"Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ..."

[Dalia]

Το σύμπαν δεν θα ασχοληθεί μαζί μας είτε θέλουμε κάτι καλό, κάτι κακό κλπ. Αυτό που νομίζω εννοεί ο κοέλο είναι οτι αν θες κάτι πολύ τότε θα γίνουν τα πάντα για να το πετύχεις. Το θέμα είναι τι σημαίνει αυτό το πάρα πολύ? Τα όνειρα και οι επιθυμίες μας, οι σκέψεις μας δεν επηρεάζουν τον κόσμο? Αν σκεφτόμαστε αρνητικά συνεχώς, τρεφόμαστε από το κακό και τη διαστροφή δεν κάνουμε κακό στην ψυχή μας? Δεν επηρεάζουμε το περιβάλλον μας, δεν αλληλεπιδρούμε με τους ανθρώπους γύρω μας? Αν θέλουμε κάτι κακό πάρα πολύ μπορεί ναι να το πραγματοποιήσουμε αλλά τι αποτέλεσμα θα έχουμε? Αν δημιουργήσουμε στον δικό μας κόσμο, το δικό μας σύμπαν και ζούμε μέσα στην κακία και στην αρνητικότητα δε θα αφανιστούμε στο τέλος από αυτη? Ενώ ζώντας τη ζωή μας με αγάπη, θάρρος, καλοσύνη και κατανόηση, με σεβασμό στο περιβάλλον και το συνάνθρωπο δε θα μας έρθουν όλα πιο βολικά? Δε θα τρέξουν να μας βοηθήσουν αν τους βοηθούμε εμείς, δε θα μας αγκαλιάσουν αν είμαστε θετικοί άνθρωποι και εκπέμπουμε φώς, αγάπη και θετική ενέργεια?

 

Αν κάνουμε κακό στο περιβάλλον γιατί να μην έρθει κάποια στιγμή η φύση να μας τα πάρει όλα? Τα πλούτη, τα υπάρχοντα μας και όλα όσα αγαπάμε? Αν κάνουμε κακό στον συνάνθρωπο δε θα μας ανταποδώσει την κακία, αν θέλουμε το κακό και ζούμε έτσι δε θα προσελκύσουμε κακό στη ζωή μας? Αν ζούμε με αρμονία, αν επιζητούμε το καλό, και στις πιο κρυφές μας στιγμές στεκόμαστε γυμνοί μπροστά στον εαυτό μας και η συνείδησή μας μας κρίνει, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Όταν πολεμάς για το καλό και τη δικαιοσύνη μπορει να λάβεις και κακό αλλά θα είναι και πάλι για το καλό σου. Καλό και κακό δεν υπάρχει όταν κοιτάμε τη γη από μακριά. Όταν έρθουμε κοντά και μέσα της όμως όλα φαίνονται ξεκάθαρα. Κανένα σύμπαν, κανένας Κοέλο εμείς είμαστε το σύμπαν, εμείς είμαστε οι θεοί του εαυτού μας. Έχουμε τη δύναμη να δημιουργήσουμε και να καταστρέψουμε, έχουμε τη δύναμη να κανουμε τα πράγματα όπως πρέπει. Αλλά επειδή δεν το συνειδητοποιούμε αυτό, ο τρόπος που ζούμε θα είναι ο τρόπος που θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε όλα όσα θέλουμε. Η τύχη μας δουλεύει για εμάς όσο κοιμόμαστε.

 

Ντόρτια δεν σε ξέρω ακόμη και μπορεί να κάνω λάθος, αλλά το να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι χρήσιμο να ακούγονται διαφορετικές απόψεις και να δεχόμαστε οτι όλοι μπορούν να εκφράσουν την άποψή τους. Προσωπικά δεν μου αρέσει αυτή η απόλυτη σιγουριά που έχεις και που απορρίπτεις χωρίς δεύτερη σκέψη τις απόψεις άλλων. Είτε το θέλουμε είτε όχι πολλά θέματα από αυτά που διαπραγματεύεται το φόρουμ ή τα αποδέχεσαι ή τα απορρίπτεις αλλά ποτέ δεν ξέρουμε με σιγουριά τι από αυτά που υποθέτουμε είναι αλήθεια. Εδώ χωρούν πολλές αλήθειες όχι μόνο αυτή που πιστεύεις εσύ.

