Jump to content

Αποριες Ημερας Κρισεως


Recommended Posts

Λοιπον, κα' αρχην να δηλωσω οτι δεν ειμαι χριστιανος. Ομως προσπαθω να σεβομαι οσο μπορω τις θρησκειες των αλλων. Απο μικρος ειχα τις εξης αποριες. Στην Δευτερα Παρουσια ολοι οι ανθρωποι θα κριθουν ζωντες και νεκροι. Συμφωνα ομως με την εξελιξη του ανθρωπινου ειδους απο ποιο homo και μετα θεωρειται ανθρωπος και κατ επεκταση θα κριθει; Homo Neaterdalis, homo Erectus, Homo Sapiens, Homo Sapiens Sapiens; Γιατι ολα τ αλλα θα πρεπει να θεωρηθουν ζωα και συνεπως θα υπαρξει πιθανοτατα ο θανατος τους χωρις κριση. Επισης μια αλλη απορια ειναι οτι ναι μεν ο Χριστος κατεβηκε στην Γη και εκανε τις διδασκαλιες του. Και (συμφωνα με τον θεολογο μου στο σχολειο + τα βιβλια - δεν εχω μελετησει Αγιες Γραφες) κατεβηκε στον κοσμο των νεκρων για να διδαξει και εκει. Ομως η περιοχη του Ισραηλ ηταν πολυ μικρη και μεχρι να ακουστει παντου ο λογος του χριστιανισμου υπηρχαν και αλλες θρησκειες και πιστευω. Πως λοιπον θα κριθουν οι αλλοι ανθρωποι αν ενεργουσαν βαση της θρησκιας τους; Ενδεικτικα ισως θα πρεπει ν αναφερθουμε στους Μαγιας που καναν ανθρωποθυσιες μεχρι το 1400μ.Χ. και το θεωρουσαν φυσιολογικο οπως οι χριστιανοι να παν να μεταλαβουν. Θα υπαρξει η καταδικη εξαιτιας των πιστευω τους που στην τελικη δνε τους μιλησε και καποιος αλλος γι αυτο. Και μια αλλη απορια σχετικα με τη υπαρξη ζωης αλλου. Αν δεχτουμε οτι υπαρχει και αλλου ζωη σε νοημοσυνη παραπλησια με την δικη μας (ανωτερη/κατωτερη) τοτε αφου ενας ειναι ο Θεος τοτε θα πρεπει να εχει παρουσιαστει και στους εξωγηινους προκειμενου να διδαξει και εκει τον λογο. και ενδεχομενως εκει να βρισκεται η πεισματικη αρνηση της εκκλησιας να δεχτει την ζωη εξω απο την Γη. Ελπιζω να μην σας κουρασα :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Μην το ψάχνεις τόσο περίπλοκα φίλε.

 

Απλά σκέψου, ο Θεός για να δείξει το θέλημα του έπρεπε να στείλει μια και έξω έναν απεσταλμένο που θα τα έλεγε όλα σε διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου; Και οι πριν, οι μετά; Και δεν φτάνει αυτό θα γίνει και κρίση βάσει των δογμάτων του.

 

Η όλη ιστορία είναι μια παραποίηση της ιδέας των Άχραντων πνευμάτων. Οι Άχραντοι είναι πνεύματα που με την θέληση τους ενσαρκώνονται για να βοηθήσουν την εξέλιξη των ψυχών στην γη, είναι κάτι σαν ψυχικοί ποιμένες. (Η εξέλιξη βέβαια γίνεται και μέσα από την ζωή). Από αυτή την ιδέα προέρχονται τα υπόλοιπα...

 

Όσο για την ημέρα κρίσεως δεν υπάρχει τελική κρίση όλων μαζί των ψυχών.

 

Η τελική κρίση για την εξέλιξη μιας ψυχής γίνεται για το αν αυτή θα ενωθεί με το Εν ή όχι, δλδ με την Πρώτη Αρχή.

