Τυφώνας

[dimulator]

Όλα τα παρακάτω είναι από αρχαία Ελληνική και Αιγυπτιακή παράδοση, οπότε αν η ίδια μυθολογία αναφέρεται σε άλλο λαό διαφορετικά ας το αναφέρετε να το συζητήσουμε.

 

Στην απεικόνιση συμβολίζεται με αυτιά όνου, φιδίσια μέλη και φτερά. Που μεταφράζονται σε αυτιά όνου (δεν ακούει σωστά, ίδια απεικόνιση αυτιών έχει και ο Βασιλιάς όπου ακούει την Άγνοια και την Υποψία στο έργο του Μποντιτσέλη για την Διαβολή), φιδισια μέλη (έχει οξυδέρκεια αλλά είναι θηρίο), φτερά (είναι αερικό ή πνεύμα)

 

Στο έργο του Πορφύριου περί αγαλμάτων λέει για τον Τυφώνα ότι οι Αιγύπτιοι τον συμβολίζανε με τον ιπποπόταμο και οι Έλληνες με την γνωστή φιδίσια μορφή.

Ο Τυφών συμβολίζει την δύση του Ηλίου για αυτό είναι το "τέρας" που θέλει να σκοτώσει τον Θεό και επαναστατεί στους Θεούς.

Στην Αίγυπτο είναι ο Θεός Σετ.

 

 

Επίσης τα φίδια λέγονται και δράκοντες και συμβολίζουν, κατά την Ελληνική παράδοση την οξυδέρκεια και για αυτό τοπθετούνταν ως φύλακες σε πνευματικούς θυσαυρούς.

 

 

Ωστόσο έχουν διπλή σημασία. Μια την θεία την θεραπευτική και μία την αποκρουστική και θηριώδη.

Για παράδειγμα οι Ερινύες έχουν στέμα με δράκοντες και είναι Θεές και μάλλον συμβολίζει την ηγεμονική τους δύναμη να παρατηρούν και να αποκαλύπτουν κάθε παράβαση της φυσικής τάξης.

Η Μέδουσα, ο Τυφών, ο Πύθωνας κτλ είναι τέρατα που ενώ έχουν την οξυδέρκεια δεν είναι Θεοί.

 

Και μια τρίτη πιο κρυμένη σημασία έχει το φίδι ως την γεννετήσια δύναμη για αυτό άλλοι πολιτισμοί το λατρεύαν για αυτόν τον λόγο. Βλέπε Κουνταλίνη κτλ

 

Ο Τυφώνας ωστόσο στην αρχαία Ελλάδα κατατάσεται στα τέρατα και είναι αντίθεος και νικιέται από τους Θεούς τελικώς.

http://www.theoi.com/Gigante/Typhoeus.html

 

Για τον συμβολισμό του φιδιού δείτε εδώ

http://en.wikipedia.org/wiki/Serpent_%28symbolism%29

Edited July 16, 2010 by dimulator

[dimulator]

Hippopotamus - Set was thought to have turned into a hippopotamus during his fight with Horus, where he was harpooned by the falcon god. The male hippopotamus was Set's animal, and an evil animal. Ammut, the female demon who ate the soul of the dead if they failed judgement against Ma'at, had the rear end of a hippopotamus, and was combined with the body parts of other fearsome Egyptian creatures. The female hippopotamus, on the other hand, was the manifestation of Taweret, the benevolent hippo goddess of fertility and childbirth. She was one of the most popular goddesses of the household, particularly among expectant mothers because of her protective powers.

 

 

Οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν ότι ο νεκρός περνούσε από δίκη με δικαστή τον Θεό Όσιρη. Ο Θεός Όσιρης ζύγιζε σε ζυγό την καρδιά του νεκρού σε σχέση με ένα πούπουλο της Θεάς Μαατ, της Θεάς της Αλήθειας.

Αν η καρδιά του ήταν πιο βαριά θεωρούνταν ότι είχε διαπράξει αμαρτίες και η κατασπαραζόταν από το τέρας Αμμούτ αμέσως, που καθόταν δίπλα στον Όσιρη.

 

Αυτό το τέρας απεικονίζεται σαν ιπποπόταμος στο πίσω μέρος και ήταν ο Δαίμονας του Θεού Σετ.

 

Παρακάτω φαίνεται εικόνα από την δίκη του νεκρου-ψυχής, η εικόνα συνεχίζεται δεξιά όπου δείχνει τον Όσιρη (δεν φαίνεται εδώ).

 

Πάνω βλέπουμε καθιστές θεότητες όπου η ψυχή πριν την δίκη δήλωνε ότι δεν έκανε αμαρτίες. "Δεν έκλεψα, δεν σκότωσα, δεν μοίχευσα...".

Ίσως από αυτήν την παράδοση προέρχονται και οι 10 εντολές αργότερα !!!

 

Από κάτω Βλέπουμε την ψυχή δίπλα στον ζυγό.

Ο Ζυγός έχει την καρδιά του νεκρού και το φτερό της αλήθειας.

