Jump to content

This one goes out to the ones I love!


Νεφέλη
 Share

Recommended Posts

Παύλος Σιδηρόπουλος - Κάποτε θα'ρθουν

(στους ανθρώπους)

 

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν

πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν

και πώς σε θένε

 

Έχε το νου σου στο παιδί,

κλείσε την πόρτα με κλειδί

ψέματα λένε

 

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,

λογάδες και γραμματικοί

για να σε πείσουν

 

Έχε το νου σου στο παιδί

κλείσε την πόρτα με κλειδί,

θα σε πουλήσουν

 

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί

που θα 'χει σβήσει το κερί

στην καταιγίδα

 

Υπερασπίσου το παιδί

γιατί αν γλιτώσει το παιδί

υπάρχει ελπίδα

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 696
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Παύλος Σιδηρόπουλος - Μίκυ Μάου(ς)

(στην έπαρση)

 

Ω Μίκη Μίκη Μάους ευφυή

ω Μίκη Μίκη άξιον εστί

για πάρτι σου ένα ροκ εν ρολ

με 12 μετράκια από sol

 

Μια τούρτα αλά κρεμ σοκολά,

την ώρα που λες τα πολλά

που με χέρια ψηλά

το παίζεις ο Μπαχ και καλά

 

Με χρέος συμφωνίες τρείς.

Λαϊκοκλασικιστής.

Ξερνώντας μ' έναν ήχο κοινό

το δήθεν μέγα μυστικό.

 

Συνθηματολογίες επικές,

σε πέντε νοτούλες γλυκές.

Για μέλλον πουλάς,

αυτά που πουλιόντουσαν χθες.

 

Δαυϊδ με σφεντόν' από La

στις νότες το παίζεις Γολιάθ

κι ενώ ο Τσιτσάνης παίζει καθιστός

εσύ το παίζεις μουσουργός

 

Κουλτούρα και πολιτικά

και ψήνεις τον κόσμο μ' αυτά

και γεύεσ' εσύ του Μάρκου τη γνήσια πενιά

 

Κορίτσι μου κάτσε καλά !

βρε αγκάλιασέ με κι ασ' τα πολλά

Τα βρίσκαμ' ωραία ως τα χθες

και τώρα καλημέρα δε λες

 

Βρε πρόσεχε μ' αυτούς τους τρελούς

που τ' όνειρό τους είναι να μη ζουν

και για επάγγελμά τους δηλώνουν «Ο σώζων λαούς»

Link to comment
Share on other sites

Παύλος Σιδηρόπουλος - Ο Γέρο-Μαθιός

(στους πραγματικούς)

 

Ξαπλώνει η νυχτιά

μες στ' άγρια βουνά

κι ο γέρο-Μαθιός

καπνίζει σκυφτός.

 

Κοιτάει γελαστός

το λίγο του βιος

κι αράζει απαλά

σιμά στη φωτιά.

 

Με πλούσια μαλλιά

και γένια μακριά

ο γέρο-Μαθιός

μοιάζει άγιος σωστός.

 

Ψηλά στα βουνά

παν χρόνια πολλά

που ζει μοναχός

αυτός κι ο Θεός.

 

Σαν ο ήλιος θα βγει

ξυπνάει το πρωί

προσεύχεται απλά

και πάει για δουλειά.

 

Κάπου έξω μακριά

η φύση γελά

κι αυτός με ορμή

οργώνει τη γη.

 

Με πλούσια μαλλιά

και γένια μακριά

ο γέρο-Μαθιός

ναι μοιάζει άγιος σωστός.

 

Ψηλά στα βουνά

παν χρόνια πολλά

που ζει μοναχός

αυτός κι ο Θεός.

Link to comment
Share on other sites

"(...)

He takes Roybnol,*

She takes Roybnol,

We take Roybnol,

Forget it all

By this moment

New life begins

(...)"

