Τί είναι η Επιστήμη; Πώς σκέφτεται ο Επιστήμονας;

[Αρχάγγελος]

Ξεκινάω το νήμα αυτό με αφορμή την συζήτηση που είχαμε εδώ.

Ειλικρινά δεν ξέρω από πού να αρχίσω γιατί το θέμα είναι αρκετά μεγάλο και πολύπλοκο (έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον).

 

Έναυσμα ήταν η λέξη κλειδί που είπαν η Saginie και ο Irenicus777. ''Εκκολαπτόμενος επιστήμονας''

 

Ύστερα από αρκετά χρόνια σπουδών, φτάνοντας πλέον στα υψηλά στρώματα της Επιστήμης (μιλώντας πάντα για τον τομέα που σπούδασα) απομυθοποίησα αρκετά πράγματα και τα είδα λίγο πιο ξεκάθαρα.

Δυστυχώς ακόμα και εκεί, το Κέρδος έχει καταστρέψει, αλλοιώσει και διαστρεβλώσει τα πάντα.

Επιστήμη σημαίνει να συλλέγεις δεδομένα και να τα αναλύεις με τρόπο αντικειμενικό, ώστε να αφαιρείται ο παράγοντας ''παρατηρητής'' από την επίδραση του στα φαινόμενα που παρατηρεί.

Ένας Επιστήμονας πρέπει να έχει:

1. Αγάπη για την Αλήθεια. Αν δεν τον ενδιαφέρει η Αλήθεια, όλα τα άλλα είναι περιττά.

2. Περιέργεια. Πρέπει να έχει ανήσυχο πνεύμα και να ενδιαφέρεται για τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα γύρω του.

3. Ευρεία σκέψη και διαύγεια πνεύματος. Η σκέψη του δεν έχει όρια και στεγανά, ούτε μπαίνει σε καλούπια.

4. Παρατηρητικότητα. Πρέπει να μπορεί να βλέπει αυτά που άλλοι δεν έχουν δει, ενώ είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια τους.

5. Ικανότητα να συνθέτει και να απλοποιεί, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει μία θεωρία, για να εξηγήσει όσα παρατήρησε.

6. Την επιθυμία μέσω των πειραμάτων να αποδείξει την θεωρία και όχι το αντίθετο.

7. Την ανωτερότητα να δέχεται τα αρνητικά αποτελέσματα σαν αποτελέσματα και όχι να τα απορρίπτει. Πρέπει να έχει το θάρρος να δεχτεί ότι έκανε λάθος.

8. Την αυθόρμητη επιθυμία να μοιραστεί με τους υπόλοιπους επιστήμονες τα ευρύματά του. Πρώτον για να ελεγχθεί η εγκυρότητά τους και δεύτερον για να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν από αυτούς.

 

Ο Επιστήμονας πρέπει να ερευνά με μοναδικό του σκοπό την Αλήθεια.

 

 

Δυστυχώς στις μέρες μας, σκοπός της έρευνας είναι το οικονομικό κέρδος.

Οι ερευνητές δεν είναι Επιστήμονες, αλλά υπάλληλοι.

Η Έρευνα καθοδηγείται (μέσω της χρηματοδότησης) από το Κεφάλαιο. Τα αποτελέσματα γίνονται δεκτά μόνο αν συμφέρουν τον χρηματοδότη. Αρνητικά αποτελέσματα, δεν δημοσιεύονται και δεν λαμβάνονται υπόψιν. Πολλές φορές, τα δεδομένα αλλοιώνονται και τροποποιούνται, προκειμένου τα συμπεράσματα να είναι τα επιθυμητά.

Είναι γνωστό στον χώρο της έρευνας ότι ''Αν σου πετύχει ένα πείραμα, ΔΕΝ το επαναλαμβάνεις'', το πιο πιθανό είναι πως δεν θα σου ξαναπετύχει.

Οι ''εκκολαπτόμενοι επιστήμονες'' εκπαιδεύονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην είναι Επιστήμονες. Τα συγγράματα είναι ελεγχόμενα και οι διδασκαλίες βάζουν καλούπια στην σκέψη των φοιτητών, αντί να ανοίγουν τους ορίζοντές τους. Η κριτική σκέψη και η παρατήρηση καταπολεμούνται. Πρόοδο στον ερευνητικό χώρο έχουν μόνο όσοι δεν μπορούν να σταθούν επιστημονικά στα πόδια τους και έχουν ανάγκη από την υποστήριξη του επικεφαλής. Όσοι είναι ικανοί και άρτια πληροφορημένοι διώκονται και τα αποτελέσματά τους χλευάζονται.

Μία έρευνα, ξεκινάει πάντοτε από την βιβλιογραφική ανασκόπηση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ερευνηθεί η υπάρχουσα γνώση και να εντοπιστούν τα κενά. Η υπάρχουσα γνώση είναι κατευθυνόμενη και φιλτραρισμένη. Βασιζόμενοι σε ελεγχόμενη αρχική γνώση, υποχρεωτικά τα αποτελέσματα της έρευνας θα είναι και αυτά ελεγχόμενα και εξαρτώμενα (BIASED κατά την στατιστική). Ακόμα και να θέλει κάποιος να κάνει σωστή έρευνα, πλέον δεν μπορεί. Αν δεν βασιστεί στα υπάρχοντα δεδομένα, αλλά ξεκινήσει εκ νέου (ex novo), τότε κατηγορείται για εφαρμογή μη επιστημονικής μεθόδου και για αντιδεοντολογική συμπεριφορά. Είναι δηλαδή δεκτή μόνο η συνέχεια κάποιας έρευνας, που ήδη κοιτάει προς τον επιθυμητό στόχο.

 

Και γιατί γίνονται όλα αυτά;

Γιατί αν δεν έχεις τα επιθυμητά αποτελέσματα η έρευνά σου δεν χρηματοδοτείται.

Χωρίς χρηματοδότηση δεν κάνεις έρευνα, μένεις χωρίς δουλειά και πας στο σπίτι σου.

Αν είσαι ακαδημαϊκός, χωρίς έρευνα δεν ανεβαίνεις βαθμίδα, παίρνει την θέση σου κάποιος άλλος και πας στο σπίτι σου.

Αν είσαι ερευνητής σε δημόσιο τομέα, ομοίως, δεν ανεβαίνεις βαθμίδα, χάνεις την θέση σου και πας στο σπίτι σου.

