Grey Posted September 11, 2010 Report Share Posted September 11, 2010 Στρατηγέ Grey, κάνω αίτηση για την θέση του ελεύθερου σκοπευτή , εάν δεν προβλέπεται για αυτήν του δημιουργού κύκλου προστασίας. Σκαμπάζεις βρε τίποτα από οργάνωση ή θα μας πάρουν με τις τομάτες? :lol: Θα δεις συντρόφισσα τι εστί σύντροφος στρατηγός Grey. Προσλαμβάνεσαι δημιουργός κύκλου προστασίας. Θα σου δώσουμε σακουλάκια με αλάτι, πυξίδα, μπουκάλια με ξύδι και νεροπίστολο ακριβείας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
pyramid Posted September 11, 2010 Report Share Posted September 11, 2010 Θα σου δώσουμε σακουλάκια με αλάτι, πυξίδα, μπουκάλια με ξύδι και νεροπίστολο ακριβείας... Δεν ξέρω βρε τι να τα κάνω όλα αυτά.... :lol: Θα φέρω τον δικό μου εξοπλισμό για να είμαστε σίγουροι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Grey Posted September 11, 2010 Report Share Posted September 11, 2010 Δεν ξέρω βρε τι να τα κάνω όλα αυτά.... :lol: Θα φέρω τον δικό μου εξοπλισμό για να είμαστε σίγουροι Καλά φέρε τα δικά σου και θα δούμε..... Ααχχχ μα την Μόριγκαν και την Κέριντγουεν τι τραβάω ο άμοιρος με την άσχετη που έμπλεξα τώρα..... λολ λοοολ λολ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
panas o trismegistos Posted September 11, 2010 Report Share Posted September 11, 2010 (edited) Και εγώ ο λοχαγός πάνας είμαι αιδώ στην επανάσταση,με το στοιχειό του ήχου θα τους προκαλέσω πανικό . Edited September 11, 2010 by panas o trismegistos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nenya Posted September 15, 2010 Report Share Posted September 15, 2010 σκεφτομουν το θεμα τις παγκοσμιας κυριαρχιας.. απο την θετικη του πλευρα.. ok Μη βαρατε να εξηγησω πρωτα. Ποιος θα μπορουσε να βαλει φρενο, ποιος οργανισμος/κρατος εχει την δυναμη κ την εξουσια να περιορισει/οριοθετησει την δραση των πολυεθνικων εταιριων...? χμμ.. τι λετε? και ναι εννοειται οτι σκεφτομαι το πλεον αισιοδοξο σεναριο.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Grey Posted September 15, 2010 Report Share Posted September 15, 2010 (edited) σκεφτομουν το θεμα τις παγκοσμιας κυριαρχιας.. απο την θετικη του πλευρα.. ok Μη βαρατε να εξηγησω πρωτα. Ποιος θα μπορουσε να βαλει φρενο, ποιος οργανισμος/κρατος εχει την δυναμη κ την εξουσια να περιορισει/οριοθετησει την δραση των πολυεθνικων εταιριων...? χμμ.. τι λετε? και ναι εννοειται οτι σκεφτομαι το πλεον αισιοδοξο σεναριο.. Καλώς την Νenya... Nenya άκουγα (από Μάτζικα Ντε Σπελ - την έχασα κι αυτή) και Nenya δεν έβλεπα.... Λοιπόν στο θέμα μας τώρα. Ένα όχι υποχρεωτικά παγκόσμιο αλλά αρκετά μεγάλο κράτος που θα στηρίζεται στις αρχές 1. Της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας 2. Της (πραγματικά) σοσιαλιστικής οικονομίας θα μπορούσε να συντρίψει οποιαδήποτε πολυεθνική προσπαθούσε να κάνει τα κόλπα της μέσα στο κράτος αυτό.... για τον απλούστατο λόγο ότι η όποια