John Constantine Posted August 3, 2008 Report Share Posted August 3, 2008 (edited) Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιός είναι ο πραγματικός προοροσμός μας..? Έχετε φτάσει ποτέ σε σημείο να μην συμβιβάζεστε με τπτ γύρω σας. Καθόμαστε και μιλάμε για πράγματα μεταφυσικά και υπερφυσικά και μόλις σταματούμε για λίγο αυτές τις σκέψεις μας ξαναγυρίζουμε στην υλιστική καθημερινότητα αναζητώντας "τροφή" σε πράγματα που μας "φθείρουν" σωματικά και ψυχικά. Δεν είμαι υπερασπιστής του πνεύματος μα ούτε και καταχρηστής της ύλης. Άλλωστε το ένα δεν ζεί χωρίς το άλλο (η μήπως ζει..? εννοώ για το πνεύμα) δίνοντας βάση σε αυτή την ζωή στην καλλιέργεια του. Και ανοίγω αυτό το θέμα γιατί τώρα τελευταία νιώθω ότι δεν κολλάω με αυτή την καθημερινότητα και ότι μου έχει λείψει η απλότητα της ζωής στα παιδικά μου χρόνια και η απλότητα της ζώης που έχω διαβάσει για αυτήν μα δεν την έχω ζήσει ποτέ στα παλαίοτερα χρόνια. Άραγε πόσοι να ήμαστε που οι παππούδες μας, μας έχουν μίλησει για τα ανέμελα χρόνια που έζησαν έστω και αν πέρασαν από κάποιο πόλεμο (και να φανταστείτε πολλοί είναι αυτοί που θα προτιμούσαν εκείνη την κατάσταση παρά αυτή που επικρατεί τώρα ), Κάθομαι και αναρωτίεμαι πόσο λάθος μπορείς να είσαι όταν όλοι γύρω σου σου φώναζουν " ξύπνα και ζήσε" μα τελικά έσυ είσαι αυτός που ζεις και ψιθυρίζεις (γιατί σαφώς αν το φώναξεις θα παρεξηγηθείς και το λέω αυτό αυτό γιατί όλοι θεωρούν σωστό αυτό που πιστεύουν και κάνουν οι πολλοί) ότι "έγω έχω ξυπνήσει από καιρό εσείς είστε που κοιμάστε". Μου θυμίζει κάτι από matrix, ίσως αυτό το σέναριο κάτι ήθελε να πεί και πόση φαντασία μπορεί να είχε ο σκηνοθέτης..? Στιγμές κάθομαι και κοιτώ το πλήθος στους δρόμους της πόλης και δεν το θέτω σαν προσωπική εμπειρία. Όλοι το χούμε κάνει αυτό, σκόπος είναι ποιοί είναι αυτοί που βλέπουν και παρατηρούν το κάτι παραπάνω. Πόσο έρμαια έχουμε γίνει στην πραγματικότητα. Πάλια ο ανθρωπός είχε ως σκόπο την καθαυτού εξίψωσή του. Να φτάσει στον δημιουργό του (όποιος και αν έιναι αυτός), να μπει στο δικό του παράδεισο (όποιος και αν είναι αυτός), να έρθει σε επάφη με το Θείο.Να εύχαριστηθει την φύση-σπίτι του που τόσο προσεχτικά και όμορφα φταιχτικε για αυτόν. Πώς έχει αποστρατήσει έτσι τώρα και στο μόνο που βρίσκει παρηγοριά ο άνθρωπος είναι στο χρήμα..? Που είναι οι ηθικές αξίες, που είναι η διεύρυνση του πνεύματος (και μιλώ για την σωστή επίλογη και όχι αυτόι πο νομίζουμε έμεις ως σωστή) που όλοι γυρεύουμε σαρκικά και υλίκα πάθη..? Δεν λέω να μην υπάρχουν και αυτά αλλά με κάποια ανοχή. Ξεχνάμε σιγά σιγά την ιστορία (εθνική και θρησκευτική) κτλ. Άλλωστε τα αποτελέσματα απ την απομάκρυνση του ανθρώπου απο το πραγματικό προορισμό φαίνονται παντού. Διαλέξτε ένα κανάλι που λεεί ειδήσεις. Γκρεμίζονται ιδεολόγιες και όχι μόνο. Αναρωτιέμαι