Αν είσαι ερευνητής σε ιδιωτικό κέντρο, δεν θεωρείσαι παραγωγικός, χάνεις την θέση σου και πας στο σπίτι σου.

 

Με δυό λόγια, αν δεν δώσεις στο Κεφάλαιο τα αποτελέσματα που θέλει, ώστε να δικαιολογήσει ''επιστημονικά'' και ''αντικειμενικά'' τα εγκλήματα που κάνει, για να είναι ηθικά καλυμμένο* απέναντι στον κόσμο, τότε πας στο σπίτι σου.

Πάντα βρίσκεται κάποιος να κάνει την βρώμικη δουλειά, είτε από βίτσιο είτε από ανάγκη.

Αν δε κάποιος τολμήσει να βγάλει στην φόρα τα αρνητικά αποτελέσματα, θα δεχτεί τρομερό πόλεμο, διότι τα συμφέροντα που θίγονται είναι τεράστια.

 

*Μα γιατί να κάνω εμβόλιο για την γρίππη; Γιατί το λένε οι γιατροί!

[Silverwolf]

Πολύ μαύρα τα βλέπεις Αρχάγγελε!

 

Δεν διαφωνώ με ότι έγραψες. Αλλά πιστεύω ότι το είδος του τομέα της επιστήμης παίζει σημασία, γιατί το πόσο πολύ μπαίνει το κεφάλαιο μέσα διαφέρει.

 

Η επιστήμη σήμερα, γενικά, δεν έχει πολλά κοινά με το "ιδεατό" της επιστήμης.* Είναι ένας βρώμικος κόσμος, γεμάτος μικροπρέπεια και συμφέροντα... μέσα στον οποίο όμως ακόμα βρίσκεις πολλούς επιστήμονες ανάμεσα στους υπαλλήλους. Προσωπικά έχω αρκετούς τριγύρω μου και από τα δύο είδη.

Ίσως σε 2-3 χρόνια να σου κάνω παρέα στον απόλυτο κυνισμό, δεν παίρνω όρκο. Για την ώρα όμως το βλέπω αισιόδοξα το θέμα και ο χρόνος θα δείξει... γιατί δεν είναι εύκολο να παραμείνεις επιστήμονας στα ανώτερα επίπεδα. Για να το καταφέρεις πρέπει να χωθείς στον βούρκο. Πρέπει να μάθεις το σύστημα για να μπορείς να το χρησιμοποιείς. (Και εδω κολλάει η παροιμία με το πίτουρα.... άμα δείτε τίποτα κότες τριγύρω προειδοποιείστε με να την κάνω με ελαφρά έτσι; )

 

 

Ένα απο τα μεγαλύτερα λάθη του συστηματός είναι ακριβώς ότι δεν δημισιεύονται τα "αρνητικά" αποτελέσματα. Ήδη ο τρόπος που τα βλέπουμε (αρνητικά) δείχνει το πόσο στραβά έχουν εξελιχθεί τα πράγματα.

Το ότι δεν δημοσιεύονται οδηγεί:

1. Σε τεράστια σπατάλη ενέργειας, μια και ξανά και ξανά διάφοροι επιστήμονες δοκιμάζουν το ίδιο πράγμα, το απορρίπτουν, και τα αποτελέσματα χάνονται σε κάποιο συρτάρι (εαν δεν τα πετάνε κιόλας).

2. Σε μια λογοδρόμηση της έρευνας, η οποία πλέων στηρίζεται μόνο στο "θετικό" αποτέλεσμα, χάνοντας την ισορροπία της.

 

*Υπήρξε όμως άραγε ποτέ αυτό; Ένα όνειρο είναι, μια ιδέα που προσπαθούμε απο παλιά να φτάσουμε.

 

Υ.Γ.

Η φράση: "Είναι γνωστό στον χώρο της έρευνας ότι ''Αν σου πετύχει ένα πείραμα, ΔΕΝ το επαναλαμβάνεις'', το πιο πιθανό είναι πως δεν θα σου ξαναπετύχει."

Με έκανε να να αναρωτιέμαι τι σόι επιστήμονες έχετε, εάν έχετε, στον χώρο όπου είσαι/ήσουνα... σε τέτοιο επίπεδο ούτε οι υπάλληλοι που αναφέραμε προηγουμένως.

[Αρχάγγελος]

Είμαι γεωπόνος ζωοτέχνης Silverwolf και έχω συνεργαστεί κατά καιρούς με κτηνιάτρους, ιατρούς, βιολόγους, μικροβιολόγους, βιοχημικούς, βιοτεχνολόγους, υδροβιολόγους, χημικούς μηχανικούς. Γενικότερα με τις επιστήμες της φύσης και της βιολογίας.

Συνεργασίες σε επίπεδο πανεπιστημίων και κρατικών κέντρων ερευνών σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Αυστρία, Κίνα κλπ κλπ

Προέρχομαι από οικογένεια που εργάζεται στον τομέα πάνω από 30 χρόνια και γνωρίζω αρκετά καλά τον χώρο μου, διότι τους συναδέλφους τους γνωρίζω προσωπικά και όχι απλά επαγγελματικά.

 

Δεν τα βλέπω μαύρα και δεν τους δίνω κανένα χρώμα. Δεν λέω αν είναι καλό ή κακό, λέω απλά πώς είναι.

Ίσως είναι καλό για το γενικό συμφέρον και ίσως τα πράγματα να μην είχαν αναπτυχθεί καθόλου, αν δεν είχε γίνει όπως έγινε. Πρέπει όμως να ξέρουμε πώς έχουν οι καταστάσεις και να μην τις βλέπουμε όπως εμείς θέλουμε, αλλά όπως είναι.

 

Ακριβώς όπως δεν υπάρχει Δημοκρατία, παρ'ότι ζούμε σε δημοκρατικές Χώρες, έτσι δεν υπάρχει και Επιστήμη, παρ'ότι γέμισε ο κόσμος πανεπιστήμια.

 

 

Λες ότι ο τομέας της επιστήμης έχει σημασία. Σαφέστατα.

Στις βιολογικές επιστήμες, αν λες μπούρδες φαίνονται πολύ σύντομα στα έμβια όντα (φυτά, ζώα κλπ). Περιορίζεται η ανάπτυξη, δεν ελέγχονται οι ασθένειες, προκαλούνται θάνατοι κλπ κλπ. Αυτό όμως δεν το μεταφράζουν σαν λάθος αποτελέσματα των ερευνών, αλλά σαν ελλειπή δεδομένα που σημαίνει ότι ''πρέπει να γίνει περαιτέρω έρευνα''.