πολυεθνική δεν έχει καμία εξουσία και στηρίζεται σε εξαγορά πουλημένων πολιτικών και δημοσίων λειτουργών.... Αν κόψεις αυτή τη δυνατότητα τότε δεν μπορεί η πολυεθνική να σου κάνει απολύτως τίποτα και αναγκαστικά συμμορφώνεται με τους νόμους για να κάνει δουλειές μέσα στο κράτος. Οι πολιτικοί είναι αυτοί που ζητάνε μίζα. Δε θα τολμούσε κάποιος από εταιρεία να πάει στα καλά καθούμενα και να προτείνει μίζα γιατί θα κινδύνευε να χάσει τελικά τη δουλειά, να αποκλειστεί από παντού και ίσως να βρεθεί και με χειροπέδες... Edited September 15, 2010 by Grey Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nenya Posted September 15, 2010 Report Share Posted September 15, 2010 μα καμια νομοθεσια κανενος κρατους δεν μπορει να τις αγγιξει. γτ το λεει κ η λεξη! ειναι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ! δεν τους κανει η νομοθεσια ενος κρατους, πανε στο επομενο. αυτο σκεφτομουν πανω κατω.. οτι το κυριαρχο μοτιβο παραγωγης του αιωνα μας μονο μια πολυ ισχυρη κεντρικη εξουσια θα ειχε την δυνατοτητα να το ελεγχξει.. (καλα προφανως κ η λαικη εξουσια συντονισμενη αλλα αυτο χρονια το ακουμε κ δεν το βλεπουμε) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Grey Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 (edited) μα καμια νομοθεσια κανενος κρατους δεν μπορει να τις αγγιξει. γτ το λεει κ η λεξη! ειναι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ! δεν τους κανει η νομοθεσια ενος κρατους, πανε στο επομενο. αυτο σκεφτομουν πανω κατω.. οτι το κυριαρχο μοτιβο παραγωγης του αιωνα μας μονο μια πολυ ισχυρη κεντρικη εξουσια θα ειχε την δυνατοτητα να το ελεγχξει.. (καλα προφανως κ η λαικη εξουσια συντονισμενη αλλα αυτο χρονια το ακουμε κ δεν το βλεπουμε) Επειδή τα κράτη είναι πολλά και μικρά γίνεται αυτό. Αν ήταν τρία - τέσσερα πολύ πολύ μεγάλα σε όλη τη γη, η κεντρικές εξουσίες θα ήταν πολύ ισχυρές και τότε τι λες θα μπορούσαν εύκολα να πάνε στο επόμενο κράτος?? Μα και στο επόμενο κράτος τα ίδια θα έβρισκαν..... και δε θα είχαν και πολλές επιλογές...... Αυτό που σου λέω είναι φυσική νομοτέλεια εκεί θα καταλήξει στο τέλος η κατάσταση.... Το θέμα και το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι θα χρειαστεί να χυθεί αίμα για να γίνει αυτό, γιατί τα διάφορα λαμόγια πχ Σιωνιστές, μεγαλοβιομήχανοι, τραπεζίτες κλπ δε θα παραδοθούν αμαχητί.... Edited September 16, 2010 by Grey Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 μα καμια νομοθεσια κανενος κρατους δεν μπορει να τις αγγιξει. γτ το λεει κ η λεξη! ειναι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ! δεν τους κανει η νομοθεσια ενος κρατους, πανε στο επομενο. αυτο σκεφτομουν πανω κατω.. οτι το κυριαρχο μοτιβο παραγωγης του αιωνα μας μονο μια πολυ ισχυρη κεντρικη εξουσια θα ειχε την δυνατοτητα να το ελεγχξει.. (καλα προφανως κ η λαικη εξουσια συντονισμενη αλλα αυτο χρονια το ακουμε κ δεν το βλεπουμε) Οι ισχυρές κεντρικές εξουσίες όμως αντλούν χρήμα και δύναμη από τις πολυεθνικές, και σίγουρα δεν θα 'θελαν να δαγκώσουν το χέρι που τους ταίζει. Η νομοθεσία με τη σειρά της καθορίζεται από το κράτος και εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό. ...