Killing is killing

[Αρχάγγελος]

Δεν καταλαβαίνω τι θες να μου πεις. Η συζήτηση άρχισε από το τι είπε ένας δολοφόνος κατά συρροή. Είπε λοιπόν αυτός, δεν έχει σημασία για ποιό λόγο σκοτώνουμε για την πλάκα μας, καθήκον, ή για κέρδος ο φόνος είναι φόνος. Αν όπως λες δεν έχουμε δικαίωμα να αφαιρέσουμε ζωή, και συμφωνώ μαζί σου δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα, πώς τότε λόγια που προέρχονται από κάποιον που αφαιρεί τη ζωή επειδή αισθάνεται παντοδύναμος, έχουν σημασία?

Δεν το κατάλαβα αυτό, διατύπωσέ το διαφορετικά αν θες.

 

Αυτό που υποστήριξα είναι πως έχουμε το δικαίωμα να προστατέψουμε τη ζωή μας από ανθρώπους που την απειλούν. Αν τελικά σκοτώσουμε αυτόν που μας απειλεί δε σημαίνει πως επιδιώκουμε το θάνατό του..

Τότε τί επιδιώκουμε; Μπορούμε να προστατευθούμε χωρίς να σκοτώσουμε; Είναι μονόδρομος το να σκοτώσουμε για να αμυνθούμε;

 

Για τη βία που λες απέναντι στα ζώα. Ο γονέας πρέπει να μάθει στο παιδί να σέβεται τα έμβια όντα, να είναι τρυφερό απέναντί τους και να του υποδεικνύει πότε κάνει λάθος. Τα παιδιά πολλές φορές είναι βίαια απέναντι στα ζώα γιατί δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν.

Δεν λέμε τίποτα το αντίθετο. Όμως αυτό που θα έπρεπε να γίνει, δεν γίνεται. Για τον λόγο αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

 

Το παράδειγμα με το σκυλί μου το ανέφερα για να δείξω οτι είναι απολύτως φυσιολογικό ένα ζώο να υπερασπιστεί τα μικρά του. Για αυτό το λόγο υπάρχει το ένστικτο για να εξασφαλίζει τη συνέχεια της ζωής.

 

Φυσικά και είναι φυσιολογικό. Σε σκότωσε η σκυλίτσα;

 

 

Τα παιδιά μας δεν μας ανήκουν με την έννοια της ιδιοκτησίας. Εμείς μάλλον ανήκουμε στα παιδιά μας. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτά και οφείλουμε να τα μεγαλώσουμε με αγάπη και στοργή, οφείλουμε όμως να είμαστε και αυστηροί μαζί τους αν βλέπουμε οτι κάνουν λάθη. Είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί. Γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με τον τρόπο που ανέφερες κάνουν κακό στα παιδιά τους. Έχει τύχει να γνωρίσω τέτοιους γονείς και τα παιδιά τους είχαν άσχημη κατάληξη. Κάποιος που δε σέβεται τη ζωή δεν σέβεται τον εαυτό του και κάνει κακό στον ίδιο και στους άλλους.

Ακριβώς. Και επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι αρκετοί, φτάνουμε στο αδιέξοδο αυτό.

 

Αρχάγγελε, πες μου σε παρακαλώ εσύ τι θα έκανες αν απειλούνταν η ζωή σου και ποιά είναι η τιμωρία που αξίζει σε ένα κατά συρροή δολοφόνο? Δε χρειάζεται να ρωτήσω αν είσαι υπερ της θανατικής ποινής ξέρω ήδη την απάντηση...

 

Αν απειλούταν η ζωή μου από ποιόν και υπό ποιές συνθήκες; Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες.

 

 

Θα σου πω κάποιες πολύ σοφές κουβέντες, σκέψου τις αρκετά. Δεν τις είπα εγώ, μην παρεξηγηθούμε.

''Το μπαστούνι έχει δύο άκρες''. Αν εσύ με χτυπήσεις με την μία, εγώ μπορώ να σε χτυπήσω με το ίδιο μπαστούνι, με την άλλη άκρη που κρατάς.

''Η ίδια η λεπίδα προκαλεί βία''. Απλά και μόνο η κατοχή ενός όπλου, απλά και μόνο η παρουσία του, προκαλεί βίαια συναισθήματα.

