Jump to content

Ο Αγροτης


 Share

Recommended Posts

Σε ένα χωριό ζούσε ένας αγρότης με το γιο του. Ήταν πολύ φτωχοί. Δεν είχαν παρά ένα μικρό κτήμα και ένα άλογο για τις δουλειές τους.

Μια μέρα το άλογο έφυγε, χάθηκε στα βουνά. Έτρεξαν οι γείτονες να τους συμπονέσουν.

-"Μεγάλο κακό σάς συνέβη", είπαν. "Τι ατυχία!"

-"Καλό ή κακό, ποιος ξέρει...", είπε ο γερο-αγρότης.

Μετά από μέρες, το άλογο γύρισε, φέρνοντας πίσω μαζί του πέντε άγριες φοράδες. Οι γείτονες έτρεξαν πάλι:

-"Πω, πω, τύχη που έχετε!"

-"Τύχη, ατυχία, ποιος ξέρει...", είπε ο γερο-αγρότης.

Την επομένη, ο γυιος του αγρότη στην προσπάθειά του να δαμάσει τη μια φοράδα πέφτει και σπάει το πόδι του. Οι γείτονες τρέχουν πάλι:

-"Τι κακό σάς βρήκε! Πώς θα κάνετε τώρα τις δουλειές σας;"

-"Καλό, κακό, ποιος ξέρει...", είπε ο γερο-αγρότης.

Σε λίγες μέρες, η χώρα άρχισε πόλεμο και οι στρατολόγοι πήραν όλα τα παλικάρια του χωριού, εκτός από αυτόν με το σπασμένο πόδι.

"Καλό ή κακό;", αναρωτήθηκε ο γερο-αγρότης.

 

:wizard:

Link to comment
Share on other sites

Μιας και αυτή η ιστοριούλα είναι μια από τις κλασσικές Ζεν παραβολές, νομίζω ότι της αξίζει να μεταφερθεί στην ενότητα της Φιλοσοφίας :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

..... Εφυγαν λοιπον τα παληκαρια για να πανε στον πολεμο.Οι διαφορες των κρατων λυθηκαν σε 3 μερες χωρις να χυθει αιμα και τα παληκαρια πηραν τον δρομο της επιστροφης....

Παραλληλα ομως στο χωριο εγινε μια μεγαλη πλυμμηρα και ανημπορος ο γιος του αγροτη να τρεξει να σωθει πνιγηκε στα ομητικα νερα.....

 

Ετσι σκεφτηκε ο αγροτης:

Αντι να ταλαντευομαι μια ζωη αναμεσα στο καλο και το κακο, γιατι σαν εγωιστικο πλασμα που ειμαι και θεωρω οτι το συπμαν γυριζει γυρω απο μενα , νομιζοντας οτι ολα γινονται για το συμφερον μου και μη, καλλιτερα θα ηταν να αποδεχθω την χαοτικη φυση της ζωης και οτι ειμαι μια τοσοδουλα τελεια σε ολοκληρο το συμπαν και τιποτα περισσοτερο.....

Link to comment
Share on other sites

.........Εφυγαν λοιπον τα παληκαρια για να πανε στον πολεμο.

 

ο γιός δεν κατάφερε να προσφέρει το υψηλότερο ιδανικό του ανδρός στην πατρίδα του: να πολεμήσει γι αυτή, αλλά να ξεχαστεί από την ιστορία, η οποία δεν έχει και πολύ καλές σχέσεις με τους σακάτηδες...

 

........... καλλιτερα θα ηταν να αποδεχθω την χαοτικη φυση της ζωης και οτι ειμαι μια τοσοδουλα τελεια σε ολοκληρο το συμπαν και τιποτα περισσοτερο.....[/color]

 

...και να διαβάζω τον Αίσωπο καλύτερα, που ταιριάζει στην ψυχοσύνθεσή μου, αυτή του Έλληνα που δεν είναι δουλοπρεπής ώς ο σχισομάτης κινέζος με τον λάθος κωδικό dna, που πλέον δεν τον συγκαταλέγει ανάμεσα στα θηλαστικά, εφόσον δεν θηλάζει, γιατί αν πιει γάλα θα πεθάνει, λόγω έλλειψης ενζύμου στον οργανισμό του...

