Νεφέλη Posted April 30, 2009 Report Share Posted April 30, 2009 Πριν λίγες μέρες, το μέλος pro του φόρουμ στο www.filosofia.gr, έθεσε ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα που νομίζω ότι αξίζει να συζητηθεί και εδώ: Καλησπέρα! Σήμερα μου ήρθε ο εξής προβληματισμός: Έχουμε το δικαίωμα να αποφασίζουμε για το εαν θα φέρουμε κάποιον στη ζωή? Εξ΄ορισμού επιβάλουμε τη ζωή στα παιδία μας, και σε όλα τα καλά και τα κακά που αυτή συνεπάγεται. Είναι αυτό ηθικό? Είμαστε τα μόνα όντα που αναπαραγόμαστε εν γνώση μας και μάλιστα έχουμε πολλούς τρόπους να το αποφύγουμε αυτό εαν θέλουμε. Είμαστε και τα μόνα όντα με πλήρη συνείδηση του εαυτού τους και των πράξεών τους. Δε με απασχολούν οι (τεράστιες) συνέπειες μιας αρνητικής απάντησης, αλλά μόνο η ηθική πλευρά του ζητήματος. ...Οι απόψεις σας; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
irenicus777 Posted April 30, 2009 Report Share Posted April 30, 2009 Η άποψή μου είναι πως, με τόσα σούργελα, ηλίθιους και κυρίως, με τόσους ψυχανώμαλους που κυκλοφορούν θα έπρεπε όποιος θέλει να κάνει παιδιά να περνά από εξεταστικές επιτροπές και ψυχολογικά τεστ. Αρκετά πια με τους "γονείς" που κάνουν παιδιά και μετά τα κακοποιούν και τα βασανίζουν! (παραδείγματα όλοι μπορούμε να σκεφτούμε). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted April 30, 2009 Report Share Posted April 30, 2009 το να φέρεις στο κόσμο ένα ον και να αναλάβεις να το αναθρέψεις, να το φροντίσεις, να το μεγαλώσεις και τελικά να του δώσεις όλα τα εφόδια να σταθεί στα πόδια του μόνο του είναι ιερό και μέγα έργο. Αλλά οι περισσότεροι δεν το βλέπουν έτσι... δυστυχώς... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sucore Posted April 30, 2009 Report Share Posted April 30, 2009 Μιάς και το μοναδικό μας "όπλο" εξ αρχής ήτο η νοημοσύνη μας, η φύση μας "προίκησε" με την ασταμάτητη σεξουαλική επιθυμία ώστε να μην εκλείψει το είδος λόγω άνισων μαχών με αρπακτικά, και ΟΧΙ ανα περιόδους όπου γίνεται με την συντριπτική πλειοψηφεία των λοιπών Γήινων όντων.. Το θέμα είναι πως τώρα πια αφού βρισκόμαστε σε μια κοινωνία όπου καταπολεμάει την νοημοσύνη τα ένστικτα οργιάζουν, οπότε μαζί τους και αυτό της αναπαραγωγής. Το κακό είναι πως λόγω παντελούς έλλειψης συναισθηματικής νοημοσύνης (πάλι εξ'αιτίας της κοινωνικής δομής μας) δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην ορθή ανατροφή των απογόνων μας μιας και ούτε εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε κατά το πού πέφτει!! Οι περισσότερες κοινωνίες (διαφορετικές κουλτούρες) έχουν απλά αναθέσει το έργο αυτό στο ίδιο το παιδί, μπολιάζοντας την ιδέα του κάθε Θεού μέσα στο αγνό μυαλουδάκι του, και του λένε πως ΑΥΤΟΣ θα σε προσέχει για όλη σου την ζωή, κοίτα να τον κρατάς ευχαριστημένο... Ο Δυτικός τρόπος επιβίωσης τώρα πια έχει πείσει τον άνθρωπο πως επιβάλλεται να ασχολείτε ΜΟΝΟ με τον εαυτό του, και πως ΑΡΚΕΙ να παρέχει υλική υποστήριξη στην οικογένια του. Το οποίο κατά την γνώμη μου είναι ό,τι χειρότερο