Jump to content

Τέχνη και ηλικία


Recommended Posts

Ένα παιδί μπορεί να είναι έξυπνο και να μπορεί να "βάλει τα γυαλιά" σε μεγαλύτερούς του σε μια συζήτηση, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχει την ωριμότητα, την ανάλογη εμπειρία και την ψυχραιμία να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις που προκύπτουν στην καθημερινότητά του. Μπορεί να το πεις "ώριμο για την ηλικία του" αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι έτοιμο να ασχοληθεί σοβαρά με την τέχνη. Ειδικά τώρα με τα έργα που βλέπουν τα παιδιά έχουν μια διαστρεβλωμένη αντίληψη του τι είναι η μαγεία. Ας μην γελιόμαστε, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές για να αποκτήσουμε υπερφυσικές δυνάμεις ή τα "χαρακτηριστικά του Φοίνικα" έτσι στα ξαφνικά μετά από σύντομη περίοδο ενασχόλησης. Κανένας δεν εξελίσσεται χωρίς πολύ κόπο και χρόνο, και δε μιλάμε για ένα δυό χρόνια αλλά για μια ολόκληρη ζωή ενασχόλησης. Η σοφία και η γνώση που έρχονται με την πάροδο των χρόνων και τις εμπειρίες είναι πολύτιμα συστατικά για την εξέλιξη του ανθρώπου.

 

Θα συμφωνήσω με τον Dartsan, ένα παιδί με τη σωστή καθοδήγηση μπορεί να ασχοληθεί από πολύ μικρή ηλικία με την τέχνη. Οι γονείς μπορούν να του μάθουν απλά αλλά σημαντικά πράγματα ώστε να αποκτήσει σωστές βάσεις και σιγά σιγά να περάσει σε πιό σύνθετες έννοιες. Κάποιος που ασχολείται από μόνος του θα "πέσει σε βαθιά νερά" πολύ σύντομα και εκεί που ασχολείται με τις θεραπευτικές ιδιότητες των κρυστάλλων, θα αρχίσει να διαβάζει βιβλία που θα τον επηρεάσουν αρνητικά. Θα θέλει να αποδείξει στον εαυτό του πόσο ιδιαίτερος, ξεχωριστός και ατρόμητος είναι και θα επικαλεστεί ένα δαίμονα ή θα θελήσει να επέμβει στην ελεύθερη βούληση των γονιών του που του λένε συνέχεια τι να κάνει....

 

Μετά, μπορεί να έχει την ψευδαίσθηση ότι έφτασε σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο, ότι είναι άτρωτος και να ξεχνάει ότι στο μονοπάτι που βαδίζει πρέπει να είναι ταπεινός. Η έπαρση, η έλλειψη σεβασμού προς τους άλλους, η αίσθηση ανωτερότητας που έχουν πολλά παιδιά είναι εμπόδια στην πνευματική τους εξέλιξη και ας πιστεύουν το αντίθετο. Η ζωή δεν είναι διαλογισμός, οραματισμός και πάλη με θηρία που δημιουργεί ο νους, η ζωή είναι πάλη με τα θηρία που αντιμετωπίζουμε όταν βγαίνουμε έξω από το σπίτι μας...αυτό πρέπει να το έχουμε καλά στο μυαλό μας. Τέχνη είναι να έχεις τη δύναμη και να τη χρησιμοποιείς σωστά, να την ελέγχεις όχι να σε ελέγχει εκείνη.

 

Όσο για το αν όλοι μπορούν να ασχοληθούν με την Τέχνη όπως πολύ σωστά είπε ο Azif δεν μπορούμε να το κρίνουμε αυτό εμείς. Ούτε ο καθένας που ασχολείται με την τέχνη πρέπει να έχει γνώσεις ψυχολογίας, φιλοσοφίας, αριθμολογίας,αστρολογίας, μαθηματικών ή φυσικής.... Η μαγεία δεν είναι προνόμιο των λίγων και εκλεκτών. ( Αλήθεια υπάρχουν αυτοί οι εκλεκτοί ή τα άτομα με "κλιση"?) Η μαγεία δεν βρίσκεται μέσα σε βιβλία με περίπλοκους αριθμούς και έννοιες, ούτε χρειάζεται να έχεις πτυχία και να είσαι "ιδιαίτερος" για να κατακτήσεις τη γνώση... η μαγεία βρίσκεται παντού και μπορεί να την αναζητήσουμε με πολλούς τρόπους και βαδίζοντας σε διαφορετικά μονοπάτια που όμως οδηγούν στον ίδιο προορισμό...

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 78
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

για να ασχοληθείς με την τέχνη χρειάζεται να ασκείς την σοφία και να γίνεις φίλος μαζί της πράμα που αυτό γίνεται όχι στα παιδικά χρόνια, τα παιδικά χρόνια είναι πρόσφορα για εκπαίδευση από κάποιον ήδη γνώστη.

 

Για παράδειγμα ένα παιδί όσο έξυπνο και να είναι δεν μπορεί να διακρίνει λεπτές έννοιες, μιλάω για τον μέσο όρο όχι για την εξαίρεση.

Δλδ στο θέμα της κατάρας είδαμε ότι η πνευματική πράξη της κατάρας μπορεί να είναι μια εντολή για να πάει κάτι βλαπτικό στον Άδη.

Ο μέσος άνθρωπος όμως χρησιμοποιεί αντίθετα αυτήν την πράξη, όχι για να πάει κάτι βλαπτικό στον Άδη αλλά για να προκαλέσει βλάβη.

 

Αυτές τις λεπτές γραμμές ένα παιδί δεν μπορεί να τις ξεχωρήσει και να τις ανακαλύψει μπορεί όμως να τις μάθει από κάποιον άλλο που ξέρει.

 

Από την άλλη η τηλεόραση είναι τέχνη θα δείξει εφέ, σενάριο κτλ δεν είναι κάτι που πρέπει να γίνει πιστό αντίγραφο εκπαίδευσης για τα πνευματικά. Είναι βοηθητικό.

Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Dimulator αυτά που λες για την κατάρα είναι λάθος.

 

Σχετικά με τα παιδιά (μάλλον δεν έχετε παιδιά)

Τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούνται με την μαγεία, πρέπει να ζουν σύμφωνα με την ηλικία τους. Παιδική χαρά, παραμύθια, παιδικά πάρτυ, εφηβεία, φλερτ, έξοδος χωρίς συνοδεία, σχολικές εκδρομές με διανυκτέρευση κλπ κλπ.