''Η βία φέρνει βία''. Αν απαντήσεις βίαια, μόνο η βία βγαίνει κερδισμένη.

 

Γιατί τα λέω αυτά; Αν νοιώσω ότι απειλείται η ζωή μου πρώτα θα προσπαθήσω να προφυλαχτώ. Καθαρά παθητική στάση.

Αν μπορέσω, θα φύγω. Μην το παίρνεις σαν αδυναμία αυτό, θέλει δύναμη για να το κάνεις.

Κάποτε με δάγκωσε ένας σκύλος. Με έπιασε από την πάλαμη. Δεν κατάλαβα τί του έκανα, αλλά κατάλαβα ότι τον ενόχλησα. Ενώ με δάγκωνε, απλά δεν κουνήθηκα. Δεν τον χτύπησα, δεν φώναξα, δεν απάντησα βίαια. Ο σκύλος σταμάτησε, έκανε βήματα πίσω και έφυγε.

Έμαθα το μάθημά μου, τον ενόχλησα χωρίς να το θέλω. Αυτός έμαθε το δικό του, τον ενόχλησα χωρίς να το θέλω.

Αν τον χτυπούσα, δεν θα με άφηνε. Δεν ξέρω ποιός θα ''νικούσε'' στο τέλος.

 

Δεν ήταν παθητική η στάση μου, ήταν ενεργή παθητικότητα . Συνειδητά δεν ανταπέδωσα.

 

 

Το πρώτο που κάνεις όταν απειλείται η ζωή σου είναι να φεύγεις.

Το δεύτερο είναι να δίνεις την δυνατότητα στον άλλο να φύγει (μπορεί εσύ να τον απείλησες αρχικά και να μην το ξέρεις).

Όταν παρότι έφυγες και έδωσες και στον άλλο την δυνατότητα να φύγει, δεν έγινε κάτι τέτοιο, τότε αλλάζει το σκηνικό.

Αν επιτεθεί ξανά, θα αντεπιτεθείς.

 

Αν δηλαδή ο σκύλος μου ορμούσε πάλι, θα τον χτυπούσα. Όχι όμως για να τον σκοτώσω, αλλά για να τον αποτρέψω από το να επιτεθεί.

Αν σταματήσει, θα φύγω και θα του επιτρέψω να φύγει.

 

Αν καταλάβαινα ότι έχει σκοπό να με σκοτώσει και ότι δεν θα σταματήσει αν δεν το καταφέρει, τότε θα προσπαθούσα να κάνω και εγώ το ίδιο.

Η περίπτωση αυτή όμως, είναι σπάνια.

 

ποιά είναι η τιμωρία που αξίζει σε ένα κατά συρροή δολοφόνο? Δε χρειάζεται να ρωτήσω αν είσαι υπερ της θανατικής ποινής ξέρω ήδη την απάντηση...

 

Ποιά είναι η τιμωρία που αξίζει σε αυτούς που δημιούργησαν και δημιουργούν κατά συρροή δολοφόνους;

Ποιός είναι πιο επικίνδυνος το πρεζάκι, το βαποράκι ή ο χοντρέμπορας ναρκωτικών;

[Dalia]

Σε ευχαριστώ για την υπόδειξη. Δεν ξέρω. Υποθέτω. Έχεις δίκιο.

 

 

[Dalia]

Μάλλον έχω πρόβλημα στο να μεταδώσω αυτό που θέλω να πώ. Έχω να γράψω πολλά χρόνια και τώρα αρχίζω να θυμάμαι πώς να γράφω, δικαιολόγησέ με. Αρχάγγελε, ποιός είπε οτι είμαι υπερ της βίας? Η βία είναι ο τελευταίος τρόπος άμυνας. Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Δεν είναι μονόδρομος το να σκοτώσουμε. Μπορεί να σκοτώσουμε κάποιον προσπαθώντας να αμυνθούμε, χωρίς να το θέλουμε. Αυτά τα σοφά λόγια που λες τα είπαν σοφοί άνθρωποι υποθέτω. Τα λόγια από τα οποία άρχισε η συζήτηση τα είπε ένας δολοφόνος. Δεν έχει σημασία αυτό για σένα?

