Jump to content

Τηλεπαθητική Αγκαλιά???


Anakatastasia
 Share

Recommended Posts

Θέλω την γνώμη σας σχετικά με κάτι που μου συμβαίνει εδώ και λίγο καιρό...

 

Μιλάμε εδώ και ένα εξάμηνο με ένα παιδί μέσω ίντερνετ. Η χιλιομετρική μεταξύ μας απόσταση είναι μεγάλη. Έχουμε βρεθεί μόνο μια φορά και αυτό φιλικά. Δεν έχει υπάρξει σωματική επαφή. Η όλη ιστορία ξεκίνησε φιλικά, και αργότερα εξελίχθηκε σε μια στενή σχέση εμπιστοσύνης με βαθιά συναισθήματα.

 

Να μην τα πολυλογώ,...

 

Πάνω στη συζήτηση κάποια στιγμή σταματάει να γράφει στο τσατ, και αρχίζω να νιώθω παράξενα... Είχε μουδιάσει το κορμί μου, δεν μπορούσα να κουνήσω τα χέρια μου, είχε βαρύνει το κεφάλι μου και το ένιωθα να βουίζει, ένιωθα μια παράξενη ηρεμία. Τον ρωτάω αν με αγκαλιάζει, και μου λέει σφιχτά. Το ένιωθα...

 

Από εκεί και πέρα αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε. Άλλωτε χωρίς να το πούμε και άλλωτε λέγοντας το από πριν. Τις περισσότερες φορές το πείραμα πετύχαινε (99%)... αρκούσε να ήμαστε ήρεμοι και οι δύο (όχι σε υπερένταση).

 

Πολλές φορές ένιωθα τα χέρια του στην πλάτη μου, και όποτε ήταν σφιχτή η αγκαλιά ένιωθα ρίγος.

 

Τι είναι αυτό? Αστειευόμενη την είπα τηλεπαθητική αγκαλιά... αλλά δεν έχω βρει κάποια αναφορά στο ίντερνετ σε κάτι παρόμοιο... Πως μπορεί να λέγετε αυτό?

 

Παρακαλώ όχι σόκιν σχόλια... κοκκινίζω εύκολα... :019blush:

Link to comment
Share on other sites

Κοιτα, υπαρχει αυτη η περιπτωση.

Εφοσων εχετε αναπτυξει μια τοσο στενη σχεση με αυτον τον ανθρωπο, ειναι πολυ πιθανο να το πετυχαινετε αυτο που λες γιατι ισως να εχετε γινει αυρικα ενα...

Link to comment
Share on other sites

EINAI ΠEPIEPΓO ... EXEI κάποιος AΠO EΣAΣ Ζήσει παρόμοιες εμπειρίες .? ΣYΓΓNΩMH ΓIA TA κεφάλαια - μικρα AΛΛA TO λεξικό του κινητού TA έπαιξε

Link to comment
Share on other sites

EINAI ΠEPIEPΓO ... EXEI κάποιος AΠO EΣAΣ Ζήσει παρόμοιες εμπειρίες .? ΣYΓΓNΩMH ΓIA TA κεφάλαια - μικρα AΛΛA TO λεξικό του κινητού TA έπαιξε

 

Από το λίγο που το έχουμε συζητήσει όχι... Θεωρήσαμε ότι αρκούσε η θέληση μας για να είναι κοντά ο ένας στον άλλο.

Link to comment
Share on other sites

Η ηρεμία είναι καλό σημάδι, αλλά το βαρύ κεφάλι και το βουιτό σε αυτό το θεώρησες καλό σημάδι;

 

Θα ήταν λογικό πιστεύω να νιώσεις αυτή την ηρεμία αλλά αυτό που με προβληματίζει εμένα είναι τα άλλα συμπτώματα που νιώθεις καθώς και το ότι νιώθεις τα χέρια του στην πλάτη σου. Αυτό σαν ''τηλεπαθητική '' αγκαλιά μάλλον δεν δικαιολογείται.

 

Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Απλώς να προσέχεις λίγο. Καθαρά για την δική σου ασφάλεια. Κάνε μία έρευνα για το άτομο του μέσω ερωτήσεων στον ίδιο. Και βλέπεις.