Και η "λαϊκή εξουσία συντονισμένη" είναι ένα κρύο ανέκδοτο πλέον, άσε που το να συσσωρεύεις δύναμη και εξουσία σε χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα δεν αλλάζει ιδιαίτερα το σκηνικό, απλώς αντιστρέφει την πυραμίδα της επιρροής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nenya Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 Γενικοτερα υπαρχει σχεδιο οικονομικης και πολιτικης ολοκληρωσης τοσο σε ευρωπαικο επιπεδο οσο και σε παγκοσμιο επιπεδο. Αυτο ουτε θεωρια συνωμοσιας ειναι ουτε στην σφαιρα της φαντασιας ανηκει. Σταδιακα οδηγουμαστε προς αυτη την κατευθυνση. Η οποια δεν ειναι απαραιτητα κακη κατα την γνωμη μου. Τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο πλανητης, μονο με κοινη πολιτικη μπορουν να αντιμετωπιστουν, απο την στιγμη που ζουμε κ αναπνεουμε σε ενα συστημα οπου αυτοσκοπος ειναι το κερδος. Γιατι καλως κακως για παραδειγμα ολα τα μετρα υπερ της προστασιας του καταναλωτη βλαπουν την ανταγωνιστικοτητα καθε επιχειρησης. (ε και ποσο σαν κρατος να επιλεγεις να βλαπεις τις επιχειρησεις σου οταν η διπλα χωρα δεν κανει τιποτα? Κλπ κλπ) Απλα οσο μεγαλυτερη ειναι συγκεντρωση εξουσιας σε λιγα ατομα, τοσο επιτακτικοτερη ειναι η αναγκη για διαρκη ελεγχο. Και δυστυχως σαν πολιτες βαριομαστε. Οι ισχυρές κεντρικές εξουσίες όμως αντλούν χρήμα και δύναμη από τις πολυεθνικές, και σίγουρα δεν θα 'θελαν να δαγκώσουν το χέρι που τους ταίζει. Η νομοθεσία με τη σειρά της καθορίζεται από το κράτος και εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό. Αν ημουν πολυεθνικη στην παρουσα φαση δεν θα με ενοιαζαν τα κερδη για τα κερδη, αλλα τα κερδη για επανεπενδυση κεφαλαιου που οδηγουν σε μεγαλυτερη αναπτυξη που οδηγουν στην ομαλη λειτουργια της επιχειρησης στο μελλον. Θελω να πω πως αν υπηρχε μια κεντρικη εξουσια που θα θυσιαζε το ιδιο μεριδιο κερδους απο οοοολες τις πολυεθνικες, ενταξει δεν θα με πειραζε κ τοσο. Οκευ εχω συναισθηση για το ποσο φοβερα περιπλοκο ειναι το θεμα κ καταλαβαινω πως αυτο που λεω δεν ειναι ρεαλιστικο. αλλα απο την αλλη δεν μπορω να σκεφτω καποια αλλη μορφη εξουσιας ικανη να ασκησει ελεγχο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 Γενικοτερα υπαρχει σχεδιο οικονομικης και πολιτικης ολοκληρωσης τοσο σε ευρωπαικο επιπεδο οσο και σε παγκοσμιο επιπεδο. Ολοκληρωτισμού εννοείς... Για να είμαστε πιο ακριβείς. Αυτο ουτε θεωρια συνωμοσιας ειναι ουτε στην σφαιρα της φαντασιας ανηκει. Σταδιακα οδηγουμαστε προς αυτη την κατευθυνση. Η οποια δεν ειναι απαραιτητα κακη κατα την γνωμη μου. Τα προβληματα που αντιμετωπιζει ο πλανητης, μονο με κοινη πολιτικη μπορουν να αντιμετωπιστουν, απο