Αυτή για μένα είναι η τελική κρίση του Θεού επί της ψυχής, και το τελικό επίπεδο τελείωσης μιας ψυχής.

Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα με τον dimulator.

Πιστεύω δε πως αυτό χρησιμποιείται για να έχουν "κάπιοι" τους πιστούς "στο χέρι" , να φοβούνται δηλαδή .

Link to comment
Share on other sites

Χμ!!! Νομίζω ότι οι άνθρωποι πριν το Χριστο και που ανοίκουν σε άλλες θρησκείες κρίνονται και θα κριθούν από τις πράξεις τους!

Link to comment
Share on other sites

Όταν προσπαθούμε να αποσυμβολίσουμε έναν συμβολισμό χρησιμοποιώντας τον κυριολεκτικά, είναι μοιραίο το να μπερδευτούμε.

 

Σε κάθε θρησκεία υπάρχει ο συμβολισμός που ονομάζεις "ημέρα της κρίσεως",και η συγκεκριμένη θρησκεία στην οποία αναφέρεσαι δανείστηκε αυτό το συμβολισμό και τον προσάρμοσε στα δικά της μέτρα. Μόνο που η συμβολική σημασία της κρίσεως με την ιερατική της απόδοση, διαφέρουν αρκετά. Και ακριβώς όπως είπε και ο dimulator, η διαδικασία της κρίσης είναι εξατομικευμένη.

 

Διάβασε αν θες την Αιγυπτιακή ή/και τη Θιβετανική Βίβλο των Νεκρών, καθώς και πλήθος άλλων φιλοσοφικών συγγραμάτων που ασχολούνται με μετενσάρκωση κτλ. Το μόνο που αλλάζει είναι οι λέξεις, ωστόσο το αρχέτυπο που διαπραγματεύονται είναι το ίδιο. :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

Εκτός από την τελική κρίση, ξέρετε πόσες άλλες δοκιμασίες και κρίσεις περνάμε κάθε μέρα...απλά δεν το καταλαβαίνουμε.

 

π.χ. το αν θα ξεσπάσουμε ή όχι τα νεύρα μας σε κάποιον... την ώρα που κρατιόμαστε και το σκεφτόμαστε είναι μια πνευματική δοκιμασία η πράξη που θα κάνουμε τελικά (αν θα ξεσπάσουμε ή όχι) θα κριθεί...

Αλλά όχι για να τιμωρηθούμε αλλά για να οδηγηθούμε μέσα από την ζωή σε ένα μάθημα εξέλιξης της ψυχής μας σε αυτό το μικρό στραβοπάτημα και την επόμενη φορά να το ξεπεράσουμε...

 

Αυτό ήταν κάτι μικρό και απλό...υπάρχουν και πιο δύσκολα και μεγάλα..

Link to comment
Share on other sites

Ενδιαφέρον θέμα ^_^

 

Κατ?αρχάς να δηλώσω από τώρα ότι δεν ασπάζομαι την δογματική θέση περί Ημέρας Κρίσεως. Το βλέπω γενικώς τελείως αλλιώς το όλο θέμα (εντελώς εσωτεριστικά). Αλλά τέλος πάντων?

 

Συμφωνα ομως με την εξελιξη του ανθρωπινου ειδους απο ποιο homo και μετα θεωρειται ανθρωπος και κατ επεκταση θα κριθει; Homo Neaterdalis, homo Erectus, Homo Sapiens, Homo Sapiens Sapiens;

Πολύ καλή η ερώτηση!

Δεν έχω ιδέα τι απάντηση θα έδινε ένας παπάς ή κάποιος θεολόγος σ?αυτό. Μάλλον θα σου έλεγε να μην σε πολύ-σκοτίζει διότι αυτό το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί : δογματικά, όταν ο Χριστός πέρασε «τρεις μέρες στον τάφο», επισκέφτηκε όλους αυτούς που έζησαν πριν από αυτόν και τους μετέφερε την διδασκαλία του.