Κλασσικό παράδειγμα τα λιπάσματα.

Το λίπασμα βελτιώνει την ανάπτυξη των φυτών, όμως:

1. Καταστρέφει το pH του εδάφους

2. Καταστρέφει την δομή του εδάφους

3. Καταστρέφει τους μικροοργανισμούς του εδάφους

4. Η υπολλειματική και αθροιστική του δράση ρυπαίνει το έδαφος, το υπέδαφος, τον υδάτινο ορίζοντα.

5. Από οικονομική άποψη, απαιτούνται μεγάλα ποσά ενέργειας για την παρασκευή τους, δημιουργούνται ρύποι από τα υπολλείματα της βιομηχανίας λιπασμάτων, απαιτούνται τεράστια ποσά χρημάτων για την τεχνολογία και βελτίωση των λιπασμάτων (χωρίς όμως να μειώνονται οι αρνητικές τους επιπτώσεις).

 

Για να μην τα πολυλογώ, κάθε χρόνο, προκειμένου να παραμείνει σταθερή η παραγωγή ενός δεδομένου χωραφιού, απαιτούνται μεγαλύτερες ποσότητες λιπασμάτων, μιάς και το χωράφι συνεχώς υποβαθμίζεται. Παράλληλα πρέπει να δημιουργούνται υβρίδια ικανά να παράγουν στα συγκεκριμένα εδάφη, να παρασκευάζονται φυτοφάρμακα αρκετά δυνατά ώστε να καταπολεμούν τους εχθρούς των ευαίσθητων αυτών φυτών και να καταναλώνονται μεγαλύτερες ποσότητες νερού, γιατί λόγω της δομής του εδάφους, πάει χαμένο. Ο παραγωγός δηλαδή, προκειμένου να έχει σταθερή παραγωγή, πρέπει κάθε χρόνο να πληρώνει και περισσότερα. Αν κάνει το λάθος και βάλει μεγαλύτερες ποσότητες ώστε να την αυξήσει, τότε οι αρνητικές επιπτώσεις θα είναι ανάλογες και τον επόμενο χρόνο θα πρέπει να πληρώσει τα ίδια ώστε να κρατήσει την παραγωγή σταθερή.

 

Ένας οποιοσδήποτε Επιστήμονας θα έλεγε. ''Ρε παιδιά; Αποδεικνύεται λάθος αυτό που πρότεινε η Επιστημονική Κοινότητα. Ίσως με τα τότε δεδομένα να φαινόταν σωστό, τώρα όμως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται λάθος. Δεν χρειάζεται να γίνει καμμία έρευνα, υπάρχουν πάρα πολλά δεδομένα από την πράξη. Πρέπει να βρούμε μία εναλλακτική λύση.''

 

Ένας υπάλληλος ερευνητής θα πει. ''Πρέπει να βελτιώσουμε τα λιπάσματα, ήδη τα πρώιμα πειραματικά αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα. Χρειάζεται περαιτέρω χρηματοδότηση για να συνεχιστεί η έρευνα''.

 

Αλήθεια, ποιά βιομηχανία λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, υβριδίων θα χρηματοδοτήσει την έρευνα για εναλλακτικές καλλιέργειες;

Για να μην δέχονται όμως την πίεση του κόσμου, μιας και τα αρνητικά αποτελέσματα είναι εμφανή, θολώνουν τα νερά με τα νέα σούπερ ''βιολογικά λιπάσματα''. Έτοιμη η εναλλακτική καλλιέργεια. Ακόμα και οι επιστήμονες συμφωνούν ότι οι βιολογικές καλλιέργειες είναι καλύτερες (ως προς τί δεν μας έχουν πει ακόμα). Υποχρεωτικά βέβαια, θα χρησιμοποιείς βιολογικά λιπάσματα, βιολογικά φυτοφάρμακα, βιολογικά υβρίδια φυτών, θα ρίχνεις τεράστιες ποσότητες νερού, γιατί τα βιολογικά είναι ''απαιτητικά''. Έτσι θολώνουν και τα νερά στους παραγωγούς που θέλουν να αποδεσμευτούν από τον στενό αυτό κλοιό. Τους αφήνουν να αποδεσμευτούν, μόνο και μόνο για να δεσμευτούν λίγο παρακάτω.

 

Και ΟΟΟΟΟΛΑΑΑΑ αυτά, υπό την αιγίδα της ''Επιστήμης''.

 

Αν παίζουν έτσι με την δημόσια υγεία και το περιβάλλον, πείσε με εσύ ότι δεν το κάνουν και στους υπόλοιπους τομείς.

[Saginie]

Ένας Επιστήμονας πρέπει να έχει:

1. Αγάπη για την Αλήθεια. Αν δεν τον ενδιαφέρει η Αλήθεια, όλα τα άλλα είναι περιττά.

2. Περιέργεια. Πρέπει να έχει ανήσυχο πνεύμα και να ενδιαφέρεται για τα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα γύρω του.

3. Ευρεία σκέψη και διαύγεια πνεύματος. Η σκέψη του δεν έχει όρια και στεγανά, ούτε μπαίνει σε καλούπια.

4. Παρατηρητικότητα. Πρέπει να μπορεί να βλέπει αυτά που άλλοι δεν έχουν δει, ενώ είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια τους.

5. Ικανότητα να συνθέτει και να απλοποιεί, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει μία θεωρία, για να εξηγήσει όσα παρατήρησε.

6. Την επιθυμία μέσω των πειραμάτων να αποδείξει την θεωρία και όχι το αντίθετο.

7. Την ανωτερότητα να δέχεται τα αρνητικά αποτελέσματα σαν αποτελέσματα και όχι να τα απορρίπτει. Πρέπει να έχει το θάρρος να δεχτεί ότι έκανε λάθος.

8. Την αυθόρμητη επιθυμία να μοιραστεί με τους υπόλοιπους επιστήμονες τα ευρύματά του. Πρώτον για να ελεγχθεί η εγκυρότητά τους και δεύτερον για να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν από αυτούς.

 

Ο Επιστήμονας πρέπει να ερευνά με μοναδικό του σκοπό την Αλήθεια.

 

Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο.

 

Δυστυχώς στις μέρες μας, σκοπός της έρευνας είναι το οικονομικό κέρδος.