 

 

[dimulator]

Δυστυχώς, δεν είναι έτσι φίλε μου. Αν γνωρίζω πως να χειρίζομαι και να κατευθύνω κάποια ενέργεια, είτε τη χρησιμοποιήσω για καταστροφή είτε για δημιουργία, θα παράγει πάντοτε το αντίστοιχο αποτέλεσμα σε συμφωνία με την αιτία που την έθεσε σε κίνηση. Κανένα ανώτερο ον δεν πρόκειται να την αναχαιτίσει, αν προορίζεται να επιτελέσει κάποιο σκοπό που ορισμένοι άνθρωποι θεωρούν κακό. Και κανένα ανώτερο ον δεν αφήνει το κακό να πραγματοποιείται, ενώ θα μπορούσε να το αναχαιτήσει και ξέρεις γιατί; Γιατί σε κοσμική κλίμακα δεν υπάρχει ούτε καλό και κακό. Υπάρχουν μόνο όντα με ελεύθερη βούληση και αυτοσυνείδηση.

 

 

ΥΓ: Το ψευδώνυμο δεν είναι δορτίας. Είναι ντόρτιας. Αυτός που φέρνει κακές ζαριές.

 

Θα σου πω ένα παράδειγμα για να δεις πώς συνδέεται η ηθική με την μαγεία ή τα πνευματικά αν θέλεις...

 

Το παράδειγμα το διάβασα σε ένα βιβλίο ανατολικών απόψεων περί διαλογισμού.

 

Αναφέρει ποια είναι η διαφορά στην διαχείριση της πνευματικής ενέργειας μεταξύ κάποιου που λέει ψέματα και κάποιου που λέει την αλήθεια.

 

Αυτός που λέει την αλήθεια μιλάει πάντα με θάρρος και δεν διστάζει να μιλήσει. Αν δίσταζε ή θα έλεγε ψέματα για να κρυφτεί ή θα επέλεγε να μην μιλήσει πάλι για να κρυφτεί. Και τα δύο όμως είναι είδη ψέματος, το πρώτο άμεσο και το δεύτερο έμμεσο.

 

Αυτός που λέει την αλήθεια γνωρίζει ότι έτσι είναι τα πράματα, δεν προσποιείται δεν υποκρίνεται, αν δεν ξέρει κάτι το αναγνωρίζει στον εαυτό του.

 

Αυτό σημαίνει ότι αυτός που λέει την αλήθεια μιλάει με ένα είδος ισχύος να λέει τα πράματα ακριβώς όπως είναι και όσο αυτός γνωρίζει.

 

Αυτή η μικρή η τόσο δα μικρούλα ισχύ αν καλλιεργηθεί με τα χρόνια σε βάθος από τα 5 μέχρι τα 70 χρόνια διαπλάθει ένα άτομο πολύ ισχυρό στον λόγο.

Κάθε τι που λέει είναι και ισχυρό και έχει βάρος στην άποψη του.

 

Αυτό όμως το χαρακτηριστικό της ισχύς του λόγου και του βάρους του έχει και μεταφυσικές προεκτάσεις.

Ποιές;

Επειδή το άτομο που λέει την αλήθεια το λέει και το εννοεί οι ευχές του βγαίνουν με μεγαλύτερο ποσοστό από άλλους.

Αυτό σημαίνει ότι το άτομο αυτό αν πει "να γίνει αυτό" υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτό να γίνει διότι έχει συνηθίσει ο λόγος του να είναι βαρύς και με σημασία.

 

---------------

 

Τώρα τα ακριβώς αντίθετα συμβαίνουν σε κάποιον που λέει ψέματα.

Ο ψεύτης δύσκολα του βγαίνουν οι ευχές.

Δεν έχει ισχύ στον λόγο αλλά στην διαστρέβλωση του λόγου.

Άλλα λέει και άλλα εννοεί.

Άλλα θα εύχεται και άλλα θα του βγαίνουν, όταν του βγαίνουν.

 

Με λίγα λόγια δεν έχει πραγματική πνευματική ισχύ ο ψεύτης και έλεγχο της δυνάμεως του λόγου σαν ευχή.

Ο ψεύτης δύσκολα συντονίζεται με τις ενέργειες τις ανώτερες για να πετύχει κάποια πράματα σε μαγικό/πνευματικό επίπεδο.