Επίσης, και πάλι δογματικά, δεν είναι αποδεκτή η Δαρβινική θεωρία και επομένως δεν ?αναγνωρίζονται? τα homo γενικώς.

 

Θα υπαρξει η καταδικη εξαιτιας των πιστευω τους που στην τελικη δνε τους μιλησε και καποιος αλλος γι αυτο.

Σ?αυτό το ερώτημα μάλλον απάντησε έμμεσα ο Παύλος, όταν μίλησε για ?τον Νόμο στην καρδιά?. Έμμεσα δηλαδή συμπεραίνεται ότι πολλοί άνθρωποι πράττουν σύμφωνα με την διδασκαλία, χωρίς να την έχουν διδαχθεί.

 

Αν δεχτουμε οτι υπαρχει και αλλου ζωη σε νοημοσυνη παραπλησια με την δικη μας (ανωτερη/κατωτερη) τοτε αφου ενας ειναι ο Θεος τοτε θα πρεπει να εχει παρουσιαστει και στους εξωγηινους προκειμενου να διδαξει και εκει τον λογο. και ενδεχομενως εκει να βρισκεται η πεισματικη αρνηση της εκκλησιας να δεχτει την ζωη εξω απο την Γη.

Δογματικά -όπως είπες και μόνος σου- δεν είναι δεκτή η πιθανότητα ύπαρξης ζωής με νοημοσύνη σε άλλους πλανήτες. Οπότε, το θέμα κλείνει εδώ. Ο λόγος όμως που δεν είναι δεκτή αυτή η πιθανότητα, δεν σχετίζεται με το ?πως θα κριθούν? αλλά με το ότι καταρρέει η κατά Γέννεση δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου.

 

~*~*~

 

Όσο για την ημέρα κρίσεως δεν υπάρχει τελική κρίση όλων μαζί των ψυχών.

Η τελική κρίση για την εξέλιξη μιας ψυχής γίνεται για το αν αυτή θα ενωθεί με το Εν ή όχι, δλδ με την Πρώτη Αρχή.

Εδώ έχω εγώ μια απορία : σε περίπτωση που αποφασιστεί να μην ενωθεί με το Εν? τι συμβαίνει; Που πάει;

 

~*~*~

 

Χμ!!! Νομίζω ότι οι άνθρωποι πριν το Χριστο και που ανοίκουν σε άλλες θρησκείες κρίνονται και θα κριθούν από τις πράξεις τους!

Όπως προείπα, κατά το δόγμα οι προ-Χριστού διδάχθηκαν από τον ίδιο τον Χριστό κατά την διάρκεια των τριών ημερών που ήταν νεκρός.

Όσο για τους μετά Χριστό αλλόθρησκους, αυτό που είπες είναι αυτό λέει η λογική. Αλλά το δόγμα σπάνια έχει λογική. Δογματικά λοιπόν, εάν έχουν ακούσει για τον Χριστό και δεν ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό, είναι καταδικασμένοι.-

Εάν δεν τον είχαν ακουστά? Τρέχα γύρευε. Δεν ξέρω εάν υπάρχει δογματική απάντηση σ?αυτό.

 

~*~*~

 

Η προσωπική μου γνώμη πάντως σχετικά με την ?Ημέρα της Κρίσεως? είναι ότι πρόκειται για μια πνευματική/εγκεφαλική/ψυχολογική κατάσταση στην οποία μόνοι μας ερχόμαστε κάποια στιγμή και μας κρίνουμε ?εφ?όλης της ύλης?.

Link to comment
Share on other sites

Σε κατι αναλογο εχω καταληξει και εγω. Ωστε ι κριτης του καθενος να ειναι ο εαυτος του μεσω της συνειδησης του. Κατι που ανετα ομως θα μπορουσαν να ισχυρηστουν και οι παπαδες καθοτι θα ελεγαν οτι ο Θεος ειναι παντου συνεπως και μεσα μας και η συνειδηση μας ειναι η φωνη του Θεου μεσα μας.