Οι ερευνητές δεν είναι Επιστήμονες, αλλά υπάλληλοι.

Η Έρευνα καθοδηγείται (μέσω της χρηματοδότησης) από το Κεφάλαιο. Τα αποτελέσματα γίνονται δεκτά μόνο αν συμφέρουν τον χρηματοδότη. Αρνητικά αποτελέσματα, δεν δημοσιεύονται και δεν λαμβάνονται υπόψιν. Πολλές φορές, τα δεδομένα αλλοιώνονται και τροποποιούνται, προκειμένου τα συμπεράσματα να είναι τα επιθυμητά.

 

Αυτό συμβαίνει, αλλά δε συμπεριλαμβάνει όλα τα ερευνητικά κέντρα, τα Πανεπιστήμια και τα εργαστήρια που επιτελούν έρευνα. Το Κεφάλαιο μπορεί να σου δείξει τι θα διαλέξεις να ερευνήσεις, αλλά δε θα καθορίσει το αποτέλεσμα των πειραμάτων. Βέβαια, μεγάλες εταιρίες έχουν τροποποιήσει δεδομένα ώστε να βγει στην αγορά ένα πρωτότυπο (πλην όμως αποτυχημένο, δλδ. με πολλές παρενέργειες) προϊόν.

Είναι γνωστό στον χώρο της έρευνας ότι ''Αν σου πετύχει ένα πείραμα, ΔΕΝ το επαναλαμβάνεις'', το πιο πιθανό είναι πως δεν θα σου ξαναπετύχει.

 

Πραγματικά, είναι πρώτη φορά που το βλέπω αυτό. Εμένα μου έχουν διδάξει να επαναλαμβάνω τα πειράματα είτε είναι σωστά είτε λανθασμένα για να εκμηδενίζω τις πιθανότητες τυχαίου λάθους και να λύσω κάποια "μυστήρια" που δεν μπόρεσα να παρατηρήσω την πρώτη φορά.

 

 

Μία έρευνα, ξεκινάει πάντοτε από την βιβλιογραφική ανασκόπηση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ερευνηθεί η υπάρχουσα γνώση και να εντοπιστούν τα κενά. Η υπάρχουσα γνώση είναι κατευθυνόμενη και φιλτραρισμένη. Βασιζόμενοι σε ελεγχόμενη αρχική γνώση, υποχρεωτικά τα αποτελέσματα της έρευνας θα είναι και αυτά ελεγχόμενα και εξαρτώμενα (BIASED κατά την στατιστική). Ακόμα και να θέλει κάποιος να κάνει σωστή έρευνα, πλέον δεν μπορεί. Αν δεν βασιστεί στα υπάρχοντα δεδομένα, αλλά ξεκινήσει εκ νέου (ex novo), τότε κατηγορείται για εφαρμογή μη επιστημονικής μεθόδου και για αντιδεοντολογική συμπεριφορά. Είναι δηλαδή δεκτή μόνο η συνέχεια κάποιας έρευνας, που ήδη κοιτάει προς τον επιθυμητό στόχο.

Δεν καταλαβαίνω από γιατί χρησιμοποιείς τη λέξη "ελεγχόμενα δεδομένα". Αν ένα Πανεπιστήμιο παράγει κάποια αποτελέσματα σε πρωτεϊνες κουνουπιών κι ένα άλλο εργαστήριο πάρει αυτή τη βιβλιογραφική πληροφορία και ψάξει για αναστολείς αυτών των πρωτεϊνών και ένα επόμενο με τον ίδιο τρόπο καταφέρει να παράξει αντι-κουνουπικά, πώς είναι αυτή η πληροφορία ελεγχόμενη;

 

Και γιατί γίνονται όλα αυτά;

Γιατί αν δεν έχεις τα επιθυμητά αποτελέσματα η έρευνά σου δεν χρηματοδοτείται.

Χωρίς χρηματοδότηση δεν κάνεις έρευνα, μένεις χωρίς δουλειά και πας στο σπίτι σου.

Αν είσαι ακαδημαϊκός, χωρίς έρευνα δεν ανεβαίνεις βαθμίδα, παίρνει την θέση σου κάποιος άλλος και πας στο σπίτι σου.

 

Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δε γίνεται να σε χρηματοδοτεί κάποιος και η έρευνά σου να μη φέρει καρπούς. Αυτός ο κάποιος που σε χρηματοδοτεί περιμένει "αντάλλαγμα". Αλλά οι ακαδημαϊκοί δε νομίζω να έχουν ιδιαίτεο πρόβλημα, αφού έχουν σταθερή επιδότηση από το κράτος.

[Αρχάγγελος]

Αυτό συμβαίνει, αλλά δε συμπεριλαμβάνει όλα τα ερευνητικά κέντρα, τα Πανεπιστήμια και τα εργαστήρια που επιτελούν έρευνα. Το Κεφάλαιο μπορεί να σου δείξει τι θα διαλέξεις να ερευνήσεις, αλλά δε θα καθορίσει το αποτέλεσμα των πειραμάτων. Βέβαια, μεγάλες εταιρίες έχουν τροποποιήσει δεδομένα ώστε να βγει στην αγορά ένα πρωτότυπο (πλην όμως αποτυχημένο, δλδ. με πολλές παρενέργειες) προϊόν.

 

Το να τροποποιήσουν τα δεδομένα είναι το λιγότερο. Το κύριο σημείο είναι αυτό που μόλις είπες και εσύ ''το Κεφάλαιο θα σου δείξει τί επιλογές έχεις για να ερευνήσεις''. Το τί έρευνα θα κάνεις δεν εξαρτάται από εσένα, αλλά από αυτόν που θα αξιοποιήσει τα αποτελέσματά σου. Αν τα αποτελέσματά σου οδηγούν σε άλλο σημείο από αυτό που θέλει ο χρηματοδότης να φτάσεις, τότε απλά η έρευνα δεν συνεχίζεται. Μπορεί να είσαι στα πρόθυρα να ανακαλύψεις κάτι σημαντικό και να δώσεις κάποιες λύσεις. Αν δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από τον χρηματοδότη, θα μείνεις στα πρόθυρα. Αν δε, πάει κόντρα στα συμφέροντα του Κεφαλαίου, θα θαφτεί.