Αυτό που μπορούν να κάνουν οι γονείς, εάν ξέρουν, είναι να διαπαιδαγωγήσουν το παιδί, στην καθημερινότητα, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ένα ελεύθερο άτομο. Εκεί θα φανεί και εάν πραγματικά ασχολείται ο γονιός ή πλέκει μαλλί.

Link to comment
Share on other sites

παιδια - έφηβοι και μαγεια: είναι σαν να βάζεις ενα παιδάκι μεσα σε ένα δωμάτιο με εκρηκτικά,δίνοντας του σπίρτα και αναπτήρες για να παίξει.

Τα αποτελέσματα είναι μόνο αρνητικά,είμαι απόλυτη σε αυτή την θέση και δεν με αφορούν καν οι ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορεί να υπάρχουν απο τύχη.

Link to comment
Share on other sites

Dimulator αυτά που λες για την κατάρα είναι λάθος.

 

Σχετικά με τα παιδιά (μάλλον δεν έχετε παιδιά)

Τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούνται με την μαγεία, πρέπει να ζουν σύμφωνα με την ηλικία τους. Παιδική χαρά, παραμύθια, παιδικά πάρτυ, εφηβεία, φλερτ, έξοδος χωρίς συνοδεία, σχολικές εκδρομές με διανυκτέρευση κλπ κλπ.

Αυτό που μπορούν να κάνουν οι γονείς, εάν ξέρουν, είναι να διαπαιδαγωγήσουν το παιδί, στην καθημερινότητα, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ένα ελεύθερο άτομο. Εκεί θα φανεί και εάν πραγματικά ασχολείται ο γονιός ή πλέκει μαλλί.

 

Με την ίδια λογική,ένας ενήλικος πρέπει να ασχολείται μόνο με τα πράγματα που ''αρμόζουν'' στην ηλικία του,δηλαδή με τη δουλειά του,την οικογένειά του,τα χόμπι που μπορεί να έχει και με λίγα λόγια με ''σοβαρές'' ασχολίες... Ένας ενήλικος που διαβάζει παραμύθια λοιπόν ή πιστεύει στις νεράιδες έχει κάποιο πρόβλημα; Δεν έχω παιδιά και σίγουρα δε μπορώ να ξέρω εκ των προτέρων πώς είναι η αίσθηση να έχεις,αλλά προσπαθώ να είμαι κατά των ''πρέπει'' στη ζωή μου... Γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός και δε μπορείς να καλουπώνεις τους ανθρώπους με βάση την ηλικία τους. Όπως πολύ σωστά είπες,είναι θέμα ελευθερίας. Όταν το παιδί είναι ελεύθερο να επιλέξει ανάμεσα στο παιχνίδι και την ανεμελιά από τη μία,και κάτι άλλο (είτε αυτό είναι η τέχνη είτε δεν ξέρω τι) από την άλλη -και φυσικά έχει την ευκαιρία και να τα συνδυάσει αν θέλει-,τότε υπάρχει πραγματική ελευθερία και όχι μόνο φαινομενική. Το ζήτημα και το χρέος του γονιού είναι συνεπώς να προσφέρει την επιλογή... Το ότι παρεπόμενος ρόλος του είναι -σε αυτή τη φάση- να συμβουλεύει και να προστατεύει,είναι νομίζω αδιαμφισβήτητο.

 

Χριστίνα,πριν βάλεις το παιδάκι στο δωμάτιο με τα σπίρτα έχεις φροντίσει να το ενημερώσεις τι είναι η φωτιά,τι κινδύνους έχει,σε τι χρησιμεύει κτλ,και φυσικά,δεν ξεκινάς από κει! Θέλει πολύ δρόμο πριν βάλεις κάποιον σ' αυτό το δωμάτιο... Και για να δώσω ένα παράδειγμα -παντελώς άσχετο με το θέμα τέχνη,αλλά παρεμφερές όσον αφορά τη διαπαιδαγώγηση: Σε όλα τα σπίτια φίλων μου που πήγαινα ως παιδί,οι γονείς είχαν κλειδωμένα και ασφαλισμένα τα ντουλάπια με τα απορρυπαντικά,τα φάρμακα κτλ για να μην τα πάρουν τα παιδιά και τα καταπιούν ή προσπαθήσουν να ''παίξουν'' μ' αυτά και πάθουν κακό. (Δεν υποστηρίζω προς Θεού ότι κακώς έκαναν -αυτές είναι εξάλλου οι οδηγίες που αναγράφονται και στα ίδια τα προϊόντα-,αυτό που θέλω να τονίσω έγκειται στον τρόπο που αντιμετωπίζεις ένα παιδί και την αντίληψή του,και στις πληροφορίες που του δίνεις.) Στο δικό μου σπίτι -από ένα σημείο και μετά φυσικά,που μπορούσα εγώ και τα αδέλφια μου να έχουμε αντίληψη και να καταλαβαίνουμε τι μας λένε και τι σημαίνει,δεν εννοώ εξαρχής- η μητέρα μου δεν ασφάλιζε κανένα ντουλάπι. Ωστόσο,ποτέ εγώ ή τα αδέλφια μου δεν πλησιάσαμε τα απορρυπαντικά,δεν πήγαμε να τα χρησιμοποιήσουμε και δεν πάθαμε τίποτα. Γιατί πολύ απλά,δεν είχαμε περιέργεια. Ξέραμε τι ακριβώς είναι το απορρυπαντικό,πού χρησιμεύει,και τι παθαίνει κανείς αν το καταπιεί,άρα δεν υπήρχε λόγος να κάνουμε κάτι που θα μας έβλαπτε. Με τον ίδιο τρόπο ξέραμε τι είναι το σεξ και η αναπαραγωγή,και γι' αυτό ποτέ δεν τα ψάξαμε στα κρυφά,με λάθος τρόπους και με λάθος άτομα,και πριν την ώρα τους (όπως κάνουν τα περισσότερα παιδιά και τα αποτελέσματα δεν είναι τα καλύτερα). Τι θέλω να πω με όλα αυτά για να μη σας κουράζω: Ένα παιδί πιθανόν δεν είναι ώριμο για να κάνει ''επικλήσεις'',μπορεί όμως μια χαρά να ξέρει περί τίνος πρόκειται και τι κινδύνους εγκυμονεί -ακριβώς για να μην επιχειρήσει κάτι επικίνδυνο! Αντιθέτως,είναι μια χαρά ώριμο για να θέσει τις βάσεις πάνω σε ένα κάρο ζητήματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται η μαγεία,όπως η έννοια του θείου και οι διάφορες θρησκείες ανά τον κόσμο,οι μύθοι,η φιλοσοφία και το αντικείμενό της,ο εσωτερισμός,τα όνειρα,ο κόσμος πέρα απ' αυτό που φαίνεται,και τα λοιπά... Όλα αυτά δεν αποτελούν ενασχόληση με τη μαγεία;

 

Και όσο για το θέμα της ωριμότητας που θίχτηκε,ξέρω άτομα 50 χρονών που δεν ξέρουν πού πανε και τι θέλουν (και μη νομίζετε ότι αποτελούν σπάνιες περιπτώσεις),και το αντίθετο.

