Jump to content

Θανατική Ποινή


  

37 members have voted

  1. 1. Θανατική Καταδίκη (αφού διαβάσετε το παρακάτω)

    • Υπέρ (αλλά με συγκεκριμενοποίηση των περιπτώσεων)
      18
    • Κατά
      19
    • ΔΞ/ΔΑ
      0


Recommended Posts

το τελευταιο διάστημα το σκευτομαι ιδιαίτερα... το ξέρω οτι αυτή η αποψή μου περι θανατικής ποινής (υπέρ) με πάει ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ χρόνια πίσω, αλλα... :confused:

 

απλά δεν μπορω να δεχτώ οτι ένας άνθρωπος που έχει σκοτώσει ΕΠΕΙΔΗ του άρεσε Ή ΕΠΕΙΔΗ ζήλευε, Ή..., Ή..., Ή... αξίζει να ζει....

Ή κάποιος που βίασε ένα παιδί (αγόρι/κορίτσι) και του κατέστρεψε την υπολοιπη ζωή... αξίζει να ζει...

 

 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ψυχιατρικά τουλάχιστον δεν είναι, οπότε χάνει κάθε δικαίωμα του ανθρώπου. ή μόνη άλλη τιμωρία που μπορώ να σκευτώ είναι η ισόβια φυλάκιση(και όταν λέω ισόβια δεν εννοώ 25 χρόνια, αλλα μέχρι το θάνατο). Σε αθλιες συνθήκες κράτησης, μέχρι το σημείο να θέλει να αυτοκτονήσει, αλλά όπως και σε ψυχιατρικές κλινικές, απαγορευση όλων των αιχμηρών αντικειμένων....

 

ΠΑΙΔΙΑ, ειμαι ΤΟΣΟΟΟ λάθος?????? Δεν ξέρω πια. Γενικώς είμαι σε τραγικό βαθμό κατά τις βίας σε ανθρώπους και ζώα, αλλά αυτό ξεπερνάει όλα το όρια μου.\

 

Δηλαδή γτ κάποιος που βίασε να ζει, και σε 5-10 χρόνια να βγει απο την κράτηση λόγω (δηθεν) καλής διαγωγής, και να έχει την δυνατότητα να καταστρέψει κι άλλη αθώα ψυχή;;; Και κάτι ανάλογο σε κάποιον που σκότωσε απο ευχαρίστηση;;;

Edited by Fever
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 43
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

το τελευταιο διάστημα το σκευτομαι ιδιαίτερα... το ξέρω οτι αυτή η αποψή μου περι θανατικής ποινής (υπέρ) με πάει ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ χρόνια πίσω, αλλα... :confused:

 

απλά δεν μπορω να δεχτώ οτι ένας άνθρωπος που έχει σκοτώσει ΕΠΕΙΔΗ του άρεσε Ή ΕΠΕΙΔΗ ζήλευε, Ή..., Ή..., Ή... αξίζει να ζει....

Ή κάποιος που βίασε ένα παιδί (αγόρι/κορίτσι) και του κατέστρεψε την υπολοιπη ζωή... αξίζει να ζει...

 

 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ψυχιατρικά τουλάχιστον δεν είναι, οπότε χάνει κάθε δικαίωμα του ανθρώπου. ή μόνη άλλη τιμωρία που μπορώ να σκευτώ είναι η ισόβια φυλάκιση(και όταν λέω ισόβια δεν εννοώ 25 χρόνια, αλλα μέχρι το θάνατο). Σε αθλιες συνθήκες κράτησης, μέχρι το σημείο να θέλει να αυτοκτονήσει, αλλά όπως και σε ψυχιατρικές κλινικές, απαγορευση όλων των αιχμηρών αντικειμένων....

 

ΠΑΙΔΙΑ, ειμαι ΤΟΣΟΟΟ λάθος?????? Δεν ξέρω πια. Γενικώς είμαι σε τραγικό βαθμό κατά τις βίας σε ανθρώπους και ζώα, αλλά αυτό ξεπερνάει όλα το όρια μου.\

 

Δηλαδή γτ κάποιος που βίασε να ζει, και σε 5-10 χρόνια να βγει απο την κράτηση λόγω (δηθεν) καλής διαγωγής, και να έχει την δυνατότητα να καταστρέψει κι άλλη αθώα ψυχή;;; Και κάτι ανάλογο σε κάποιον που σκότωσε απο ευχαρίστηση;;;

 

Είμαι κατά της θανατικής ποινής κιας είμαι υπέρ συναισθηματικά (ίσως να παίζει ρόλο η καταγωγή εκεί όμως).