 

 

Δεν καταλαβαίνω από γιατί χρησιμοποιείς τη λέξη "ελεγχόμενα δεδομένα". Αν ένα Πανεπιστήμιο παράγει κάποια αποτελέσματα σε πρωτεϊνες κουνουπιών κι ένα άλλο εργαστήριο πάρει αυτή τη βιβλιογραφική πληροφορία και ψάξει για αναστολείς αυτών των πρωτεϊνών και ένα επόμενο με τον ίδιο τρόπο καταφέρει να παράξει αντι-κουνουπικά, πώς είναι αυτή η πληροφορία ελεγχόμενη;

 

Σε αυτό σου απάντησα λίγο πιο πάνω. Πάνω στο παράδειγμά σου όμως:

 

Με ποιό σκοπό έγινε η έρευνα για τις πρωτεϊνες των κουνουπιών; Με ποιό σκοπό έγινε η έρευνα για τους αναστολείς των πρωτεϊνών;

Αν σου δώσω το δεδομένο ότι γύρω από ένα δέντρο καμφοράς σε αρκετή απόσταση δεν πλησιάζουν κουνούπια, τί συμπέρασμα βγάζεις;

 

 

Πραγματικά, είναι πρώτη φορά που το βλέπω αυτό. Εμένα μου έχουν διδάξει να επαναλαμβάνω τα πειράματα είτε είναι σωστά είτε λανθασμένα για να εκμηδενίζω τις πιθανότητες τυχαίου λάθους και να λύσω κάποια "μυστήρια" που δεν μπόρεσα να παρατηρήσω την πρώτη φορά.

 

Θα σου έχουν επίσης διδάξει πριν δώσεις ένα αντιβιοτικό να κάνεις πρώτα αντιβιόγραμμα, σωστά;

 

 

Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δε γίνεται να σε χρηματοδοτεί κάποιος και η έρευνά σου να μη φέρει καρπούς. Αυτός ο κάποιος που σε χρηματοδοτεί περιμένει "αντάλλαγμα". Αλλά οι ακαδημαϊκοί δε νομίζω να έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα, αφού έχουν σταθερή επιδότηση από το κράτος.

 

Και αν η έρευνά μου φέρει καρπούς, λύσει αρκετά προβλήματα, αλλά κανείς δεν βγάλει οικονομικό κέρδος από αυτό;

Μήπως λοιπόν ο σκοπός της έρευνας δεν είναι να λύνονται προβλήματα, αλλά το να βγαίνει κέρδος; Θα μου πεις βέβαια, και το κάθε κράτος τί κάνει;

Υπάρχει κάτι που γίνεται και δεν μεταφράζεται σε χρήμα; Ακόμα και κρατικό χρήμα.

 

Από την άλλη, πίστεψέ με, την έρευνα την χρηματοδοτεί ο ιδιωτικός τομέας. Ακόμα και η ''επιδότηση'' από το κράτος, δεν είναι και τόσο κρατική.

Από τότε που η χοιροτροφία στην Ολλανδία σταμάτησε να αποδίδει, κόπηκαν οι χρηματοδοτήσεις στο Πανεπιστήμιου του Wageningen, το οποίο ήταν το σπουδαιότερο στην Ευρώπη, στα γεωπονικά θέματα.

 

Η Επιστήμη χάθηκε από τότε που σταμάτησε να ψάχνει την Καθαρή Αλήθεια και ψάχνει την Μερική Αλήθεια (την οποία ενίοτε εμπλουτίζει και με αρκετά ψέμματα).

[Ιχώρ]

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η δική μου άποψη είναι πως κάθε επιστήμονας που αγαπά, πρέπει να εκμεταλευτεί το κεφάλαιο.

Να διεξάγει ταυτόχρονα και την δική του έρευνα με τους πόρους της χρηματοδότησης.

 

Δεν ξέρω βέβαια εάν αυτό εφαρμόζεται σε όλους τους κλάδους των επιστημών.

[Αρχάγγελος]

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, η δική μου άποψη είναι πως κάθε επιστήμονας που αγαπά, πρέπει να εκμεταλευτεί το κεφάλαιο.

Να διεξάγει ταυτόχρονα και την δική του έρευνα με τους πόρους της χρηματοδότησης.

 

Δεν ξέρω βέβαια εάν αυτό εφαρμόζεται σε όλους τους κλάδους των επιστημών.

 

Δεν είναι φιλοσοφική η συζήτηση Ιχώρ. Δεν συζητάμε το τί θα έπρεπε να γίνει, τί θα μπορούσε να γίνει, τί γινόταν παλιά, τί θα γίνει στο μέλλον κλπ κλπ.

Αποτυπώνω την παρούσα κατάσταση ως έχει, απλά και καθαρά.

Απλά ενημερώνω ότι η Επιστήμη πλέον δεν είναι ένα μέσον έρευνας της Αλήθειας, αλλά ένα μέσον έρευνας της οικονομικότερης λύσης.

Δεν μπορεί λοιπόν να ονομαστεί Επιστήμη, αλλά απλά μεθοδευμένη και στοχευμένη (κατευθυνόμενη) έρευνα.

 

Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν και σήμερα πραγματικοί Επιστήμονες. Είναι όμως ελάχιστοι.

[Ιχώρ]

Δεν είναι φιλοσοφική η συζήτηση Ιχώρ.

Πιστεύεις ότι δεν γίνεται δηλαδή; Το να εκμεταλευτείς το κεφάλαιο βρίσκεται στη φαντασία μονάχα;

Edited May 6, 2010 by Ιχώρ

[Αρχάγγελος]

Πιστεύεις ότι δεν γίνεται δηλαδή; Το να εκμεταλευτείς το κεφάλαιο βρίσκεται στη φαντασία μονάχα;

 

Δεν με κατάλαβες Ιχώρ. Η συζήτηση ξεκίνησε από εδώ και αυτό είναι το ζητούμενο.

Προσπαθώ να εξηγήσω ότι η Επιστήμη σήμερα, δεν έχει καμμία σχέση με το ιδανικό της Επιστήμης, γιατί η έρευνα δεν είναι αμερόληπτη και αντικειμενική, αλλά ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη από το Κεφάλαιο. Το χειρότερο είναι ότι εκπαιδεύουν τους νέους ερευνητές με την ιδέα ότι είναι Επιστήμονες, ενώ στην πραγματικότητα είναι στρατιωτάκια.

 

Δυστυχώς είναι λίγοι οι ''επιστήμονες'' σήμερα, που μπορούν να μιλήσουν για Επιστήμη.

 

 

Από την άλλη, αυτό που λες εσύ το τί θα μπορούσαν να κάνουν, ώστε να εξομαλυνθεί η κατάσταση.