 

Prodigy -Baby's got the Temper (Exd.Version-mix)

 

_______________________________________

*(Roybnol: ναρκωτικό χάπι που ευθύνεται για αμέτρητους βιασμούς κοριτσιών σε κλάμπς/ ξενυχτάδικα/κ.τ.λ..Το εν λόγω τραγούδι αποτελούσε ειρωνική αναφορά -εμμέσως φυσικά- στον Πρίγκηπα Κάρολο και το σχετικά νέο του "Αμορε",αλλά και στα σκάνδαλα της βασιλικής οικογένειας...)

Link to comment
Share on other sites

Ένεκα των αγίων τούτων ημερών, ένα διαχρονικό μήνυμα από μια κλασική κινηματογραφική ταινία...

 

Monty Pythons

Always Look on the Bright Side of Life

 

Some things in life are bad,

They can really make you mad,

Other things just make you swear and curse,

When you're chewing life's gristle,

Don't grumble,

Give a whistle

And this'll help things turn out for the best.

And...

 

Always look on the bright side of life.

[whistle]

Always look on the light side of life.

[whistle]

 

If life seems jolly rotten,

There's something you've forgotten,

And that's to laugh and smile and dance and sing.

When you're feeling in the dumps,

Don't be silly chumps.

Just purse your lips and whistle.

That's the thing.

And...

 

Always look on the bright side of life.

[whistle]

Always look on the right side of life,

[whistle]

 

For life is quite absurd

And death's the final word.

You must always face the curtain with a bow.

Forget about your sin.

Give the audience a grin.

Enjoy it. It's your last chance, anyhow.

So,...

 

Always look on the bright side of death,

[whistle]

Just before you draw your terminal breath.

[whistle]

 

Life's a piece of shit,

When you look at it.

Life's a laugh and death's a joke it's true.

You'll see it's all a show.

Keep 'em laughing as you go.

Just remember that the last laugh is on you.

And...

 

Always look on the bright side of life.

Always look on the right side of life.

[whistle]

 

Always look on the bright side of life!

[whistle]

Always look on the bright side of life!

[whistle]

 

[Repeat to fade...]

Link to comment
Share on other sites

Santana - in to the night

1st Verse

Like a gift from the heavens, it was easy to tell,

It was love from above, like it saved me from hell,

She had fire in her soul it was easy to see,

And the devil himself could be pulled out of me,

There were drums in the air as she started to dance,

Every soul in the room keeping time with there hands,

And we sang;

 

(Chorus)

Ay oh ay oh ay oh ay,

And the voices bang like the angels sing,

We;re singing;

Ay oh ay oh ay oh ay,

And we danced on into the night,

Ay oh ay oh,

Ay oh ay oh,

And we danced on into the night,

 

2nd Verse

Like a piece to the puzzle that falls into place,

You could tell how we felt from the look on her face,

She was spinning in circles with the moon in her eyes,

The room left them moving between you and I,

We forgot where we were and we lost track of time,

And we sang to the wind as we danced through the night,

And we sang;

 

(Chorus)

Ay oh ay oh ay oh ay,

And the voices bang like the angels sing,

We;re singing;

Ay oh ay oh ay oh ay,

And we danced on into the night,

Ay oh ay oh,

Ay oh ay oh,

And we danced on into the night,

Ay oh ay oh,

Ay oh ay oh,

And we danced on into the night,

 

(Santana solo)

 

1st Verse repeated

Like a gift from the heavens, it was easy to tell,

It was love from above, like it saved me from hell,

She had fire in her soul it was easy to see,

And the devil himself could be pulled out of me,

There were drums in the air as she started to dance,

Every soul in the room keeping time with there hands,

And we sang;

 

DEDICATED TO THE ONE...

Link to comment
Share on other sites

Και μια σπέσιαλ αφιέρωση, ένεκα της ημέρας.

 

Axis - Pa Vu Ga Di

 

Ναι, παραμένω αμετανόητος δωδεκαθεϊστής, αλλά αν παίζονταν έτσι τα εγκώμια, θα έβαζα πολύ νερό στο κρασί μου!

