Jump to content

πως θα αντιδρούσατε....?


nes
 Share

Recommended Posts

Δύσκολο θέμα παιδιά. Δύσκολο, γιατί πιστεύω ότι όλοι το έχουμε αντιμετωπίσει λίγο πολύ στη ζωή μας. Όσο περνάνε τα χρόνια ωστόσο πληγωνόμαστε λιγότερο και το αντιμετωπίζουμε ευκολότερα, το θέμα των τριάκοντα αργυρίων, οποιασδήποτε μορφής.

Προσωπικά, όταν νοιώσω προδομένη,με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, προσπερνώ. Δεν μου βγαίνει εκδικητικότητα. Δεν μου έβγαινε ποτέ απ' ότι θυμάμαι.

Αυτό που μου έβγαινε και βγαίνει ακόμα, είναι ένα είδος υπαρξιακής κρίσης.

Τάση για εκδίκηση, δεν έχω ίσως, λόγω ενός σοφού παππού μου, του πατέρα της μητέρας μου, από τον οποίο έχω κληρονομήσει πολλά. Είχα από μικρή μάθει λοιπόν ότι όσο κι αν αργεί η δικαίωση, έρχεται πάντα. Η Δικαιοσύνη των Ταρό.

Τώρα ως προς τι η υπαρξιακή κρίση...Αυτοκριτική. Οι άνθρωποι που τελικά μας προδίδουν, μας δίνουν τα μηνύματα εξ αρχής. Εμείς ηθελημένα τα αγνοούμε, για λόγους που έχουν να κάνουν με καθαρά εσωτερικές ή ας το πούμε απλά προσωπικές, εκκρεμότητες.

Στο σημείο της τελείας σε μια σχέση λοιπόν βάζω τον εαυτό μου στο σκαμνί του κατηγορουμένου. Έχω μάθει πια να μην είμαι πολύ σκληρή μαζί του και να του αναγνωρίζω λίγα ελαφρυντικά. Στόχος ουσιαστικά είναι να απαντηθεί το γιατί στα λάθη μου.

Μέσω αυτής της τακτικής μας βοηθούν ακόμα και αυτοί που μας προδίδουν. :cat:

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 46
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Οι άνθρωποι που τελικά μας προδίδουν, μας δίνουν τα μηνύματα εξ αρχής. Εμείς ηθελημένα τα αγνοούμε, για λόγους που έχουν να κάνουν με καθαρά εσωτερικές ή ας το πούμε απλά προσωπικές, εκκρεμότητες.

 

ΔΙΚΙΟ!! :clapping:

Link to comment
Share on other sites

Πως θα αντιδρούσατε αν ενα άτομο το οποίο πιστεύατε οτι ήταν "δικός"σας άνθρωπος,τον αγαπούσατε και του συμπαραστεκόσασταν,όπως και αυτό βέβαια,σε ευχάριστες και δυσάρεστες  στιγμες,νιώθατε πως σας προδίδει?Ακόμη και αν στο τέλος καταλαβαίνατε πως η αντίδρασή σας αυτή ειναι λανθασμένη.

4223[/snapback]

 

με ψυχολόγο θα το σκεφτόσουν να μιλούσες;

οι λέξεις σου όπως τις έχεις συνθέσει σε προτάσεις, υποδηλώνουν πολλά, που δεν είναι για ανάλυση in public

μια σωστή κατεύθυνση του νου σου και της σκέψης σου από κάποιον ειδικό θα ήταν η σωστότερη και σοφότερη οδός, γιατί όταν πονάει το δόντι πάμε στον οδοντίατρο, όχι στο φόρουμ των σοφών μάγων καλέ μου :)

Link to comment
Share on other sites

"Πως θα αντιδρούσατε αν ενα άτομο το οποίο πιστεύατε οτι ήταν "δικός"σας άνθρωπος,τον αγαπούσατε και του συμπαραστεκόσασταν,όπως και αυτό βέβαια,σε ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμες,νιώθατε πως σας προδίδει?Ακόμη και αν στο τέλος καταλαβαίνατε πως η αντίδρασή σας αυτή ειναι λανθασμένη."

 

Χμμ καλό ερώτημα? Αρχικά να συμμεριστώ τις απόψεις του Pasifay. Έπειτα να θυμίσω πως ανάλογα με το τι θεωρείς τον εαυτό του ότι είναι, αντιδράς? Τέλος, απλά θα τον συγχωρούσα και αν είχε κάνει «κακό» μεγάλο σε μένα, απλά θα πρόσεχα να μην την ξαναπατήσω. Διότι «Οι άνθρωποι που τελικά μας προδίδουν, μας δίνουν τα μηνύματα εξ αρχής. Εμείς ηθελημένα τα αγνοούμε, για λόγους που έχουν να κάνουν με καθαρά εσωτερικές ή ας το πούμε απλά προσωπικές, εκκρεμότητες.»