 

Αυτό που είπα στην αρχή είναι οτι δεν είναι όλοι οι φόνοι ίδιοι. Αυτή είναι η ουσία, το ζουμί της συζήτησης. Δεν ξέρω τι εμπειρίες έχει ο καθένας εδώ μέσα, είμαι μικρή ακόμα και έχω πολλά να μάθω. Ούτε είμαι απόλυτη. Δεν είμαι υπερ της δολοφονίας ακόμη και όταν γίνεται για να προστατέψει κάποιον... Αλλά μπορώ να δεχτώ πιο εύκολα ένα φόνο που γίνεται για να σώσει κάποιον, παρά ένα φόνο που γίνεται γιατί κάποιος είναι διεστραμμένος και σκοτώνει για να περνάει την ώρα του..

[Αρχάγγελος]

Μάλλον έχω πρόβλημα στο να μεταδώσω αυτό που θέλω να πώ. Έχω να γράψω πολλά χρόνια και τώρα αρχίζω να θυμάμαι πώς να γράφω, δικαιολόγησέ με.

 

Σε δικαιολογώ! Δεν είμαι εδώ για να σου πάρω το κεφάλι. Αν δεν κατάλαβα κάτι, μπορείς να μου το εξηγήσεις όσες φορές χρειαστεί. Από εμένα δεν θα παρεξηγηθείς σίγουρα. Αφήνω πάντα πολλά περιθώρια.

 

Η βία είναι ο τελευταίος τρόπος άμυνας. Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Δεν είναι μονόδρομος το να σκοτώσουμε. Μπορεί να σκοτώσουμε κάποιον προσπαθώντας να αμυνθούμε, χωρίς να το θέλουμε.

 

Οκ, δεκτό. Μπορεί να σκοτώσεις κάποιον κατά λάθος, όμως αυτό δεν αλλάζει το τελικό αποτέλεσμα. Σκότωσες.

 

 

Αυτά τα σοφά λόγια που λες τα είπαν σοφοί άνθρωποι υποθέτω. Τα λόγια από τα οποία άρχισε η συζήτηση τα είπε ένας δολοφόνος. Δεν έχει σημασία αυτό για σένα?

 

Φυσικά και όχι, εγώ τα λόγια κρίνω, όχι αυτόν που τα είπε.

Αν δηλαδή ένας σοφός πει μία χαζομάρα, πρέπει να την πάρω για σοφία;

Αν ένας χαζός πει μία σοφία, πρέπει να την πάρω για χαζομάρα;

 

Όντως ο φόνος παραμένει φόνος, ανεξαρτήτως του κινήτρου, μιάς και το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντοτε το ίδιο.

 

 

 

Αυτό που είπα στην αρχή είναι οτι δεν είναι όλοι οι φόνοι ίδιοι. Αυτή είναι η ουσία, το ζουμί της συζήτησης. Δεν ξέρω τι εμπειρίες έχει ο καθένας εδώ μέσα, είμαι μικρή ακόμα και έχω πολλά να μάθω. Ούτε είμαι απόλυτη. Δεν είμαι υπερ της δολοφονίας ακόμη και όταν γίνεται για να προστατέψει κάποιον...

 

Αλλά μπορώ να δεχτώ πιο εύκολα ένα φόνο που γίνεται για να σώσει κάποιον, παρά ένα φόνο που γίνεται γιατί κάποιος είναι διεστραμμένος και σκοτώνει για να περνάει την ώρα του..

 

Πρόσεχε τα λόγια γιατί έχουν διαφορετικά νοήματα.

Άλλο να δέχεσαι κάτι, άλλο να το παραβλέπεις και άλλο να δίνεις σε κάποιον το δικαίωμα να το κάνει.

Όμως σκέψου και το άλλο. Ποιός είσαι εσύ για να κρίνεις; Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να κάνεις τον δικαστή; Το πήρες από κάποιον άνθρωπο ή από κάτι ανώτερό του;

Αν το πήρες από άνθρωπο, το πήρες αυθαίρετα, γιατί σου έδωσε κάτι που δεν έχει.

 

Ελπίζω να καταλαβαίνεις την λογική μου, δεν έχω σκοπό να σε προσβάλω, απλά λέω τα πράγματα με το όνομά τους.