Link to comment
Share on other sites

Φίλε Firemaster, καλημέρα ...

 

Η προσωπική μου γνώμη είναι πως προσπαθείς να πάρεις λογικές απαντήσεις για πράγματα τα οποία είναι συμβολικά και κωδικοποιημένα. Π.χ λες : "Στην Δευτερα Παρουσια ολοι οι ανθρωποι θα κριθουν ζωντες και νεκροι". Βέβαια, δεν το λες ακριβώς εσύ - ο Χριστιανισμός το λέει, αλλά δεν έχει σημασία. Κι εγώ σε ρωτάω : ποιο είναι το νόημα της Δευτέρας Παρουσίας ; Τι σημαίνει δηλ. "Δευτέρα Παρουσία" ; Πως αισθάνεσαι και πως ερμηνεύεις εσύ την Δευτέρα Παρουσία αλλά το σπουδαιότερο - τι πραγματικά είναι η Δευτέρα Παρουσία και τι συμβολίζει αυτή η φράση ;

 

Για τον περισσότερο κόσμο η φράση "δευτέρα παρουσία" φέρνει στο μυαλό την δεύτερη φορά που θα εμφανιστεί ο Ιησούς στο κόσμο. Αν υποθέσουμε πως ο Ιησούς είναι υπαρκτό πρόσωπο και ήρθε μια φορά στον κόσμο ως άνθρωπος, δεύτερη φορά δεν πρόκειται να εμφανιστεί κι ας λέει το τραγουδάκι "θέε μου, τη δεύτερη φορά, που θα 'ρθω για να ζήσω, όσο η καρδιά κι αν λαχταρά, δεν θα ξαναγαπήσω". Συνεπώς, πρόκειτε για συμβολική "παρουσία" κι όχι για φυσική παρουσία ενός ανθρώπου που πέθανε και εμφανίζεται ξανά. Το θέμα λοιπόν της παρουσίας θα πρέπει να έχει αποσαφηνιστεί πρωτού ξεκινήσουμε να αναρρωτιόμαστε από ποιο είδος homo θα κριθεί ο άνθρωπος. Έπειτα, λέει "ζώντες και νεκροί". Και ποιοι θα είναι οι ζώντες και ποιοι οι νεκροί ; Προσωπικά, ξέρω ζωντανούς που είναι νεκροί και νεκρούς που είναι ζωντανοί. Και έχω βάσιμες και ισχυρές ενδείξεις πως και ο Ιησούς ξέρει από τέτοιους. Συνεπώς - για μένα - πρωτού φτάσουμε να ρωτάμε τέτοια πράγματα, θα πρέπει να γνωρίζουμε άλλα πράγματα όπως π.χ ποιος είναι πραγματικα ο νεκρός, τι σημαίνει πραγματικά θάνατος, ποιος είναι ο πραγματικά ζωντανός, τι είναι η ζωή, τι σημαίνει να είσαι ζωντανός και τι σημαίνει να είσαι νεκρός, τι σημαίνει να είσαι παρών, απών, να παρίστασαι κάπου, τι σημαίνει να κρίνεις, τι είναι η κρίση, κτλ, κτλ, κτλ. Αν έχεις αποσαφηνίσει, αν έχεις κατανοήσει και αφουγκραστεί εσύ προσωπικά όλα αυτά, τότε καλώς αναρρωτιέσαι. Αλλά νομίζω πως δεν είσαι σε θέση - όχι μόνο εσύ δηλ. όλοι μας - να πεις τι πραγματικά είναι ο Θάνατος και τι πραγματικά είναι η Ζωή για να μπορείς μετά να κατανοήσεις και τη φράση "κρίνω ζώντες και νεκρούς".

