Devaraja Posted September 21, 2010 Report Share Posted September 21, 2010 (edited) Διαβαζα το αρθρο της ιστοσελιδας σχετικα με το δαιμονισμο και μου δημιουργηθηκαν μερικες αποριες... Πως ειναι δυνατον μια οντοτητα("συνειδηση") να καταλαβει ενα σωμα που ανηκει σε αλλη "συνειδηση"-ψυχη, δηλαδη εναν ανθρωπο, τη στιγμη που το ανθρωπινο σωμα και ο εγκεφαλος ειναι σαν ενα "αποτυπωμα" του αστρικου σωματος του ανθρωπου;;;; Δηλαδη για να μπορεσει ενα Α αστρικο σωμα(δαιμονας) να διωξει το αστρικο σωμα του ανθρωπου και να καταλαβει το φυσικο σωμα (του ανθρωπου) θα πρεπει ο συγκεκριμενος εγκεφαλος να μπορει να αλλαξει εντελως!!!! ως συσταση, χημ.ενωσεις, περιοχες κλπ.!!!! ...για να "φερει" την καινουργια προσωπικοτητα.... Κατι που η ψυχιατρικη μας λεει οτι δε γινεται...περαν του ατυχηματος Επισης, γιατι πρεπει να ολοκληρωθει ο εξορκισμος μεσα σε 3 μερες??? κι οχι σε 4????? Edited September 21, 2010 by Devaraja Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted September 21, 2010 Report Share Posted September 21, 2010 (edited) το θέμα νομίζω δεν έχει σχέση με χημικές ουσίες και εγκέφαλο αλλά με την ακτινοβολία που εκπέμπει κάθε ψυχή μέσα από κάθε ον. Είναι σαν να ακτινοβολούν κάποιον άνθρωπο με ακτίνες οι οποίες του ερεθίζουν την κακία ή την καλοσύνη. Όσο πιο κακία υπάρχει στην ψυχή τόσο πιο ασταθής γίνεται κάποιος και είναι εύκολο να συντονιστούν οι δονήσεις του πομπού με τον δέκτη. Έτσι αν ο πομπός σκέφτεται "σκότωσε" τότε ο δέκτης το δέχεται και ανάλογα τις αντιστάσεις του ή την εμπειρία του σε αυτά τα θέματα το καταλαβαίνει ή δεν το καταλαβαίνει και το νομίζει σαν δικιά του επιθυμία. Στον δαιμονισμό όμως έχουμε το φαινόμενο της πάλης της ψυχής με αυτό που προσπαθεί να της επιβληθεί για αυτό ο άνθρωπος αρρωσταίνει, και εκφράζει επιθετικότητα διότι παλεύει να μην συντονιστεί με την κακία του πομπού. Η επιθετικότητα αυτή όμως δεν εκφράζεται σωστά διότι ο εχθρός είναι αόρατος και κατευθύνεται λάθος προς άτομα που βλέπει ή προς τον εαυτό του δαιμονισμένου για να απαλλαγεί από το μαρτύριο της πάλης. Βέβαια όλα αυτά είναι μια θεωρία δικιά μου όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, μπορεί να υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις. Κατά την Χριστιανική θεολογία όλοι μας έχουμε δηλητηριαστεί από το κακό και η ζωή μας είναι σαν ένας μεγάλος εξορκισμός, θα λέγαμε. Η αρχή για τον Χριστιανισμό έγινε με την βρώση του καρπού του καλού-κακού. Εκεί αναμίχθηκε το καλό και το κακό και θόλωσε ο νους του ανθρώπου. Από τότε όλοι οι άνθρωποι έχουν μια μίξη καλού-κακού μέσα τους και η ζωή τους είναι μια μεγάλη κάθαρση ή ένας μεγάλος εξορκισμός άλλοτε ήπιος άλλοτε όχι. -------------- Στην αρχαία Ελλάδα τα πράματα είναι λίγο διαφορετικά. Ο Πλάτων στον Τίμαιο λέει ότι μόλις ο Δημιουργός έφτιαξε τις