αφού δεν υπάρχει ούτε ψήγμα προστάτη ή έστω σιωπηλού παρατηρητή που να "κρατάει" τα ηνία. Εφόσων όμως βάση φυσικού εξαναγκασμού, η ζωή επιβάλλεται να συνεχιστεί και μάλιστα να εξελίσεται, δεν πιστεύω πως τίθεται ΗΘΙΚΗ πλευρά σε αυτό το ζήτημα. Αφού για αυτό είμαστε φτιαγμένοι τότε αυτό και μόνο είναι το δυνατότερο επιχείρημα πως ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ να δημιουργούμε ΖΩΗ, και σαφέστατα έχουμε αυτό το δικαίωμα, μιας και η ζωή είναι ό,τι πιο ιερό. Το ΠΩΣ θα χειριστούμε το φωτισμένο αγνότατο πλάσμα και πώς θα το προετοιμάσουμε για την σκληρή πραγματικότητα που θα το περιμένει όμως είναι ζήτημα σοφίας όπου με την σειρά της βασίζεται σε ηθικά θεμέλια. Ύστερα από τα παραπάνω, ψιλοάσχετα με το θέμα, λόγια συμφωνώ απολύτως με τους προλαλήσαντες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αrtzuna Posted April 30, 2009 Report Share Posted April 30, 2009 Πριν λίγες μέρες, το μέλος pro του φόρουμ στο www.filosofia.gr, έθεσε ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα που νομίζω ότι αξίζει να συζητηθεί και εδώ: ...Οι απόψεις σας; Aυτη ειναι η μια πλευρα του νομισματος και εχει αρκετο θυμο μεσα της.Εν μερη συμφωνω. Θα θεσω ομως και μια πιο υπαρξιακη και πιο ρομαντικη πλευρα. Στην Ελλαδα πολλες φορες συνηθιζουμε να λεμε πως μας "αξιωσε ο Θεος" να κανουμε ενα παιδι και το θεωρω σωστο. Επισης παλι θα αναφερθω στον Βουδα παλι ο οποιος λεει πως "εμεις επιλεγουμε που θα γεννηθουμε". Το ολο θεμα λοιπον ειναι στον αν θεωρουμε εμεις οι ιδιοι "αξιοι" και "ικανοι" να μπουμε στην διαδικασια να "φιλοξενησουμε" ενα παιδι στην ζωη μας και στην σαρκα μας. Αν νομιζουμε οτι παμε να επιβαλλουμε την ζωη σε ενα παιδι,το εχουμε ηδη δει λαθος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted April 30, 2009 Author Report Share Posted April 30, 2009 Επισης παλι θα αναφερθω στον Βουδα παλι ο οποιος λεει πως "εμεις επιλεγουμε που θα γεννηθουμε". Την έχω υπ' όψη μου αυτή τη θέση και μπορώ να πω ότι την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα (πιθανότατα και σωστή). Ο Βούδας όμως είπε ότι επιλέγουμε το *που* θα γεννηθούμε... Άραγε, επιλέγουμε και το *αν* θα γεννηθούμε ή όχι...; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αrtzuna Posted April 30, 2009 Report Share Posted April 30, 2009 Την έχω υπ' όψη μου αυτή τη θέση και μπορώ να πω ότι την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα (πιθανότατα και σωστή).Ο Βούδας όμως είπε ότι επιλέγουμε το *που* θα γεννηθούμε... Άραγε, επιλέγουμε και το *αν* θα γεννηθούμε ή όχι...; Ξεχνα τον Βουδα... http://www.artofwise.gr/html/categories_co...umeniszois.html ψαξε στα αρθρα που "καποιος" εγραψε.. Επισης παλι θα αναφερθω στον Βουδα παλι.......... παλι Χ 2 ..ωραιος <_< Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νεφέλη Posted April 30, 2009 Author Report Share Posted April 30, 2009 Ξεχνα τον Βουδα... http://www.artofwise.gr/html/categories_co...umeniszois.html ψαξε στα αρθρα που "καποιος" εγραψε.. Κάπου σε χάνω...... Το άρθρο που αναφέρεις είναι τεχνική για ανάμνηση προηγούμενης ζωής. Δεν λύνει την απορία του εάν επιλέγουμε ή όχι να γεννηθούμε... ...