Δεν είναι θέμα του εάν αξίζει ή όχι να ζεί αυτός που έκανε ένα τέτοιο έγκλημα. Στην εσχάτη των ποινών, του να χάσεις την ζωή σου, δεν είναι δυνατόν να δεχόμαστε να καίγεται ούτε ένα χλωρό ανάμεσα στα ξερά - οπότε δεν καίμε κανένα.

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως οι απόψεις υπέρ της θανατικής ποινής είναι συναισθηματικά φορτισμένες, εσύ fever χρησιμοποιείς την επίκληση στο συναίσθημα για την κατάργησή της?!

 

Γιατί οι περισσότεροι έχουν μια τάση να προσεγγίζουν γενικότερα αυτό το θέμα μέσα από το συναίσθημα?

Link to comment
Share on other sites

Συνήθως οι απόψεις υπέρ της θανατικής ποινής είναι συναισθηματικά φορτισμένες, εσύ fever χρησιμοποιείς την επίκληση στο συναίσθημα για την κατάργησή της?!

 

Γιατί οι περισσότεροι έχουν μια τάση να προσεγγίζουν γενικότερα αυτό το θέμα μέσα από το συναίσθημα?

 

ενα τέτοιο θέμα, (προς το παρόν) αδυνατώ να το δω αντικειμενικά και να το κρίνω μόνο μέσω της λογικής μου... οπότε το κρινω συμφωνα με τ δικά μου ηθικά κριτήρια, τα οποία είναι κατα βάση όχι προϊόν διανόησης αλλά περισσότερο περιβάλλοντος.. :unsure:

Link to comment
Share on other sites

Είμαι κατά της θανατικής ποινής..θυμάμαι πριν αρχίσω

να ασχολούμαι με το χώρο..οτι έλεγα..σιγά..σκότωσε ο

π@@@@ης?ας τον φάνε να μάθει..Αλλά μετά..πως να το

πω..άρχισα να συγχωρώ τα άτομα για ό,τι μου έκαναν..

όχι για να είμαι ο καλός της ιστορίας..απλά επειδή τα

λυπόμουν...σκέφτονταν θολά..είχαν περάσει μια τέτοια

ζωή που τους έκανε όπως είναι..λύπηση χρειάζονται..

εδώ δεν θέλω να προκαλώ κακό σε άτομα που μου έχουν

κάνει κακό..επειδή πάντα πιστεύω οτι τους αξίζει μια

δεύτερη ευκαιρία(τώρα αν συνεχίσουν τις βλακείες..πάει

στο καλό..τους αξίζει τιμωρία..αλλά θέλει φοβερή σκέψη

για το αν είμαι εγώ κατάλληλος για να τους την δώσω ή

αν αυτό που περνάνε δεν είναι η τιμωρία που τους αξίζει..)

Πιστεύω σε αυτό το στάδιο που είμαι οτι κανένας δεν μπορεί

να σκοτώσει κάποιον άλλο...γιατί πολύ απλά ο ίδιος ο κριτής

μόνο και που λέει οτι είναι άξιος να το κάνει..είναι τόσο

βουτηγμένος στην θολή σκέψη και στην υποκειμενικότητα..

που του αξίζει και εκείνου θανατική ποινή..{Η αυτοάμυνα είναι

άλλο θέμα..εκεί του δίνεται,ή πρέπει να του δίνεται,η δυνατότητα

να αμυνθεί..τότε ναι..είναι δίκαιο..δεν τον πάνε σαν πρόβατο

στην σφαγή..πληρώνει αυτό που έκανε πέφτοντας ή νικώντας

σαν άντρας{αν είναι γυναίκα "σαν λιοντάρι :P "}Άρα..υπερ των

μονομαχιών και της αυτοάμυνας..κατά την θανατικής ποινής..

Edited by Βηλφεγώρ
Link to comment
Share on other sites

Είχε ανοιχθεί ένα θέμα περί θανατικής ποινής εδώ

 

Κοιτώ βέβαια την απάντησή μου τότε, και μπορώ να πω πως πλέον διαφωνώ με εκείνη τη θέση μου.. :P

Πλέον το θεωρώ απάνθρωπο να αφαιρούν την ζωή ενός ατόμου, και ας έχει κάνει τα αίσχη.