 

Link to comment
Share on other sites

Σχετικά με τα παιδιά (μάλλον δεν έχετε παιδιά)

Τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούνται με την μαγεία, πρέπει να ζουν σύμφωνα με την ηλικία τους. Παιδική χαρά, παραμύθια, παιδικά πάρτυ, εφηβεία, φλερτ, έξοδος χωρίς συνοδεία, σχολικές εκδρομές με διανυκτέρευση κλπ κλπ.

Έχοντας διαπιστώσει οτι το να είσαι ελεύθερη

ή όχι είναι στα χέρια σου,επιλέγεις την μιας ώρας

(ή περισσοτέρων εφόσον τα καταφέρεις καλά ή

το έχεις μέσα σου)ελεύθερη ζωή ή τα σαράντα

χρόνια σκλαβιά και φυλακη διανθισμένα,καλά

στηριγμένα και δικαιολογημένα με πληθώρα,

"πρέπει","δεν πρέπει","δεν είναι σωστό" και δεν

γίνεται?

 

Υποθέτω οτι έχεις παιδιά και πως μάλλον

τα έχεις διαπαιδαγωγήσει με αυτό το σκεπτικό

κρίνοντας από την στάση σου.

Πώς τα πάτε?Έχετε μια ειλικρινή σχέση γεμάτη

αλληλοσεβασμό ή έχετε απομακρυνθεί για κάποιους

"ανεξήγητους" λόγους?Για αυτά τι ονειρεύεσαι και

μέχρι που ελπίζεις οτι(με βάση την διαπαιδαγώγηση

που τους έδωσες)μπορούν να φτάσουν?

παιδια - έφηβοι και μαγεια: είναι σαν να βάζεις ενα παιδάκι μεσα σε ένα δωμάτιο με εκρηκτικά,δίνοντας του σπίρτα και αναπτήρες για να παίξει.

Τα αποτελέσματα είναι μόνο αρνητικά,είμαι απόλυτη σε αυτή την θέση και δεν με αφορούν καν οι ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορεί να υπάρχουν απο τύχη.

 

Ως ενήλικη και γεμάτη εμπειρίες από την ζωή

θα παρακαλούσα να θυμάσαι πως ουδέν κακό αμιγές

καλού και πως καλό είναι ποτέ να μην είμαστε

απόλυτοι στις θέσεις μας γιατί ως άνθρωποι πάντα

τις βλέπουμε υποκειμενικά.

 

Φοβάμαι,πως τα μόνα παιδιά στα οποία αξίζει να

στηριζουμε τις ελπίδες μας πια είναι αυτές οι εξαιρέσεις,

σε όποιον τομέα και αν βρίσκονται.

 

Το παράδειγμα σου έχει να κάνει με την Τέχνη,όχι την μαγεία.

Το αντίστοιχο με τους ενήλικες:Είναι σαν να βάζεις έναν

τριαντάρη με οικογένεια στην χώρα των θαυμάτων.

Ή θα αποφασίσει να ρίξει τα τείχη που τόσα χρόνια έχει

σηκώσει για να μπορέσει να έρθει σε επαφή με το ελεύθερο,

αγνό,πανίσχυρο και ευέλικτο μέρος του εαυτού του(σου

θυμίζει μήπως περιγραφή του ψυχικού κόσμου ενός παιδιού?)

για να καταφέρει να επιβιώσει και να διαπρέψει(ίσως)ή θα κλείσει

μάτια και αυτιά και θα προχωρήσει αργά και σταθερά προς την

κοντινότερη έξοδο φωνάζοντας πως είναι όνειρο.(Υπάρχει βέβαια

και η περίπτωση να τρελαθεί και να μείνει εκεί έτσι,είτε το καταλάβει

ποτέ πως τρελάθηκε είτε όχι){για να μην τα βλέπουμε κι όλα μαύρα}

Edited by Βηλφεγώρ
Link to comment
Share on other sites

το παιδί δεν θα του μάθεις επικλήσεις, οκ, αλλά μπορείς να τους λες μύθους και παραμύθια, να του απαντάς σε ερωτήματα, και να το οδηγήσεις αν η κλίση του είναι προς τα πνευματικά μακρυά από φανατικούς και επικίνδυνους, να του μάθεις την προσευχή, να του μάθεις να αρνείται τα δελεαστικά πράματα κτλ.

Edited by dimulator
Link to comment
Share on other sites

Σχετικά με τα παιδιά (μάλλον δεν έχετε παιδιά)

Τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούνται με την μαγεία, πρέπει να ζουν σύμφωνα με την ηλικία τους. Παιδική χαρά, παραμύθια, παιδικά πάρτυ, εφηβεία, φλερτ, έξοδος χωρίς συνοδεία, σχολικές εκδρομές με διανυκτέρευση κλπ κλπ.

Αυτό που μπορούν να κάνουν οι γονείς, εάν ξέρουν, είναι να διαπαιδαγωγήσουν το παιδί, στην καθημερινότητα, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ένα ελεύθερο άτομο. Εκεί θα φανεί και εάν πραγματικά ασχολείται ο γονιός ή πλέκει μαλλί.

 

H Pyramid υποστήριξε τα παραπάνω γιατί έχει κάποια χρόνια που ασχολείται με την τέχνη και προφανώς είναι και μάνα. Οπότε το θέμα αυτό την έχει απασχολήσει πολύ καιρό πριν... Τα σχόλια που έγιναν, η ειρωνεία, οι υποδείξεις και τα συμπεράσματα δεν είναι απαραίτητα και ούτε βοηθούν κάποιον που διαβάζει το θέμα. Όσο για το πόσο απόλυτοι είναι κάποιοι εδώ μέσα αυτό φαίνεται από τον τρόπο που γράφουν και απαντούν στα θέματα.