Εκτός εάν το πας αλλού; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted May 1, 2009 Report Share Posted May 1, 2009 Είμαστε τα μόνα όντα που αναπαραγόμαστε εν γνώση μας και μάλιστα έχουμε πολλούς τρόπους να το αποφύγουμε αυτό εαν θέλουμε. Είμαστε και τα μόνα όντα με πλήρη συνείδηση του εαυτού τους και των πράξεών τους. Ηθικό... Έχει να κάνει με το ήθος, όχι επειδή επιλέγουμε να φέρουμε ένα ον στη ζωή, αλλά επειδή πρέπει να κοιτάξουμε τις συνθήκες. Δε νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε σε θέση να κρίνουμε εάν είναι ηθικό ή όχι, από τη στιγμή που έτσι είναι η φύση μας και η.. φτιαξιά μας. Απλά.. επειδή είμαστε να μόνα όντα με πλήρη συνείδηση ίσως τα βαθύτερα αίτια που στην τελική.. "γενοβολάμε" είναι εγωιστικά. Τί μας νοιάζει εφόσον θα πεθάνουμε εάν θα συνεχίσει ο κόσμος χωρίς εμάς; Ίσως βαθιά μέσα μας φέρνουμε κάποιον, ώστε να παραμείνουμε "εν ζωή" και μετά το θάνατο, να υπάρχει το στίγμα μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αrtzuna Posted May 1, 2009 Report Share Posted May 1, 2009 Κάπου σε χάνω...... Το άρθρο που αναφέρεις είναι τεχνική για ανάμνηση προηγούμενης ζωής. Δεν λύνει την απορία του εάν επιλέγουμε ή όχι να γεννηθούμε... ...Εκτός εάν το πας αλλού; Αν και πρωι ,θα σου εξηγησω., Το αρθρο ειναι ενδεικτικο,στο οτι τις απαντησεις που ζητας καπου της εχεις γραψει η ιδια. Η θεωρια της μετανσαρκωσης υποστηριζει πως ο κυκλος της ζωης και του θανατου σταματαει μονο οταν φτασουμε στην "φωτιση". Επομενως "επιλεγουμε" και το "αν" αλλα και το "που" θα γεννηθουμε.. Είμαστε τα μόνα όντα που αναπαραγόμαστε εν γνώση μας και μάλιστα έχουμε πολλούς τρόπους να το αποφύγουμε αυτό εαν θέλουμε. Είμαστε και τα μόνα όντα με πλήρη συνείδηση του εαυτού τους και των πράξεών τους. πληρη συνειδηση του εαυτου τους και των πραξεων τους ;;; Πολυ ονειροπολος ο φιλος.. Τεσπα.. Ας μην ξεχναμε πως οποια αποψη και αν εχουμε και οσο και να νομιζουμε πως ελεγχουμε καποιες καταστασεις ...Life finds a way Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
sevando Posted May 1, 2009 Report Share Posted May 1, 2009 Ηθικό... Έχει να κάνει με το ήθος, όχι επειδή επιλέγουμε να φέρουμε ένα ον στη ζωή, αλλά επειδή πρέπει να κοιτάξουμε τις συνθήκες. Δε νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε σε θέση να κρίνουμε εάν είναι ηθικό ή όχι, από τη στιγμή που έτσι είναι η φύση μας και η.. φτιαξιά μας. Απλά.. επειδή είμαστε να μόνα όντα με πλήρη συνείδηση ίσως τα βαθύτερα αίτια που στην τελική.. "γενοβολάμε" είναι εγωιστικά. Τί μας νοιάζει εφόσον θα πεθάνουμε εάν θα συνεχίσει ο κόσμος χωρίς εμάς; Ίσως βαθιά μέσα μας φέρνουμε κάποιον, ώστε να παραμείνουμε "εν ζωή" και μετά το θάνατο, να υπάρχει το στίγμα μας. συμφωνω με την σαμπρινα και εχω να πω πως προκειται για μερος τησφυσης του ανθρωπου. βεβαια οπως προαναφερθηκε εχοθμε και μιακαποια "νοημοσυνη" ωστοσο αυτη η "νοημοσυνη" εμπλεκεται μερικες φορες στην φυσικη διαδικασιασκεψης και δημιουργουνται τετοια ηθικα ζητηματα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