 

Συμφωνώ:

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ψυχιατρικά τουλάχιστον δεν είναι, οπότε χάνει κάθε δικαίωμα του ανθρώπου. ή μόνη άλλη τιμωρία που μπορώ να σκεφτώ είναι η ισόβια φυλάκιση(και όταν λέω ισόβια δεν εννοώ 25 χρόνια, αλλά μέχρι το θάνατο). Σε άθλιες συνθήκες κράτησης, μέχρι το σημείο να θέλει να αυτοκτονήσει, αλλά όπως και σε ψυχιατρικές κλινικές, απαγόρευση όλων των αιχμηρών αντικειμένων....

 

Ούτε εγώ μπορώ να τον χαρακτηρίσω "άνθρωπο" -γι'αυτό και χρησιμοποίησα τη λέξη "άτομο" παραπάνω.

Να υπάρχει βεβαίως τιμωρία σε κάποιον που κάνει κάτι τέτοιο αλλά όπως τα λέει ο Fever. Σκληρές συνθήκες, να τον φάνε οι τύψεις για την πράξη του αυτή.

 

Βέβαια τύψεις θα έχει κάποιος που έκανε ένα έγκλημα πάθους πιστεύω, ή έγκλημα λόγω συναισθηματικής φόρτισης και όχι κάποιος που το έχει κάνει συνήθεια να σκοτώνει.

 

Τώρα όσον αφορά την αυτοάμυνα που αναφέρει ο Βηλφεγώρ , είναι άλλο θέμα. Εκεί δε θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει τιμωρία.. Αλλά και πάλι.. οι παράμετροι και τα ενδεχόμενα είναι τόοοσα πολλά...

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ:

Fever said:

 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ψυχιατρικά τουλάχιστον δεν είναι, οπότε χάνει κάθε δικαίωμα του ανθρώπου. ή μόνη άλλη τιμωρία που μπορώ να σκεφτώ είναι η ισόβια φυλάκιση(και όταν λέω ισόβια δεν εννοώ 25 χρόνια, αλλά μέχρι το θάνατο). Σε άθλιες συνθήκες κράτησης, μέχρι το σημείο να θέλει να αυτοκτονήσει, αλλά όπως και σε ψυχιατρικές κλινικές, απαγόρευση όλων των αιχμηρών αντικειμένων....

Διαφωνώ..από που και ως που δεν είναι άνθρωπος κάποιος ο οποίος υποκύπτει

στα ένστικτα του έστω και εις βάρος άλλων και είναι άνθρωπος ένας υπουργός

που κλέβει την "περιουσία" και την ιδιοκτησία(για την οποία δίνεται και η ζωή

ακόμα)ατόμων...Από και ως που είναι άνθρωπος κάποιος ο οποίος σκέφτεται για

όλους και για όλα με μίσος..Από που και ως που είναι άνθρωπος ένας βιαστής ή

ένας πουλημένος δικαστής?Από που και ως που είσαι εσύ άνθρωπος που λες οτι

οι άλλοι δεν είναι..και από που και ως που είμαι εγώ άνθρωπος που έχω κάνει τόσες

βλακείες στην ζωή?

Τώρα όσον αφορά την αυτοάμυνα που αναφέρει ο Βηλφεγώρ , είναι άλλο θέμα. Εκεί δε θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει τιμωρία.. Αλλά και πάλι.. οι παράμετροι και τα ενδεχόμενα είναι τόοοσα πολλά...

Και το σκεφτόμουν όταν το γραφα!!! :P

Link to comment
Share on other sites

Άλλο να κάνω βλακείες στη ζωή μου και άλλο να παίρνω τη ζωή κάποιου. Βρισκόμαστε σε μία κοινωνία, επιβιώνουμε και συμβιώνουμε μεταξύ μας επειδή σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.

Ο άνθρωπος ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα, γιατί έχει νοημοσύνη, αισθήματα, ευαισθησίες. Άτομα τα οποία πράττουν με τέτοιο τρόπο, είτε άμεσος φόνος είτε έμμεσος φόνος (μιας και ανέφερες κλοπή περιουσίας κλπ), για εμένα δεν είναι "άνθρωποι".