αν ρωτήσεις ένα νεαρό παιδί ποιός έιναι ο προορισμός του τι θα πει..? Δοκιμάστε το θα "κλάψετε" από τα γέλια και όσοι καταλαβαίνετα γιατι μίλαω απλά θα κλάψετε. Και δεν αναρώτιεμαι γιατί ξέρω πως είναι η αρχή του τέλους και αναρωτίεμαι πόσοι έιναι έτοιμοι για αυτό. Όχι οτί εγώ νιώθω έτοιμος μα δεν θα εκπλαγώ καθόλου με αυτά που θα επακολουθήσουν. τούλαχιστον θα προσπαθήσω να γλιτώσω μια ψύχη μας και όσες άλλες μπορώ απο την λίμνη της φωτιάς. Edited August 3, 2008 by John Constantine Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
newcomer Posted August 3, 2008 Report Share Posted August 3, 2008 Καταρχήν συγχαρητήρια για τον παρόντα ιστότοπο και ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου δίνετε να μετέχω και να συμμετέχω στις διερευνήσεις και εξερευνήσεις όλων αυτών των πραγμάτων που δεν γίνονται αντιληπτά μόνο από τις 5 αισθήσεις. Στο θέμα μας τώρα. Τις ίδιες ανησυχίες έχω κι εγώ. Δυστυχώς όμως έχω κατανοήσει πώς η αναζήτηση του θείου, του τέλειου, είναι καταρχήν καθαρά προσωπική υπόθεση. Επίσης είναι μια υπόθεση "δύσκολη", υπό την έννοια ότι απαιτεί πολύ κόπο και χρόνο. Όπως έχει λοιπόν διαμορφωθεί ο κόσμος μας δεν αφήνει σε όλους τους ανθρώπους ούτε τον χρόνο ούτε την διάθεση να ασχοληθούν με κάτι μεγαλύτερο. Σκεφτείτε κάποιον ο οποίος εργάζεται 10 ώρες την ημέρα για να εξασφαλίσει τα προς το ζείν. Σίγουρα του είναι πολύ δύσκολο έπειτα από τόσες ώρες επίπονης εργασίας να αφιερώσει άλλες 2-3 ώρες στις προσωπικές του αναζητήσεις, δεδομένου ότι θα κοιτάξει πρώτα να ξεκουραστεί και έπειτα να κοινωνικοποιηθεί. Ίσως από την άλλη να είναι και θέμα επιλογής του εύκολου δρόμου. Στην Καινή Διαθήκη, αν δεν απατώμαι, ο Ιησούς είχε πει: "Η οδός της απώλειας έχει μεγάλες πύλες, είναι ευθεία χωρίς κακοτοπιές. Το μονοπάτι της σωτηρίας όμως είναι στενό και κακοτράχαλο. Λίγοι θέλουν να το ακολουθήσουν...". Δυστυχώς έχει δίκιο. Δεν είναι εξαιρετικά ευκολότερο να επαναπαυθεί κανείς στην επιτυχία της στιγμής; Στην πλασματική ευτυχία της κατοχής υλικών αγαθών που εύκολα εξασφαλίζουν την αναγνώριση από τον περίγυρο; Εϊναι μια κατάσταση δε που προβάλλεται ως επιθυμητή, ως αναγκαία, καθημερινά τόσο από τα ΜΜΕ αλλά ακόμα και από τους διδασκάλους μας στο σχολείο (και αυτό είναι το χειρότερο). "Φάγωμεν, πίωμεν αύριο γαρ αποθνήσκωμεν" έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες και αυτό δυστυχώς έχει γίνει το σλόγκαν της εποχής μας. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Constantine Posted August 3, 2008 Author Report Share Posted August 3, 2008 Ναι δεν λέω νομίζω πως όλοι είμαστε γνώστες της καθημερινότητας.. Αυτό που με φοβίζει και με τρομάζει είναι πως αυτή η καθημερινότητα μας ζημιώνει, μας απανθρωπίζει. Και τη ψύχη θα παραδώσουμε στο τέλος άραγε..? Να μου πείς εν έτη 2008 ποιός σκέφτεται την σωτηρία της ψυχής αφού έχουν αποχαυνωθεί από την ύλη. Ποιος δίνει σημασί σε πράγματα που δεν "βλέπει"..? Τι είναι κάλυτερο να περάσουμε τα καλύτερα μας 70 χρόνια ή να αποκτήσουμε αίωνια τον παράδεισο..? Την απάντηση την ξέρουμε από όλους άλλα ποιός καταλήγει να ζήσει το δεύτερο είναι άλλο θέμα για τους πολλούς. Άραγε ποιόν δεν θα πουν τρελό, ποιόν δεν θα περιθωριοποιήσουν αν απάρνηθεί αυτό τον τρόπο ζωής και δυστυχώς κάνενας δεν θα τον παραδεχτεί γιατί κανένας δεν θα τον καταλάβει ούτε γόνεις, ούτε φίλοι.. Καλώς ή κακώς είναι είναι ένα μονοπάτι που έκτος από στενό και κακοτράχαλο πρέπει να το διαβείς και μόνος και ίσως αυτό είναι το πιο χειρότερο.. Άραγε πως πρέπει να ξεκινήσει κάνεις.. γιατί σαφώς αξίζει.. και το χει αποδείξει η ιστορία αυτό .. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 Άραγε πως πρέπει να ξεκινήσει κάνεις.. γιατί σαφώς αξίζει.. και το χει αποδείξει η ιστορία αυτό .. Για πες! Ποια απ' όλες τις ιστορίες; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Constantine Posted August 4, 2008 Author Report Share Posted August 4, 2008 Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να μπάινουμε σε ιστορικές αποδείξεις.. άλλωστε τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.. Σαφώς έχουμε τρανταχτά παραδείγματα ανθρώπων που "ξέφυγαν" και σαφώς ανέβασαν κατά πάρα πολύ το πνευματικό τους επίπεδο. Βρήκαν την εσωτερική τους γαλήνη και όχι μόνο.. Για πόσους γέροντες και αγίους έχετε διαβάσει. Νομίζω πως η ιστορία το αποδεικνύει κάθε μέρα η τουλάχιστον το αποδείκνυαι κάποτε και όσο περνάει ο καιρός φαίνεται ότι ξέχναμε για αυτό κάνουμε ερωτήσεις του τύπου "πότε" το απέδειξε η ιστορία. Σε τελική ανάλυση σημάσια εχεί πως μπορείνα ξεφύγει κάνεις τουλάχιστον στα δύσκολα χρόνια που ζούμε. Μήπως ανήκουμε και εμείς στο "τέλος" αυτού του κόσμου και είνναι αργά να ξεφύγουμε..? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να μπάινουμε σε ιστορικές αποδείξεις.. άλλωστε τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.. "Ευκόλως εννοούμενα" τα θεωρείς εσύ. Έπειτα εγώ δεν σε ρώτησα "πότε" (χρονική στιγμή), σε ρώτησα "σε ποια ιστορία απ' όλες". Συνεπώς η απάντησή σου δεν μπορώ να πω πως μου είναι κατανοητή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Constantine Posted August 4, 2008 Author Report Share Posted August 4, 2008 "Ευκόλως εννοούμενα" τα θεωρείς εσύ. Έπειτα εγώ δεν σε ρώτησα "πότε" (χρονική στιγμή), σε ρώτησα "σε ποια ιστορία απ' όλες". Συνεπώς η απάντησή σου δεν μπορώ να πω πως μου είναι κατανοητή. Έχεις δίκιο ίσως λόγω κεκτιμένης ταχύτητας "ξέφυγα" λίγο (δυστυχώς όχι όπως θα ήθελα :cheerful: ) Άπλα να για μην γλινομαι κουραστίκος μέσα από τα βιβλία κάθε θρησκείας (να μην εστίασω σε κάποια συγκεκριμένη) βρίσκουμαι παραδείγματα και ζώες ανθρώπουν