 

Αν παρ' όλα αυτά θες μια απάντηση για το είδος του homo που θα κριθεί, εγώ προσωπικά νομίζω πως δεν έχει καμία, μα καμία σημασία. Ο ζωντανός άνθρωπος είναι αθάνατος και έχει ήδη κριθεί. Ποτέ του δεν θα βρεθεί στην κατηγορία των "ζώντων και των νεκρών" βάσει των κειμένων του Χριστιανισμού και βάσει της ερμηνείας που δίνουν οι απλοί άνθρωποι. Ημέρες Κρίσεως υπάρχουν πολλές, κάθε μέρα είναι και μια Ημέρα Κρίσεως αν το καλοσκεφτείς. :cheerful:

 

Δεν έχω ιδέα τι απάντηση θα έδινε ένας παπάς ή κάποιος θεολόγος σ?αυτό. Μάλλον θα σου έλεγε να μην σε πολύ-σκοτίζει διότι αυτό το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί : δογματικά, όταν ο Χριστός πέρασε «τρεις μέρες στον τάφο», επισκέφτηκε όλους αυτούς που έζησαν πριν από αυτόν και τους μετέφερε την διδασκαλία του. Επίσης, και πάλι δογματικά, δεν είναι αποδεκτή η Δαρβινική θεωρία και επομένως δεν ?αναγνωρίζονται? τα homo γενικώς.

 

Εσύ αγαπητή Νεφέλη απαντάς ως παπάς ή ως θεολόγος ; Και αν δεν είσαι τίποτε από το δύο, πως γνωρίζεις τι θα έλεγε κάποιος από τους δύο; Και παρ' ότι δεν έχεις ιδέα για την απάντηση, λες "μάλλον θα σου έλεγε", υποθέτοντας δηλ. την απάντησή ενός παπά ή ενός θεολόγου. Γιατί δεν απαντάς για λόγου σου αγαπητή μου ; Δεν είναι πιο απλό ; :cheerful: Έπειτα, δεν νομίζω πως ο φίλος μας ζητά να μάθει τι θα έλεγε ένας παπάς ή ένας θεολόγος. :smilewink:

 

Εδώ έχω εγώ μια απορία : σε περίπτωση που αποφασιστεί να μην ενωθεί με το Εν? τι συμβαίνει; Που πάει;

Απο ποιον ή από ποιους θα "αποφασιστεί" ; (κατά την γνώμη σου, ε; μη μας πεις πάλι τι θα έλεγε ένας παπάς ή ένας θεολόγος ) :cheerful:

Edited by divemaster
Link to comment
Share on other sites

Κατι που ανετα ομως θα μπορουσαν να ισχυρηστουν και οι παπαδες καθοτι θα ελεγαν οτι ο Θεος ειναι παντου συνεπως και μεσα μας και η συνειδηση μας ειναι η φωνη του Θεου μεσα μας.

 

Σωστά. Θα σε ενοχλούσε αυτό αν το άκουγες από κάποιον παπά ;

Link to comment
Share on other sites

Αν και δεν είμαι παπάς τα παρακάτω είναι η γνώμη μου

 

Όσο για την ημέρα κρίσεως δεν υπάρχει τελική κρίση όλων μαζί των ψυχών.

Η τελική κρίση για την εξέλιξη μιας ψυχής γίνεται για το αν αυτή θα ενωθεί με το Εν ή όχι, δλδ με την Πρώτη Αρχή.

 

Εδώ έχω εγώ μια απορία : σε περίπτωση που αποφασιστεί να μην ενωθεί με το Εν? τι συμβαίνει; Που πάει;

 

Η ψυχή ως αιώνια ύπαρξη συνεχίζει να υπάρχει σε κάποιο επίπεδο διαφορετικό και κατώτερο του Ενός. Και μετέχει νοητικά σε Αυτό όπως και πρώτα κατά περιόδους όσο δύναται.

Για παράδειγμα η ψυχή του ανθρώπου δεν είναι μόνιμα ενωμένη με το Εν αλλά με ασκητική μετέχει σε αυτό για κάποια χρονικά διαστήματα.