outis Posted May 5, 2009 Report Share Posted May 5, 2009 Πριν λίγες μέρες, το μέλος pro του φόρουμ στο www.filosofia.gr, έθεσε ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα που νομίζω ότι αξίζει να συζητηθεί και εδώ: ...Οι απόψεις σας; Από τη στιγμή που η αναπαραγωγή είναι μέρος της φύσης και μάλιστα μέσω εσωτερικής "επιβολής" (ένστικτο) δεν τίθεται θέμα - σε πρώτο πλάνο - αμφισβήτησης. Ποια επιλογή έχουν τα ζώα ή τα φυτά; Κι αν ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης... είναι γνωστό ότι αν το αφήσεις στη φύση θα έχεις παιδιά! (πλην εξαιρέσεων - που ίσως δεν θα υπήρχαν αν το "άφηναν στη φύση" νωρίτερα) Για τον άνθρωπο πάλι που δεν είναι απλά μέρος της φύσης, τίθεται θέμα αλλά νομίζω πως το συγκεκριμένο τίθεται "υποκριτικά". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Niliolans Posted May 6, 2009 Report Share Posted May 6, 2009 Η αξία της ζωής είναι αξεπέραστη, όπως κι αν εξελιχθεί αυτή. Το ανήθικο είναι να νομίζουμε πως είμαστε τόσο νοήμονες και παντογνώστες, ώστε να μπορούμε να προβλέψουμε την εξέλιξη αυτή και ανάλογα, να αποφασίσουμε αν θα της επιτρέψουμε να υπάρχει ή όχι. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ηθικό από το να χαρίζουμε ζωή (και όχι να επιβάλουμε...). Είμαστε και τα μόνα όντα με πλήρη συνείδηση του εαυτού τους και των πράξεών τους. Το "είμαστε" πού ακριβώς αναφέρεται;;; Γιατί όσον αφορά τους ανθρώπους είμαστε τα λιγότερο ευσυνείδητα όντα. Αν νομίζουμε ότι με τη δημιουργία του προφυλακτικού και την ελευθερία της επιλογής που αυτό παρέχει γίναμε ευσυνείδητοι, συγνώμη αλλά έχουμε πρόβλημα. Εγώ θα αντιστρέψω το ερώτημα. "Έχουμε το δικαίωμα να αποφασίζουμε για το εάν θα φέρουμε ή όχι κάποιον στη ζωή;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Aqua Marine Posted May 6, 2009 Report Share Posted May 6, 2009 Για ποιο λόγο θέλουμε να κάνουμε παιδιά; Για ποιο λόγο δεν θέλουμε να κάνουμε παιδιά; Η απάντηση και στις δυο ερωτήσεις εξαρτάται από τη σχέση του συνειδητού με το ασυνείδητο. Εκεί που το συνειδητό πάει να βάλει χέρι στις επιταγές και τις ορμές του ασυνείδητου, ξεκινάν οι φιλοσοφίες. Τι δύναμη όμως έχουν οι φιλοσοφίες μπροστά σε κάτι ασύγκριτα ισχυρότερο; Λίγο απλά και αν μπορούμε να διαβάζουμε τα σημάδια γύρω μας ίσως δούμε κάτι ενδιαφέρον. Τουλάχιστο εγώ το εκλαμβάνω σαν "τάση". Μερικές βασικές πληροφορίες πάνω στην γυναικεία ανατομία αναφέρουν ότι μια σχετικά φαρδιά λεκάνη είναι σε πλεονεκτικότερη θέση για την κύηση σε σχέση με μια στενή, εντελώς ανατομικά δηλαδή. Άν δούμε τώρα το γυναικείο μοντέλο που ακολούθησε τις δεκαετίες του μεταπολέμου (β' παγκόσμιου και μιλώ κυρίως για τον δυτικό και μεσαίο γεωγραφικό χώρο)), μέχρι και κάνα δυο δεκαετίες πίσω σε σχέση με το τώρα, κυριαρχούσε ο σωματότυπος με χαρακτηριστική μεσαία ως