που πέρασαν στο "επόμενο επίπεδο".. άλλωστε για αυτό γράφτηκαν και στην ιστόρια.. Αν θέλουμε συγκέκριμένα κομμάτια ιστορίας ανθρώπων που "υπερπήδησαν" από την καθημερινότητα είναι πολύ εύκολο να τα βρόυμε είτε ανόιγοντας την βίβλο που οι περισσότεροι έχουμε σπίτι μας η κάποιους βίους αγίων. Μέτα από αυτό δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω συγκεκριμένες ιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 Έχεις δίκιο ίσως λόγω κεκτιμένης ταχύτητας "ξέφυγα" λίγο (δυστυχώς όχι όπως θα ήθελα :cheerful: )Άπλα να για μην γλινομαι κουραστίκος μέσα από τα βιβλία κάθε θρησκείας (να μην εστίασω σε κάποια συγκεκριμένη) βρίσκουμαι παραδείγματα και ζώες ανθρώπουν που πέρασαν στο "επόμενο επίπεδο".. άλλωστε για αυτό γράφτηκαν και στην ιστόρια.. Αν θέλουμε συγκέκριμένα κομμάτια ιστορίας ανθρώπων που "υπερπήδησαν" από την καθημερινότητα είναι πολύ εύκολο να τα βρόυμε είτε ανόιγοντας την βίβλο που οι περισσότεροι έχουμε σπίτι μας η κάποιους βίους αγίων. Μέτα από αυτό δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω συγκεκριμένες ιστορίες. Καλά, δεν πειράζει. Αφού επανήλθες Δεν με εμπνέουν ιδιαίτερα ούτε οι "βίοι Αγίων", ούτε τα πολυδιαφημισμένα "ανθρώπων έργα". Γούστα είναι αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Constantine Posted August 4, 2008 Author Report Share Posted August 4, 2008 Καλά, δεν πειράζει. Αφού επανήλθες Δεν με εμπνέουν ιδιαίτερα ούτε οι "βίοι Αγίων", ούτε τα πολυδιαφημισμένα "ανθρώπων έργα". Γούστα είναι αυτά... Να σου πω την αλήθεια ούτε και μενα με εμπνέουν άπλως είναι τα μόνα παραδείγματα τουλάχιστον ιστόρικα που μπορούμε να δούμε ότι απλοί ανθρωποί έχουν βρει τον σκοπό της ζωής. Είναι μεγάλη υπόθεση η εσωτερική γαλήνη :angel: και όχι μόνο. Να βλέπεις τα πράγματα από "θεεικής" πλευράς (σε μικρό ποσοστό βέβαια, κάτι που για να μέταβεί ο καθημερινός άνθρωπος θέλει πολύ δουλειά). Κοινός είναι σαν να μεταβαίνεις σε ένα άλλο επίπεδο σαν να γίνεσαι ξεχωριστός (και όμως αν αγγίξεις αυτό το επίπεδο εσύ θα είσαι ο κανονικός γιατί άλλωστε αυτός δεν είναι ο προορισμός) Αλήθεια έχετε σκεφτεί που πάμε..μήπως πάμε straight to hell :headb: ..? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 Να σου πω την αλήθεια ούτε και μενα με εμπνέουν άπλως είναι τα μόνα παραδείγματα τουλάχιστον ιστόρικα που μπορούμε να δούμε ότι απλοί ανθρωποί έχουν βρει τον σκοπό της ζωής.Είναι μεγάλη υπόθεση η εσωτερική γαλήνη :angel: και όχι μόνο. Να βλέπεις τα πράγματα από "θεεικής" πλευράς (σε μικρό ποσοστό βέβαια, κάτι που για να μέταβεί ο καθημερινός άνθρωπος θέλει πολύ δουλειά). Κοινός είναι σαν να μεταβαίνεις σε ένα άλλο επίπεδο σαν να γίνεσαι ξεχωριστός (και όμως αν αγγίξεις αυτό το επίπεδο εσύ θα είσαι ο κανονικός γιατί άλλωστε αυτός δεν είναι ο προορισμός) Αλήθεια έχετε σκεφτεί που πάμε..