Την ζυγαριά την χειρίζεται ο Άνουβις (Ερμής) Θεός των ψυχών.

Ο Ώρος κρατάει τα πρακτικά, κάτι σαν την μοίρα της ψυχής.

Δίπλα στέκεται το τέρας Αμμούτ με οπίσθια ιπποπόταμου (Τυφώνα), έτοιμο να κατασπαράξει τον αμαρτωλό.

 

Έτσι συνδυάζεται ο ιπποπόταμος και ο Τυφώνας, σαν ζώο-Δαιμονας του Θεού Σετ, στην Αίγυπτο.

Edited July 17, 2010 by dimulator

[dimulator]

Για να δείτε πόσο μοιάζανε οι μυθολογίες εκείνες τις εποχές θα αναφέρω το εξής:

 

1) Οι αρχαίοι Έλληνες θεώρησαν κακό τον Τυφώνα διότι την δύση χανόταν ο Θεός Ήλιος.

 

2) Οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι θεώρησαν κακό τον Εωσφόρο (Αστέρι της Αφροδίτης) διότι είναι το μόνο άστρο που εμφανίζεται το πρωί ενώ όλα τα άλλα έχουν χαθεί, έτσι θεωρούσαν ότι αντιστέκεται στον Θεό Ήλιο.

 

3) Οι Εβραίοι πήραν την μυθολογία των Βαβυλώνιων και θεωρήσαν επίσης τον Εωσφόρο κακό και αντιστάτη του Θεού τους.

 

4) Οι Χριστιανοί συνέχισαν την ιστορία και αναφέρουν τον Εωσφόρο ως κακό.

 

5) Οι αρχαίοι Έλληνες θεώρησαν τον Εωσφόρο ως προμηνυτή της Αυγής και άρα καλό.

 

Έτσι βλέπουμε πώς οι μυθολογίες αναφέρονται όλες στην Ηλιακή θεότητα και θρησκεία και εναλλάσουν απόψεις για το "ποιος" κάνει κακό στον Θεό Ήλιο.

 

Σήμερα οι θρησκείες έχουν ξεχάσει την προΰπαρξη αυτών των κοινών μύθων, έχει επικρατήσει η άγνοια και οι πιστοί φανατίζονται και αντιμάχονται χωρίς λόγο.

[irenicus777]

Αν και γενικά βρήκα πολύ καλό το κείμενο, δεν ξέρω αν συμφωνώ τελείως με το νο 2... οι Σουμέριοι είχαν ως κεντρικό κομμάτι της λατρείας τους την Ινάννα, και οι Βαβυλώνιοι αργότερα, αν και προτίμησαν πιο φωτεινές θεότητες σαν τον Μαρντούκ και τον Σάμμας ποτέ δεν θεώρησαν τη θεά του έρωτα και τον πλανήτη της (ο Αυγερινός/Εωσφόρος είναι η Αφροδίτη) ως κάτι κακό. Όχι απ'όσο ξέρω τουλάχιστον. Ο μεγάλος "διαβόλος" αυτών των λαών ήταν η Τίαματ, η οποία σε κάποιες εκδοχές της παρουσιάζεται σαν φίδι ή δράκος, οπότε θα μπορούσε να σχετιστεί με τον Τυφώνα. Οπως ο Απόλλωνας νίκησε τον δράκο, έτσι και ο Μαρντούκ έσφαξε την Τίαματ.

Η διαφορά εντοπίζεται στο ότι η Τίαματ και ο Αμπσου είναι οι προσωποποιήσεις του Χάους από το οποίο δημιουργήθηκαν τα πάντα, συμφωνα με το Enuma Elish.

[dimulator]

ναι έχεις δίκιο, αν παραλληλίσεις τις περιγραφές των μύθων που ασχολούνται με το κακό σε φιδίσια μορφή έτσι είναι.

 

Εγώ ωστόσο δεν παραλλήλισα αυτό αλλά την μυθολογία του Ουρανού στους διάφορους λαούς.

Αυτό που είπα ήταν ότι για τους αρχαίους Έλληνες ήταν ότι η δύση τρώει τον Ήλιο και αυτό ήταν ο Τυφώνας και άρα για αυτούς το κακό.

Σε αντιστοιχία αυτός που αντιστέκεται στην βασιλεία του Ήλιου στους Βαβυλώνιους ήταν ο Εωσφόρος και άρα το κακό.

 

Δλδ εγώ ανάφερα ποιο είναι μυθολογικά το τέρας απέναντι στον Θεό Ήλιο.

 

Αυτό για τον Εωσφόρο το διάβασα σε ένα βιβλίο που λέγεται "Οι εβραϊκοί μύθοι Το βιβλίο της Γένεσης", Συγγραφείς: Ρόμπερτ Γκρέηβς- Ράφαελ Πατάι, στο κεφάλαιο για τον Εωσφόρο. Αναφέρει κάποια έθιμα των Βαβυλωνίων και πώς αυτά τα πήραν και οι Εβραίοι.

 

http://www.biblioasi.gr/product_info.php?products_id=126538