[Dalia]

Δεν μπορούμε να συννενοηθούμε νομίζω. Δεν ειμαι τίποτα σπουδαίο για να κρίνω τους άλλους, ούτε με προσβάλεις με αυτά που λες. Τώρα κατάλαβα το σκεπτικό σου για τα παιδιά και τα σκυλιά. Να το αφήσω ανυπεράσπιστο το σκυλί ή το παιδί μου Αρχάγγελε? Να βλέπω οτι κάποιος πάει να του κάνει κακό και εγώ να μην το υπερασπιστώ? Εδώ μια παραλία θέλω να σώσω, θα αφήσω κάποιον συνάνθρωπό μου μόνο του? Πρέπει να ξέρεις οτι θα πάλευα με κάθε τρόπο για να βοηθήσω εσένα, το γέρο της διπλανής πολυκατοικίας, το παιδί το ξένο, και κάθε άνθρωπο που η ζωή του απειλούνταν, όχι μόνο το δικό μου παιδί,σκυλί, γατί... Γιατί αισθάνομαι αυτή την εσωτερική ανάγκη δεν μου το επιβάλλει κανείς. Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας και πρέπει να ζούμε αρμονικά μεταξύ μας. Στην κοινωνία αυτή οι δολοφόνοι τιμωρούνται και δικάζονται. Αν μια μάνα σκοτώσει για να σώσει το παιδί της μπορεί να αθωωθεί, αυτό κάποιοι θα το δεχτούν άλλοι όχι. Αν κάποιος σκοτώνει γιατί έτσι του αρέσει και αθωωθεί τι θα σημαίνει αυτό για το μέλλον μας ως ανθρωπότητα?

 

 

 

 

 

 

[Φοίνικας]

Γιατί αισθάνομαι αυτή την εσωτερική ανάγκη δεν μου το επιβάλλει κανείς. Είμαστε μέλη μιας κοινωνίας και πρέπει να ζούμε αρμονικά μεταξύ μας. Στην κοινωνία αυτή οι δολοφόνοι τιμωρούνται και δικάζονται. Αν μια μάνα σκοτώσει για να σώσει το παιδί της μπορεί να αθωωθεί, αυτό κάποιοι θα το δεχτούν άλλοι όχι. Αν κάποιος σκοτώνει γιατί έτσι του αρέσει και αθωωθεί τι θα σημαίνει αυτό για το μέλλον μας ως ανθρωπότητα?

 

 

 

 

Μια μικρή παρέμβαση,αν μου επιτρέπεται..(ναι ξέρω,ρητορικό ήταν)

Πρέπει να ζούμε αρμονικά μεταξύ μας...όντως...το κάνουμε όμως?

Όχι..και αυτό δεν έχει να κάνει με τους νόμους ή την δικαιοσύνη αλλά

με την παιδεία που δίνεται και με το επίπεδο του μέσου ανθρώπου..

Γιατί όταν κάποιος ενήλικας ενδιαφέρεται μόνο για το αν θα του κάτσει

η γυναίκα του,ο τύπος που τον έβρισε στο φανάρι,οι #%@@@ οι πολιτικοί

που του κόψανε την σύνταξη και φυσικά το ποδόσφαιρο που θα δει

το βράδυ και όταν το 70% των ανδρών σκέφονται έτσι..τι μπορείς να

περιμένεις?

Οι πραγματικοί δολοφόνοι δεν τιμωρούνται και δεν δικάζονται...Πόσοι

δικτάτορες,άδικοι βασιλιάδες,διεφθαρμένοι πολιτικοί ή στρατιωτικοί που

σκότωσαν χιλιάδες ή κατέστρεψαν ήθη και έθιμα δικάστηκαν?

Μια μάνα θα καταδικαζόταν..απλά με κάποια ελαφρυντικά..τα παιδιά της

θα πήγαιναν σε ίδρυμα αν ο άντρας δεν μπορούσε να τα κρατήσει...και

γιατί αυτό?επειδή επέλεξε να σώσει τα παιδιά της από τον θάνατο..άφησε

την δικαιοσύνη...η μόνη πραγματική είναι η συμπαντικη δικαιοσυνή..την

οποία δεν μπορούμε να κατανοήσουμε..

Αν κάποιος σκότωνε εν ψυχρώ και αθωονόταν θα σήμαινε οτι η ανθρωπότητα

θα γινόταν όπως είναι σήμερα.