Link to comment
Share on other sites

Η ηρεμία είναι καλό σημάδι, αλλά το βαρύ κεφάλι και το βουιτό σε αυτό το θεώρησες καλό σημάδι;

 

Θα ήταν λογικό πιστεύω να νιώσεις αυτή την ηρεμία αλλά αυτό που με προβληματίζει εμένα είναι τα άλλα συμπτώματα που νιώθεις καθώς και το ότι νιώθεις τα χέρια του στην πλάτη σου. Αυτό σαν ''τηλεπαθητική '' αγκαλιά μάλλον δεν δικαιολογείται.

 

Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Απλώς να προσέχεις λίγο. Καθαρά για την δική σου ασφάλεια. Κάνε μία έρευνα για το άτομο του μέσω ερωτήσεων στον ίδιο. Και βλέπεις.

 

Το βαρύ κεφάλι, το βουιτό και τα χέρια στην πλάτη, τα ένιωσα τις πρώτες φορές που ήταν και πιο έντονα τα συναισθήματα και το θέλω για "επαφή".

 

Οι επόμενες επαφές είναι με μούδιασμα στον κορμό και στα χέρια, και ηρεμία στο κεφάλι (νομίζω ότι πέφτουν και οι παλμοί μου). Περισσότερο το φαινόμενο το έχω συνδέσει με την θέληση για επαφή. Όταν είμαι θυμωμένη είναι σαν να κλείνουν τα κανάλια, δεν μπορεί να μου στείλει αγκαλιά... Το παράξενο είναι ότι εγώ δεν μπορώ να στείλω αγκαλιά... αλλά αν έχω κλειστά τα κανάλια μου δεν μπορεί ούτε αυτός να στείλει.

 

Στην αρχή νόμιζα ότι το κάνω εγώ στον εαυτό μου. Πολλές φορές δεν έλεγα τίποτα, μέχρι να σιγουρευτώ ότι το κάνει, μέχρι να το πει μόνος του.

 

Agelina ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον.

 

Κανείς με παρόμοια εμπειρία?

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω κατά πόσο θα σε βοηθήσει, αλλά ξέρω πως όταν δυο άτομα βρίσκονται μαζί πολλές ώρες τότε οι εγκέφαλοί τους αρχίζουν και συντονίζονται. Δεν ξέρω να το εκφράσω επιστημονικά, αλλά αρχίζουν και ξυπνούν την ίδια ώρα πχ, φοράνε το ίδιο χρώμα μπλούζα στην έξοδο, τέτοια πράγματα. Ίσως αυτό που λες "τηλεπαθητική αγκαλιά" είναι ο συντονισμός που έχετε μεταξύ σας. Γι' αυτό και "σπάει" όταν είσαι ...κάπως!

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω κατά πόσο θα σε βοηθήσει, αλλά ξέρω πως όταν δυο άτομα βρίσκονται μαζί πολλές ώρες τότε οι εγκέφαλοί τους αρχίζουν και συντονίζονται. Δεν ξέρω να το εκφράσω επιστημονικά, αλλά αρχίζουν και ξυπνούν την ίδια ώρα πχ, φοράνε το ίδιο χρώμα μπλούζα στην έξοδο, τέτοια πράγματα. Ίσως αυτό που λες "τηλεπαθητική αγκαλιά" είναι ο συντονισμός που έχετε μεταξύ σας. Γι' αυτό και "σπάει" όταν είσαι ...κάπως!

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω κατά πόσο θα σε βοηθήσει, αλλά ξέρω πως όταν δυο άτομα βρίσκονται μαζί πολλές ώρες τότε οι εγκέφαλοί τους αρχίζουν και συντονίζονται. Δεν ξέρω να το εκφράσω επιστημονικά, αλλά αρχίζουν και ξυπνούν την ίδια ώρα πχ, φοράνε το ίδιο χρώμα μπλούζα στην έξοδο, τέτοια πράγματα. Ίσως αυτό που λες "τηλεπαθητική αγκαλιά" είναι ο συντονισμός που έχετε μεταξύ σας. Γι' αυτό και "σπάει" όταν είσαι ...κάπως!