και φαρδιά λεκάνη. Ακόμη και τα μοντέλα της μόδας των εποχών αυτών υπάκουαν στις σχετικά Αφροδισιανές "αναλογίες". Αντίστοιχα οι άντρες έδειχναν και ήταν πιο αρρενωποί και κυρίαρχοι. Η τάση λοιπόν για το ανθρώπινο στοιχείο ζητούσε και ευνοούσε την αναπαραγωγή. Πόλεμοι μετά πολέμων και το ανθρώπινο δυναμικό ζημιωνόταν. Κάτι που έπρεπε να φροντιστεί και να ισορροπήσει κάπως. Φτάνοντας σήμερα και με μια σχετικά εύκολη παρατήρηση θα δούμε ότι οι γυναίκες με ισχνή λεκάνη, είναι αν όχι οι περισσότερες τουλάχιστο πολλές. Το μεγαλύτερο τμήμα των νέων αντρών είναι ήπια αρρενωπό ή και θηλυπρεπίζει σε αρκετές περιπτώσεις. Τα μοντέλα της μοδός πλασάρουν ένα αντίστοιχο στερεότυπο που προωθεί μια στείρα σεξουαλικότητα που προορίζεται περισσότερο για πορνό, παρά για ερωτικό παιχνίδι που θα δώσει τους καλύτερους καρπούς στους τυχόν απογόνους. Οι χυμοί άλλωστε των υγρών δεν πια τόσο πλούσιοι και για πολλούς άλλους λόγους. Η φύση λοιπόν των ανθρώπων (ή αυτό/α που τη διαχειρίζεται) φέρει το μήνυμα ότι η αναπαραγωγή δεν είναι τόσο απαραίτητη, τουλάχιστο για τον "πολιτισμένο" ΑΥΤΟ κόσμο. Η έμφαση δείχνει ν' αναδεικνύει το λεγόμενο πνεύμα, την εξέλιξη αυτού, την ποιοτική επιβίωση (αυτών που είναι να επιβιώσουν) και λιγότερο την αριθμητική επιβίωση για το πρότζεκτ του λεγόμενου "ανθρώπινου" φορέα. Εν μέσω σύγχυσης και πόνου, όπως θα άρμοζε δηλ. για τα γεννητούρια μιας διαφορετικής συνείδησης. Καταλήγοντας, δεν τίθεται ηθικό δίλημμα γιατί η συνειδητή επιλογή είτε για να φέρεις απογόνους είτε όχι, είναι σωστή και λάθος ταυτόχρονα. Ούτως ή άλλως πολύ λιγότερο εξαρτάται από εμάς η έκβαση της απόφασης ακόμα και αν έχουμε την ψευδαίσθηση της ατομικής βούλησης ενώ έχουμε στην πραγματικότητα συνειδητή βούληση. Άλλο το ένα άλλο το άλλο.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Avis Posted May 9, 2009 Report Share Posted May 9, 2009 (edited) Η γέννηση είναι η δημιουργεία. Η δημιουργεία είναι η εξέλιξη. Η εξέλιξη είναι η αναγέννηση. Και η ύπαρξη σύνεχιζει ανάλογα στους αιώνες.Ο θάνατος είναι ο πατέρας της γέννησης και ο παππούς της αναγέννησης. Αν λάβει κανείς υπόψην του πως ο άνθρωπος "ανακυκλώνεται" τοτέ η ζωή και ο θάνατος είναι δύο έννοιες συνώνυμες. "Χάρη στο θάνατο των δέντρων οι λίμνες γεμίζουν ψάρια και λύκους τα βουνά. Και χάρη στο θάνατο αυτών, οι δρόμοι γεμίζουν απο ανθρώπους και ύστερα τα δάση αποκτούν ξανά δέντρα και φυτά." Ποιός έχει το δικαίωμα να αφαιρέσει μια ζωή; Κανείς, εκτός απο εκείνον που πεθαίνει... Ποιός έχει το δικαίωμα να δώσει μια ζωή; Κανείς εκτός απο εκείνον που γεννιέται... Στη δυσανάλογη αρμονία του κόσμου μας, θάνατος και γέννηση εξισώνονται και δημιουργούν την ισσοροπία... Η φύση του ανθρώπου του δίνει τη θέληση και τη δύναμη να δημιουργεί τη ζωή. Αυτομάτως με τη δημιουργεία του αυτή σπέρνει και την καταστρόφη στο ιδιο του το παιδί... Υ.Γ: Συμφωνώ με όλους! :cheerful: Edit: Δεν υπάρχει ηθικό δίλλημα.! Edited May 9, 2009 by Avis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.