρτητως του αν θα επιτευχθει ο τελικος στοχος η οχι, [...] Σωστή. Εύγε τέκνον μου ... :cheerful: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GIOULY Posted April 17, 2008 Report Share Posted April 17, 2008 Χαιρομαι που υπαρχουν και αλλοι που σκεφτονται ετσι. Ευχαριστω divemaster! :cheerful: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ingmar Posted April 18, 2008 Report Share Posted April 18, 2008 Για μερικούς το ταξίδι αυτό γίνεται για να επιτελέσει ένα σκοπό. Για άλλους, το ταξίδι είναι απλώς ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ και τίποτε άλλο... ...ανεξαρτήτως τελικών αποτελεσμάτων! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GIOULY Posted April 18, 2008 Report Share Posted April 18, 2008 Για σενα τι σημαινει αυτο το ταξιδι? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgainne Posted April 18, 2008 Report Share Posted April 18, 2008 (edited) Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδάκι που του άρεσε το άγνωστο και οι μάγοι των παραμυθιών. Ήρθε λοιπόν κάποτε ένας γέροντας και του έκανε δώρο ένα ξύλινο ραβδί, ακριβώς σαν αυτό που είχαν οι μάγοι! Του είπε λοιπόν πως, αν το ψάξει και το προσπαθήσει αρκετά, θα καταφέρει στο τέλος να πετάει μέσα από αυτό κεραυνούς! Και έκανε αυτοσκοπό της ζωής του να μάθει να πετάει κεραυνούς μέσα από το ραβδί... Διάβασε πολλά, κατέκτησε άλλα τόσα, αλλά το ραβδί ποτέ δεν πέταξε κεραυνούς... Απογοητευμένο τότε, πέταξε το ραβδί, θύμωσε με τον εαυτό του για τον χρόνο που σπατάλησε, και δυστυχώς, ξέχασε και όλα όσα έμαθε σε αυτή του την πορεία.... Ή μήπως δεν έμαθε....; ΥΓ. Η ιστοριούλα αυτή απευθύνεται σε όλους όσους πιστεύουν πως είναι μάταιο το ταξίδι της αυτογνωσίας και της δύναμης... Το "ηθικό δίδαγμα" είναι πως καλό θα ήταν να γνωρίζουμε εξαρχής τί πραγματικά κυνηγάμε και όχι τί θα θέλαμε να κυνηγήσουμε... Διαφορετικά, τα "δίχτυα" θα γυρίσουν στην επιφάνεια άδεια... Edited April 18, 2008 by Morgainne Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.