 

Μέχρι και οι κύκλοι των γυναικών συντονίζονται όταν κάνουν πολύ παρέα... αλλά εδώ μιλάμε για απόσταση, χιλιόμετρα.... λες να ισχύει και εδώ?

Link to comment
Share on other sites

Μέχρι και οι κύκλοι των γυναικών συντονίζονται όταν κάνουν πολύ παρέα... αλλά εδώ μιλάμε για απόσταση, χιλιόμετρα.... λες να ισχύει και εδώ?

 

Αυτό είναι ορμονικό θέμα...

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι ορμονικό θέμα...

Και συντονίζονται οι ορμόνες! Φαντάσου ο εγκέφαλος... Πως γίνεται με τα δίδυμα, που όταν πάθει κάτι το ένα το αισθάνεται το άλλο, κι ας είναι μακριά. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει εδώ.

Ίσως όμως να είναι κάτι που το έχετε ανάγκη και οι δύο εκείνη τη στιγμή, και γι' αυτό νιώθετε αυτό που νιώθετε.

Edited by χρυσηίδα
Link to comment
Share on other sites

Και συντονίζονται οι ορμόνες! Φαντάσου ο εγκέφαλος...

 

Δεν συντονίζονται, συγχρονίζονται. Και είναι ένα φαινόμενο που εξυπηρετεί την επιβίωση του είδους.

Δεν το είπα σαν επιχείρημα για να αναιρέσω τα όσα ειπώθηκαν και για τα οποία δεν έχω γνώμη -ούτε θετική, ούτε αρνητική-, το ανέφερα απλώς για να δείξω ότι δεν είναι έγκυρο σαν παράδειγμα και σαν επιχείρημα για να στηριχθεί η άποψη της Ανακαταστασίας (όντως πολύ πετυχημένο το ψευδώνυμο).

Με δυο λόγια, είναι φαινόμενα άσχετα και δεν μπορούν να συγκριθούν.

 

Δεν αμφισβητώ το γεγονός, αλλά το επιχείρημα για την προσπάθεια αιτιολόγησής του.

 

Και μιάς και μπήκα στην συζήτηση...

Βρε καρδούλα μου; Γιατί αναλώνεις χρόνο και δυνάμεις για να εξηγήσεις ένα τόσο όμορφο και πρωτόγνωρο φαινόμενο; Τί θες να πετύχεις, να το βελτιώσεις ή να το αναπαράγεις; Ζήσε το όσο μπορείς και όσο διαρκεί. Αν είναι αληθινό, υπάρχει λόγος που γίνεται. Η μανία του ανθρώπου να καταλάβει και να εξηγήσει τα πάντα, τον έκανε να χάσει την ουσία της ζωής και να μην την νοιώθει πια. Πολλές φορές η γνώση μετατρέπει τα έμβια σε άβια, τα έμψυχα σε άψυχα, με τρόπο πολύ άσχημο και σκληρό.

 

Μην το ονομάσεις. Μην το εξηγήσεις. Μην το συζητάς. Ζήσε το!

 

Ο κίνδυνος υπάρχει μόνο σε ένα σημείο. Μπορεί το φαινόμενο να είναι αληθινό, αλλά τα συναισθήματα που το δημιούργησαν τεχνητά. Η μεγάλη απόσταση ευνοεί την δημιουργία μίας ιδανικής εικόνας, που ίσως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αργά ή γρήγορα η ζωή θα σας φέρει κοντά. Τότε πλέον τα πράγματα δεν θα μπορούν να καλλωπίζονται και οι αόρατες μάσκες θα πέσουν. Αν γίνει αυτό -που εύχομαι να μην είναι έτσι- θα βγουν στην επιφάνεια εμπόδια που δεν φαντάστηκες ποτέ και που θα αρνείσαι να αντιμετωπίσεις, γιατί δεν θα τα δέχεσαι σαν αληθινά. Αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Πλέον τα συναισθήματα θα αλλάξουν και θα είναι αρνητικά. Η τηλεπαθητική αγκαλιά δεν θα πετυχαίνει, και ούτε και η κανονική. Το κενό θα είναι μεγάλο. Θα έχεις να αντιμετωπίσεις τα καινούρια αρνητικά συναισθήματα που δημιουργήθηκαν, την έλλειψη των καινούριων συναισθημάτων που περίμενες να αποκτήσεις και που δεν θα έρθουν και την απώλεια των όμορφων συναισθημάτων που είχες (και που είχες συνηθίσει). Το χτύπημα είναι τριπλό.

