Jump to content

Η μουσική που ερχόταν από το σπίτι


synodoiporos
 Share

Recommended Posts

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί στα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία μία πρόσφατη ιστορία του Coelho. Την αντιγράφω παρακάτω :

 

 

Η μουσική που ερχόταν από το σπίτι

 

Όπως κάθε παραμονή Χριστουγέννων, ο βασιλιάς προσκάλεσε τον πρωθυπουργό να κάνει έναν περίπατο μαζί του. Ήθελε να δει πώς είχαν στολιστεί οι δρόμοι, όμως για να μην κάνουν οι υπήκοοί του υπερβολικά έξοδα προκειμένου να τον ευχαριστήσουν, οι δυο άντρες πάντα μεταμφιέζονταν σε εμπόρους από κάποια μακρινή χώρα.

 

Περπάτησαν στο κέντρο, θαύμασαν τις φωτεινές γιρλάντες, τα αναμμένα κεριά στα σκαλοπάτια των σπιτιών, τα κιόσκια όπου πωλούνταν δώρα, τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που πήγαιναν βιαστικά στους συγγενείς τους για να γιορτάσουν όλοι μαζί τη βραδιά γύρω από το κατάφορτο τραπέζι.

 

Στο γυρισμό, πέρασαν από τη φτωχογειτονιά. Εκεί, η ατμόσφαιρα ήταν τελείως διαφορετική. Ούτε φώτα ούτε κεριά ούτε ωραίες μυρωδιές από νόστιμα φαγητά έτοιμα να σερβιριστούν. Δεν κυκλοφορούσε σχεδόν κανείς στους δρόμους και, όπως κάθε χρόνο, ο βασιλιάς είπε στον πρωθυπουργό του ότι έπρεπε να προσέξει περισσότερο τους φτωχούς του βασιλείου του. Ο πρωθυπουργός έγνεψε καταφατικά με το κεφάλι, ξέροντας πως για μία ακόμα φορά το θέμα θα ξεχνιόταν γρήγορα, θαμμένο στην καθημερινή γραφειοκρατία, στην έγκριση προϋπολογισμών, στις συζητήσεις με ξένους αξιωματούχους.

 

Ξαφνικά, πρόσεξαν πως από ένα από τα πιο φτωχά σπίτια ακουγόταν μουσική. Η παράγκα ήταν ετοιμόρροπη, τα σάπια σανίδια της ήταν γεμάτα χαραμάδες κι έτσι είδαν τι συνέβαινε μέσα. Η σκηνή ήταν εντελώς παράλογη: ένας γέρος, καθισμένος σε αναπηρική πολυθρόνα, έμοιαζε να κλαίει, μια κοπέλα εντελώς φαλακρή χόρευε και ένας νεαρός με θλιμμένο βλέμμα έμπαιζε ταμπούρλο και τραγουδούσε ένα παραδοσιακό τραγούδι.

 

«Πάω να δω τι συμβαίνει», είπε ο βασιλιάς.

 

Χτύπησε την πόρτα. Ο νεαρός σταμάτησε να παίζει και πήγε να του ανοίξει.

 

«Είμαστε έμποροι και ψάχνουμε ένα μέρος να κοιμηθούμε. Ακούσαμε τη μουσική, είδαμε ότι είστε ακόμα ξύπνιοι και σκέφτηκα να ρωτήσω αν μπορούμε να μείνουμε εδώ απόψε».

 

«Θα βρείτε δωμάτιο σε κάποιο ξενοδοχείο της πόλης. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε. Μη βλέπετε που παίζουμε μουσική - αυτό το σπίτι είναι γεμάτο θλίψη και πόνο».

 

«Θα μπορούσαμε να μάθουμε γιατί;».

 

«Εξαιτίας μου», απάντησε ο γέρος στην αναπηρική πολυθρόνα. «Όλη μου τη ζωή δίδασκα το γιο μου καλλιγραφία, για να γίνει γραφέας στο παλάτι. Ωστόσο, τα χρόνια πέρασαν και δεν άνοιξαν ποτέ θέσεις. Χτες βράδυ όμως, είδα ένα ανόητο όνειρο: εμφανίστηκε ένας άγγελος και μου είπε να αγοράσω ένα ασημένιο κύπελλο, γιατί θα με επισκεπτόταν ο βασιλιάς, θα έπινε από το ασημένιο κύπελλο και θα έβρισκε δουλειά στο γιο μου.