 

-----------------

 

Δεν ξέρω αν σου έδωσα να καταλάβεις με ένα απλό παράδειγμα το πώς συνδέεται η ηθική με τα πνευματικά ή με αυτό που λέμε μαγεία, ενέργεια κτλ...

 

Η πνευματική ενέργεια δεν είναι απλά ενέργεια υλική να την πάρεις και να την κάνεις ότι θέλεις χωρίς να πάθεις τίποτα.

 

Ένα μέταλλο το παίρνεις το λιώνεις του αλλάζεις τα φώτα και κάνεις ένα αντικείμενο π.χ. μαχαίρι, σπαθί, νυστέρι.

Αυτό που έπαθε η ενέργεια του μετάλλου εσένα δεν σε επηρέασε καθόλου.

 

Όμως η πνευματική ενέργεια δεν είναι έτσι.

Την πνευματική ενέργεια για να την αλλάξεις ή την παίρνεις μέσα σου την αλλάζεις και την ξαναστέλνεις έξω, ή ενώνεις μέρος της ενέργειας σου για να την αλλάξεις.

 

Το θέμα είναι όπως και να το κάνεις έρχεσαι σε επαφή, ο νους σου με την ενέργεια.

Και από την επαφή αυτή αλλάζεις και εσύ που πας να την διαχειριστείς.

 

Οπότε δεν είναι απλά αλλάζω με τον νου μου την ενέργεια.

Ακόμη και η πράξη σου είναι ενέργεια δικιά σου που σου μένει.

 

Δλδ αν καταραστείς κάποιον π.χ. ο άλλος θα πάθει κακό αλλά εσύ έχεις φορτωθεί με 2 ενέργειες, ποιες?

1 την κατάρα, 2 το αν έπραξες άδικα.

 

και μετά φορτώνεσαι και με αυτές τις ενέργειες που θα σου έρθουν από αυτόν που "άλλαξες"...

 

Αυτά τα λίγα.

Edited October 20, 2010 by dimulator

[dortias]

 

Αν κάνουμε κακό στο περιβάλλον γιατί να μην έρθει κάποια στιγμή η φύση να μας τα πάρει όλα? Τα πλούτη, τα υπάρχοντα μας και όλα όσα αγαπάμε?

 

 

Αν καίμε τα δάση, θα έχουμε πλυμμήρες. Αυτό δεν έχει να κάνει με την εκδικητική φύση που μας τιμωρεί για τις κακές μας πράξεις, ούτε με τη δράση ανώτερων όντων. Απλοί φυσικοί νόμοι είναι. Αν δεν υπάρχουν δάση και δέντρα να απορροφούν το νερό, άυξάνεται ο κίνδυνος για πλημμύρες. Ομοίως ένα τσουνάμι ή κάποιο άλλο φαινόμενο που λαμβάνει χώρα κυρίως στα τροπικά κλίματα, μπορεί να καταστρέψει τους οικισμούς των κατοίκων των νήσων του Ειρηνικού ωκεανού, οι οποίοι ζουν σε αρμονία με τη φύση. Τουλάχιστον σε μεγαλύτερη αρμονία σε σύγκριση με το μέσο Δυτικό που δεν πλήττεται από αυτά τα φαινόμενα.

 

 

Όταν έρθουμε κοντά και μέσα της όμως όλα φαίνονται ξεκάθαρα. Κανένα σύμπαν, κανένας Κοέλο εμείς είμαστε το σύμπαν, εμείς είμαστε οι θεοί του εαυτού μας. Έχουμε τη δύναμη να δημιουργήσουμε και να καταστρέψουμε, έχουμε τη δύναμη να κανουμε τα πράγματα όπως πρέπει.

 

 

Εδώ συμφωνούμε. Όλα εξαρτώνται από εμάς. Καμία αόρατη δύναμη δε μας εμποδίζει, ούτε μας βοηθά να εκπληρώσουμε τους στόχους μας. Εμείς ορίζουμε τη μοίρα μας. Και δε νομίζω ότι έχει νόημα να ψάχνουμε το αληθινό νόημα πίσω από τις σοφιστείες του Κοέλιο. Είπε μια μπαρούφα ο άνθρωπος για να κάνει πιο πιασάρικο το βιβλίο του. Δεν παρέλειψε βέβαια να επιλέξει και έναν αντίστοιχα πιασάρικο τίτλο, παρ' ότι το όλο έργο δεν είχε την παραμικρή σχέση με την αλχημεία.