Edited by Dalia
Link to comment
Share on other sites

παιδια - έφηβοι και μαγεια: είναι σαν να βάζεις ενα παιδάκι μεσα σε ένα δωμάτιο με εκρηκτικά,δίνοντας του σπίρτα και αναπτήρες για να παίξει.

Τα αποτελέσματα είναι μόνο αρνητικά,είμαι απόλυτη σε αυτή την θέση και δεν με αφορούν καν οι ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορεί να υπάρχουν απο τύχη.

Από τη μεριά μου πιστεύω ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Αν ένα παιδί αρχίσει να ασχολείται σοβαρά με την τέχνη από μόνο του χωρίς καθοδήγηση τότε είναι σίγουρο ότι θα κάνει σοβαρά λάθη που θα του στοιχίσουν ακριβά. Οι αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να είναι άμεσες ή να εκδηλωθούν μετά από χρόνια. Η παιδική ψυχή είναι πολύ ευαίσθητη και τα ψυχικά τραύματα που προκύπτουν από την λανθασμένη χρήση της τέχνης είναι πολύ σοβαρά. Μπορεί οι πληγές να κλείσουν αλλά τα σημάδια θα μείνουν.

Edited by Dalia
Link to comment
Share on other sites

Dimulator αυτά που λες για την κατάρα είναι λάθος.

 

Σχετικά με τα παιδιά (μάλλον δεν έχετε παιδιά)

Τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούνται με την μαγεία, πρέπει να ζουν σύμφωνα με την ηλικία τους. Παιδική χαρά, παραμύθια, παιδικά πάρτυ, εφηβεία, φλερτ, έξοδος χωρίς συνοδεία, σχολικές εκδρομές με διανυκτέρευση κλπ κλπ.

Αυτό που μπορούν να κάνουν οι γονείς, εάν ξέρουν, είναι να διαπαιδαγωγήσουν το παιδί, στην καθημερινότητα, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ένα ελεύθερο άτομο. Εκεί θα φανεί και εάν πραγματικά ασχολείται ο γονιός ή πλέκει μαλλί.

Αν δεν καθοδηγήσεις εσύ το παιδί σου όπου θεωρείς ότι είναι ωφέλιμο και ασφαλές θα το κάνουν άλλοι για σένα χωρςίς να σε ρωτήσουν.

Αν ένας άνθρωπος έχει βρει έναν δρόμο που να αξίζει το κόπο θα είναι ανόητος να μην τον δείξει στα παιδιά του ώστε να έχουν και μέτρο σύγκρισης. Έτσι κι αλλιώς θα βομβαρδίζονται από "καλοθελητές" (που μπορεί να θεωρείς και επιβλαβείς ή εκμεταλλευτές).

Link to comment
Share on other sites

Κι εγω τις εξαιρέσεις τις υπέβαλα στην κατηγορία τυχη,πράγμα χειρότερο μιας και όταν αναφερόμαστε για ανήλικα και μαγεία,δεν παίζουμε.

Εχεις δίκιο dalia,ουτε καν απο τύχη δεν γλιτώνουν τις συνέπειες μιας και αυτές μπορεί,όπως σωστά λες,να φανερωθούν αργότερα.

Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις λοιπόν...με διορθώνω.

Παιδιά δεν έχω,αλλά συμφωνώ με pyramid και dalia.

Όσο για την ειρωνεία και το ψυχολογικό προφίλ που μου έκανες,βηλφεγωρ,δεν πειράζει,σαν τριαντάρα που είμαι θα δείξω κατανόηση.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω,είναι γιατί θύμωσες τόσο πολύ και μας απαντάς με αυτόν τον τρόπο;

 

 

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Όσο για την ειρωνεία και το ψυχολογικό προφίλ που μου έκανες,βηλφεγωρ,δεν πειράζει,σαν τριαντάρα που είμαι θα δείξω κατανόηση.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω,είναι γιατί θύμωσες τόσο πολύ και μας απαντάς με αυτόν τον τρόπο;

 

Καλησπέρα σας,

πολύ ευχαρίστως να σας πω :)

 

Άρχισα να ασχολούμαι με την Τέχνη από αρκετά

νεαρή ηλικία,με την μαγεία δεν θυμάμαι καν από

πότε ξεκίνησα.Τυχερός όντας κατάφερα ακόμα

και σε αυτές τις ηλικίες(που το περιβάλλον δεν

ήταν και το πιο πρόσφορο)να βρω άτομα με τα οποία

μοιραζόμασταν τις ίδιες ανησυχίες,την ίδια αγάπη

για την μαγεία και την ίδια ανάγκη να την φτάσουμε,

να εξελιχθούμε όσο πιο πολύ είναι δυνατόν για να

καταφέρουμε να κερδίσουμε έστω το να την νιώθουμε.

Σχετικά με τα παιδιά (μάλλον δεν έχετε παιδιά)

Τα παιδιά δεν πρέπει να ασχολούνται με την μαγεία, πρέπει να ζουν σύμφωνα με την ηλικία τους. Παιδική χαρά, παραμύθια, παιδικά πάρτυ, εφηβεία, φλερτ, έξοδος χωρίς συνοδεία, σχολικές εκδρομές με διανυκτέρευση κλπ κλπ.

Αυτό που μπορούν να κάνουν οι γονείς, εάν ξέρουν, είναι να διαπαιδαγωγήσουν το παιδί, στην καθημερινότητα, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ένα ελεύθερο άτομο. Εκεί θα φανεί και εάν πραγματικά ασχολείται ο γονιός ή πλέκει μαλλί.

 

Τα περισσότερα άτομα τότε,ήταν υπερ αυτής της

οπτικής.Ακόμα θυμάμαι πόσο πολύ με ενοχλούσε

το οτι μου φέρονταν λες και είχα νοητικά προβλήματα.

Το οτι ρωτούσα στο δημοτικό τον θρησκευτικό μας

για τον θεό και με κοίταζε με ένα ύφος λες και μου

έλεγε οτι και να μου πει δεν θα καταλάβω.Το οτι

ρωτούσα τους γονείς μου για το αν υπάρχει και μου

έλεγαν να επικεντρωθώ στο πραγματικό και να τα

αφήσω αυτά γιατί δεν ήταν για την ηλικία μου.