Link to comment
Share on other sites

Κατά κάποιο περίεργο τρόπο συμφωνώ με όλους σας. Όταν το βλέπω συναισθηματικά το θέμα είμαι υπερ της θανατικής ποινής. Αλλά όταν είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι συνήθως παίρνουμε λάθος αποφάσεις. Η λογική μου λέει οτι και στο χειρότερο τέρας πρέπει να φερόμαστε με ανθρωπιά. (συνήθως σκεφτόμουν με τη λογική, αν το έκαναν σε κάποιον που αγαπώ τι τιμωρία θα ήθελα? Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης είναι πάλι λάθος)

 

Μετά κάτι έργα που αναφέρονταν στο θέμα της θανατικής ποινής με έκαναν να νιώσω τον δολοφόνο, βιαστή κλπ. γιατί έδειχναν την ανθρώπινη πλευρά αυτών των τεράτων. Έδειχναν το θέμα από μια άλλη οπτική γωνία που μπορει να μην μας αρέσει, αλλά δυστυχώς υπάρχει. Έχετε δει το έργο The woodsman με τον Kevin Bacon? Δείχνει την εσωτερική αγωνία του αντιήρωα, του απομονωμένου ανθρώπου. Δυστυχώς, ενώ προσπαθεί δεν ξεπερνά το πρόβλημα... Τα ψυχικά προβλήματα δεν γιατρεύονται εύκολα και κάποια ποτέ. Στην Αγγλία όταν ελευθερώνουν παιδεραστές έξω από τα σπίτια τους υπάρχει ταμπέλα που γράφει Εδώ μένει άτομο που έχει φυλακιστεί για παιδεραστία...

 

Συμφωνώ πρέπει να προστατεύουμε τα παιδιά μας. τα παιδιά των άλλων, και όλους τους ανθρώπους που κινδυνεύουν. Αλλά η θανατική ποινή είναι πολύ ευαίσθητο ζήτημα. Πόσοι άνθρωποι που δεν έφταιξαν σε τιποτα έχουν θανατωθεί? Πόσοι αθώοι καταδικάστηκαν σε θάνατο όλα αυτά τα χρόνια και πόσοι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι? Πώς να εξαιρέσεις κάποιους και να πεις αυτό το έγκλημα πρέπει να τιμωρηθεί με θάνατο, το άλλο όχι. Τον Σαντάμ Χουσείν τον λυπήθηκα προσωπικά. Σκεφτόμουν πόσο ήρωας πρέπει να είναι κάποιος που αντιμετωπίζει το θάνατο, όταν τον κοιτάει στα μάτια και ας έχει κάνει τόσα εγκλήματα...

Link to comment
Share on other sites

Νομιζω πως το να αφαιρεις την ζωη καποιου αλλου σε κανει ομοιο του,σκοτωνεις και εσυ(σαφως με αλλα κινητρα,με ''δικαιο''σκοπο )αλλα δεν παυεις να εκτελεις την ιδια πραξη!Εγω νιωθω πως καποιες φορες ισως να εινα αδικο να την 'γλυτωνει' καποιος με μια μικρη ποινη σε σχεση με ενα αδικημα οπως ο βιασμος ανηλικων η αλλες παρομοιες πραξεις αλλα θεωρω πως η λυση δεν ειναι η θανατικη ποινη,θεωρω καλυτερη την λυση των βασανιστηριων!!!^_^(Αστειευομαι):rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

[...] αλλα θεωρω πως η λυση δεν ειναι η θανατικη ποινη,θεωρω καλυτερη την λυση των βασανιστηριων!!!^_^(Αστειευομαι):rolleyes:

 

εγώ πάλι όχι... :yucky: ΄

 

 

πάντως αν έχετε τέτοιο πρόβλημα με το ποιος θα πάρει την ευθύνη.... θα μπορούσε να υπάρχει κάτι σαν θάλαμος αερίως (οπου την δουλειά την κάνει το μηχάνημα), ή ηλεκτρική καρέκλα, ή μία φάση με ενέσεις (που η μία είναι πλασίμπο, και η άλλη δηλητήριο-και την κάνουν ταυτόχρονα 2 διαφορετικοι άνθρωποι, χωρίς να ξέρουν ποιος έχει τι, για να μην έχουν τύψεις)

 

 

βέβαια μετά η ευθύνη πέφτει στον δικαστή........ αλλά... :sick: :yucky:

Link to comment
Share on other sites

Κατά κάποιο περίεργο τρόπο συμφωνώ με όλους σας. Όταν το βλέπω συναισθηματικά το θέμα είμαι υπερ της θανατικής ποινής. Αλλά όταν είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι συνήθως παίρνουμε λάθος αποφάσεις. Η λογική μου λέει οτι και στο χειρότερο τέρας πρέπει να φερόμαστε με ανθρωπιά.

