Jump to content

Πώς το εξηγείτε αυτό? Έντονος πόνος


Recommended Posts

Dimulator, συμφωνω απολυτως...

 

Dalia, σχετικα με τις γατες... Πιστευω πως ηθελαν να σε προστατεψουν... Απο προσωπικη εμπειρια τουλαχιστον τα ζωα παντα ελκωνται εντονα απο το αρνητικο ή το θετικο και πραττουν αναλογως... Πολλες φορες οι γατουλες μου με εχουν κανει να αισθανθω 100 φορες καλυτερα απο οτι πριν... Πιστευω πως κατα καποιο τροπο απορροφουν την αρνητικοτητα απο εμενα... Αλλα δεν ξερω ακριβως να σου πω... :)

 

Μου ετυχε κατι παντως πριν λιγο καιρο... Που με εκανε να αισθανθω πολυ ομορφα... Πρωτη φορα που πηγα στο σπιτι της κοπελας μου, καθησα στον καναπε... Το σπιτι ειχε κι αλλα ατομα... φιλους... εκει λοιπον που καθομασταν καπου 6 ατομα, καποια στιγμη ερχονται τα δυο σκυλακια της και το ενα ορμαει πανω μου για να με αγκαλιασει... Να με εχει αγκαλιασει ομως με τετοιον τροπο που να εχει παραλυθει πανω μου και να μην ξεκολλαει με τιποτα... Εκεινη την ωρα συγκινηθηκα παρα πολυ... Δεν μου ειχε ξανασυμπεριφερθει ποτε καποιο ζωο με αυτο τον τροπο... υπηρχαν ακομα αρκετα ατομα στον χωρο... αλλα τα σκυλακια ηρθαν σε εμενα...

 

θα ηθελα να ακουσω παντως τις αποψεις σας σχετικα με αυτο... :)

 

ευχαριστω

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 55
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

τα σκυλιά είναι καλοπερασάκηδες, τους αρέσει η θετική ενέργεια και πάνε σε αυτή όπου την βρίσκουν, αν όμως αισθανθούν αρνητική αγριεύουν.

 

αυτό το έχουν πολύ ανεπτυγμένο τα σκυλιά

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή οι γάτες διαισθάνθηκαν την αρνητική ενέργεια? Τι να πώ κάτι τις τραβούσε σαν μαγνήτης επάνω μου... Ο παπάς τόσο δυνατός ήταν που με επηρέασε τόσο πολύ? Όλο το βράδυ έδινα μάχη με τον εαυτό μου να κρατηθώ. Ήταν πολύ τρομακτική εμπειρία και δεν την απέδωσα σε μάτιασμα γιατί τα συμπτώματα ήταν εντελώς διαφορετικά... Όλο το βράδυ ένιωθα να με καταπίνει κάτι σκοτεινό. Φοβόμουν σα να αντίκρυζα το θάνατο. Το πολεμούσα κάπως καλυτέρευε και ξαναάρχιζε το ίδιο έντονο όπως πριν...

Link to comment
Share on other sites

Αυτός ο παππάς κάτι σου έκανε,σύμφωνα με τις ενδείξεις που αναφέρεις.

Γιατι εσένα;Την απάντηση δεν την γνωρίζουμε-την πλήρη τουλάχιστον-αλλά πιο πάνω μας γράφεις εμπειρίες που δείχνουν οτι είσαι καλή αγωγός,άρα ίσως ο παππάς να στόχευσε εσκεμμένα την αρνητική του ενέργεια σε ενα άτομο που θα μπορούσε να την δεχθεί με τα αποτελέσματα αυτά που αποσκοπούσε.

Οι γάτες είναι οι ''προστάτες'' στο μεταφυσικό[ας το πω κι ετσι] πεδίο Επίσης μπορούν να μετατρέπουν την αρνητική ενέργεια σε θετική.Είδαν το σκηνικό και έσπευσαν!

Θα μου πεις οτι παρόλα αυτά εσύ έγινες ράκος..Θα μπορούσε όμως να ήσουν και χειρότερα,ίσως κάτι πρόλαβαν.

