Το placebo και ο σαμάνος

[Lykon]

Σας παραθέτω το παρακάτω κείμενο:

 

Καμιά φορά αναρωτιέμαι πως οι καταστάσεις καθορίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη από το βαθύτερο και μικρότερο κομματάκι που κρύβεται στο ναυάγιο της ψυχής μας μέχρι το εξωτερικό περίβλημα μας που δεσπόζει κάθε πρωί κάτω από τις ακτίνες του ήλιου φορώντας ένα προσωπείο ευτυχίας μέσα από τα πρόζακ, τις διαφημίσεις , τη μανία καταδίωξης της επιτυχίας και την αυταρέσκεια που έχει στρογγυλοκαθίσει στο κεφάλι μας σαν μπούργκα και κρύβει το σάπιο χαμόγελό μας από τους αγοραστές μας για να μην φανεί ότι το προϊόν είναι σάπιο.

 

Κι όμως αυτές οι καταστάσεις υπήρχαν πάντα, υπάρχουν σήμερα και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Τι είναι λοιπόν αυτό που έχει αλλάξει στις μέρες μας και ο άνθρωπος είναι τόσο αδύναμος να τις αντιμετωπίσει αντρίκεια, να σταθεί απέναντί τους να τις χλευάσει να τις προσπεράσει να τις νικήσει και να σταθεί στο φως αποφεύγοντας το σκοτάδι της ίδιας του της ψυχής; Μεγάλοι άνθρωποι της ιστορίας κατάφεραν να το πετύχουν, ήρωες ήρθαν και έφυγαν αλλά το όνομά τους έμεινε ανεξίτηλα γραμμένο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

 

Τι μας διαχωρίζει λοιπόν από τους παλιούς homo sapiens; Μήπως η ανθρώπινη φυλή έχει αλλάξει, μήπως πρέπει να ονομαστούμε χομο καταναλώτικους κομπιουτεράτους; Μήπως είμαστε άλλο είδος; Τέτοιες σκέψεις περνάνε από το μυαλό στις 4 το πρωί.

 

Ίσως πάλι οι άνθρωποι να ήταν πάντα έτσι, ένας ιός που αναπτύσσεται γρήγορα και τρώει τα πάντα στο διάβα του μέχρι να φάει τον ίδιο τον εαυτό του, να καταρρακώσει το μυαλό του , τα όνειρα του , την ψυχή του μέσα από την τρέλα της κοινωνίας μας με τους απίστευτους ρυθμούς και τις απάνθρωπες συνθήκες.

Και όταν κάποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς αυτούς, γιατί προτιμάει να είναι άνθρωπος από τους παλιούς, αυτούς που είχαν ψυχή, τότε έρχεται και φωλιάζει στο μυαλό η ιδέα της αποτυχίας μπολιασμένη καλά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ και η κατάθλιψη καταλαμβάνει τη θέση της στο μυαλό, στρογγυλοκάθεται και σε κάθε κίνηση σε κάθε ενέργεια βαράει τα τύμπανα του πολέμου τόσο δυνατά που η ίδια η ύπαρξή μας γίνεται ανυπόφορη.

 

Και όμως τα παλιά χρόνια θα πηγαίναμε στο σαμάνο, θα χόρευε γύρω από τη φωτιά, θα μας έλεγε ότι η κατάρα του θεού του ελαφιού που μας είχε καταραστεί πέρασε και αυτό, ίσως και σαν placebo, θα μας έγιανε θα μας σήκωνε όρθιους και θα προχωρούσαμε. Πόσο «χαζό» πραγματικά είναι; Αφού σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όλη αυτή η κατάσταση οφείλεται στις βιοχημικές αντιδράσεις που παίρνουν μέρος στον εγκέφαλό μας και δεν μας επιτρέπουνε να σκεφτούμε καθαρά. Γι αυτό και πάμε στον ψυχίατρο που σαν καλός μηχανικός θα μας δώσει το κατάλληλο φάρμακο για να νεκρώσουμε τα επαναστατικά κύτταρα που το προκαλούν όλο αυτό τον συφερτό των ακατονόμαστο σκέψεων. Και όταν και άλλα κύτταρα θα σηκώσουν κεφάλι και θα αρχίσουν και αυτά να διαμαρτύρονται τότε και άλλα φάρμακα θα βγουν και όλα θα κλειστούν σε μικρά κουτιά και θα κλειδαμπαρωθούν στο ντουλάπι του μυαλού μας και θα είμαστε ένα καλογυαλισμένο γρανάζι έτοιμο να χρησιμοποιηθεί στην καλολαδωμένη μηχανή της σύγχρονης κοινωνίας. Και τότε σαν φυτά θα μεγαλώσουμε και θα ανθίσουμε σε έναν όμορφο κήπο μπολιασμένοι από την απώλεια της πραγματικής μας ύπαρξης και θα χαμογελάμε αγνοώντας ότι έξω από τον κήπο υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος χρώμα και κίνηση.