Ακριβώς.

Συναισθηματισμοί σε θέματα δικαιοσύνης δεν χωράνε και τόσο.

 

Από την άλλη, γιατί πρέπει να επιλέξουμε εμείς τον τρόπο που θα πεθάνουν? Πώς θα σας φαινόταν αν δίναμε την επιλογή στους ίδιους?

Πρόσφατα για παράδειγμα δημιουργήθηκε έντονος θόρυβος πάνω σε μια υπόθεση εκτέλεσης δια τουφεκισμού ενός κρατούμενου στην πολιτεία της Γιούτα.

Ο Γκάρντνερ είναι ο πρώτος καταδικασμένος σε θάνατο που εκτελείται από απόσπασμα στις ΗΠΑ από το 1996. Ο θανατοποινίτης, ο οποίος είχε καταδικασθεί για τη δολοφονία ενός δικηγόρου, αποφάσισε στις 23 Απριλίου ότι επιλέγει να τουφεκισθεί, παρά να θανατωθεί με ενδοφλέβια ένεση. Η πολιτεία της Γιούτα κατήργησε τις εκτελέσεις με σφαίρες το 2004, όμως οι καταδικασθέντες σε θάνατο πριν από το 2004 διατηρούν το δικαίωμα να επιλέξουν αυτή τη μέθοδο εκτέλεσης.

 

Γενικά είμαστε μια άρρωστη κοινωνία που θέλει τους καταδικασμένους από το άρρωστο σοφρωνιστικό μας σύστημα να υποφέρουν, να βασανίζονται ως "αντάλλαγμα" στα εγκλήματα που διέπραξαν, αλλά από την άλλη είμαστε ενάντια στη θανατική ποινή... Κι αυτό μάλιστα συχνά έχουμε την αυταπάτη ότι δεν είναι προϊόν συναισθηματισμού, αλλά της λογικής "επειδή έτσι πρέπει".

Και σε αυτά τα πλαίσια, πάω στοίχημα ότι κανείς δεν θα έδινε την επιλογή στον καταδικασμένο... γιατί δεν θα μας άρεσε ως κοινωνία να τη γλιτώσει με την "εύκολη" επιλογή.

Link to comment
Share on other sites

Διαφωνώ με τη θανατική ποινή.

 

Σε περιπτώσεις βιαστών, δολοφόνων (ψυχοπαθών, εγκλήματα πάθους, συναισθηματικής φόρτισης, κλοπής ) διεφθαρμένων ατόμων που έχουν εξουσία στα χέρια τους , θεωρώ πολύ καλύτερο το λαικό δικαστήριο. Ίσος ακούγεται πολύ χειρότερο, αλλά οι ακραίες περιπτώσεις απαιτούν ακραίες λύσεις.

Η θανατική ποινή είναι κάτι που αν παρθεί απόφαση για κάτι τέτοιο, ο δικαστής παίρνει ρόλο θεού.

Στο λαικό δικαστήριο τώρα, μπορεί τα πράγματα να πάρουν ανεξέλεγκτη τροπή, κάτι που μπορεί να οδηγήσει και στο θάνατο του θύτη. Σε αυτή τη περίπτωση Ο Θύτης γίνεται Θύμα του μίσους που δημιούργησε ο ίδιος. Αλλιώς θα δεχτεί περισσότερο λεκτική- ψυχολογική βία που πάλι ο ίδιος τη δημιούργησε.

 

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις εγκλημάτων - παραβάσεων, διαφωνώ ακόμα και με την εισχώρηση - παραμονή - διαμονή - των κατηγορουμένων σε σωφρονιστικά ιδρύματα.