Link to comment
Share on other sites

Και κάτι που μου συνέβη πρόσφατα το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Είχα πάει στην εξοχή για το τριήμερο, στη θάλασσα και κατέβαινα με τον άντρα μου από τον κυρίως δρόμο σε ένα στενό μονοπάτι που οδηγόυσε στην παραλία. Το μονοπάτι ήταν πολύ στενό, μετά βίας χωρούσε δύο άτομα και εκεί που κατεβαίναμε βλέπω μια γυναίκα που ανέβαινε το μονοπάτι. Φορούσα ένα δαχτυλίδι που έχω με ιολίτη και προσπάθησα να κρύψω την πέτρα να μη φαίνεται. Τα μάτια της είχαν πέσει στο δαχτυλίδι μου και καθώς διασταυρωθήκαμε χαμογέλασα απαλά, ντροπαλά από ευγένεια... Εκείνη με κοίταξε με ένα ύφος, πώς να το περιγράψω? Το πρόσωπό της είχε παραμορφωθεί από κακία, σα να έβλεπα δαιμονισμένη. Εκείνη τη στιγμή ανατρίχιασα και ένιωσα τσιμπήματα σε όλο μου το σώμα, από την αδρεναλίνη προφανώς, γιατί φοβήθηκα.

 

Λέω στον άντρα μου τι θέλαμε και κατεβήκαμε βραδιάτικα εδω? Γύρισα να τη δώ και εκείνη τη στιγμή η φιγούρα της χανόταν στην άκρη του μονοπατιού. Είχα διαβάσει και στο artofwise κάποια πράγματα και ήμουν κάπως επηρεασμένη, αλλά ο ιολίτης με έχει βοηθήσει πολύ στο να βλέπω πράγματα...

Link to comment
Share on other sites

 

Λέω στον άντρα μου τι θέλαμε και κατεβήκαμε βραδιάτικα εδω? Γύρισα να τη δώ και εκείνη τη στιγμή η φιγούρα της χανόταν στην άκρη του μονοπατιού. Είχα διαβάσει και στο artofwise κάποια πράγματα και ήμουν κάπως επηρεασμένη, αλλά ο ιολίτης με έχει βοηθήσει πολύ στο να βλέπω πράγματα...

 

Νομίζω οτι ή είναι ίδιο με τα προηγούμενα ή έχει

μεγάλη σχέση λόγω του οτι προέρχονται από τον

ίδιο πυρήνα.Αν θυμάμαι καλά κοιτώντας τα μάτια

κάποιου μπορείς να καταλαβαίνεις σε κάποιο βαθμό

το ποιόν του.Ίσως τώρα που άρχισες να ασχολείσαι

πιο συστηματικά με την τέχνη αυτό να αναπτύσεται.

Όπως και να έχει η παθητική και η ενεργή εμπάθεια,

η ψυχομετρία και η διαίσθηση είναι συγγενικές ως

ικανότητες..

Link to comment
Share on other sites

ναι και αυτό ισχύει αν έχεις αντικείμενα με ενέργεια, όχι κάτι ιδιαίτερο ένα συναίσθημα αγάπης για ένα αντικείμενο είναι αρκετό, είναι ενέργεια που οι κακούληδες την αντιλαμβάνονται και ελκύονται...

 

καλά από τέτοια προσωπικά έχω μπόλικα και γω δει πλέον δεν με ξαφνιάζουν...

Link to comment
Share on other sites

Αυτό το σφήξιμο στην καρδιά με πιάνει κι εμένα... Αλλά νομίζω εμένα έχει εναλλαγές... Μπορεί όμως να το αισθάνομαι εγώ έτσι, αλλά διαφέρει κάποιες φορές ως προς το τι νιώθω... Δηλαδή αν νιώθω αρνητικά ή αν με πιάνει μία μελαγχολία... Η μπορεί και έντονη χαρά... Είναι διαφορετικές οι "δονήσεις"...

 

Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς γίνεται... Αλλά να το εμπιστεύεσαι... Εγώ αυτό έκανα και κάνω... Από εκεί και πέρα, δεν νομίζω ότι το έχω καλλιεργήσει, αλλά μπορεί και να έχει συμβεί ασυναίσθητα... Καθώς μεγαλώνω και καταννοώ καλύτερα κάποια πράγματα...