 

Άλλωστε πως εγώ μπορώ να συνειδητοποιώ ότι πραγματικά προσπαθώ στην άτροπο της αυτοβελτίωσης, αν δεν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου να πράττει και έτσι. Φυσικά, όχι να τον αντιλαμβάνομαι φανταστικά, αλλά εδώ στην πραγματικότητα, με πράξεις. Διότι αν απλά οραματίζεσαι τον εαυτό σου να «είναι» αυτό δεν σημαίνει ότι «είσαι» και πραγματικός. Τέλος πάντων ξέφυγα πάλι.

 

Εγώ πάντως ξέρω ότι όλοι οι απλοί άνθρωποι μισούν όσους τους μισούν (ή τους βλάπτουν), αν δεν θέλεις να είσαι απλός, αλλά να είσαι άνθρωπος με χάρη, αγάπα όσους σε μισούν και βοήθα όσους σε βλάπτουν, κι αν δεν μπορείς (ή δεν πρέπει) να τους βοηθάς, τότε να αισθάνεσαι απέναντί τους όπως θέλεις αυτοί να αισθάνονται για σένα, δηλαδή με αίσθημα συνεργασίας.. ή συμπάθειας.. η αγάπης (όχι έρωτα φυσικά αν και είναι μπλεγμένες οι έννοιες στις μέρες μας). Η ακόμα ποιο γενικά να φέρεσαι στους άλλους όπως θέλεις να σε φέρονται αυτοί ή να αισθάνεσαι απέναντι στους άλλους όπως θέλεις οι άλλοι να αισθάνονται για σένα? ή δες τον εαυτό σου όπως τον θέλεις, δες τους άλλους όπως τους θέλεις, δες τις καταστάσεις γύρω σου όπως τις θέλεις, οραματίσου το, κάνε πράξεις που επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα του οραματισμού? και το θαύμα θα γίνει. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

 

Υ.Γ. Μην πιστεύετε όσα είπα εδώ, σκεφτείτε αν ισχύουν (αν τα διαβάσετε )

Link to comment
Share on other sites

"Πως θα αντιδρούσατε αν ενα άτομο το οποίο πιστεύατε οτι ήταν "δικός"σας άνθρωπος,τον αγαπούσατε και του συμπαραστεκόσασταν,όπως και αυτό βέβαια,σε ευχάριστες και δυσάρεστες  στιγμες,νιώθατε πως σας προδίδει?Ακόμη και αν στο τέλος καταλαβαίνατε πως η αντίδρασή σας αυτή ειναι λανθασμένη."

 

Χμμ καλό ερώτημα? Αρχικά να συμμεριστώ τις απόψεις του Pasifay. Έπειτα να θυμίσω πως ανάλογα με το τι θεωρείς τον εαυτό του ότι είναι, αντιδράς? Τέλος, απλά θα τον συγχωρούσα και αν είχε κάνει «κακό» μεγάλο σε μένα, απλά θα πρόσεχα να μην την ξαναπατήσω. Διότι «Οι άνθρωποι που τελικά μας προδίδουν, μας δίνουν τα μηνύματα εξ αρχής. Εμείς ηθελημένα τα αγνοούμε, για λόγους που έχουν να κάνουν με καθαρά εσωτερικές ή ας το πούμε απλά προσωπικές, εκκρεμότητες.»

 

Άλλωστε πως εγώ μπορώ να συνειδητοποιώ ότι πραγματικά προσπαθώ στην άτροπο της αυτοβελτίωσης, αν δεν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου να πράττει και έτσι. Φυσικά, όχι να τον αντιλαμβάνομαι φανταστικά, αλλά εδώ στην πραγματικότητα, με πράξεις.[ Διότι αν απλά οραματίζεσαι τον εαυτό σου να «είναι» αυτό δεν σημαίνει ότι «είσαι» και πραγματικός. ]

 

 

Το θέμα προσεγγίζεται και κάπως αλλιώς.Τα οράματα είναι πάντα βοηθητικά.Απλά πρέπει να ελέγχεις συνεχώς τις προθέσεις σου.Ανασαίνοντας μια πνοή από αρχαία ελλάδα καθαρίζει το μυαλό μας. Στόχος πάντα είναι τό <<είναι>> και όχι το <<φημί>>. Τό ειμί. Καληνύχτα σε όλους...

 

 

Τέλος πάντων ξέφυγα πάλι.

 

Εγώ πάντως ξέρω ότι όλοι οι απλοί άνθρωποι μισούν όσους τους μισούν (ή τους βλάπτουν), αν δεν θέλεις να είσαι απλός, αλλά να είσαι άνθρωπος με χάρη, αγάπα όσους σε μισούν και βοήθα όσους σε βλάπτουν, κι αν δεν μπορείς (ή δεν πρέπει) να τους βοηθάς, τότε να αισθάνεσαι απέναντί τους όπως θέλεις αυτοί να αισθάνονται για σένα, δηλαδή με αίσθημα συνεργασίας.. ή συμπάθειας.. η αγάπης (όχι έρωτα φυσικά αν και είναι μπλεγμένες οι έννοιες στις μέρες μας). Η ακόμα ποιο γενικά να φέρεσαι στους άλλους όπως θέλεις να σε φέρονται αυτοί ή να αισθάνεσαι απέναντι στους άλλους όπως θέλεις οι άλλοι να αισθάνονται για σένα? ή δες τον εαυτό σου όπως τον θέλεις, δες τους άλλους όπως τους θέλεις, δες τις καταστάσεις γύρω σου όπως τις θέλεις, οραματίσου το, κάνε πράξεις που επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα του οραματισμού? και το θαύμα θα γίνει. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

 

Υ.Γ. Μην πιστεύετε όσα είπα εδώ, σκεφτείτε αν ισχύουν (αν τα διαβάσετε )

Link to comment
Share on other sites

Εγώ επιμένω!