Τα άτομα αυτά δε χρειάζονται ούτε εγκλεισμό ούτε βούρδουλα. (Άλλωστε είναι γνωστό πλέον πως αυτά τα κολαστήρια λειτουργούν ως ανώτατες εγκληματικές σχολές . Τα βιώματα που λαμβάνουν καθημερινά οι άνθρωποι εκεί μέσα τους αναγκάζουν μέρα με τη μέρα να γίνουν περισσότερο θηρία, αν θέλουν φυσικά να επιβιώσουν. Στη συνέχεια όταν εκπληρώσουν το χρέος παραμονής τους, είναι μη αποδεκτοί από τη κοινωνία και έτσι οδηγούνται ξανά και ξανά στη παρανομία.)

Τα άτομα αυτά χρειάζονται ψυχολογική θεραπεία

 

Τέλος πρέπει να αναφέρω πως πολλές φορές λόγο λανθασμένης κριτικής/ ανευθυνότητας/ διαφθοράς, κατηγορούνται άτομα για πράξεις που δεν έκαναν αλλά ούτε και θα έκαναν πότε. Και εδώ είναι που παίζονται όλα.. κατά πόσο μπορούμε να ξέρουμε πάντα, πως ο κατηγορούμενος όντος είναι και θύτης; Φορτώνοντας σε έναν αθώο τις ποινές που αναλογούν σε αυτές του θύτη, μόλις έχουμε δημιουργήσει έναν εικονικό εγκληματία του οποίου μόλις καταστρέψαμε τη ζωή. Στη συνέχεια από εικονικός θα εξελιχθεί πραγματικός.

 

 

 

Όταν η ίδια η κοινωνία μολύνει την τον εαυτό της και προσπαθεί να καταπολεμήσει τη μόλυνση της με νέα μόλυνση τότε θα παραμένει συνεχώς μολυσμένη

Link to comment
Share on other sites

Εγώ απ' ότι βλέπω, όλοι κατά λέμε, αλλά η στατιστική άλλα δείχνει... Εγώ είμαι κατά της θανατικής ποινής... Είμαι υπέρ του να τιμωρείται κάποιος, αλλά δεν έχεις το δικαίωμα και κανείς άνθρωπος δεν το έχει ώστε να αφαιρέσει μία άλλη ανθρώπινη ζωή... Υπάρχουν μέσα ώστε να τιμωρηθεί κάποιος για τα εκλήματα που έχει κάνει, αλλίως γίνεσαι κι εσύ ο ίδιος δολοφώνος...

 

Τώρα, σε περιπτώσεις αυτοάμυνας κλπ κλπ κλπ, είναι πολύ λεπτά τα ζητήματα... Ίσως εκεί να μην το κατακρίνω γιατί παίζουν και άλλοι παράγοντες...

 

Πάντως, μιλάμε για την συνειδητή επιλογή αφαίρεσης μιας ζωής... Και για μένα, αυτό είναι από τα χειρότερες πράξεις, που μπορεί ο άνθρωπος να κάνει...

Edited by Zak
Link to comment
Share on other sites

Είμαι υπερ και το θεωρώ αναγκαίο κακό. Δεν το λέω από συναισθηματισμό πχ σκότωσες - βίασες σκουλήκι να πεθάνεις! Ίσα ίσα θα έλεγα να ότι είμαι κατά από αυτήν την άποψη.

 

Όσο βάρβαρο και αν φαίνεται κατά την άποψη μου αφού μπήκαμε στον χορό θα χορέψουμε και όσο πιο καλά γίνεται, πολλά πράγματα στην ζωή είναι εκτός ελέγχου, ο κόσμος που ζούμε, έτσι όπως τον έχουμε κάνει - και δεν αλλάζει, δεν είναι δίκαιος ούτε τέλειος ούτε θα γίνει ποτέ, όσο και αν θέλουν να πιστέψουν μερικοί το αντίθετο ούτε η λογική και το δίκαιο είναι σε θέση να διευθετήσουν τις υποθέσεις των ανθρώπων, σε ένα ευρύ πεδίο όταν έχεις να κάνεις με κοινωνίες και την λειτουργικότητα αυτών, γιατί αν το έκανε τότε θα ζούσαμε σε έναν χαρούμενο κόσμο και δεν θα υπήρχαν τόσα προβλήματα ούτε "κακοί" ή ψυχικά άρρωστοι άνθρωποι, αφού με 2 κουβέντες θα λογικεύονταν και θα ήταν όλα μέλι γάλα. Προσοχή, το λέω αυτό για την διαχείριση πληθυσμών ανθρώπων ολόκληρων σε μια κοινωνία, σε ένα κράτος με εκατομμύρια κατοίκους και ΟΧΙ για την καθημερινή μας ζωή, γιατί εκεί έχουμε να κάνουμε με τον Δημήτρη, την Μαρία κλπ... σε τέτοιας κλίμακας ηγετικού επιπέδου και διαχείρισης δεν έχουμε αυτήν την πολυτέλεια, έχουμε στατιστικές - δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.