Δεκτό και επιθυμητό, αλλά ελαφρώς εκτός θέματος. Ας συμφωνήσουμε για το κύριο θέμα (αν δηλαδή οι ''επιστήμονες'' ζουν στον κόσμο τους ή όχι) και έπειτα θα προτείνουμε και λύσεις.

Εσύ προτείνεις λύσεις, χωρίς να έχουμε αποδεχτεί την ύπαρξη του προβλήματος.

 

Όχι τίποτε άλλο, θα πουν ότι σε πληρώνω για να δουλεύεις προς όφελός μου

[Ιχώρ]

 

Δεκτό και επιθυμητό, αλλά ελαφρώς εκτός θέματος. Ας συμφωνήσουμε για το κύριο θέμα (αν δηλαδή οι ''επιστήμονες'' ζουν στον κόσμο τους ή όχι) και έπειτα θα προτείνουμε και λύσεις.

Εσύ προτείνεις λύσεις, χωρίς να έχουμε αποδεχτεί την ύπαρξη του προβλήματος.

 

Εάν το δούμε έτσι, πάντα η μάζα των επιστημόνων κατευθυνόμενη ήταν με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και τώρα ακριβώς το ίδιο γίνεται, υπάρχουν δηλαδή άτομα που ξεχωρίζουν μέσα από τη μάζα, απλά δεν έχει προλάβει η ιστορία να αποδείξει τα μεγαλεία τους.

Το 1890 ποιος γνώριζε για έναν κύριο Boole; Με άμαξες κυκλοφορούσαν και αυτός ο άσχετος έπαιζε με άσους και μηδενικά... Να που ήταν όμως 60 χρόνια αργότερα η αρχή των ψηφιακών κυκλωμάτων.

Το 1940 , ποιος γνώριζε τον Ρασελ; Ο καθένας είχε τα προβλήματά του με τον 2ο παγκόσμιο. Κι όμως χρόνια αργότερα, τα θεωρήματα του θεμελίωσαν την τεχνητή νοημοσύνη.

 

Ξέρεις κάτι; Πολλές φορές, ανακαλύπτουμε αόριστα για την εποχή μας πράγματα, που φαίνονται εντελώς άχρηστα... και ίσως μερικά από αυτά να καταλήγουν σε σκουπίδια ακριβώς γι αυτό το λόγο. Δεν θα 'πρεπε. Άστα εκεί για τους μεταγενέστερους, ανάρτησέ τα σε ένα Blog. Κάποιος θα τα διαβάσει.

 

Δεν ξέρω εάν βγήκα πάλι εκτός θέματος. Μόλις ξύπνησα. Αλλά για μένα η πραγματικότητα όσον αφορά την επιστήμη είναι η παραπάνω.

[Sucore]

Αν κ ο Ιχωρ μιλάει περισσότερο για το πως η γνώση βρίσκει τρόπο να εξελίσεται απο μόνη της χωρις να εξαρταται απο τις ορεξεις της ανθρωποτητας, στο νήμα για την επιστήμη κ τους επιστημονες, συμφωνω μαζί του σε αυτο.

 

Σιγουρα οι επιστημονες ειναι ειδος προς εξαφανιση αλλα δε θα εξαφανιστουν, η επιστημη πιστευω θα επανελθει ως εννοια και λειτουργια οταν ηρεμησουν τα πραγματα και γινει πια αυτη η αλλαγη εποχης που παρατηρουμε τοσο καιρο και τα εχει κανει ολα ανω κατω...

Τωρα υπαρχει πολυ πιεση στο τομεα και δεν θα οδηγησει σε καλο αποτελεσμα, επεται ακομα μεγαλυτερη υποκρισια και κοροϊδία απο τον τομεα, και τελικα εξαφανιση με ταυτοχρονη αναγεννηση λαμβανοντας περισσοτερο υπ'οψιν τα φυσικα

[Saginie]

Το να τροποποιήσουν τα δεδομένα είναι το λιγότερο. Το κύριο σημείο είναι αυτό που μόλις είπες και εσύ ''το Κεφάλαιο θα σου δείξει τί επιλογές έχεις για να ερευνήσεις''. Το τί έρευνα θα κάνεις δεν εξαρτάται από εσένα, αλλά από αυτόν που θα αξιοποιήσει τα αποτελέσματά σου. Αν τα αποτελέσματά σου οδηγούν σε άλλο σημείο από αυτό που θέλει ο χρηματοδότης να φτάσεις, τότε απλά η έρευνα δεν συνεχίζεται. Μπορεί να είσαι στα πρόθυρα να ανακαλύψεις κάτι σημαντικό και να δώσεις κάποιες λύσεις. Αν δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από τον χρηματοδότη, θα μείνεις στα πρόθυρα. Αν δε, πάει κόντρα στα συμφέροντα του Κεφαλαίου, θα θαφτεί.

 

Δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτό. Βλέπεις εγώ είμαι σε Πανεπιστήμιο και βλέπω ότι οι καθηγητές μας λαμβάνουν χρηματοδοτήσεις για 1 χρόνο. Όλα τα λεφτά τα παίρνουν με τη μία και όχι σε δόσεις ανάλογα με το αν πετυχαίνουν ή όχι τα πειράματα. Επίσης, το κράτος δε βγάζει κέρδος από αυτήν την υπόθεση, καθώς τα αποτελέσματα δεν πωλούνται και ακόμα κι αν ένα αποτέλεσμα (π.χ. πατέντα) πωληθεί, τότε το ποσό θα πάει στα πρόσωπα με τα πνευματικά δικαιώματα που είναι το ίδιο το Πανεπιστήμιο και τα πρόσωπα στην πατέντα. Αυτό δεν το βρίσκω καθόλου κακό. Αν μας λείπει μια φυγόκεντρος και με την ετήσια χρηματοδήτηση θα την αγοράσουμε σε 5 χρόνια, με την πώληση της πατέντας θα την έχουμε αύριο.