μήπως πάμε straight to hell :headb: ..? Το που βρίσκει ο καθένας την "εσωτερική γαλήνη" είναι υποκειμενικό. "Σκοπός της ζωής" - ή για να ακριβολογούμε, σκοποί- υπάρχουν για όλους μας, είτε το αντιλαμβανόμαστε, είτε όχι. Προσωπική υπόθεση και που πάει ο καθένας, διαφορετικές ερμηνείες για το ποια είναι η "κόλαση" κλπ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 Δεν ξέρω αν βρήκαν "το σκοπό της ζωής"... Σίγουρα πάντως επέλεξαν έναν πιο ουσιαστικό τρόπο διαχείρισης του χρόνου που τους δόθηκε. :smilewink: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Constantine Posted August 4, 2008 Author Report Share Posted August 4, 2008 Λίγο δύσκολη η απορία μου να απαντηθεί άλλα αυτοί οι "υποκειμενικοί" δρόμοι σαφώς θα έχουν κατί κοινό. Δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτή η κααθημερινότητα αποτελεί σωστός τρόπος αξιοποίησης του χρόνου ως αποτέλεσμα την ηθικοπνευματική καταξίωση. Έστω και αν το πιστεύουν πολλοί. Μιας και υπάρχουν τόσες πολλές ιδαιολογίες όσων αναφορά την προσωπική εξιλέωση του καθενός ποιοί κατά κοινή γνώμη θα ήταν οι σωστοι δρόμοι αν θέλαμε να ακολουθήσουμε κάποιους.. Πως θα ξεφύγουμε από αυτή την καθημερινότητα αποσκοπόντας στην εύρεση του δικού μας παραδείσου σε ότι και αν πιστεύουμε.. Πως θα λάβουμε χώρα σε αυτό το πνευματικό "πανηγύρι" που χρόνο με το χρόνο "κλείνει τις πορτές του γιατίόσοι λιγότεροι πιστευούν σε αυτό τόσο αποδυναμώνεται και χάνει την ύπαρξη του χάνοντας την δυναμή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Minerva Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 (edited) Λίγο δύσκολη η απορία μου να απαντηθεί άλλα αυτοί οι "υποκειμενικοί" δρόμοι σαφώς θα έχουν κατί κοινό.Δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτή η κααθημερινότητα αποτελεί σωστός τρόπος αξιοποίησης του χρόνου ως αποτέλεσμα την ηθικοπνευματική καταξίωση. Έστω και αν το πιστεύουν πολλοί. Μιας και υπάρχουν τόσες πολλές ιδαιολογίες όσων αναφορά την προσωπική εξιλέωση του καθενός ποιοί κατά κοινή γνώμη θα ήταν οι σωστοι δρόμοι αν θέλαμε να ακολουθήσουμε κάποιους.. Πως θα ξεφύγουμε από αυτή την καθημερινότητα αποσκοπόντας στην εύρεση του δικού μας παραδείσου σε ότι και αν πιστεύουμε.. Πως θα λάβουμε χώρα σε αυτό το πνευματικό "πανηγύρι" που χρόνο με το χρόνο "κλείνει τις πορτές του γιατίόσοι λιγότεροι πιστευούν σε αυτό τόσο αποδυναμώνεται και χάνει την ύπαρξη του χάνοντας την δυναμή του. Aπαντώ κάπως... εσπευσμένα κι επιφυλλάσομαι να επανέλθω αργότερα εάν προχωρήσει η συζήτηση. Κατ' αρχήν δεν μου αρέσει η λέξη "εξιλέωση" γιατί προϋποθέτει κάποιο παράπτωμα που είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε. Είναι σαν τους Αλβανούς ή εκείνους που είναι πιο... σκούροι απ' όσο επιτρέπει το "κοινώς αποδεκτό" για το χρώμα της επιδερμίδας, αναγκάζονται