 

 

 

Ντόρτια δεν σε ξέρω ακόμη και μπορεί να κάνω λάθος, αλλά το να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά δεν είναι απαραίτητα κακό.

 

 

 

Από τη μία λες ότι ο κάθε ένας από εμάς βλέπει τα πράγματα διαφορετικά, από την άλλη όμως μιλάς για το καλό και το κακό, ορίζοντας αυτά ως έννοιες ανεξάρτητες από την οπτική υπό την οποία βλέπει τα πράγματα ο καθένας μας. Δέχεσαι δηλαδή την ύπαρξη απόλυτου καλού και απόλυτου κακού. Αν έχω καταλάβει σωστά δέχεσαι και την ύπαρξη όντων ή δυνάμεων που μας βοηθούν αν οι σκοποί μας είναι καλοί και μας εμποδίζουν στην περίπτωση που είναι κακοί. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα από το πρώτο σου post. Θα μπορούσες λοιπόν εσύ ή κάποιος από τους υπόλοιπους που συμμερίζονται την άποψη σου, να μου πείτε τι αντιλαμβάνεστε ως καλό και τις ως κακό, ώστε να προχωρήσει η συζήτηση

 

 

[Dalia]

Λάθος κατάλαβες από το πρώτο μου ποστ. Ποτέ δεν μίλησα για θεούς και υπερφυσικά όντα. Μίλησα για κάποιους παράγοντες που μας βοηθούν ή μας εμποδίζουν στο να εκπληρώσουμε το στόχο μας. Ο παράγοντας τύχη είναι ένας από αυτούς. Το τυχαίο γεγονός μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας αυτό πιστεύω. Απόλυτο καλό ή απόλυτο κακό δεν υπάρχει. Ακόμη και ο καλύτερος άνθρωπος θα έχει άσχημα στοιχεία και ο χειρότερος θα έχει καλά στοιχεία. Αυτά τα δύο συμπληρώνουν το ένα το άλλο και χωρίς το καλό θα χάνονταν η έννοια του κακού, χωρίς το φως δεν θα γνωρίζαμε το σκοτάδι. Είναι μεγάλη συζήτηση και ευχαρίστως να την κάνουμε κάποια στιγμή.

 

Δεν απορρίπτω την άποψή σου Ντόρτια. Ίσα ίσα ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα. Απλά μου φαίνεσαι πολύ σίγουρος και αναρωτιέμαι από που έρχεται αυτή η σιγουριά?

 

Δεν μιλάω για εκδικητική φύση και κουραφέξαλα. Μιλάω για τις συνέπειες των πράξεών μας και το αντίκτυπο που έχουν αυτές στο περιβάλλον, στον άνθρωπο και στον κόσμο γενικότερα. Από το σύνολο των πράξεών μας θα καθοριστεί το μέλλον μας. Ό,τι σπέρνουμε θα θερίσουμε αυτό λέω...

Edited October 20, 2010 by Dalia

[dimulator]

Εγώ είμαι της απόψεως ότι οι ευχές και τα θέλω μας επηρεάζονται από την ηθική μας και από εξωτερικούς παράγοντες όπως άλλα όντα, Θεούς κτλ

[dortias]

 

Χμμμμ...ισως να ισχυουν και τα δυο, αλλα ποσο ευκολο ειναι κανεις να αποκτησει τη θεληση που χρειαζεται;;;

 

 

 

 