Καλές και οι παιδικές χαρές τότε,καλά και τα παραμύθια,

καλά και τα παιδικά πάρτυ,καλά και τα φλερτ,η έξοδος

χωρίς συνοδεία,οι σχολικές εκδρομές και οι διανυχτερεύσεις

αργότερα,εμένα όμως,όπως και πολλά άλλα άτομα,όλα αυτά

δεν με κάλυπταν.Ήθελα κάτι παραπάνω και ήξερα πολύ καλά

οτι ό,τι και αν ήταν αυτό,όσα και αν χρειαζόταν να δώσω θα

ήμουν σε θέση να καταλάβω και να ανταποκριθώ.(Πράγμα

που έγινε ακριβώς έτσι,όταν παρά τα ιδιαιτέρως αρνητικά

σχόλια των γονέων και των γνωστών μου ξεκίνησα)

 

παιδια - έφηβοι και μαγεια: είναι σαν να βάζεις ενα παιδάκι μεσα σε ένα δωμάτιο με εκρηκτικά,δίνοντας του σπίρτα και αναπτήρες για να παίξει.

Τα αποτελέσματα είναι μόνο αρνητικά,είμαι απόλυτη σε αυτή την θέση και δεν με αφορούν καν οι ελάχιστες εξαιρέσεις που μπορεί να υπάρχουν απο τύχη.

Και συνεχίζουμε με αυτό.

Ίσως και να βρέθηκα όταν άρχισα όντως σε ένα δωμάτιο με

εκρηκτικά.Δεν ένιωσα ποτέ έτσι όμως.Το μόνο που ένιωθα

ήταν οτι μέσα σε αυτόν τον απαίσιο,περιορισμένο κόσμο που

ήμουν παγιδευμένος υπήρχε μια ελπίδα.Μια ελπίδα τόσο υπέροχη

που φοβόμουν έστω και να πιστέψω οτι μπορεί να υπήρχε γιατί

ήξερα οτι αν την έχανα θα έχανα ό,τι καλύτερο μου είχε συμβεί

μέχρι τότε.(ναι ήμουν παιδί και δεν είχα πολλές εμπειρίες.Ακόμα

όμως τέτοιο συναίσθημα τέτοιας ελπίδας και φόβου ταυτόχρονα

δεν έχω ζήσει)Και με τον καιρό,παρότι οι άνθρωποι με τις παραπάνω

γνώμες φρόντιζαν κάθε τόσο να μου διαλύουν ό,τι έφτιαχνα κατάφερα

να το πιστέψω.Και με αυτό στο πλευρό μου απέκτησα έλεγχο στον

εαυτό μου σε τέτοιο βαθμό που δεν θα θεωρούσα ποτέ δυνατό.

Που δεν είχα δει ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα.

Θα μπορούσα να είμαι εξαίρεση συμφωνώ..μια εξαίρεση τυχαία..

και έτσι ένιωθα στην αρχή..μέχρι που άρχισα να ψάχνω κι άλλους..

που να μοιάζουν έστω και λίγο με εμένα..που να είναι κοντά στην

ηλικία μου..και τους βρήκα..όχι πολλούς αλλά υπήρχαν..για να

μιλήσουμε για τα παιδιά..Με την ίδια αγαλλίαση δέχτηκαν όσα τους

είπα και με τον ίδιο ενθουσιασμό μάθαιναν..Δεν μιλάω μόνο για τις

"εξαιρέσεις".Για όλα τα παιδιά μιλάω που είχαν την στοιχειώδη

κριτική σκέψη για να μην απορρίψουν όσα τους είπα απλά επειδή

δεν συμβάδιζαν με οτι είχαν μάθει..Η ελπίδα στα μάτια τους..η φλόγα

που άναβε μέσα τους..αυτά είναι πράγματα που αξίζουν όσο τίποτα

στον κόσμο..και που φοβάμαι πως από μια ηλικία και μετά..αρχίζουν

σιγά σιγά να σβήνουν..Αρνητικά από την μαγεία δεν είδα ποτέ μου..

Αρνητικά από την τέχνη ναι..κάτι προσυλητισμένα παιδάκια που το

παίζανε επαναστάτες και σατανιστές και παπαγαλίζανε όσα τους

έλεγαν..(που ακόμα και εκεί είχα βρει άτομα που ψάχνανε κάτι

διαφορετικό αλλά είχαν απογοητευτεί βλέποντας πως αυτό που

υπάρχει είναι σε τέτοιο "χάλι").

και για να τελειώσω.

Κι εγω τις εξαιρέσεις τις υπέβαλα στην κατηγορία τυχη,πράγμα χειρότερο μιας και όταν αναφερόμαστε για ανήλικα και μαγεία,δεν παίζουμε.

Εχεις δίκιο dalia,ουτε καν απο τύχη δεν γλιτώνουν τις συνέπειες μιας και αυτές μπορεί,όπως σωστά λες,να φανερωθούν αργότερα.

Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις λοιπόν...με διορθώνω.

Ναι είναι δυνατόν να φανερωθούν αργότερα,ναι είναι δυνατόν να

υπάρξουν.Πιστεύεις όμως πραγματικά πως ακόμα και στην χειρότερη

των χειροτέρων καταστάσεων(έχω πέσει σε τέτοια και μπορώ να

μιλάω από προσωπική εμπειρία)θα ήταν καλύτερο να μην είχαν

γνωρίσει ποτέ την μαγεία και την τέχνη?Εγώ έχοντας γνωρίσει αρκετά

(από πολύ κοντά)τέτοια άτομα συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού

μου απαντώ όχι.