την στιγμη που ζουμε κ αναπνεουμε σε ενα συστημα οπου αυτοσκοπος ειναι το κερδος. Γιατι καλως κακως για παραδειγμα ολα τα μετρα υπερ της προστασιας του καταναλωτη βλαπουν την ανταγωνιστικοτητα καθε επιχειρησης. (ε και ποσο σαν κρατος να επιλεγεις να βλαπεις τις επιχειρησεις σου οταν η διπλα χωρα δεν κανει τιποτα? Κλπ κλπ) Φαντασία σίγουρα δεν είναι, αλλά υποστηρίζεται από πολλές θεωρίες συνομωσίας με διάφορα διφορούμενα στοιχεία, που συνολικά καθιστούν το σενάριο σχετικά απρόβλεπτο. Ο παράγοντας που θα παίξει καταλυτικό ρόλο θα είναι το όριο της πιστωτικής εξάπλωσης, μετά το οποίο θα 'χουμε άλλο ένα κραχ (σε περίπτωση που δεν σε έπεισε το κραχ του '29 για τα περί "κοινής πολιτικής" και "κέρδους ως αυτοσκοπού" ) και στο τέλος είτε θα ξεκινήσουμε από 'κει που αφήσαμε την καλλιεργημένη καπιταλιστική νοοτροπία μας (μέχρι να ξανασυμβεί στα εγγόνια μας), είτε θα κινηθούμε προς πιο οριζόντια μοντέλα οργάνωσης, που σε αυτή την περίπτωση θα σκίσεις τα πτυχία σου και θα σβήσεις το συγκεκριμένο ποστ σου. Απλα οσο μεγαλυτερη ειναι συγκεντρωση εξουσιας σε λιγα ατομα, τοσο επιτακτικοτερη ειναι η αναγκη για διαρκη ελεγχο. Και δυστυχως σαν πολιτες βαριομαστε. Διαρκή έλεγχο από ποιούς και σε ποιούς? Γενικότερα όταν χρησιμοποιείς τη λέξη "εξουσία" είναι σαν να αναγκάζεσαι πλέον να χρησιμοποιείς και λέξεις όπως "έλεγχος", "κεφάλαιο", "ολοκληρωτισμός" κ.α.. Καταλαβαίνεις πότε η λέξη "εξουσία" σου χαλάει την εξίσωση και πότε όχι? Αν ημουν πολυεθνικη στην παρουσα φαση δεν θα με ενοιαζαν τα κερδη για τα κερδη, αλλα τα κερδη για επανεπενδυση κεφαλαιου που οδηγουν σε μεγαλυτερη αναπτυξη που οδηγουν στην ομαλη λειτουργια της επιχειρησης στο μελλον. Θελω να πω πως αν υπηρχε μια κεντρικη εξουσια που θα θυσιαζε το ιδιο μεριδιο κερδους απο οοοολες τις πολυεθνικες, ενταξει δεν θα με πειραζε κ τοσο. Οκευ εχω συναισθηση για το ποσο φοβερα περιπλοκο ειναι το θεμα κ καταλαβαινω πως αυτο που λεω δεν ειναι ρεαλιστικο. Εκτός από μη ρεαλιστικό είναι και μη έξυπνο, γιατί διαιωνίζει την εξάρτηση μεταξύ εξουσίας και πολυεθνικών, καθώς και όλα τα παρελκόμενα αυτού του συνδυασμού. Κατά δεύτερον, αυτό που θα έκανες σαν πολυεθνική δεν διαφέρει από αυτό που όντως κάνουν και οι πολυεθνικές, απλώς αυτές κάνουν και κάτι παραπάνω. Όταν πλέον έχουν εξασφαλίσει το ρυθμό ανάπτυξης του κεφαλαίου (κοινώς όταν κολυμπάνε στο χρήμα), πλέον ο σκοπός τους γίνεται ο έλεγχος και η επιρροή στο φάσμα της πολιτικής, ο επηρεασμός των πολιτικών (και κατ' επέκταση οικονομικών, κοινωνικών κτλ) εξελίξεων και η διαμόρφωση ενός μικρόκοσμου (με τάσεις επέκτασης) υπό τον πλήρη ή μερικό έλεγχό τους. Ακόμα καλύτερο γίνεται όταν ο έλεγχος αφορά δραστηριότητες που φέρνουν υπέρογκα κέρδη, είτε σε κράτη είτε σε εταιρίες είτε απλά σε ομάδες ανθρώπων (με μεγάλη επιρροή και μέσα), μέσα από παράνομες διαδικασίες και εμπορεύματα. Όπλα, ναρκωτικά, χρηματιστήριο, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (βλ. Δ.