Link to comment
Share on other sites

Dalia,

πόσος καιρός μεσολάβησε μεταξύ του γεγονότος με τον παπά και του γεγονότος και την γυναίκα;

Σε αυτόν τον μεταξύ χρόνο, είχες άλλες παρόμοιες εμπειρίες, έστω και με μικρότερη ένταση;

Από τότε μέχρι τώρα, έχει συμβεί τίποτε άλλο παρόμοιο;

 

...Κάνε ένα μικρό πειραματάκι και (αν το θέλεις φυσικά) πες μας τα αποτελέσματα: Άνοιξε ένα οποιοδήποτε περιοδικό που να έχει καθαρές φωτογραφίες προσώπων ανθρώπων. Επέλεξε 5-6 όπου οι άνθρωποι σου είναι αφ' ενός τελείως άγνωστοι (αποκλείονται και οι επώνυμοι) και αφ' ετέρου να είναι σχεδόν ανέκφραστοι ή με πολύ "διακριτική" έκφραση. Κάλυψε με χαρτί τις φωτογραφίες έτσι, που να φαίνονται μόνο τα μάτια. Κάθισε χαλαρά και πρόσεξε τα μάτια. Τι συναίσθημα σου βγάζουν; Μην πιεστείς -κράτα το πρώτο συναίσθημα που σου έρχεται. Μετά, έλα και πες μας το αποτέλεσμα (σε στύλ -για παράδειγμα-: "από τις 6 φωτό, οι 3 μου έβγαλαν λύπη, η 1 χαρά και οι 2 τσαντίλα").

Link to comment
Share on other sites

Το γεγονός με τον παπά είναι παλιό πριν δέκα χρόνια περίπου αλλά ήταν από τις πιο έντονες στιγμές της ζωής μου με αποτέλεσμα να βλέπω το γεγόνος σαν ταινία στο μυαλό μου. Το γεγονός με τη γυναίκα είναι πολύ πρόσφατο πριν ένα μήνα περίπου. Μου έχουν συμβεί διάφορα στο μεταξύ αλλά αυτό με τον παπά με συγκλόνισε. Τώρα που το σκέφτομαι εκείνη την εποχή καλούσαμε πνεύματα με το ouija και είχα μία τρομακτική εμπειρία, αλλά αυτό γινόταν στη Βρετανία ενώ το γεγονός με τον παπά έγινε στην Ελλάδα...

 

Λοιπόν τότε που καλούσαμε τα πνεύματα θυμάμαι το εξής περίεργο. Όταν πήγαινα να κοιμηθώ στο κρεβάτι μου ξάπλωνα και δεν ξέρω τι με τραβούσε να το κάνω αλλά σήκωνα το αριστερό μου χέρι ψηλά για αρκετή ώρα και μετά δεν ξέρω πώς γινόταν αυτό αλλά ένιωθα εκείνο το πλάκωμα που περιγράφω στο πρώτο μου θέμα με το Ouija. Ενώ ήταν τρομακτικό το έκανα αρκετές φορές μέχρι να καταλάβω οτι με το χέρι μου έτσι ήταν σα να το καλούσα (αυτό το κάτι που ερχόταν).

 

Μια άλλη φορά ήταν ξημέρωμα στην Ελλάδα και άρχισα να νιώθω χάδια και γλυκά ψιθυρητά και σκέφτηκα ήρθε ο πατέρας μου να με ξυπνήσει, γιατί έπρεπε να πάμε σε μια δουλειά. Τα χάδια όμως με ανησύχησαν γιατί άρχισαν να γίνονται σεξουαλικά χάδια και ομολογώ πως ένιωσα φρίκη. Τι γίνεται σκέφτηκα ποιός με πιάνει έτσι... Τα γλυκόλογα συνεχιζονταν ανοίγω τα μάτια να διαπιστώσω ποιός τολμάει και με παρενοχλεί και τότε ένιωσα μια τεράστια πίεση στο σώμα μου και φωνές που μιλούσαν Μη φοβάσαι έλεγαν. Μέτα ένιωθα σα να είχα πετρώσει και δεν μπορούσα να αντιδράσω. Ήταν η πρώτη φορά που είχα μια τέτοια εμπειρία.