 

Όσο για την ειρωνεία και το ψυχολογικό προφίλ που μου έκανες,βηλφεγωρ,δεν πειράζει,σαν τριαντάρα που είμαι θα δείξω κατανόηση.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω,είναι γιατί θύμωσες τόσο πολύ και μας απαντάς με αυτόν τον τρόπο;

 

Γιατί λόγω αυτών των απόψεων είδα άτομα με τρομερό μυαλό και

υπέροχη ψυχή να χάνουν χρόνια από την ζωή τους μέχρι να βρουν

τελικά την ευκαιρία να ασχοληθούν ή να βασανίζονται χωρίς λόγο

στιγμές που το μόνο που χρειάζονταν ήταν άτομα να σταθούν δίπλα

τους για να τους θυμίζουν έστω οτι υπάρχουν,οτι η μαγεία υπάρχει,

οτι δεν είναι μόνοι και οτι δεν είναι τα πάντα εναντίον τους στο δρόμο

τους για τα όνειρα τους(που δεν ήταν να ανάβουν fireballs και να

ελέγχουν το μυαλό των γονιών τους για να τους παίρνουν βιντεοπαιχνίδια :) )

Link to comment
Share on other sites

Με την ίδια λογική,ένας ενήλικος πρέπει να ασχολείται μόνο με τα πράγματα που ''αρμόζουν'' στην ηλικία του,δηλαδή με τη δουλειά του,την οικογένειά του,τα χόμπι που μπορεί να έχει και με λίγα λόγια με ''σοβαρές'' ασχολίες... Ένας ενήλικος που διαβάζει παραμύθια λοιπόν ή πιστεύει στις νεράιδες έχει κάποιο πρόβλημα; Δεν έχω παιδιά και σίγουρα δε μπορώ να ξέρω εκ των προτέρων πώς είναι η αίσθηση να έχεις,αλλά προσπαθώ να είμαι κατά των ''πρέπει'' στη ζωή μου... Γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός και δε μπορείς να καλουπώνεις τους ανθρώπους με βάση την ηλικία τους. Όπως πολύ σωστά είπες,είναι θέμα ελευθερίας. Όταν το παιδί είναι ελεύθερο να επιλέξει ανάμεσα στο παιχνίδι και την ανεμελιά από τη μία,και κάτι άλλο (είτε αυτό είναι η τέχνη είτε δεν ξέρω τι) από την άλλη -και φυσικά έχει την ευκαιρία και να τα συνδυάσει αν θέλει-,τότε υπάρχει πραγματική ελευθερία και όχι μόνο φαινομενική. Το ζήτημα και το χρέος του γονιού είναι συνεπώς να προσφέρει την επιλογή... Το ότι παρεπόμενος ρόλος του είναι -σε αυτή τη φάση- να συμβουλεύει και να προστατεύει,είναι νομίζω αδιαμφισβήτητο.

 

Χριστίνα,πριν βάλεις το παιδάκι στο δωμάτιο με τα σπίρτα έχεις φροντίσει να το ενημερώσεις τι είναι η φωτιά,τι κινδύνους έχει,σε τι χρησιμεύει κτλ,και φυσικά,δεν ξεκινάς από κει! Θέλει πολύ δρόμο πριν βάλεις κάποιον σ' αυτό το δωμάτιο... Και για να δώσω ένα παράδειγμα -παντελώς άσχετο με το θέμα τέχνη,αλλά παρεμφερές όσον αφορά τη διαπαιδαγώγηση: Σε όλα τα σπίτια φίλων μου που πήγαινα ως παιδί,οι γονείς είχαν κλειδωμένα και ασφαλισμένα τα ντουλάπια με τα απορρυπαντικά,τα φάρμακα κτλ για να μην τα πάρουν τα παιδιά και τα καταπιούν ή προσπαθήσουν να ''παίξουν'' μ' αυτά και πάθουν κακό. (Δεν υποστηρίζω προς Θεού ότι κακώς έκαναν -αυτές είναι εξάλλου οι οδηγίες που αναγράφονται και στα ίδια τα προϊόντα-,αυτό που θέλω να τονίσω έγκειται στον τρόπο που αντιμετωπίζεις ένα παιδί και την αντίληψή του,και στις πληροφορίες που του δίνεις.) Στο δικό μου σπίτι -από ένα σημείο και μετά φυσικά,που μπορούσα εγώ και τα αδέλφια μου να έχουμε αντίληψη και να καταλαβαίνουμε τι μας λένε και τι σημαίνει,δεν εννοώ εξαρχής- η μητέρα μου δεν ασφάλιζε κανένα ντουλάπι. Ωστόσο,ποτέ εγώ ή τα αδέλφια μου δεν πλησιάσαμε τα απορρυπαντικά,δεν πήγαμε να τα χρησιμοποιήσουμε και δεν πάθαμε τίποτα. Γιατί πολύ απλά,δεν είχαμε περιέργεια. Ξέραμε τι ακριβώς είναι το απορρυπαντικό,πού χρησιμεύει,και τι παθαίνει κανείς αν το καταπιεί,άρα δεν υπήρχε λόγος να κάνουμε κάτι που θα μας έβλαπτε. Με τον ίδιο τρόπο ξέραμε τι είναι το σεξ και η αναπαραγωγή,και γι' αυτό ποτέ δεν τα ψάξαμε στα κρυφά,με λάθος τρόπους και με λάθος άτομα,και πριν την ώρα τους (όπως κάνουν τα περισσότερα παιδιά και τα αποτελέσματα δεν είναι τα καλύτερα). Τι θέλω να πω με όλα αυτά για να μη σας κουράζω: Ένα παιδί πιθανόν δεν είναι ώριμο για να κάνει ''επικλήσεις'',μπορεί όμως μια χαρά να ξέρει περί τίνος πρόκειται και τι κινδύνους εγκυμονεί -ακριβώς για να μην επιχειρήσει κάτι επικίνδυνο! Αντιθέτως,είναι μια χαρά ώριμο για να θέσει τις βάσεις πάνω σε ένα κάρο ζητήματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται η μαγεία,όπως η έννοια του θείου και οι διάφορες θρησκείες ανά τον κόσμο,οι μύθοι,η φιλοσοφία και το αντικείμενό της,ο εσωτερισμός,τα όνειρα,ο κόσμος πέρα απ' αυτό που φαίνεται,και τα λοιπά... Όλα αυτά δεν αποτελούν ενασχόληση με τη μαγεία;

 

Και όσο για το θέμα της ωριμότητας που θίχτηκε,ξέρω άτομα 50 χρονών που δεν ξέρουν πού πανε και τι θέλουν (και μη νομίζετε ότι αποτελούν σπάνιες περιπτώσεις),και το αντίθετο.