:whistling:

Link to comment
Share on other sites

Λόγω της ημέρας, αγαπημένο ποίημα, του Κώστα Βάρναλη, έχει μελοποιηθεί, και το έχει ερμηνεύσει θαυμάσια ο Γ. Χαρούλης...

 

Οι πόνοι της Παναγιάς

 

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;

Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφήν ερημική;

Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις.

Ξέρω πως θάχεις την καρδιά τόσο καλή, τοσο γλυκή,

που με τα βρόχια της οργής ταχιά θενά σπαράξεις.

 

Συ θάχεις μάτια γαλανά,θάχεις κορμάκι τρυφερό,

θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρό,

από το πρώτο ξάφνισμα της ξυπνημένης νιότης.

Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό.

Εσύ νοικοκερόπουλο -όχι σκλάβος ή προδότης.

 

Tη νύχτα θα συκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ,

να σκύβω την ανάσα σου ν' ακώ, πουλάκι μου ζεστό

να σου τοιμάζω στη φωτιά γάλα και χαμομήλι,

κ' ύστερα απ' το παράθυρο με καρδιοχτύπι να κοιτώ

που θα πηγαίνεις στο σκολιό με πλάκα και κοντύλι

 

Kι αν κάποτε τα φρένα σου μ' αλήθεια, φως της αστραπής,

χτυπήσει ο Κύρης τ' ουρανού, παιδάκι μου να μη την πεις!

Θεριά οι ανθρώποι, δε μπορούν το φως να το σηκώσουν!

Δεν είν' αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.

Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν!

Link to comment
Share on other sites

Και μια σπέσιαλ αφιέρωση, ένεκα της ημέρας.

 

Axis - Pa Vu Ga Di

 

Ναι, παραμένω αμετανόητος δωδεκαθεϊστής, αλλά αν παίζονταν έτσι τα εγκώμια, θα έβαζα πολύ νερό στο κρασί μου!

:whistling:

 

Αν και ανήκω στο κλαμπ που το προτιμά βυζαντινότατον (Ω ναι έχω κάτι περίεργα γούστα! Μ΄ αρέσουν όλα τα βυζαντινά και τα δημοτικά άσματα)..... Παρόλα αυτά ...... :clapping:

 

Αντε βλε Τλαγούλη και .... παπαροκάς :lol: :lol: :lol:

Link to comment
Share on other sites

Αφιερωμένο εξαιρετικά! Ξέρει αυτός!

 

Σε εσπερινό του Νότου

 

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης

Μουσική: Κώστας Μπαλταζάνης

Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

 

Σε φύλαξα μες στο σώμα

μέσα μου όλη η γη

η ζωή, το προζύμι

που έναν άνθρωπο εγκυμονεί

 

Σε κράτησα μες στην ύλη

σ' έβαλα σαν φλουρί

της καρδιάς μου το ασήμι

και το σύνορο να 'σαι εσύ

 

Σε φύλαξα μες στο σώμα

μέσα μου σαν νησί

το νερό και το χώμα

η πατρίδα μου να 'σαι εσύ

 

Σε κράτησα μες στο στόμα

μέσα μου σαν φιλί

στη ζωή, στον αιώνα

να 'σαι γεύση μου κι αναπνοή

 

Το σώμα τίναξα

κι οι ζωές γίναν πηγάδια

ένα γύρεψα

κι εκατό μ άγγιξαν βράδια

 

Σε φύλαξα που αγαπώ

μέσα μου να καρπίζεις

και να γίνομαι γόνιμη εγώ

Link to comment
Share on other sites

Απορώ πώς το ξέχασα!

 

Λοιπόοον... το παρακάτω είναι μια πρωτομαγιάτικη estampie (μεσαιωνικός χορός), από το διάσημο τροβαδούρο (και αργότερα ιππότη) Raimbaut de Vaqueiras που έζησε μια πολύ ενδιαφέρουσα ζωή το 13ο αιώνα.