 

 

Σχετικά με τα μάτια θα κάνω το πείραμα που μου πρότεινες Νεφέλη. Δεν ξέρω αν είμαι καλή σε αυτό αλλά το ένστικτό μου με βοηθάει πολύ όταν γνωρίζω ανθρώπους. Συνήθως η πρώτη εντύπωση είναι και σωστή. Θα είχα γλιτώσει από πολλούς μπελάδες στη ζωή μου αν ακολουθούσα το ένστικτό μου...

Link to comment
Share on other sites

Τα μάτια λένε οτι είναι ο καθρέπτης της ψυχής μας. Όταν γνωρίζω κάποιον άνθρωπο τα μάτια του μου λένε πολλά. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που μιλούν με τα μάτια τους και καταλαβαίνω πότε είναι ειλικρινείς, πότε προσποιούνται κλπ. Κάποιες φορές μάλιστα το βλέμμα κάποιων ανθρώπων με τρομάζει γιατι είναι σα να βλέπω κατευθείαν μέσα τους σα να στέκονται γυμνοί μπροστά μου. Πρόσφατα κοιτούσα οικογενειακές φωτογραφίες και διαπίστωσα πόσο αλήθεια έλεγε η μάνα μου για μια συγγενή μας που δεν τη χώνευε. Είναι ξεκάθαρα αποτυπωμένο στη φωτο. Άλλη φορά έτυχε να δω κάποια να με κοιτάει με τέτοιο τρόπο που δε θέλω να τη συναντώ στο δρόμο μου. Αλλά σε αυτό με βοηθούν πολλά η κίνηση, η παρατήρηση, η έκφραση του άλλου. Έχω πέσει έξω όμως και με άτομα που εμπιστεύτηκα. Και πολύ έξω μάλιστα.

 

Το πείραμα που έκανα με το περιοδικό απέτυχε. Αυτοί οι άνθρωποι μου βγάζουν κάτι αλλά δεν μπορώ να πω αν είναι χαρά ή λύπη. Ίσως να με επηρεάζει το περιεχόμενο του περιοδικού. Στο βλέμμα τους βλέπω ας πουμε αποφασιστικότητα, ηρεμία, πονηριά αλλά δεν μου βγάζουν συναίσθημα. Ή μάλλον το συναίσθημα είναι μπερδεμένο δεν είναι ξεκάθαρο. Κάποιοι βγάζουν θλίψη αλλά όταν ποζάρει κάποιος για φωτό μπορεί να ξεγελάσει... Ένας μου βγάζει πονηριά και μου θυμίζει αλεπού... Ένας άλλος μου φαίνεται οτι έχει εσωτερική γαλήνη οτι δε φοβάται. Χμμ...

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Έχω άλλη μια εμπειρία ευχάριστη αυτή τη φορά. Όταν πρωτογνώρισα τον άντρα μου με είχε καλέσει σπίτι του για φαγητό. Άρχισε να μου δείχνει το σπίτι ένα,ένα τα δωμάτια. Από εδώ το σαλόνι, η κουζίνα, η αποθήκη, η κρεβατοκάμαρα, μπλα μπλα. Κάποια στιγμή ανοίγει την πόρτα και μου λέει αυτό το δωμάτιο το έχω για γραφείο. Τη στιγμή που μπήκα στο δωμάτιο ένιωσα μια απερίγραπτη χαρά, ένα πολύ όμορφο συναίσθημα. Ένιωσα κάτι να φωτίζει την ψυχή μου. Μετά είδα σαν εικόνα τον εαυτό μου να κάθεται κοντά στο παράθυρο και ήμουν ευτυχισμένη... Δεν ήξερα πώς να το ερμηνεύσω τότε αλλά αυτό το δωματιάκι έγινε αργότερα το δωμάτιο του μωρού μου. Και εκεί καθόμουν στην πολυθρόνα και το είχα αγκαλίτσα και περνούσαμε όμορφες στιγμές... Δεν είναι παράξενο?

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι παράξενο?