 

 

 

Κάνεις λάθος, η πύραμιντ έχει δίκιο αν και δεν έθεσε το θέμα στη σωστή βάση. Πραγματική ελευθερία δεν μπορεί ΠΟΤΕ να υπάρξει στην παιδική ηλικία. Εγώ από παιδάκι ήμουν "τρελός επιστήμονας" και αν και ήξερα πιο καλά τον ηλεκτρισμό από τον πατέρα μου, ο πατέρας μου ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ δεν μου επέτρεπε κυκλώματα υψηλής τάσης. Δεν είναι θέμα, τι αρμόζει σε ένα παιδί ή στο συγκεκριμένο παιδί (σε εμένα όταν ήμουν παιδί ή στον Βηλφεγώρ όταν ήταν παιδί - και οι δύο τα ίδια περίπου περάσαμε μάλλον...) Ο γονιός έχει υποχρέωση στην πολιτεία να παραδώσει το παιδί που φέρνει στον κόσμο σώο και αβλαβές (σωματικά και ψυχικά) την ημέρα που θα κλείσει τα 18, έχει ηθική αλλά και ποινική ευθύνη. Έτσι εγώ δεν θα επιτρέψω στο δικό μου παιδί ούτε κυκλώματα υψηλής τάσης, επικίνδυνα χημικά και εκρηκτικά, ούτε σατανισμούς, σολομωνικές, γκοέτιες, επικλήσεις και διαόλους. Όσο δυσάρεστο και αν του είναι. Από τη μέρα που θα βγάλει ταυτότητα θα είναι ελεύθερο... από μένα τουλάχιστον. λολ!

 

Η ωριμότητα και η πληροφόρηση δεν έχει καμία σημασία αφού συμβαίνουν και ατυχήματα ή και απόπειρες αυτοκτονίας. Έτσι προσέχεις γενικά το παιδί σου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις...

Link to comment
Share on other sites

Κάνεις λάθος, η πύραμιντ έχει δίκιο αν και δεν έθεσε το θέμα στη σωστή βάση. Πραγματική ελευθερία δεν μπορεί ΠΟΤΕ να υπάρξει στην παιδική ηλικία. Εγώ από παιδάκι ήμουν "τρελός επιστήμονας" και αν και ήξερα πιο καλά τον ηλεκτρισμό από τον πατέρα μου, ο πατέρας μου ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ δεν μου επέτρεπε κυκλώματα υψηλής τάσης. Δεν είναι θέμα, τι αρμόζει σε ένα παιδί ή στο συγκεκριμένο παιδί (σε εμένα όταν ήμουν παιδί ή στον Βηλφεγώρ όταν ήταν παιδί - και οι δύο τα ίδια περίπου περάσαμε μάλλον...) Ο γονιός έχει υποχρέωση στην πολιτεία να παραδώσει το παιδί που φέρνει στον κόσμο σώο και αβλαβές (σωματικά και ψυχικά) την ημέρα που θα κλείσει τα 18, έχει ηθική αλλά και ποινική ευθύνη. Έτσι εγώ δεν θα επιτρέψω στο δικό μου παιδί ούτε κυκλώματα υψηλής τάσης, επικίνδυνα χημικά και εκρηκτικά, ούτε σατανισμούς, σολομωνικές, γκοέτιες, επικλήσεις και διαόλους. Όσο δυσάρεστο και αν του είναι. Από τη μέρα που θα βγάλει ταυτότητα θα είναι ελεύθερο... από μένα τουλάχιστον. λολ!

 

Η ωριμότητα και η πληροφόρηση δεν έχει καμία σημασία αφού συμβαίνουν και ατυχήματα ή και απόπειρες αυτοκτονίας. Έτσι προσέχεις γενικά το παιδί σου, γιατί ποτέ δεν ξέρεις...

 

Μάλλον δε διάβασες προσεκτικά αυτό που έγραψα ή δεν του έδωσες τη βάση που χρειαζόταν... Είπα ξεκάθαρα,ότι το να ενημερώνεις ένα παιδί για κάτι είναι πολύ προτιμότερο από το να του το απαγορεύεις,και μπορεί να αποδειχθεί εν τέλει σωτήριο εάν το παιδί δοκιμάσει από μόνο του αυτό το κάτι. Είπα επίσης ότι ο ρόλος του γονιού είναι να συμβουλεύει και να προστατεύει,αλλά παράλληλα να εξηγεί (τα παιδιά δεν είναι τόσο ''χαζά'' όσο νομίζουμε...) Τα παραδείγματα που έφερα ήταν σαφή,αν και διαφορετικού περιεχομένου. (Και χωρίς να ξέρω την περίπτωσή σου,είμαι σίγουρη ότι ο πατέρας σου σού εξήγησε ΓΙΑΤΙ απαγόρευσε να χρησιμοποιήσεις κυκλώματα υψηλής τάσης.) Αν το παιδί σου λοιπόν εκδηλώσει ενδιαφέρον να μάθει τι είναι επίκληση,καλύτερα να το μάθει από σένα που θέλεις το καλό του κι όχι από κάποιον καλοθελητή (όπως ανέφερε παραπάνω ο outis). Γιατί πίστεψέ με,αν το παιδί θέλει να μάθει θα μάθει... Και όσο περισσότερο βάζεις την ταμπέλα του ''απαγορευμένου'' σε κάτι χωρίς να εξηγείς,τόσο το σπρώχνεις προς τα κει. Και δε μίλησα για συγκεκριμένα παιδιά,αναφέρθηκα στα παιδιά γενικότερα (προφανώς όχι σε πεντάχρονα,νομίζω καταλαβαινόμαστε).

 

Αν τώρα θεωρείς ότι ''η ωριμότητα και η πληροφόρηση δεν έχουν σημασία'',προφανώς έχουμε διαφορετική γνώμη οπότε δεν επιμένω. Παρομοίως αν πιστεύεις ότι δε μπορεί να υπάρξει ελευθερία -υπό τις προϋποθέσεις που έθεσα παραπάνω,δλδ ενημέρωση και εμπιστοσύνη στο παιδί (του έχεις για να σου έχει,τόσο απλά). Όσο για τα ατυχήματα...ατύχημα μπορεί να συμβεί στο παιδί και στο προαύλιο του σχολείου ή στο δρόμο που παίζει,τι μπορείς να κάνεις γι' αυτό;

 