Ν.Τ.) κλπ... Εκεί κι αν γίνονται μάχες για έλεγχο! αλλα απο την αλλη δεν μπορω να σκεφτω καποια αλλη μορφη εξουσιας ικανη να ασκησει ελεγχο... Είναι απλό. Σταμάτα να σκέφτεσαι για μορφές εξουσίας! Αφού οι κάθετες μορφές οργάνωσης σε προβληματίζουν, γιατί δεν ρίχνεις μια ματιά και σε οριζόντιες?! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nenya Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 προφανως και συμφωνω με οτι εγραψες, και εννοειται δεν παιζει να γινομαι υπερμαχος του τερατος που εχει δημιουργηθει (η αλλιως "ελευθερη αγορα" ). αλλα μου ειναι πολυ πιο ευκολο να φανταστω πολυεθνικες να αυτοπεριοριζονται παρα πολιτες να αυτοοργανωνονται, σε τετοια κλιμακα ωστε να μιλαμε για οριζοντια οργανωση Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Grey Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 (edited) προφανως και συμφωνω με οτι εγραψες, και εννοειται δεν παιζει να γινομαι υπερμαχος του τερατος που εχει δημιουργηθει (η αλλιως "ελευθερη αγορα" ). αλλα μου ειναι πολυ πιο ευκολο να φανταστω πολυεθνικες να αυτοπεριοριζονται παρα πολιτες να αυτοοργανωνονται, σε τετοια κλιμακα ωστε να μιλαμε για οριζοντια οργανωση Εμένα μου είναι εξίσου δύσκολο να τα φανταστώ και τα δύο.... Edited September 16, 2010 by Grey Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
johnny Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 (edited) αλλα μου ειναι πολυ πιο ευκολο να φανταστω πολυεθνικες να αυτοπεριοριζονται παρα πολιτες να αυτοοργανωνονται, σε τετοια κλιμακα ωστε να μιλαμε για οριζοντια οργανωση Μην το λες... Κατ' αρχήν δες πώς διαχειρίστηκε η κάθε χώρα την κλιμάκωση της οικονομικής κατάρρευσης μετά το '29, προσπαθώντας μεν στις περισσότερες περιπτώσεις να αποφύγουν την άμεση εξέγερση όλων των κοινωνικών στρωμάτων, αποτυγχάνοντας δε προσωρινά σε μερικές περιπτώσεις (Ισπανία 1936-39) όπου η οριζόντια αυτο-οργάνωση φάνηκε να λειτουργεί καλύτερα από το αναμενόμενο. Κατά δεύτερον, υπάρχουν σίγουρα πολλά σημάδια αυτο-οργάνωσης σε μικρή κλίμακα ανά τον κόσμο ενώ σημάδια αυτοπεριορισμού των πολυεθνικών δεν υπάρχουν ούτε γι' αστείο. Όποιος κατάφερε να ανέβει οικονομικοπολιτικά στην ιεραρχία, δεν είναι τόσο χαζός ώστε να βγάλει τα μάτια του με τα χέρια του, εκτός κι αν δεχτεί πιέσεις να το κάνει. Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν μιλάμε για αυτοπεριορισμό, αλλά για περιορισμό έπειτα από κοινωνικοπολιτικές πιέσεις. Και φυσικά αν εξαιρέσουμε τρανταχτές περιπτώσεις λαϊκής αντίστασης απέναντι σε κινήσεις οικονομικοπολιτικής ασυδοσίας, σε γενικές γραμμές οι πολυεθνικές δείχνουν να προσαρμόζονται εύκολα σε κοινωνικές πιέσεις (υιοθετώντας για παράδειγμα οικολογικές πολιτικές για τα μάτια του κόσμου). Εκτός αυτών, μιας και το θέμα μας είναι η "Παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομικής ύφεσης", αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από 10 χρόνια το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, διευρύνοντας τις προϋποθέσεις δανειοληψίας και αναζητώντας απεγνωσμένα "μια χώρα να βοηθήσει" (και φυσικά βρέθηκε η Αργεντινή και η Τουρκία, χώρες καθόλου τυχαίες ως δανειολήπτες τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή). Ένας από τους παράγοντες που φρέναραν αυτό το ταχέως αναπτυσσόμενο οικονομικό πανηγύρι, ήταν και η δράση κοινωνικών κινημάτων. Εδώ αξίζει να ρίξουμε μια ματιά και στο τί έγραφε ο ανθρωπολόγος David Graeber πριν μερικά χρόνια: Ιστορικά όπως έχουμε δει, οι εποχές του εικονικού πιστωτικού χρήματος έχουν συμπεριλάβει τη δημιουργία κάποιων ειδών επιβαλλόμενων θεσμών – η ιερή βασιλεία της Μεσοποταμίας, οι μωσαϊκές επέτειοι (Ιωβηλαία), η Σαρία και οι εκκλησιαστικοί νόμοι – οι οποίοι θέτουν ενός είδους ελέγχους στις πιθανές καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες του χρέους. Σχεδόν ομοίως συμπεριλαμβάνουν θεσμούς (συνήθως όχι αυστηρά ισομεγέθεις του κράτους, αλλά μεγαλύτερους) για την προστασία των οφειλετών. Μέχρι στιγμής η κίνηση αυτή τη φορά ήταν προς την αντίθετη κατεύθυνση: αρχίζοντας από τη δεκαετία του ’80 ξεκινήσαμε να βλέπουμε τη δημιουργία του πρώτου αποτελεσματικού πλανητικού διαχειριστικού συστήματος, που λειτουργεί διαμέσου του ΔΝΤ, της παγκόσμιας τράπεζας, εταιριών και άλλων οικονομικών οργανισμών, κατά βάση για να προστατέψουν τα συμφέροντα των οφειλετών. Όμως αυτός ο μηχανισμός σύντομα έπεσε σε κρίση, πρωτίστως από την υπερβολικά ταχεία ανάπτυξη παγκόσμιων κοινωνικών κινημάτων (το κίνημα της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης), το οποίο αποτελεσματικά κατέστρεψε την ηθική εξουσία οργανισμών όπως το ΔΝΤ, άφησε αρκετούς από αυτούς στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και τώρα στο έλεος της παρούσας τραπεζικής κρίσης και της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης. Καθώς η νέα εποχή του εικονικού χρήματος έχει μόλις ξεκινήσει και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες είναι εξολοκλήρου θολές, μπορούμε ήδη να πούμε ένα ή δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι μια κίνηση προς το εικονικό χρήμα δεν είναι αναγκαστικά από μόνη της μια ύπουλη συνέπεια του καπιταλισμού. Στην πραγματικότητα μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Για ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας συστήματα εικονικού χρήματος σχεδιάστηκαν και ρυθμίστηκαν, για να εξασφαλίσουν ότι τίποτε σαν τον καπιταλισμό δεν θα μπορούσε να προκύψει – τουλάχιστον όχι με την παρούσα του μορφή, όπου το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται σε μια συνθήκη, που σε πολλές άλλες περιόδους της ιστορίας θα θεωρούνταν ισοδύναμη της δουλείας. Το δεύτερο σημείο είναι η υπογράμμιση του απόλυτα κρίσιμου ρόλου της βίας, κατά τον προσδιορισμό των όρων