 

Πιστεύω..οτι γενικά..η μαγεία δεν πρέπει να βλέπεται ως τώρα

μετά..πριν, αργότερα, σε λίγο κτλ..η μαγεία και το χάος είναι

κάθε πιθανή εκδοχή που θα μπορούσε να είχε συμβεί ποτέ.Ίσως

λοιπόν εκείνη την στιγμή να ένιωσες την μαγεία και να "είδες"

την επικρατέστερη εκδοχή...ή να δούλεψε η διαίσθηση σου..

δεν νομίζω οτι τα συναισθήματα έχουν ημερομηνία αρχής και

λήξης..μπορει΄να ένιωσες ένα δικό σου ισχυρό συναίσθημα

(ανεξαρτήτως χρόνου..που έτσι κι αλλιώς ακόμα δεν μπορούμε

καν να τον ορίσουμε και όμως ρυθμίζουμε τα πάντα σύμφωνα

με αυτόν)

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, έκανα το πείραμα χθες βράδυ παρακολουθώντας ανθρώπους που περνούσαν έξω. Ενώ ήμουν μέσα στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο και προσπαθούσα να δώ την αύρα τους- μια που έγινε αυτό προχθές τώρα εξασκούμαι- ξαφνικά εκεί που δεν το είχα συνειδητοποιήσει άρχισα να αισθάνομαι παράξενα. Παρατηρούσα ένα παιδάκι και μου έβγαλε μεγάλη θλίψη, μετά ένα νεαρό που μου έβγαλε χαρά, τον είδα και κάτι με έκανε να χαρώ, κάποιες στιγμές ένιωσα τσιμπήματα άγχους. Μετά είδα μια κοπέλα, με παρέα ήταν, και τότε ένιωσα αρκετά έντονο σφίξιμο στο στήθος που ήταν δυσάρεστο, μου έβγαλε θλίψη και φοβήθηκα... Μετά κατάλαβα πως αυτά που ένιωθα μπορεί να προέρχονταν από τους ανθρώπους για αυτό το λόγο το γράφω. Γιατί στο πρόσφατο παρελθόν σκεφτόμουν: Τι μου συμβαίνει και εκεί που είμαι μια χαρά ξαφνικά κάτι με ρίχνει τόσο, χωρίς να υπάρχει λόγος?

 

'Εκανα και το πείραμα με την πέτρα που βρήκα και συνέβη το εξής : Εκεί που τη κρατούσα στα χέρια μου και την ένιωθα βρέθηκα πολύ πίσω στην παιδική μου ηλικία και έπαιζα κοντά στο μέρος που βρήκα την πέτρα. Όλα ήταν ίδια σαν να τα έβλεπα μπροστά μου και έπαιζα κρυφτό με ένα παιδάκι που δεν το ξέρω. Κάποια στιγμή με κοίταξε έντονα στα μάτια και είχε όμορφα πράσινα μάτια πολύ εκφραστικά...Δεν ξέρω τι σημαίνει αλλά μου ήρθαν εικόνες που δεν μπορούσα να ελέγξω, ήταν σα να έβλεπα μια ταινία με τον εαυτό μου.

Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο μπορεί να είναι εμπάθεια..αν δεν υπάρχει

κάποιο άλλο δεδομένο τότε είναι εμπάθεια..

 

Για το δεύτερο τώρα...το μυαλό μας δεν "ξεχνάει"

πάντα οι μνήμες μένουν μέσα του..απλά θάβονται,

κρύβονται,αλλιώνονται,πάνε σε σκουπιδότοπους

της μνήμης κτλ κτλ..Όσο προχωράς στην τέχνη...

αρχίζεις εκτός από το συνειδητό..(με το οποίο κάθε

μέρα δουλεύουμε όλοι)να ασχολείσαι και να κεντρίζεις

και το υποσυνείδητο...λογικό ειναι λοιπόν..κάποιες

αναμνήσεις να αναδύονται..και να έρχονται στο μυαλό

σου με την μορφή που είπες ή και με οποιαδήποτε άλλη

μπορείς να φανταστείς.

 

Ο συνδυασμός και των δύο μου κάνει εμπάθεια και

ψυχομετρία..δυνάμεις συγγενικές..ενδιαφέρουσες..

χρήσιμες..αλλά ψυχοφθόρες..

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...