 

Calenda Maia

 

Calenda maia Ni fuelhs de faia,

ni chants d´auzel ni flors de glaia

non es que´m plaia, pros dona gaia,

tro qu´un isnel messatgier aia

del voste bel cors qui´m retraia

plazer novel qu´amors m´atraia

e ja-ia e´m traia vas vos, domna veraia

e chaia de plaia´l gelós anz que´m n´estraia.

 

Ma bel´amia, Per Dieu non sia

Que ja´l gelos De mon dan ria,

Que car vendria Sa gelosia,

Si aitals dos Amantz partia;

Qu´ie ja joiós Mais non seria,

Ni jois ses vos Pro no´m tenria;

Tal via Faria Qu´oma ja Mais no´m veiria;

Cel dia Morria, Domna Pros, qu´ie´us perdria.

 

Com er perduda Ni m´er renduda

Domna, s´enanz Non l´ai aguda ?

Que drutz ni druda Non es per cuda;

Mas quant amantz en drut si muda,

L´onors es granz Que´l n´es creguda

E´l bels semblanz Fai far tal bruda;

Que nuda Tenguda no´us ai Ni d´als vencuda;

Volguda, Cresuda Vos ai, Ses autr´ajuda.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Διαβάστε προσεχτικά :

 

Ο άντρας και η γυναίκα δεν είναι ίσοι

 

Στίχοι, Μουσική, ερμηνεία: Διονύσης Σαββόπουλος

 

Ο άντρας και η γυναίκα δεν είναι ίσοι

γιατί απλούστατα η γυναίκα είναι ανώτερη

γι'αυτό και η κυρά-Άσπα του Διονύση

πάντα υποχωρώντας τον καθοδηγεί.

 

Το πρώτο που ένας άντρας έχει ανάγκη να αποδείξει

τρέμει ή δεν τρέμει τον κυρ θάνατο;

Δευτερο, η δουλειά του και πώς θα δείξει

έργο πιο σπουδαίο απ'το φτωχό του εγώ.

Τρίτον, η αγάπη κι εκεί θα ερωτηθεί

μπορεί να αγαπήσει ή μήπως δεν μπορεί;

 

Ο άντρας και η γυναίκα δεν είναι ίσοι

γιατί απλούστατα η γυναίκα είναι ανώτερη.

 

Παρόλους τους γιατρούς στον τοκετό της

ο θάνατος στο πλάι της με ξεπερνάει

Στα έργα μου υπάρχει απλη ομοιότης

του θαύματος που σκάει όιταν αυτή γεννάει.

Τέλος, στην αγάπη πόσο δοτική

όταν έρθει η ώρα στ'αλήθεια να δοθεί.

 

Ο άντρας και η γυναίκα δεν είναι ίσοι

γιατί απλούστατα η γυναίκα είναι ανώτερη.

 

Χνούδι, προσκοπάκι κι ακριβοκαλή του

λάμπα του, εκκλησία και ανατολή

δέχτηκε τον άντρα της στην κούρασή του

κι έγινε αρχηγός του κι υποτακτική.

Άραγε ο Θεός της τι άλλο εγκυμονεί

σε τι άλλες περιπέτειες θα μπλεχτούμε εγώ κι εσύ

ώσπου ο δεσμός μας να φωταγωγηθεί

κάτω απ'την ταφόπλακα την καθημερινή.

 

Ο άντρας και η γυναίκα δεν είναι ίσοι

γιατί απλούστατα η γυναίκα είναι ανώτερη

γι'αυτό και η κυρά-Άσπα του Διονύση

πάντα υποχωρώντας τον καθοδηγεί.

Link to comment
Share on other sites

Εδώ και καιρό θέλω να αφιερώσω ένα τραγουδάκι

..... σ΄ έναν ερωτευμένο Μπέμπη!

Και να του ευχηθώ, να του το τραγουδάει, εκείνη που αγαπάει :cheerful:

 

Στίχοι: Σώτια Τσώτου

Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

 

Να 'ξερα των άστρων το σκοπό

να σ' τον λέω, να σε νανουρίζω.