Η δικιά μου συμβουλή είναι, αντί να προσπαθείς να εξηγήσεις τον μηχανισμό, προσπάθησε να εξασφαλίσεις την γνησιότητα των συναισθημάτων.

Link to comment
Share on other sites

Και μιάς και μπήκα στην συζήτηση...

Βρε καρδούλα μου; Γιατί αναλώνεις χρόνο και δυνάμεις για να εξηγήσεις ένα τόσο όμορφο και πρωτόγνωρο φαινόμενο; Τί θες να πετύχεις, να το βελτιώσεις ή να το αναπαράγεις; Ζήσε το όσο μπορείς και όσο διαρκεί. Αν είναι αληθινό, υπάρχει λόγος που γίνεται. Η μανία του ανθρώπου να καταλάβει και να εξηγήσει τα πάντα, τον έκανε να χάσει την ουσία της ζωής και να μην την νοιώθει πια. Πολλές φορές η γνώση μετατρέπει τα έμβια σε άβια, τα έμψυχα σε άψυχα, με τρόπο πολύ άσχημο και σκληρό.

 

Μην το ονομάσεις. Μην το εξηγήσεις. Μην το συζητάς. Ζήσε το!

 

Ο κίνδυνος υπάρχει μόνο σε ένα σημείο. Μπορεί το φαινόμενο να είναι αληθινό, αλλά τα συναισθήματα που το δημιούργησαν τεχνητά. Η μεγάλη απόσταση ευνοεί την δημιουργία μίας ιδανικής εικόνας, που ίσως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αργά ή γρήγορα η ζωή θα σας φέρει κοντά. Τότε πλέον τα πράγματα δεν θα μπορούν να καλλωπίζονται και οι αόρατες μάσκες θα πέσουν. Αν γίνει αυτό -που εύχομαι να μην είναι έτσι- θα βγουν στην επιφάνεια εμπόδια που δεν φαντάστηκες ποτέ και που θα αρνείσαι να αντιμετωπίσεις, γιατί δεν θα τα δέχεσαι σαν αληθινά. Αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. Πλέον τα συναισθήματα θα αλλάξουν και θα είναι αρνητικά. Η τηλεπαθητική αγκαλιά δεν θα πετυχαίνει, και ούτε και η κανονική. Το κενό θα είναι μεγάλο. Θα έχεις να αντιμετωπίσεις τα καινούρια αρνητικά συναισθήματα που δημιουργήθηκαν, την έλλειψη των καινούριων συναισθημάτων που περίμενες να αποκτήσεις και που δεν θα έρθουν και την απώλεια των όμορφων συναισθημάτων που είχες (και που είχες συνηθίσει). Το χτύπημα είναι τριπλό.

Η δικιά μου συμβουλή είναι, αντί να προσπαθείς να εξηγήσεις τον μηχανισμό, προσπάθησε να εξασφαλίσεις την γνησιότητα των συναισθημάτων.

 

Περισσότερο με ενδιέφερε να δω τι είναι ώστε να το εξελίξω, να το βελτιώσω. Τη γνησιότητα των συναισθημάτων μπορώ να την εξασφαλίσω μόνο με το πέρασμα του χρόνου και την τριβή. Τριβή η οποία μπορεί και ποτέ να μην είναι αρκετή λόγω κοινωνικών "τοιχών". Προς το παρόν αρκούμαι να το ζω, να μου ομορφαίνει τη ζωή, έστω και έτσι.

 

Παιδιά ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Δε βρίσκω λόγια να περιγράψω το πόσο όμορφο κλίμα έχετε φτιάξει στη σελίδα. :cheerful:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...