ψυχές τις άφησε να διαλέξουν την μοίρα τους. Αυτό όμως είχε σαν συνέχεια δυνάμεις εξωτερικές (Δαίμονες) να προσπαθούν να παλεύουν με την ψυχή. Όσες ψυχές νικιόνταν πέφτανε από την μακαριότητα και γινόντουσαν άνθρωποι απλοί, θνητοί. Κάποιες ψυχές όμως νίκησαν την μάχη και δεν νικήθηκαν από τους Δαίμονες. Αυτές οι ψυχές ήταν οι Άχραντες. Αυτές οι Άχραντες ψυχές δεν είναι Θεοί όπως ο Δίας, Αφροδίτη, Έρωτας, Έριδα κτλ. Είναι δημιουργήματα, είναι ψυχές απλά πλήρως ενάρετες. Οι Άχραντες λοιπόν ψυχές κατά περιόδους στέλνονται στην Γη για καθοδήγηση των υπόλοιπων ψυχών. Οι υπόλοιπες ψυχές βρίσκονται στην Γη για καθαρμό. Για να βελτιωθούν ώστε να μην νικιόνται από τους Δαίμονες. Εδώ είναι που έρχεται η θεωρία πάλι των παθών της ψυχής, των Δαιμόνων που τις νίκησαν και της ζωής στην Γη που είναι καθαρμός από το κακό. Αν και ο Πλάτων αναφέρει μάχη των ψυχών με Δαίμονες πριν την υλική γέννηση της ψυχής σε σώμα, αυτή η διαδικασία πρακτικά γίνεται συνεχώς στην ζωή πάνω στην Γη. Όπως με τον ίδιο τρόπο γίνεται και ο καθαρμός των ψυχών και πολλά άλλα. Edited September 21, 2010 by dimulator Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Devaraja Posted September 21, 2010 Author Report Share Posted September 21, 2010 (edited) Πολυ ενδιαφεροντα ολ αυτα dimulator, ειδικα για τις αποψεις των αρχαιων ελληνων... Οσων αφορα στο δαιμονισμο κι εγω με τη λογικη μου τον αντιλαμβανομαι οπως εσυ, δηλαδη ως "επιρροη" απο δαιμονα, ή ως ακραια μορφη "επιρροης"... Αλλα η "κλασσικη" θεωρια περι δαιμονισμου μας λεει οτι ο δαιμονας καταλαμβανει το ανθρωπινο σωμα (αφου διωξει την ψυχη) σαν ενα "δοχειο". Και αυτο μου φαινεται παραλογο!! Θελω να πω... τα διαφορα σωματα(φυσικο,αιθερικο,αστρικο,νοητικο κλπ) που εχει η ψυχη-συνειδηση ειναι μοναδικα για την καθε ψυχη, πως να το πω... το ενα ειναι "αποτυπωμα" του αλλου , ειναι αρρηκτα συνδεδεμενα σαν μια λογικη ακολουθια...και κατω-κατω βρισκεται το φυσικο σωμα. Το φυσικο σωμα δεν ειναι "δοχειο". Τουλαχιστον οχι περισσοτερο απο τ αλλα σωματα... Αν ενας δαιμονας μπορουσε να μπει σ ενα σωμα τοτε και καποιος θα μπορουσε να κανει αστρικη προβολη και να μπει σ ενα αλλο σωμα... πραγμα που δεν εχει αναφερθει ποτε σε κειμενα απ οσο γνωριζω... Edited September 21, 2010 by Devaraja Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimulator Posted September 21, 2010 Report Share Posted September 21, 2010 το δοχείο είναι περιγραφική λέξη που χρησιμοποιούσαν στην αρχαιότητα διότι δεν ήξεραν να πουν φόρτιση της ύλης με ακτινοβολία από την ψυχή. Στην πραγματικότητα είναι δονήσεις σε μορφή ακτινοβολίας. Είναι σαν να έχεις δύο πομπούς. Ο κάθε ένας εκπέμπει κύματα. Ο πιο δυνατός στο τέλος εξαλείφει τα κύματα του άλλου και τον κάνει να δονείται όπως αυτός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.