Σε οποιαδήποτε περίπτωση επιθυμείς να εκπαιδεύσεις τη θέληση σε σημείο που να σε καταστήσει ικανό να παράγεις αποτελέσματα που μοιάζουν εντυπωσικά, αν όχι θαυμαστά για το μέσο άνθρωπο, απαιτείται χρόνια και κοπιαστική προσπάθεια. Πάρε το παράδειγμα ενός αρσιβαρίστα. Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες και χονδρικά μιλώντας, κάθε σύσπαση των ανθρωπίνων μυών είναι αποτέλεσμα ηλεκτρικών εκφορτίσεων που λαμβάνουν χώρα στο νευρικό σύστημα. Ένας μέσος άνθρωπος, σε μια προσπάθεια μεγίστης έντασης, είναι ικανός να προκαλέσει μια σύσπαση ίση με ένα πολύ μικρό ποσοστό επί του συνόλου των μυικών ινών. Ας πούμε ένα 10%. Ο αρσιβαρίστας τώρα, είναι σε θέση να προκαλέσει είναι σε θέση να προκαλέσει τη σύσπαση ενός πολύ μεγαλυτέρου αριθμών μυικών ινών, ας πούμε 20-25% επί του συνόλου. Αυτό τον καθιστά ικανό να σηκώνει βάρη πολλαπλάσια κατά 3 ή 4 φορές του βάρους που μπορεί να σηκώσει ένας μέσος άνθρωπος που έχει το ίδιο σωματικό βάρος με αυτόν ή και σε σχέση με κάποιον άνθρωπο που έχει μεγαλύτερο βάρος και μεγαλύτερη μυικότητα από αυτόν. Αυτό συμβαίνει γιατί ο αρσιβαρίστας ακολουθεί ένα πρόγραμμα προπόνησης, που του επιτρέπει σε βάθος χρόνου να δημιουργεί πολύ ισχυρότερες ηλεκτρικές εκφορτίσεις στο νευρικό του σύστημα σε σχέση με το μέσο άνθρωπο. Αυτή η επίτευξη δεν αποτελεί αποτέλεσμα μόνο σωματικής κόπωσης, αλλά και σκέψης, συγκέντρωσης και θέλησης, για να δώσει όμως καρπούς απατεί την έλευση ενός αρκετά μεγάλου χρονικού διαστήματος.

 

Για να περάσουμε τώρα στην περιοχή των καθαρά θαυμαστών/μεταφυσικών φαινομένων, θα πρέπει να δεχτούμε ότι αυτή η ενέργεια που εμποτίζει ολόκληρο το ΚΝΣ του ανθρώπου δε γεννάται εντός του οργανισμού, ο οποίος δεν είναι παρά ένας απλός αγωγός της, αλλά εισέρχεται σε αυτόν από το εξωτερικό περιβάλλον. Αυτή τουλάχιστον υπήρξε η άποψη των Ινδουσιτών, των Ερμητιστών και κυρίως του πιο μεγάλου επιστήμονα του 19ου αιώνα, Sir William Crookes, ο οποίος είχε το θάρρος να μελετήσει διάφορα φαινόμενα διαμεσότητας για διάστημα τριών ετών, μέσα στο ίδιο του το σπίτι, υπό την παρουσία μαρτύρων που είχε ο ίδιος επιλέξει, κάτω από συνθήκες που αυτός είχε ορίσει και με τη χρήση εξοπλισμού που ο ίδιος είχε κατασκευάσει. Τι κι αν η πλειοψηφία των επιστημόνων της εποχής τον γελοιοποίησαν και απέρριψαν μετά βδελυγμίας τα πορίσματα της έρευνας του; Τι κι αν τον απείλησαν με διαγραφή από τη Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών, της οποίας αργότερα έμελλε να γίνει Πρόεδρος. Η αλήθεια είχε λάμψει και δε νομίζω πως ανάμεσα μας βρίσκεται κάποιος που θα τολμούσε να κατηγορήσει τον Crookes για ανειλικρίνεια. Και φυσικά ο Crookes δεν ήταν μόνος του κατά τη μελέτη των φαινομένων. Οι Joseph Lodge, Lord Rayleigh και Alfred Russel Wallace επιβεβαίωσαν τα όσα συνέβησαν, αν και κάτω από της βάρος της κατακραυγής που δέχτηκαν από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας σύντομα προτίμησαν να σιωπήσουν.

Σύμφωνα με τα λέγόμενα του Crookes, το μόνο σίγουρο είναι ότι κατά τη διάρκεια των φαινομένων, έλαβε χώρα η δράση μιας άγνωστης φυσικής δύναμης, τη φύση και τους μηχανισμούς της οποίας αγνοούμε πλήρως. Ο Crookes έφτασε στο συμπέρασμα πως πρόκειται για την ίδια δύναμη που εμποτίζει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου. Και αφού η δύναμη αυτή δε γεννάται στον οργανισμό, αλλά βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο, κάποιος που γνωρίζει καλύτερα τη φύση της μπορεί να την κατευθύνει ώστε να παράγει απτά εξωτερικά αποτελέσματα, με τον ίδιο τρόπο που εμείς την κατευθύνουμε εντός των νευρικών αγωγών προς την παραγωγή κάθε είδους κίνησης.