 

Και κανένας εκπρόσωπος του κράτους δεν ελέγχει τα αποτελέσματά μας ή το πιο θέμα θα επιλέξει ο καθηγητής να ερευνήσουμε. Είμαι στη Μοριακή Βιολογία κ Γενετική, για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα, όπου ένας καθηγητής που θέλει να ανελιχθεί θα βρεί ένα πιασάρικο θέμα στο πεδίο του. Π.χ. Ο Κρυσταλλογράφος θα κοιτάξει να αναλύσει δομές πρωτεϊνών και ο Γενετιστής θα κάνει στατιστικές έρευνες. Στο ποιες δομές θα διαλέξει ο Κρυσταλλογράφος να ερευνήσει, συνεισφέρουν τόσο το πόσο μελετώνται στη σήμερον ημέρα, το τι εφαρμοφή μπορεί να έχει ένα αποτέλεσμα (για προσωπικό όφελος: κύρος, φήμη (δεν είναι λίγο να ανακαλύψεις μία μέθοδο και το όνομά σου να αναγράφεται σε όλα τα paper, όσων τη χρησιμοποίησαν!) και το τι μέσα διαθέτει για να καλύψει την έρευνα.

 

 

Με ποιό σκοπό έγινε η έρευνα για τις πρωτεϊνες των κουνουπιών; Με ποιό σκοπό έγινε η έρευνα για τους αναστολείς των πρωτεϊνών;

Αν σου δώσω το δεδομένο ότι γύρω από ένα δέντρο καμφοράς σε αρκετή απόσταση δεν πλησιάζουν κουνούπια, τί συμπέρασμα βγάζεις;

 

Βγάζω το συμπέρασμα ότι η καμφορά είναι κουνουπο-απωθητική, αλλά προσωπικά δεν ξέρω αν μπορώ να τριφτώ με καμφορά, οπότε γιατί να μην το ψάξει κάποιος; ή γιατί να μην ψάξουν εντομο-απωθητικά σε μορφή σπρέι, ώστε να σωθούν οι σοδειές; Αυτός που θα εκμεταλλευτεί το αποτέλεσμα των μελετών, φυσικκά και θα έχει οικονομικό όφελος, αλλά έχει και μια εφαρμοφή που εξομαλύνει τη ζωή του ανθρώπου. Αυτός που εκμεταλλεύεται τα όποια αποτελέσματα μιας έρευνας (αυτός που τα χρηματοδοτεί) θα ποντάρει στο οικονομικό όφελος και μου φαίνεται λογικό: άλλωστε δεν είναι αστείρευτες πηγές χρηματοδήτησης. Οπότε, εμένα (που κάνω την έρευνα) με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα και με ενδιαφέρει που θα ανακαλύψω κάτι που προηγουμένως δεν είχε ανακαλυφθεί. Αυτός που είναι άσχετος με την επιστήμη και στην ουσία κάνει μαρκετινγκ και επενδύσεις, γιατί πρέπει να τον ενδιαφέρει η επιστήμη; Γιατί πρέπει να είναι επιστήμονας;

 

 

Το βλέπω σαν 2 τελείως ξεχωριστά πράγματα. Το σύστημα λειτουργεί έτσι, ώστε να χρειάζομαι τη χρηματοδότηση από κάποιον "Χ" για να αρχίσω, να συνεχίσω και να ολοκληρώσω ένα project, μία πορεία επιστημονικής σκέψης που θα οδηγήσει σε ανακάλυψη είτε τα αποτελέσματα είναι τα θετικά ή αρνητικά (που και πάλι δε μου αρέσει το "θετικά" και "αρνητικά"), άσχετα με το αν είναι τα επιθυμητά για αυτόν τον "Χ". Ο ερευνητής θα κάνει τη δουλειά του, την ανακάλυψη του και θα πληρωθεί γιατί επαγγέλεται ερευνητής. Ο "Χ" που είναι χρηματοδότης δεν μπορεί να έχει τους ίδιους στόχους και την ίδια αντίληψη με τον ερευνητή. Η Επιστήμη μπορεί να είναι οικονομικά κατευθυνόμενη από όλους αυτούς τους "Χ", αλλά παραμένει Επιστήμη και Έρευνα γιατί αντί για να μελετά ο καθένας ό,τι έχει στο μυαλό του, απλά συγκεντρώνεται σε ένα τμήμα των γνώσεων που θα μπορούσαν να ανακαλυφθούν. Αυτό το γεγονός, δε μου φαίνεται τόσο αρνητικό όσο το παρουσιάζεις και, υπό καμία έννοια, "εξάλειψη της Επιστήμης"...έτσι κι αλλιώς η έρευνα κυλάει αργά και όταν στερέψουν τα θέματα με οικονομικό ενδιαφέρον, θα ανακαλυφθούν και άλλα.

 

 

 

 

 

Υπάρχει ακόμα το παράδειγμα του Πανεπιστημίου (και δεν ξέρω πόσοι άλλοι φορείς έχουν τις ίδιες δυνατότητες) όπου έρευνα γίνεται ακόμα και σε θέματα που απλά είναι πρωτοπόρα και δεν οδηγούν σε κάποιο αποτέλεσμα που θα φέρει οικονομική ενίσχυση. Εκτός του ότι απαγορεύεται η χρηματοδότηση από τρίτους.

 

Θα σου έχουν επίσης διδάξει πριν δώσεις ένα αντιβιοτικό να κάνεις πρώτα αντιβιόγραμμα, σωστά;

 

Αυτό δεν το κατάλαβα..

 

Εννοείς ότι μου έχουν διδάξει ότι πριν γίνει το "β" πρέπει να κάνεις το "α"; Ότι, ουσιαστικά, δεν υπάρχει Επιστήμη; Η αλήθεια είναι πως δε μου έχουν διδάξει τίποτα τέτοιο. Κάνω έρευνα, οπότε πολλά πράγματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των πειραμάτων και πρέπει να τα αντιμετωπίσω όταν προκύψουν. Δεν έχω διδαχθεί πως να λύνω κάθε πρόβλημα. Έχω πάρει γνώσεις που προσπαθώ να τις συνδυάσω για να καταλάβω τι συμβαίνει κάθε φορά και όταν δεν επαρκούν οι γνώσεις μου, έχω βοήθεια.

 

 

Να στο πω αλλιώς. Όταν χρησιμοποιώ ένα διάλειμμα για κάποια διεργασία, δεν είναι ότι το χρησιμοποιώ επειδή μου είπαν ότι αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσω. Το χρησιμοποιώ γνωρίζοντας τι περιέχει και τι δράση θα έχει κάθε ουσία μέσα του. Αυτή είναι η λογική του εργαστηρίου.