 

Θα προσπαθήσω να δώσω ένα παράδειγμα... χθες με τον dartsan είχαμε μια συνομιλία, σε μια φάση μιλήσαμε για συμβατικό/τακτικό στρατό και ατάκτους. Ο συμβατικός στρατός έχει την ένταση, την δύναμη, την ικανότητα, να κατακτήσει χώρες ολόκληρες και να τις διαφεντεύει. Για να το κάνει αυτό όμως χρειάζονται θυσίες και ελλείψεις συχνά σε ακραίο επίπεδο πχ οι λιποτάκτες ή οι προδότες ή οι χ παραβάτες, εκτελούνται (δεν κάνω εξίσωση θανατικής ποινής με την εκτέλεση αυτών, σε αυτό το σημείο προς αποφυγήν παρεξηγήσεων), τιμωρείς έναν και διδάσκεις χιλιάδες να κάθονται στα αυγά τους για να συνεχίσει να υπάρχει το στράτευμα, αν φύγουν όλοι δεν θα υπάρχει απλά ούτε θα ήταν σε θέση να κάνει αυτά που κάνει. Οι άτακτοι είναι άνθρωποι που απλά θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι και ποτέ δεν θέλησαν να κατακτήσουν χώρες δεν είναι σε θέση για τέτοιες κατακτήσεις άλλωστε, ούτε το έχουν ανάγκη. Εξετάστε το ως ένδειξη σε αυτή την ένταση και ικανότητα δύναμης για κάτι υψηλό πέρα από το αν είναι καλό ή κακό.

 

Όπου συμβατικός στρατός βάλτε την κοινωνία και όπου κατακτήσεις τα επιτεύγματα και τις απολαβές που έχουμε. Τίποτα δεν είναι τζάμπα αυτό επιλέξαμε να ζούμε για τα προτερήματα του, έχει όμως και μειονεκτήματα, το αντίστοιχο αντίτιμο. Αν δεν μας αρέσει ας φύγουμε να πάμε αλλού, σε κανένα βουνό ή σε κανα νησάκι με τις ντοματούλες μας και τα γίδια μας να ζήσουμε μια απλή ζωή όπου θα ξέρουμε ο ένας τον άλλον και δεν θα υπάρχει ανάγκη για θανατική ποινή

 

Οι καλύτερες θεωρίες άλλωστε βρίσκουν συχνά την χειρότερη εφαρμογή στην πράξη. Πολύ ωραίο για να είναι αληθινό, τα λάθη που κάνουμε απτην καλή μας την καρδιά είναι τα χειρότερα. Θα δανειστώ μια φράση του Μακιαβέλλι πάνω σε αυτό το θέμα "Υπάρχουν ξέρετε, δύο τρόποι να διεξαγάγεις έναν αγώνα: ο ένας είναι με νόμιμα μέσα και ο άλλος με την βία. Ο πρώτος είναι και ο πιο ανθρώπινος, τον δεύτερο τον χρησιμοποιούν τα κτήνη. Κι επειδή ο πρώτος είναι συχνά αναποτελεσματικός αναγκαζόμαστε να καταφύγουμε στον δεύτερο."

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε εμείς σαν άνθρωποι είναι να βελτιώσουμε τον κόσμο γύρω μας.

"Βρισκόμαστε σε μία κοινωνία, επιβιώνουμε και συμβιώνουμε μεταξύ μας επειδή σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.

Ο άνθρωπος ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα, γιατί έχει νοημοσύνη, αισθήματα, ευαισθησίες. Άτομα τα οποία πράττουν με τέτοιο τρόπο, είτε άμεσος φόνος είτε έμμεσος φόνος (μιας και ανέφερες κλοπή περιουσίας κλπ), για εμένα δεν είναι "άνθρωποι".