 

»Ο άγγελος ήταν τόσο πειστικός, ώστε αποφάσισα να κάνω ό,τι μου είπε. Δεν έχουμε λεφτά κι έτσι η νύφη μου πήγε σήμερα το πρωί στην αγορά, πούλησε τα μαλλιά της και αγοράσαμε τούτο δω το κύπελλο. Τώρα, προσπαθούν να μου φτιάξουν το κέφι, τραγουδώντας και χορεύοντας γιατί είναι Χριστούγεννα, όμως είναι μάταιο».

 

Ο βασιλιάς είδε το ασημένιο κύπελλο, ζήτησε να του βάλουν λίγο νερό γιατί διψούσε και προτού φύγει είπε στην οικογένεια:

 

«Τι σύμπτωση! Μόλις σήμερα είδαμε τον πρωθυπουργό και μας είπε ότι οι θέσεις θα ανοίξουν την επόμενη βδομάδα».

 

Ο γέρος κούνησε το κεφάλι, χωρίς να το πολυπιστέψει, και τους αποχαιρέτησε. Την επόμενη μέρα όμως, ένα βασιλικό ανακοινωθέν διαβάστηκε σε όλους τους δρόμους της πόλης. Έψαχναν καινούριο γραφέα για το παλάτι. Τη μέρα που είχε οριστεί, η αίθουσα ακροάσεων γέμισε κόσμο που αγωνιούσε να διαγωνιστεί για μια τόσο περιζήτητη θέση. Ο πρωθυπουργός μπήκε και ζήτησε από όλους να ετοιμάσουν τα μολύβια και τα χαρτιά τους:

 

«Ιδού το θέμα της έκθεσης που πρέπει να γράψετε: γιατί κλαίει ένας γέρος, χορεύει μια φαλακρή γυναίκα και τραγουδά ένας θλιμμένος νεαρός;»

 

Ένα μουρμουρητό έκπληξης διέτρεξε την αίθουσα: κανείς δεν μπορούσε να διηγηθεί μια τέτοια ιστορία! Κανείς, εκτός από ένα νεαρό με τριμμένα ρούχα, καθισμένο σε μια γωνιά της αίθουσας, που χαμογέλασε πλατιά και άρχισε να γράφει.

 

(βασισμένο σε ένα ινδικό παραμύθι)

Conto de natal, 2008

Paulo Coelho

Link to comment
Share on other sites

Το ηθικό δίδαγμα;

 

Τίποτα δεν είναι "κλειδωμένο", διατηρείτε ζωντανή την επιθυμία και την ελπίδα, παρατηρείτε τα σημάδια και ενεργείτε πάντα προς την κατεύθυνση της εκπλήρωσης της επιθυμίας σας!!!

 

Καλή Χρονιά

 

ΥΓ: ...δεν είναι καθόλου κακό να προσδοκάτε ευμάρεια και υλικά αγαθά.

Link to comment
Share on other sites

Το ηθικό δίδαγμα;

Κάνε αυτό που σου λένε οι άγγελοι;

 

Θα σε συνέφερε αυτό;... :P

 

Πολύ ωραία ιστορία μόνο που μου φαίνεται άδικο η τύχη να ευνοεί τους χαροκαμμένους...ίσως στα πλαίσια μιας ευρύτερης ισορροπίας;...ίσως...Παρεπιπτόντως έχω ακούσει ότι το κάνει και ο Καραμανλής με τον Κωνσταντίνο αυτό γι΄ αυτό προσέχετε...

Link to comment
Share on other sites

Το ηθικό δίδαγμα;

Κάνε αυτό που σου λένε οι άγγελοι;

Απλά ή ζωή φροντίζει να σου δώσει αυτό που σου αξίζει.

Έχε πάντα πίστη στο Μέγα σχέδιο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...