 

Και αν η έρευνά μου φέρει καρπούς, λύσει αρκετά προβλήματα, αλλά κανείς δεν βγάλει οικονομικό κέρδος από αυτό;

Μήπως λοιπόν ο σκοπός της έρευνας δεν είναι να λύνονται προβλήματα, αλλά το να βγαίνει κέρδος; Θα μου πεις βέβαια, και το κάθε κράτος τί κάνει;

Υπάρχει κάτι που γίνεται και δεν μεταφράζεται σε χρήμα; Ακόμα και κρατικό χρήμα.

 

Καταλαβαίνω το σκεπτικό σου, αλλά είναι πολύ απαισιόδοξο. Γιατί δεν προσπαθείς να διαχωρίσεις το τι κάνει ο Επιστήμονας και το τι θέλει να κάνει ο Χρηματοδότης; Μην ξεχνάς ότι και ο επιστήμονας είναι εργαζόμενος. Η έρευνα κοστίζει. Συν όλων των παραπάνω που σου ανέλυσα εν συντομία.

 

 

Η Επιστήμη χάθηκε από τότε που σταμάτησε να ψάχνει την Καθαρή Αλήθεια και ψάχνει την Μερική Αλήθεια (την οποία ενίοτε εμπλουτίζει και με αρκετά ψέμματα).

 

 

 

 

Η Μερική Αλήθεια δε σημαίνει ότι δεν είναι και Καθαρή. Η Καθαρή Αλήθεια μπορεί να είναι και Μερική, άλλωστε ποτέ δε γίνονταν ανακαλύψεις μέχρι να εξαντληθεί ένα θέμα.

Αυτοί που εκμεταλλεύονται την Αλήθεια, δεν είναι αυτοί που την Ανακαλύπτουν και δεν είναι και αυτοί που αντιλαμβάνονται τη σημασία της. Δεν έχουν ούτε καν τις γνώσεις για να την αντιληφθούν. Πιστεύω ότι είναι καλύτερα να τα διαχωρίζουμε. Η Επιστήμη ανακαλύπτει. Είτε είναι μερικά ή ολοκληρωτικά.

Συμφωνώ απόλυτα για αυτό που λες στην εφαρμογή του στις μεγαλοεταιρίες (φαρμακευτικες κτλ) που είναι καταφανής η εκμετάλλευση των γνώσεων.

Αλλά επειδή βρίσκομαι σε ένα χώρο που είναι πολύ πιο ανεξάρτητος, δε μπορώ να κάνω κανόνα αυτό που ισχύει για αυτές.

Όταν επιλέξω τομέα για μεταπτυχιακό, δε θα κοιτάξω να δω ποιος με συμφέρει οικονομικά, θα κοιτάξω να δω σε ποιον τομέα θα μου άρεσε να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα.

Η Επιστήμη συνεχίζει και ανακαλύπτει.

[Saginie]

Ξέρεις κάτι; Πολλές φορές, ανακαλύπτουμε αόριστα για την εποχή μας πράγματα, που φαίνονται εντελώς άχρηστα... και ίσως μερικά από αυτά να καταλήγουν σε σκουπίδια ακριβώς γι αυτό το λόγο. Δεν θα 'πρεπε. Άστα εκεί για τους μεταγενέστερους, ανάρτησέ τα σε ένα Blog. Κάποιος θα τα διαβάσει.

 

Πέρα από το τι κάνει κάθε έρευνα που υπάρχει σε papers, υπάρχουν και τα επιστημονικά περιοδικά που είναι γνωστό για το φιλτραρισμα των θεμάτων. Μεγάλα περιοδικά όπως Nature, Science που έχουν ένα πιο ευρύ κοινό από άλλα, θα έχουν στόχο να πουλήσουν και, δυστυχώς, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν δημοσιοποιήσει έρευνες με ελάχιστη τεκμηρίωση, μόνο και μόνο επειδή το θέμα θα κινούσε το ενδιαφέρον του απλού πολίτη.. Δυστυχώς.

[Sucore]

http://www.popsci.com/category/tags/energy

;)

[Αρχάγγελος]

Εάν το δούμε έτσι, πάντα η μάζα των επιστημόνων κατευθυνόμενη ήταν με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και τώρα ακριβώς το ίδιο γίνεται, υπάρχουν δηλαδή άτομα που ξεχωρίζουν μέσα από τη μάζα, απλά δεν έχει προλάβει η ιστορία να αποδείξει τα μεγαλεία τους.

Το 1890 ποιος γνώριζε για έναν κύριο Boole; Με άμαξες κυκλοφορούσαν και αυτός ο άσχετος έπαιζε με άσους και μηδενικά... Να που ήταν όμως 60 χρόνια αργότερα η αρχή των ψηφιακών κυκλωμάτων.

Το 1940 , ποιος γνώριζε τον Ρασελ; Ο καθένας είχε τα προβλήματά του με τον 2ο παγκόσμιο. Κι όμως χρόνια αργότερα, τα θεωρήματα του θεμελίωσαν την τεχνητή νοημοσύνη.

 

Ξέρεις κάτι; Πολλές φορές, ανακαλύπτουμε αόριστα για την εποχή μας πράγματα, που φαίνονται εντελώς άχρηστα... και ίσως μερικά από αυτά να καταλήγουν σε σκουπίδια ακριβώς γι αυτό το λόγο. Δεν θα 'πρεπε. Άστα εκεί για τους μεταγενέστερους, ανάρτησέ τα σε ένα Blog. Κάποιος θα τα διαβάσει.

 

Δεν ξέρω εάν βγήκα πάλι εκτός θέματος. Μόλις ξύπνησα. Αλλά για μένα η πραγματικότητα όσον αφορά την επιστήμη είναι η παραπάνω.

 

Είσαι 120% μέσα στο θέμα. Αυτό λέω και εγώ, οτι ο πραγματικός Επιστήμονας, παρατηρεί τον κόσμο γύρω του, του κάνουν εντύπωση κάποια φαινόμενα και τα μελετάει. Είτε αυτά έχουν κάποια εμφανή χρησιμότητα είτε όχι! Αν ερευνά με κάποια σκοπιμότητα, αυτό παύει να είναι Επιστήμη, είναι μεθοδευμένη έρευνα.

Οι νέοι ερευνητές δεν το καταλαβαίνουν αυτό, για τον λόγο αυτό γίνεται η όλη συζήτηση εδώ.

Όπως βλέπεις συμμετέχει μόνο η Saginie. Προφανώς ή δεν υπάρχουν άλλοι που σπουδάζουν στο φόρουμ ή δεν τους ενδιαφέρει.