Επειδή η δράση φέρνει αντίδραση, η σωστή αντίδραση είναι: πήγαινε σε ψυχολόγο.

Αν δεν πας σημαίνει ότι δεν ξέρεις τι είναι ψυχολόγος και τι δουλειά κάνει. Αν ξέρεις τι δουλειά κάνει ένας παπάς, ζήτα του να σε διαβάσει. Μπορεί να πιάσει.

:D

Πάντως μην φαντάζεσαι ότι ο άλλος είναι αυτό που έχεις πλάσει με το μυαλό σου ότι είναι. Το πιο σίγουρο είναι ότι είναι εντελώς αθώος και ανυποψίαστος για τα σενάρια που έχεις κατασκευάσει.

Link to comment
Share on other sites

Pasifay,

μπορείς να φτιάξεις λιγάκι το quote στο τελευταίο σου ποστ, διότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω τι έγραψες εσύ και τι ο Paul? :019blush:

 

(Γεράματα βλέπεις παιδάκι μου... :019blush: )

Link to comment
Share on other sites

Ελα ρε νεφελι γεραματα νεα κοπελα εισαι ακομα εχεις ολοι την ζωη μπροστα σου :angel:

Link to comment
Share on other sites

Ελα ρε νεφελι γεραματα νεα κοπελα εισαι ακομα εχεις ολοι  την ζωη μπροστα σου  :angel:

ωωω... :cloud9::wub:

6366[/snapback]

χίλια συγνώμη καλή μου, αλλά αν και το έχεις καταλάβει, προσπαθώ...

Όσο μπορώ πάντα...και δεν ξέρω πως να το φτιάξω το ρημάδι. Νέα βλέπεις κι εγώ στην αγορά... :cloud9::cloud9::cloud9:

 

:headb: :headb: :headb:

:wub:

Link to comment
Share on other sites

Pasifay,

εάν χριάζεσαι βοήθεια με τις λειτουργίες του φόρουμ, έχουμε σχετική ενότητα εδώ :)

Πες μας τι σε δυσκολεύει και θα σε καθοδηγήσουμε να βρεις την άκρη :smilewink:

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Πως θα αντιδρούσα; Χμ.. :angel:

Θα ένιωθα μεγάλη πικρά μετά όμως θα τον έκανα να μετανιώσει πολύ .

Πρώτον θα του μιλούσα σα να μην συμβαίνει τίποτα όμως δεν θα του συμπεριφερόμουν όπως πρωτύτερα. Δεύτερον θα τον έκανα να καταλάβει πως δεν υπάρχει μια στο εκατομμύριο να τον ξανά εμπιστευτώ και τρίτον δεν θα ήμουν καλή μαζί του? ευτυχώς όμως δεν έχει γίνει ποτέ αυτό και ευχαριστώ το καλό θεούλη .. :worthy:

Link to comment
Share on other sites

Θα ένιωθα μεγάλη πικρά μετά όμως θα τον έκανα να μετανιώσει πολύ .

Πρώτον θα του μιλούσα σα να μην συμβαίνει τίποτα όμως δεν θα του συμπεριφερόμουν όπως πρωτύτερα. Δεύτερον θα τον έκανα να καταλάβει πως δεν υπάρχει μια στο εκατομμύριο να τον ξανά εμπιστευτώ και τρίτον δεν θα ήμουν καλή μαζί του?

8037[/snapback]

Συγγνώμη και με όλο το θάρρος αλλά αυτή η νοοτροπία είναι τελείως "κοριτσίστικη"!!! :o Εκδίκηση??? Υποκρισία??? Τί είναι αυτά τα πράγματα?!!! :headb: Νομίζω πως έχουμε ένα αρκετά μεγάλο επίπεδο για να είμαστε μικρόψυχοι με αυτά τα πράγματα. Μην το πάρεις προσωπικά αλλά αυτές οι τακτικές είναι επιεικώς ανήθικες!

Φιλικά :kissylove:

Link to comment
Share on other sites

Καλά? δεν λέω τίποτα μμμ? :015annoyed:

Πρώτα από αλλά έτσι θα αντιδρούσα και φυσικά δεν είναι ανήθικη .. :evilbl:

Παντως ευχαριστώ για την γνώμη σου.. μπορεί να την αλλάξω στο μέλλον ? :)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...