Σχετικά με αυτή την πλέον σκοτεινή σελίδα των επιστημονικών χρονικών, είχαν κάνει μια ωραία εκπομπή οι καθηγητές Σ. Θεοδοσίου και Μ. Δανέζης, η οποία μπορεί να βρεθεί εδώ:

 

http://www.veoh.com/collection/SympanS03/watch/v6336081BQXk4fEq

 

Όποιος όμως επιθυμεί να γνωρίσει καλύτερα το όλο θέμα οφείλει να μελετήσει τις ακόλουθες δημοσιεύσεις του Wiiliam Crookes:

"Researches in the Phenomena of Spiritualism."

"Experiments on Psychic Force"

"Spiritualism Viewed by the Light of Modern Science"

Tώρα κατά πόσο είναι εύκολο εκπαιδεύσεις τη θέληση σου, ώστε να αποκτήσεις τον πλήρη έλεγχο αυτής της ενέργειας, δεν είμαι σε θέση να σου απαντήσω. Υπάρχουν ορισμένα άτομα, που σε κάποιες σχολές του αποκρυφισμού καλούνται "μάγοι εκ φύσεως", οι οποίοι είναι σε θέση να κατευθύνουν τα κύματα αυτής της ζωτικής ενέργειας, χωρίς να κατανοούν τους νόμους. Σε αυτή την τάξη άνηκαν οι Home (που κάνει στο video τα κόλπα με τη ζυγαριά) και John Worrell Keely. Και αυτοί όμως δεν κατάφεραν κάτι περισσότερο από το να ασκεί πολύ ισχυρή πίεση σε μια ζυγαριά μέσω απλής επαφής ή ακόμα και χωρίς επαφή, ο πρώτος, και να θέτει σε κίνηση έναν ειδικής σχεδίασης κινητήρα, ο δεύτερος. Σίγουρα λιγότερο εντυπωσιακά αποτελέσματα από αυτά που πέτυχε ο Ινδός της ιστορίας που αναδημοσίευσα.

Ένα καλό Δυτικό σύστημα, το οποίο σου επιτρέπει να έρθεις σε επαφή με αυτές τις λεπτοφυείς ενέργειες, είναι αυτό που παρουσίασε ο Τσέχος Franz Bardon μέσα από το έργο του "Initiation into Hermetics". Απαιτεί βέβαια αφοσίωση και πολύχρονη προσπάθεια, αλλά είναι το μοναδικό κατά τη γνώμη μου που πατάει σε σταθερά θεμέλια, ενώ βρίσκεται πιο κοντά με τα συστήματα εσωτερισμού της Ανατολής περισσότερο από κάθε άλλο Δυτικό σύστημα.

[dimulator]

o Crookes γιατί κατέληξε ότι είναι μια άγνωστη δύναμη και όχι η ψυχή που ενεργοποιείται κάτω από κάποιες προϋποθέσεις?

[dortias]

 

 

o Crookes γιατί κατέληξε ότι είναι μια άγνωστη δύναμη και όχι η ψυχή που ενεργοποιείται κάτω από κάποιες προϋποθέσεις?

 

 

 

Για την ακρίβεια την ονόμασε ψυχική δύναμη. Είπε ότι πρόκειται για κάποια άγνωστη δύναμη, ακριβώς επειδή ούτε αυτός, ούτε κανένας άλλος, γνωρίζε το παραμικρό σχετικά με αυτή. Το μόνο που μπορούσε να δει είναι να ασκείται πολύ μεγάλη δύναμη στο ζυγό του χωρίς επαφή, να μετακινούνται και να αιωρούνται έπιπλα στο εσωτερικό του δωματίου όπου βρισκόταν, και ορισμένα ακόμα φαινόμενα που περιγράφει στις δημοσιεύσεις του. Ήταν λοιπόν προφανές ότι τα συγκεκριμένα αποτελέσματα προκαλούνται από τη δράση κάποιας δύναμης, σχετικά με την οποία δε γνωρίζουμε το παραμικρό. Μόνο ορισμένες υποθέσεις έκανε σχετικά με τη φύση της. Αν η φύση της δύναμης και οι νόμοι που καθορίζουν τη δράση της ήταν γνωστοί όπως λες, θα μπορούσε πχ: να φτιάξει μια μηχανή ή έναν κινητήρα που να λειτουργεί χρησιμοποιώντας τη δύναμη αυτή.