Firemaster Posted October 13, 2009 Report Share Posted October 13, 2009 Ο καιρος εχει χαλασει... Καθομαι μεσα στο σαλονακι μου και χαζευω απεναντι ακριβως τα βουνα καλυμενα με ομιχλη και βροχη ενω τα κερακια που εχω αναψει στο τζακι καιγονται παιχνιδιαρικα.. Ειναι μια πολυ ομορφη εικονα και απλα ηθελα να την μοιραστω με ολους γιατι τελικα η ομορφια ειναι παντου γυρω μας. απλα εμεις επιλεγουμε που θα στραφουμε να την δουμε.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
3fimos Posted October 13, 2009 Report Share Posted October 13, 2009 Ωραια στιγμη .... Τις εχω νοσταλγησει, να σε καλα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrina Posted October 13, 2009 Report Share Posted October 13, 2009 Πράγματι... Να μοιραστώ κι εγώ την εικόνα που αντίκρισα πηγαίνοντας στη δουλειά σήμερα το πρωί, 07:40.. Καταρρακτώδης βροχή, η θάλασσα αγριεμένη να καλύπτει το δρόμο. Ανεβαίνοντας το βουνό ξεπροβάλλει ελάχιστα ο ήλιος από πίσω, βγαίνει ουράνιο τόξο και όλο αυτό σε συνδυασμό με την φουρτουνιασμένη θάλασσα ήταν το κάτι άλλο.. Δεν άντεξα και βγήκα από το αμάξι να χαζέψω για πέντε λεπτάκια, παρ'ότι φυσάν 9 μποφόρ από το πρωί... Είναι πανέμορφες αυτές οι χειμωνιάτικες εικόνες.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tsubaki Posted October 13, 2009 Report Share Posted October 13, 2009 Εγω επειδή ζώ στην επαρχία λόγω σπουδών έχω στο μπαλκόνι μου κοτέτσι.Η αλήθεια είναι οτι θέλω να τις σφάξω όλες επειδή με ξυπνάνε αλλά όταν πηγαίνω στη πρωτεύουσα μου λείπουν οι κοτούλες,τα μικρά σπιτάκια με τις αυλές που έχουν ένα σωρό ωραία λουλούδια και οι καλοί άνθρωποι!Αυτά τα απλά πράγματα σε κάνουν να χαμογελάς! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Speedy Posted October 13, 2009 Report Share Posted October 13, 2009 Πολύ ωραίο θέμα. Συνεχίστε να περιγράφετε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Firemaster Posted November 3, 2009 Author Report Share Posted November 3, 2009 Πλεον στο τζακι κερια δεν βρισκονται...Ομως η ασβεστη η φλογα των ξυλων των καιομενων ειναι εκει και ειναι δυνατη φωτιζοντας το σπιτι παιχνιδιαρικα την ωρα που η βροχη εξω δινει ρυθμο στην φλογα χτυποντας το τζαμι αλλωτε αργα και αλλωτε γοργα. Καθομαι στον καναπε βλεποντας αλλη μια ομορφη φθινωπορινη μερα απολαμβανοντας τα βουνα απεναντι μου μεσα στην ομιχλη βουτηγμενα, παραδωμενα στο ελεος της βροχης και του ανεμου. Πινοντας λιγο απο το παλιο καλο κοκκινο κρασι αναρωτιεμαι το νοημα του καταναλωτισμου και της ευτυχιας μεσω υλικων ανουσιων οταν η ευτυχια γι αλλη μια φορα ειναι εδω και οι στιγμες οι μαγικες, οι στιγμες οι αιωνιες, στην μνημη χαραγμενες ειναι εδω.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orion Posted November 4, 2009 Report Share Posted November 4, 2009 Αυτή την εποχή μένω στην Αγγλία και έχω εμμονή με τα φύλλα. Είναι τόσο όμορφα, μεγάλα και άναρχα σκορπισμένα στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, στα πάρκα και πνίγουν ολόκληρη την πόλη. Πηγαίνουμε για πικ-νικ, καθόμαστε στο καθαρό γρασίδι του πάρκου και πλησιάζουν με τρόπο τα σκανδαλιάρικα σκιουράκια, να μας αρπάξουν τις σοκολάτες και τους ξηρούς καρπούς. Όσο χειμωνιάζει τόσο περισσότερο μου βγαίνει η παιδική αθωότητα... Το αισθάνεστε και εσείς αυτό; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Firemaster Posted November 4, 2009 Author Report Share Posted November 4, 2009 Προσωπικα καθε εποχη μου βγαινει αυτη η αθςοτητα αλλα καθε εποχη την βρισκει με διαφορετικο τροπο εκφρασης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Urban Juggler Posted November 4, 2009 Report Share Posted November 4, 2009 Εγώ πάλι μένω στην πόλη αλλα υπάρχουν ώρες και μέρη οπου όταν συνδυάζονται σου παρέχουν άφθονη ενέργεια. Για παράδειγμα, σε ένα δρομάκι (από τα λιγα στην περιοχή), ξερετε από εκείνα με τα παλιά σπίτια και τα λουλούδια να στολίζουν τα μπαλκόνια, με την σπάνια ησυχία που μπορεί να βρει καποιος, οπού το φως του ήλιου μετά από δυνατή βροχη φωτίζει την "καθαρή" ατμόσφαιρα. Περπατώντας σε δρόμο σαν και αυτόν με αυτές τις συνθήκες, πέτυχα έναν άψογο στο σχήμα ιστό αράχνης τον οπόιο η βροχή έλουσε και μικρές σταγόνες τον είχαν στολίσει μετατρέποντας τον από ιστό αράχνης σε ένα περίτεχνο κόσμημα με μαργαριτάρια να λαμποκοπάνε στον ήλιο. Ήταν μια φανταστική εικόνα που σε κάνει να ξεχνάς τα παντα και να χέρεσαι που ζεις. :turned: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.