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον δε διάβασες προσεκτικά αυτό που έγραψα ή δεν του έδωσες τη βάση που χρειαζόταν... Είπα ξεκάθαρα,ότι το να ενημερώνεις ένα παιδί για κάτι είναι πολύ προτιμότερο από το να του το απαγορεύεις,και μπορεί να αποδειχθεί εν τέλει σωτήριο εάν το παιδί δοκιμάσει από μόνο του αυτό το κάτι. Είπα επίσης ότι ο ρόλος του γονιού είναι να συμβουλεύει και να προστατεύει,αλλά παράλληλα να εξηγεί (τα παιδιά δεν είναι τόσο ''χαζά'' όσο νομίζουμε...) Τα παραδείγματα που έφερα ήταν σαφή,αν και διαφορετικού περιεχομένου. (Και χωρίς να ξέρω την περίπτωσή σου,είμαι σίγουρη ότι ο πατέρας σου σού εξήγησε ΓΙΑΤΙ απαγόρευσε να χρησιμοποιήσεις κυκλώματα υψηλής τάσης.) Αν το παιδί σου λοιπόν εκδηλώσει ενδιαφέρον να μάθει τι είναι επίκληση,καλύτερα να το μάθει από σένα που θέλεις το καλό του κι όχι από κάποιον καλοθελητή (όπως ανέφερε παραπάνω ο outis). Γιατί πίστεψέ με,αν το παιδί θέλει να μάθει θα μάθει... Και όσο περισσότερο βάζεις την ταμπέλα του ''απαγορευμένου'' σε κάτι χωρίς να εξηγείς,τόσο το σπρώχνεις προς τα κει. Και δε μίλησα για συγκεκριμένα παιδιά,αναφέρθηκα στα παιδιά γενικότερα (προφανώς όχι σε πεντάχρονα,νομίζω καταλαβαινόμαστε).

 

Αν τώρα θεωρείς ότι ''η ωριμότητα και η πληροφόρηση δεν έχουν σημασία'',προφανώς έχουμε διαφορετική γνώμη οπότε δεν επιμένω. Παρομοίως αν πιστεύεις ότι δε μπορεί να υπάρξει ελευθερία -υπό τις προϋποθέσεις που έθεσα παραπάνω,δλδ ενημέρωση και εμπιστοσύνη στο παιδί (του έχεις για να σου έχει,τόσο απλά). Όσο για τα ατυχήματα...ατύχημα μπορεί να συμβεί στο παιδί και στο προαύλιο του σχολείου ή στο δρόμο που παίζει,τι μπορείς να κάνεις γι' αυτό;

 

 

 

Φυσικά και θα του εξηγήσω τους λόγους της ΚΑΘΕ απαγόρευσης που θα του βάλω αλλά παράλληλα θα του καταστήσω σαφές ότι ασχέτως αν πείστηκε ή όχι η απαγόρευση ισχύει γιά όσο διάστημα είναι κάτω από 18 (που είμαι υπεύθυνος έναντι του νόμου για αυτό) ή για όσο μένει μαζί μου (που οφείλει να σέβεται τις επιλογές μου και να μη με θέτει σε κίνδυνο με τις δραστηριότητές του). Σωστά;

 

Να σαι σίγουρη ότι θα το έχω ενημερώσει και για τους "καλοθελητές" και για τα υπόλοιπα και θα του χω εξηγήσει ποιοί τα κανούν αυτά, τι μ...κείες νομίζουν, γιατί είναι μ...κείες αυτά που νομίζουν, από τι κινδυνεύουν κλπ κλπ. Θα τα ξέρει όλα πριν το πλησιάσουν οι καλοθελητές.

 

Όμως πράγματι η ωριμότητα και η πληροφόρηση δεν έχει καμία σημασία ΤΕΛΙΚΑ σε ορισμένες περιπτώσεις και για πολλούς και διάφορους λόγους δε μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε ένα παιδί ότι θα τηρήσει τα συμφωνηθέντα.... Εάν έχει αποφασίσει να μη σε λάβει υπόψιν, είτε γιατί πιστεύει τους φίλους του πιο πολύ, είτε για να κάνει την επανάστασή του", είτε για οποιονδήποτε άλλον λόγο, τότε χρειάζεται η επιτήρηση. Αν "του έχεις για να σου εχει" εμπιστοσύνη αργά ή γρήγορα θα "σπάσει" τη συμφωνία, αν ξέρει ότι επιτηρείται θα είσαι πολύ πιο σίγουρη. Έχω δει περιπτώσεις τέτοιες ουκ ολίγες γονιών που "του είχαν για να τους έχει" και το μάζευαν έκπληκτοι από το... τμήμα κατηγορούμενοι και για παραμέληση της εποπτείας ανηλίκου γιατί αυτό έκαναν όταν "του είχαν για να τους έχει"... Ειδικά αν μεγαλώσει το παιδί και μπει και ο παράγοντας σεξ τότε είναι τρισχειρότερα τα πράγματα. Πίστεψέ με η φράση "σκέφτεται με το .... του" ισχύει όχι 100% αλλά 500%... λολ! Άρα το "ώριμο παιδί" μπορεί να κινδυνεύει περισσότερο και πληροφορημένο να είναι θα το κάνει το στραβό για χάρη της γκόμενας ή του γκόμενου (που δεν θα του/της απαγορεύσω να έχει για την ισορροπημένη ανάπτυξή του/της.

 

Να γιατί η ωριμότητα και η πληροφόρηση δεν έχει καμία σημασία και πάντα πρέπει να προσέχεις για να μη βρεθείς προ δυσάρεστων εκπλήξεων... Η πλάκα είναι ότι το 5άχρονο που λες μπορεί στην τελική να είναι πιο ασφαλές από το 17άχρονο... Και να γιατί πραγματική ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει για ένα παιδί. Όπως έχει δικαιώματα αυτό, έτσι έχω κι εγώ το δικαίωμα να μην τραβιέμαι εξαιτίας του... σε τμήματα ή νοσοκομεία, σωστά; Το θέτω ψυχρά κυνικά και νομικά το θέμα. Μέχρι τα 18 έχω την ευθύνη του, δε γίνεται άλλος να έχει την εξουσία και άλλος την ευθύνη. Μετά τα 18 και εφόσον δε μένει μαζί μου ας ζει όπως θέλει και για όσο θέλει. Αν μένει μαζί μου οι δραστηριότητές του έχουν επιπτώσεις και σε μένα, άρα έχω δικαίωμα να του απαγορεύσω κάποια (λιγότερα) πράγματα που έχουν αντίκτυπο σε μένα. Δε μπορεί να μου φέρει στο σπίτι όπλα, ναρκωτικά ή κλοπιμαία από διαρρήξεις...

 

Τώρα για τα ατυχήματα, εντάξει, μπορεί να συμβούν οπουδήποτε και οποτεδήποτε, αλλά ας μην αυξάνουμε και τις πιθανότητες αφήνοντας σπίρτα, μαχαίρια και χημικά όπου να ναι... καλύτερα να τα κλειδώνουμε...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...