Να 'μουνα θεός να σου το πω:

"Πάρ' τον Γαλαξία, σ' τον χαρίζω".

Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.

 

Μου 'ταξες ταξίδι να με πας

όσο μακριά ο κόσμος φτάνει.

Πού αλλού, καρδιά μου, να με πας;

Πήγα στον παράδεισο και φτάνει.

Πόσο μ' αγαπάς, πόσο μ' αγαπάς.

 

Μάλαμα στα τζάμια το νερό

κι ούτε μια σταγόνα δεν ορίζω.

Όλο μου το βιος, ό,τι φορώ

η ψυχούλα μου και σ' τη χαρίζω.

Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.

 

 

Και μια ακόμη ευχή....

Να το τραγουδήσουμε και να μας το τραγουδήσουν!!!!!

 

Και κορίτσια......η κυρά-Άσπα του Διονύση είναι σοφή θαρρώ

Link to comment
Share on other sites

[font="Garamond"]Αφιερώνω το κομμάτι σε παλιούς και νέους, μύστες και μη.

Αν σας ενδιαφέρει η μουσική, που πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο, πηγαίνετε: http://video.google.com/videosearch?q=the+...mp;sitesearch=#

 

 

... Heard a carold, mournful, holy,

Chanted loudly, chanted lowly,

Till her blood was frozen slowly,

And her eyes were darkened wholly,

Turn'd to tower'd Camelot.

For ere she reach'd upon the tide

The first house by the water-side,

Singing in her song she died,

The Lady of Shalott.

 

Under tower and balcony,

By garden-wall and gallery,

A gleaming shape she floated by,

Dead-pale between the houses high,

Silent into Camelot.

Out upon the wharfs they came,

Knight and burger, lord and dame,

And round the prow they read her name,

The Lady of Shalott.

 

Who is this? And what is here?

And in the lighted palace near

Died the sound of royal cheer;

And they crossed themselves for fear,

All the knights at Camelot;

But Lancelot mused a little space

He said, "She has a lovely face;

God in his mercy lend her grace,

The Lady of Shalott."

 

Music by Loreena McKennitt

Lyrics by Alfred Lord Tennyson (1843)

 

ή, αν προτιμάτε:

 

Bonfire dot the rolling hillsides

Figures dance around and around

To drums that pulse out echoes of darkness

Moving to the pagan sound.

 

Somewhere in a hidden memory

Images float before my eyes

Of fragrant nights of straw and of bonfires

And dancing till the next sunrise.

 

Chorus

I can see the lights in the distance

Trembling in the dark cloak of night

Candles and lanterns are dancing, dancing

A waltz on All Souls Night.

 

Figures of cornstalks bend in the shadows

Held up tall as the flames leap high

The green knight holds the holly bush

To mark where the old year passes by.

 

Chorus

 

Bonfires dot the rolling hillsides

Figures dance around and around

To drums that pulse out echoes of darkness

Moving to the pagan sound.

 

Standing on the bridge that crosses

The river that goes out to the sea

The wind is full of a thousand voices

They pass by the bridge and me.

 

Ευλογίες!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Eνα απο τα λιγα γερμανικα κομματια που μ' αρεσουν......

 

 

City-Αm Fenster

 

 

Einmal wissen dies bleibt für immer

Ist nicht Rausch der schon die Nacht verklagt

Ist nicht Farbenschmelz noch Kerzenschimmer

Von dem Grau des Morgens längst verjagt

 

Einmal fassen tief im Blute fühlen

Dies ist mein und es ist nur durch dich

Nicht die Stirne mehr am Fenster kühlen

Dran ein Nebel schwer vorüber strich

 

Einmal fassen tief im Blute fühlen

Dies ist mein und es ist nur durch dich

Klagt ein Vogel, ach auch mein Gefieder

Näßt der Regen flieg ich durch die Welt

 

κατεβαινει απο εδω

Edited by Αrtzuna
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...