να αποδείξουν ότι δεν είναι εγκληματίες ή ελέφαντες. Ε, δεν φτάνει που υπάρχει στην καθημερινότητα, να το θέσω και σε μεταφυσικό πλαίσιο το ενοχικό σύνδρομο; Όχι, ευχαριστώ. Η "ηθικοπνευματική καταξίωση" που αναφέρεις διαφέρει από τόπο σε τόπο, από ηλικία σε ηλικία και από άνθρωπο σε άνθρωπο. Φαντάζομαι πως όλοι θέλουν ένα πιάτο φαΐ την ημέρα, ακόμη και οι αναχωρητές των Ινδιών (εκτός ελαχίστων, μεμονωμένων, εξαιρεσέων) Τεσπά, πολύς κόσμος τη βρίσκει στην καθημερινότητά του, δε χρειάζεται ν' αποτραβηχτεί κάπου μακριά. Άλλος την βρίσκει αγοράζοντας ένα νέο γκάτζετ, άλλος αλλάζοντας ερωτικούς συντρόφους σαν τα πουκάμισα και κάποιος άλλος κάνοντας ταβανοθεραπεία. Κοντολογίς, ο δρόμος είναι προσωπικός. Στον ίδιο δρόμο να περπατήσουμε εμείς οι δυο μαζί είναι πιθανόν να κοντοσταθούμε σε διαφορετικά του σημεία. Μπορεί και όχι, όμως... Edited August 4, 2008 by Minerva Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
newcomer Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 Προσωπικά δεν νομίζω πως η ενασχόληση με την πνευματικότητα έχει να κάνει με κάποιου είδους καταξίωση. Από τη στιγμή που αποδέχομαι ότι η ζωή μου είναι ένα δώρο που μου εδόθη και εγώ δεν ξέρω από ποιόν τότε, λόγω ακριβώς του ότι είμαι έλλογο ον, έχω "υποχρέωση" να μάθω το ποιός πραγματικά είμαι και εν συνεχεία το ποιά είναι η θέση μου στο σύμπαν. Αλλιώς νομίζω ότι σπαταλώ το δώρο της νόησης. Σε τί θα διαφέρω από τα "άλογα" όντα αυτού του κόσμου αν δεν κάνω χρήση των επιπλέον ικανοτήτων μου; Σε αυτήν λοιπόν την σπατάλη έγκειται το "σφάλμα" ή η "αμαρτία". 'Οπως και να έχει όμως είναι θέμα θεώρησης. Κάποιοι από εμάς αισθάνονται υπόχρεοι απέναντι σε ένα ανώτερο ον ή σε μια ανώτερη δύναμη. Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι δεν υπάρχει τίποτα το υπερφυσικό ή αποκρυφιστικό στο σύμπαν, οπότε γι' αυτούς ισχύει απόλυτα η ρήση των αρχαίων ημών προγόνων την οποία και ανέφερα προηγουμένως. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν και για το οτιδήποτε. Απλώς αυτοί που ξέρουν ή νομίζουν ότι ξέρουν κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους πάντα θα αισθάνονται πικρία και λύπη για τους συνανθρώπους τους. Όπως ο γλάρος Ιωανάθαν στο ομώνυμο βιβλίο. Πάντως κ. Constantine κανένας δρόμος δεν είναι μοναχικός. Απλώς στον ευρύ δρόμο έχεις περισσότερες επιλογές όσον αφορά τις παρέες σου. Όσο δε για την αποκοπή από τον κόσμο προσωπικά την θεωρώ λάθος. Είναι μεγαλύτερη πρόκληση να προσπαθήσεις να ακολουθήσεις την πνευματική οδό μέσα στον κόσμο από το να απομακρυνθείς στην κορυφή κάποιου βουνού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted August 4, 2008 Report Share Posted August 4, 2008 λίγο offtopic η λέξη άνθρωπος βγαίνει από το ανήρ+όψη Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.