με τους οποίους φανταζόμαστε την «κοινωνία» και τις «αγορές» - και κατ’ επέκταση αρκετών από τις πιο βασικών μας απόψεων για την ελευθερία. Ένας κόσμος λιγότερο διαποτισμένος από βία, αμέσως θα άρχιζε να αναπτύσσει άλλους θεσμούς. Εν τέλει αν σκεφτούμε το χρέος έξω από τις δίδυμες ιδεολογικές χειροπέδες του κράτους και της αγοράς, τότε ανοίγουν συναρπαστικές δυνατότητες. Λόγου χάρη μπορούμε να ρωτήσουμε: σε μια κοινωνία, όπου αυτή η θεμελίωση της βίας θα είχε εν τέλει αποταχθεί, τι ακριβώς θα όφειλαν οι ελεύθεροι άνθρωποι ο ένας στον άλλο; Τι είδους υποσχέσεις και δεσμεύσεις θα έκαναν μεταξύ τους; Ας ελπίσουμε ότι κάποια μέρα το κάθε άτομο θα είναι σε θέση να υποβάλλει τέτοιες ερωτήσεις. Σε τέτοιες εποχές, ποτέ δεν ξέρεις. Όλο το κείμενο εδώ. Edited September 16, 2010 by johnny Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Grey Posted September 16, 2010 Report Share Posted September 16, 2010 Μην το λες... Κατ' αρχήν δες πώς διαχειρίστηκε η κάθε χώρα την κλιμάκωση της οικονομικής κατάρρευσης μετά το '29, προσπαθώντας μεν στις περισσότερες περιπτώσεις να αποφύγουν την άμεση εξέγερση όλων των κοινωνικών στρωμάτων, αποτυγχάνοντας δε προσωρινά σε μερικές περιπτώσεις (Ισπανία 1936-39) όπου η οριζόντια αυτο-οργάνωση φάνηκε να λειτουργεί καλύτερα από το αναμενόμενο. Κατά δεύτερον, υπάρχουν σίγουρα πολλά σημάδια αυτο-οργάνωσης σε μικρή κλίμακα ανά τον κόσμο ενώ σημάδια αυτοπεριορισμού των πολυεθνικών δεν υπάρχουν ούτε γι' αστείο. Όποιος κατάφερε να ανέβει οικονομικοπολιτικά στην ιεραρχία, δεν είναι τόσο χαζός ώστε να βγάλει τα μάτια του με τα χέρια του, εκτός κι αν δεχτεί πιέσεις να το κάνει. Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν μιλάμε για αυτοπεριορισμό, αλλά για περιορισμό έπειτα από κοινωνικοπολιτικές πιέσεις. Και φυσικά αν εξαιρέσουμε τρανταχτές περιπτώσεις λαϊκής αντίστασης απέναντι σε κινήσεις οικονομικοπολιτικής ασυδοσίας, σε γενικές γραμμές οι πολυεθνικές δείχνουν να προσαρμόζονται εύκολα σε κοινωνικές πιέσεις (υιοθετώντας για παράδειγμα οικολογικές πολιτικές για τα μάτια του κόσμου). Εκτός αυτών, μιας και το θέμα μας είναι η "Παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομικής ύφεσης", αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από 10 χρόνια το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, διευρύνοντας τις προϋποθέσεις δανειοληψίας και αναζητώντας απεγνωσμένα "μια χώρα να βοηθήσει" (και φυσικά βρέθηκε η Αργεντινή και η Τουρκία, χώρες καθόλου τυχαίες ως δανειολήπτες τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή). Ένας από τους παράγοντες που φρέναραν αυτό το ταχέως αναπτυσσόμενο οικονομικό πανηγύρι, ήταν και η δράση κοινωνικών κινημάτων. Εδώ αξίζει να ρίξουμε μια ματιά και στο τί έγραφε ο ανθρωπολόγος David Graeber πριν μερικά χρόνια: Όλο το κείμενο εδώ. Ώστε υπάρχει ελπίδα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.