... η παραπάνω παραβολή ΖΕΝ, το ΖΕΙΝ δηλαδή των αρχαίων ελλήνων, δεν είναι τίποτα άλλο από ένας μύθος του Αισώπου που ταξίδεψε σε κείνα τα μέρη και παραλλάχτηκε βάσει της εκεί ιδιοσυγκρασίας: αμφιβολίας. Η δική μας, έχει τη σιγουριά ότι το Θείον επιτελεί έργο με σκοπό τη συμπαντική τάξη με όργανα τα τέλεια δημιουργήματά του. Ή έστω τα δημιουργήματά του που πλάστηκαν να είναι τέλεια, εφόσον κι αυτά συντελέσουν σε αυτό.

... στον παραπάνω μύθο, ο Μύθος του Αισώπου, ο άνθρωπος λέει <καλό ή κακό οι Θεοί γνωρίζουν>... όχι αόριστη ερωτηματική αντωνυμία "ποιός"... Για τον Έλληνα, πάντα υπάρχει Υψιστος Νους.

Και ο Έλληνας, είναι ακόμα θηλαστικό. Και έπλασε τον Βούδα, γιατί η γλυπτική του τέχνη ήταν η τελειότερη και για τους θεούς, δικούς μας και ξένους.

Οταν λοιπόν, ο άνθρωπος δεν ξέρει, δεν αμφιταλαντεύεται. Δείχνει εμπιστοσύνη στο θείον. Γιατί η αμφιβολία μπλοκάρει το νου. Και η δουλειά των θεών, είναι να τον ξεμπλοκάρει.

:)

Link to comment
Share on other sites

Η κατάταξη τών οργανισμών μέ βάση τήν διαδικασία διατροφής καί εξέλιξης, έχει ως εξής:

 

1. Οργανισμοί πού δεσμεύουν τήν ηλιακή ενέργεια καί μέ τήν βοήθειά της μετατρέπουν απλές ουσίες σέ διατροφικά στοιχεία κατάλληλα γιά τήν ανάπτυξή τους.

2. Οργανισμοί πού χρησιμοποιούν άλλους οργανισμούς γιά τήν διατροφή τους καί

3. Οργανισμοί πού αποσυνθέτουν νεκρούς οργανισμούς σέ απλές ουσίες, κάποιες από τίς οποίες χρησιμοποιούν γιά τήν διατροφή καί τήν εξέλιξή τους ενώ οι υπόλοιπες διασπείρονται στήν επιφάνεια τής λιθόσφαιρας γιά νά χρησιμοποιηθούν αργότερα από τούς πρώτους.

 

Επειδή ο αγρότης είναι ένας άνθρωπος πού συν - εργάζεται μέ τήν φύση δέν χρειάζεται νά διαβάσει βιβλία βιολογίας γιά νά μάθει τήν κατανομή τών οργανισμών, γιατί είναι κάτι πού βιώνει ολόκληρη τήν ζωή του. «Γνωρίζει», ότι σοφία είναι ό,τι εναρμονίζεται μέ τήν φύση. Καί η φύση κρατά πεισματικά τά μυστικά της γιά αυτούς πού τά διαφεντεύουν μέ βία.

 

Γι΄αυτό λοιπόν, καθισμένος στά σκαλοπάτια τού σπιτιού του, καθάρεται μέ τά κύματα τής κοσμικής ενέργειας, αφημένος στήν αναχάραξη τών γεγονότων...

 

Κάποια μέρα, αυθόρμητα, μέ τά αποκρυσταλλωμένα βιώματά του, θά θρέψει τό νού κάποιων συνανθρώπων του. Κι αυτοί θά προβούν σέ εφήμερες ενέργειες τά νεκρά σώματα (φήμες, αναμνήσεις, γεγονότα) τών οποίων θά αποσυντεθούν στόν Κόσμο καί θά αποτελέσουν τό υλικό τό οποίο κάποιος άλλος μέ τήν σειρά του θά μεταβολίσει...

 

Ναί είμαστε μία κουκίδα στόν Κοσμικό πίνακα! Ομως αποτελούμε μέρος κάποιας εξελισσόμενης γραμμής πού ξεκίνησε δισεκατομύρια χρόνια πρίν καί η οποία εξακολουθεί νά συνθέτει, κόντρα στούς φυσικούς νόμους!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...