 

Αυτό που ανέφερα για τελική κρίση εννοούσα και τελική-μόνιμη ένωση με το Εν που απαιτεί τρομερή αλλαγή της συνείδησης και κάθαρσης πολλών ετών-ζωών. Ένα τέτοιο ον στην ουσία με το που πεθαίνει το σώμα του, όχι μόνο δεν ξανα-ενσαρκώνεται αλλά ξεφεύγει και από την πνευματική ιεραρχία αφού ενώνεται με την Πρώτη Αρχή όπως η σταγόνα στη θάλασσα.

 

Όσο για δευτέρα παρουσία του Θεού πιστεύω δεν υπάρχει ούτε πρώτη ούτε δευτέρα.

Και ο λόγος είναι γιατί η παρουσία του Θεού είναι ?πανταχού και πληρεί τα πάντα?.

Άρα μονίμως ο Θεός είναι παρών μέσα μας, στην φύση, στο περιβάλλον, παντού.

Ζούμε μέσα στον Θεό και ο Θεός είναι μέσα μας αλλά και το ?είναι? δηλαδή η ύπαρξη.

 

Άρα η παρουσία του είναι μόνιμη. Εμείς δεν έχουμε την αντίληψη να το καταλάβουμε.

Μόλις όμως αποκτήσουμε την εμπειρία της Θεϊκής παρουσίας τότε αλλάζει η συνείδηση μας και οι ενοχές (Ερινύες) θέτουν σε κίνηση (όρνυμι->Ερινύα) σε μια αυτοκριτική του εαυτού μας.

 

Είναι μια εμπειρία λίγο παράξενη που στην αρχή φέρνει φόβο και χαρά μαζί. Φόβο για την επίγνωση των σφαλμάτων απέναντι στο Θείο που τόσο καιρό είναι η ίδια η ύπαρξη και χαρά γιατί η ευφορία και η γαλήνη που βιώνεται είναι απερίγραπτη δίνοντας το συναίσθημα της απέραντης αγάπης από το Θεό στον άνθρωπο.

 

Είναι ένα συναίσθημα που λίγο άγγιξα κατά διαστήματα δίνοντας μου την εικόνα ότι δεν υπάρχει πρώτη, δευτέρα ή τρίτη παρουσία του Θεού αλλά μόνιμη και καθολική.

 

Σκεφτείτε να ζούμε μέσα στο ίδιο το Θεό να κάνουμε ένα σωρό ?μ@....ες? και Αυτός να τα δέχεται όλα και να περιμένει πότε σιγά σιγά θα αλλάξουμε. Να προσέχει να μην μας φανερωθεί όπως είναι για να μην μας τρομάξει (γιατί το έχουμε και αυτό) αλλά να μας φανερώνεται στον κάθε ένα χωριστά με τον τρόπο του. Για μένα αυτή είναι η Παρουσία και το μεγαλείο του Θεού.

 

Τώρα η χριστιανική ερμηνεία της Δευτέρας Παρουσίας είναι κυριολεκτικά η δεύτερη εμφάνιση του ιησού στον κόσμο.

 

Η αλληγορική ερμηνεία θα ήταν μια νίκη του εσωτερισμού επί του χριστιανισμού.

Link to comment
Share on other sites

εν οίδα.... οτι ουδέν οίδα!

 

Μου αρέσει που κάποιοι είναι και απόλυτοι για πράγματα εντελώς θεωρητικά , που κανείς δεν έχει αποδείξει μέχρι στιγμής, ειδικά μιλώντας ... μη γνωρίζοντας τι μας περιμένει μετά θάνατον. Πόσο μάλλον να είμαστε ικανοί να κρίνουμε τι είναι αλήθεια και τι οχι σε βαθμό απόλυτο! Οτι είναι να έρθει θα έρθει... το θέμα είναι πόσο έτοιμοι νιώθουμε εμείς για τον εαυτό μας, για εκείνη την στιγμή... ατομική ή ομαδική. Τα υπόλοιπα ειναι για να κολυμπάμε ύπτιο και πεταλούδα σε μια λαστιχένια πισίνα.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...