" Αυτοί οι "άνθρωποι" υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν είναι και αυτοί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Στην πράξη το πόσο μπαίνουν ως φραγμοί οι ευαισθησίες και οι νοημοσίνες και ο σεβασμός.. ίσως να γίνετε σε καμιά γειτονιά ή σε κανένα χωριό, όμως σε ευρύ κλίματα όχι φαίνεται απτό πως είναι ο κόσμος.

 

Γενικά είμαστε μια άρρωστη κοινωνία που θέλει τους καταδικασμένους από το άρρωστο σοφρωνιστικό μας σύστημα να υποφέρουν, να βασανίζονται ως "αντάλλαγμα" στα εγκλήματα που διέπραξαν, αλλά από την άλλη είμαστε ενάντια στη θανατική ποινή... Κι αυτό μάλιστα συχνά έχουμε την αυταπάτη ότι δεν είναι προϊόν συναισθηματισμού, αλλά της λογικής "επειδή έτσι πρέπει".

Και σε αυτά τα πλαίσια, πάω στοίχημα ότι κανείς δεν θα έδινε την επιλογή στον καταδικασμένο... γιατί δεν θα μας άρεσε ως κοινωνία να τη γλιτώσει με την "εύκολη" επιλογή.

 

Συμφωνώ

 

Μιλάτε για τιμωρία, αλλά τι είδους τιμωρία? Τι θα έπρεπε να κάνουμε δηλαδή με συγκεκριμένες ακραίες περιπτώσεις τους βιαστές μικρών παιδιών πχ?

Μήπως να πάρουμε μπαλτάδες και να τους ευνουχίσουμε ή να βάλουμε άλλους να το κάνουν για εμάς που είναι και πιο βολικό? ή να τους κλείσουμε ισόβια.. κάτι που δεν αποτελεί και τόσο παράδειγμα προς αποφυγήν γιατί αυτό ψάχνουμε νομίζω σε τέτοιες περιπτώσεις, πως να αποτρέψουμε να γίνει στο μέλλον τέτοια πράξη όχι απλά μια τιμωρία έτσι από αίσθημα εκδίκησης και "δικαιοσύνης".

 

Από το θέμα Θανατική Ποινή & ανθρωποφαγία κάνω την εξής παράθεση

 

Ναι, Νεφέλη, όντως είναι επικίνδυνο πράγμα η κτηνωδία, αλλά ... Τεσπα, ξέρεις εδώ και λίγα χρόνια εκτιμώ πολύ τον τρόπο που οι βαρυποινίτες εφαρμόζουν την δικαιοσύνη! Εκτιμώ και τους ίδιους τους βαρυποινίτες. Εχουν ηθική! Θυμάστε την περίπτωση αυτού του ανθρωπόμορφου τέρατος που βίαζε τον γιό του, κάπου στην Πελοπόννησο με την ανοχή της σκύλας της γυναίκας του, και στο τέλος αφού πέθανε το παιδί από τους αλλεπάληλους βιασμούς το έκαψε; Και το ξύλο που έφαγε μέσα στην κλούβα καταχάρηκα και την ΅αυτοκτονία΅ του, μέσα στην φυλακή B)

 

Από τα λίγα που διάβασα γίνετε λόγος για δικαιοσύνη των φυλακόβιων και για την χαρά που νιώσαν κάποιοι σε αυτήν τους την πράξη. Ούτε είδα κάποια αντίδραση οπότε υποθέτω ότι πολλούς τους βρίσκει σύμφωνους. Υποψιάζομαι ότι και εδώ αν γινόταν ανάλογη παράθεση αυτού του περιστατικού ότι πιο πολλοί θα το έβλεπαν σαν μια εξαίρεση που εκεί χρειάστηκε και δικαιολογείται αλλά αυτό δεν μπορώ να το ξέρω στα σίγουρα.

 

Που πήγε εδώ το δικαίωμα της ζωής στην μη χρήση θανατικής ποινής? Ο θάνατος είναι θάνατος όσο και αν το ζαχαρώσει κανείς. Αυτό το δικαίωμα πόσο σας εμποδίζει όταν καταβροχθίζετε φιλετάκια και μπριζόλες γιατί δεν νομίζω ότι είστε όλοι σας φυτοφάγοι, μήπως τα ζώα δεν... ζουν και αυτά? ή είναι κατώτερα επειδή δεν είναι άνθρωποι αλλά πάει αλλού το θέμα εδώ.

Edited by Doukidious
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...