 

Γι αυτό λοιπόν σήμερα τα ξημερώματα αποφάσισα να αποδώσω τα σέβη μου σε όλους εκείνους που αψήφησαν τον φόβο, όλους εκείνους τους μποέμ τύπους που γέλασαν με τη ζωή και έμαθαν από αυτή και αφού πεταχτώ μια βόλτα από τον τροπικό του καρκίνου θα ακούσω Floyd και θα κοιμηθώ. Ίσως αύριο το φως να με ξυπνήσει καλύτερο.

 

Σχόλια?

[outis]

Σας παραθέτω το παρακάτω κείμενο:...

...

Σχόλια?

Another Brick in the Wall

[Onirocosmos]

Δεν ξέρω γιατί, αλλά το κείμενο σου Lykon μου θύμισε αυτό...

 

If I were a swan, I'd be gone.

If I were a train, I'd be late.

And if I were a good man,

I'd talk with you

More often than I do.

 

If I were to sleep, I could dream.

If I were afraid, I could hide.

If I go insane, please don't put

Your wires in my brain.

 

If I were the moon, I'd be cool.

If I were a rule, I would bend.

If I were a good man, I'd understand

The spaces between friends.

 

If I were alone, I would cry.

And if I were with you, I'd be home and dry.

And if I go insane,

Will you still let me join in with the game?

 

If I were a swan, I'd be gone.

If I were a train, I'd be late again.

If I were a good man,

I'd talk with you

More often than I do.

 

 

... Ίσως γιατί κάποια πράγματα σχετικά με την Ύπαρξη αλλά και πιο συγκεκριμένα με το Matrix παραμένουν μυστήριο. Και ενώ κάθε νοήμων άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι είναι άλλο το να υπάρχεις και άλλο το να περιορίζεις την ύπαρξη σου μέσα σε 5 βασικούς κανόνες-κάγκελα φυλακής, εντούτοις δεν φαίνεται να είναι εύκολο για κάποιον να αλλάξει αυτά τα δεδομένα...

 

Ας είναι! Ας πιούμε λοιπόν στην υγειά όλων των μποέμ τύπων που πέρασαν, περνούν και θα περάσουν και ας "κλέψουμε" κάτι από τη ζεστασιά της φλόγας μέσα τους.

Φυσικά ακούγοντας Floyd :smilewink:

[Αrtzuna]

Σχόλια?

 

Οι διαπιστωσεις που κανεις ειναι πραγματικοτητα.Δεν ξερω βεβαια αν οι Floyd βοηθανε να αποφυγεις τον ψυχιατρο.

 

Βασικα εχεις δικιο οσο αναφορα τον homo sapiens.H τεχνολογικη εξελιξη ειναι αρκετα μπροστα σε σχεση με το homo sapiens μυαλο που εχουμε.Και οσο περναν τα χρονια η ψαλιδα υπερ της τεχνολογιας και του αναλογου τροπου ζωης θα ανοιγει.

Διαιρει και βασιλευε ειναι το συνθημα και ως αποτελεσμα αυτου ο homo sapiens εγκεφαλος μας δεν αντεχει και καταρρεει.Και οταν καταρρεει πεφτει πιο κατω σε μια κατωτερη ποιοτητα υπαρξης,σε αρνητικα συναισθηματα και σε παραληρητικες ιδεες. Η επιστημη το ονομαζει αυτο καταθλιψη και σχιζοφρενεια..

Εγω θα τολμησω να το ονομασω την "αναποδη φωτιση". Την λεω ετσι γιατι οταν πεφτεις σε καταθλιψη ο νους σου δεχεται εναν καταιγισμο απο αληθειες που ομως δεν μπορει να αντεξει.Και δεν μπορει να της αντεξει γιατι δεν ειναι προετοιμασμενος να της αντεξει.

Στην Ανατολη μπορει να ζουν πιο φτωχα αλλα δεν σου δινουν τοση φιλοδοξια.Θεωρουν οτι αυτος ο κοσμος ειναι καταδικασμενος και ψευτικος οποτε σε προετοιμαζουν για τον αλλο κοσμο. Τα ποσοστα καταθλιψης και σχιζοφρενειας ειναι ελαχιστα.Οι περισσοτεροι καν δεν ξερουν τι σημαινει καταθλιψη,και τι σημαινει τρελα.

Σε προετοιμαζουν με διαδικασιες(προσευχης,διαλογισμου,πειθαρχιας) για ενα "διαπερασμα" προς το ανωτερο και την αληθεια και οχι για μια καταρευση.

Θα μπορουσαμε να πω πολλα σε αυτα που ηδη ανεφερα αλλα θσ το σταματησω μεχρι εδω.

 

 

Αν με ρωτησεις αν προτιμαω την Δυση απο την Ανατολη ,θα σου απαντησω οτι προτιμω την "τεχνολογια" της Δυσης και την "σοφια" της Ανατολης μαζι.